WM Karta (sylabus) przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia I stopnia o profilu: A P Przedmiot: Oprzyrządowanie technologiczne Kod przedmiotu Status przedmiotu: obowiązkowy MBM S 0 7 57-3_0 Język wykładowy: polski Rok: IV Semestr: 7 Nazwa specjalności: Rodzaj zajęć i liczba godzin: Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Wykład 5 Ćwiczenia Laboratorium Projekt 5 Liczba punktów ECTS: C C Cel przedmiotu Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą projektowania oprzyrządowania technologicznego Przygotowanie studentów do praktycznego wykonania projektu wybranego przyrządu specjalnego do określonej operacji technologicznej Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji Student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstawowych metod obróbki Student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstaw technologii maszyn 3 Student powinien posiadać wiedzę z zakresu podstaw konstrukcji maszyn EK 3 Efekty kształcenia W zakresie wiedzy: szczegółową wiedzę w zakresie modelowania i konstruowania prostych maszyn, mechanizmów, przyrządów i narzędzi. W zakresie umiejętności: Student potrafi formułować elementarne zadania projektowe oraz konstruować proste urządzenia i narzędzia. W zakresie kompetencji społecznych: Ma inżyniera mechanika, rozumie potrzebę i przekazywania, inżynierskiej, posiada umiejętność technicznymi. W W Treści programowe przedmiotu Forma zajęć wykłady Treści programowe Wiadomości ogólne o oprzyrządowaniu technologicznym. Wiadomości wstępne. Definicje przyrządu, oprawki, uchwytu. Podział uchwytów obróbkowych. Elementy składowe uchwytów obróbkowych. Cele stosowania oprzyrządowania technologicznego. Ogólne wytyczne oprzyrządowania. Ustawienie przedmiotu obrabianego w uchwycie. Rodzaje baz obróbkowych. Pojęcia podstawowe dotyczące ustawienia, ustalenia, podparcia i oparcia przedmiotu obrabianego. Powierzchnie ustalające główne i pomocnicze, powierzchnie podporowe, oporowe i zamocowania. Liczba godzin W3 Elementy do ustalania przedmiotów w uchwytach. Cz. I. Cechy
W4 W5 W6 W7 W8 W9 W0 W W prawidłowego ustalenia przedmiotu w uchwytach. Rodzaje elementów ustalających. Elementy do ustalania przedmiotów płaszczyznami, powierzchniami walcowymi zewnętrznymi oraz otworami. Elementy do ustalania przedmiotów w uchwytach. Cz. II. Elementy do ustalania przedmiotów powierzchniami stożkowymi zewnętrznymi i wewnętrznymi, kulistymi, gwintowymi, o regularnie powtarzającym się zarysie. Ustalenie przedmiotów o złożonych kształtach. Przestalenie przedmiotu w uchwytach. Konstrukcja elementów oporowych i podporowych. Zamocowanie przedmiotu obrabianego w uchwytach. Cz. I. Wiadomości wstępne. Cechy prawidłowego zamocowania. Wielkość siły zamocowania przedmiotu. Kryteria wyboru miejsca zamocowania. Klasyfikacja układów zamocowania. Charakterystyka zamocowań sztywnych: gwintowych, klinowe, mimośrodowe, krzywkowe, dźwigniowe, śrubowo-dźwigniowe. Zamocowanie przedmiotu obrabianego w uchwytach. Cz. II. Charakterystyka zamocowań elastycznych: sprężynowych, pneumatycznych, hydraulicznych, pneumo-hydraulicznych, mechanohydraulicznych, ręcznych i nożnych. Zamocowania bezpośrednie i pośrednie. Zamocowania jednomiejscowe i wielomiejscowe. Zamocowania jednoprzedmiotowe i wieloprzedmiotowe. Ustalanie i zamocowywanie uchwytów na obrabiarkach. Wiadomości wstępne. Ustalenie uchwytu na obrabiarce. Zadania elementów ustalających uchwyt na obrabiarce. Rodzaje elementów ustalających uchwyt na obrabiarce. Elementy ustalające narzędzia względem uchwytu. Pojęcia bezpośredniego i pośredniego ustalenia narzędzia względem uchwytu. Rodzaje elementów ustalających narzędzia. Mechanizmy podziałowe. Wiadomości ogólne. Charakterystyka mechanizmów podziałowych do podziału liniowego i kątowego. Korpusy uchwytów i przyrządów. Funkcje uchwytów. Wymagania technologiczne i konstrukcyjne stawiane korpusom. Wybór rodzaju korpusów. Klasyfikacja korpusów. Charakterystyka korpusów stalowych, żeliwnych, ze stopów metali lekkich, tworzyw polimerowych. Charakterystyka korpusów jednolitych, spawanych i składanych. Elementy złączne oprzyrządowania. Ułatwianie obsługi uchwytów. Rodzaje i charakterystyka elementów złącznych oraz połączeń wykorzystanych w budowie oprzyrządowania technologicznego. Ułatwianie ręcznej obsługi uchwytów: wkładania i wyjmowania przedmiotów obrabianych, zamocowania, usuwania wiórów, pomiaru przedmiotu obrabianego, przesuwania uchwytu na obrabiarce. Uniwersalne składane UPS. Charakterystyka uniwersalnych przyrządów składanych. Budowa i elementy składowe UPS: podstawy, elementy ustalające przedmiot obrabiany, elementy zamocowujące, elementy złączne, elementy uzupełniające. Przykłady UPS. Suma godzin: 5 Forma zajęć projekt Treści programowe Liczba godzin P Zajęcia wprowadzające: zasady zaliczenia przedmiotu, przydział tematów będących podstawą do opracowania projektu uchwytu specjalnego dla wybranej operacji, omówienie projektu P Opracowanie uproszczonego procesu technologicznego dla wybranej części klasy wałek, koło zębate, dźwignia lub tuleja: analiza rysunku wykonawczego wraz wyborem operacji, dla której będzie 3
P3 sporządzony projekt uchwytu specjalnego; dobór półfabrykatu, opracowanie planu operacyjnego wraz z doborem obrabiarek; opracowanie karty operacyjnej operacji oprzyrządowanej wraz z doborem narzędzi obróbkowych i pomiarowych oraz parametrami technologicznymi obróbki; określenie technicznej normy czasu dla operacji oprzyrządowanej. Analiza ustalenia i mocowania przedmiotu obrabianego w uchwycie specjalnym. Dobór elementów ustalających i mocujących. Wybór powierzchni ustalających i mocujących. P4 Analiza budowy uchwytów specjalnych. Dobór elementów podziałowych, prowadzących i ustalających narzędzie, ustawiaków narzędzi, elementów ustalających uchwyt względem obrabiarki, elementów złącznych, elementów ułatwiających obsługę uchwytu. P5 P6 Analiza i opracowanie projektu uchwytu specjalnego dla wybranej operacji. Sporządzenie rysunku złożeniowego uchwytu w skali :. Analiza i wykonanie rysunków wykonawczych wybranych elementów specjalnych. Narzędzia dydaktyczne Wykład z wykorzystaniem multimediów Ćwiczenia audytoryjne metoda projektów projekt praktyczny 4 Suma godzin: 5 F F P P Sposoby oceny Ocena formująca Krótkie sprawdziany podczas wykładu w trakcie semestru, których wyniki są dyskutowane w grupach lub indywidualnie. Krótkie sprawdziany ustne dotyczące poszczególnych zadań projektowych w trakcie trwania semestru. Ocena podsumowująca Pisemne zaliczenie z zakresu materiału wykładowego (50% oceny końcowej). Zadanie projektowe, samodzielnie wykonywanego, jako praca domowa (50% końcowej oceny). Forma aktywności [Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie zajęć dydaktycznych łączna liczba godzin w semestrze] [Godziny kontaktowe z wykładowcą, realizowane w formie np. konsultacji w odniesieniu łączna liczba godzin w semestrze] [Przygotowanie się do laboratorium łączna liczba godzin w semestrze] [Przygotowanie się do zajęć łączna liczba Obciążenie pracą studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności godzin w semestrze] Suma 50 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu Literatura podstawowa i uzupełniająca Dobrzański T.: Uchwyty obróbkowe poradnik konstruktora. WNT, Warszawa 98. Feld M.: Uchwyty obróbkowe. WNT, Warszawa 00. Feld M.: Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, 3 Warszawa 003. 30 6
Efekt kształcenia Odniesienie danego efektu kształcenia do efektów zdefiniowanych dla całego programu (PEK) MBMA_W0 (++) MBMA_U7 (++) Macierz efektów kształcenia Cele przedmiotu EK 3 MBMA_K06 (+) C, C Treści programowe Narzędzia dydaktyczne Sposób oceny C W W F, P C P P6 F,P W W P P6, F, P,P Formy oceny szczegóły Na ocenę (ndst) Na ocenę 3 (dst) Na ocenę 4 (db) Na ocenę 5 (bdb) szczegółową wiedzę w zakresie szczegółową modelowania wiedzę w zakresie i konstruowania modelowania prostych maszyn, i konstruowania mechanizmów, Student nie ma ogólną prostych maszyn, przyrządów szczegółowej wiedzy wiedzę w zakresie mechanizmów, i narzędzi, którą w zakresie modelowania przyrządów samodzielnie modelowania i konstruowania i narzędzi, którą interpretuje i konstruowania prostych maszyn, poprawnie i wykorzystuje prostych maszyn, mechanizmów, interpretuje podczas mechanizmów, przyrządów i wykorzystuje projektowania przyrządów i narzędzi. i narzędzi. podczas oprzyrządowania projektowania technologicznego, oprzyrządowania z jednoczesnym technologicznego. uzasadnieniem wyboru poszczególnych rozwiązań. Student nie potrafi formułować elementarnych zadań projektowych oraz konstruować prostych urządzeń mechanicznych, przyrządów i narzędzi. Student potrafi formułować tylko niektóre elementarne zadania projektowe oraz konstruować tylko niektóre proste urządzenia i narzędzia. Student potrafi nie tylko formułować elementarne zadania projektowe oraz konstruować proste urządzenia i narzędzia, ale także potrafi poprawnie wskazać te zagadnienia, które są najbardziej istotne podczas opracowywania konstruowania oprzyrządowania technologicznego. Student potrafi nie tylko formułować elementarne zadania projektowe oraz konstruować nie tylko proste urządzenia i narzędzia, ale także potrafi samodzielnie analizować, interpretować i poprawnie wskazać te zagadnienia, które są najbardziej istotne podczas opracowywania konstruowania oprzyrządowania technologicznego
EK 3 Student nie ma świadomości inżyniera mechanika, nie rozumie potrzeby inżynierskiej, nie posiada umiejętności technicznymi. inżyniera mechanika, rozumie potrzeby inżynierskiej, jednak nie posiada umiejętności technicznymi. inżyniera mechanika, rozumie potrzeby inżynierskiej, posiada umiejętność technicznymi, które samodzielnie analizuje oraz wykorzystuje. z jednoczesnym uzasadnieniem wyboru. inżyniera mechanika, rozumie potrzeby inżynierskiej, posiada umiejętność technicznymi, które samodzielnie potrafi analizować, interpretować oraz efektywnie wykorzystywać. Autor programu: Adres e-mail: Jednostka organizacyjna: Osoba, osoby prowadzące: dr inż. Anna Rudawska a.rudawska@pollub.pl Katedra Podstaw Inżynierii Produkcji dr inż. Anna Rudawska, dr inż. Wiesław Wiechecki, prof. dr hab. inż. Józef Kuczmaszewski