KOMPLEKSOWE STRUKTURY ROZGRYWAJĄCE PARAMETRYCZNIE W BADANIU WŁASNOŚCI DYNAMICZNYCH UKŁADÓW MASZYNOWYCH

Podobne dokumenty
ZASTOSOWANIE GRAFÓW ZALEŻNOŚCI I DRZEW ROZGRYWAJĄCYCH PARAMETRYCZNIE W PROCESIE INNOWACJI NA PRZYKŁADZIE UKŁADÓW MASZYNOWYCH

GRAFICZNE PROBLEMY ZŁOŻONOŚCI DECYZYJNEJ KOMPLEKSOWYCH STRUKTUR ROZGRYWAJĄCYCH PARAMETRYCZNIE W OPTYMALIZACJI UKŁADÓW MASZYNOWYCH

Ćwiczenie - Fale ciśnieniowe w gazach

EkSPLOATACYjNE badania STANU zdatności TURbiNOWEgO SiLNikA OdRzUTOWEgO

Schematy blokowe. Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. ELEMENTY SCHEMATU BLOKOWEGO

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-równoległe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego

11. O ROZWIĄZYWANIU ZADAŃ

IDENTYFIKACJA MODELU MATEMATYCZNEGO ROBOTA INSPEKCYJNEGO

Efektywność energetyczna systemu ciepłowniczego z perspektywy optymalizacji procesu pompowania

Gazy wilgotne i suszenie

Zakres zagadnienia. Pojęcia podstawowe. Pojęcia podstawowe. Do czego słuŝą modele deformowalne. Pojęcia podstawowe

PRZEMIANY GAZÓW DOSKONAŁYCH I PÓŁDOSKONAŁYCH

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII. Roman Kaula

Analiza przyczyn powstawania drgań elementów stosowanego w maszynach transportowych układu napędowego z przekładnią falową

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

Nowa metoda wyprowadzenia praktycznych równań transportu membranowego Kedem-Katchalsky ego

Zapis pochodnej. Modelowanie dynamicznych systemów biocybernetycznych. Dotychczas rozważane były głownie modele biocybernetyczne typu statycznego.

Market Allocation, [w:] R.H. Haveman i J. Margolis (red.), Markham Public Expenditures and Policy Analysis,, Chicago 1970 s

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie silnika indukcyjnego klatkowego

LVI Olimpiada Matematyczna

Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Pojazdów LABORATORIUM TERMODYNAMIKI. Wykres indykatorowy silnika spalinowego

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] Zawory bezpieczeństwa

KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE OCENY RANGI WAŻNOŚCI PARAMETRÓW KONSTRUKCYJNO-EKSPLOATACYJNYCH UKŁADÓW MASZYNOWYCH Z UWZGLĘDNIENIEM INTERAKCJI

RELACJE KONSTYTUTYWNE SPRĘŻYSTO-LEPKOPLASTYCZNEGO MODELU MATERIAŁU SZWEDOWA

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

Kalorymetria paliw gazowych

ANALIZA MODELOWA WŁASNO CI STATYCZNYCH I DYNAMICZNYCH ZAWORÓW HYDRAULICZNYCH

Roboty Przemysłowe. 1. Pozycjonowane zderzakowo manipulatory pneumatyczne wykorzystanie cyklogramu pracy do planowania cyklu pracy manipulatora

Opis techniczny. Strona 1

Statyczne charakterystyki czujników

Ćwiczenie. Pomiary parametrów elementów pasywnych

POLITECHNIKA GDAŃSKA

FALE MECHANICZNE C.D. W przypadku fal mechanicznych energia fali składa się z energii kinetycznej i energii

Analiza nośności pionowej pojedynczego pala

STEROWANIE WG. ZASADY U/f = const

Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Pojazdów Zakład Silników Spalinowych LABORATORIUM TERMODYNAMIKI

interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, symulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dyskretnych, dyskretno-ciągłych w czasie

ANALIZA PORÓWNAWCZA METOD REGRESJI WIELOKROTNEJ I WIELOWARTOŚCIOWYCH DECYZYJNYCH DRZEW LOGICZNYCH DLA SPRAWNOŚCI POMPY ZĘBATEJ

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

AUTOMATYKA I STEROWANIE LABORATORIUM (Opracował: T. Żabiński, PRz 2009)

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

OPTYMALNE PROJEKTOWANIE ELEMENTÓW KONSTRUKCYJNYCH WYKONANYCH Z KOMPOZYTÓW WŁÓKNISTYCH

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU IMPULSOWEGO ZAGĘSZCZANIA MAS FORMIERSKICH. W. Kollek 1 T. Mikulczyński 2 D.Nowak 3

Specjalnościowy Obowiązkowy Polski Semestr VI

Laboratorium. Sterowanie napędami elektrycznymi zagadnienia wybrane

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych. Sterowanie dławieniowe-szeregowe prędkością ruchu odbiornika hydraulicznego

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej

W ujęciu abstrakcyjnym automat parametryczny <A> można wyrazić następującą "ósemką":

1 Przekształcenie Laplace a

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

REPREZENTACJA HIERARCHICZNEGO GRAFU ZNAKOWAŃ Z WYKORZYSTANIEM FUNKCJI MONOTONICZNYCH

BALANSOWANIE OBCIĄŻEŃ JEDNOSTEK SEKCYJNYCH

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

3. Numeryczne modelowanie procesów krzepnięcia

Kierunek: Matematyka Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Porównanie nacisków obudowy Glinik 14/35-POz na spąg obliczonych metodą analityczną i metodą Jacksona

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

Metody Programowania

Analiza efektywności funduszy obligacji w czasie bessy 2

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

ZAWÓR REDUKCYJNY G3/8 - G1/2 - G3/4

ZESPÓ FILTRUJ CO-REDUKCYJNY G3/8 - G1/2 - G3/4

Projektowanie elementów z tworzyw sztucznych

Metody symulacji komputerowych Modelowanie systemów technicznych

MODEL OCENY NADMIARÓW W LOTNICZYCH SYSTEMACH BEZPIECZEŃSTWA

Dobór zestawu hydroforowego Instalacje wodociągowe i kanalizacyjne 2. Wrocław 2014

Ćwiczenie H-2 WPŁYW UKŁADU ZASILANIA NA MIKROPRZEMIESZCZENIA W DWUSTRONNEJ PODPORZE HYDROSTATYCZNEJ (DPH)

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

RACHUNEK ZDAŃ - ZADANIA. Zadanie 1. Wyznacz wartość logiczną formuły A dla podanych wartościowań zmiennych zdaniowych występujących w tej formule q q

Łukasz Kowalik, ASD 2003: Algorytmy grafowe 1

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

Układ uśrednionych równań przetwornicy

Mechatronika i inteligentne systemy produkcyjne. Modelowanie systemów mechatronicznych Platformy przetwarzania danych

WŁAŚCIWOŚCI UZWOJEŃ KONCENTRYCZNYCH UŁAMKOWO-ŻŁOBKOWYCH W ASPEKCIE JAKOŚCI NAPIĘCIA GENERATORÓW SYNCHRONICZNYCH

6 6.1 Projektowanie profili

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

TEORIA GRAFÓW I SIECI

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

Laboratorium Metod i Algorytmów Sterowania Cyfrowego

Badania właściwości dynamicznych sieci gazowej z wykorzystaniem pakietu SimNet TSGas 3

Sterowanie przepływem towarów w magazynie z wykorzystaniem predyktora Smitha

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie H-1 OKREŚLENIE CHARAKTERYSTYK DŁAWIKÓW HYDRAULICZNYCH

Spis treści Przedmowa

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Pierwsze prawo Kirchhoffa

Wykład z Technologii Informacyjnych. Piotr Mika

WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Budowy i Eksploatacji Maszyn specjalność: konstrukcja i eksploatacja maszyn i pojazdów

WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ

Automatyka i sterowania

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk

Przekształcanie schematów blokowych. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

Transkrypt:

KOMPLEKSOWE STRUKTURY ROZGRYWAJĄCE PARAMETRYCZNIE W BADANIU WŁASNOŚCI DYNAMICZNYCH UKŁADÓW MASZYNOWYCH Adam DEPTUŁA, Marian A. PARTYKA Strezczenie: W oracowaniu rzedtawiono zatoowanie grafów zależności i drzew rozgrywających arametrycznie do analizy i yntezy właności dynamicznych układów mazynowych. Graf zależności wiąże ze obą wielkości wejściowe, wyjściowe oraz funkcje zależne od czau i arametry kontrukcyjne. W wyniku rozkładu grafu zależności od danego wierzchołka oczątkowego otrzymuje ię trukturę drzewiatą rozgrywającą arametrycznie. Połączenie ze obą truktur drzewiatych otrzymanych w wyniku rozkładu grafu od każdego z wierzchołków rowadzi do komlekowej truktury drzewiatej, która trukturalnie oiuje zbiór wzytkich odukładów danego układu mazynowego, a także zbiór odowiednich arametrów kontrukcyjnych i ekloatacyjnych. Słowa kluczowe: graf zależności, truktura ytemowa, komlekowe drzewo rozgrywające arametrycznie. 1.Wtę Model roceu rojektowania danego układu mui umożliwić utalenie odowiednich relacji i rawidłowości otrzebnych do ilościowego ujęcia tego roceu. Powinien także zawze uwzględniać możliwości rozwoju danego układu w zakreie trukturalnym i arametrycznym. Od rojektanta wymaga ię rawidłowej oceny modelu matematycznego, oiującego dany układ za omocą zmiennych. Modele oiują dany układ z różną dokładnością. Otymalizacja rzebiegu obliczeń, a także znalezienie werji otymalnych rojektowanego układu, wymagają ełnienia odowiednich ograniczeń oraz makymalizacji albo minimalizacji zbioru kryterialnego. Tablice decyzyjne [3] i funkcje logiczne [5, 9, 11, 12, 13] mają zatoowanie w zagadnieniach modelowania układów mazynowych, które oiane ą równaniami różniczkowymi (zwyczajnymi lub czątkowymi). Wynika to z faktu, że wytęujące elementy nieliniowe można rozdzielić na kończoną liczbę elementów (części) liniowych, co rowadzi do otrzymania kilku układów liniowych w enie rzebiegu modelowania z ierwotnego ojedynczego układu nieliniowego. W trakcie roceu otymalizacji od rojektanta-decydenta wymaga ię, aby odejmowane decyzje były otymalne i ełniały określone kryteria. Wółczene ytemy womagania decyzji kładą nacik na nowoczene techniki rzetwarzania informacji w celu urawnienia roceu decyzyjnego. Zarówno w tworzeniu wiedzy dla otrzeb rzediębiortwa jak i w określeniu wytycznych kontrukcyjnych dla rojektanta niezbędne jet oługiwanie ię odowiednim narzędziem oiującym roce decyzyjny. Główną łazczyzną realizacji tego roceu jet zbiór decyzji (i relacji między nimi) z jakich decydent może korzytać w celu jego rozwiązania. Do takich narzędzi należą m.in. grafy zależności. 636

2. Zatoowanie grafu zależności do analizy układu hydraulicznego Zagadnienie modelowania układów mechanicznych za omocą grafów rowadza ię m.in. do analizy i yntezy, gdzie korzyta ię z analogii wynikającej z identycznego ich oiu matematycznego. Grafy i liczby trukturalne od dawna odgrywają rolę jako modele układów mechanicznych [16, 17] i nadal ą ytematycznie rozwijane [1,2]. W odróżnieniu od grafów, truktury dendrytowo-drzewiate nie mają cykli, ale może itnieć różna liczba wierzchołków oczątkowych. Dlatego takie truktury mają zatoowanie do wariantowego rzezukiwania i otymalizacji rozwiązań rojektowanego układu, n.: [12, 13]. Odmienne odejście może być rzerowadzone jako rzetłumaczenie kierowanego grafu zależności na trukturę drzewiatą rozgrywającą arametrycznie [14, 15]. Przykład Dla utalonego układu hydraulicznego, kładającego ię z omy zębatej, zaworu rzelewowego, rozdzielacza i ilnika obciążonego dużym maowym momentem bezwładności można naiać trukturę ytemowa (ry.1) [10]. Ry. 1. Struktura ytemowa układu hydraulicznego Model matematyczny ma otać: 1. równanie natężenia rzeływu z omy 1 Q Q 1( t) P Q S z R0, gdzie 1 1 1 1 1 R R R R R 0 z r S (1) oraz: 637

P - ciśnienie w linii tłocznej omy, Q - wydajność teoretyczna omy, Qz - natężenie rzeływu rzez zawór rzelewowy, QS - natężenie rzeływu odawane do części odbiorczej układu; 2. równanie zaworu rzelewowego 3. równanie trat ciśnienia Q z 0 dla P P 0 dqz K 1 P Q dt T T z dla P P 0 (2) P RlQ P gdzie: P - adek ciśnienia między komorami roboczymi ilnika (3) 4. równanie rzeływowe ilnika dps 1 D Q dt C C (4) gdzie: - rędkość kątowa wału ilnika 5. równanie momentów ilnika d D R P dt J J d, tzn. J DP R. (5) dt Na ry. 2 rzedtawiono chemat blokowy układu hydraulicznego w akiecie Matlab/Simulink. Ponieważ niewiadome funkcje P, P, Q, Q z, ą obliczone na odtawie danego wejścia układu Q, więc itnieje truktura ytemowa (ry. 1). Wynikają tąd natęujące zaiy grafu zależności: 1. Z jakich ygnałów owtał dany ygnał: Q ( P ), P ( Q, P ), PQ (, ), ( P ), Q ( Q, P, Q ); z z 638

Ry. 2. Schemat blokowy układu hydraulicznego w akiecie Matlab/Simulink 2. Jakie ygnały tworzy dany ygnał: Q ( P, P ), P ( Q, Q ), Qz ( Q ), P( P, ), Q( Q). z Ogólnie można otrzymać rozwiązanie grafowe w ujęciu drzewiatym dla układu hydraulicznego z ry. 1 rzy uwzględnieniu arametrów kontrukcyjnych i natęujących zaiów zależności: 1. Z jakich ygnałów owtał dany ygnał: Q ( P K, T); P ( P ; Q R ); P ( Q C; C, D); ( P D, J; R); z l Q ( Q ; P R ; Q ); 0 z 2. Jakie ygnały tworzy dany ygnał: Q ( P, R ; P, C); P ( Q, K, T; Q, R ); Q ( Q ); P ( P ;, D, J); l z 0 z Q ( Q ); ( P, D, C). W tym rzyadku otatecznie otrzymano rozwiązanie grafowe (dla wierzchołka oczątkowego Q ), które jet wieloznaczne z unktu widzenia kolejnego otrzymywania odgru: 639

({ Q, Q, P, P, Rl, C }), ({ T, Qz},{ K }), ({ Qz},{ K},{ T}), ({ K, Qz},{ T }), { R o}, ({, J},{ D }), ({, D},{ J}). Z równań dynamiki można określić wzajemne owiązania wzytkich funkcji zależnych od czau. W wyniku zaiania i rzerowadzenia rozkładu grafu zależności tych funkcji, otrzymuje ię gruy rozkładu, które trukturalnie oiują właności kolejnych odukładów danego układu mazynowego [4]. 2.1 Graf zależności dla truktur drzewiatych rozgrywających arametrycznie Graf definiuje ię jako uorządkowaną arę zbiorów. Pierwzy z nich zawiera wierzchołki grafu, a drugi kłada ię z krawędzi grafu czyli uorządkowanej ary wierzchołków. Analizowany układ hydrauliczny (ry. 2), kładający ię z elementów ołączonych ze obą w oób umożliwiający rzeływ ygnałów, może być zaiany za omocą grafu zależności dla truktur drzewiatych rozgrywających arametrycznie (ry. 3) [6, 7, 8]. Ry.3. Skierowany graf zależności rzeływu ygnałów Skierowany graf zależności kłada ię ze zbioru wierzchołków V oiujących funkcje zależne od czau: dp d dqz V Q,, P,,, P,, Qz dt dt dt oraz ze zbioru krawędzi A, czyli uorządkowanej ary wierzchołków oiujących arametry kontrukcyjne i/lub ekloatacyjne oraz rzekztałcenia analitycznoalgebraiczne: 640

1 D R D 1 K 1 A, dt( P),, dt( ),,, 1,, Rl,, dt( Qz), C J J C R T T 0 Rozkład grafu od wybranego wierzchołka w ierwzym etaie rowadzi do truktury drzewiatej z cyklami, a otem do ogólnej truktury drzewiatej rozgrywającej arametrycznie [7, 8]. Każda ze truktur oiada właściwy zai analityczny: G oraz G i, gdzie i oznacza wierzchołek, od którego dokonano rozkładu grafu. Należy zaznaczyć, że jako wierzchołki oczątkowe wybierane ą tylko te oiujące daną funkcję zależną od czau, a nie jej ochodną (rozkład grafu od dwóch wierzchołków związanych z tą amą wielkością nie wływa na właściwości truktury rozgrywającej arametrycznie, gdyż oba wierzchołki związane ą ze obą ojedynczą krawędzią-decyzją oznaczająca rzekztałcenie analityczne). Zatem zbiór V wierzchołków od których jet możliwy rozkład grafu zależności: V ' Q, P,, P, Q z Rozkładając graf od każdego z wierzchołków otrzymuje ię zbiór D truktur drzewiatych rozgrywających arametrycznie: D GQ, GP, G, GP, GQz i Na ry. 4 i 5 wierzchołków P i rzedtawiono truktury rozgrywające arametrycznie kolejno od P oianych równaniami (6) i (7). 1 1 dp GP P P Q RlP dtp Ro C dt 0 1 2 3 1 4 1 4 3 ( ( 1 ( (, ( ) ), (6) 1 3 4 1 5 2 1 6 2 6 5 4 3 2 K dqz dqz dp ( dtqz(, 1 Q( RlP, ( dtp ) ) ) ) ), T dt T dt C dt 1 2 3 4 3 4 3 2 1 0 D d D dp R d ( dt ( ( dtp ), ) ) ) ) J dt C dt J dt 1 0 1 1 2 1 1 dp 3 4 2 D d 5 6 D dp ( ( (, ( ( 1, ( (, (7) GP P Q RlP dtp P dt Ro C dt J dt C dt 1 1 6 5 4 3 2 2 3 1 4 3 1 5 6 4 7 R d K dqz dqz dp D d ) ) ) ) ), ( dtqz(, 1 Q( RlP, ( dtp( 1 P, ( dt J dt T dt T dt C dt J dt 2 2 8 D dp R d 8 7 6 5 4 3 2 1 0 (, ) ) ) ) ) ) ) ) ) C dt J dt 641

Ry. 4. Struktura drzewiata rozgrywająca arametrycznie od wierzchołka oczątkowego P 642

Ry. 5. Struktura drzewiata rozgrywająca arametrycznie od wierzchołka oczątkowego P 3. Komlekowe truktury drzewiate rozgrywające arametrycznie Struktury drzewiate rozgrywające arametrycznie od każdego wierzchołka oczątkowego różnią ię miedzy obą kztałtem i włanościami. Oiują roce decyzyjny i 643

rzetrzeń możliwych do uzykania tanów racy układu hydraulicznego o wcześniejzych zmianach arametrów kontrukcyjnych i ekloatacyjnych. Itotną rzeczą jet wyodrębnienie z grafu zależności najważniejzych tanów determinowanych rzez wierzchołki, a także najważniejzych decyzji determinowanych rzez krawędzie. W tym celu buduje ię komlekowe truktury drzewiate. Komlekowa truktura drzewiata rozgrywająca arametrycznie owtaje orzez nałożenie wzytkich truktur drzewiatych rozgrywających arametrycznie od każdego z wierzchołków na trukturę rozgrywającą od utalonego wcześniej wierzchołka. W związku z tym itnieje zbiór S truktur rozrywających arametrycznie: S S, S, S, S, S gdzie n.: GQS GPS G GP GQz S GQ S - oznacza trukturę komlekową owtałą orzez nałożenie wzytkich truktur drzewiatych rozgrywających arametrycznie ze zbioru D na trukturę rozgrywająca arametrycznie od utalonego wcześniej wierzchołkag. Na ry. 6 rzedtawiono komlekową trukturę trukturę S GP. S GP S Q, natomiat na ry. 7 komlekową Ry. 6. Struktura komlekowa S GP 644

Ry. 7. Struktura komlekowa S Węzły na komlekowych trukturach drzewiatych odowiadają decyzjom, rzekztałceniom analityczno-algebraicznym i tanom właściwym dla danej truktury rozgrywającej arametrycznie. Jeśli odowiednie fragmenty truktur rozgrywających arametrycznie okrywają ię, wówcza węzeł oiuję koniunkcje takich truktur. Węzeł na trukturze komlekowej będący iloczynem wzytkich elementów ze zbioru D nazywa ię ełnym i oznaczany jet. Na rzykład na trukturze komlekowej S GP GP z ry.7 wytęuje jeden taki węzeł oiany iloczynem GP GQz GQ GP G. Odowiada on wólnej części wzytkich truktur rozgrywających arametrycznie ze zbioru D, rzedtawionej na ry.8. Oznacza to, że niezależnie od jakiego utalonego wcześniej wierzchołka natęuje rozkład kierowanego grafu zależności z ry. 3, roce decyzyjny na ewno będzie rzebiegał orzez elementy z ry. 8. Ponieważ na komlekowych trukturach rozgrywających arametrycznie może być n węzłów ełnych n, dlatego itnieje rodzina B zbiorów ełnych węzłów ze wzytkich truktur zbioru S: B,..., :,..., G G G G G,... 1 n 1 n Q P P Qz 1 2 n. 645

Ry. 8. Cześć wólna wzytkich truktur rozgrywających arametrycznie (z ewentualnym rozianiem na oddzielne arametry kontrukcyjno- ekloatacyjne) Należy zaznaczyć, że komlekowe truktury rozgrywające arametrycznie zotały rzedtawione w oób urozczony, gdyż nie zaznaczono na ryunkach (ze względów objętościowych) zczegółowych ojedynczych oznaczeń dla krawędzi jako arametrów kontrukcyjno-ekloatacyjnych rozatrywanego układu hydraulicznego. 4. Wnioki Komlekowe truktury drzewiate rozgrywające arametrycznie mogą być zbudowane od dowolnych utalonych wcześniej wierzchołków oczątkowych, oiujących tany analizowanego układu. Złożoność decyzyjna takich truktur zależy od utalonego wcześniej wierzchołka oczątkowego rozkładu. W zczególności na niektórych komlekowych trukturach drzewiatych rozgrywających arametrycznie mogą itnieć węzły (wierzchołki) złożone ze wzytkich douzczalnych tanów układu, co oznacza możliwość wyznaczenia wólnej części wzytkich truktur rozgrywających arametrycznie. Złożoność decyzyjna komlekowych truktur rozgrywających arametrycznie zachowuje grafikę obiegu informacji dla rzyadku, gdy ołączenia wierzchołkowe zotaną oiane ojedynczymi arametrami kontrukcyjno- ekloatacyjnymi w miejce dołownych oznaczeń według układu równań algebraiczno-różniczkowych. Itnieje możliwość wrowadzenia dalzych modyfikacji oraz uogólnień. Literatura 1. Buchacz A., Comuter Aided Synthei of Bar Sytem Characterized by a Cacade Structure Rereented by Grah; 1t Inter. Confer. on Grah and Mechanic, Utroń 1993 (vol.1), Polit. Ślą., Gliwice 1993. 2. Buchacz A., Projektowanie układów rętowych ze względu na zadane widmo czętości, Tran. Przemył. Nr 2(32)- ul./2008. 3. Cholewa W., Kaźmierczak J., Diagnotyka techniczna mazyn. Przetwarzanie cech ygnałów, kryt nr 1904, Politechnika Śląka, Gliwice, 1995. 4. Coner L., Partyka M. A., Alication of dendritic claifier and deendence grah in CAD of deciion rocee with ue of the machine ytem a an examle, 4th Confer.Neural Netw. And Their Alic., Zakoane 1999, Deart. of Comut. Engin.,Techn. Univ. of Czętochowa,Czętochowa 1999. 5. Detuła A., Analiza orównawcza otymalnych zmodyfikowanych drzew logicznych w ocenie odorności arametrów układu na zmiany warunków racy; XXXVIII Konf. Zat. Mat., Zakoane 2009, Int. Mat. PAN, Warzawa 2009. 646

6. Detuła A, Partyka M.A, Alication of game grah in otimization of dynamic ytem tructure; International Journal of Alied Mechanic and Engineering, 2010, vol.15, No.3,. 647-656. 7. Detuła A., Partyka M. A, Badanie właności dynamicznych układów mazynowych z uwzględnieniem wielokrotnej numeracji wierzchołkowej dla drzew rozgrywających arametrycznie, Naędy i Sterowanie 3/2010. 8. Detuła A., Partyka M. A, Zatoowanie grafów zależności i drzew rozgrywających arametrycznie w roceie innowacji na rzykładzie układów mazynowych, XIII Konferencja Komuterowo Zintegrowane Zarządzanie; Zakoane 2010, Pol. Tow. Zarz. Prod. PTZP 2010. 9. Hong S.I., Otako D. L., On the comlementation of Boolean function, IEEE Tran. Com., 1975, 24. 10. Liki J., Naędy i terowania hydrauliczne, WK i Ł, Warzawa 1981. 11. Partyka M.A., An alication of tructural Boolean deciion to the CAD of mechanical ytem. AMSE Confer. Model Simul., Karlruhe 1987, AMSE Period. Model. Sim. Cont., 1988, vol.17, No.4. 12. Partyka M. A., Some remark on the Quine Mc Clukey minimization algorithm of multile- valued artial function for deign tructure, 7th Inter. Cong. Log. Method. Phil. Sc., Salzburg 1983. 13. Partyka M. A., The Quine- Mc Clukey minimization algorithm of individual multilevalued artial function for digital control ytem, 3rd Inter. Confer. Syt. Engin., Wright State Univerity, Dayton 1984. 14. Kazimierczak J., Teoria gier w cybernetyce, Wiedza Powzechna, Omega, Warzawa 1973. 15. Kazimierczak J., Sytem cybernetyczny, Wiedza Powzechna, Omega, Warzawa 1978 16. Wojnarowki J., Buchacz A., Nowak A., Świder J., Modelowanie drgań układów mechanicznych metodami grafów i liczb trukturalnych, Skr. Nr 1266, Polit. Ślą., Gliwice 1986. 17. Wojnarowki J., Grafy i liczby trukturalne jako modele układów mechanicznych, Int. Podt. Kont. Maz. Polit. Ślą., Gliwice 1977. Prof. dr hab. Marian A. PARTYKA Mgr inż. Adam DEPTUŁA Wydział Inżynierii Produkcji i Logityki Intytut Innowacyjności Proceów i Produktów Katedra Inżynierii Wiedzy Politechnika Oolka 45-370 Oole, ul. Ozimka 75 tel./fax: (77) 423-40-44; tel. (77) 423-40-31 tel. (77) 453-84-48 w. 158 e-mail: a.detula@o.oole.l Praca wółfinanowana ze środków Euroejkiego Funduzu Sołecznego 647