Elementy dynamiki molekularnej. AB 13 grudnia 2016

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Elementy dynamiki molekularnej. AB 13 grudnia 2016"

Transkrypt

1 Elementy dynamiki molekularnej AB 13 grudnia 2016

2 Czym zajmuje się DM?

3 Co to jest DM? Dynamika molekularna (MD lub DM) zajmuje się czastkami masywnymi, poruszającymi się pod działaniem sił newtonowskich. Pozwala symulować układy cząstek w ciałach stałych, cieczach i gazach, opisywać ruch gwiazd i galaktyk. 1 Prostym przykładem, który omawialiśmy, jest wahadło. 1 Patrz: np. F. Ercolessi, A Molecular Dynamics Primer, and Examples in Fortran

4 Co to jest DM? W przypadku układów chaotycznych, jak np. oscylator Duffinga mẍ(t) = γẋ(t) + 2ax 4bx 3 + F 0cos(ωt). rozwiązania numeryczne są praktycznie niewykonalne. Małe błedy numeryczne w danych oraz błędy numerycznych zaokrągleń prowadzą do rozbieżności (badanie wykładników Liapunowa). 2

5 Przestrzeń fazowa. Mapy Poincare go. Analizę wyników prowadzi się najczęściej w przestrzeni fazowej położeń (x(t)) i prędkości (v(t)). W przypadku zachowań chaotycznych przestrzeń fazową zastępuje się mapą Poincare go, która jest zbiorem punktów przestrzeni fazowej, odpowiadających chwilom czasu t = 0, T, 2T,..., gdzie T jest okresem związanym z charakterystyczną częstością w układzie cząstek, np. częstością w członie wymuszającym w przypadku oscylatora Duffinga, a więc ω. W przypadku układów okresowych otrzymamy jeden punkt w przestrzeni fazowej. Dla układów chaotycznych mogą to być dowolne zbiory punktów. Mogą pojawiać się tzw. bifurkacje (rozgałęzienia). Układy z tzw. chaosem deterministycznym mogą prowadzić do struktur fraktalnych, dziwnych atraktorów, których wymiar przestrzenny jest ułamkowy. 3

6 Metoda Runge-Kutta I dx dt dv dx = v (1) = γv + 2ax 4bx 3 + F 0 cos(ωt) (2) Program całkuje układ równań ruchu metodą Runge go-kutty 4go rzędu: k1 = h f (t, x(t)) k2 = h f (t + h 2, x(t) k 1) k3 = h f (t + h 2, x(t) k 2) k2 = h f (t + h, x(t) + k 3) x(t + h) = x(t) ( k k k 3 + k 4). (3) 4

7 Program I! Duffing Oscillator program duffing implicit none! real kind with decimal precision() >= 14 and exponent range() >= 300 integer, parameter :: dp = selected_real_kind(14, 300)! constants real(dp), parameter :: zero = 0._dp, one = 1._dp, two = 2._dp real(dp), parameter :: half = one / two, six = (one + two) * two! physics parameters real(dp) :: omega = 2.4_dp, gamma = 0.1_dp real(dp) :: a = 0.5_dp, b = 0.25_dp real(dp) :: F0 = 2.0_dp! variables real(dp), dimension(2) :: xv, dxvdt real(dp) :: t, t_max, dt real(dp), dimension(2) :: k1, k2, k3, k4, xv_step character(len=50) :: file_name! get input from user and initialize print *, Duffing Oscillator Simulation print *, ============================= 5

8 Program II print *, Enter initial x and v: read *, xv(1), xv(2) print *, Enter time step dt read *, dt print *, Enter integration time: read *, t_max print *, Enter output file name: read *, file_name open(unit=2, file=file_name) t = zero write(2, *) t, xv(1), xv(2)! main integration loop do if (t >= t_max) exit! 4th order Runge-Kutta step call find_dxvdt(t, xv, dxvdt) k1 = dt * dxvdt xv_step = xv + k1 / two call find_dxvdt(t + half * dt, xv_step, dxvdt) k2 = dt * dxvdt xv_step = xv + k2 / two call find_dxvdt(t + half * dt, xv_step, dxvdt) k3 = dt * dxvdt xv_step = xv + k3 call find_dxvdt(t + dt, xv_step, dxvdt) 6

9 Program III k4 = dt * dxvdt xv = xv + (k1 + two * k2 + two * k3 + k4) / six t = t + dt write(2, *) t, xv(1), xv(2) end do print *, Output in file:, file_name close(2) contains! Duffing equation subroutine find_dxvdt(t, xv, dxvdt) implicit none real(dp), intent(in) :: t real(dp), dimension(2), intent(in) :: xv real(dp), dimension(2), intent(out) :: dxvdt dxvdt(1) = xv(2) dxvdt(2) = - gamma * xv(2) + 2 * a * xv(1) - 4 * b * xv(1)**3 dxvdt(2) = dxvdt(2) + F0 * cos(omega * t) end subroutine find_dxvdt end program duffing 7

10 Przykładowe wyniki

11 Przykładowe wyniki

12 Przykładowe wyniki

13 Przykładowa mapa Poincare go

14 Podobna mapa dla wahadła tłumionego AngularVelocity Angle d 2 θ/dt 2 + sin(θ(t)) + β θ(t) + A sin(ωt) = 0 12

15 Zadanie Proszę dopisać w programie fragment obliczeń mapy Poincarego dl oscylatora Duffinga. Narysować mapę dla kilku wybranych przypadków danych początkowych. a) tylko punkty. b) punkty i linie. Porównać i wyciągnąć wnioski. Wykonać to samo dla prostego oscylatora harmonicznego. 13

16 Algorytm Verleta I Algorytm Verleta jest tzw. algorytmem symplektycznym i zachowuje energię całkowitą cząstek spełniających równania ruchu Hamiltona dokładniej niż algorytm Runge go-kutty. Załóżmy, że jednowymiarowy ruch cząstki dany jest równaniwm F = ma. Rozwińmy położenie x cząstki w szereg Taylora x(t + h) = x(t) + v(t) a(t)h ȧ(t)h3 + O(h 4 ) x(t h) = x(t) v(t) a(t)h2 1 6 ȧ(t)h3 + O(h 4 ) Dodając te równania otrzymamy prosty algorytm Verleta: x(t + h) = 2x(t) x(t h) + a(t)h 2 + O(h 4 ) x(t + h) x(t h) v(t) = + O(h 2 ) (4) 2h 14

17 Algorytm Verleta II Nie jest to algorytm samostartujący (jak np. algorytm RK). Samostartujący algorytm Verleta o podobnej dokładności jest x(t + h) = x(t) + v(t)h a(t)h2 + O(h 4 ) v(t + h) = v(t) [a(t) + a(t + h)] h + O(h2 ) (5) Jest to algorytm dwukrokowy. Położenie x(t + h) wylicza się na podstawie x(t), v(t) i a(t). Stąd a(t + h) i v(t + h). 15

18 Schemat algorytmu Verleta I! samostartujący algorytm Verleta! subroutine sverlet(dt, x, dxdt, d2xdt2, n, alpha) dimension x(n), dxdt(n), d2dxt(n) do i=1,n x(i) = x(i) + dxdt(i) * dt * d2xdt2(i) * dt**2 dxdt(i) = dxdt(i) * d2xdt2(i) * dt end do compute_accelerations(x, d2xdt2, alpha, n) do i=1,n dxdt(i) += 0.5 * d2xdt2(i) * dt end do end subroutine sverlet 16

19 Schemat algorytmu Verleta II subroutine compute_accelerations(x, d2xdt2, alpha, n) dimension x(n), d2xdt2, real alpha do i = 2, n-1 dx_plus = x[i+1] - x[i] dx_minus = x[i] - x[i-1] d2xdt2[i] = dx_plus - dx_minus + & alpha * (dx_plus**2 - dx_minus**2.0); end do end subroutine compute_accelerations 17

20 Modelowanie argonu (Ar)

21 Modelowanie argonu Rozpatrujemy N atomów szlachetnego argonu (m 6, kg). Atomy w przybliżeniu zachowują się jak sztywne kule przyciągające się siłami van der Waalsa, które będziemy modelować potencjałem Lennarda-Jonesa : [ ( σ ) 12 ( σ ) ] 6 V (r) = 4ɛ. r r Tutaj r jest odległością centrów atomów, ɛ = 1, J, a σ = 3, m odpowiada r dla którego energia jest zerem. Człon r 12 opisuje odpychający twardy rdzeń, a r 6 reprezentuje przyciąganie typu dipol-dipol. 18

22 Potencjał L-J V(r) [mev] r [σ] 19

23 Potencjał L-J Zadania 1. Obliczyć V w jego minimum r min. 2. Obliczyć siłę F działającą na cząstki umieszczone w potencjale L-J. 3. Narysować F (r) dla 0 < r

24 Przygotowanie programu MD (java) I Ustalenie jednostek. m = σ = ɛ = 1. Jednostką czasu jest w tym układzie mσ τ = 2 = 2, s. Czas charakterystyczny jest więc rzędu ɛ picosekund. Ustalenie liczby cząstek N i rozmiarów sieci (pojemnika) L Zadanie położeń początkowych cząstek Zadanie prędkości początkowych (metoda initialize()) Obliczenie sił i przyspieszeń. Siła działająca na atom i-ty jest F i = j=1,j i F ij, gdzie F ij dostajemy z potencjału L-J. Stąd, przyspieszenie a i (t) = d v i (t)/dt = d 2 r i (t)/dt 2 = F i /m (metoda computeaccelerations()). Całkowanie 3N równań różniczkowych drugiego rzędu z użyciem algorytmu Verleta, z zadanym krokiem czasowym (metoda velocityverlet()). 21

25 Przygotowanie programu MD (java) II Ponieważ liczba cząstek N w układzie jest stała i stała jest objętość L 3, a siły L-J są konserwatywne, więc całkowita energia jest również zachowana. Dla układu w równowadze termicznej spełniona jest zasada ekwipartycji energii: 3(N 1) 1 2 k BT = m 2 Nawias oznacza średnią termiczną po zespole. Wielkość 3(N 1) jest liczbą temperaturowych stopni swobody (wszystkie stopnie swobody minus trzy translacyjne). Stąd obliczamy temperaturę T. Program główny main() wywołuje metodę inicjalizacji (initialize()), następnie oblicza krok za krokiem kolejne stany układu (velocityverlet()) i na koniec oblicza temperaturę T (metoda instantenoustemperature). N i v 2 i. 22

26 Schemat algorytmu MD I // Basis: // public class MD { static int N = 64; // number of particles double[][] r = new double[n][3]; double[][] v = new double[n][3]; double[][] a = new double[n][3]; // positions // velocities // accelerations double L = 10; // linear size of cubical volume double vmax = 0.1; // maximum initial velocity component void initialize() { // initialize positions int n = (int)(math.ceil(math.pow(n, 1.0/3))); // ^ number of atoms in each direction double a = L / n; // lattice spacing int p = 0; // particles placed so far for (int x = 0; x < n; x++) for (int y = 0; y < n; y++) for (int z = 0; z < n; z++) { if (p < N) { r[p][0] = (x + 0.5) * a; r[p][1] = (y + 0.5) * a; 23

27 Schemat algorytmu MD II r[p][2] = (z + 0.5) * a; ++p; // initialize velocities for (int part = 0; part < N; part++) for (int i = 0; i < 3; i++) v[part][i] = vmax * (2 * Math.random()); void computeaccelerations() { for (int i = 0; i < N; i++) // set all accelerations to zero for (int k = 0; k < 3; k++) a[i][k] = 0; for (int i = 0; i < N-1; i++) // loop over all distinct pairs i,j for (int j = i+1; j < N; j++) { double[] rij = new double[3]; // position of i relative to j double rsqd = 0; for (int k = 0; k < 3; k++) { rij[k] = r[i][k] - r[j][k]; rsqd += rij[k] * rij[k]; double f = 24 * (2 * Math.pow(rSqd, -7) - Math.pow(rSqd, -4)); for (int k = 0; k < 3; k++) { a[i][k] += rij[k] * f; 24

28 Schemat algorytmu MD III a[j][k] -= rij[k] * f; void velocityverlet(double dt) { computeaccelerations(); for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) { r[i][k] += v[i][k] * dt * a[i][k] * dt * dt; v[i][k] += 0.5 * a[i][k] * dt; computeaccelerations(); for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) v[i][k] += 0.5 * a[i][k] * dt; double instantaneoustemperature() { double sum = 0; for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) sum += v[i][k] * v[i][k]; 25

29 Schemat algorytmu MD IV return sum / (3 * (N - 1)); public static void main(string[] argv) { MD md = new MD(); md.initialize(); double dt = 0.01; for (int i = 0; i < 2000; i++) { md.velocityverlet(dt); System.out.println("" + md.instantaneoustemperature()); 26

30 Potencjał L-J

31 Dalsze ulepszenia algorytmu MD Periodyczne warunki brzegowe - możliwość ucieczki cząstek z układu. Warunki początkowe dla położeń i prędkości powinny być bardziej fizyczne (np. sieć fcc - face centered cubic lattice; prędkości zgodne z rozkładem Maxwella-Boltzmanna). Układ powinien dążyć do stanu równowagi przy zadanej temperaturze. Pomiar (obliczenia) różnych wielkości charakteryzujących układ. Niebieskie atomy (4) tworzą bazę komórki elementarnej. Ich położenia w jednostkach a są: (0, 0, 0), (0.5, 0.5, 0), (0.5, 0, 0.5), (0, 0.5, 0.5). W programie przesuwamy bazę o (0.5, 0.5, 0.5) tak, że atomy znajdują się wewnątrz objętości; żaden nie jest na brzegu. 28

32 Vdistribution.java I /** The method gasdev() from Numerical Recipes returns random numbers with a Gaussian probability distribution P(x) = (1/(2\pi\sigma^2)) * e^{-(x-x0)^2/(2*sig^2), with center x0 = 0 and unit variance \sigma^2 = 1. This function uses the Box-M\"uller algorithm. */ import java.util.random; class Vdistribution { static boolean available = false; static double gset; Random ran = new Random(); double gasdev () { double fac, rsq, v1, v2; if (!available) { do { v1 = 2.0 * ran.nextdouble(); v2 = 2.0 * ran.nextdouble(); rsq = v1 * v1 + v2 * v2; 29

33 Vdistribution.java II while (rsq >= 1.0 rsq == 0.0); fac = Math.sqrt(-2.0 * Math.log(rsq) / rsq); gset = v1 * fac; available = true; return v2*fac; else { available = false; return gset; void initvelocities(double[][] v, int N) { // Gaussian with unit variance for (int n = 0; n < N; n++) // number of particles for (int i = 0; i < 3; i++) v[n][i] = gasdev(); // x, y, z components of velocity // Test method; plot histogram public static void main(string[] argv){ int N = ; // number of random g-numbers int nbins = 30; // number of bins double hbin = 0.1; int[] bins = new int[nbins]; Vdistribution vd = new Vdistribution(); 30

34 Vdistribution.java III for(int i=0;i<n;i++) { double g = vd.gasdev(); int j = (int)(g / hbin); if (j < nbins) ++bins[j]; //System.out.println(" "+available); int mmax = bins[0]; for(int i=1;i<nbins;i++) mmax = bins[i]>mmax? bins[i] : mmax; // plot hist for(int i=0;i<nbins;i++){ double hist = (50*bins[i])/mmax; if(hist>0){ System.out.print(" "); for(int j=1;j<hist;j++) System.out.print("-"); if(50*bins[i]/mmax>0) System.out.println("*"); 31

35 Liczby gaussowskie!""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!""""""""""""""""""""""""""""""""""""#!""""""""""""""""""""""""""""""""""#!""""""""""""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""""""""""#!""""""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""""#!"""""""""""""""""""#!""""""""""""""""#!"""""""""""""#!"""""""""""#!""""""""""#!"""""""#!""""""#!""""#!"""#!"""#!""#!"#!#!#!# Liczby losowe gaussowskie otrzymane metodą gasdev() (wynik z terminala). 32

36 Schemat algorytmu MD I import java.util.random; class MD2 { // simulation parameters int N = 64; double rho = 1.0; double T = 1.0; double L; // number of particles // density (number per unit volume) // temperature // linear size of cubical volume /* Functions */ void initialize(); // allocates memory, calls following 2 functions void initpositions(); // places particles on an fcc lattice void initvelocities(); // initial Maxwell-Boltzmann velocity distribution void rescalevelocities(); // adjust the instanteous temperature to T double gasdev(); // Gaussian distributed random numbers Random gen = new Random(); double[][] r = new double[n][3]; double[][] v = new double[n][3]; double[][] a = new double[n][3]; // random number generator // positions // velocities // accelerations 33

37 Schemat algorytmu MD II void initialize() { initpositions(); initvelocities(); /** Calculations of lattice constant from number of particles and number density, and positions; fcc latice */ void initpositions() { // compute side of cube from number of particles and number density L = Math.pow(N / rho, 1.0/3); // find M large enough to fit N atoms on an fcc lattice int M = 1; while (4 * M * M * M < N) ++M; double a = L / M; // lattice constant of conventional cell // 4 atomic positions in fcc unit cell double xcell[] = {0.25, 0.75, 0.75, 0.25; double ycell[] = {0.25, 0.75, 0.25, 0.75; double zcell[] = {0.25, 0.25, 0.75, 0.75; 34

38 Schemat algorytmu MD III int n = 0; // atoms placed so far for (int x = 0; x < M; x++) for (int y = 0; y < M; y++) for (int z = 0; z < M; z++) for (int k = 0; k < 4; k++) if (n < N) { r[n][0] = (x + xcell[k]) * a; r[n][1] = (y + ycell[k]) * a; r[n][2] = (z + zcell[k]) * a; ++n; static boolean available = false; static double gset; /** The method gasdev() from Numerical Recipes returns random number with a Gaussian probability distribution P(x) = (1/(2\pi\sigma^2)) * e^{-(x-x0)^2/(2*sig^2), with center x0 = 0 and unit variance \sigma^2 = 1. This function uses the Box-M\"uller algorithm. */ 35

39 Schemat algorytmu MD IV double gasdev () { double fac, rsq, v1, v2; if (!available) { do { v1 = 2.0 * gen.nextdouble(); v2 = 2.0 * gen.nextdouble(); rsq = v1 * v1 + v2 * v2; while (rsq >= 1.0 rsq == 0.0); fac = Math.sqrt(-2.0 * Math.log(rsq) / rsq); gset = v1 * fac; available = true; return v2*fac; else { available = false; return gset; /** Initial velocities of all particles (Maxwell-Boltzmann dist) */ void initvelocities() { // Gaussian with unit variance for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) 36

40 Schemat algorytmu MD V v[n][i] = gasdev(); // Adjust velocities so center-of-mass velocity is zero double vcm[] = {0, 0, 0; for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) vcm[i] += v[n][i]; for (int i = 0; i < 3; i++) vcm[i] /= N; for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) v[n][i] -= vcm[i]; // Rescale velocities to get the desired instantaneous temperature rescalevelocities(); /** Rescales velocities of particles */ void rescalevelocities() { double vsqdsum = 0; for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) vsqdsum += v[n][i] * v[n][i]; double lambda = Math.sqrt( 3 * (N-1) * T / vsqdsum ); for (int n = 0; n < N; n++) 37

41 Schemat algorytmu MD VI for (int i = 0; i < 3; i++) v[n][i] *= lambda; /** Calculates accelerations of particles */ void computeaccelerations() { for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) a[i][k] = 0; // set all accelerations to zero for (int i = 0; i < N-1; i++) // loop over all distinct pairs i,j for (int j = i+1; j < N; j++) { double[] rij = new double[3]; // position of i relative to j double rsqd = 0; for (int k = 0; k < 3; k++) { rij[k] = r[i][k] - r[j][k]; // closest image convention if (Math.abs(rij[k]) > 0.5 * L) { if (rij[k] > 0) rij[k] -= L; else 38

42 Schemat algorytmu MD VII rij[k] += L; rsqd += rij[k] * rij[k]; double f = 24 * (2 * Math.pow(rSqd, -7) - Math.pow(rSqd, -4)); for (int k = 0; k < 3; k++) { a[i][k] += rij[k] * f; a[j][k] -= rij[k] * f; /** Calculates positions/velocities from the Verlet algorithm */ void velocityverlet(double dt) { computeaccelerations(); for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) { r[i][k] += v[i][k] * dt * a[i][k] * dt * dt; // use periodic boundary conditions if (r[i][k] < 0) r[i][k] += L; if (r[i][k] >= L) 39

43 Schemat algorytmu MD VIII r[i][k] -= L; v[i][k] += 0.5 * a[i][k] * dt; computeaccelerations(); for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) v[i][k] += 0.5 * a[i][k] * dt; /** Calculate temperature */ double instantaneoustemperature() { double sum = 0; for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) sum += v[i][k] * v[i][k]; return sum / (3 * (N - 1)); /** Main method Writes data to the file */ 40

44 Schemat algorytmu MD IX public static void main(string[] argv) { MD2 md = new MD2(); md.initialize(); double dt = 0.01; for (int i = 0; i < 2000; i++) { md.velocityverlet(dt); System.out.println("" + md.instantaneoustemperature()); if (i % 100 == 0) md.rescalevelocities(); 41

45 Wyniki MD Temperatura (T=1) w funkcji czasu. 42

46 MD bardziej wydajnie

47 MD wydajniej Obcięcie potencjału dla potencjałów krótkozasięgowych i szybko malejących z odległością (np. r/σ > 1) można dokonać obcięcia.. 43

48 Schemat algorytmu MD I import java.util.random; public class MD3 { // simulation parameters int N = 864; double rho = 1.0; double T = 1.0; double L; double[][] r, v, a; // number of particles // density (number per unit volume) // temperature // will be computed from N and rho // positions, velocities, accelerations // variables to implement Verlet s neighbor list double rcutoff = 2.5; double rmax = 3.3; int npairs; int[][] pairlist; double[][] drpair; double[] rsqdpair; int updateinterval = 10; // cut-off on Lennard-Jones potential and force // maximum separation to include in pair list // number of pairs currently in pair list // the list of pair indices (i,j) // vector separations of each pair (i,j) // squared separation of each pair (i,j) // number of time steps between // updates of pair list 44

49 Schemat algorytmu MD II Random gen = new Random(); void initialize() { r = new double[n][3]; v = new double[n][3]; a = new double[n][3]; initpositions(); initvelocities(); // allocate memory for neighbor list variables npairs = N * (N - 1) / 2; pairlist = new int[npairs][2]; // to store indices i and j drpair = new double[npairs][3]; // to store components x,y,z rsqdpair = new double [npairs]; double computeseparation (int i, int j, double dr[]) { // find separation using closest image convention double rsqd = 0; for (int d = 0; d < 3; d++) { dr[d] = r[i][d] - r[j][d]; if (dr[d] >= 0.5*L) dr[d] -= L; if (dr[d] < -0.5*L) 45

50 Schemat algorytmu MD III dr[d] += L; rsqd += dr[d]*dr[d]; return rsqd; void updatepairlist() { npairs = 0; double[] dr = new double[3]; for (int i = 0; i < N-1; i++) // all distinct pairs for (int j = i+1; j < N; j++) { // of particles i,j double rsqd=computeseparation(i, j, dr); if (rsqd < rmax*rmax) { pairlist[npairs][0] = i; pairlist[npairs][1] = j; ++npairs; void updatepairseparations() { double[] dr = new double[3]; for (int p = 0; p < npairs; p++) { int i = pairlist[p][0]; 46

51 Schemat algorytmu MD IV int j = pairlist[p][1]; double rsqd = 0; rsqd = computeseparation(i, j, dr); for (int d = 0; d < 3; d++) drpair[p][d] = dr[d]; rsqdpair[p] = rsqd; void computeaccelerations() { for (int i = 0; i < N; i++) // set all accelerations to zero for (int k = 0; k < 3; k++) a[i][k] = 0; for (int p = 0; p < npairs; p++) { int i = pairlist[p][0]; int j = pairlist[p][1]; if (rsqdpair[p] < rcutoff*rcutoff) { double r2inv = 1 / rsqdpair[p]; double r6inv = r2inv*r2inv*r2inv; double f = 24*r2Inv*r6Inv*(2*r6Inv - 1); for (int d = 0; d < 3; d++) { a[i][d] += f * drpair[p][d]; a[j][d] -= f * drpair[p][d]; 47

52 Schemat algorytmu MD V void velocityverlet(double dt) { // assume accelerations have been computed for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) { r[i][k] += v[i][k] * dt * a[i][k] * dt * dt; // use periodic boundary conditions if (r[i][k] < 0) r[i][k] += L; if (r[i][k] >= L) r[i][k] -= L; v[i][k] += 0.5 * a[i][k] * dt; updatepairseparations(); computeaccelerations(); for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) v[i][k] += 0.5 * a[i][k] * dt; 48

53 Schemat algorytmu MD VI void initpositions() { // compute side of cube from number of particles and number density L = Math.pow(N / rho, 1.0/3); // find M large enough to fit N atoms on an fcc lattice int M = 1; while (4 * M * M * M < N) ++M; double a = L / M; // lattice constant of conventional cell // 4 atomic positions in fcc unit cell double[] xcell = {0.25, 0.75, 0.75, 0.25; double[] ycell = {0.25, 0.75, 0.25, 0.75; double[] zcell = {0.25, 0.25, 0.75, 0.75; int n = 0; // atoms placed so far for (int x = 0; x < M; x++) for (int y = 0; y < M; y++) for (int z = 0; z < M; z++) for (int k = 0; k < 4; k++) if (n < N) { r[n][0] = (x + xcell[k]) * a; r[n][1] = (y + ycell[k]) * a; r[n][2] = (z + zcell[k]) * a; ++n; 49

54 Schemat algorytmu MD VII static boolean available = false; static double gset; double gasdev () { double fac, rsq, v1, v2; if (!available) { do { v1 = 2.0 * gen.nextdouble(); v2 = 2.0 * gen.nextdouble(); rsq = v1 * v1 + v2 * v2; while (rsq >= 1.0 rsq == 0.0); fac = Math.sqrt(-2.0 * Math.log(rsq) / rsq); gset = v1 * fac; available = true; return v2*fac; else { available = false; return gset; 50

55 Schemat algorytmu MD VIII void initvelocities() { // Gaussian with unit variance for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) v[n][i] = gasdev(); // Adjust velocities so center-of-mass velocity is zero double[] vcm = {0, 0, 0; for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) vcm[i] += v[n][i]; for (int i = 0; i < 3; i++) vcm[i] /= N; for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) v[n][i] -= vcm[i]; // Rescale velocities to get the desired instantaneous temperature rescalevelocities(); void rescalevelocities() { double vsqdsum = 0; for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) 51

56 Schemat algorytmu MD IX vsqdsum += v[n][i] * v[n][i]; double lambda = Math.sqrt( 3 * (N-1) * T / vsqdsum ); for (int n = 0; n < N; n++) for (int i = 0; i < 3; i++) v[n][i] *= lambda; double instantaneoustemperature() { double sum = 0; for (int i = 0; i < N; i++) for (int k = 0; k < 3; k++) sum += v[i][k] * v[i][k]; return sum / (3 * (N - 1)); public static void main(string[] argv) { MD3 md = new MD3(); md.initialize(); md.updatepairlist(); md.updatepairseparations(); md.computeaccelerations(); double dt = 0.01; for (int i = 0; i < 1000; i++) { md.velocityverlet(dt); 52

57 Schemat algorytmu MD X System.out.println("" + md.instantaneoustemperature()); if (i % 200 == 0) md.rescalevelocities(); if (i % md.updateinterval == 0) { md.updatepairlist(); md.updatepairseparations(); 53

58 Wyniki MD Temperatura (T=1) w funkcji czasu. 54

59 Thank you! 54

model isinga 2d ab 10 grudnia 2016

model isinga 2d ab 10 grudnia 2016 model isinga 2d ab 10 grudnia 2016 tematyka Model spinów Isinga Hamiltonian i suma statystyczna modelu Metoda Monte-Carlo. Algorytm Metropolisa. Obserwable Modelowanie: Model Isinga 1 hamiltonian I Hamiltonian,

Bardziej szczegółowo

17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek

17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 17 KLASYCZNA DYNAMIKA MOLEKULARNA 17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek Rozważamy układ N punktowych cząstek

Bardziej szczegółowo

FORTRAN 90 Ruch planet

FORTRAN 90 Ruch planet FORTRAN 90 Ruch planet Janusz Andrzejewski 30/04/13 Algorytm Verleta (podstawowy) x[n+1] = 2x[n] x[n 1] + dt^2 F[n]/m + O(dt^4 ) v[n] = (x[n+1] x[n 1] )/(2dt ) + O(dt^3 ) x[1] = x[0] + v[0] τ + (F[0]/m)dt^2

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ LABORATORIUM MODELOWANIA Przykładowe analizy danych: przebiegi czasowe, portrety

Bardziej szczegółowo

3 Metoda NCGF rozwiązywania równania Schrödingera 5

3 Metoda NCGF rozwiązywania równania Schrödingera 5 Spis treści 1 Ruch paczki falowej 1 2 Leapfrog method 2 3 Metoda NCGF rozwiązywania równania Schrödingera 5 Temat: Zależne od czasu równanie Schrödingera. Ruch pakietów falowych. Wartości własne. Przykłady

Bardziej szczegółowo

ciało w potencjale radialnym schemat Eulera orbity kontrola kroku czasowego

ciało w potencjale radialnym schemat Eulera orbity kontrola kroku czasowego Wykład pokazuj acy, że wybór stałego nie zawsze jest dobrym pomysłem. Jak napisać program, który będzie sam sobie dobierał krok czasowy na podstawie narzuconej przez nas tolerancji dokładności orbita komety

Bardziej szczegółowo

Modelowanie numeryczne w fizyce atmosfery Ćwiczenia 3

Modelowanie numeryczne w fizyce atmosfery Ćwiczenia 3 Modelowanie numeryczne w fizyce atmosfery Sylwester Arabas (ćwiczenia do wykładu dr. hab. inż. Lecha Łobockiego) Instytut Geofizyki, Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego 3. listopada 2011 r. Schemat

Bardziej szczegółowo

Zwyczajne równania różniczkowe (ZRR) Metody Runge go-ku/y

Zwyczajne równania różniczkowe (ZRR) Metody Runge go-ku/y Zwyczajne równania różniczkowe (ZRR) Metody Runge go-ku/y Metoda Runge go-ku/y (4) Embedded Runge-Kutta methods. Są to jawne metody z dwoma zbiorami współczynników, pozwalające oszacować błąd obliczeń.

Bardziej szczegółowo

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX.1. OPERACJE OBSERWACJI. a) klasycznie nie ważna kolejność, w jakiej wykonujemy pomiary. AB = BA A pomiar wielkości A B pomiar wielkości B b) kwantowo wartość obserwacji

Bardziej szczegółowo

Hard-Margin Support Vector Machines

Hard-Margin Support Vector Machines Hard-Margin Support Vector Machines aaacaxicbzdlssnafiyn9vbjlepk3ay2gicupasvu4iblxuaw2hjmuwn7ddjjmxm1bkcg1/fjqsvt76fo9/gazqfvn8y+pjpozw5vx8zkpvtfxmlhcwl5zxyqrm2vrg5zw3vxmsoezi4ogkr6phieky5crvvjhriqvdom9l2xxftevuwcekj3lktmhghgniauiyutvrwxtvme34a77kbvg73gtygpjsrfati1+xc8c84bvraowbf+uwnipyehcvmkjrdx46vlykhkgykm3ujjdhcyzqkxy0chur6ax5cbg+1m4bbjptjcubuz4kuhvjoql93hkin5hxtav5x6yyqopnsyuneey5ni4keqrxbar5wqaxbik00icyo/iveiyqqvjo1u4fgzj/8f9x67bzmxnurjzmijtlybwfgcdjgfdtajwgcf2dwaj7ac3g1ho1n4814n7wwjgjmf/ys8fenfycuzq==

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4: Ciepło właściwe monokryształu fcc argonu

Ćwiczenie 4: Ciepło właściwe monokryształu fcc argonu Ćwiczenie 4: Ciepło właściwe monokryształu fcc argonu Tym razem zajmiemy się już problemem bardziej złożonym. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie dla monokryształu fcc argonu ciepła właściwego c, tj. ciepła

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne

Równania różniczkowe zwyczajne Równania różniczkowe zwyczajne Zajmiemy się teraz problemem numerycznego rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych o postaci: z warunkeim początkowym. Zauważmy że przykładowe równanie różniczkowe

Bardziej szczegółowo

Wykład 4: Klasy i Metody

Wykład 4: Klasy i Metody Wykład 4: Klasy i Metody Klasa Podstawa języka. Każde pojęcie które chcemy opisać w języku musi być zawarte w definicji klasy. Klasa definiuje nowy typ danych, których wartościami są obiekty: klasa to

Bardziej szczegółowo

Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture 11. Spectral Embedding + Clustering

Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture 11. Spectral Embedding + Clustering Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture 11 Spectral Embedding + Clustering MOTIVATING EXAMPLE What can you say from this network? MOTIVATING EXAMPLE How about now? THOUGHT EXPERIMENT For each

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający Agnieszka Obłąkowska-Mucha WFIiS, Katedra Oddziaływań i Detekcji Cząstek, D11, pok. 111 amucha@agh.edu.pl http://home.agh.edu.pl/~amucha Ruch skutkiem działania

Bardziej szczegółowo

Ruch drgający. Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony

Ruch drgający. Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony Ruch drgający Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony Ruchem drgającym nazywamy ruch ciała zachodzący wokół stałego położenia równowagi. Ruchy drgające dzielimy na ruchy: okresowe, nieokresowe. Ruch

Bardziej szczegółowo

Helena Boguta, klasa 8W, rok szkolny 2018/2019

Helena Boguta, klasa 8W, rok szkolny 2018/2019 Poniższy zbiór zadań został wykonany w ramach projektu Mazowiecki program stypendialny dla uczniów szczególnie uzdolnionych - najlepsza inwestycja w człowieka w roku szkolnym 2018/2019. Składają się na

Bardziej szczegółowo

Wykład 2 Wybrane konstrukcje obiektowych języków programowania (1)

Wykład 2 Wybrane konstrukcje obiektowych języków programowania (1) MAS dr. Inż. Mariusz Trzaska Wykład 2 Wybrane konstrukcje obiektowych języków programowania (1) Zagadnienia o Podstawy o Kontrolowanie sterowania o Klasy o Interfejsy o Obsługa błędów o Pojemniki o System

Bardziej szczegółowo

Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych ( )

Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych ( ) Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych Równanie różniczkowe jest to równanie, w którym występuje pochodna (czyli różniczka). Przykładem najprostszego równania różniczkowego może być: y ' = 2x które

Bardziej szczegółowo

Informatyka I. Wykład 3. Sterowanie wykonaniem programu. Instrukcje warunkowe Instrukcje pętli. Dr inż. Andrzej Czerepicki

Informatyka I. Wykład 3. Sterowanie wykonaniem programu. Instrukcje warunkowe Instrukcje pętli. Dr inż. Andrzej Czerepicki Informatyka I Wykład 3. Sterowanie wykonaniem programu. Instrukcje warunkowe Instrukcje pętli Dr inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Operacje relacji (porównania) A

Bardziej szczegółowo

Język JAVA podstawy. Wykład 3, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna

Język JAVA podstawy. Wykład 3, część 3. Jacek Rumiński. Politechnika Gdańska, Inżynieria Biomedyczna Język JAVA podstawy Wykład 3, część 3 1 Język JAVA podstawy Plan wykładu: 1. Konstrukcja kodu programów w Javie 2. Identyfikatory, zmienne 3. Typy danych 4. Operatory, instrukcje sterujące instrukcja warunkowe,

Bardziej szczegółowo

Programowanie, część IV

Programowanie, część IV Programowanie, część IV Rafał J. Wysocki Instytut Fizyki Teoretycznej, Wydział Fizyki UW 12 kwietnia 2011 Rafał J. Wysocki (rwys@fuw.edu.pl) Programowanie, część IV 12 kwietnia 2011 1 / 42 Równania ruchu

Bardziej szczegółowo

Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture11. Random Projections & Canonical Correlation Analysis

Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture11. Random Projections & Canonical Correlation Analysis Machine Learning for Data Science (CS4786) Lecture11 5 Random Projections & Canonical Correlation Analysis The Tall, THE FAT AND THE UGLY n X d The Tall, THE FAT AND THE UGLY d X > n X d n = n d d The

Bardziej szczegółowo

Dynamika nieliniowa i chaos deterministyczny. Fizyka układów złożonych

Dynamika nieliniowa i chaos deterministyczny. Fizyka układów złożonych Dynamika nieliniowa i chaos deterministyczny Fizyka układów złożonych Wahadło matematyczne F θ = mgsinθ Druga zasada dynamiki: ma = mgsinθ a = d2 x dt 2 = gsinθ Długość łuku: x = Lθ Równanie ruchu: θ ሷ

Bardziej szczegółowo

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład 8 M. Przybycień (WFiIS AGH) Metody Lagrange a i Hamiltona... Wykład

Bardziej szczegółowo

Języki i metody programowania Java Lab1 https://docs.oracle.com/javase/tutorial/ Zofia Kruczkiewicz

Języki i metody programowania Java Lab1 https://docs.oracle.com/javase/tutorial/ Zofia Kruczkiewicz Języki i metody programowania Java Lab1 https://docs.oracle.com/javase/tutorial/ Zofia Kruczkiewicz Zadanie 1. Wykonanie projektu Java SE w środowisku Netbeans- File/New Project W formularzu New Project

Bardziej szczegółowo

Java. język programowania obiektowego. Programowanie w językach wysokiego poziomu. mgr inż. Anna Wawszczak

Java. język programowania obiektowego. Programowanie w językach wysokiego poziomu. mgr inż. Anna Wawszczak Java język programowania obiektowego Programowanie w językach wysokiego poziomu mgr inż. Anna Wawszczak 1 Język Java Język Java powstał w roku 1995 w firmie SUN Microsystems Java jest językiem: wysokiego

Bardziej szczegółowo

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski Fizyka 1 Janusz Andrzejewski Przypomnienie: Drgania procesy w których pewna wielkość fizyczna na przemian maleje i rośnie Okresowy ruch drgający (periodyczny) - jeżeli wartości wielkości fizycznych zmieniające

Bardziej szczegółowo

Zadanie ChemCad - Batch Reaktor

Zadanie ChemCad - Batch Reaktor Zadanie ChemCad - Batch Reaktor Opracowanie: dr inŝ. E.Wolak Treść zadania: Octan sodu powstaje w wyniku reakcji: NaOH + C2 H5COOCH3 C2H5OH + CH3COONa Wodorotlenek sodu i octan etylu zasilają reaktor okresowy

Bardziej szczegółowo

Wprowadzenie do języka Java

Wprowadzenie do języka Java WSNHiD, Programowanie 2 Lab. 1 [ część 1 ] Wprowadzenie do języka Java Wprowadzenie Język programowania Java jest obiektowym językiem programowania. Powstał w 1995 i od tej pory był intensywnie rozwijany.

Bardziej szczegółowo

Kacper Kulczycki. Dynamika molekularna atomów oddziałujących siłami van der Waalsa

Kacper Kulczycki. Dynamika molekularna atomów oddziałujących siłami van der Waalsa Kacper Kulczycki Dynamika molekularna atomów oddziałujących siłami van der Waalsa Warszawa 2007 Spis treści: Spis treści 1 Wstęp 2 Teoria 2 Algorytm 3 Symulacje 4 Wyniki 24 Wnioski 47 1 Wstęp Ćwiczenie

Bardziej szczegółowo

TTIC 31210: Advanced Natural Language Processing. Kevin Gimpel Spring Lecture 9: Inference in Structured Prediction

TTIC 31210: Advanced Natural Language Processing. Kevin Gimpel Spring Lecture 9: Inference in Structured Prediction TTIC 31210: Advanced Natural Language Processing Kevin Gimpel Spring 2019 Lecture 9: Inference in Structured Prediction 1 intro (1 lecture) Roadmap deep learning for NLP (5 lectures) structured prediction

Bardziej szczegółowo

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany

S ścianki naczynia w jednostce czasu przekazywany FIZYKA STATYSTYCZNA W ramach fizyki statystycznej przyjmuje się, że każde ciało składa się z dużej liczby bardzo małych cząstek, nazywanych cząsteczkami. Cząsteczki te znajdują się w ciągłym chaotycznym

Bardziej szczegółowo

Prawa ruchu: dynamika

Prawa ruchu: dynamika Prawa ruchu: dynamika Fizyka I (B+C) Wykład X: Równania ruchu Więzy Rozwiazywanie równań ruchu oscylator harminiczny, wahadło ruch w jednorodnym polu elektrycznym i magnetycznym spektroskop III zasada

Bardziej szczegółowo

Programowanie, część IV

Programowanie, część IV Programowanie, część IV Rafał J. Wysocki Instytut Fizyki Teoretycznej, Wydział Fizyki UW 22 maja 2012 Rafał J. Wysocki (rwys@fuw.edu.pl) Programowanie, część IV 22 maja 2012 1 / 77 Równania ruchu Symulacje

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys. Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny

Bardziej szczegółowo

Matematyka 3. Suma szeregu. Promień zbieżności szeregu. Przykład 1: Przykład 2: GenerateConditions

Matematyka 3. Suma szeregu. Promień zbieżności szeregu. Przykład 1: Przykład 2: GenerateConditions Matematyka 3 Suma szeregu? Sum i max Sum[f, {i, i max }] evaluates the sum f. Sum[f, {i, i min, i max }] starts with i = i min. Sum[f, {i, i min, i max, di}] uses steps di. Sum[f, {i, {i 1, i 2, }}] uses

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Dr inż. Andrzej Polka Katedra Dynamiki Maszyn Politechnika Łódzka RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA Streszczenie: W pracy opisano wzajemne położenie płaszczyzny parasola

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/

Bardziej szczegółowo

Laboratorium II: Modelowanie procesów fizycznych Skrypt do ćwiczeń

Laboratorium II: Modelowanie procesów fizycznych Skrypt do ćwiczeń PJWSTK/KMKT-07082006 Laboratorium II: Modelowanie procesów fizycznych Katedra Metod Komputerowych Techniki Polsko Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych I. KINETYKA Kinetyka zajmuje się ruchem ciał

Bardziej szczegółowo

Python. Wprowadzenie. Jolanta Bachan

Python. Wprowadzenie. Jolanta Bachan Python Wprowadzenie Jolanta Bachan Zainstaluj i przetestuj Pythona https://www.python.org/downloads/ print 'Hello world!' operatory numeryczne: + - * / // % ** operatory porównania: ==!= > < >=

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera

Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera Rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych za pomocą komputera Arkadiusz Syta A. Syta (Politechnika Lubelska) 1 / 19 Wstęp Przegląd wybranych pakietów oprogramowania i funkcji Rozwiązywanie równań

Bardziej szczegółowo

FIZYKA STATYSTYCZNA. d dp. jest sumaryczną zmianą pędu cząsteczek zachodzącą na powierzchni S w

FIZYKA STATYSTYCZNA. d dp. jest sumaryczną zmianą pędu cząsteczek zachodzącą na powierzchni S w FIZYKA STATYSTYCZNA W ramach fizyki statystycznej przyjmuje się, że każde ciało składa się z dużej liczby bardzo małych cząstek, nazywanych cząsteczkami. Cząsteczki te znajdują się w ciągłym chaotycznym

Bardziej szczegółowo

wykład V uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C++ klasy i obiekty wykład V dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - klasy

wykład V uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C++ klasy i obiekty wykład V dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - klasy i obiekty Programowanie i obiekty uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski i obiekty 1 2 3 4 i obiekty Obiektowość języka C++ Na tym wykładzie poznamy: ˆ Klasa (w języku C++ rozszerzenie struktury, typ

Bardziej szczegółowo

Sieci Mobilne i Bezprzewodowe laboratorium 2 Modelowanie zdarzeń dyskretnych

Sieci Mobilne i Bezprzewodowe laboratorium 2 Modelowanie zdarzeń dyskretnych Sieci Mobilne i Bezprzewodowe laboratorium 2 Modelowanie zdarzeń dyskretnych Plan laboratorium Generatory liczb pseudolosowych dla rozkładów dyskretnych: Generator liczb o rozkładzie równomiernym Generator

Bardziej szczegółowo

2017 R. Robert Gajewski: Mathcad Prime 4. Solution of examples Rozwiązania przykładów

2017 R. Robert Gajewski: Mathcad Prime 4. Solution of examples Rozwiązania przykładów 07 R. Robert Gajewski: Mathcad Prime 4 0. Calculate numerically and present results in different formats and precision. 0. Oblicz numerycznie i przedstaw wyniki w różnych formatach i z różną precyzją.

Bardziej szczegółowo

Wykład 6 Drgania. Siła harmoniczna

Wykład 6 Drgania. Siła harmoniczna Wykład 6 Drgania Ruch, który powtarza się w regularnych odstępach czasu, nazywamy ruchem okresowym (periodycznym). Przemieszczenie cząstki w ruchu periodycznym można wyrazić za pomocą funkcji sinus albo

Bardziej szczegółowo

Zofia Kruczkiewicz, Programowanie obiektowe - java, wykład 2 1

Zofia Kruczkiewicz, Programowanie obiektowe - java, wykład 2 1 PODSTAWOWE ELEMENTY JĘZYKA JAVA WYRAŻENIA, OPERATORY, INSTRUKCJE 1. Operatory arytmetyczne +, -, /,*, % Przykład 1 programu z interfejsem konsolowym public class Lab2_1 // Tworzy generator liczb losowych,

Bardziej szczegółowo

JAVA W SUPER EXPRESOWEJ PIGUŁCE

JAVA W SUPER EXPRESOWEJ PIGUŁCE JAVA W SUPER EXPRESOWEJ PIGUŁCE Obiekt Obiekty programowe to zbiór własności i zachowań (zmiennych i metod). Podobnie jak w świecie rzeczywistym obiekty posiadają swój stan i zachowanie. Komunikat Wszystkie

Bardziej szczegółowo

SYMULACJA ZAKŁÓCEŃ W UKŁADACH AUTOMATYKI UTWORZONYCH ZA POMOCĄ OBWODÓW ELEKTRYCZNYCH W PROGRAMACH MATHCAD I PSPICE

SYMULACJA ZAKŁÓCEŃ W UKŁADACH AUTOMATYKI UTWORZONYCH ZA POMOCĄ OBWODÓW ELEKTRYCZNYCH W PROGRAMACH MATHCAD I PSPICE POZNAN UNIVE RSITY OF TE CHNOLOGY ACADE MIC JOURNALS No 76 Electrical Engineering 2013 Piotr FRĄCZAK* SYMULACJA ZAKŁÓCEŃ W UKŁADACH AUTOMATYKI UTWORZONYCH ZA POMOCĄ OBWODÓW ELEKTRYCZNYCH W PROGRAMACH MATHCAD

Bardziej szczegółowo

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI.

OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI. OBLICZANIE POCHODNYCH FUNKCJI. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH. ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH. Obliczanie pochodnych funkcji. Niech będzie dana funkcja y(x określona i różniczkowalna na przedziale

Bardziej szczegółowo

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. ĆWICZENIE 3. WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII. 1. Oscylator harmoniczny. Wprowadzenie Oscylatorem harmonicznym nazywamy punt materialny, na tóry,działa siła sierowana do pewnego centrum,

Bardziej szczegółowo

OpenPoland.net API Documentation

OpenPoland.net API Documentation OpenPoland.net API Documentation Release 1.0 Michał Gryczka July 11, 2014 Contents 1 REST API tokens: 3 1.1 How to get a token............................................ 3 2 REST API : search for assets

Bardziej szczegółowo

SYMULACJA DYNAMIKI MOLEKULARNEJ

SYMULACJA DYNAMIKI MOLEKULARNEJ SYMULACJA DYNAMIKI MOLEKULARNEJ ionized.psf min2.coor xyz.xsc par_all27_na.prm dyn2.conf NAMD dyn2.coor dyn2.xsc dyn2.vel dyn2.out dyn2.dcd dyn2.restart.coor dyn2.restart.xsc dyn2.restart.vel dyn2.restart.coor.old

Bardziej szczegółowo

Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium. Ćwiczenie 2

Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium. Ćwiczenie 2 dr inż. Jacek Jarnicki doc. PWr Niezawodność diagnostyka systemów laboratorium Ćwiczenie 2 1. Treść ćwiczenia Generowanie realizacji zmiennych losowych i prezentacja graficzna wyników losowania. Symulacja

Bardziej szczegółowo

e E Z = P = 1 Z e E Kanoniczna suma stanów Prawdopodobieństwo wystąpienia mikrostanu U E = =Z 1 Wartość średnia energii

e E Z = P = 1 Z e E Kanoniczna suma stanów Prawdopodobieństwo wystąpienia mikrostanu U E = =Z 1 Wartość średnia energii Metoda Metropolisa Z = e E P = 1 Z e E Kanoniczna suma stanów Prawdopodobieństwo wystąpienia mikrostanu U E = P E =Z 1 E e E Wartość średnia energii Średnia wartość A = d r N A r N exp[ U r N ] d r N exp[

Bardziej szczegółowo

Algorytmy z powrotami. Algorytm minimax

Algorytmy z powrotami. Algorytm minimax Algorytmy z powrotami. Algorytm minimax Algorytmy i struktury danych. Wykład 7. Rok akademicki: 2010/2011 Algorytm z powrotami rozwiązanie problemu budowane jest w kolejnych krokach, po stwierdzeniu (w

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 03: Podstawowe konstrukcje w języku Java [2h]

Laboratorium 03: Podstawowe konstrukcje w języku Java [2h] 1. Typy. Java jest językiem programowania z silnym systemem kontroli typów. To oznacza, że każda zmienna, atrybut czy parametr ma zadeklarowany typ. Kompilator wylicza typy wszystkich wyrażeń w programie

Bardziej szczegółowo

Weronika Mysliwiec, klasa 8W, rok szkolny 2018/2019

Weronika Mysliwiec, klasa 8W, rok szkolny 2018/2019 Poniższy zbiór zadań został wykonany w ramach projektu Mazowiecki program stypendialny dla uczniów szczególnie uzdolnionych - najlepsza inwestycja w człowieka w roku szkolnym 2018/2019. Tresci zadań rozwiązanych

Bardziej szczegółowo

EXAMPLES of file operations using the library <stdio.h>

EXAMPLES of file operations using the library <stdio.h> EXAMPLES of file operations using the library TEXT files containing sequences of numbers: TXT- 1: Calculator - summing two numbers stored in a text file ( fopen, fscanf, fprintf, fclose ) TXT-

Bardziej szczegółowo

Podłączanie bibliotek Zapis danych do pliku graficznego Generowanie promienia pierwotnego Import sceny z pliku Algorytm ray tracingu

Podłączanie bibliotek Zapis danych do pliku graficznego Generowanie promienia pierwotnego Import sceny z pliku Algorytm ray tracingu Ray Tracer cz.1 Michał Chwesiuk Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie Wydział Informatyki 4 Kwiecień 2017 Michał Chwesiuk Ray Tracer cz.1 4 Kwiecień 2017 1/21 Plan zajęć laboratoryjnych

Bardziej szczegółowo

Katarzyna Jesionek Zastosowanie symulacji dynamiki cieczy oraz ośrodków sprężystych w symulatorach operacji chirurgicznych.

Katarzyna Jesionek Zastosowanie symulacji dynamiki cieczy oraz ośrodków sprężystych w symulatorach operacji chirurgicznych. Katarzyna Jesionek Zastosowanie symulacji dynamiki cieczy oraz ośrodków sprężystych w symulatorach operacji chirurgicznych. Jedną z metod symulacji dynamiki cieczy jest zastosowanie metody siatkowej Boltzmanna.

Bardziej szczegółowo

Kurs programowania. Wykład 9. Wojciech Macyna. 28 kwiecień 2016

Kurs programowania. Wykład 9. Wojciech Macyna. 28 kwiecień 2016 Wykład 9 28 kwiecień 2016 Java Collections Framework (w C++ Standard Template Library) Kolekcja (kontener) Obiekt grupujacy/przechowuj acy jakieś elementy (obiekty lub wartości). Przykładami kolekcji sa

Bardziej szczegółowo

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy

Bardziej szczegółowo

/** Program demonstrujący działanie klasy GregorianCalendar import java.util.*; public class TestKalendarza // zbuduj d i zainicjalizuj z aktualną datą GregorianCalendar d = new GregorianCalendar(); int

Bardziej szczegółowo

Wykład 2. Przykład zastosowania teorii prawdopodobieństwa: procesy stochastyczne (Markova)

Wykład 2. Przykład zastosowania teorii prawdopodobieństwa: procesy stochastyczne (Markova) Wykład 2 Przykład zastosowania teorii prawdopodobieństwa: procesy stochastyczne (Markova) 1. Procesy Markova: definicja 2. Równanie Chapmana-Kołmogorowa-Smoluchowskiego 3. Przykład dyfuzji w kapilarze

Bardziej szczegółowo

Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18

Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18 Siły zachowawcze i energia potencjalna Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18 Polecana literatura John R Taylor, Mechanika klasyczna, tom1 Wydawnictwo Naukowe

Bardziej szczegółowo

Liczby pseudolosowe. Math. Różne sposoby generowania liczb pseudolosowych. Wybrane metody klasy Math

Liczby pseudolosowe. Math. Różne sposoby generowania liczb pseudolosowych. Wybrane metody klasy Math Liczby pseudolosowe Różne sposoby generowania liczb pseudolosowych 01 import java.util.random; 02 03 public class Przypadek { 05 public static void main(string[] args) { 06 Random randomgenerator = new

Bardziej szczegółowo

Programowanie - instrukcje sterujące

Programowanie - instrukcje sterujące Instytut Informatyki Uniwersytetu Śląskiego Laborki środowisko NetBeans, tworzenie nowego projektu; okno projekty; główne okno programu; package - budowanie paczek z klas; public class JavaApplication

Bardziej szczegółowo

Linear Classification and Logistic Regression. Pascal Fua IC-CVLab

Linear Classification and Logistic Regression. Pascal Fua IC-CVLab Linear Classification and Logistic Regression Pascal Fua IC-CVLab 1 aaagcxicbdtdbtmwfafwdgxlhk8orha31ibqycvkdgpshdqxtwotng2pxtvqujmok1qlky5xllzrnobbediegwcap4votk2kqkf+/y/tnphdschtadu/giv3vtea99cfma8fpx7ytlxx7ckns4sylo3doom7jguhj1hxchmy/irhrlgh67lxb5x3blis8jjqynmedqujiu5zsqqagrx+yjcfpcrydusshmzeluzsg7tttiew5khhcuzm5rv0gn1unw6zl3gbzlpr3liwncyr6aaqinx4wnc/rpg6ix5szd86agoftuu0g/krjxdarph62enthdey3zn/+mi5zknou2ap+tclvhob9sxhwvhaqketnde7geqjp21zvjsfrcnkfhtejoz23vq97elxjlpbtmxpl6qxtl1sgfv1ptpy/yq9mgacrzkgje0hjj2rq7vtywnishnnkzsqekucnlblrarlh8x8szxolrrxkb8n6o4kmo/e7siisnozcfvsedlol60a/j8nmul/gby8mmssrfr2it8lkyxr9dirxxngzthtbaejv

Bardziej szczegółowo

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż.

Ruch drgajacy. Drgania harmoniczne. Drgania harmoniczne... Drgania harmoniczne... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ruch drgajacy dr inż. Ireneusz Owczarek CNMiF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 1 dr inż. Ireneusz Owczarek Ruch drgajacy Drgania harmoniczne Drgania oscylacje to cykliczna

Bardziej szczegółowo

Programowanie - wykład 4

Programowanie - wykład 4 Programowanie - wykład 4 Filip Sośnicki Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 20.03.2019 Przypomnienie Prosty program liczący i wyświeltający wartość silni dla wprowadzonej z klawiatury liczby: 1 # include

Bardziej szczegółowo

Piłką na platformach i przez teleporty. Andrzej P.Urbański Wydział Informatyki Politechnika Poznańska

Piłką na platformach i przez teleporty. Andrzej P.Urbański Wydział Informatyki Politechnika Poznańska Piłką na platformach i przez teleporty Andrzej P.Urbański Wydział Informatyki Politechnika Poznańska Play Canvas system programowania gier Zintegrowane narzędzia do tworzenia obiektów 3D, skryptów JavaScript

Bardziej szczegółowo

Strategie ewolucyjne. Gnypowicz Damian Staniszczak Łukasz Woźniak Marek

Strategie ewolucyjne. Gnypowicz Damian Staniszczak Łukasz Woźniak Marek Strategie ewolucyjne Gnypowicz Damian Staniszczak Łukasz Woźniak Marek Strategie ewolucyjne, a algorytmy genetyczne Podobieństwa: Oba działają na populacjach rozwiązań Korzystają z zasad selecji i przetwarzania

Bardziej szczegółowo

MODELOWANIE RZECZYWISTOŚCI

MODELOWANIE RZECZYWISTOŚCI MODELOWANIE RZECZYWISTOŚCI Daniel Wójcik Instytut Biologii Doświadczalnej PAN Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej d.wojcik@nencki.gov.pl dwojcik@swps.edu.pl tel. 022 5892 424 http://www.neuroinf.pl/members/danek/swps/

Bardziej szczegółowo

V. RÓWNANIA RUCHU MECHANIKI KLASYCZNEJ Janusz Adamowski

V. RÓWNANIA RUCHU MECHANIKI KLASYCZNEJ Janusz Adamowski V. RÓWNANIA RUCHU MECHANIKI KLASYCZNEJ Janusz Adamowski 1 1 Wstęp Rozważamy ruch jednej cząstki klasycznej w jednym wymiarze. Otrzymane wyniki będzie można łatwo uogólnić na przypadek pojedynczej cząstki

Bardziej szczegółowo

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie napisał Michał Wierzbicki Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie Prędkość grupowa paczki falowej Paczka falowa jest superpozycją fal o różnej częstości biegnących wzdłuż osi z.

Bardziej szczegółowo

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018

Informatyka I. Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego. dr inż. Andrzej Czerepicki. Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Informatyka I Klasy i obiekty. Podstawy programowania obiektowego dr inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2018 Plan wykładu Pojęcie klasy Deklaracja klasy Pola i metody klasy

Bardziej szczegółowo

CYFROWE PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

CYFROWE PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW POLITECHNIKA RZESZOWSKA im. I. Łukasiewicza WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I INFORMATYKI Katedra Metrologii i Systemów Diagnostycznych CYFROWE PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW Sygnały stochastyczne, parametry w dziedzinie

Bardziej szczegółowo

Java Programowanie Obiektowe Ćwiczenie 1- wprowadzenie

Java Programowanie Obiektowe Ćwiczenie 1- wprowadzenie Java Programowanie Obiektowe Ćwiczenie 1- wprowadzenie 1. Cel ćwiczenia i zakres Poznanie środowiska IntelliJ IDEA Maven narzędzie do budowanie projektów typy podstawowe i tablice, instrukcje warunkowe,

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane aplikacje WWW - laboratorium

Zaawansowane aplikacje WWW - laboratorium Zaawansowane aplikacje WWW - laboratorium Przetwarzanie XML (część 2) Celem ćwiczenia jest przygotowanie aplikacji, która umożliwi odczyt i przetwarzanie pliku z zawartością XML. Aplikacja, napisana w

Bardziej szczegółowo

PRACA DYPLOMOWA Magisterska

PRACA DYPLOMOWA Magisterska POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych PRACA DYPLOMOWA Magisterska Studia stacjonarne dzienne Semiaktywne tłumienie drgań w wymuszonych kinematycznie układach drgających z uwzględnieniem

Bardziej szczegółowo

Języki i metody programowania Java Lab2 podejście obiektowe

Języki i metody programowania Java Lab2 podejście obiektowe Języki i metody programowania Java Lab2 podejście obiektowe https://docs.oracle.com/javase/tutorial/ http://zofia.kruczkiewicz.staff.iiar.pwr.wroc.pl/wyklady/pojava/javazk4_2.pdf Zofia Kruczkiewicz 1 Zadanie

Bardziej szczegółowo

Uczenie ze wzmocnieniem

Uczenie ze wzmocnieniem Uczenie ze wzmocnieniem Maria Ganzha Wydział Matematyki i Nauk Informatycznych 2018-2019 Temporal Difference learning Uczenie oparte na różnicach czasowych Problemy predykcyjne (wieloetapowe) droga do

Bardziej szczegółowo

Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych

Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych Ryszard Myhan Modelowanie zjawiska tarcia suchego Suwaka porusza się w poziomych prowadnicach, gdzie x=x(t) oznacza przesunięcie suwaka względem nieruchomej prowadnicy w kierunku zgodnym z kierunkiem siły

Bardziej szczegółowo

Opis zagadnieo 1-3. Iteracja, rekurencja i ich realizacja

Opis zagadnieo 1-3. Iteracja, rekurencja i ich realizacja Opis zagadnieo 1-3 Iteracja, rekurencja i ich realizacja Iteracja Iteracja to czynnośd powtarzania (najczęściej wielokrotnego) tej samej instrukcji (albo wielu instrukcji) w pętli. Mianem iteracji określa

Bardziej szczegółowo

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego Nazwisko i imię: Zespół: Data: Cel ćwiczenia: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego wyznaczenie momentów bezwładności brył sztywnych Literatura

Bardziej szczegółowo

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki https://www.igf.fuw.edu.pl/pl/courses/lectures/metody-obliczen-95-021c/ Podstawy metody różnic skończonych (Basics of finite-difference methods) Podstawy metody

Bardziej szczegółowo

Metody Metody, parametry, zwracanie wartości

Metody Metody, parametry, zwracanie wartości Materiał pomocniczy do kursu Podstawy programowania Autor: Grzegorz Góralski ggoralski.com Metody Metody, parametry, zwracanie wartości Metody - co to jest i po co? Metoda to wydzielona część klasy, mająca

Bardziej szczegółowo

Convolution semigroups with linear Jacobi parameters

Convolution semigroups with linear Jacobi parameters Convolution semigroups with linear Jacobi parameters Michael Anshelevich; Wojciech Młotkowski Texas A&M University; University of Wrocław February 14, 2011 Jacobi parameters. µ = measure with finite moments,

Bardziej szczegółowo

Wątki. Definiowanie wątków jako klas potomnych Thread. Nadpisanie metody run().

Wątki. Definiowanie wątków jako klas potomnych Thread. Nadpisanie metody run(). Wątki Streszczenie Celem wykładu jest wprowadzenie do obsługi wątków w Javie. Czas wykładu 45 minut. Definiowanie wątków jako klas potomnych Thread Nadpisanie metody run(). class Watek extends Thread public

Bardziej szczegółowo

Programowanie i projektowanie obiektowe

Programowanie i projektowanie obiektowe Programowanie i projektowanie obiektowe Podstawy programowania Paweł Daniluk Wydział Fizyki Jesień 2012 P. Daniluk (Wydział Fizyki) PO w. II Jesień 2012 1 / 28 Strona wykładu http://bioexploratorium.pl/wiki/

Bardziej szczegółowo

KORELACJA 1. Wykres rozrzutu ocena związku między zmiennymi X i Y. 2. Współczynnik korelacji Pearsona

KORELACJA 1. Wykres rozrzutu ocena związku między zmiennymi X i Y. 2. Współczynnik korelacji Pearsona KORELACJA 1. Wykres rozrzutu ocena związku między zmiennymi X i Y 2. Współczynnik korelacji Pearsona 3. Siła i kierunek związku między zmiennymi 4. Korelacja ma sens, tylko wtedy, gdy związek między zmiennymi

Bardziej szczegółowo

Physics-Based Animation 4 Mass-spring systems

Physics-Based Animation 4 Mass-spring systems COL865: Special Topics in Computer Applications Physics-Based Animation 4 Mass-spring systems Particle systems Consider n point masses in R 3 ith particle has mass m i, position x i, velocity v i External

Bardziej szczegółowo

Camspot 4.4 Camspot 4.5

Camspot 4.4 Camspot 4.5 User manual (addition) Dodatek do instrukcji obsługi Camspot 4.4 Camspot 4.5 1. WiFi configuration 2. Configuration of sending pictures to e-mail/ftp after motion detection 1. Konfiguracja WiFi 2. Konfiguracja

Bardziej szczegółowo

Java Platform Micro Edition

Java Platform Micro Edition Java Platform Micro Edition Instalacja środowiska programistycznego Java Platform Micro Edition Software Development Kit 3.0 for Windows z lokalizacji http://www.oracle.com/technetwork/java/javame/downloads/sdk30-jsp-139759.html

Bardziej szczegółowo

Generowanie liczb o zadanym rozkładzie. ln(1 F (y) λ

Generowanie liczb o zadanym rozkładzie. ln(1 F (y) λ Wprowadzenie Generowanie liczb o zadanym rozkładzie Generowanie liczb o zadanym rozkładzie wejście X U(0, 1) wyjście Y z zadanego rozkładu F (y) = 1 e λy y = ln(1 F (y) λ = ln(1 0,1563 0, 5 0,34 Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

Prawa ruchu: dynamika

Prawa ruchu: dynamika Prawa ruchu: dynamika Fizyka I (B+C) Wykład IX: Więzy Rozwiazywanie równań ruchu oscylator harminiczny, wahadło ruch w jednorodnym polu elektrycznym i magnetycznym spektroskop III zasada dynamiki Siły

Bardziej szczegółowo

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka Bryła sztywna Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka Moment bezwładności Prawa ruchu Energia ruchu obrotowego Porównanie ruchu obrotowego z ruchem postępowym Przypomnienie Równowaga bryły

Bardziej szczegółowo

Drgania wymuszone - wahadło Pohla

Drgania wymuszone - wahadło Pohla Zagadnienia powiązane Częstość kołowa, częstotliwość charakterystyczna, częstotliwość rezonansowa, wahadło skrętne, drgania skrętne, moment siły, moment powrotny, drgania tłumione/nietłumione, drgania

Bardziej szczegółowo