pieczątka jednostki organizacyjnej 1 OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS PRZEDMIOTU Nazwa przedmiotu Literatura po 1945 r. Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Podstawowa Poziom kształcenia Studia pierwszego stopnia Profil Ogólnoakademicki Forma studiów Stacjonarne Rok/semestr 3 V-VI Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Dr hab. Robert Mielhorski, prof. nadzw. Liczba godzin dydaktycznych 45 (wykład) + 30 (ćwiczenia) i formy zajęć Liczba punktów ECTS 3+3 Rygory zaliczenia Zaliczenie z oceną, egzamin Typ przedmiotu Kierunkowy Język wykładowy Polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Zaliczenie IV semestru studiów
Efekty kształcenia 2 Efekty kierunkowe STUDENT: - K_W13: omawia najistotniejsze zagadnienia periodyzacji literatury polskiej w zakresie poszczególnych epok (tj. staropolskiej, oświecenia, romantyzmu, pozytywizmu itd.), charakteryzuje reprezentatywne dla nich utwory literackie oraz ich koincydencje kulturowe - K_W05: prezentuje elementarne problemy z zakresu historii, teorii i krytyki literackiej - K_W08 prezentuje podstawowe wiadomości, terminy i metody związane z analizą i interpretacją literaturoznawczą oraz krytycznoliteracką, różnymi tekstami kultury, zwłaszcza komunikatami językowymi, artystycznymi i nieartystycznymi w różnych formach komunikacji społecznomedialnej - K_W02: definiuje podstawowe terminy z zakresu badań języka, literatury i kultury - K_U03: samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego - K_U02: posługuje się podstawową terminologią, dobiera i stosuje odpowiednie metody, narzędzia badawcze oraz opracowuje i prezentuje wyniki pozwalające na rozwiązywanie problemów w zakresie językoznawstwa, literaturoznawstwa, kultury, edytorstwa Efekty przedmiotowe STUDENT: - W01: posiada syntetyczny obraz najważniejszych zjawisk literackich po 1945 r. i potrafi go konfrontować ze zjawiskami współczesnej kultury; wymienia nurty, szkoły, ugrupowania literackie tego okresu - W02: dysponuje wiedzą niezbędną do świadomego korzystania z dorobku literatury współczesnej oraz do przygotowania się do egzaminu kierunkowego - W03: zna najnowszy stan badań nad literaturą po 1945 r. i potrafi wykorzystywać go do własnych prac nad literaturą - W04: posługuje się terminologią definiującą współczesne zjawiska literackie - U01: posiada orientację w dorobku polskiej literatury współczesnej - potrafi łączyć zagadnienia ogólne z twórczością poszczególnych pisarzy, problematyzować ją, wykorzystując w pracy indywidualnej - U02: korzystając ze znajomości podstawowej terminologii, potrafi stawić czoła sytuacjom problemowym i rozwiązywać je w ramach indywidualnych studiów - K_U05: stosuje odpowiednie kryteria wartościowania dzieła literackiego, waloryzuje twórczość krytyczną oraz jej praktyczne aspekty - K_K05: dostrzega znaczenie i potrzebę zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy oraz uwzględnia je we własnej praktyce zawodowej (w wybranej sferze działalności typowej dla danej specjalności) - K_K01: rozumie potrzebę uczenia się i uczestniczenia w kulturze przez całe życie - U03: dokonuje analizy i interpretacji tekstów współczesnych, nie pomijając przy tym kategorii aksjologicznych - K01: zdaje sobie sprawę z roli literatury w kształtowaniu współczesnej kultury, także na poziomie europejskim K02: akceptuje konieczność samodzielnego rozwoju intelektualnego i uczestniczy w różnych przejawach życia kulturalnego...... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu
3 Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy/letni) Nazwa przedmiotu Literatura po 1945 r. Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Podstawowa Opisywana forma zajęć Wykład Liczba godzin dydaktycznych 45 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Dr hab. Robert Mielhorski, prof. nadzw. Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć Wykład w semestrze zimowym i letnim obejmuje najważniejsze zjawiska literatury polskiej od 1945 roku po czasy współczesne (literatura najnowsza). Prezentowane są nurty i tendencje rozwojowe piśmiennictwa epoki, twórczość wybranych pisarzy i ich dzieła; całość umożliwia studentom samodzielną interpretację książek z listy lektur (właściwa perspektywa lektury), ulokowanie ich pośród procesów rozwojowych poezji, prozy, dramatu, krytyki literackiej. Wykład przygotowuje słuchaczy do egzaminu oraz przekazuje wiedzę kontekstową do ćwiczeń. Na wstępie zaprezentowana zostaje problematyka periodyzacji i terminologii. Następie omawia się: uwarunkowania historyczno-kulturowo-filozoficzne epoki, okres tuż powojenny, fazy rozwojowe literatury według cezur 1948, 1956, 1968, 1976, 1989 i dalej oraz związane z tym, pojawiające się wówczas nurty artystyczne i tematyczne, wstępowanie pokoleń i ugrupowań literackich, rolę kontekstów społeczno-politycznych, postrzeganie kultury literackiej tak w kraju, jak i na emigracji, wybitne osobowości artystyczne II połowy XX wieku i XXI stulecia. Wykład proponuje określoną hierarchizację zjawisk literackich (uczula studentów na konieczność aksjologizowania poszczególnych przejawów piśmiennictwa), stanowić ma punkt wyjścia do namysłu nad współczesnymi kanonami literackimi i ich racjami oraz uwarunkowaniami istnienia. W semestrze zimowym mowa jest o literaturze powojennej do przełomu 1968 roku, w semestrze letnim po tej dacie. Osobne miejsce zajmują przeobrażenia piśmiennictwa po cezurze 1989 roku. Porządek wykładu respektuje tak zasadę ewolucji, rozwoju literatury współczesnej (chronologia), jak i układ tematyczny (np. nurty chłopski, kresowy, żydowski, lingwizm). Metody dydaktyczne Wykład Egzamin ustny lub pisemny. Ocena odpowiedzi procentowa: 51%-60% dostateczny 61%- 70% dostateczny plus Metody i kryteria oceniania 71%-80% dobry 81%-90% dobry plus 91%-100% bardzo dobry Rygor zaliczenia Obecność w sem. V, egzamin ustny lub pisemny w sem. VI. Literatura podstawowa 1. E. Balcerzan: Poezja polska w latach 1939-1965, cz. 1-2, Warszawa 1982-1988;
4 2. T. Burek: Żadnych marzeń, Warszawa 1989; 3. S. Burkot: Proza powojenna 1945-1980. Analizy i interpretacje, Warszawa 1984; 4. P. Czapliński, P. Śliwiński, Literatura polska 1976 1998. Przewodnik po prozie i poezji, Kraków 1999; 5. M. Danilewicz-Zielińska: Szkice o literaturze emigracyjnej, wyd. dow.; 6. M. Dąbrowski, Literatura polska 1945-1995. Główne zjawiska, Warszawa 1997; 7. T. Drewnowski, Literatura polska 1944-1989. Próba scalenia, wyd. dow.; 8. K. Dybciak, Panorama literatury emigracyjnej, Kraków 1990; 9. L. Eustachiewicz, Dramaturgia współczesna 1945-1980, Warszawa 1985; 10. A. Legeżyńska, P. Śliwiński, Poezja polska po 1968 roku, Warszawa 2000; 11. S. Stabro, Literatura polska 1944-2000 w zarysie, Kraków 2002. Literatura uzupełniająca 1. M. Fik: Kultura polska po Jałcie, Warszawa 1991; 2. Z. Jarosiński, Literatura lat 1945-1975, Warszawa 1996; 3. J. Jarzębski: W Polsce czyli wszędzie. Szkice o polskiej prozie współczesnej, Warszawa 1992; 4. Lektury polonistyczne. Literatura współczesna. Tom pierwszy, red. R. Nycz, J. Jarzębski, Kraków 1997; 5. Literatura polska 1918-1975, t. 3, red. A. Brodzka, Warszawa 1996; 6. Literatura polska 1990-2000, red. T. Cieślak, K. Dietrych, t.1-2, Kraków 2003; 7. Literatura współczesna (1939-1956), red. A. Skoczek, Bochnia- Kraków [bdw]; 8. W. Maciąg, Nasz wiek XX. Przewodnie idee literatury polskiej 1918-1980, Wrocław 1992; A. Nasiłowska, Literatura okresu przejściowego, Warszawa 2006; 9. M. Stępień, Pięćdziesiąt lat literatury polskiej (1939 1989). Wprowadzenie, Kraków 1996; 10. J. Święch, Nowoczesność. Szkice o literaturze polskiej XX wieku, Warszawa 2006.... podpis prowadzącego daną formę zajęć... podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć.
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy/letni) Nazwa przedmiotu Literatura po 1945 r. Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Filologia polska Specjalność/specjalizacja Podstawowa Opisywana forma zajęć Ćwiczenia Liczba godzin dydaktycznych 30 5 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Dr hab. Robert Mielhorski, prof. nadzw. Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć Zajęcia ćwiczeniowe uzupełniają informacje przedstawione studentom podczas wykładu (i praktycznie je rozwijają). Omawiane są w ich trakcie dzieła reprezentatywne dla zjawisk współczesności literackiej po 1945 roku; prezentowane: tematyka obozowo-łagrowa, nurt rozrachunków inteligenckich, piśmiennictwo polskojęzyczne w Izraelu, temat wygnania, dyskusje i spory o nową literaturę w latach 40., twórczość autorów międzywojennych na emigracji, proza inicjacyjna, motywy kulturowe w prozie i poezji współczesnej, powtórne i spóźnione debiuty (oraz dalsza droga pisarzy tego kręgu), aspekty epistemologiczne fantastyki literackiej, twórczość przeklęta, liryka Nowej Fali, motyw dekadenta w literaturze powojennej, postać Witkacego w poezji i prozie po 1945 r., przeobrażenia dramaturgii współczesnej, poezja i proza najnowsza w ujęciu tematycznym. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Praca w grupach, dyskusja, praca z tekstem Obecność na zajęciach i aktywne uczestnictwo, praca zaliczeniowa w semestrze letnim Zaliczenie z oceną 1. T. Nowakowski, Obóz Wszystkich Świętych 2. S. Dygat, Jezioro Bodeńskie 3. K. Brandys, Jak być kochaną 4. L. Lipski, Piotruś. Apokryf 5. A. Rudnicki, Pałeczka 6. G. Herling-Grudziński, Książę Niezłomny, Inny świat 7. K. Wierzyński, poezje po 1951 roku 8. Cz. Miłosz, Dolina Issy 9. J. Iwaszkiewicz, Zygfryd, Powrót Prozerpiny 10. A. Wat, wiersze wybrane 11. W. Szymborska, poezje 12. A. Kuśniewicz, Lekcja martwego języka 13. Z. Herbert, Pan Cogito 14. S. Lem, Solaris 15. W. Terlecki, Gwiazda Piołun 16. E. Stachura, Jeden dzień, List do Olgi, Się, inne do wyboru 17. R. Wojaczek, poezje 18. S. Barańczak E. Lipska R. Krynicki, poezje 19. J. Głowacki, Antygona w Nowym Jorku 20. T. Różewicz, Kartoteka, Kartoteka rozrzucona 21. E. Rylski, Dziewczynka z hotelu Excelsior, Co nie jest snem 22. T. Tryzna, Panna Nikt 23. A. Leczycki, W drodze do Itaki 24. O. Tokarczuk, EE 25. M. Świetlicki, wiersze
6 26. J. Podsiadło, wiersze
Literatura uzupełniająca 7 A. Fiut, Pytanie o tożsamość, Kraków 1995. S. Burkot, Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, [w:] Proza powojenna 1945-1987, Warszawa 1991. K. Wyka, Rozrachunki inteligenckie, [w:] tego: Pogranicze powieści, wyd. dow. A. Okopień-Sławińska, Kazimierz Brandys Jak być kochaną, [w:] Nowela, opowiadanie, gawęda. Interpretacje małych form narracyjnych, red. K. Bartoszyński, Warszawa 1974. S. Bereś, Piekło Leo Lipskiego, Odra 1992, nr 1. R. K. Przybylski, Wobec mitu i historii, Teksty Drugie 1992, nr 1-2. A. Rudnicki, Opowiadania wybrane, oprac. J. Wróbel, Wrocław 2009. T. Burek, Cały ten okropny świat (Sztuka pamięci głębokiej a zapiski w Innym świecie Herlinga-Grudzińskiego), Teksty Drugie 1991, nr 1-2. K. Wierzyński, Wybór poezji, wyb. i oprac. K. Dybciak, Wrocław 1991. J. Błoński, Dolina Issy, [w:] Poznawanie Miłosza, red. J. Kwiatkowski, Kraków 1985. E. Łoch, Antyk w twórczości J. Iwaszkiewicza, [w:] Pisarstwo Jarosława Iwaszkiewicza wobec tradycji i współczesności, Lublin 1988. A. Micińska, A. Wat elementy do portretu, [w:] A. Wat, Poezje zebrane, oprac. A. Micińska, J. Zieliński, Kraków 1992. Teksty Drugie 1991 nr 4 (numer monograficzny na temat twórczości Wisławy Szymborskiej). B. Kaźmierczyk, Między starożytnym Egiptem a Moderną historia naturalna Dekadenta, [w:] taż, Wskrzeszanie umarłych królestw, Kraków 1982. A. Juszczyk, Dowód na nieistnienie (o zasadzie powszechnych analogi w Lekcji martwego języka ), Ruch Literacki 1997, nr 5. S. Barańczak, Uciekinier z Utopii. O poezji Zbigniewa Herberta, wyd. dow. E. Balcerzan, Teksty 1973, nr 4 lub A. Stoff, Twórczość 1978, nr 6 lub Lem w oczach krytyki światowej, red. J. Jarzębski, Kraków 1989. B. Dobrowolska, Proza beletrystyczna Władysława Terleckiego (1956 1992), Siedlce 1998. K. Rutkowski, Przeciw (w) literaturze. Esej o poezji czynnej Mirona Białoszewskiego i Edwarda Stachury, Bydgoszcz 1987. S. Stabro, Rafał Wojaczek w dwadzieścia lat później, [w:] tego Zamknięty rozdział, Warszawa 1994. W. Bolecki, Język jak świat przedstawiony. O wierszach Stanisława Barańczaka, Pamiętnik Literacki 1985. A. Michnik, Biały gołąb szeptu (o poezji R. Krynickiego), Zeszyty Literackie 1992, nr 37. R. Matuszewski, Epitafium dla niespokojnej młodości, [w:] tego, Olśnienia i świadectwa. Od Leśmiana do Barańczaka, Warszawa 1995. Antygona w Nowym Jorku, Dialog 1992, nr 10, tu: J. Kott, Antygona powiesiła się. Z. Majchrowski, Otwieranie Kartoteki, [w:] T. Różewicz, Kartoteka. Kartoteka rozrzucona, Kraków 1997. A. Csato, Rylski nie tylko chłód, Dialog 1989, nr 9. A. Nęcka, Każdy z nas jest Odysem/ co wraca do swej Itaki, [w:] taż, Emigracje intymne. O współczesnych polskich narracjach autobiograficznych, Katowice 2013. A. Legeżyńska, P. Śliwiński, Poezja polska po 1968 roku, Warszawa 2000.
8... podpis prowadzącego daną formę zajęć... podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 3. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 4. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** kierunku przedmiotu K_W013 W01 W K_W05 W02 Ć K_W08 W03 W, Ć K_W02 W04 W K_U03 U01 W K_U02 U02 W K_U05 U03 W, Ć K_K05 K01 Ć K_K01 K02 Ć Forma zajęć Metody oceniania*** Egzamin ustny lub pisemny Praca pisemna sem. w letnim Aktywność podczas zajęć (merytoryczny udział w dyskusji) Test zaliczeniowy w sem. zimowym Efekty kształcenia dla przedmiotu W01, W03, W04, U01, U02, U03 W02, W03, U03 K01, K02 W04, U01, U02, U03... podpis prowadzącego daną formę zajęć........ podpis koordynatora przedmiotu