RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2160110 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 28.03.2008 08734822.3 (13) (51) T3 Int.Cl. A41D 27/06 (2006.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 21.08.2013 Europejski Biuletyn Patentowy 2013/34 EP 2160110 B1 (54) Tytuł wynalazku: Materiał zespolony do stosowania w elementach ubioru (30) Pierwszeństwo: 15.06.2007 DE 102007028263 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 10.03.2010 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2010/10 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: 31.01.2014 Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/01 (73) Uprawniony z patentu: Carl Freudenberg KG, Weinheim, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP 2160110 T3 FRANK HEILER, Weinheim, DE MATTHIAS LEY, Weinheim, DE PETER GRYNAEUS, Birkenau, DE STEFFEN KREMSER, Heddesheim, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Mirosława Ważyńska JWP RZECZNICY PATENTOWI DOROTA RZĄŻEWSKA SP. J. ul. Żelazna 28/30 Sienna Center 00-833 Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
17957/13/P-RO/MW EP 2 160 110 Opis Dziedzina techniki Materiał zespolony do stosowania w elementach ubioru [0001] Wynalazek dotyczy materiału zespolonego do stosowania w elementach ubioru według części przedznamiennej zastrzeżenia 1. Stan techniki [0002] Dokument BE 706 118 A przedstawia równoległy układ przędzy osnowowej. Dokument DE 875 032 C ujawnia zastosowanie materiału zespolonego jako usztywnienia piersiowego [niem. Plack, ang. placket] marynarki. [0003] Elementy ubioru, które nosi się na formalne okazje, można wypożyczać jako towar leasingowany. Tego rodzaju elementy ubioru wskutek wielokrotnych czynności pielęgnacyjnych są wystawiane na działanie wysokich obciążeń materiałowych. Zwłaszcza wielokrotna obróbka końcowa w pralni chemicznej prowadzi do wysokich obciążeń materiałowych. Już po krótkim czasie wspomniane elementy ubioru nie mogą być noszone na okazje formalne, gdyż wyglądają na zużyte i znoszone. [0004] W przypadku wyżej wymienionych elementów ubioru może być mowa o garniturach, które obejmują spodnie, kamizelki, marynarki lub blezery. Oprócz tego, w przypadku tych elementów ubioru może być też mowa o kostiumach dla kobiet lub dziewczynek. [0005] Dlatego też już od lat wśród producentów konfekcji i usługodawców w dziedzinie wypożyczalni ubioru istnieje zapotrzebowanie na ubrania, które wytrzymują obciążenia w pralniach przemysłowych wg warunków normy DIN/ISO "Procedury przemysłowego prania i wykańczania stosowane do badania odzieży do roboczej" (DIN ISO 15797: 2004). [0006] Dla możliwie wolnego od szkód przetrwania obróbki w pralniach przemysłowych elementy ubioru muszą mieć bardzo dobrą odporność na pranie w temperaturach do 95 C. Elementy ubioru muszą wytrzymywać oprócz tego skrajne warunki suszenia w temperaturach do 150 C w wykańczarce tunelowej i przy długich czasach trwania cykli. Przy tym, możliwe jest przeprowadzenie 50 cykli. [0007] Znane ze stanu techniki elementy ubioru można prać tylko rzadko lub wcale. W najlepszym wypadku znane elementy ubioru można prać w 30 C w trybie prania delikatnego w maszynie gospodarstwa domowego, godząc się na utratę kształtu. Dlatego przeważnie do pielęgnacji towarów wypożyczanych przeprowadza się drogie, obciążające środowisko i tylko warunkowo skuteczne pranie na sucho, czyli pranie chemiczne. Oprócz tego konieczne są skomplikowane prace suszące i prasujące dla doprowadzenia ubrania do jego kształtu. Poza tym, znane elementy ubioru mają tylko ograniczoną żywotność i ich pielęgnacja jest ponadto bardzo kosztowna.
2 Przedstawienie wynalazku [0008] Dlatego celem wynalazku jest takie ukształtowanie i udoskonalenie wspomnianego na wstępie elementu ubioru, żeby miała ona wysoką stabilność kształtu również po wielu procesach prania i suszenia. [0009] Według wynalazku powyższy cel zrealizowano zgodnie z cechami zastrzeżenia patentowego 1. [0010] Według wynalazku stwierdzono ku zaskoczeniu, że rozmieszczenia przędzy osnowowej według wynalazku względem siebie tworzą materiał zespolony, który ma dużą stabilność kształtu. Zwłaszcza stwierdzono uzyskanie szczególnego efektu, a mianowicie wysokiej odporności materiału zespolonego na pranie do 95 C. Oprócz tego stwierdzono, że materiał zespolony lub wyposażone w niego elementy ubioru mają odporność na rozpylanie pary do 150 C we wszystkich stosowanych wykańczarkach szafkowych i tunelowych. Dotyczy to czasów przebiegu wynoszących co najmniej 3 minuty. Oprócz tego stwierdzono ku zaskoczeniu, że wyposażenie elementu ubioru w taki materiał zespolony pozwala na poddanie ich 20 lub większej liczbie cykli obróbki według DIN ISO 15797:2004. Materiał zespolony według wynalazku pozwala na produkcję elementu ubioru, które można oferować i ponownie używać jako towar leasingowany, a mianowicie jako ubrania do wypożyczania. [0011] Pierwszy materiał wkładki oddziela się od drugiego materiału wkładki po 50 obróbkach pielęgnacyjnych materiału zespolonego według DIN ISO 15797:2004 wskutek siły co najmniej 10 N/50 mm w próbie oddzielenia według DIN EN ISO 54310. Materiał zespolony, który po takim obciążeniu obróbką piorącą i pielęgnacyjną w pralniach przemysłowych wciąż wykazuje odporność, nadaje się w zwłaszcza do zastosowania w elementach ubioru odzieży wypożyczanej. [0012] Przędze osnowowe lub wątkowe pierwszego materiału wkładki przylegają bezpośrednio do przędzy osnowy lub wątku drugiego materiału wkładki. Poprzez to konkretne ukształtowanie możliwe jest ślizgowe połączenie pierwszego materiału wkładki i drugiego materiału wkładki, przy czym materiały wkładki są połączone ze sobą wyłącznie klejem, a mianowicie klejem zgrzewanym na gorąco. [0013] Na przędzę osnowy co najmniej jednego materiału wkładki w pewnych obszarach naniesiono termoutwardzalny klej zgrzewany na gorąco. Zastosowanie termoutwardzalnego kleju zgrzewanego na gorąco pozwala na termiczne połączenie materiałów wkładki ze sobą. Wobec tego możliwe jest zastosowanie kleju do zgrzewania na gorąco, który opisano w DE 10 2005 006 470.1. Zastosowanie tego kleju zgrzewanego na gorąco okazało się szczególnie korzystne do wyprodukowania płaskiego materiału zespolonego. Zastosowanie kleju zgrzewanego na gorąco tworzy materiał zespolony, który zapewnia szczególną siłę amortyzacji lub właściwości sprężyste materiału zespolonego z efektem pamięci. Ten efekt pamięci zapewnia długotrwałe zachowanie kształtu materiału zespolonego. [0014] Wobec tego cel wspomniany na wstępie jest zrealizowany.
3 [0015] Przynajmniej jeden materiał wkładki mógłby mieć splot płócienny lub skośnokrzyżowy. Poprzez to konkretne ukształtowanie materiał zespolony można uzyskać bez problemu z materiałów łatwo dostępnych komercyjnie. [0016] Przynajmniej jeden materiał wkładki mógłby mieć splot skośno-krzyżowy 1:3, przy czym mianowicie jedna przędza osnowowa odpowiednio oplata naprzemiennie trzy przędze wątkowe i jedną przędzę wątkową. Korzystnie taki materiał wkładki zapewnia szczególne właściwości sprężynowania materiału zespolonego. Poprzez zastosowanie materiału wkładki o splocie skośno-krzyżowym 1:3 możliwy jest płynny, czyli ślizgający ruch pierwszego materiału wkładki względem drugiego materiału wkładki, gdy przędze osnowowe pierwszego materiału wkładki leżą raczej na przędzach wątkowych drugiego materiału wkładki, niż na jego przędzach osnowowych. [0017] Przynajmniej jeden materiał wkładki mógłby mieć splot skośno-krzyżowy 1:1, przy czym mianowicie jedna przędza osnowowa odpowiednio oplata naprzemiennie jedną przędzę wątkową. Zastosowanie takiego materiału wkładki korzystnie pozwala na kombinację z kolejnym materiałem wkładki, który ma splot skośno-krzyżowy 1:3. Materiał zespolony z tych dwóch materiałów wkładki pozwala na miejscowo ślizgające połączenie materiałów wkładki względem siebie z zapewnieniem działania sprężynującego. [0018] Jako klej zgrzewany na gorąco można zastosować klej na bazie poliolefin. Taki klej zgrzewany na gorąco cechuje się szczególnie dobrym połączeniem po utwardzeniu ze wspomnianymi tu materiałami wkładek. Charakter zastosowanych przy tym materiałów poliolefinowych można zasadniczo dobierać dowolnie, o ile zachowane zostaną wspomniane poniżej wartości MFI. Klej zgrzewany na gorąco korzystnie składa się z dwóch leżących jedna na drugiej rastrowych warstw o różnych właściwościach. Obie warstwy składają się z komponentów zgrzewanych na gorąco, które zawierają poliolefiny i charakteryzują się wybranymi indeksami szybkości płynięcia (wartość MFI). Składnik kleju zgrzewanego zastosowany do wykonania pierwszej warstwy na gorąco na bazie poliolefiny ma korzystnie wartość MFI od 20 do 150, a zwłaszcza od 55 do 130 g/10 minut (190 C /2,16 kg). Składnik kleju zgrzewanego zastosowany do wykonania drugiej warstwy na gorąco na bazie poliolefiny ma korzystnie wartość MFI od 50 do 210 g/10 minut, a zwłaszcza od 55 do 150 g/10 minut (190 C /2,16 kg). [0019] Wobec tego jest możliwe punktowe nanoszenie kleju zgrzewanego na gorąco według wzoru o 52 punktach/cm 2. Ten wzór okazał się szczególnie korzystny dla zapewnienia wysokiej stabilności kształtu przy jednocześnie dobrym działaniu sprężynującym materiału zespolonego. [0020] Punkty wzoru mogą składać się z pierwszej warstwy, mianowicie z pasty bazowej i z drugiej warstwy, mianowicie proszkowego wierzchołka. Przy tym, pasta bazowa jest zwrócona do materiału wkładki, aby zapobiec wniknięciu grudki proszku zbyt głęboko do wnętrza materiału wkładki podczas roztapiania. Ma to znaczenie dla etapu sposobu, w którym do materiału wkładki, na który naniesiono punkty, dociska się kolejny materiał wkładki w drodze obróbki cieplnej.
4 [0021] Punkty mogą mieć przeciętną średnicę od 0,3 do 0,5 mm. Wybór przeciętnej średnicy z tego przedziału okazał się korzystny do stosowania kleju zgrzewanego na gorąco z jednej strony oszczędnie pod względem materiału, a z drugiej strony zapewniając dużą wytrzymałość połączenia materiałów wkładki. [0022] Materiały wkładki mogą tworzyć laminat. Laminaty mają szczególnie niezawodne połączenia materiałów wkładek między sobą. Wobec tego jest możliwe, że zastosowany klej zgrzewany na gorąco ma punkt topnienia w przedziale 127 do 195 C. Laminat można wyprodukować poprzez ściskanie materiałów wkładki pod ciśnieniem od 20 do 40 Newtonów/cm 2 w 127 do 195 C, przez czas trwania mocowania od 15 do 25 sekund. W tych konkretnych etapach sposobu można wyprodukować szczególnie stabilny laminat. [0023] Ukształtowanie materiału zespolonego jako laminatu prowadzi do zgrzania krawędzi przycięcia materiałów wkładki. Dzięki temu zapobiega się strzępieniu i przesuwaniu się włókien. Oba efekty przyczyniają się znacznie do wzrostu jakości elementu ubrania, który ma wszyty materiał zespolony, [0024] Wobec tego jest możliwe, że pierwszy materiał wkładki ze splotem skośnokrzyżowym 1:3 przylega do drugiego materiału wkładki ze splotem skośno-krzyżowym 1 : 1, przy czym drugi materiał wkładki jest zamknięty kanapkowo między pierwszym materiałem wkładki a trzecim materiałem wkładki. To konkretne wykonanie przedstawia materiał zespolony, który wywiera szczególną siłę sprężynowania, która działa podpierając kształt na materiał wierzchni, który jest przyporządkowany do elementu ubrania. Przy tym, materiał wierzchni przylega do pierwszego materiału wkładki, przy czym trzeci materiał wkładki jest zwrócony do ciała noszącego część ubioru. Od strony materiału zespolonego zwróconej do ciała działa wówczas szczególnie mocna siła sprężynująca, która oddziałuje podpierając kształt na wierzchni materiał elementu ubioru. Ta siła sprężynująca korzystnie jest na tyle równomierna, że w przypadku mechanicznego odkształcenia materiału zespolonego wciąż dociska go do jego pierwotnej postaci. Ten efekt określa się jako efekt pamięci. W wyrafinowany sposób efekt ten działa jednokierunkowo, mianowicie w stronę materiału wierzchniego. Tylna strona materiału zespolonego pozostaje miękka i przyjemna i nie przeszkadza osobie noszącej część ubrania. Siła sprężynująca działa począwszy od pierwszego materiału wkładki twardo do zewnątrz i miękko w kierunku drugiego lub trzeciego materiału wkładki. W zaskakujący sposób dzieje się tak przez to, że strona przędzy osnowowej pierwszego materiału wkładki, po której opleciono trzy przędze wątkowe przylega do drugiego materiału wkładki, przy czym przędze osnowowe pierwszego materiału wkładki są skierowane ortogonalnie względem przędzy osnowowej drugiego materiału wkładki. Wobec tego jest możliwe zastosowanie materiału zespolonego jako usztywnienia piersiowego lub ramienia, które jest umieszczone pod materiałem wierzchnim. [0025] Trzeci materiał wkładki może mieć splot skośno-krzyżowy 1:3 i przylegać przędzami osnowowymi do drugiego materiału wkładki. To konkretne wykonanie zapewnia szczególnie dużą siłę sprężynowania, która działa podpierając kształt na wcześniej wspomniany materiał wierzchni elementu ubioru. W zaskakujący sposób dzieje się tak przez to, że strona przędzy osnowowej trzeciego materiału wkładki, po której opleciono trzy przędze wątkowe, przylega
5 do drugiego materiału wkładki, przy czym przędze osnowowe pierwszego materiału wkładki są skierowane ortogonalnie względem przędzy osnowowych drugiego materiału wkładki. [0026] Trzeci materiał wkładki może mieć postać włókniny i przylegać warstwą kleju zgrzewanego na gorąco do drugiego materiału wkładki. Poprzez takie ukształtowanie zwiększa się komfort noszenia dla noszącego tę część ubrania, gdyż materiał włókniny może być wykonany szczególnie miękko. [0027] Drugi materiał wkładki może być wykonany jako materiał wierzchni elementu ubioru. Dzięki temu można stworzyć część ubioru, która również po silnej obróbce piorącej i pielęgnującej zachowa wysoką stabilność kształtu i/lub wysoką jakość optyczną. [0028] Materiał zespolony może mieć ciężar powierzchniowy od 20 do 500 g/m 2. Ten ciężar powierzchniowy sprawia, że materiał zespolony nadaje się do zastosowania w niemalże wszystkich elementach ubioru. [0029] Opisany tu materiał zespolony może być wykorzystany jako wzmocnienie piersiowe. Takie wzmocnienie piersiowe na pierwszym materiale wkładki może mieć taśmę, którą mocuje się na gorąco do zespolonego materiału poprzez termoutwardzalny klej zgrzewany. Korzystnie taśma może składać się ze wzmocnionego strumieniem wody materiału włókniny spod filiery. Ten materiał wykazuje wobec pozostałych stosowanych materiałów taśmowych trwałe, odporne na zerwanie i stabilne, niestrzępiące się połączenie ze wzmocnieniem, mianowicie, tak zwany, efekt zawiasowy. Taśma służy do zamocowania wzmocnienia na kolejnych elementach marynarki, blezera czy kurtki, na którym/ na której zwykle umieszcza się wzmocnienie. [0030] Opisane tu materiały wkładki mogą składać się również z przędzy poliestrowej. Ten materiał okazał się szczególnie odpowiedni dla zagwarantowania opisanych właściwości sprężynowania materiału zespolonego. [0031] Opisane tu materiały wkładki mogą być też wykonane z przędzy poliestrowej, przędzy poliamidowej, mieszanin poliestru, wełny i włosia koziego. Te materiały są typowe w obróbce elementu ubioru i łatwe w przetwarzaniu. [0032] Drugi materiał wkładki jako przędzę osnowy może zawierać przędzę poliestrową, a w wątku wełnę lub włosie kozy, mianowicie jako przędzę wątkową. Takie wykonanie drugiego materiału wkładki pozwala na pranie materiału zespolonego niemalże bez utraty kształtu. [0033] Korzystnie opisane tu materiały wkładki są ukształtowane jako termoutwardzalne materiały wkładki. Dzięki temu możliwe jest laminowanie ze sobą materiałów wkładki z zastosowaniem kleju zgrzewanego na gorąco. [0034] Opisany tu materiał zespolony według wynalazku nadaje się do umieszczenia w elementach ubioru, które wytrzymują obróbkę pielęgnacyjną w pralniach przemysłowych. Wspomniane elementy ubioru wytrzymują warunki normy DIN/ISO "Procedury przemysłowego prania i wykańczania stosowane do badania odzieży do roboczej" (DIN ISO 15797: 2004).
6 [0035] Opisany tu materiał zespolony może zostać wykorzystany w elementach ubioru, takich jak garnitury, kostiumy, żakiety, marynarki, blezery, zestawy z kamizelką, kurtki, płaszcze, kamizelki, spodnie lub spódnice. Wszystkie wspomniane elementy ubioru z zastosowaniem opisanego tu materiału zespolonego mogą być oferowane konsumentom jako ubrania do wypożyczenia. [0036] Wspomniane elementy ubioru mogą obejmować materiały wierzchnie, które korzystnie zawierają mieszaniny wełny, poliestru lub lycry. Elementy ubioru mogą ponadto obejmować materiały podszewki, które są korzystnie wykonane z poliestru. Elementy ubioru mogą zawierać filce kołnierzowe, które korzystnie stanowią mieszaniny wełny i poliestru. [0037] Opisane tu materiały zespolone mogą być stosowane też do nadania kształtu elementu ubioru. Przy tym możliwe jest zastosowanie materiału zespolonego do taśm ramiennych, poduszek naramiennych, pasów talii, taśm do wzmocnienia szwów, materiałów podkołnierzowych i podobnych elementów. Takie wyposażenie elementów ubioru pozwala na ich zastosowanie jako ubrania do wypożyczania lub leasingu. Oprócz tego jest możliwe wyposażenie wspomnianych elementów ubioru jako nadającą się do leasingu odzież biznesową. [0038] Istnieją różne korzystne możliwości kształtowania i rozbudowywania wzorca według wynalazku. W tym celu odsyła się, z jednej strony, do p zastrzeżeń zależnych, a z drugiej strony do poniższego objaśnienia korzystnych przykładów wykonania wynalazku na podstawie rysunku. [0039] W kontekście objaśnienia korzystnych przykładów wykonania wynalazku na podstawie rysunku objaśniono także ogólnie korzystne wykonania danego wzorca. Krótki opis rysunku [0040] Na rysunku przedstawiono na fig. 1 na fig. 2 na fig. 3 schematyczny widok trzech materiałów wkładki, które tworzą materiał zespolony, materiał zespolony z trzech materiałów zespolonych według fig. 1, przy czym na pierwszym materiale wkładki znajduje się taśma, i marynarkę męską, w której materiał zespolony według fig. 2 stosuje się jako wzmocnienie piersiowe. Wykonanie wynalazku [0041] Fig.1 przedstawia materiały 1, 2, 3 wkładki materiału zespolonego do stosowania jako wzmocnienie piersiowe w elemencie ubioru. Materiał zespolony obejmuje co najmniej dwa połączone ze sobą materiały 1, 2, 3 wkładki. Materiały 1, 2, 3 wkładki mają odpowiednio przędze 4 osnowy, które są oznakowane na czarno i przędze 5 wątku, które są oznakowane na biało. Materiały wkładki 1, 2, 3 przylegają do siebie. [0042] Materiał wkładki 1 składa się z przędzy poliestrowej. Materiał wkładki 1 ma według wycinka 1.A splot skośno-krzyżowy 1:3. Przy tym przędza osnowowa 4 oplata odpowiednio naprzemiennie trzy przędze wątkowe 5, które są oznaczone czarno-biało. Na przędze 4
7 osnowowe materiału 1 wkładki w pewnych obszarach naniesiono termoutwardzalny klej 6, zgrzewany na gorąco. Bok materiału 1 wkładki, który ma klej 6 zgrzewany na gorąco, jest zwrócony do materiału 2 wkładki. Materiał 2 wkładki ma według wycinka 2.A splot skośnokrzyżowy 1:1. Przy tym, przędza 4 osnowowa oplata odpowiednio naprzemiennie jedną przędzę 5 wątkową. Przędze 4 osnowowe pierwszego materiału 1 wkładki przylegają do przędz osnowowych 4 drugiego materiału 2 wkładki. Przy tym, strona przędzy 4 osnowowej materiału wkładki 1, po której oplata się trzy przędze wątku 5, przylega do materiału 2 wkładki o splocie skośno-krzyżowym 1:1. [0043] Materiał wkładki 3 obejmuje splot skośno-krzyżowy 1:3. Pokazano to na wycinku 3.A. Możliwe jest także wykonanie materiału wkładki 3, jako włókniny. Pokazano to na wycinku 3.B. Bok materiału wkładki 3, który jest zwrócony do materiału 2 wkładki, również ma termoutwardzalny klej 6, zgrzewany na gorąco. Według wycinka 3.B strona przędzy osnowowej 4 materiału wkładki 3, po której opleciono trzy przędze wątkowe 5, przylega do materiału wkładki 2 o splocie skośno-krzyżowym 1:1. [0044] Przędze osnowowe 4 materiałów wkładki 1 i 3 tworzą razem z przędzami osnowowymi 4 materiału wkładki 2 kąt prosty. To ukształtowanie prowadzi do tworzenia dużej siły sprężynowania w kierunku materiału wkładki 1. [0045] Klej zgrzewany na gorąco 6 nanosi się punktowo we wzorze o 52 punktach/cm 2 na materiały wkładki 1 do 3. Materiały wkładki 1, 2, 3 tworzą laminat, który pokazano na fig. 2. [0046] Fig. 2 przedstawia ponadto, że do materiału wkładki 1 przyporządkowano taśmę 7. Taśma 7 składa się z włókniny spod filiery. Włóknina spod filiery ma ciężar powierzchniowy 100 g/m 2. Materiał zespolony pokazany na fig. 2 stosuje się jako wzmocnienie piersiowe w męskiej marynarce 8. Materiał zespolony pokazany na fig. 2 ma pierwszy materiał wkładki 1 o splocie skośno-krzyżowym 1:3, który przylega do drugiego materiału wkładki 2 o splocie skośno-krzyżowym 1:1. Drugi materiał 2 wkładki zamknięto kanapkowo między pierwszym materiałem wkładki 1 a trzecim materiałem 3 wkładki. Trzeci materiał 3 wkładki ma splot skośno-krzyżowy 1:3 i przylega wątkami 4 osnowowymi do drugiego materiału 2 wkładki. Materiały 1 do 3 wkładki są między sobą połączone klejem 6 zgrzewanym na gorąco. [0047] Jako klej zgrzewany na gorąco stosuje się klej 6 na bazie poliolefin. Klej zgrzewany na gorąco składa się z dwóch leżących jedna na drugiej rastrowych warstw o różnych właściwościach. Obie warstwy składają się z komponentów zgrzewanych na gorąco, które zawierają poliolefiny i charakteryzują się wybranymi indeksami szybkości płynięcia (wartość MFI). Składnik kleju zgrzewanego zastosowany do wykonania pierwszej warstwy na gorąco na bazie poliolefiny ma wartość MFI od 20 do 150, a zwłaszcza od 55 do 130 g/10 minut (190 C /2,16 kg). Składnik kleju zgrzewanego zastosowany do wykonania drugiej warstwy na gorąco na bazie poliolefiny ma wartość MFI od 50 do 210 g/10 minut, a zwłaszcza od 55 do 150 g/10 minut (190 C /2,16 kg). [0048] Fig. 3 przedstawia męską marynarkę 8, która ma materiał zespolony według fig. 2. Materiał zespolony według fig. 2 jest przyszyty taśmą 7 z włókniny spod filiery do materiału
8 wierzchniego męskiej marynarki 8. Materiał zespolony według fig. 2 jest ponadto przyszyty w obszarze rękawów i w obszarze ramion męskiej marynarki 8. [0049] Pokazana na fig. 3 męska marynarka 8 ma oprócz tego wierzchni materiał 9, który jest połączony z materiałem 1a wkładki. Materiał 1 a wkładki odpowiada budowie materiału wkładki 1 materiału zespolonego według fig. 2. Materiał 1 a wkładki jest połączony wspomnianym klejem 6 zgrzewanym na gorąco z materiałem 9 wierzchnim. Przy tym strona przędzy 4 osnowowej materiału 1 wkładki, po której oplata się trzy przędze 5 wątkowe, przylega do materiału 9 wierzchniego o splocie skośno-krzyżowym 1:1. Wątki 4 osnowowe materiału 1 a wkładki są zorientowane równolegle względem wątków osnowowych 4 materiału 9 wierzchniego. Dzięki temu wierzchni materiał 9 zachowuje wysoką stabilność kształtu również po wielu obróbkach pielęgnacyjnych. [0050] Odnośnie dalszych korzystnych przykładów i udoskonaleń rozwiązania według wynalazku odsyła się z jednej strony do ogólnej części opisu, a z drugiej do zastrzeżeń patentowych. [0051] Pod koniec, należy szczególnie zaznaczyć, że przykłady wykonania wybrane wcześniej zupełnie dowolnie służą jedynie do objaśnienia treści ujawnienia według wynalazku, jednakże nie ograniczają jej do danych przykładów wykonania. Mirosława Ważyńska Rzecznik patentowy
9 Zastrzeżenia patentowe 1. Materiał zespolony do stosowania w elemencie ubioru, zawierający co najmniej dwa połączone ze sobą materiały (1, 1 a, 9, 2, 3) wkładki, przy czym materiały (1, 1a, 9, 2, 3) wkładki mają odpowiednio przędze (4) osnowowe i przędze (5) wątkowe, przy czym materiały (1, 1a, 9, 2, 3) wkładki przylegają do siebie, przy czym przędze (4) osnowowe pierwszego materiału (1a) wkładki są przynajmniej częściowo zorientowane równolegle względem przędz (4) osnowowych drugiego materiału (9) wkładki, lub przy czym przędze (4) osnowowe pierwszego materiału (1) wkładki są zorientowane względem przędzy (4) osnowowej drugiego materiału (2) wkładki przynajmniej częściowo tworząc kąt z zakresu 45 do 90, znamienny tym, że siła do oddzielenia pierwszego materiału (1, 1a) wkładki od drugiego materiału (2, 9) wkładki po 50 obróbkach pielęgnacyjnych według DIN ISO 15797:2004 wynosi co najmniej 10 N/50 mm, przy czym przędze (4) osnowowe lub przędze (5) wątkowe pierwszego materiału (1, 1a) wkładki przylegają do przędz (4) osnowowych lub przędz (5) wątkowych drugiego materiału (2, 9) z włączeniem kleju (6) i przy czym na przędzach (4) osnowowych co najmniej jednego materiału (1, 1a, 9, 2, 3) wkładki miejscowo jako klej (6) naniesiono termoutwardzalny klej (6) zgrzewany na gorąco. 2. Materiał zespolony według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że co najmniej jeden materiał (1, 1a, 9, 2, 3) wkładki ma splot płócienny lub skośno-krzyżowy. 3. Materiał zespolony według zastrzeżenia 1 albo 2, znamienny tym, że co najmniej jeden materiał (1, 1a, 3) wkładki ma splot skośno-krzyżowy 1:3, przy czym mianowicie jedna przędza (4) osnowowa oplata odpowiednio naprzemiennie po trzy przędze (5) wątkowe i jedną przędzę (5) wątkową. 4. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 3, znamienny tym, że co najmniej jeden materiał (2, 9) wkładki ma splot skośno-krzyżowy 1:1, przy czym mianowicie jedna przędza (4) osnowowa oplata odpowiednio naprzemiennie jedną przędzę (5) wątkową. 5. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienny tym, że klej (6) zgrzewany na gorąco nanosi się punktowo we wzorze 52 punktów/ cm 2. 6. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 5, znamienny tym, że punkty mają przeciętną średnicę od 0,3 do 0,5 mm. 7. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 6, znamienny tym, że materiały (1, 1 a, 9, 2, 3) tworzą laminat. 8. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 7, znamienny tym, że pierwszy materiał (1) wkładki ze splotem skośno-krzyżowym 1:3 przylega do drugiego materiału (2) wkładki ze splotem skośno-krzyżowym 1:1, przy czym drugi materiał (2) wkładki jest zamknięty kanapkowo między pierwszym materiałem (1) wkładki a trzecim materiałem (3) wkładki.
10 9. Materiał zespolony według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że trzeci materiał (3) wkładki ma splot skośno-krzyżowy 1:3 i przylega przędzami (4) osnowowymi do materiału (2) wkładki. 10. Materiał zespolony według zastrzeżenia 8, znamienny tym, że trzeci materiał (3) wkładki jest wykonany jako włóknina i przylega do drugiego materiału (2) wkładki z włączeniem warstwy kleju zgrzewanego na gorąco. 11. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 10, znamienny tym, że drugi materiał (2, 9) wkładki jest wykonany jako materiał (9) wierzchni elementu (8) ubioru. 12. Materiał zespolony według jednego z zastrzeżeń 1 do 11, znamienny ciężarem powierzchniowym od 20 do 500 g/m 2. 13. Zastosowanie materiału zespolonego według jednego z zastrzeżeń 1 do 12 jako wzmocnienie piersiowe [niem. Plack, ang. placket]. Mirosława Ważyńska Rzecznik patentowy
11
12
13