(12) OPIS PATENTOWY (19) PL

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (21) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: (11) (13) B1 (51 ) IntCl7: A61K 7/13 ( 5 4 ) Kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych (30) Pierwszeństwo: , FR, ( 73) Uprawniony z patentu: L OREAL, Paryż, FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 15/96 (72) Twórcy wynalazku: Eric Bone, Clichy, FR Roland De La Mettrie, Le Vesinet, FR (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 06/02 (74) Pełnomocnik: Krajewska Krystyna, PATPOL Spółka z o.o. PL B1 (57) 1. Kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włókien takich jak włosy, zawierające zasady utlenianie typu para-fenylenodiaminy i meta-fenylenodiaminowy środek sprzęgający w odpowiednim do farbowania podłożu, znamienny tym, że zawiera: -co najmniej jedną pierwszą zasadę utlenialną wybraną spośród para-fenylenodiaminy, 2-metylo-para-fenylenodiaminy i ich soli addycyjnych z kwasem, -co najmniej jeden środek sprzęgający wybrany spośród pochodnych meta-fenylenodiaminy o wzorze 1, w którym: R 1 oznacza atom wodoru lub grupę C 1-C4-alkilową, C 1-C4-polihydroksyalkilową, C r -C4-monohydroksyalkilową, R2 i R3, które są takie same lub różne, oznaczają atom wodoru lub grupę C 1-C4-alkilową lub C r -C4-hydroksyalkoksylową, R4 oznacza grupę C 1-C4-alkoksyl ową, C 1-C4-aminoalkoksylową, C 1-C4-monohydroksyalkoksylową lub C 2-C4-polihydroksyalkoksylową lub 2,4-diaminofenoksyalkoksylową, pod warunkiem, że jeśli R 1oznacza atom wodoru, R2 i R4 nie oznacząją jednocześnie grupy P-hydroksyetyloksylowej i że gdy R 1, R2 i R3 jednocześnie oznaczają atom wodoru, to R4 oznacza inną grupę niż metoksylową i sole addycyjne tych związków o wzorze 1... WZÓR 1 WZÓR 2

2 Kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych Zastrzeżenia patentowe 1. Kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włókien takich jak włosy, zawierające zasady utlenialne typu para-fenylenodiaminy i meta-fenylenodiaminowy środek sprzęgający w odpowiednim do farbowania podłożu, znamienny tym, że zawiera: -co najmniej jedną pierwszą zasadę utlenialną wybraną spośród para-fenylenodiaminy, 2-metylo-para-fenylenodiaminy i ich soli addycyjnych z kwasem, - co najmniej jeden środek sprzęgający wybrany spośród pochodnych meta-fenylenodiaminy o wzorze 1, w którym: R1 oznacza atom wodoru lub grupę C1-C4-alkilową, C1-C4-polihydroksyalkilową, C1-C4-monohydroksyalkilową, R2 i R3, które są takie same lub różne, oznaczają atom wodoru lub grupę C1-C4-alkilową lub C1-C4-hydroksyalkoksylową, R4 oznacza grupę C1-C4-alkoksylową, Cr C4-ammoalkoksylową, C1-C4-monohydroksyalkoksylową lub C2-C4-polihydroksyalkoksylową lub 2,4-diaminofenoksyalkoksylową, pod warunkiem, że jeśli R1oznacza atom wodoru, R2 i R4 nie oznaczają jednocześnie grupy P-hydroksyetyloksylowej i że gdy R 1, R2 i R3 jednocześnie oznaczają atom wodoru, to R4 oznacza inną grupę niż metoksylową i sole addycyjne tych związków o wzorze 1 z kwasem, i co najmniej jedną zasadę utlenialną wybraną spośród trzeciorzędowych pochodnych para-fenylenodiaminy o wzorze 2, w którym: R5 oznacza grupę C1-C4-alkilową, C1-C4-monohydroksyalkilową, C2-C4-polihydroksyalkilową, R6 oznacza grupę C 1-C4-monohydroksyalkilową lub C2-C4-polihydroksyalkilową, R7 oznacza atom wodoru, grupę C1-C4-alkilową lub C1-C4-alkoksylową lub atom wodoru, i sole addycyjne tych związków o wzorze 2 z kwasem. 2. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że sole addycyjne z kwasem są wybrane spośród chlorowodorków, bromowodorków, siarczanów i winianów. 3. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że zawiera pochodną meta- -fenylenodiaminy o wzorze 1 wybraną spośród 3,5-diamino-1-etylo-2-metoksybenzenu, 3,5 -diamino-2-metoksy-1 -metylobenzenu, 2,4-diamino-1 -etoksybenzenu, 1,3 -bis(2,4-diaminofenoksy)propanu, bis (2,4-diaminofenoksy)metanu, 1-(β-aminoetyloksy)-2,4-diaminobenzenu, 2-amino-1 -(β-hydroksyetyloksy)-4-metyloaminobenzenu, 2,4-diamino-1 -etoksy- -5-metylobenzenu, 2,4-diamino-5-(βhydroksyetyloksy)-1 -metylobenzenu, 2,4-diamino-1 -(β, γ-dihydroksypropyloksy)benzenu, 2,4-diamino-1 -(β-hydroksyetyloksy)benzenu, 2-amino-4-N-(β-hydroksyetylo)amino-1-metoksybenzenu i ich soli addycyjnych z kwasem. 4. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera trzeciorzędowe pochodne para-fenylenodiaminy o wzorze 2 wybrane spośród 1-(N-etylo-N'-β-hydroksyetylo)amino-4-aminobenzenu, 1-N, N'-bis(P-hydroksyetylo)amino-4-aminobenzenu, 1-N,N'-bis(β, γ-dihydroksypropylo)amino-4-aminobenzenu i ich soli addycyjnych z kwasem. 5. Kompozycja według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że zawiera para-fenylenodiaminę i/lub 2-metylo-parafenylenodiaminę i/lub ich sól addycyjną lub sole tych związków z kwasem w ilości od, do 10% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej. 6. Komozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że zawiera para-fenylenodiaminę i/lub 2-metylo-para-fenylenodiaminę i/lub sól lub sole addycyjne tych związków z kwasem w ilości od 0,05 do 7% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej.

3 Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera pochodną lub pochodne meta-fenylenodiaminy o wzorze 1 w ilości od 0,001 do 5% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej. 8. Kompozycja według zastrz. 7, znamienna tym, że zawiera pochodną lub pochodne meta-fenylenodiaminy o wzorze 1 w ilości od 0,005 do 3% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej. 9. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że zawiera trzeciorzędową(e) pochodną lub pochodne parafenylenodiaminy o wzorze 2 w ilości od 0,005 do 10% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej. 10. Kompozycja według zastrz. 9, znamienna tym, że zawiera trzeciorzędową(e) pochodną lub pochodne parafenylenodiaminy o wzorze 2 w ilości od 0,05 do 7% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej. 11. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że jako właściwe podłoże do farbowania zawiera wodę lub mieszaninę wody co najmniej jednego rozpuszczalnika organicznego wybranego spośród niższych C1-C4-alkanoli, gliceroli, glikoli i eterów glikolowych, alkoholi aromatycznych, podobnych produktów i ich mieszanin. 12. Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że posiada ph pomiędzy 2 a Kompozycja według zastrz. 1, znamienna tym, że dodatkowo zawiera zasadę utlenialną inną niż parafenylenodiaminę, 2-metylo-para-fenylenodiaminę, trzeciorzędowe pochodne para-fenylenodiaminy o wzorze 2 i ich sole addycyjne z kwasem i/lub środki sprzęgające inne niż pochodne meta-fenylenodiaminy o wzorze 1 i ich sole addycyjne z kwasem i/lub barwniki bezpośrednie. * * * Wynalazek dotyczy kompozycji do utleniającego farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włókien takich jak włosy, zawierającej para-fenylenodiaminę i/lub 2-metylo-para-fenylenodiaminę w połączeniu co najmniej jedną właściwie dobraną pochodną meta-fenylenodiaminy i co najmniej jedną właściwie dobraną trzeciorzędową pochodną parafenylenodiaminy. Znane są do farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włosów kompozycje farbujące zawierające prekursory barwnika utlenialnego, w szczególności orto- lub para-fenylenodiaminy lub orto- lub para-aminofenole, ogólnie nazywane zasadami utlenialnymi. Prekursory barwnika utlenialnego lub zasady utlenialne, są bezbarwnymi lub słabo kolorowymi związkami, które w połączeniu z produktami utleniającymi, mogą dać początek barwnym lub barwiącym związkom na drodze procesu kondensacji utleniającej. Znane jest także, że odcienie otrzymywane przy użyciu tych zasad utleniających mogą zmieniać się poprzez połączenie ich ze środkami sprzęgającymi lub modyfikatorami barwnika, te drugie wybiera się zwłaszcza spośród aromatycznych meta-diamin, meta-aminofenoli, meta-difenoli. Zmienność tych cząsteczek pociąga za sobą, gdy dotyczy to zasad utlenialnych i środków sprzęgających, możliwość otrzymywania bogatej palety kolorów. Tak zwany trwały kolor otrzymany na mocy tych barwników utleniających musi, ponadto, spełniać liczne wymagania. Zatem musi być wolny od kłopotów związanych z toksycznością, musi być możliwe otrzymywanie odcieni o pożądanej intensywności i musi posiadać dobrą odporność kiedy styka się z czynnikami zewnętrznymi (światło, niepogoda, mycie, trwała ondulacja, pot, tarcie). Barwniki musza także umożliwiać pokrycie siwych włosów i, w końcu, być nieselektywne jak tylko jest to możliwe, to jest umożliwiać otrzymywanie minimalnej różnicy kolorów, na całej długości pojedyńczego włókna kreatynowego, które może, w rzeczywistości, być różnie wrażliwe (to jest zniszczone) pomiędzy swoim końcem a korzeniem.

4 Zaproponowano już kompozycje, zwłaszcza we francuskim zgłoszeniu patentowym nr FR , do utleniającego farbowania włókien keratynowych, zawierające co najmniej jedną pochodną meta-fenylenodiaminy jako środek sprzęgający, w połączeniu z co najmniej jednym prekursorem barwnika utlenialnego. Kolory otrzymane przy użyciu tych kompozycji nie były jednakże w pełni zadawalające, szczególnie jeśli chodzi o trwałość tych kolorów w stosunku do różnych agresywnych czynników, na które narażone są włosy, a zwłaszcza szamponów i światła. Celem wynalazku jest zapewnienie nowych kompozycji do farbowania utleniającego włókien keratynowych, a w szczególności ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, które wskazują bardzo dobre farbiarskie właściwości. A zatem, Firma Zgłaszająca stwierdziła w toku badań, że jest możliwe otrzymanie nowych barwników, które są szczególnie trwałe i które dają intensywność kolorów o niskiej nieselektywności, przez wykorzystanie połączenia: - para-fenylkenodiamina i/lub 2-metylo- -para-fenylenodiamina i/lub jedna z ich soli addycyjnych z kwasem, - co najmniej jedna specyficzna pochodna meta-fenylenodiaminy o wzorze 1 zdefiniowanym poniżej, - co najmniej jedna specyficzna trzeciorzędowa pochodna para-fenylenodiaminy o wzorze 2 zdefiniowanym poniżej. To stwierdzenie stanowi podstawę obecnego wynalazku. Przedmiotem wynalazku jest więc kompozycja do utleniającego farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włókien keratynowych takich jak włosy, zawierająca zasady utlenialne typu para-fenylenodiaminy i meta-fenylenodiaminowy środek sprzęgający w odpowiednim do farbowania środowisku, charakteryzująca się tym, że zawiera: - przynajmniej jedną zasadę utlenialną wybraną spośród parafenylenodiaminy, 2-metylo-para-fenylenodiaminy i ich soli addycyjnych z kwasem, - przynajmniej jeden środek sprzęgający wybrany spośród pochodnych meta-fenylenodiaminy o wzorze 1, w którym: R1 oznacza atom wodoru lub grupę C1-C4-alkilową, C2-C4-polihydroksyalkilową, C1-C4-monohydroksyalkilową, R2 i R3, które są takie same lub różne, oznaczają atom wodoru lub grupę C1-C4-alkilową lub C 1-C4-hydroksyalkoksylową, R4 oznacza grupę C1-C4-alkoksylową, C1-C4-aminoalkoksylową, C1-C4-monohydroksyalkoksylową lub C2-C4-polihydroksyalkoksylową lub 2,4-diaminofenoksyalkoksylową, pod warunkiem, że jeśli R1oznacza atom wodoru, R2 i R4 nie oznaczają jednocześnie grupy p-hydroksyetyloksylowej i że gdy R 1, R2 i R3 jednocześnie oznaczają atom wodoru, to R4 oznacza inną grupę niż metoksylową, i sole addycyjne tych związków o wzorze 1 z kwasem, - i co najmniej jedną drugą zasadę utlenialną wybraną spośród pochodnych para-fenylenodiaminy o wzorze 2, w którym : R5 oznacza grupę C1-C4-alkilową, C1-C4-monohydroksyalkilową, C1-C4-polihydroksyalkilową, R6 oznacza grupę C 1-C4-monohydroksyalkilową lub C2-C4-polihydroksyalkilową, R7 oznacza atom wodoru, grupę C1-C4-alkilową lub C1-C4-alkoksylową lub atom wodoru, i sole addycyjne tych związków o wzorze 2 z kwasem. Kolory, które otrzymuje się przy użyciu powyższych kompozycji posiadają dobrą zdolność farbowania oraz doskonałą odporność jednocześnie wobec czynników atmosferycznych, takich jak światło i niepogoda oraz na pot i różne zabiegi, którym można poddawać włosy (mycie szamponem, trwałe odkształcanie). Te właściwości są szczególnie cenne, zwłaszcza jeśli chodzi o odporność otrzymywanych kolorów na mycie szamponem i na światło. Jeśli chodzi o sole addycyjne z kwasem to do użytku w ramach kompozycji do farbowania według wynalazku nadają się zwłaszcza chlorowodorki, bromowodorki, siarczany i winiany.

5 Spośród pochodnych meta-fenylenodiaminy o podanym wzorze 1, można bardziej szczegółowo wymienić 3,5-diamino-1-etylo-2-metoksybenzen, 3,5-diamino-2-metoksy-1-metylobenzen, 2,4-diamino-1-etoksybenzen, 1,3-bis(2,4-diaminofenoksy)propan, bis(2,4-diamino-fenoksy)metan, 1-(β-aminoetyloksy)-2,4-diaminobenzen, 2-amino-1-(β-hydroksyetyloksy)- -4-metyloaminobenzen, 2,4-diamino-1 -etoksy-5-metylobenzen, 2,4-diamino-5-(β-hydroksyetyloksy)-1-metylobenzen, 2,4-diamino-1-(p, y-dihydroksypropyloksy)benzen, 2,4-diamino-1 -(β-hydroksyetyloksy)benzen, 2-amino-4-N-(P-hydroksyetylo)amino-1 -metoksybenzen i ich sole addycyjne z kwasem. Spośród trzeciorzędowych pochodnych para-fenylenodiaminy o wzorze 2, bardziej szczegółowo można wymienić 1-(N-etylo-N'-β-hydroksyetylo)amino-4-aminobenzen, 1 -N,N'-bis(β-hydroksyetylo)amino-4-aminobenzen, 1 -N,N'-bis(β-hydroksyetylo)amino-4-aminobenzen, 1-N,N'-bis(β, γ-dihydroksypropylo)amino-4-aminobenzen i ich sole addycyjne z kwasem. Para-fenylenodiamina i/lub 2-metylo-para-fenylenodiamina i/lub sól addycyjna lub sole tych związków kwasem, korzystnie występują w ilości od 0,005 do 10% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej, a jeszcze bardziej korzystnie w ilości od 0,05 do 7% wag. Pochodna lub pochodne meta-fenylenodiaminy o wzorze 1 według wynalazku występują w ilości od 0,005 do 10% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej, a jeszcze bardziej korzystnie w ilości od 0,005 do 3% wag. Trzeciorzędowa pochodna lub pochodne para-fenylenodiaminy o wzorze 2 według wynalazku występują w ilości od 0,005 do 10% wag. całkowitej wagi kompozycji farbującej, a jeszcze bardziej korzystnie w ilości od 0,05 do 7% wag. Podłoże właściwe do farbowania zawiera wodę lub mieszaninę wody i co najmniej jednego rozpuszczalnika organicznego w celu solubilizowania tych związków, które mogłoby być niewystarczająco rozpuszczalne w wodzie. Jako rozpuszczalnik organiczny można wymienić na przykład niższe C 1-C4-alkanole takie jak etanol i izopropanol; glicerol; glikole i etery glikolowe takie jak 2-butoksyetanol, glikol propylenowy, eter monoetylowy glikolu dietylenowego i eter monoetylowy, a także alkohole aromatyczne takie jak alkohol benzylowy lub fenoksyetanol, produkty podobne i ich mieszaniny. Zawartość rozpuszczalników może korzystnie wynosić 1-40% wag. w stosunku do całkowitej wagi kompozycji do farbowania, a jeszcze bardziej korzystnie 5-30%. ph kompozycji do farbowania, takiej jak określono wyżej, może zmieniać się generalnie pomiędzy 2 a 12. Można je doprowadzać do żądanej wartości za pomocą czujników zakwaszających lub alkalizujących, które zwyczajowo są stosowane w dziedzinie farbowania włókien keratynowych. Spośród czynników zakwaszających można wymienić tytułem przykładu kwasy mineralne lub organiczne, takie jak kwas chlorowodorowy, kwas ortofosforowy, kwasy karboksylowe takie jak kwas winowy, kwas cytrynowy, kwas mlekowy i kwasy sulfonowe. Spośród czynników alkalizujących można wymienić tytułem przykładu wodny amoniak, węglany metali alkalicznych, alkanoloaminy takie jak mono-, di- i trietanoloaminy jak również ich pochodne, wodorotlenek sodu lub potasu i związki o podanym wzorze 3, w którym R oznacza resztę propylenową ewentualnie podstawioną grupą hydroksylową lub grupę C1-C4-alkilową, a R8, R9, R10 i R11, które są takie same lub różne, oznaczają atom wodoru lub grupę C1 C4-alkilową lub C 1-C4-hydroksyalkilową. Kompozycje farbujące według wynalazku mogą także zawierać, dodatkowo do barwników zdefiniowanych powyżej, inne zasady utlenialne i/lub inne środki sprzęgające i/lub bezpośrednie barwniki, zwłaszcza w celu modyfikowania odcieni lub wzbogacenia ich w odblaski. Kompozycje farbujące według wynalazku mogą także zawierać różne adiuwanty zwyczajowo stosowane w kompozycjach do farbowania włosów, takie jak środki powierzchniowoczynne anionowe, kationowe, niejonowe, amfoteryczne i dwubiegunowe lub ich mieszaniny, nieorganiczne lub organiczne środki zagęszczające, antyutleniacze, środki pene--

6 trujące, środki maskujące jony, zapachy, bufory, środki dyspergujące, środki kondycjonujące takie jak na przykład silikony, środki błonotwórcze, środki konserwujące i środki zmętniające. Kompozycje farbujące według wynalazku mogą występować w wielu postaciach takich jak płyny, kremy, żele lub jakiejkolwiek innej postaci odpowiedniej do przeprowadzenia farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włosów. Kompozycję farbującą zdefiniowaną powyżej stosuje się na włókna, które mają być farbowane. Kolor ujawnia się przy kwaśnym, neutralnym lub alkalicznym ph za pomocą środka utleniającego, który dodaje się w czasie stosowania do kompozycji farbującej lub który występuje w kompozycji farbującej, którą stosuje się oddzielnie w tym samym czasie stosowania do kompozycji farbującej lub który występuje w kompozycji farbującej, którą stosuje się oddzielnie w tym samym czasie lub kolejno. Szczególnie korzystnie kompozycję do farbowania opisaną powyżej miesza się w momencie użycia z kompozycją utleniającą, zawierającą w odpowiednim podłożu do farbowania co najmniej jeden środek utleniający, który występuje w wystarczającej ilości do wywołania koloru. Otrzymaną mieszaninę nakłada się następnie na włókna keratynowe i pozostawia się do działania przez 3 do 40 minut, korzystnie 5 do 30 minut, po czym włókna zmywa się, myje się szamponem, ponownie płucze i suszy. Środek utleniający, który występuje w kompozycji utleniającej jak zdefiniowano powyżej może być wybrany spośród środków utleniających zwyczajowo stosowanych do utleniającego barwienia włókien keratynowych, wśród których można wymienić nadtlenek wodoru, nadtlenek mocznika, bromiany metali alkalicznych i nadsole takie jak nadborany i nadsiarczany. Szczególnie korzystny jest nadtlenek wodoru. ph w kompozycji utleniającej zawierającej środek utleniający jak zdefiniowano powyżej jest takie, że po zmieszaniu z kompozycją farbująca, ph otrzymanej kompozycji, którą nakłada się na włókna keratynowe zmienia się korzystnie pomiędzy 2 a 12, a jeszcze bardziej korzystnie pomiędzy 5 a 11. Doprowadza się je do żądanej wartości przy użyciu środków zakwaszających lub alkalizujących które zwyczajowo stosuje się do farbowania włókien keratynowych, i które są takie jak te zdefiniowane powyżej. Kompozycja utleniająca jak zdefiniowano powyżej może także zawierać różne adiuwanty, które zwyczajowo stosuje się w kompozycjach do farbowania włosów i które są jak te zdefiniowane powyżej. Kompozycja, którą końcowo nakłada się na włókna może występować w różnych postaciach, takich jak postać płynna, kremu, żelu lub jakiejkolwiek innej postaci właściwej do farbowania włókien keratynowych, a zwłaszcza ludzkich włosów. Przykłady poniższe ilustrują wynalazek bez ograniczania jednakże jego zakresu. Przykłady I - III. Sporządzono następujące kompozycje według wynalazku (zawartość w gramach): Przykład Para-fenylenodiamina 0,7 2-metylo-parafenylenodiamina 0,2 dichlorowodorek 2,4-diamino-1-(β-hydroksyetyloksy)benzenu 0,08 0,05 2-amino-4-N-(β-hydroksyetylo)amino-1 -metoksy benzen 0,1 siarczan 1-N,N'-bis(βhydroksyetylo)amino-4-aminobenzenu 0,15 0,3 0,1 rezorcinol 0,5 0,4 0,35 wspólne podłoże środka farbującego (*) (*) (*) (*) woda qs 100g 100g 100g (*) wspólne podłoże środka farbującego:

7 alkohol oleilowy poliglicerolowany o 2 molach 4,0 g glicerolu - alkohol oleilowy poliglicerolowany o 4 molach 5,69 AS glicerolu, zawierający 78% substancji aktywnej (AS) - kwas oleilowy 3,0 g - oleiloamina o 2 molach tlenku etylenu 7,0 g sprzedawana pod nazw ą handlową ETHOMEEN 012 przez firmę AKZO - lauryloaminobursztynian dietyloaminopropylu 3,0 g AS sól sodowa, zawierająca 55% AS - alkohol oleilowy 5,0 g - dietanoloamid kwasu olejowego 12,0 g - glikol propylenowy 3,5 g - alkohol etylowy 7,0 g - glikol dipropylenowy 0,5 g - eter monometylowy glikolu propylenowego 9,0 g - metabisiarczyn sodu w wodnym roztworze 0,455 g AS zawierającym 35% AS - octan amonu 0,8 g - antyutleniacz, środek maskujący qs - zapach, konserwant qs - wodny roztwór amoniaku zawierający 20% NH 10,2 g W momencie użycia, zmieszano każda kompozycje farbującą z równa ilością kompozycji utleniającej zawierającej 20 cz. obj. nadtlenku wodoru (6% wag.) i posiadającej ph około 3. Każda otrzymana mieszanina miała ph około 10,2 i nakładano ją na 30 minut na pukle włosów naturalnie szare posiadające 90% siwych włosów. Następnie pukle włosów płukano, myto standartowym szamponem i suszono. Kosmyki włosów ufarbowano w odcieniach, wskazanych w tabeli poniżej: Przykład Odcień na naturalnych włosach 1 popielato-kasztanowy 2 ciemno blond 3 popielato-blond Przykłady porównawcze IV-VI. Sporządzono następujące kompozycje farbujące: Przykład 4(**) 5(**) 6(***) para-fenylenodiamina (mol) , dichlorowodorek 2,4-diamino-1-(β-hydroksyetyloksy)benzenu , siarczan 1-N,N'-bis(β-hydroksyetylo)amino-4-aminobenzenu (mol) wspólne podłoże środka farbującego (*) (*) (*) (*) woda qs 100g 100g 100g (*): patrz wcześniej (**): przykłady, które nie są częścią wynalazku (***): przykład, który jest częścią wynalazku Każda kompozycja farbująca zawiera jako całość mola barwnika.

8 W momencie użycia zmieszano każdą z kompozycji farbującej z równą ilością kompozycji utleniającej zawierającej 20 części objętościowych roztworu wody utlenionej (6% wag.) i posiadającej ph około 3. Każdą z otrzymanych mieszanin, wykazujących ph około 10,2, nałożono na okres 30 minut na kosmyki siwych włosów po trwałej posiadających 90% białych włosów. Następnie kosmyki włosów opłukano, umyto standartowym szamponem i następnie wysuszono. Kolor kosmyków następnie oceniono w systemie MUNSELL za pomocą kolorymetru CM 2002 MINOLTA. Według zapisu MUNSEL, kolor określa wyrażenie HV/C, w którym trzy parametry oznaczają, odpowiednio, odcień lub barwę (hue) (H), intensywność lub walor koloru (V) i czystość lub chromatyczność (C), skośna kreska tego wyrażenia jest zwykle umowna i nie wyraża stosunku. Kosmyki włosów tak farbowane były następnie poddawane testowi odporności na mycie (maszyna Ahiba-Texomat). W tym celu umieszczano kosmyki włosów w koszu, który zanurzano w roztworze standartowego szamponu. Koszowi nadawano ruch wahadłowy o zmiennej częstotliwości jak również ruch obrotowy, które to ruchy odtwarzały działanie ręcznego tarcia, co powoduje powstanie piany. Po trzech minutach testowania kosmyki wyjęto, wypłukano i wysuszono. Ufarbowane kosmyki poddawano ośmiu kolejnym próbom mycia szamponem. Kolor kosmyków oceniano następnie na nowo w systemie MUNSELL za pomocą kolorymetru CM 2002 MINOLTA. Różnicę pomiędzy kolorem kosmyków przed myciem szamponem a kolorem kosmyków po myciu szamponem, obliczono przy użyciu wzoru NICKERSONa: ΔΕ = 0,4 CoΔH + 6 ΔV + 3 ΔC, jak opisano na przykład w Couleur, Industrie et Technique ; strony 14-17, tom nr 5; W tym wzorze ΔΕ oznacza różnicę koloru na dwóch kosmykach, ΔΗ, ΔV i ΔC oznaczają zmiany wartości absolutnej parametrów Η, V i C, a Co oznacza czystą barwę kosmyka, w stosunku do której ma być oceniana różnica w kolorze. Wyniki podano w tabeli poniżej: Przykład Kolor włosów przed myciem szamponem Kolor włosów po myciu szamponem Osłabienie koloru ΔΗ ΔV ΔC ΔΕ 4 8,55 PB 0,3/1,7 9,5 PB 1,9/2,1 0,95 1,6 0,4 11,5 5 6,75 PB 0,3/3,4 1,25 PB 1,6/4,1 5,5 1,3 1,7 17,4 6 7,95 APB 0,3/1.6 7,0 PB 0,9/2,8 0,95 0,6 1,2 7,8 Wyniki te pokazują, że kompozycja według wynalazku z przykładu VI, tj. która zawiera para-fenylenodiaminę, pochodną meta-fenylenodiaminy o wzorze 1 według wynalazku i trzeciorzędową pochodną para-fenylenodiaminy o wzorze 2 według wynalazku, daje kolor, który jest bardziej odporny na mycie szamponem niż kolor otrzymany przy użyciu kompozycji z przykładu IV i V, które nie są częścią wynalazku, ponieważ każda z nich zawiera jedynie dwa z trzech powyższych związków.

9

10 WZÓR 1 WZÓR 2 WZÓR 3 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 50 egz. Cena 2,00 zł.