ZŁOŻONE KONSTRUKCJE BETONOWE I DŹWIGAR KABLOBETONOWY 1. PROJEKTOWANIE PRZEKROJU 1.1. Dane początkowe: Obciążenia: Rozpiętość: Gk1 obciążenie od ciężaru własnego belki (obliczone w dalszej części projektu) Gk2 obciążenie stałe (zadane w karcie projektowej) Qk1 obciążenie zmienne (zadane w karcie projektowej) Leff =.. m (zadana w karcie projektowej) Dane technologiczne: - warunki dojrzewania: wewnątrz hali produkcyjnej RH = 80% - warunki technologiczne: sprężenie po 28 dniach od zabetonowania - obciążenie stałe g przyłożone po ok. 3 miesiącach od zabetonowania - warunki użytkowania: cyklicznie zmienne mokre i suche - klasa ekspozycji XC4 (cyklicznie mokre i suche) - kategoria rysoodporności 1b sprężenie pełne, element bez rys, dopuszczalne naprężenia rozciągające w betonie 1.2. Dobór materiałów: Beton Do konstrukcji sprężonych nie należy stosować betonów o klasie niższej niż C25/30. Zalecaną klasą betonu jest klasa C35/45 (można stosować klasy wyższe, zależne od rozpiętości i sił zewnętrznych, im większe tym można większą klasę betonu przyjąć). fck =. MPa f =α charakterystyczna wytrzymałość betonu na ściskanie obliczeniowa wytrzymałość betonu na ściskanie αcc = 0,85 dla konstrukcji o szczególnym znaczeniu γc = 1,5 częściowy współczynnik bezpieczeństwa Ecm =.. GPa moduł sprężystości fctm =. MPa średnia wytrzymałość betonu na rozciąganie Charakterystyki dla betonu wypisać z tablicy 3.1. z PN EN 1992 1-1.
Stal zwykła fyk = MPa f = =. MPa Es = GPa charakterystyczna granica plastyczności obliczeniowa granica plastyczności moduł sprężystości Stal sprężająca Porównanie wyrobów ze stali zwykłych i sprężających: Charakterystyczne właściwości drutów i splotów sprężających: Właściwości przyjętej stali sprężającej fpk =. MPa charakterystyczna wytrzymałość stali na rozciąganie
fp0,1,k =. MPa fpd = fp0,1,k / γs = MPa charakterystyczna granica plastyczności obliczeniowa granica plastyczności Ep = 190 GPa moduł sprężystości dla splotów Klasa 2-ga relaksacji splotów: niska relaksacja splotów i drutów (do 4,5%) Średnica kanału splotowego Ød = 60mm Wstępnie przyjąć: 7-mio drutowy splot o oznaczeniu Y. S7 średnica splotu Ø = pole przekroju splotu Ap1 = średnica kanału kołowego Ød = 60mm 1.3. Zestawienie obciążeń Określenie ciężaru własnego belki: - wstępne przyjęcie wysokości elementu: h = (0,04 0,06) Leff = m przyjęto h = m - przyjęcie wskaźnika tęgości przekroju: β = Ac / h 2 ; β = 0,18 0,30 Dla przekrojów dwuteowych z pojedynczą półką przyjmuje się β = 0,22 - ciężar własny belki: Ac = β h 2 Gk1 = Ac ρc = kn/m 1.4. Kombinacje obciążeń STAN GRANICZNY NOŚNOŚCI - podstawowa kombinacja obciążeń γ G + ψ γ Q
Gdzie: γfi współczynnik obciążenia: dla obciążeń stałych γfi = 1,35, dla zmiennych γfi = 1,5 Gki wartość oddziaływań stałych (charakterystyczna) Qki wartość oddziaływań zmiennych (charakterystyczna) Ψoi współczynnik jednoczesności występowania obciążeń (w projekcie przyjąć 1,0) Dla kombinacji wyznaczyć wartości momentów zginających i sił tnących. STAN GRANICZNY UŻYTKOWANIA - podstawowa kombinacja obciążeń: + UWAGA! Do kombinacji używamy wszystkie obciążenia stałe i jedno zmienne, najbardziej niekorzystne. Wartości charakterystyczne oddziaływań!!! Wyznaczamy wartości sił tnących i momentów zginających. - kombinacja obciążeń długotrwałych: " +! Ψdi współczynnik długotrwałej części obciążenia zmiennego równy wg PN-EN 1991 0,2 Dla tej kombinacji wyznaczamy wartości momentu zginającego i sił tnących. - ciężar własny elementu: M(Gk1) = knm
1.5. Przyjęcie wymiarów elementu. - weryfikacja wstępnie przyjętej wysokości elementu 0 h =$2,2 2,6) * +$,-). /! Przyjęto h =.. m jeśli wcześniej przyjęta wysokość przekroju mieści się w przedziale, pozostawić, jeśli nie zmienić. - przyjęcie pozostałych wymiarów elementu hf = (0,12 0,20) h hf = (0,10 0,15) h ap = (0,10 0,12) h bw (Ød + 2cc; 0,1h) as = 0,2hf as = 0,2hf Cmin = 35mm dg = 10mm
- wyznaczenie górnej strefy ściskanej przekroju x = (ξlim 0,1)(h ap) xlim = ξlim (h ap) przy czym: - wyznaczenie szerokości górnej półki elementu 1 2 =1 4 +5 +$,-). /! 1 4 7 8h 9 : 0,57=> bf = (0,4 : 0,8)h przyjęto bf =. m 1 h 2 8h 9 : 0,5h 2 = 1.6. Dobór ilości cięgien. - wyznaczenie potrzebnego pola powierzchni zbrojenia sprężającego: @ : =. /!. :! A81 2 1 4 = h 2 +1 4 7B=...E F - dobór ilości cięgien sprężających: G= @ : @ : Otrzymaną ilość cięgien zaokrąglić do liczby podzielnej przez 4 i policzyć odpowiadające Ap Otrzymane pole Ap porównać z polem przekroju kanału Ad. Jeśli pole Ap > Ad zrobić dwa kable.