Kod przedmiotu: PLPILA0-IKO-L-4p8-01 Pozycja planu: B8 INFORMACJ O PRZDMIOCI A. Podstawowe dane 1 Nazwa przedmiotu konometria Rodzaj przedmiotu Podstawowy/Obowiązkowy 3 Kierunek studiów konomia 4 Poziom studiów I stopnia (lic.) 5 Forma studiów tudia stacjonarne 6 Profil studiów ogólnoakademicki 7 Rok studiów drugi 8 pecjalność Informatyka w Biznesie i Administracji Inwestycje i Nieruchomości Rachunkowość i karbowość Turystyka i Hotelarstwo Zarządzanie Małymi i Średnimi Przedsiębiorstwami 9 Jednostka prowadząca kierunek studiów Instytut konomiczny 10 Liczba punktów CT 3 Imię i nazwisko nauczyciela (li), dr Tadeusz Różański- wykład 11 stopień lub tytuł naukowy, mgr Mirosław Breitenbach ćwiczenia audytoryjne adres e-mail 1 Język wykładowy polski 13 Przedmioty wprowadzające Matematyka, statystyka opisowa 14 Wymagania wstępne Podstawowa znajomość rachunku różniczkowego i macierzowego, pojęcie wartości oczekiwanej, odchylenia standardowego 15 Cele przedmiotu: C1 C Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej stosowania metod matematycznych w gospodarce i przedsiębiorstwie. Rozwinięcie umiejętności szacowania parametrów modeli i ich wykorzystania do sporządzania prognoz i symulacji w przedsiębiorstwie i gospodarce. Uświadomienie zalet i ograniczeń wykorzystywanych metod badawczych. Śledzenie nowych rozwiązań usprawniających i ułatwiających podejmowanie racjonalnych decyzji. B. emestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Wykłady eminaria emestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe (W) (Ć) (L) (P/) () (T) IV 30 15 - - - - 41
PRZDMIOTOW FKTY KZTAŁCNIA (wg KRK) fekt Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: Odniesienie przedmiotowych efektów kształcenia do celów efektów kształcenia dla kierunku obszaru P1 Ma podstawową wiedzę o metodach ekonometrycznych stosowanych w modelowaniu gospodarki oraz o metodach poszukiwania rozwiązań optymalnych w zagadnieniach decyzyjnych C1 C K-W15 1A-W06 P Analizuje w sposób krytyczny otrzymane wyniki szczególnie dotyczące otrzymanych prognoz lub symulacji, formułuje i rozwiązuje proste zadania decyzyjne. C K-U05 1A-U01 1A-U0 1A-U04 Jest zdolny do poszerzania wiedzy z zakresu stosowania metod ekonometrycznych i ilościowych związanych z działalnością gospodarczą. Ma świadomość ograniczenia stosowalności tych metod. K-K0 1A-K01 1A-K06 1A-K07 TRŚCI PROGRAMOW ODNIION DO FKTÓW KZTAŁCNIA T Treści programowe Forma: wykład liczba godzin T1W Metody matematyczne w ekonomii, ich podział, informacja o szkole matematycznej, główni przedstawiciele tej szkoły. 1 P1 TW Cele i metody ekonometrii, model ekonomiczny, etapy jego budowy, klasyfikacja modeli ekonometrycznych na podstawie różnych kryteriów P1 T3W Liniowy model ekonometryczny, szacowanie jego parametrów. Metoda najmniejszych kwadratów. 3 P T4W Najważniejsze nieliniowe modele ekonometryczne i ich podział. P1 T5W Modele nieliniowe linearyzowane przez logarytmowanie. Model potęgowy i model wykładniczy. T6W T7W T8W T9W T10W T11W Modele nieliniowe linearyzowane przez inne przekształcenia. Modele Törnquista. Modele tendencji rozwojowej (trendy ) i ich wykorzystanie do prognozowania Model logistyczny jako przykład modelu nielinearyzowanego, jego zastosowanie, trudności w szacowaniu jego parametrów. Prognozowanie na podstawie szeregów czasowych. Decyzyjny model ekonomiczny, formułowanie różnych zadań decyzyjnych takich jak zadanie wyboru asortymentu produkcji, zadanie o załadunku itp. Znajdowanie rozwiązania optymalnego metodą geometryczną informacja o metodzie simpleks. P P, P, P, 4 P, 4 P P T1W Zadania dualne i ich własności. Twierdzenia o dualności. P1 T13W Działalność postoptymalizacyjna. P Forma: ćwiczenia laboratoryjne T1C zacowanie parametrów liniowego modelu ekonometrycznego. P TC Ocena dobroci oszacowania, badanie istotności ocen parametrów. P T3C Wykorzystanie modelu do symulacji i prognozowania. Ocena błędu otrzymanych P, wyników. T4C zacowanie parametrów modeli linearyzowanych przez logarytmowanie. P T5C zacowanie parametrów modeli Törnquista. P T6C Prognozowanie na podstawie modeli tendencji rozwojowych oraz na podstawie szeregów czasowych. P, T7C Znajdowanie rozwiązań optymalnych metodą geometryczną. P T8C Wykorzystanie twierdzeń o dualności do znajdowania rozwiązań optymalnych zadań programowania liniowego. 1 P 4
LITRATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca B. GUZIK: Podstawy ekonometrii, Wydawnictwo Akademii konomicznej w Poznaniu, Poznań 008 W. IKORA (redakcja): Badania operacyjne, PW Warszawa 008 B.GUZIK: konometria, Wydawnictwo Akademii konomicznej w Poznaniu, seria MD zeszyt nr 16,Poznań 005 M.CIŚLAK: Prognozowanie gospodarcze, metody i zastosowania, PWN Warszawa 005 T. TRZAKALIK: Wprowadzenie do badań operacyjnych z komputerem, PW Warszawa 008 MTODY DYDAKTYCZN Forma kształcenia wykład ćwiczenia laboratoryjne Metody dydaktyczne Wykład konwencjonalny wsparty prezentacją, wykład problemowy, wykład konwersacyjny. Rozwiązywanie zadań w miarę możliwości przy wykorzystaniu arkusza kalkulacyjnego XCL, konwersacja MTODY WRYFIKACJI PRZDMIOTOWYCH FKTÓW KZTAŁCNIA Przedmiotowy efekt kształcenia P U T K W U Forma oceny P R O D P K I P1 x x x x P x x x x x x x x P egzamin pisemny U egzamin ustny T test K kolokwium W sprawdzian wiedzy U sprawdzenie umiejętności praktycznych P prezentacja R raport/referat O obserwacja w czasie zajęć D dyskusja seminarium P prace samokształceniowe studentów KI konsultacje indywidualne 43
KRYTRIA OCNY OIĄGNIĘCIA PRZDMIOTOWYCH FKTÓW KZTAŁCNIA fekt kształcenia P1 P Kryteria oceny 3-3,5 4 4,5 5 tudent nie potrafi przedstawić podstawowych zadań ekonometrii i jej zastosowań w gospodarce tudent nie potrafi zastosować poznanych metod szacowania parametrów modeli opisowych tudent nie jest przygotowany do stosowania metod ekonometrycznych tudent jest w stanie objaśnić podstawowe metody ekonometryczne i wskazać ich zastosowanie w gospodarce tudent potrafi wykonać obliczenia związane z szacowaniem parametrów modeli opisowych tudent jest zdolny zbadać podany model ekonometryczny tudent potrafi wyczerpująco objaśnić zadania ekonometrii i dobrze zna metody ekonometryczne tudent nie tylko potrafi oszacować parametry modelu ekonometrycznego ale także ocenić ich istotność oraz postawić prognozę na jego podstawie tudent jest w stanie samodzielnie skonstruować i oszacować model ekonometryczny na podstawie materiału empirycznego tudent nie tylko potrafi przedstawi przedstawić zadania i metody ekonometrii ale również potrafi uzasadnić potrzebę ich wprowadzanie tudent potrafi wykonać wszystkie czynności związane z szacowaniem i oceną dobroci dopasowania ale także potrafi ocenić przydatność otrzymanych wyników tudent jest w stanie samodzielnie wyszukać problem gdzie można zastosować metody ekonometryczne, zebrać odpowiedni materiał statystyczny i krytycznie zanalizować uzyskane wyniki POOBY OCNIANIA I WARUNKI ZALICZNIA W POZCZGÓLNYCH FORMACH KZTAŁCNIA Wykład pytania kontrolne, konwersacje Ćwiczenia laboratoryjne.rozwiązywanie postawionych zadań, samodzielne zbieranie danych i rozwiązywanie zadań, aktywność w trakcie ćwiczeń, oceny pytań kontrolnych, napisanie testu. OCNA KOŃCOWA PRZDMIOTU kładowa oceny końcowej: Procentowy udział składowej w ocenie końcowej: Zaliczenie z wykładu 60% Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych 40% RAZM 100 % NAKŁAD PRACY TUDNTA BILAN GODZIN I PUNKTÓW CT Lp. Aktywność studenta Obciążenie studenta Liczba godzin 1 Udział w zajęciach dydaktycznych 45 Przygotowanie do zajęć (studiowanie literatury): Wykład: Ćwiczenia laboratoryjne: Udział w konsultacjach do ćwiczeń i wykładu 7 Łączny nakład pracy studenta 90 8 Punkty CT za przedmiot 3 CT 9 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 1 CT Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału 10 CT nauczycieli akademickich 10 0 15 44
ZATWIRDZNI YLABUA: tanowisko Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko Podpis Opracował prawdził pod względem formalnym Zatwierdził dr Tadeusz Różański Kierownik Zakładu Informatyki w Biznesie i Administracji dr Paweł Błaszczyk Dyrektor Instytutu konomicznego doc. dr inż. Jan Polcyn 45