RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) 169851 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia 296615 (22) Data zgłoszenia: 16.11.1992 (51)IntCl6 A63H 3/46 (54) Szkielet przegubowy korpusu lalki lub kukiełki (30) Pierwszeństwo: 05.08.1992,ES,P 9201642.6 (73) Uprawniony z patentu: Jose Manuel Rodriguez Ferre Poligono Industrial Derramador, Albacete, ES (43) Zgłoszenie ogłoszono: (72) Twórca wynalazku: 07.02.1994 BUP 03/94 Jose Manuel Rodriguez Ferre, Albacete, ES (74) Pełnomocnik: (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: Szalkiewicz Tadeusz, PATPOL-Spółka z 30.09.1996 WUP 09/96 0.0. PL 169851 B1 1. Szkielet przegubowy korpusu lalki lub kukiełki, zawierający element w kształcie litery T, w której poprzeczna część formuje odcinki ramion i wydłużony segment formuje odcinek kręgosłupa szkieletu podobnego do nośnej ramy, kątową część składową kształtującą biodro i część miednicy nośnej ramy połączone za pomocą przegubów do dolnego końca odcinka kręgosłupa wspomnianego elementu w kształcie litery T, cylindryczny segment do formowania odcinka głowy nośnej ramy i połączonej centralnie za pomocą przegubu z górnym przedłużeniem elementu w kształcie litery T oraz odcinki kończyn, z których każdy zawiera parę prostoliniowych segmentów połączonych wzajemnie przegubami, w których górny segment każdej pary w górnej i dolnej kończynie połączony jest przegubem kolejno do końców odcinków ramion elementu w kształcie litery T i do końców kątowej części składowej, przy czym wszystkie przeguby są przegubami kulistymi, znamienny tym, ze każdy z tych wszystkich przegubów jest ustalony za pomocą ogniwowych połączeń (8), z których każde składa się z dwóch kul (8a) integralnie ze sobą związanych przez średnicowy występ (8b) w połączeniu z kulistymi wnękami (9) uformowanymi przy członach składowych (1 do 7) nośnej ramy a w które kule (8a) są włożone, przy czym każda kula (8a) ma wiele płaszczyzn, płaskich obszarów (8c), wgłębień (8d), albo wypukłości dla wywołania oporu przez tarcie na wewnętrznej powierzchni współpracującej półkulistej wnęki (9), przy czym człony składowe (1 do 7) nośnej ramy są zamocowane do ogniwowych połączeń (8), Fig.1
Szkielet przegubowy korpusu lalki lub kukiełki Zastrzeżenia patentowe 1. Szkielet przegubowy korpusu lalki lub kukiełki, zawierający element w kształcie litery T, w której poprzeczna część formuje odcinki ramion i wydłużony segment formuje odcinek kręgosłupa szkieletu podobnego do nośnej ramy, kątową część składową kształtującą biodro i część miednicy nośnej ramy połączone za pomocą przegubów do dolnego końca odcinka kręgosłupa wspomnianego elementu w kształcie litery T, cylindryczny segment do formowania odcinka głowy nośnej ramy i połączonej centralnie za pomocą przegubu z górnym przedłużeniem elementu w kształcie litery T oraz odcinki kończyn, z których każdy zawiera parę prostoliniowych segmentów połączonych wzajemnie przegubami, w których górny segment każdej pary w górnej i dolnej kończynie połączony jest przegubem kolejno do końców odcinków ramion elementu w kształcie litery T i do końców kątowej części składowej, przy czym wszystkie przeguby są przegubami kulistymi, znamienny tym, że każdy z tych wszystkich przegubów jest ustalony za pomocą ogniwowych połączeń (8), z których każde składa się z dwóch kul (8a) integralnie ze sobą związanych przez średnicowy występ (8b) w połączeniu z kulistymi wnękami (9) uformowanymi przy członach składowych (1 do 7) nośnej ramy a w które kule (8a) są włożone, przy czym każda kula (8a) ma wiele płaszczyzn, płaskich obszarów (8c), wgłębień (8d), albo wypukłości dla wywołania oporu przez tarcie na wewnętrznej powierzchni współpracującej półkulistej wnęki (9), przy czym człony składowe (1 do 7) nośnej ramy są zamocowane do ogniwowych połączeń (8), przez materiał półkul (9) uformowany wtryskowo ponad kulami (8a) ogniwowych połączeń (8) formując w ten sposób niepodzielną jednostkę. 2. Szkielet według zastrz. 1, znamienny tym, że ogniwowe połączenia (8) są utworzone z podstawowej części (15) posiadającej końce z pierścieniowymi występami (15a) a materiał (16) jest wtryskowo uformowany nad tymi końcami i przyjmuje jednolity kształt kulisty. * * * Przedmiotem wynalazku jest szkielet przegubowy korpusu lalki lub kukiełki, a zwłaszcza zestawienie i elementy konstrukcyjne przegubowego układu szkieletowego. Znane jest na przykład z opisu patentowego USA nr 2.129.421, że elementy przegubowe umożliwiają ruchy członów lalki, aby lalka przyjmowała różne postawy, co dodaje więcej realizmu tej lalce. Znana lalka ma szkielet z centralnym elementem w kształcie litery T; kątowy segment miednicowy i prostoliniowe odcinki połączone przegubami. Zespoły przegubowe znane na przykład z niemieckiego opisu patentowego nr 174 835 są odporne na uszkodzenie od samego ciężaru członu. Zespoły te są jednostronne a kula przegubu ma wystające obszary powierzchni w układzie południkowym zwiększające tarcie powierzchniowe. Mały nacisk może zmienić ustalone położenia tego członu. Postawy lalki dają się utrzymywać w ustalonym położeniu przez dłuższy czas. Celem wynalazku jest poprawa przegubowej konstrukcji lalki, umożliwiająca przybieranie wielu i różnych postaw i położeń przez lalki, przy czym te postawy i położenia są stabilne przez dowolnie długi okres czasu. Jednocześnie nie stanowi to żadnej przeszkody przy manipulowaniu lalką przez dziecko, które samorzutnie dokonuje zmianę położenia w lalce. Szkielet przegubowy korpusu lalki lub kukiełki, według wynalazku, zawierający element w kształcie litery T, w której poprzeczna część formuje odcinki ramion i wydłużony segment, formuje odcinek kręgosłupa szkieletu podobnego do nośnej ramy, kątową część składową kształtującą biodro i część miednicy nośnej ramy połączone za pomocą przegubów do dolnego końca odcinka kręgosłupa wspomnianego elementu w kształcie litery T, cylindryczny segment do formowania odcinka głowy nośnej ramy i połączonej centralnie za pomocą przegubu z górnym przedłużeniem elementu w kształcie litery T oraz odcinki kończyn, z których każdy zawiera parę prostoliniowych segmentów połączonych wzajemnie przegubami, w których górny segment każdej
169 851 3 pary w górnej i dolnej kończynie połączony jest przegubem kolejno do końców odcinków ramion elementu w kształcie litery T i do końców kątowej części składowej, przy czym wszystkie przeguby są przegubami kulistymi charakteryzuje się tym, że każdy z tych wszystkich przegubów jest ustalony za pomocą ogniwowych połączeń, z których każde składa się z dwóch kul integralnie ze sobą związanych przez średnicowy występ w połączeniu z kulistymi wnękami uformowanymi przy członach składowych nośnej ramy a w które kule są obracalnie włożone, przy czym każda kula ma wiele płaszczyzn, płaskich obszarów, wgłębień albo wypukłości dla wywołania oporu przez tarcie na wewnętrznej powierzchni współpracującej półkulistej wnęki, przy czym człony składowe nośnej ramy są zamocowane do ogniwowych połączeń przez materiał półkul uformowany wtryskowo ponad kulami środkowych elementów łączących formując w ten sposób niepodzielną jednostkę. Korzystne jest, że ogniwowe połączenia są utworzone z podstawowej części posiadającej końce z pierścieniowymi występami a materiał jest wtryskowo uformowany nad tymi końcami i przyjmuje jednolity kształt kulisty. Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok konstrukcji szkieletu, fig. 2 - szczegół górnej części konstrukcji szkieletu, fig. 2 - szczegół górnej części konstrukcyji w przekroju A-A oznaczonym na fig. 1, fig. 3, 4, 5, 6 i 7 -odpowiednio przekroje konstrukcji według przekrojów A-A', B-B', C-C', D-D' i E-E' oznaczonych na fig. 1, fig. 8 i 9 - połączenia dwuzłączne składników konstrukcji szkieletu, fig. 10 i 11 - bardziej szczegółowy obraz przegubu, pokazany od zewnątrz i krojony w płaszczyźnie średnicowej poprzez środek kuli F-F', fig. 12 i 13 - odpowiednio podstawową część, aby otrzymać połączenie ogniwem i połączenie ogniwowe, otrzymane ze wspomnianej części za pomocą starannego wtrysku materiału, tak aby otrzymywać lepszą kulistość. Szkielet przegubowy korpusu lalki według wynalazku zawiera konstrukcję szkieletową, przy czym ma elementy konstrukcyjne 1, 2, 3, które odpowiednio są tułowiem, biodrami i szyją lub kołnierzem osoby, a człony 4, 5 oraz 6, 7 są odpowiednio górnymi i dolnymi kończynami, natomiast ogniwowe połączenia 8 łączą wspomniane człony z głównymi elementami 1, 2, 3 oraz łączą je wzajemnie. Element 1 jest częścią wytworzoną z materiału wtryskiwanego o konfiguracji T, pokazanej w przekroju na fig. 3, ukształtowanej żebrami 11, przecinającymi się prostopadle. Ramiona la wspomnianej części są zasadniczo skośne, a zakończenia są półkolistymi wnękami 9 o zagłębieniach 10. Kątowa część 2 ma kąt rozwarty w przekroju poprzecznym, identycznie jak część 1, a półkuliste wnęki 9 są na jego końcach i jego wierzchołku. Cylindryczny segment 3 jest przyłączony do elementu 1 i jest ukształtowany z obracającej się części walcowej, pustakowej i otwartej w wierzchołku, z pierścieniowymi żebrami 3a oraz półkulistą wnęką 9 u spodu, przy czym jej otwór jest skierowany na zewnątrz. Człon 4, tworzący obydwie kończyny górne, przedstawia przekrój A-A' na fig. 3, ukształtowany jest przez żebra 11 i przekrój C-C' na fig. 5, ukształtowany przez żebra 12, które w obu przypadkach krzyżują się prostopadle. Podobnie człon 5, inny składnik górnych kończyn ma przekrój D-D' na fig. 6, tworzony przecinającymi się żebrami 13, przy czym jeden z nich prosty, a drugi o kształcie zdwojonej t oraz pokazuje zmniejszony przekrój poprzeczny 5a, łączący się z końcem 5b. Człon 4 przedstawia półkule 9 na jego zakończeniach, a jego otwór pod kątem 90, przy czym górny lub jeden otwór jest prawdopodobnie zamierzany, natomiast człon 5 przedstawia półkulę o większym przekroju poprzecznym na jego zakończeniu, a jego otwór ustawia się poprzecznie. Człon 6 przedstawia przekrój A-A' na fig. 3, ukształtowany jest przez żebra 11 oraz dwa półkuliste zakończenia, takie jak półkula 9, przy czym jego otwór jest umieszczony poprzecznie i ukośnie względem podłużnej osi wspomnianego członu. Człon 7 przedstawia przekrój D-D' na fig. 6 oraz przekrój E-E' na fig. 7, tworzący krzyżującymi się żebrami 14, które łączą się z zakończeniem 7a. Ogniwowe połączenia składników są kształtowane częściami 8, zawierającymi dwa kuliste korpusy 8a, połączone średnicowym występem 8b. Powierzchnie kulistych korpusów mogą być
4 169 851 gładkie lub też mogą mieć płaskie fasety, wklęsłe zakrzywione, tak jak w miejscu 8c, podłużnych szczelinach 8d lub jakimś innym rodzaju wypukłości lub zagłębieniu, aby był opór dla tarcia z powierzchnią półkulistych wnęk 9, wewnątrz których mają one obracać się, bo to jest ten opór, który wyznacza umocowanie i unieruchomienie położenia, przyjmowanego przez konstrukcję szkieletową. Wnęki 10 tych półkuhstych zagłębień zbiegają się z ruchem naturalnym odnośnych składników, takich jak ramionami, nogi i podobne oraz tak, aby zezwalać na większe nachylenie i obracanie w tym kierunku. W niektórych wypadkach, podstawowa część 15 jest konstruowana uprzednio, aby uzyskać lepszą kulistość w ogniwowych połączeniach 8a, przy czym w ich zakończeniach są pierścieniowe występy 15a. Materiał 16 wtryskuje się na wspomniane końce, a następnie przyjmuje on równomierny kształt kulisty. Składniki konstrukcyjne i człony łączą się ogniwowymi połączeniami 8 podczas aktualnego procesu produkcyjnego, przy czym wtryskuje się materiał wspomnianych części na kule 8a tak, aby tworzyły one niepodzielną całość przegubową. Składniki konstrukcyjne i człony, tworzone podłużnymi żebrami krzyżują się prostopadle i zasadniczo mają kołowe przekroje poprzeczne, jak pokazano na fig. 3 do fig. 7.
169851 Fig.3 Fig. 5 Fig. 4 Fig. 6
169851 Fig. 8 Fig. 9 Fig.10
169 851 Fig. 12 Fig. 13
169 851 Fig.1 Fig.2 Departament Wydawnictw UP RP Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł