Uczeń zagrożony niedostosowaniem społecznym Opis przypadku We wrześniu naukę w IV klasie szkoły podstawowej rozpoczął Eryk.

Transkrypt

1 Uczeń zagrożony niedostosowaniem społecznym Opis przypadku We wrześniu naukę w IV klasie szkoły podstawowej rozpoczął Eryk. Wkrótce wszyscy nauczyciele uczący w tej klasie mówili tylko o nim i o jego zachowaniach. Uczeń w wulgarny sposób odzywał się zarówno do kolegów z klasy, jak i do nauczycieli. Odmawiał wykonywania poleceń, nie pracował na lekcjach, nie przynosił zeszytów ani przyborów szkolnych. Zdarzyło się, że kilka razy obraził nauczycielkę, która starała się skłonić go do pracy na lekcji. W chwilach największego wzburzenia groził, że zrobi sobie krzywdę, np. zbije szybę pięścią lub będzie uderzał głową w ścianę. Zdarzyło mu się pobić kolegę. W ciągu dwóch tygodni Eryk był kilkakrotnie na rozmowie u pedagoga i dyrektora szkoły. Do szkoły wezwani zostali także rodzice chłopca. Obiecali porozmawiać z synem, ale ich działania nie przynosiły żadnych rezultatów. Nauczyciele poprosili rodziców o konsultację z psychologiem z poradni psychologiczno-pedagogicznej. Podczas spotkania specjaliście udało się nawiązać dobry kontakt z chłopcem. Eryk powiedział, że nie potrafi kontrolować swojego zachowania, kiedy jest zdenerwowany. Obawia się, że koledzy będą uważać go za głupka, bo popełnia dużo błędów. Nie pracował na lekcjach, aby nie dowiedzieli się, że nic nie umie. Psycholog dowiedział się również, że w domu chłopca panuje napięta atmosfera. Rodziców często ponoszą emocje, wyzywają syna, czasem nawet biją. Najtrudniej jest po telefonie ze szkoły lub po rozmowie rodziców z nauczycielami. Wtedy w domu wybuchają najgorsze awantury. Eryk jest wściekły, że nauczyciele znów na niego naskarżyli, i ma żal, że znów się go czepiają. Psycholog dowiedział się też, że uczeń zaczął palić papierosy i czasem wagaruje. W pracy z Erykiem duże znaczenie miało współdziałanie z rodzicami. Zostali oni skierowani na specjalne warsztaty. Dzięki tym spotkaniom nauczyli się w bardziej konsekwentny sposób egzekwować od syna stosowanie się do ich poleceń oraz obowiązujących zasad bez używania agresji, krzyku i kar. Chłopiec zaczął uczęszczać na zajęcia grupowe w ramach treningu zastępowania agresji. Bardzo ważny dla chłopca był kontakt z psychologiem z poradni, który pracował z chłopcem i pozostawał w kontakcie z nauczycielami. Specjalista w trakcie terapii kładł duży nacisk na budowanie pozytywnej motywacji poprzez docenianie zmiany w zachowaniu ucznia. Zgodnie z jego zaleceniami wszyscy nauczyciele nagradzali pochwałami każdą, nawet drobną poprawę w sprawowaniu się chłopca. Doceniono także mocne strony Eryka. Uzyskał, po wielu wysiłkach, przywilej reprezentowania szkoły w drużynie piłki nożnej, a jego prace plastyczne zostały wyróżnione poprzez organizację wystawy. Chłopiec poczuł, że nie musi być już najlepszy w byciu najgorszym, że w inny sposób może zapewnić sobie akceptację ze strony kolegów. Zdobył także motywację do nauki i powoli zaczął wywiązywać się ze swoich obowiązków. Najtrudniejszym etapem pomocy uczniowi była praca z nauczycielami i próby skłonienia ich, by koncentrowali się na pozytywnych zmianach w postępowaniu chłopca, a nie na piętnowaniu wszystkich jego złych zachowań i porażek.

2 Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia Imię i nazwisko ucznia Data założenia karty Podstawa założenia karty Eryk **** **** Wyniki obserwacji nauczycieli dotyczące zachowania ucznia. Klasa, do której uczęszcza uczeń Placówka zakładająca kartę Placówka wystawiająca dokument Brak. IV Szkoła Podstawowa nr **** Data wystawienia dokumentu/nr Brak. Specjalne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, ze względu na które została założona karta Zagrożenie niedostosowaniem społecznym. Mocne strony ucznia Dobry kontakt z psychologiem szkolnym, zdolności plastyczne, zainteresowanie sportem (piłka nożna). Zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne Radzenie sobie z emocjami. Podniesienie motywacji ucznia do nauki. Nauka postępowania zgodnie z obowiązującymi zasadami i budowanie motywacji do ich przestrzegania. Formy pomocy Osoby odpowiedzialne za ich realizację Wymiar godzin Okresy udzielania pomocy Warsztaty zastępowania agresji. Psycholog specjalista z poradni psychologicznopedagogicznej. 2 godziny w tygodniu Bieżący rok szkolny. Indywidualne spotkania z pedagogiem. Pedagog szkolny. 2 4 godziny w tygodniu Cały okres edukacji. Sposoby pomocy Wykorzystywanie codziennych szkolnych sytuacji do wspierania rozwoju, kształtowania akceptowanych postaw, zapobiegania zagrożeniom, korekcji negatywnych zachowań poprzez omawianie z uczniem konfliktowych sytuacji i odpowiednich sposobów reagowania.

3 Stała obserwacja zachowania ucznia i jego aktywności na zajęciach, wzmacnianie poprawy w zachowaniu i aktywności na lekcjach. Poznanie mocnych stron ucznia i stwarzanie sytuacji pozwalających na ich wykorzystanie. Kto odpowiada za opracowanie PDW? Pedagog szkolny.

4 Plan Działań Wspierających Imię i nazwisko ucznia Klasa Szkoła Eryk **** IV Szkoła Podstawowa nr **** Cele do osiągnięcia w zakresie, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej Cele ogólne Nauczenie Eryka radzenia sobie z emocjami. Kształtowanie pozytywnych zachowań. Zbudowanie motywacji ucznia do nauki. Podniesienie samooceny ucznia. Cele szczegółowe Nauczenie Eryka radzenia sobie w odpowiedni sposób ze złością w sytuacjach konfliktowych unikania agresji słownej i fizycznej. Skłonienie ucznia do pracy na lekcjach, powstrzymywania się od negatywnych komentarzy, wyrażania swojego zdania bez używania wulgaryzmów i zgodnie z obowiązującymi w szkole zasadami. Zmotywowanie ucznia do wykonywania zadań i zdobywania wiedzy. Poznanie i docenienie mocnych stron Eryka. Działania realizowane z uczniem w ramach poszczególnych form i sposobów udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej Formy i sposoby Trening zastępowania agresji. Indywidualne spotkania z pedagogiem szkolnym. Nauka pozytywnych zachowań. Udzielanie przywilejów za dokonywane postępy w poprawianiu zachowania lub sukcesy w nauce. Budowanie zainteresowania Działania Warsztaty zgodnie z programem treningu. Nawiązanie kontaktu z uczniem, zdobycie jego zaufania, codzienne omawianie trudnych dla ucznia sytuacji, pokazywanie pozytywnych rozwiązań, docenianie postępów, udzielanie wsparcia psychologicznego. Wzmacnianie (np. poprzez nagradzanie punktami) najmniejszych przejawów pozytywnego zachowania, takich jak kilka minut pracy na lekcji, wykonanie jednego z zadań, użycie zwrotów grzecznościowych, wypowiedź bez wulgaryzmów. Za zdobycie określonej ilości punktów uczeń uzyskuje przywilej np.udział w treningu drużyny szkolnej, prawo wypożyczenia filmu z biblioteki szkolnej, prawo wyjścia na wycieczkę z klasą lub udziału w imprezie szkolnej. Proponowanie uczniowi funkcji pomocnika na lekcji,

5 przedmiotami szkolnymi. Bazowanie na mocnych stronach ucznia. np. przy wykonywaniu eksperymentów. Poznanie mocnych stron ucznia (np. umiejętność fotografowania czy obsługi komputera, zdolności plastyczne) i umożliwienie wykorzystania ich na terenie szkoły w celu poprawy jego wizerunku wśród nauczycieli i rówieśników. Działania wspierające rodziców ucznia Skierowanie rodziców na warsztaty umiejętności wychowawczych. Zakres współdziałania z innymi instytucjami Współpraca z poradnią psychologiczno-pedagogiczną. Autor: Anna Tulczyńska