Z bada«morfologicznych pszczoªy miodnej w Bieszczadach I Koma«cza i okolice 1978

Transkrypt

1 ApisWiki, czerwiec 2012 Copyright c 2000, 2012 by Michaª Gromisz Z bada«morfologicznych pszczoªy miodnej w Bieszczadach I Koma«cza i okolice 1978 M i c h a ª G r o m i s z 1 STRESZCZENIE Na podstawie badania 78 rojów w pasiekach na terenie gminy Koma«cza opisano tamtejsz populacj pszczóª pod wzgl dem szeroko±ci IV tergitu odwªokowego, dªugo±ci j zyczka i indeksu kubitalnego. W przeci tnym uj ciu stwierdzono jej du»e podobie«stwo do pszczoªy rasy krai«skiej, wielokrotnie wi ksze ni» do pszczóª rasy ±rodkowoeuropejskiej i rasy kaukaskiej. Sªowa kluczowe: rasy pszczóª; cechy morfologiczne; taksonomia zootechniczna. WPROWADZENIE W ostatnich latach XX wieku nasiliªo si w±ród polskich pszczelarzy wprowadzanie pszczóª ras obcych w celach krzy»owania u»ytkowego. Ten proceder zagroziª bezpo±rednio zmiesza«cowaniem pszczoªy rodzimej, wykorzystywanej przede wszystkim jako podstawowy komponent do krzy»owania. Podj to zatem próby ochrony genetycznej populacji miejscowych. Identykacj ras pszczóª opiera si gªównie na cechach morfologicznych. Pod tym wzgl dem nasza pszczoªa rodzima doczekaªa si opracowania w skali kraju (Bornus, Demianowicz, Gromisz 1966). Ten ogólny zarys jest dopeªniany sukcesywnie poprzez opisy populacji lokalnych, dotychczas mi dzy innymi z obszaru Puszczy Augustowskiej i Rezerwatu Kampinoskiego oraz Pomorza Zachodniego (Gromisz 1990, Gromisz, Pªatek 1993, Bornus i inni 1981). Pszczoªa augustowska i kampinoska zostaªy obj te ochron poprzez 1 Praca ta powstaªa w 2000 roku gdy jej autor byª pracownikiem Oddziaªu Pszczelnictwa ISK, wówczas nie zostaªa jednak opublikowana. 1

2 ustanowienie zamkni tych rejonów hodowli na mocy zarz dze«administracyjnych (Gromisz 1977, Ostrowska 1983). W latach siedemdziesi tych XX wieku zwrócono uwag na Bieszczady, jako odpowiedni teren na lokalizacj tego typu rozwi za«hodowli zarodowej. Po pierwsze, chodziªo o pszczoª rasy krai«skiej, której zasi g naturalny w tym rejonie si ga granic Polski (Goetze 1940, Gromisz 1967). Po drugie, w terenie poci tym pasmami wzniesie«i gór widziano szans w organizowaniu skutecznej izolacji przestrzennej reprodukuj cej si populacji, której dobór rasowy mo»na zreszt zawsze dowolnie ksztaªtowa (Gromisz 1995); tak»e walory lokalizacyjne nadaj sens uprawianiu w ten sposób hodowli zachowawczej, mimo»e wprowadza si inne metody sympatrycznego utrzymania ras pszczóª, jak na przykªad podj tego w ramach wdra»ania hodowli pszczoªy kaukaskiej (Gromisz 1988). Po trzecie, problem hodowli zachowawczej pszczoªy krai«skiej w tej cz ±ci Europy ±rodkowej dotyka równie» i naszych poªudniowych s siadów i mo»e z tego powodu sta si wspólnym przedsi wzi ciem. W latach siedemdziesi - tych XX wieku poruszano te sprawy w kre±leniu ram wspóªpracy Oddziaªu Pszczelnictwa ISK i Sªowackiego Instytutu Pszczelarskiego w Liptovskym Hradku. Strona polska wykroczyªa nawet poza rozmowy gabinetowe i przeprowadziªa rozeznanie terenowe. Przy czynnym zaanga»owaniu si Centralnej Stacji Hodowli Zwierz t zostaªy zebrane w 1978 roku próbki pszczóª do bada«morfologicznych na obszarze gminy Koma«cza. S one opisane w tym opracowaniu. METODYKA Próbki pszczóª do bada«morfologicznych w liczbie 78 zostaªy zebrane w 1978 roku przez Okr gow Stacj Hodowli Zwierz t w Rzeszowie na terenie gminy Koma«cza. W ka»dej próbce na 30 pszczoªach-robotnicach dokonano pomiaru szeroko±ci IV tergitu, dªugo±ci j zyczka i indeksu kubitalnego wedªug metodyki przyj tej w tego rodzaju badaniach (Bornus, Demianowicz, Gromisz 1966). Nast pnie obliczano ±rednie arytmetyczne tych cech ( x) i standardowe odchylenie (s) na poziomie rojów oraz na poziomie populacji traktowanej jako zbiór ±rednich i rojów. Interpretacj w ten sposób przygotowanego materiaªu liczbowego oparto na zaªo»eniach i parametrach modeli ras pszczóª, opracowanych na potrzeby pasiek zarodowych (Gromisz 1981). rednie warto±ci mianowane modelowe (X ) dla pszczoªy ±rodkowoeuropejskiej (mel), krai«skiej (car) i kaukaskiej (cau) s nast puj ce: 2

3 mel car cau szeroko± IV tergitu 2,356 mm 2,302 mm 2,242 mm dªugo± j zyczka 6,115 mm 6,458 mm 6,976 mm indeks kubitalny 61,4 % 51,2 % 54,7 % natomiast standardowe odchylenia (S) przyj te do konstrukcji modelu dla poszczególnych cech wynosz : szeroko± IV tergitu 0,0412 mm dªugo± j zyczka 0,0980 mm indeks kubitalny 3,215 % Pozycj taksonomiczn badanej populacji rojów w stosunku do modeli okre±lano wska¹nikiem odlegªo±ci (y) wedªug wzoru: y = (x X) S Symbol y wyra»a zatem liczb jednostek modelowego standardowego odchylenia i mo»e by poprzedzony znakiem plus lub minus, w dalszych obliczeniach znaki te opuszczamy. Zsumowanie trzech wska¹ników odlegªo±ci ( y bez uwzgl dniania znaku), odpowiadaj cych szeroko±ci IV tergitu, dªugo±ci j zyczka i indeksowi kubitalnemu, daje kompleksow odlegªo± (Y ) pomi dzy porównywanymi populacjami. W ocenie osobniczej na poziomie rojów przyj to puªap warto±ci standardowego odchylenia wprowadzony w selekcji pszczoªy kaukaskiej tak zwanej populacji wdro»eniowej (Gromisz 1988), jak nast puje: szeroko± IV tergitu 0,08 mm dªugo± j zyczka 0,18 mm indeks kubitalny 8,0 % WYNIKI U zachodniej kraw dzi Bieszczad wzdªu» rzeki Osªawy i jej lewobrze»- nego dopªywu Osªawicy rozsiadªa si gmina Koma«cza na obszarze ha. Przewa»aj tutaj lasy (61,4 %), pastwiska i ª ki (19,6 %), a grunta orne stanowi tylko 3,2 %. Statystyki pszczelarskie z 1978 roku podaj u»ytkowanie 1149 pni pszczelich, co w przeliczeniu na 1 ha powierzchni daje 0,027 pnie. T to populacj reprezentowaªo w badaniach morfologicznych 78 próbek pszczóª pobieranych we wsiach i osiedlach gminy. 3

4 Populacj pszczoªy miodnej mo»emy traktowa jako zbiór rojów. W jej opisie taksonomicznym licz si zatem cechy roju. S one podawane jako wypadkowa zmienno±ci osobniczej w postaci ±redniej warto±ci, na których przeprowadzone s operacje rachunkowe. W systematyce zootechnicznej przydaje si jednak i ocena zmienno±ci osobniczej w obr bie rojów, wr cz wymagana w pracy selekcyjnej, gdy chodzi o werykacj doboru rodziców pod wzgl dem rasy. Jako miar zmienno±ci osobniczej przyjmuje si standardowe odchylenie (s). W tego rodzaju ocenie roje pszczele z okolic Koma«czy tworz spójn grup pod wzgl dem szeroko±ci IV tergitu, odpowiadaj ce im wysoko±ci standardowego odchylenia s do zaakceptowania przez hodowców, do s = 0,08 mm jako granicznej warto±ci. Natomiast graniczna warto± dla dªugo±ci j zyczka s = 0,18 mm zostaªa przekroczona w 15,8 %, a dla indeksu kubitalnego s = 8,0 w 12,8 % przypadków (tab. 1). W sumie mamy zbyt znaczny odsetek rojów o wysokiej warto±ci standardowego odchylenia, co ju» na tym etapie analizy zapowiada spore zró»nicowanie cech pomi dzy rojami. W naszym przypadku ten zwi zek si potwierdza. Dowodem na to jest rozkªad rojów w szeregu rozdzielczym dla szeroko±ci IV tergitu, dªugo±ci j zyczka i indeksu kubitalnego. W tym kolejnym porz dkowaniu rojów odniesiemy si do modelu populacji przyj tego przez polskich hodowców, czerpi c z niego warto±ci standardowego odchylenia, dla szeroko±ci IV tergitu (s = 0,0412 mm), dªugo±ci j zyczka (s = 0,0980 mm) i indeksu kubitalnego (s = 3,215 %). Pozwoliªo to na zakre±lenie hipotetycznego zakresu populacji rojów, dla której w naszych badaniach szacowali±my ±redni poziom warto±ci tych cech (tab. 2). Tabl. 1: Zmienno± osobnicza w obr bie rojów charakteryzowana standardowym odchyleniem (s) trzech ras Szeroko± IV tergitu Dªugo± j zyczka Indeks kubitalny s w mm % rojów s w mm % rojów s w % % rojów 0,03 1,3-0,08 9,2-5,0 7,7 0,04 17,9 0,09-0,10 11,8 5,1-6,0 28,2 0,05 38,5 0,11-0,12 31,6 6,1-7,0 25,7 0,06 30,8 0,13-0,14 11,8 7,1-8,0 25,6 0,07 11,5 0,15-0,16 10,6 8,1-12,8 0,17-0,18 9,2 0,19-15,8 4

5 Tabl. 2: Parametry morfologiczne populacji pszczóª z okolic Koma«czy Cecha Liczba rednia Standardowe morfologiczna rojów arytmetyczna odchylnie Szeroko± IV tergitu 78 2,283 mm 0,0231 mm Dªugo± j zyczka 76 6,533 mm 0,1212 mm Indeks kubitalny 78 55,7 % 4,043 % Dla szeroko±ci IV tergitu konfrontacja rzeczywistego rozkªadu rojów z modelowym wypadaªa pozytywnie. Pod wzgl dem tej cechy populacja pszczóª z okolicy Koma«czy wykazywaªa du»e wyrównanie. Wszystkie roje zmie±ciªy si w modelu populacji, którego pojemno± obejmuje zmienno± cechy, standaryzowan przez polskich hodowców dla rasy ±rodkowoeuropejskiej, krai«- skiej i kaukaskiej, co wi cej jej rozkªad zbli»aª si do rozkªadu normalnego, z wysoko sklepion krzyw zmienno±ci (ryc. 1a). Co do dªugo±ci j zyczka wszystkie roje poza jednym wyj tkiem mieszcz si w zakresie modelowej zmienno±ci tej cechy. Potraktowane jednak jako zbiór nie przedstawiaj jednorakiej populacji. Krzywa zmienno±ci jest spªaszczona i wielowierzchoªkowa (ryc. 1b). Spodziewamy si zatem,»e w pasiekach na tym terenie wyst puje rozmaito± morfologicznych typów pszczoªy miodnej. Jest ona na tyle znacz ca,»e w reprodukcji uwidacznia si proces krzy»owania. Do podobnego wniosku prowadzi analiza trzeciej z oznaczanych cech indeksu kubitalnego. Na rycinie 1c przedstawiono krzyw zmienno±ci tej cechy, do± rozci gni t i pªask. Nale»y si tu jednak obja±nienie, które dotyczy wielko±ci przedziaªu w szeregu rozdzielczym. Otó» te warto±ci zrównano z poªow warto±ci standardowego odchylenia modelowego. Dla dªugo±ci j zyczka ( s=0,049 mm) i dla szeroko±ci IV tergitu ( s =0,0206 mm) s one 2 2 wi c rz du dotychczas stosowanych w tego rodzaju porz dkowaniu ±rednich z rojów (0,04 mm i 0,01 mm lub 0,02 mm), natomiast dla indeksu kubitalnego sporo mniejsze, prawie dwukrotnie ( s =1,608 % wobec zwykle 3,0 2 %). Skumulowanie ±rednich warto±ci indeksu kubitalnego w mniejszej liczbie przedziaªów szeregu rozdzielczego mo»e zatem poprawi znacznie wizerunek krzywej zmienno±ci. Ten zabieg techniczny nie wniesie jednak zmian merytorycznych i populacja nie zyska przez to poprawy stopnia jednorodno±ci. Charakterystyk miarodajn jest tutaj standardowe odchylenie, naliczane z szeregu statystycznego. W opracowaniu populacji rojów z okolic Koma«czy otrzymano dla indeksu kubitalnego s=4,043 %, podczas gdy modelowe S wynosi 3,215 %. Warto±ci rzeczywiste s podano w tabeli 2. 5

6 % % a 3S 2S S 0 +S +2S +3S b 3S 2S S 0 +S +2S +3S Ryc. 1: Rzeczywista i modelowa zmienno± parametrów morfologicznych populacji pszczóª z okolic Koma«czy: a) szeroko±ci IV tergitu odwªokowego warto± ±rednia danych rzeczywistych 2,283 mm (0 na osi odci tych), modelowe odchylenie standardowe S = 0,0412 mm; b) dªugo±ci j zyczka warto± ±rednia danych rzeczywistych 6,533 mm, modelowe odchylenie standardowe S = 0,0980 mm; c) indeksu kubitalnego warto± ±rednia danych rzeczywistych 55,7 %, modelowe odchylenie standardowe S = 3,215 %. Na histogramy danych rzeczywistych na- ªo»ono teoretyczne krzywe rozkªadu normalnego: lini ci gª dopasowane do danych rzeczywistych; lini przerywan o modelowej warto±ci S. Warto±ci rz dnych krzywych teoretycznych przeskalowano mno» c je przez czynnik 100 S 20 c 15 % S 2S S 0 +S +2S +3S W praktyce hodowlanej dobór warto±ci standardowego odchylenia do konstrukcji modelu populacji opiera si na realiach, jednak modelowa warto± nosi charakter umowny, dopasowywana jest bowiem do celów hodowlanych. Podobnie rozstrzyga si kwestie warto±ci ±redniej arytmetycznej, przedstawionego parametru modelu populacji. W polskim przypadku wchodz w gr trzy rasy pszczóª, ±rodkowoeuropejska (mel), krai«ska (car) i kaukaska (cau), selekcjonowane równolegle. Do nich mo»emy odnosi ka»d regionaln populacj, w naszym przypadku grup rojów z rubie»y Zachodniego Beskidu. Kwesti ujmiemy kompleksowo dla trzech cech morfologicznych i zastosujemy wzgl dn skal porównawcz, posªuguj c si liczbami i grak (ryc. 2). Zatem badana populacja rojów, dla której ±rednia warto± szeroko±ci IV tergitu wynosi 2,283 mm, a dªugo±ci j zyczka 6,533 mm i indeksu kubi- 6

7 talnego 55,7 % (tab. 2), zajmuje nast puj c pozycj taksonomiczn w tej konfrontacji: 7,78 jednostki odlegªo±ci od rasy mel 2,56 jednostki odlegªo±ci od rasy car i 6,09 jednostki odlegªo±ci od rasy cau, najbli»ej jej jest wi c do pszczoªy krai«skiej, selekcjonowanej w Polsce, nawet bardzo blisko w porównaniu z wielokrotnie wi kszymi odlegªo±ciami do dwóch pozostaªych ras pszczóª. Na rycinie 2 przedstawiono te relacje. Rasy mel, cau i car tworz na niej wierzchoªki trójk ta, którego boki s skal odlegªo±ci pomi dzy tymi rasami: mel do cau 13,87 jednostki, mel do car 7,99 jednostki oraz cau do car 0 8,01 jednostki. Wewn trz tego trójk ta znajduje si miejsce populacji rojów z okolicy Koma«czy (K). Przypominamy,»e tego rodzaju charakterystyk taksonomiczn oparto na trzech cechach morfologicznych, szeroko±ci IV tergitu, dªugo±ci j zyczka i indeksu kubitalnego. Odnosi si ona do ±rednich z populacji rojów. car K mel cau Ryc. 2: Pozycja taksonomiczna pszczóª z okolic Koma«czy (K) w stosunku do trzech ras selekcjonowanych w Polsce (mel, car, cau) oznaczona relatywnie w jednostkach odlegªo±ci Y na podstawie kompleksowej oceny pod wzgl dem trzech cech (szeroko± IV tergitu, dªugo± j zyczka, indeks kubitalny) WNIOSKI Pod wzgl dem cech morfologicznych populacja pszczóª u zachodniej kraw dzi Bieszczad jest w przeci tnym uj ciu bardzo bliska rasie pszczóª krai«skich selekcjonowanych w Polsce. Charakteryzuje si jednak mniejszym wyrównaniem ni» wynosi graniczne w modelu rasy przyj tym przez polskich hodowców. Braki jednorodno±ci mog wynika z krzy»owania mi dzyrasowego, b d¹ jako bieg rzeczy naturalny rubie» zasi gu poªudniowego rasy 7

8 krai«skiej i poªudniowego rasy ±rodkowoeuropejskiej, b d¹ z krzy»owania inspirowanego przez pszczelarzy rasy car i cau. W systematyce zootechnicznej interesuj cych nas ras wysok warto± taksonomiczn ma dªugo± j zyczka, nast pnie indeks kubitalny, natomiast znacznie ust puje im pod tym wzgl dem szeroko± IV tergitu odwªokowego. LITERATURA B o r n u s L., C h u d a - M i c k i e w i c z B., K a n t o r e k R., K o z i d ª o Z., P r a b u c k i J., R a f t a l i «s k a B., S k i b a B., S z p e t L. (1981) Morfologiczna ocena pszczóª województwa szczeci«skiego. Pszczeln. Zesz. Nauk., 25: B o r n u s L., D e m i a n o w i c z A., G r o m i s z M. (1966) Morfometryczne badania krajowej pszczoªy miodnej (Apis mellica L.). Pszczeln. Zesz. Nauk., 10 (1-4):1-46. G o e t z e G. (1940) Die beste Biene. Leipzig, Liethoft, Loth u. Michaelis. G r o m i s z M. (1967) Porównanie pszczoªy Podkarpacia z pszczoªami póªnocnej Polski (Apis mellica mellica L.) i dorzecza Dunaju (Apis mellica carnica Pollm.). Pszczeln. Zesz. Nauk., 11(1-3):1-35. G r o m i s z M. (1977) Zamkni ty rejon hodowli pszczoªy le±nej. Pszczelarstwo, 28(12):3-4. G r o m i s z M. (1981) Morfologiczna ocena populacji rojów w pasiekach zarodowych. Pszczeln. Zesz. Nauk., 25: G r o m i s z M. (1988) Masowa hodowla zachowawcza pszczoªy kaukaskiej. Prace Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa, seria F, nr 37, s. 24. G r o m i s z M. (1990) Stanowisko systematyczne pszczoªy augustowskiej. Pszczeln. Zesz. Nauk., 34:3-13. G r o m i s z M. (1995) O stanie krajowej hodowli pszczóª i kierunki jej rozwoju. Oddziaª Pszczelnictwa ISK, Skierniewice, s. 51. G r o m i s z M., P ª a t e k M. (1993) Model matematyczno-morfologiczny pszczoªy kampinoskiej. Pszczeln. Zesz. Nauk., 43(1):7-14. O s t r o w s k a A. (1983) Historia organizacji zamkni tego rejonu hodowli pszczoªy kampinoskiej. Pszczelarstwo, 34(10):3-4. 8