Interpretacja dostarczona przez portal Największe archiwum polskich interpretacji podatkowych.

Transkrypt

1 IP Interpretacja dostarczona przez portal Największe archiwum polskich interpretacji podatkowych. Autor Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie Data Rodzaj dokumentu postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Sygnatura 1471/DPR2/423-93/07/JB Źródło Czy wydatek związany z zakupem bonów towarowych stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie zapłaty za bony, czy też w momencie postawienia ich do dyspozycji pracownikowi? POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14 a 4 w zw. z 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia - uznać stanowisko Strony za prawidłowe. UZASADNIENIE Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Przedsiębiorstwo zakupiło ze środków obrotowych bony towarowe dla pracowników. Zakupione bony towarowe zostały wydane pracownikom w grudniu 2006 r. Faktura za zakup bonów została wystawiona i dostarczona do Przedsiębiorstwa również w grudniu 2006r. Zapłata za fakturę została dokonana, zgodnie z określonym terminem płatności, w styczniu 2007 r. Wątpliwości Strony budzi kwestia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości zakupionych bonów. Przedmiotowym wnioskiem podatnik wystąpił z zapytaniem, czy wydatek związany z zakupem bonów towarowych stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie zapłaty za bony, czy też w momencie postawienia ich do dyspozycji pracownikowi. Zdaniem Strony w przedmiotowej kwestii nie mają zastosowania postanowienia art.16 ust.1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż pomimo tego, iż bony towarowe są świadczeniem na rzecz pracownika, to w ocenie Przedsiębiorstwa, powinny być traktowane jako koszt zakupu towaru. Bowiem w przeciwieństwie do wynagrodzenia, które obciąża bezpośrednio koszty Przedsiębiorstwa, zakup bonów wiąże się z koniecznością zapłaty kontrahentowi. Ponadto rozpatrując powyższe należy odnieść się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., w szczególności do art.15 ust.4, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów były potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku

2 są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione". Natomiast stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów były koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy. W opinii Strony z w/w przepisów nie wynika, żeby koniecznym było wystąpienie bezpośredniego związku kosztów z uzyskiwanymi przychodami. Wydatki ogólnozakładowe, a do takich należą wszelkiego rodzaju wydatki na rzecz pracownika, stanowią niewątpliwie wydatki celowe, czyli poniesione w celu uzyskania przychodu bądź też zachowania jego źródła, pomimo, że nie pozostają w związku z konkretnym przychodem. Stąd też, zdaniem Strony, w przypadku przedmiotowych wydatków (zakup bonów towarowych), co do których nie jest możliwe dokonanie jednoznacznego powiązania z konkretnym przychodem, zastosowanie znajduje zasada ogólna obciążania kosztów podatkowych, czyli zaliczanie wydatków do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich faktycznego poniesienia tj. zapłaty. W swoim wniosku Strona wskazuje, że prezentowane przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 22 października 2004 r. sygn. FSK 624/2004) oraz interpretacjach organów podatkowych (poz. informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego wydana przez Naczelnika tut. Urzędu w dniu 3 listopada 2004r. Nr 1MUS/1471/DP/423/228/2004/MK oraz postanowienia Naczelnika tut. Urzędu z dnia 2 stycznia 2006r. Nr1471/DPD1/423/100/05/MK/2). Zdaniem Strony w przedstawionym stanie faktycznym brak jest możliwości ujęcia wydatków związanych z zakupem bonów towarowych do kosztów uzyskania przychodu w momencie wydania ich pracownikom. Ponadto, Strona zwraca uwagę, że w związku z brakiem przepisów przejściowych, które w sposób szczególny regulowałyby kwestię rozliczania kosztów pośrednich, udokumentowanych fakturą wystawioną w roku 2006, lecz faktycznie poniesionych w roku następnym, mają zastosowanie przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2006 r. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje: Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Należy przy tym zauważyć, że prowadząc działalność gospodarczą podatnik ponosi wydatki (koszty) o charakterze bezpośrednim, które można powiązać z konkretnym przychodem oraz wydatki o charakterze pośrednim, tzn. takie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe. Począwszy od 1 stycznia 2007r. ustawodawca, w art. 15 ust. 4 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadził nowe zasady dotyczące momentu rozpoznawania kosztów dla celów podatkowych, w zależności od tego, czy dany wydatek w sposób bezpośredni można powiązać z konkretnym przychodem, czy też wydatek ten dotyczy całokształtu działalności podatnika. W przypadku kosztów bezpośrednio związanych z przychodem znajdują zastosowanie zasady określone w art. 15 ust. 4 ust. 4c. Zgodnie z zasadą potrącalności kosztów w czasie Strona: 2

3 wyrażoną w tych przepisach, jeżeli poniesiony koszt można bezpośrednio odnieść do osiągniętego przychodu, wówczas powinien on być uwzględniony w rachunku podatkowym, w tym roku, w którym osiągnięty został przychód. Odstąpienie od zasady potrącalności kosztów możliwe jest tylko wtedy, gdy zarachowanie kosztu w danym roku podatkowym nie było możliwe, np. gdy podatnik otrzymał fakturę (rachunek) dotyczący danego roku podatkowego z opóźnieniem - po zamknięciu ksiąg rachunkowych i złożeniu zeznania, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym faktycznie został poniesiony. W odniesieniu do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami zastosowanie znajduje art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 15 ust. 4d w/w ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (art. 15 ust. 4e). Z powyższego wynika zatem, że w przypadku braku możliwości przyporządkowania danego wydatku do konkretnego przychodu, wydatek ten będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia. Powyższe zmiany, dotyczące zasad rozpoznawania kosztów uzyskania przychodów, wprowadzone zostały ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006r. Nr 217, poz. 1589). Zgodnie z art. 11 tej ustawy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 16 listopada 2006r. weszły w życie z dniem 1 stycznia 2007r. i mają zastosowanie do osiągniętych dochodów (poniesionych strat) od tego dnia. W konsekwencji, do dochodów (strat) osiągniętych przez dniem 1 stycznia 2007r. mają zastosowanie przepisy ustawy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że faktury dokumentujące zakup bonów towarowych wystawione zostały w 2006r. W tym też roku Przedsiębiorstwo otrzymało te faktury i ujęło je w księgach rachunkowych. Do końca 2006r. kwoty wynikające z w/w faktur nie zostały uregulowane. Zapłata za przedmiotowe faktury nastąpiła w 2007r. Przedmiotowe wydatki zostały sfinansowane ze środków obrotowych Przedsiębiorstwa. Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu stwierdza, że wydatki poniesione przez Przedsiębiorstwo na zakup bonów towarowych na rzecz pracowników mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, gdyż zostały sfinansowane ze środków obrotowych pozostających do dyspozycji pracodawcy. Jednocześnie Przedsiębiorstwo będzie miało możliwość obciążenia kosztów podatkowych przedmiotowymi wydatkami, o ile wydanie bonów nie jest oparte o kryteria socjalne, tj. bony są wydawane wszystkim pracownikom, a ich wartość nie jest uzależniona od sytuacji życiowej, materialnej i rodzinnej pracownika. Dodatkowo, uwzględniając przedstawiony stan faktyczny oraz wynikającą z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych definicję dochodu, którym, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania Strona: 3

4 przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w sprawie będącej przedmiotem zapytania znajdują zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r., stanowił, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Natomiast kwestię potrącalości kosztów do końca 2006r. w czasie regulował art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów potrącalne są tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. potrącalne są także koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów danego roku podatkowego, a także określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Powołany przepis dotyczy jednakże wyłącznie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami i stanowi wyjątek od reguły przewidzianej w art. 15 ust. 1 ustawy. W/w art. 15 ust. 4 dopuszcza bowiem odliczenie od przychodów, poza wydatkami faktycznie poniesionymi, również wydatków znanych co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, o ile pozostają w związku z przychodem danego roku podatkowego. W przypadku kosztów, które pozostają jedynie w pośrednim związku z przychodami, stosować należy natomiast zasadę ogólną, tj. potrącać je w roku, w którym zostały faktycznie poniesione. Analizując obowiązujące do końca 2006r. przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w/w termin nie był uregulowany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Kierując się jednakże obowiązującym w tym zakresie orzecznictwem sadów administracyjnych oraz wykładnią językową i systemową, za koszt poniesiony należy uznać: - koszt faktycznie zrealizowany w ujęciu kasowym, tj. rozchód pieniężny, - każdy faktycznie dokonany odpis nie będący wydatkiem, który spełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powodujący zmianę w strukturze aktywów i pasywów osoby prawnej, w tym również stanu środków pieniężnych. Z kosztem poniesionym mamy zatem do czynienia wówczas, gdy został on faktycznie i bezspornie poniesiony przez podatnika. Są to więc wydatki, które mają charakter definitywny i nie podlegają zwrotowi. Rzeczywistość kosztów wiąże się z przestrzeganiem zasady, że koszty potrącane przyjmuje się w kwocie, w której zostały poniesione. Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z kosztami pośrednio związanymi z uzyskiwanymi przez Podatnika przychodami z działalności gospodarczej. Koszty pośrednie, których nie można przypisać bezpośrednio do przychodów konkretnego roku podatkowego, do których zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r., podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich faktycznego poniesienia. Tym samym, przy braku przepisów przejściowych dotyczących faktur kosztowych pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, które zostały ujęte w księgach rachunkowych w 2006r., można Strona: 4

5 stanowisko Podatnika w kwestii będącej przedmiotem wniosku uznać za prawidłowe. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego. Strona: 5