Arkusz kalkulacyjny Excel

Transkrypt

1 Arkusz kalkulacyjny Excel Ćwiczenie 1. Sumy pośrednie (częściowe). POMOC DO ĆWICZENIA Dzięki funkcji sum pośrednich (częściowych) nie jest konieczne ręczne wprowadzanie odpowiednich formuł. Dzięki nim można stworzyć raport podliczający określone wartości według zadanych warunków np. całkowita sprzedaży w miesiącu maju. Aby wstawić sumy częściowe, należy najpierw posortować listę (!!!), tak aby wiersze, dla których mają zostać obliczone sumy częściowe, zostały pogrupowane razem. Potem można już obliczyć sumy częściowe dla każdej kolumny zawierającej liczby. Aby skorzystać z sum pośrednich wybierz z menu: Dane Sumy pośrednie lub Dane Sumy częściowe (występuje w nowszych wersjach programu MSExcel). Sortowanie danych możemy znaleźć w menu Dane Sortuj (sortuje dane wg zadanych parametrów). Utwórz nowy arkusz w swoim skoroszycie i zmień jego nazwę na Sumy_pośrednie. Wprowadź poniższą tabelę: dla kogo rok miesiąc cel koszt Ala 2001 marzec ubranie 200 Jacek 2001 marzec ubranie 230 Zosia 2001 marzec nauka 23 Zdzisio 2001 kwiecień rozrywki 50 Ala 2001 maj rozrywki 67 Jacek 2001 maj inne 32 Magda 2001 maj nauka 27 Magda 2001 czerwiec nauka 15 Zdzisio 2001 czerwiec nauka 23 Zosia 2001 czerwiec inne 32 Jacek 2001 lipiec inne 27 Magda 2001 lipiec ubranie 80 Zosia 2001 lipiec rozrywki 32 Ala 2001 sierpień rozrywki 54 Ala 2001 sierpień ubranie 234 Zosia 2001 wrzesień inne 10 Ala 2001 październik inne 32 Magda 2001 październik nauka 32 Jacek 2001 grudzień ubranie 23 Jacek 2001 grudzień ubranie 546 Zdzisio 2001 grudzień inne 234 Ala 2002 styczeń rozrywki 75 Oblicz za pomocą sum pośrednich: Średnie miesięczne wydatki; Wydatki każdej z osób (pamiętaj o posortowaniu danych). Instytut Informatyki AP 2008 (modified: :40) strona 1 z 1

2 Ćwiczenie 2. Tabela przestawna. POMOC DO ĆWICZENIA Tabela przestawna (PivotTable) umożliwia organizowanie, podsumowywanie i analizowanie danych w celu odkrycia ich prawdziwego znaczenia. Tworzenie raportu tabeli przestawnej polega na rozmieszczaniu informacji na różne sposoby i sprawdzaniu, jak do siebie pasują. Aby skorzystać z sum pośrednich wybierz z menu Dane Raport tabeli przestawnej i wykresu przestawnego. Gdy przejdziemy wszystkie kroki kreatora pojawi się nam okienko z polami tabeli przestawnej, które możemy umieszczać w tabeli przestawnej (metodą przeciągnij i upuść): Skorzystaj z danych utworzonych w poprzednim zadaniu. Sporządź kilka tabel przestawnych, a w nich przedstaw informacje dotyczące: sumy wydatków miesięcznych, sumy wydatków poszczególnych osób, sumy wydatków na poszczególne cele, sumy wydatków poszczególnych osób miesięcznie na poszczególne cele (pola wierszy to miesiące, pola kolumn to cele, pola stron to osoba powstanie tabela trójwymiarowa), sumy wydatków na poszczególne cele w rozbiciu na osoby (tabela dwuwymiarowa), sumy wydatków na poszczególne cele w rozbiciu na miesiące (każdy miesiąc na oddzielnej stronie tabeli). Instytut Informatyki AP 2008 (modified: :40) strona 2 z 1

3 Ćwiczenie 3. Funkcja Szukaj wyniku. POMOC DO ĆWICZENIA Szukanie wyniku jest częścią zestawu poleceń nazywanego narzędziami analizy co-się-stanie-gdy (analiza typu co, jeśli? : Proces zmieniania wartości w komórkach w celu sprawdzenia, jak te zmiany wpłyną na wyniki formuł w arkuszu.). Gdy znasz oczekiwany wynik jednej formuły (formuła: Sekwencja wartości, odwołań do komórek, nazw, funkcji lub operatorów w komórce, które razem dają nową. Formuła zawsze zaczyna się od znaku równości (=).) a nie znasz wartości wejściowej niezbędnej do obliczenia wyniku formuły, możesz użyć funkcji Szukaj wyniku. Aby skorzystać z funkcji Szukaj wyniku wybierz z menu Narzędzia Szukaj wyniku. Po wybraniu tej opcji pojawi się okno: Pole Ustaw komórkę musi być odwołaniem komórki, która zawiera formułę. W polu Wartość wpisujemy jaką ma spełniać formuła. Natomiast w polu Zmieniając komórkę wskazujemy komórkę, która zawiera argumenty formuły. Rozwiąż równania używając funkcji Szukaj wyniku : a) cos( x ) x 0, b) e x x 2, c) x 2 2, d) sin( x ) cos( x) 3. Instytut Informatyki AP 2008 (modified: :40) strona 3 z 1

4 Ćwiczenie 4. Solver. POMOC DO ĆWICZENIA Dodatek Solver jest częścią zestawu poleceń czasami zwaną narzędziami analizy typu co-jeśli (analiza typu co, jeśli? : Proces zmieniania wartości w komórkach w celu sprawdzenia, jak te zmiany wpłyną na wyniki formuł w arkuszu). Korzystając z dodatku Solver, można znaleźć optymalną dla formuły w pojedynczej komórce zwanej komórką docelową w arkuszu. Solver pracuje z grupą komórek powiązanych, bezpośrednio lub pośrednio, z formułą w komórce docelowej. Solver dostosowuje wartości w zmieniających się komórkach określonych przez użytkownika zwanych komórkami zmienianymi w celu uzyskania wyniku określonego przez użytkownika na podstawie formuły w komórce docelowej. Można zastosować ograniczenia, które zmniejszają zakres wartości używanych przez dodatek Solver w modelu i mogą odwoływać się do innych komórek wpływających na formułę w komórce docelowej. Aby skorzystać z dodatku Solver wybierz z menu Narzędzia Solver (w przypadku gdy używamy po raz pierwszy w programie tego dodatku, należy wejść do Narzędzia Dodatki i zaznaczyć opcję Solver). Po wybraniu tej opcji pojawi się okno: Pole Komórka celu musi być odwołaniem do komórki, która ma przyjąć założoną. W polu Komórki zmieniane wskazujemy komórki, które będą zmieniane tak aby otrzymać założony cel. Można dodać jeszcze warunki ograniczające które będą zmniejszały przestrzeń poszukiwań np. można wskazać, aby szukane były wyłącznie liczby całkowite. Utwórz nowy arkusz w swoim skoroszycie i zmień jego nazwę na Solver. Wprowadź poniższą tabelę : towar ilość cena razem płyta główna karta graficzna pamięć procesor twardy dysk monitor razem: Oblicz, ile poszczególnych komponentów komputera można kupić, aby wydać dokładnie zł. Dodaj następujące warunki ograniczające: Kupionych procesorów powinno być minimum 5, Kupionych kart graficznych powinno być minimum 2. Instytut Informatyki AP 2008 (modified: :40) strona 4 z 1

5 Ćwiczenie 5. Operacje na macierzach. POMOC DO ĆWICZENIA Obliczenie iloczynu macierzy: MACIERZ.ILOCZYN. Obliczenie macierzy odwrotnej: MACIERZ.ODW. Wyznacznik macierzy: WYZNACZNIK.MACIERZY. Obliczając iloczyn macierzy, a także macierz odwrotną otrzymujemy macierz wyjściową. W tym celu należy zaznaczyć obszar odpowiadający wielkości macierzy wyjściowej, wybrać odpowiednią funkcję oraz argumenty dla niej, a następnie wcisnąć kombinację klawiszy Ctrl + Shift + Enter. Dane są macierze A i B są zdefiniowane następująco: A B Utwórz arkusz (o nazwie Macierze), który obliczy iloczyn macierzy A i B, wyznacznik macierzy A i wyznaczy macierz odwrotną A -1. Instytut Informatyki AP 2008 (modified: :40) strona 5 z 1

6 Ćwiczenie 6. Obliczenia statystyczne. POMOC DO ĆWICZENIA Podsumowanie ilości wystąpień ciągu znakowego: LICZ.JEŻELI. Obliczenie odchylenia standardowego: ODCH.STANDARDOWE. Obliczenie współczynnika korelacji: WSP.KORELACJI. Utwórz nowy arkusz w swoim skoroszycie i zmień jego nazwę na Statystyka. Wprowadź poniższą tabelę: Lp. Wiek Wzrost Waga Płeć m k m m k k m k k m k k m m m Oblicz ilość mężczyzn i kobiet, średnią wagę i wzrost oraz odpowiednie odchylenia standardowe. Wyznacz współczynniki korelacji pomiędzy wagą i wzrostem, wiekiem i wzrostem. Wyniki przedstaw w tabeli jak poniżej: ILOŚĆ Mężczyzn: Kobiet: ŚREDNIA: Średnia waga: Średni wzrost: ODCHYLENIE STANDARDOWE Odchylenie standardowe waga: Odchylenie standardowe wzrost: KORELACJA Współczynnik korelacji waga-wzrost: Współczynnik korelacji wiek-wzrost: Instytut Informatyki AP 2008 (modified: :40) strona 6 z 1