Rozliczenie CIT za 2015 Komentarz ABC Tax

Transkrypt

1 Rozliczenie CIT za 2015 Komentarz ABC Tax Szanowni Państwo, Podobnie jak w zeszłym roku, przygotowaliśmy dla Państwa krótkie komentarze dotyczące wybranych zagadnień związanych z rozliczeniem CIT za ubiegły rok. Mamy nadzieję, że będą one dla Państwa pomocne. W razie szczegółowych pytań, zapraszamy do kontaktu. Zespół ABC Tax Spis treści Straty na instrumentach pochodnych Str. 2 Czy straty na pochodnych instrumentach finansowych mogą stanowić koszt uzyskania przychodu? Czy roczne bonusy za 2015 ujmować w 2016? Str. 3 Od 1 stycznia 2016 r. korekty kosztów i przychodów rozliczane są w CIT na bieżąco w dacie wystawienia/ otrzymania faktury korygującej. Czy organy mogą kwestionować racjonalność kosztów? Str. 4 Koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Niedostateczna kapitalizacja Str. 5 W 2015 r. zaczęły obowiązywać nowe przepisy w zakresie niedostatecznej kapitalizacji. Różnice inwentaryzacyjne na gruncie CIT Str. 6 Czy ewentualne nadwyżki powinny być rozpoznane jako przychód, a niedobory mogą stanowić koszt podatkowy? Moment zaliczania rocznych premii pracowniczych do kosztów Str. 7 Nasi klienci często zwracają się do nas z wątpliwościami dotyczącymi prawidłowego ujęcia momentu zaliczania do kosztów podatkowych rocznych premii pracowniczych.

2 Czy straty na pochodnych instrumentach finansowych mogą stanowić koszt uzyskania przychodu? Martyna Ciuksza konsultant w ABC Tax Firmy uzyskujące przychody lub ponoszące koszty w walucie obcej, często stosują pochodne instrumenty finansowe (głównie opcje walutowe) w celu zabezpieczenia swoich przepływów przed ryzykiem walutowym. Zdarza się, że instrumenty te generują straty dla podatnika. Nie każda strata może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu. Kiedy można mówić o koszcie uzyskania przychodu? Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT, kosztem podatkowym mogą być wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych dopiero w momencie: realizacji praw wynikających z tych instrumentów, rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, odpłatnego zbycia tych instrumentów, o ile nie powiększają wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto ważne jest, aby została spełniona główna przesłanka dla uznania wydatku za koszt podatkowy, czyli aby wydatki na nabycie instrumentów pochodnych były poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Kiedy strata może stanowić KUP? Jeżeli nabycie opcji lub kontraktu terminowego wiąże się z zabezpieczeniem źródła przychodu i jest racjonalne oraz ekonomicznie uzasadnione, to ewentualna strata może stanowić koszt podatkowy. Mowa tu o sytuacji, w której podatnik np. otrzymuje co miesiąc wynagrodzenie od zagranicznego kontrahenta w walucie euro w stałej wysokości, to każdy spadek kursu EUR/PLN powoduje zmniejszenie przychodów polskiego przedsiębiorstwa. W takim przypadku, nabycie instrumentów zabezpieczających (o wartości odzwierciedlającej wielkość przychodów) jest w pełni uzasadnione i strata powstała na tych instrumentach stanowi koszt podatkowy. Takie podejście prezentuje m.in. WSA w Warszawie z r., sygn. akt III SA/Wa 2121/14, WSA w Rzeszowie z dnia r., sygn. akt I SA/Rz 251/14. WSA w Rzeszowie stwierdził, że każdy podmiot realizujący transakcje denominowane w walutach obcych jest zainteresowany i uprawniony do tego, aby podejmować działania służące ograniczeniu ryzyka związanego z płynnym kursem walut i wynikającym z niego niebezpieczeństwem poniesienia strat spowodowanych niekorzystnym ruchem wartości tychże walut w stosunku do waluty macierzystej. Zawieranie takich transakcji (typu forward lub też opcji walutowych) może prowadzić do poniesienia strat, ale też daje możliwości powstania przychodów w zależności od tego, czy dany przedsiębiorca w sposób trafny przewidzi ruch walut, czy też jego prognozy okażą się błędne. Strata poniesiona z tytułu zawarcia takich transakcji może stanowić koszt uzyskania przychodów. Kiedy strata nie będzie KUP? W przypadku nabycia instrumentów pochodnych w celach spekulacyjnych, powstałe na transakcjach straty nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu. Zawarcie kontraktów o charakterze spekulacyjnym nie jest związane z ogólną działalnością podatnika. NSA w wyroku z (sygn. II FSK 1009/12) wskazuje na konieczność istnienia związku pomiędzy nabyciem instrumentów pochodnych a przychodami w walutach obcych danego podatnika, który warunkuje możliwość rozpoznania kosztu podatkowego: transakcje związane z pochodnymi instrumentami finansowymi nie były powiązane z żadnymi konkretnymi, ani przewidywanymi kontraktami handlowymi, w których rozliczenia miałyby następować w walutach obcych i zachodziłaby ewentualna potrzeba zabezpieczenia w ten sposób ryzyka kursowego [dlatego nie mogą stanowić KUP]. Podobne stanowisko zaprezentował NSA w wyroku z r., sygn. akt II FSK 2249/13. Co w przypadku wcześniejszego zamknięcia opcji? W przypadku nabycia opcji i ich wcześniejszego zamknięcia, wydatki z tym związane nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Wcześniejszego zamknięcia opcji nie można bowiem utożsamiać z żadną z sytuacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o CIT (przywołany powyżej). Takie stanowisko zaprezentował m.in. NSA w wyroku z r., sygn. II FSK 233/11. 2 Rozliczenie CIT za 2015 Komentarz ABC Tax

3 Czy roczne bonusy / rabaty za 2015 ujmować w 2015 czy 2016? Tomasz Napierała doradca podatkowy, partner w ABC Tax Od 1 stycznia 2016 r. korekty kosztów i przychodów rozliczane są w CIT na bieżąco w dacie wystawienia/ otrzymania faktury korygującej. Wynika to z wprowadzonych od tego roku do ustawy o CIT art. 12 ust. 3j, art. 15 ust. 4i. Zgodnie z tymi przepisami jeżeli korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana (w przypadku kosztów) lub wystawiona (w przypadku przychodów) faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Przepisy te mają zastosowanie również do korekt przychodów i kosztów, uzyskanych / poniesionych przed 1 stycznia 2016 r. Otrzymanie / wystawienie zatem w 2016 r. faktury korygującej np. z tytułu rabatu dotyczącego zakupów / sprzedaży dokonanych w 2015 r. skutkuje ujęciem korekty w rozliczeniach za 2016 r. Tylko faktury wystawione / otrzymane w 2015 r. uprawniają do ujęcia bonusu / rabatu w rozliczeniu CIT za Wprowadzenie tej zasady może zatem doprowadzić do naruszenia zasady współmierności przychodów i kosztów. Będzie tak właśnie w przypadku wystawienia / otrzymania faktur korygujących w nowym roku, ale dotyczących przychodów / kosztów roku poprzedniego. Zmiana dotyczy przy tym rozliczenia w CIT. Ujęcie podatkowe będzie zatem najczęściej inne niż bilansowe. Należy też zwrócić uwagę, że w przypadku faktur korygujących wystawionych w jednym roku (np. 2015), a otrzymanych w drugim (np. 2016) korekta będzie inaczej ujęta u wystawcy (sprzedawcy), a inaczej u odbiorcy (nabywcy). Szczególną uwagę należy zwrócić na roczne korekty poziomu zysku tzw. year-end adjustment, dokonywane najczęściej pomiędzy podmiotami powiązanymi. Takich korekt również dotyczą nowe przepisy. W przypadku otrzymania faktury korygującej dotyczącej takiej rocznej korekty (wyrównania poziomu cen) w roku kolejnym (np. faktura korygująca dotycząca 2015 otrzymana w 2016), dla celów podatkowych korekta będzie ujmowana na bieżąco w roku otrzymania, a nie w roku którego korekta dotyczy. Będzie to generowało ryzyko w zakresie cen transferowych, wynikające z zaburzenia poziomu rentowności w poszczególnych latach i podstawowy cel takiej korekty nie zostanie osiągnięty. Ujęcie korekty na bieżąco spowoduje bowiem, że zakładany poziom rentowności nie zostanie wykazany. Na marginesie można zwrócić uwagę, że także na gruncie poprzedniego stanu prawnego wyrażano nieraz pogląd, że roczne korekty zysków należy ujmować na bieżąco (kasowo) tak np. wyrok WSA w Poznaniu z , sygn. I SA/Po 609/11 (prawomocny). Finalnie warto zwrócić uwagę, że nowe przepisy obowiązują także tych podatników, którzy mają rok podatkowy inny od kalendarzowego. Ustawa nowelizacyjna nie zawiera w tym zakresie przepisów szczególnych. A zatem i tacy podatnicy muszą stosować nowe zasady począwszy od 1 stycznia Jeżeli są Państwo zainteresowani szczegółami dotyczącymi tej, jak i innych zmian podatkowych, zapraszamy do kontaktu. Komentarz ABC Tax Rozliczenie CIT za

4 Czy organy mogą kwestionować racjonalność kosztów? Natasza Ostrowska doradca podatkowy, menedżer w ABC Tax Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszt uzyskania przychodu musi być poniesiony w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z r. sygn. IPPB3/ /13-2/GJ, zachowanie źródła przychodów to dążenie do tego aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nie naruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. A zabezpieczenie to ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób. Ww. przepisy nie odwołują się także do innych aspektów, które należy brać pod uwagę przy ocenie charakteru wydatku. Przyjmuje się, że zasada samoopodatkowania stosowana w ww. ustawie polega na tym, że to podatnik, kwalifikuje koszty i gromadzi dowody potwierdzające ich poniesienie oraz związek z osiąganym przychodem z prowadzonej działalności. Jak wskazał WSA w Lublinie w wyroku z r. sygn. I SA/Lu 234/04 Istnienie takich dowodów i okazanie ich organowi podatkowemu w toku postępowania podatkowego, w którym dokonywana jest weryfikacja określonego w zeznaniu podatku, wyklucza eliminację danego wydatku z kosztów podatkowych z powodu jego nieracjonalności z ekonomicznego punktu widzenia. W praktyce jednak, w wydawanych interpretacjach organy podatkowe wskazują, że poniesienie kosztu musi być jeszcze racjonalne. Przykładowo, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z r. sygn. IPPB3/423-35/12-2/GJ) przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów określony wydatek wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania. Jednak czy mogą kwestionować wysokość poniesionego kosztu uznając brak racjonalności działania podatnika? Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej (art. 120 i 122), organy podatkowe działają w oparciu o przepisy prawa podatkowego, zaś w toku postępowania podatkowego zobowiązane są podejmować wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym. Przepisy ww. ustawy nie skutkują jednak uprawnieniem do kwestionowania przez organy podatkowe wysokości kosztów z uwagi na uznanie działania podatnika za nieracjonalne. Prawo takie nie wynika także bezpośrednio z ww. brzmienia art. 15 ustawy o CIT. Przeciwnie, WSA w Warszawie w jednym z wyroków (wyrok z r. sygn. III 949/03) wyraźnie wskazał, że art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie daje podstawy do oceny racjonalności wydatków (podobnie WSA w Olsztynie w wyroku z r., sygn. akt I SA/Ol 273/08). Otoczenie gospodarcze i sytuacja przedsiębiorców podlega ciągłym zmianom. Świetnie rokująca inwestycja, może zamienić się w stratę dla inwestora, a poniesienie dodatkowych kosztów mieć na celu zabezpieczenie przed dalszą utratą przychodów (np. rozwiązanie nierentownej umowy najmu i zapłata kary umownej). Takich sytuacji podatnik zazwyczaj nie może przewidzieć, a organ podatkowy nie powinien traktować tego typu sytuacji za przejaw braku gospodarności podatnika. Orzecznictwo sądów administracyjnych wspiera ww. podejście, zgodnie z którym o celowości ponoszenia wydatków, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą ( ) decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. (Wyrok WSA w Warszawie z r. sygn. II SA 949/03, oraz z r., III SA/Wa 2593/10). W razie sporu z organem podatkowym, warto odwołać się do argumentów NSA przedstawionych w wyroku z roku, sygn. akt II FSK 1365/10, iż (...) gospodarczo uzasadnione i racjonalne decyzje gospodarcze, podejmowane pierwotnie w określonych warunkach, mające oczywisty związek z przychodami, w związku z negatywną zmianą okoliczności mogą wywołać lub wywołują konieczność podejmowania przez podatnika działań zmierzających już nie do osiągnięcia przychodów, ale do zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów. 4 Rozliczenie CIT za 2015 Komentarz ABC Tax

5 Niedostateczna kapitalizacja zmiany od 2015 r. Natalia Kotlarek konsultant w ABC Tax W 2015 r. zaczęły obowiązywać nowe przepisy w zakresie niedostatecznej kapitalizacji. Do najważniejszych zmian, na które warto zwrócić uwagę przy kalkulacji CIT za 2015 należy zaliczyć: zastosowanie przepisów o niedostatecznej kapitalizacji także do pożyczek otrzymanych od podmiotów powiązanych w sposób pośredni (np. spółki babki); porównywanie wysokości zadłużenia do wysokości kapitału własnego spółki (z wyłączeniem m.in. kapitału z aktualizacji wyceny) w proporcji 1:1, a nie do kapitału zakładowego (1:3); doprecyzowanie, że zadłużenie obejmuje również inne nieuregulowane zobowiązania wobec podmiotu np. zobowiązania handlowe; obowiązek wyznaczania wartości zadłużenia na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc zapłaty odsetek od pożyczek, a nie na dzień ich zapłaty (analogicznie ma to zastosowanie do ustalania wartości kapitału własnego). Znowelizowane przepisy obowiązują dla pożyczek faktycznie przekazanych po 1 stycznia Znaczenia nie ma termin kiedy umowa pożyczki została zawarta. Jedną z najbardziej istotnych zmian jest objęcie regulacjami pożyczek uzyskiwanych od podmiotów o powiązaniu pośrednim. Często bowiem zdarzało się, że podatnicy tak kształtowali swoje rozliczenia, aby finansowanie zostało przekazane nie przez spółkę matkę a przez spółkę babkę. Tym samym, przepisy o niedostatecznej kapitalizacji były pomijane. Od 2015 roku jest to już niemożliwe. Próg powiązań kapitałowych się nie zmienił i wynosi 25%. O tym czy w przypadku powiazań pośrednich jest on spełniony rozstrzyga się na podstawie art. 11 ust. 5b ustawy o CIT w łańcuchu powiązań przyjmuje się wartość najniższą. Aspekt ten może być również szczególnie istotny w kontekście wątpliwości, czy cash-pooling należy uznać za umowę pożyczki. Podatnicy często bowiem przystępowali do takiego systemu wraz z podmiotami powiązanymi pośrednio, eliminując tym samym ryzyko ewentualnego zakwestionowania przez organ podatkowy braku zastosowania przepisów o niedostatecznej kapitalizacji. W świetle nowelizacji przepisów i zmiany linii orzeczniczej na niekorzyść podatników, nieuwzględnianie tych regulacji do odsetek związanych z cash-poolingiem może być ryzykowne. Znowelizowane przepisy umożliwiają podatnikom wybór między standardową metodą a metodą alternatywną (wynikającą z art. 15c CITU). Ta druga metoda pozwala zaliczać do kosztów podatkowych odsetki do wysokości poziomu, stanowiącego określony procent wartości podatkowej aktywów oraz zysku z działalności operacyjnej podatnika. Aby móc zacząć korzystać z metody alternatywnej konieczne jest zgłoszenie takiej chęci do urzędu skarbowego w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy pożyczki. Należy jednak pamiętać, że wybór metody alternatywnej obliguje podatnika do jej stosowania przez okres co najmniej 3 lat podatkowych w zakresie wszystkich pożyczek nie tylko tych otrzymanych od podmiotów powiązanych. Dodatkowo, organy podatkowe wskazują, że metodą ta objęte są także pożyczki, które zostały przekazane przed 1 stycznia 2015 r. (np. interpretacja DIS w , sygn. IBPB-1-3/ /15/IŻ). W związku z powyższym, decyzja o wyborze metody powinna zostać poprzedzona przez podatnika dokładnymi analizami i kalkulacjami. Jeżeli są Państwo zainteresowani szczegółami dotyczącymi tej, jak i innych zmian podatkowych, zapraszamy do kontaktu. Komentarz ABC Tax Rozliczenie CIT za

6 Różnice inwentaryzacyjne na gruncie podatku CIT Michał Kubik doradca podatkowy, partner w ABC Tax Wraz z zakończeniem roku przedsiębiorcy dokonują inwentaryzacji posiadanych zapasów. W trakcie ich przeprowadzania, mogą pojawić się różnice inwentaryzacyjne przyjmujące formę nadwyżek lub niedoborów. Rodzi to wśród przedsiębiorców wątpliwości na gruncie podatku CIT, w szczególności czy ewentualne nadwyżki powinny być rozpoznane jako przychód, a niedobory mogą stanowić koszt podatkowy. Różnice inwentaryzacyjne w formie nadwyżek występują, jeżeli stan rzeczywisty inwentaryzowanego majątku jest wyższy od stanu ewidencyjnego. Taka sytuacja może mieć miejsce na przykład w wyniku pomyłki w momencie przyjmowania lub wydawania towarów, jak i z powodu błędów w dokumentacji oraz przeoczeń dokonanych w trakcie inwentaryzacji. Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe, nadwyżki powinny zostać zakwalifikowane jako przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i podlegać opodatkowaniu [np. Interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z r., sygn. IPTPB3/423-97/13-2/KJ oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z r.ilpb3/ /10-3/jg]. Stanowisko takie znajduje też potwierdzenie w orzecznictwie. Przykładowo, w jednym z wyroków NSA stwierdził, że nadwyżki inwentaryzacyjne należy uznać za przychody stanowiące nieodpłatne świadczenia, które nie stanowią świadczenia otrzymanego od innego podmiotu [wyrok NSA z r., sygn. II FSK 2113/11]. Sprawa jest bardziej skomplikowana przy niedoborach. Różnice inwentaryzacyjne w postaci niedoborów co do zasady nie są wykluczone z kosztów podatkowych, bowiem nie obejmuje ich katalog wyłączeń zawarty w przepisach podatkowych (art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 23 ust 1. Ustawy o PIT). W praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych wykształcił się jednak pogląd, że do kosztów uzyskania przychodu zalicza się wyłącznie straty niezawinione. Za niezawinione ubytki uznaje się straty niezależne od podatnika, którym nie mógł zapobiec, albo które nastąpiły mimo dochowania środków ostrożności. Przykładowo, organy podatkowe wskazują, że niezawinione ubytki związane są ze zdarzeniem losowym, niezależnym od woli podatnika, powstałym zarówno wyniku działań sił przyrody, jak i działań innego człowieka oraz nie wynikają z braku dochowania należytej staranności [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z r. sygn. BPBI/2/ /15/BG]. W konsekwencji jednak ubytki zawinione nie mogą być uznawane za koszt podatkowy. Organy i sądy wskazują bowiem, że jakiekolwiek niezachowanie staranności czy też niedopełnienie obowiązków ciążących na podatniku, w celu uniknięcia straty skutkuje uznaniem, że powstały niedobór nie ma charakteru losowego, a jest zawiniony [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z r. sygn. IBPB-1-3/ /15/SK]. Dlatego też w interesie podatnika leży zadbanie o należytą staranność. Można to osiągnąć np. przez ustalenie należytych procedur i sposobów organizacji gospodarki magazynowej, w celu uniknięcia ryzyka zakwestionowania przez ograny podatkowe losowego charakteru powstałych różnic inwentaryzacyjnych [interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z r. sygn. IPTPB3/423-97/13-2/KJ]. Ponadto, dla celów rozliczeń CIT, powstały niedobór musi być również odpowiednio udokumentowany, np. protokołem opisującym zdarzenie. Należy też zauważyć, że organy podatkowe nie zgadzają się z prostym kompensowaniem niedoborów i nadwyżek, nakazując ich odrębnie wykazywanie odpowiednio w kosztach i przychodach. Zdaniem organów postępowanie polegające na zmniejszaniu kosztów uzyskania przychodów o wartość stwierdzonych nadwyżek magazynowych towarów handlowych należy uznać za nieprawidłowe [Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z r. sygn. IP-PB /08-2/MK]. Z niedoborami związany jest również problem korekty VAT. Zgodnie bowiem z przepisami o VAT w przypadku towarów handlowych, surowców czy materiałów nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje odliczenie VAT (czyli np. do odsprzedaży) i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem należy dokonać korekty odliczonego VAT. Organy podatkowe stoją na stanowisku, że zawiniona utrata towaru (uniemożliwiająca jego wykorzystanie do ww. czynności) pozbawia prawa do odliczenia VAT, a zatem należy dokonać korekty [np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z r. sygn. IPPP3/ /13-2/LK]. 6 Rozliczenie CIT za 2015 Komentarz ABC Tax

7 Moment zaliczania rocznych premii pracowniczych do kosztów podatkowych Dominika Kucharczyk konsultant w ABC Tax Nasi klienci często zwracają się do nas z wątpliwościami dotyczącymi prawidłowego ujęcia momentu zaliczania do kosztów podatkowych rocznych premii pracowniczych. Moment zaliczania rocznych premii pracowniczych do kosztów podatkowych zależy od rodzaju premii (uznaniowa / regulaminowa) jak i od formy zatrudnienia (umowa o pracę / zlecenie / inne). W kontekście ujęcia podatkowego istotny jest moment podjęcia decyzji o wypłacie premii, jak i na sam moment jej wypłaty. Co do zasady, zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o CIT, wynagrodzenia zalicza się do kosztu uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone w terminie. W przypadku, gdy wynagrodzenie nie zostanie wypłacone terminowo, kwalifikowane jest jako koszt podatkowy dopiero w momencie wypłaty (kasowo). Dotyczy to także premii regulaminowych których wypłata jest z góry określona, na przykład poprzez odpowiedni zapis w umowie o pracę. Premie regulaminowe są kosztem uzyskania przychodu za rok, za który zostały wypłacone, oczywiście po spełnieniu warunku terminowej wypłaty. Większe wątpliwości budzi kwestia premii uznaniowych przyznawanych na przykład na podstawie rocznej oceny pracowników. Premie takie stają się kosztem uzyskania przychodu w momencie podjęcia ostatecznej decyzji o wypłacie, również pod warunkiem terminowej wypłaty. Organy podatkowe potwierdzają takie rozumowanie w licznych interpretacjach (np. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z r. IPPB5/ /15-4/AS; Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z r. IPPB6/ /15-2/AK). Wyżej opisany reguły odnoszą się do osób zatrudnionych na umowę o pracę. W przypadku osób zatrudnionych na podstawie różnorodnych umów cywilnoprawnych (umowy zlecenie, umowy o dzieło) benefity w postaci premii rocznej, zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 57 ustawy o CIT, stają się kosztem podatkowym w momencie dokonania ich wypłaty. To samo dotyczy osób należących do rad nadzorczych, zarządów jak i osób zatrudnionych na kontraktach menedżerskich. W celu obniżenia dochodu i zapłaty niższego podatku firmom bardziej opłaca się zaliczyć premie do kosztów uzyskania przychodu zeszłego roku. Dlatego pracodawca decydujący się na przyznanie benefitów poza wynagrodzeniem zasadniczym, powinien dokładnie zwrócić uwagę na charakter i moment wypłaty takich premii, aby bez przeszkód mogły zostać ujęte w ciężar podatkowy zeszłego roku. Komentarz ABC Tax Rozliczenie CIT za

8 ABC Tax Sp. z o.o. jest niezależną firmą tworzoną przez doradców podatkowych, którzy doświadczenie zawodowe zdobywali w renomowanych, globalnych firmach doradczych. Po latach spędzonych w międzynarodowych korporacjach postanowiliśmy zaoferować naszym Klientom najwyższą jakość i standardy usług oraz elastyczne i indywidualne podejście przy zapewnieniu atrakcyjnych warunków współpracy. Wiemy jak ważne dla Państwa jest bezpośrednie zaangażowanie doświadczonych doradców oraz jak istotna jest jakość doradztwa. Od tego zależy czy współpraca będzie sprawna i efektywna. Dlatego też w ABC Tax prace realizowane są bezpośrednio przez doradców posiadających odpowiednią wiedzę i długoletnie doświadczenie. Nie jesteśmy sami. Działalność w ramach grupy doradczej Audit & Business Consulting Group, skupiającej audytorów, księgowych i prawników pozwala nam zapewnić Państwu kompleksowe wsparcie. Wierzymy, że będziemy dla Państwa nie tylko zwykłym doradcą, ale zaufanym partnerem, wspólnie z Państwem pracującym na rzecz sukcesu i bezpieczeństwa Państwa Firmy. Kontakt biuro@abcgroupce.com tel faks biuro w Poznaniu ul. Paderewskiego 6/11 biuro w Łodzi al. Kościuszki 103/105 Audit & Business Consulting Group tworzą: ABC Tax Sp. z o.o. ABC Audit Sp. z o.o. ABC Accounting Sp. z o.o. Śron&Łakomecki Kancelaria Prawnicza s.c. FL ABC Tax Sp. z o.o., Spółka doradztwa podatkowego, ul. Paderewskiego 6/11, Poznań, Sąd Rejonowy Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, VIII Wydział Gospodarczy: KRS NIP ; REGON ; Kapitał zakładowy: PLN