(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. G06K 19/077 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2012/39 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Układ elektroniczny bezstykowy, sposób wytwarzania tego układu i etykieta elektroniczna bezstykowa (30) Pierwszeństwo: FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2011/20 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2013/02 (73) Uprawniony z patentu: Oberthur Technologies, Levallois-Perret, FR (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 OLIVIER BOSQUET, Vitre, FR FRANÇOIS LAUNAY, Vitré, FR (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Grażyna Palka JAN WIERZCHOŃ & PARTNERZY BIURO PATENTÓW I ZNAKÓW TOWAROWYCH SP.J. ul. Żurawia 47/ Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 14710/12/P-RO/GP/KM EP Opis Układ elektroniczny bezstykowy, sposób wytwarzania tego układu i etykieta elektroniczna bezstykowa [0001] Wynalazek dotyczy dziedziny techniki etykiet elektronicznych typu bezstykowego. Odnosi się on dokładniej, ale nie wyłącznie, do etykiet elektronicznych, przeznaczonych do nanoszenia na metalową powierzchnię przedmiotu. [0002] Pod pojęciem etykiety elektronicznej rozumie się zespół zawierający nośnik, układ łączności bliskiego zasięgu, zawierający elektroniczny układ scalony i antenę łączności bliskiego zasięgu, umożliwiającą nawiązanie łączności bez styku z zewnętrznym urządzeniem wymiany danych. Antena jest na ogół połączona z elektronicznym układem scalonym i służy nie tylko jako środek łączności bezstykowej, ale również do wytwarzania energii niezbędnej do zasilania elektronicznego układu scalonego. [0003] Dla zapewnienia optymalnej transmisji danych między etykietą i urządzeniem zewnętrznym, bez względu na rodzaj metalicznego otoczenie etykiety, etykieta jest wyposażona w warstwę ekranowania magnetycznego, zdolną do ochrony układu łączności bliskiego zasięgu. [0004] Ma to szczególne znaczenie, zwłaszcza przy stosowaniu płatności bezstykowej, zainstalowanej w telefonie komórkowym, przy czym telefon komórkowy zawiera baterię i czasem nawet obudowę metalową, która może bardzo szkodzić jakości transmisji danych do czytnika zewnętrznego, gdy etykieta jest przyłożona do telefonu. [0005] Znana jest już ze stanu techniki, zwłaszcza z dokumentu WO2008/065278, etykieta typu bezstykowego, przystosowana do używania w otoczeniu metalicznym (patrz część wstępna zastrzeżenia 1). W tym dokumencie etykieta zawiera warstwę pośrednią, wykonaną z materiału hiperprzewodzącego magnetycznie, umieszczoną na podłożu zawierającym antenę i mikroukład. Całość utworzona przez podłoże, antenę i mikroukład zostaje następnie zatopiona w obudowie z tworzywa sztucznego przez sprasowanie lub uformowanie. [0006] Wada tak uzyskanej etykiety polega na tym, że jest ona stosunkowo gruba ze względu na obecność, oprócz podłoża nośnego anteny i mikroukładu, warstwy pośredniej i obudowy. [0007] Ponadto, gdy zamierza się wytwarzać etykiety o różnych formatach, może to być źródłem trudności przy uzyskiwaniu cech charakterystycznych. Rzeczywiście wyposażenie do nadawania cech charakterystycznych musi na ogół być regulowane w zależności od formatu etykiety, której nadaje się te cechy charakterystyczne. Zresztą niektóre formaty etykiet mogą nie być zgodne z wyposażeniem do nadawania cech charakterystycznych, co znacznie ogranicza różnorodność wytwarzanych etykiet. W związku z tymi trudnościami częste jest, że nadawane cechy charakterystyczne są utrwalane podczas wytwarzania karty. [0008] Obecnie występuje zapotrzebowanie na etykietę łatwo poddającą się nadawaniu cech charakterystycznych, bez względu na jej kształt lub format. Ponadto ta etykieta musi

3 - 2 - być przystosowana do działania w otoczeniu metalicznym, takim jak np. w pobliżu telefonu komórkowego. [0009] Wynalazek ma zwłaszcza na celu dostarczenie etykiety odpowiadającej tej potrzebie. [0010] W związku z tym, przedmiotem wynalazku jest zwłaszcza układ elektroniczny bezstykowy, zawierający antenę do łączności bliskiego zasięgu, określającą powierzchnię użyteczną odbioru pola magnetycznego, mikroukład połączony z anteną i warstwę ekranowania magnetycznego, umieszczoną tak, że rozciąga się przynajmniej częściowo pod powierzchnią anteny, charakteryzujący się tym, że zawiera trzon karty z mikroukładem, mający wgłębienie otwarte na jednej ze swoich powierzchni, rozciągające się przynajmniej częściowo pod powierzchnią anteny i zwymiarowane tak, że przyjmuje w całości warstwę ekranowania, przy czym warstwa ekranowania jest zamocowana we wgłębieniu i trzon zawiera odłączalną płytkę, wewnątrz której są umieszczone antena i mikroukład oraz wewnątrz której rozciąga się przynajmniej częściowo warstwa ekranowania. [0011] Dzięki wynalazkowi jest łatwe wykonanie etykiet bezstykowych o dowolnych kształtach i nadanie im cech charakterystycznych graficznie. [0012] Istotnie ze względu na fakt, że ekranowanie jest w całości umieszczone we wgłębieniu uformowanym w trzonie karty elektronicznej, grubość trzonu jest stosunkowo ograniczona i odpowiada na przykład znormalizowanej grubości karty bankowej. [0013] Ponadto odłączalna płytka tworząca etykietę jest całkowicie scalona z nośnikiem utworzonym przez trzon karty. Trzon karty tworzy w ten sposób prowizoryczny łącznik do nadawania cech charakterystycznych etykiecie, który może zostać następnie oddzielony po nadaniu cech charakterystycznych. Tym sposobem, kształt odłączalnej płytki może być dowolny, bez powodowania większej złożoności przy nadawaniu cech charakterystycznych, ponieważ nośnik do nadawania cech charakterystycznych, utworzony przez trzon karty, nie ulega zmianie wraz z kształtem płytki. [0014] Zatem możliwe jest nadawanie cech charakterystycznych po wytworzeniu etykiety, bez wymagania zastosowania wyposażenia do nadawania cech charakterystycznych specjalnie przeznaczonego dla formatu etykiety. Kształt i wymiary etykiety mogą zostać w ten sposób utrwalone podczas produkcji i bank lub każda inna jednostka pragnąca zaoferować etykiety typu bezstykowego może łatwo nadać etykiecie cechy charakterystyczne po jej wytworzeniu z chwilą, gdy tworzy ona odłączalną płytkę układu według wynalazku. [0015] Korzystnie, gdy warstwa ma wymiary większe od powierzchni anteny, warstwa jest umieszczona tak, że pokrywa cała powierzchnię użyteczną anteny. W takim przypadku warstwa zapewnia optymalną ochronę antenie przed zakłóceniami magnetycznymi, generowanymi przez bliskie otoczenie metaliczne. [0016] W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku wgłębienie i warstwa rozciągają się przynajmniej poprzez całą płytkę. Umożliwia to zwłaszcza uniknięcie skutków nieestetycznej krawędzi, związanych z błędem ustawienia warstwy w płytce lub z luzem występującym między bocznymi brzegami warstwy i brzegami wgłębienia. Istotnie

4 - 3 - w takim przypadku warstwa pokrywa przynajmniej całą powierzchnię płytki, a ewentualne luzy istniejące między brzegami warstwy i wgłębienia mieszczą się w części stałej trzonu karty. [0017] Układ według wynalazku może ponadto mieć jedną lub kilka cech, według których: - odłączalna płytka jest ograniczona linią łamaną, utworzoną w trzonie i przewidzianą dla umożliwienia oddzielenia płytki i trzonu za pomocą zwykłego nacisku ręcznego; - linia łamana ma nacięcia przelotowe i/lub nacięcia nieprzelotowe; - linia łamana zawiera co najmniej jedno nacięcie przenikające przez grubość warstwy ekranowania; - linia ma dwa nacięcia nieprzelotowe, z których każde jest wykonane na jednej z przeciwległych powierzchni trzonu; - warstwa jest wykonana z materiału zawierającego głównie ferryt; - warstwa ekranowania ma na jednej stronie, skierowanej na zewnątrz wgłębienia, pokrycie klejące do umożliwiania nałożenia odłączalnej płytki przez przyklejenie na powierzchni sprzętu zewnętrznego względem układu; - warstwa ekranowania jest umieszczona przez przyklejenie we wgłębieniu; - trzon karty jest utworzony przez sprasowanie kilku warstw, z których co najmniej jedna ma wbudowaną antenę i mikroukład; - trzon karty określa granicę karty o formacie zgodnym z wcześniej określoną normą kart z mikroukładem, takim jak na przykład format ID-1 z normy ISO [0018] Przedmiotem wynalazku jest również etykieta elektroniczna bezstykowa, zawierająca antenę łączności bliskiego zasięgu, określającą powierzchnię użyteczną odbioru pola magnetycznego, mikroukład połączony z anteną i warstwę ekranowania magnetycznego, umieszczoną dla pokrycia przynajmniej częściowego powierzchni użytecznej, charakteryzująca się tym, że tworzy odłączalną płytkę układu elektronicznego według wynalazku. [0019] Przedmiotem wynalazku jest w końcu sposób wytwarzania układu według wynalazku, charakteryzujący się tym, że przewiduje się w trzonie karty wstępnie określoną część z wbudowaną anteną i mikroukładem, tworzy się wgłębienie tak, że rozciąga się ono przynajmniej częściowo we wstępnie określonej części pod powierzchnią użyteczną anteny, przy czym wgłębienie jest zwymiarowane dla przyjmowania całkowicie warstwy ekranowania, oraz wstępnie wycina się wstępnie określoną część, po zamocowaniu warstwy we wgłębieniu, dla utworzenia odłączalnej płytki trzonu karty. [0020] Inne cechy i zalety wynalazku staną się jasne na podstawie poniższego opisu, w odniesieniu do załączonych rysunków, w których: - figura 1 przedstawia widok od dołu układu elektronicznego bezstykowego według wynalazku; - figura 2 przedstawia przekrój wzdłuż linii II-II układu z figury 1; - figury 3 do 7 przedstawiają schematycznie poszczególne etapy wytwarzania układu z figury 1; - figura 8 przedstawia telefon komórkowy, mający etykietę elektroniczną bezstykową, tworzącą odłączalną płytkę układu z figury 1. [0021] Na figurach 1 i 2 jest przedstawiony układ elektroniczny bezstykowy według

5 - 4 - wynalazku. Ten układ jest oznaczony ogólnym odnośnikiem 10. [0022] Układ 10 zawiera antenę 12 łączności bliskiego zasięgu i mikroukład 14 połączony z anteną 12, nieprzedstawione w całości (linia przerywana na figurze 1). Mikroukład 14 i antena 12 tworzą razem środki łączności o krótkim zasięgu, zdolne do łączenia się ze sprzętem zewnętrznym, takim jak czytnik specjalistyczny. Na przykład, środki łączności bliskiego zasięgu układu 10 i czytnik są zdolne do łączenia się zgodnie z protokołem łączności ISO [0023] Antena 12 jest utworzona na przykład z kilku zwojów przewodzących elektrycznie i określa powierzchnię użyteczną S odbioru pola magnetycznego. [0024] Przez powierzchnię użyteczną rozumie się w sensie wynalazku powierzchnię anteny 12, która przy przejściu przez nią pola magnetycznego wytwarza prąd indukowany, płynący w antenie 12. [0025] Ponadto układ 10 ma warstwę ekranowania magnetycznego 16, umieszczoną tak, że rozciąga się przynajmniej częściowo pod powierzchnią S anteny 12. Taka warstwa 16 pozwala zwłaszcza ograniczyć zakłócenia magnetyczne, generowane przez otoczenie metaliczne, usytuowane w pobliżu układu elektronicznego 10. Warstwa 16 jest wykonana na przykład z materiału izolującego magnetycznie i przenikalnego magnetycznie, takiego jak na przykład ferryt. Grubość warstwy jest zawarta między na przykład 200 i 300 mikrometrów, a jej przenikalność względna wynosi około 100. [0026] Korzystnie warstwa 16 ma wymiary większe od powierzchni S anteny i jest umieszczona w układzie 10, aby go chronić na całej jego powierzchni S. [0027] Bardziej szczegółowo, układ 10 zawiera nośnik 18 utworzony w trzonie karty z mikroukładem 20. [0028] Na przykład, trzon karty 20 jest wykonany z tworzywa sztucznego, takiego jak PCV lub PC (poliwęglan). Trzon karty 20 jest korzystnie wykonany przez sprasowanie ze sobą warstw tworzywa sztucznego. [0029] W korzystnym przykładzie wykonania trzon 20 zawiera warstwę środkową 20A zwaną inlay z wbudowaną anteną 12 i mikroukładem 14, wstawioną między dwie warstwy zwane dolną 20B i górną 20C oraz nazywane potocznie core layer oraz w końcu warstwę ochronną 20D, umieszczoną na górnej warstwie 20C, wykonaną na ogół z tworzywa sztucznego przezroczystego dla promieniowania widzialnego. [0030] Korzystnie trzon karty 20 określa wymiary zewnętrzne, zgodne ze znormalizowanym formatem kart z mikroukładem, na przykład formatem ID-1 z normy ISO Trzon 20 jest ograniczony przez powierzchnie pierwszą F1 i drugą F2. [0031] Bardziej szczegółowo, trzon 20 zawiera wgłębienie 30 otwarte na powierzchni F2 trzonu 20, które rozciąga się przynajmniej częściowo pod powierzchnią anteny S. Wgłębienie 30 jest zwymiarowane tak, że przyjmuje w całości warstwę ekranowania 16. Korzystnie warstwa ekranowania 16 jest zrównana z powierzchnią trzonu karty 20. W opisanym przykładzie warstwa ekranowania 16 jest umieszczona jako przyklejona wewnątrz wgłębienia 30. W tym celu warstwa ekranowania 16 zawiera na pierwszej powierzchni 16A, przeznaczonej do skierowania do wnętrza wgłębienia 30, pierwsze

6 - 5 - pokrycie klejące 32. [0032] Ponadto trzon 20 zawiera odłączalną płytkę 22, wewnątrz której są umieszczone antena 12 i mikroukład 14 oraz wewnątrz której rozciąga się przynajmniej częściowo warstwa ekranowania 16 umieszczona we wgłębieniu 30. Odłączalna płytka 22 tworzy etykietę elektroniczną bezstykową w sensie wynalazku. [0033] Na przykład płytka 22 jest określona przez linię łamaną 24, utworzoną w trzonie 20 i przeznaczoną dla umożliwienia oddzielenia płytki 22 i trzonu 20 za pomocą zwykłego nacisku ręcznego wzdłuż tej linii 24. Na przykład linia 24 obejmuje nacięcia przelotowe 26 i/lub nacięcia nieprzelotowe 28. [0034] W przedstawionym przykładzie płytka 22 ma kształt na ogół dokładnie prostokątny, nacięcia przelotowe 26 są utworzone wzdłuż krótszych boków, a nacięcia nieprzelotowe 28 są utworzone wzdłuż długich boków prostokąta tworzącego płytkę 22. [0035] W przedstawionym przykładzie i w sposób korzystny wgłębienie 30 i warstwa ekranowania 16 rozciągają się przynajmniej poprzez całą płytkę 22, wystając na przykład z jednej i drugiej strony obwodu płytki 22. W ten sposób linia łamana 24 rozciąga się częściowo na warstwę ekranowania 16, a ta linia 24 obejmuje co najmniej jedno nacięcie przenikające przez grubość warstwy ekranowania 16. [0036] Ponadto warstwa ekranowania 16 ma na drugiej powierzchni 16B, przeznaczonej do skierowania na zewnątrz, wgłębienie 30 i drugie pokrycie klejące 34 dla umożliwienia nałożenia odłączalnej płytki 22 na powierzchnię sprzętu zewnętrznego względem układu 10, zrównane z powierzchnią trzonu 20. Korzystnie to drugie pokrycie klejące 34 jest wyposażone w warstewkę nieklejącą, zdejmowalną dla ułatwienia manipulacji układem 10 i uniknięcia zbierania się pyłu lub cząstek na pokryciu 34. [0037] Jak to jest przedstawione na figurze 2, grubość pierwszych i drugich pokryć klejących 32 i 34 jest uwzględniana przy wymiarowaniu wgłębienia 30. W ten sposób w opisanym przykładzie drugie pokrycie jest równe z powierzchnią trzonu karty 20. [0038] Płytka po odłączeniu (figura 7) tworzy etykietę elektroniczną bezstykową 22, mającą jedną powierzchnię odczytu 22A, poprzez którą dane mogą być wymieniane między środkami komunikacji bliskiego zasięgu i czytnikiem zewnętrznym, oraz powierzchnię ekranowania 22B, zdolną do ograniczania wszystkich zakłóceń, które mogą być generowane przez przedmiot, na który etykieta 22 jest naniesiona. [0039] Na przykład odłączalna płytka 22 ma wbudowaną funkcję elektroniczną płatności bezstykowej i jest przeznaczona do nałożenia przez przyklejenie na terminalu telefonii komórkowej 36, jak to jest przedstawione na figurze 8. Widoczne jest zwłaszcza na tej figurze, że etykieta 22 jest przyklejona do grzbietu telefonu 36. [0040] Na figurach 3 do 7 są przedstawione różne etapy sposobu wytwarzania układu z figury 1. [0041] Przede wszystkim tworzy się trzon karty 20, na przykład przez sprasowanie kilku warstw 20a do 20D ze sobą (figura 3). W trzonie karty 20 przewiduje się wstępnie określoną część 38 z wbudowaną anteną 12 i mikroukładem 14. [0042] Następnie sposób obejmuje etap obróbki wgłębienia 30 w trzonie 20 (figura 4).

7 - 6 - W sposób bardziej dokładny wykonuje się to wgłębienie 30 tak, że rozciąga się ono przynajmniej częściowo we wstępnie określonej części 38 pod powierzchnią użyteczną S anteny. Jak widać na figurze 4, wgłębienie 30 rozciąga się poprzez całą wstępnie określoną część 38 i występuje na jej obwodzie. [0043] Następnie, sposób obejmuje etap mocowania warstwy ekranowania magnetycznego 16 wewnątrz wgłębienia 30, przedstawiony na figurze 5. Korzystnie ta warstwa ferrytowa 16 jest umieszczana przez przyklejenie we wnętrzu wgłębienia 30. Ponadto warstwa ekranowania zawiera, na powierzchni przeciwległej do powierzchni przyklejonej do dna wgłębienia, drugie pokrycie klejące 34, zaopatrzone w usuwalną warstewkę zapobiegającą klejeniu. [0044] W końcu sposób obejmuje etap wstępnego wycinania wstępnie określonej części 38 dla utworzenia płytki odłączalnej od trzonu karty, jak to jest przedstawione na figurze 6. W korzystnym przykładzie wykonania wynalazku ten etap wstępnego wycinania polega na tworzeniu linii łamanej 24, umożliwiającej oddzielenie od płytki 22 i trzonu 20 za pomocą zwykłego nacisku ręcznego. [0045] Z tego względu, że warstwa ekranowania 16 jest wbudowana w nośniku utworzonym przez trzon karty z mikroukładem, grubość nośnika jest stosunkowo niewielka. [0046] Jest oczywiste, że przykłady wykonania, które zostały opisane, nie mają wcale charakteru ograniczającego i będą mogły objąć wszelkie pożądane zmiany bez wychodzenia poza zakres wynalazku. Sporządziła i zweryfikowała Grażyna Palka Rzecznik patentowy

8 - 7 - Zastrzeżenia patentowe 1. Układ elektroniczny bezstykowy (10), zawierający antenę (12) do łączności bliskiego zasięgu, określającą powierzchnię użyteczną (S) odbioru pola magnetycznego, mikroukład (14) połączony z anteną (12) i warstwę ekranowania magnetycznego (16), umieszczoną tak, że rozciąga się przynajmniej częściowo pod powierzchnią (S), znamienny tym, że zawiera trzon karty z mikroukładem (20), mający wgłębienie otwarte (30) na jednej ze swoich powierzchni (F2), rozciągające się przynajmniej częściowo pod powierzchnią anteny (S) i zwymiarowane tak, że przyjmuje w całości warstwę ekranowania (16), przy czym warstwa ekranowania jest zamocowana we wgłębieniu i trzon (20) zawiera odłączalną płytkę (22), wewnątrz której są umieszczone antena (12) i mikroukład (14) oraz wewnątrz której rozciąga się przynajmniej częściowo warstwa ekranowania (16). 2. Układ (10) według poprzedniego zastrzeżenia, w którym warstwa ekranowania (16), mająca wymiary większe od powierzchni (S) anteny, jest umieszczona tak, że pokrywa całą powierzchnię użyteczną (S) anteny (12). 3. Układ (10) według jednego lub innego z poprzednich zastrzeżeń, w którym wgłębienie (30) i warstwa ekranowania (16) rozciągają się przynajmniej przez cała płytkę (22). 4. Układ (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, w którym odłączalna płytka (22) jest określona linią łamaną (24) wykonaną w trzonie (20) i przewidzianą dla umożliwienia oddzielenia płytki (22) od trzonu (20) za pomocą zwykłego nacisku ręcznego. 5. Układ (10) według poprzedniego zastrzeżenia, w którym linia łamana (24) obejmuje nacięcia przelotowe (26) i/lub nacięcia nieprzelotowe (28). 6. Układ (10) według zastrzeżenia 4 albo 5, w którym linia łamana (24) obejmuje co najmniej jedno nacięcie (26, 28) przenikające przez grubość warstwy ekranowania (16). 7. Układ (10) według któregokolwiek z zastrzeżeń 4 do 6, w którym linia łamana (24) obejmuje dwa nacięcia nieprzelotowe (28), każde wykonane na jednej z powierzchni (F1, F2) trzonu karty (20) naprzeciw siebie. 8. Układ (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, w którym warstwa ekranowania (16) jest wykonana z materiału zawierającego zasadniczo ferryt. 9. Układ (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, w którym warstwa ekranowania (16) ma, na jednej powierzchni skierowanej (16B) na zewnątrz wgłębienia (30), pokrycie klejące (34) dla umożliwienia zamocowania odłączalnej płytki (22) przez przyklejenie na powierzchni sprzętu zewnętrznego względem układu (10). 10. Układ (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, w którym warstwa ekranowania (16) jest zamocowana przez przyklejenia we wgłębieniu (30). 11. Układ (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, w którym trzon karty (20) jest utworzony przez sprasowanie kilku warstw (20A, 20B, 20C, 20D), z których co najmniej jedna ma wbudowaną antenę (12) i mikroukład (14).

9 Układ (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń, w którym trzon karty (20) określa kartę o formacie zgodnym z uprzednio określoną normą kart z mikroukładem, takim jak na przykład format ID-1 z normy ISO Etykieta elektroniczna bezstykowa (22), zawierająca antenę (12) łączności bliskiego zasięgu, określająca powierzchnię użyteczną (S) odbioru pola magnetycznego, mikroukład (14) połączony z anteną (12) i warstwę ekranowania magnetycznego (16), umieszczoną dla pokrycia przynajmniej częściowo powierzchni użytecznej (S), znamienna tym, że etykieta tworzy odłączalną płytkę (22) układu elektronicznego (10) według któregokolwiek z poprzednich zastrzeżeń. 14. Sposób wytwarzania układu (10) według któregokolwiek z zastrzeżeń 1 do 12, znamienny tym, że przewiduje się w trzonie karty (20) wstępnie określoną część (38) z wbudowana anteną (12) i mikroukładem (14), tworzy się wgłębienie (30) tak, że rozciąga się ono przynajmniej częściowo we wstępnie określonej części (38) pod powierzchnią użyteczną (S) anteny (12), przy czym wgłębienie (30) jest zwymiarowane dla przyjmowania całkowicie warstwy ekranowania (16), oraz wstępnie wycina się wstępnie określoną część (38), po zamocowaniu warstwy (16) we wgłębieniu (30), dla utworzenia odłączalnej płytki (22) trzonu karty (20). Sporządziła i zweryfikowała Grażyna Palka Rzecznik patentowy

10 - 9 -

11 - 10 -