Wcześniej zajmowaliśmy się przypadkiem, w którym zależność między wielkościami mierzonymi dało się przedstawić przy pomocy funkcji: = 3

Podobne dokumenty
χ (MNK) prowadziła do układu m równań liniowych ze względu

Algebra liniowa z geometrią analityczną. WYKŁAD 11. PRZEKSZTAŁCENIE LINIOWE WARTOŚCI I WEKTORY WŁASNE Przekształcenie liniowe

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

INFORMATYKA W CHEMII Dr Piotr Szczepański

DOPASOWANIE ZALEŻNOŚCI LINIOWEJ DO WYNIKÓW POMIARÓW

Projekt 3 3. APROKSYMACJA FUNKCJI

Wykład 6. Klasyczny model regresji liniowej

Przykład 2.6. Przekrój złożony z trzech kształtowników walcowanych.

Mechanika i wytrzymałość materiałów

Regresja liniowa. (metoda najmniejszych kwadratów, metoda wyrównawcza, metoda Gaussa)

± - małe odchylenie od osi. ± - duże odchylenie od osi

Rys. 1. Interpolacja funkcji (a) liniowa, (b) kwadratowa, (c) kubiczna.

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

( ) ( ) ( ) ( ) ( )( ) ( ) ( ) 2. r s. ( i. REGRESJA (jedna zmienna) e s = + Y b b X. x x x n x. cov( (kowariancja) = (współczynnik korelacji) = +

11. Aproksymacja metodą najmniejszych kwadratów

Ś Ż ż Ż

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

Pienińskich Portali Turystycznych

Egzamin dla Aktuariuszy z 15 marca 2010 r. Matematyka Finansowa


Całkowanie numeryczne funkcji. Kwadratury Gaussa.

$y = XB KLASYCZNY MODEL REGRESJI LINIOWEJ Z WIELOMA ZMIENNYMI NIEZALEŻNYMI

Metody numeryczne. Różniczkowanie. Wykład nr 6. dr hab. Piotr Fronczak

Granica cigu punktów. ), jest zbieny do punktu P 0 = ( x0. n n. ) n. Zadania. Przykłady funkcji dwu zmiennych

Przykład 2.5. Figura z dwiema osiami symetrii

dr Michał Konopczyński Ekonomia matematyczna ćwiczenia

Pojęcie modelu. Model ekonometryczny. Przykład modelu ekonometrycznego. Klasyfikacja modeli ekonometrycznych. Etapy analizy ekonometrycznej

Badania symulacyjne efektywności kompensacji mocy biernej odbiorów nieliniowych w oparciu o teorię składowych fizycznych prądu TSFP

Instrukcja dodawania reklamy

Ć W I C Z E N I E N R E-14

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

Metody Numeryczne 2017/2018

Gdyńskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji jednostka budżetowa

Wir basteln ein Kartontheater

Zastosowanie matematyki w ekonomii

Ż Ę ć Ć ć ć Ą

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

Szeregi trygonometryczne Fouriera. sin(

ANALIZA PRACY SYSTEMU ENERGETYCZNO-NAPĘDOWEGO STATKU TYPU OFFSHORE Z WYKORZYSTANIEM METODY DRZEW USZKODZEŃ


FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

W praktycznym doświadczalnictwie, a w szczególności w doświadczalnictwie polowym, potwierdzono występowanie zależności pomiędzy wzrastającą liczbą

Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1

Całkowanie numeryczne Zadanie: obliczyć przybliżenie całki (1) używając wartości funkcji f(x) w punktach równoodległych. Przyjmujemy (2) (3) (4) x n

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 2. Układy liniowe i niezmienne w czasie (układy LTI) y[n] x[n]

Automatyka SZR, SPP i PPZ

ć ź ź

Wykład 8: Całka oznanczona

MATHCAD Obliczenia iteracyjne, macierze i wektory

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

Pozycjonowanie bazujące na wielosensorowym filtrze Kalmana. Positioning based on the multi-sensor Kalman filter

7. Szeregi funkcyjne

Wektory [ ] Oczywiście wektor w przestrzeni trójwymiarowej wektor będzie miał trzy współrzędne. B (x B. , y B. α A (x A, y A ) to jest wektor

3 ag E.Bielecka-Cimaszkiewicz Poniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek N P S N P S N P S N P S N P S

PROGRAMOWANIE LINIOWE.

SPECYFIKACJA ISTOTNYCH WARUNKÓW ZAMÓWIENIA

PROJEKT STAŁEJ ORGANIZACJI RUCHU







Służą opisowi oraz przewidywaniu przyszłego kształtowania się zależności gospodarczych.


3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

Gdyńskim Ośrodkiem Sportu i Rekreacji jednostką budżetową Zamawiającym Wykonawcą

Mechanika kwantowa IV

Funkcje jednej zmiennej - ćwiczenia 1. Narysuj relacje. Które z nich są funkcjami?

METODY KOMPUTEROWE 1

Zabezpieczenie ziemnozwarciowe admitancyjne Yo>, Go>, Bo>.

Wyznacznik macierzy. - wyznacznik macierzy A

16, zbudowano test jednostajnie najmocniejszy dla weryfikacji hipotezy H

o d ro z m ia r u /p o w y ż e j 1 0 c m d ł c m śr e d n ic y 5 a ) o ś r e d n ic y 2,5 5 c m 5 b ) o śr e d n ic y 5 c m 1 0 c m 8

ALGORYTM REGRESJI LINIOWEJ DLA PRZYPADKU NIEPEWNOŚCI OBU ZMIENNYCH W TOMOGRAFII IMPEDANCYJNEJ

1.1. Układy do zamiany kodów (dekodery, kodery, enkodery) i

Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

MATEMATYKA. Sporządził: Andrzej Wölk

5. CIĄGI. 5.1 Definicja ciągu. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję przyporządkowującą każdej liczbie naturalnej n liczbę rzeczywistej.

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 8. CIĄGI LICZBOWE

Układy cyfrowe. ...konstruowane są w różnych technologiach i na różnych poziomach opisu. D Clk. clock

sin b) Wyznaczyć taką funkcję pierwotną do funkcji sin ( =, która przechodzi przez punkt (0,0)

WYNIKI KOLOKWIUM Z FUNDAMENTOWANIA SM/sem.1

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych











dr inż. Zbigniew Szklarski

Prawo propagacji niepewności. 1

Iloczyn skalarny



Transkrypt:

Jdomro zgd mmlzcj Jdomro zgd mmlzcj. Wczśj zjmolśm sę przpdkm, którm zlżość mędz lkoścm mrzom dło sę przdstć prz pomoc fukcj: + ) ( Dopso modlu do kó pomró okzło sę bć problmm lom, prodzącm do ukłdu trzch róń + + + zczjącch mmum fukcj χ ( ),, σ χ Wprodzm dodtko ozcz: σ

Jdomro zgd mmlzcj Prz ch pomoc zpszm poższ ukłd trzch róń postc: + + + gdz prmtr jst ukrt rzch postc... ( kłdkch kspot). Ró ukłdu są lo tlko z zględu t jd prmtr. Jżl przjmm, ż prmtr m ustlo rtość (p. stł rozpdu zotopu jst z), to prmtr, możm zczć rozązując, przkłd, d prsz ró: ( ) ( ) Po stu do trzcgo uproszczu otrzmujm + ( ) ( ) ( ) + ( ) ( ) W szm przpdku k pomró ch pośc są ustlo, czl l stro ró jst loą fukcją jdj zmj ( ;{,, }) f σ Ztm trójmro zgd udło sę sprodzć do problmu zcz mjsc zroch fukcj jdj zmj.

Jdomro zgd mmlzcj Mjsc zro fukcj jdj zmj () pojdcz prstk ogrczo przdzl (,b) (b) przpdku podójgo prstk fukcj moż mć t sm zk końcch przdzłu (c) przkłd fukcj z lom mjscm zrom (d) przkłd fukcj zmjącj zk przdzl (,b), l mjącj m mjsc zrogo.

Jdomro zgd mmlzcj 4 Mtod bskcj Przd jj zstosom, lż zlźć przdzł (,b), któr ogrcz mjsc zro, to zcz tk, ż f ( ) f ( b) <. + b. dzlm przdzł pół c oblczm f (c). jżl f ( ) f ( c) <, to podstm b c ( przcm przpdku c ) rcm do.. kończm jżl f ( c) lub b jst dosttcz mł. Mtod jst p, przjmj jdo mjsc zro zjduj sę końcom przdzl stosukoo szbko zbż. Po krokch szrokość przdzłu zrjącgo mjsc zro os d d N końcu musm sę jszcz upć, cz zlźlśm przpdkm loklgo mksmum fukcj χ.

Jdomro zgd mmlzcj 5 Bzpośrd mmlzcj fukcj χ A, C, E lokl mksm fukcj; H globl mksmum przdzl (X, X ). G, B, F lokl mm przdzl; D globl mmum fukcj przdzl (X, X ).

Jdomro zgd mmlzcj 6 Mtod złotgo podzłu Trplt puktó X < Y < Z ogrcz mmum fukcj jżl f ( Y) < f ( X ) f ( Y) < f ( Z) Odpodkm mtod bskcj jst stępując lgortm loklzcj mmum fukcj.. Mm trplt < b < c ogrczjąc mmum fukcj f (). Oblczm rtość f () pukc b < < c. Jżl f ( b) < f ( ), to om trpltm jst < b <, przcm przpdku tm trpltm jst b < < c 4. Zlzo trplt ogrczjąc mmum fukcj zstępuj początko pukc. ckl potrzm 5. Kończm jżl szrokość trpltu c jst odpodo mł. Kolj krok loklzcj mmum. Początkoo mmum jst ogrczo przz (,, ). Fukcj jst oblczo 4, któr zstępuj (,, 4); stęp 5, któr zstępuj (, 5, 4); stęp 6, któr zstępuj 4. Trz pukt (, 6, 5) są trpltm zrjącm mmum.

Jdomro zgd mmlzcj 7 Optmlzcj podzłu Środko pukt trpltu dzl go tk, ż b zcz ułmk W drog od do c b c b W W. c c Kolj pukt lż o dodtko ułmk Z z b b Z c Nstęp trplt będz mł szrokość W + Z lbo W stosuku do poprzdgo. Jżl chcm zmmlzoć szrokość ogo trpltu jgorszm przpdku, to ob szrokośc po bć tk sm W + Z W lbo Z W Ozcz to, ż po lżć odcku (, c) smtrcz do b pdć ększj częśc tgo odck. Jżl poprzd podzł tż bł optml z zględu jgorsz przpdk, to dzl odck (b, c) tkm stosuku jk b dzl (, c) Z W W Wrtość W zcz ró kdrto W W + co dj 5 W,897. Optml trplt m ztm pukt środko zględj odlgłośc,897 od jdgo końc,68 od druggo. Tk pukt z sę złotm środkm, podzł złotm podzłm.

Jdomro zgd mmlzcj 8 Przkłd mmlzcj jdomroj ( ) + 7.7 Prmtr E- E- E+ 7.6 χ 7.5 7.4 Dk 4 6 χ 8 gł 8 4 6 E- E- E+ E+ E+ Prmtr

Jdomro zgd mmlzcj 9 467.89 E-8 E-7 E-6 χ 467.885 467.88 8 Dk 4 8 6 8 χ 4 gł 4 E-8 E-7 E-6 E-5 E-4 E- E- E- E+ E+ E+

Jdomro zgd mmlzcj Mtod smplks mmlzcj lu mrch mplks jst torm gomtrczm, któr przstrz -mroj skłd sę z + puktó (rzchołkó) orz szstkch łączącch j odckó, lokątó, td. N płszczź smplks jst trójkątm, przstrz -mroj czoroścm. mplks zdgro, to tk, któr zr skończoą (-mroą) objętość. Jżl jd z rzchołkó zdgrogo smplksu obrzm jko początk ukłdu, to pozostł rzchołk zczją loo zlżch ktoró -mroj przstrz. Mtod mmlzcj mg br początkogo smplksu o + rzchołkch. Możm, p. brć jd pukt przstrz prmtró, pozostł utorzć tk + λ W koljch krokch smplks jst przmszcz kruku mmum ( dół zbocz ). W ększośc przpdkó polg to tm, ż jgorsz rzchołk (z jększą rtoścą fukcj) jst przsu kruku przclgłj śck do mjsc, gdz rtość fukcj jst mjsz. Jżl to dj fktu, to smplks zostj zmjsz przz ścągęc rzchołkó kruku jlpszgo rzchołk (z jmjszą rtoścą fukcj).

Jdomro zgd mmlzcj Możl k koljgo kroku smplksu. Poprzd smplks (czorośc) jst rso cągłą lą. Wsok sk są jgorszm jlpszm rzchołkm smplksu. mplks stęp jst rso l przrą. () odbc jgorszgo puktu zględm przclgłj śck (b) jk () rozcągęc smplksu tm kruku (c) zmjsz smplksu jdm mrz przz przsuęc sokgo rzchołk (d) zmjsz smplksu szstkch mrch przz ścągęc rzchołkó kruku jlpszgo rzchołk.