Tutoring w szkole oraz przedszkolu Geneza i zastosowanie Dr Adrianna Sarnat-Ciastko Mariusz Budzyński dyrektor merytoryczny Instytutu Tutoringu Szkolnego
Sięgnij wspomnieniami do czasu, kiedy sam byłeś/byłaś uczniem/uczennicą. Sięgnij wspomnieniami do nauczycieli, którzy Cię uczyli, którzy Cię wychowywali. Pomyśl o tych, którzy byli dla Ciebie najlepsi. Jacy oni byli?
Kto mógłby znaleźć się na tym obrazie?
Najlepszy nauczyciel: Był autentycznie zainteresowany moją osobą uważność Potrafił ze mną rozmawiać i słuchać mnie Posiadał wiedzę, którą przekazywał z pasją Często osoby, które były tak lubiane przez uczniów, po prostu lubiły uczniów. Dziś nazwalibyśmy takich nauczycieli TUTORAMI INTUICYJNYMI.
Tutor Homo prudens tutus est Człowiek mądry jest bezpieczny Lucius Annaeus Seneca tutus [łac.] bezpieczny, pewny tutor [łac.] opiekun, obrońca prudens [łac.] roztropny, rozważny
NASZA TEZA: Obecność tutora w szkole może okazać się odpowiedzią na potrzebne w szkole zmiany.
Cel działania pedagogicznego jest niezmienny Wywołanie korzystnej, długotrwałej zmiany w życiu podopiecznego w zakresie: wiedzy i umiejętności kompetencji społecznych postawy życiowej
Ścieżka pedagogiczna [proces] RELACJA WSPÓŁPRACA ZMIANA TUTORING
TUTORING to indywidualna praca z podopiecznym, która jest: celowa, długotrwała, systematyczna, wykorzystująca jego mocne strony.
Formę tutoringowi nadaje: założony cel przyjęty styl postępowania pedagogicznego
Obecność TUTORINGU System Tutorialny na Uniwersytetach w Oksford i Cambridge Klasy Tutorialne dla dorosłych robotników, przełom XIX i XX w. INSPIRACJA DLA Peer tutoring Tutoring rówieśniczy, Nauczanie realizowane przez nieprofesjonalnych pedagogów TUTORINGU SZKOLNEGO
Tutoring szkolny wg. ITS to forma pracy pedagogicznej realizowana w bezpośrednim i indywidualnym kontakcie z uczniem, ze szczególnym uwzględnieniem: godności ucznia i wychowawcy wypływającej z faktu ich człowieczeństwa interakcyjności procesu wychowawczego współpracy transgresyjności nieustannego przekraczania ograniczeń, wychodzenia z własnej sfery komfortu
RODZAJE TUTORINGU SZKOLNEGO Obszar wychowawczy Obszar dydaktyczny TUTORING ROZWOJOWY TUTORING WYCHOWAWCZO -ROZWOJOWY TUTORING PRZEDMIOTOWY TUTORING ARTYSTYCZNY
Tutoring Wychowawczo-Rozwojowy 1. Zmiana ilościowa: grupa uczniów pod opieką z 1:30 na 1:10 opieka skierowana nie tylko na całą grupę, ale przede wszystkim indywidualne wsparcie każdego ucznia każdy nauczyciel tutorem-wychowawcą
Tutoring Wychowawczo-Rozwojowy 2. Zmiana jakościowa: budowanie relacji w oparciu o założenia pedagogiki dialogu [J. Tarnowski] oraz rozmowy motywującej [S. Rollnick, W.R. Miller] wsparcie rozwojowe każdego ucznia (a nie tylko uczniów o specjalnych potrzebach)
Tutoring Wychowawczo-Rozwojowy 3. Zmiana środowiskowa włączenie rodziców do aktywnej współpracy w budowaniu sojuszu wokół ich dziecka
Tutoring 6 etapów współpracy 1. Poznanie podopiecznego (jego osobowości, zainteresowań, warunków życia, talentów, mocnych i słabych stron, preferowanych stylów uczenia się, wartości, planów życiowych), tworzenie SOU studium osoby ucznia, 2. Wspólne wyznaczenie celów rozwojowych, 3. Określenie planu działań zmierzających do ich osiągnięcia, tworzenie indywidualnego planu rozwoju i pracy (IPRiP),
Tutoring 6 etapów współpracy 4. Realizacja przyjętego planu pracy i współpracy, 5. Podsumowanie efektów współpracy tutorskiej, 6. Świętowanie.
Styl pracy tutora Wynika z: indywidualnych predyspozycji podopiecznego poziomu kształcenia Styl dyrektywny Styl niedyrektywny Przedszkole, szkoła podstawowa Gimnazjum Szkoła średnia
Poziomy wdrażania tutoringu NIEFORMALNE WSPARCIE UCZNIÓW LUB KLASY OSOBISTA DECYZJA NAUCZYCIELA ZORGANIZOWANE WSPARCIE KLASY/KLAS DECYZJA RADY PEDAGOGICZNEJ TUTORING JAKO INNOWACJA PEDAGOGICZNA DECYZJA ORGANU PROWADZĄCEGO TUTORING JAKO METODA POMOCNICZA TUTORING JAKO METODA SAMODZIELNA
Efekty wdrażania tutoringu w szkołach badania własne Listopad 2011 wrzesień 2013 realizacja badań do pracy doktorskiej pt. Tutoring w polskim systemie oświaty. Badania nad rozwojem metody tutoringu ze szczególnym uwzględnieniem efektów jej stosowania dla nauczyciela i ucznia w ujęciu analizy transakcyjnej
Efekty wdrażania tutoringu w szkołach badania własne Badani 627 osób, w tym 391 uczniów (w tym 238 podopiecznych tutorów) oraz 236 nauczycieli (w tym 109 tutorów) z 33 szkół ponadpodstawowych mieszczących w Częstochowie i Wrocławiu
Efekty wdrażania tutoringu w szkołach wnioski UCZNIOWIE relacja tutorska nie jest budowana jednostronnie tylko przez nauczyciela, uczniowie również angażują się w zachowanie kontaktu, starając się o utrzymanie dobrej atmosfery uczniowie korzystający z tutoringu doświadczają bliskich, szczerych, pełnych zaufania relacji z tutorami, które cechują się dobrą komunikacją podopieczni tutora charakteryzują się wyższym poczuciem akceptacji siebie i swojego otoczenia, niż pozostali uczniowie
Efekty wdrażania tutoringu w szkołach wnioski NAUCZYCIELE stosowanie tutoringu w większym stopniu oddziałuje na uczniów niż nauczycieli osoby stosujące tutoring są w większym stopniu gotowe na utrzymywanie relacji mimo pojawiających się trudności, co okazało się typowe dla wychowawców klasowych i ich podopiecznych nauczyciele-tutorzy okazali się bardziej krytyczni w swoich ocenach, co odróżniało ich od pozostałych nauczycieli, którzy oceniali siebie i swoją pracę wysoko mimo negatywnych ocen ze strony ich podopiecznych
Przyszłość tutoringu w szkołach Metody tutoringu nie da się wprowadzić do szkół jako obligatoryjnej, nie można zalecić jej stosowania, bo jest/zaczyna być popularna i gdzie indziej przynosi dobre efekty. Wymuszenie jej realizacji na obojętnych, czy wręcz niechętnych nauczycielach może przynieść znacznie więcej szkody niż pożytku. A.I. Brzeziska, K. Appelt (2013), Tutoring nauczycielski tutoring rówieśniczy: aspekty etyczne, Forum Oświatowe, 2(49), s. 26.
Dziękujemy za uwagę