Faktoring jako alternatywne narzędzie zdobywania klientów przez sektor finansowy

Transkrypt

1 Sylwiusz Sadowski Faktoring jako alternatywne narzędzie zdobywania klientów przez sektor finansowy W historii gospodarczej XXI wieku, bez wątpienia istotne miejsce zajmie kryzys gospodarczy z roku 2008 którego skutki są odczuwalne do dzisiaj. Spektakularny upadek Lehman Brothers, zachwiał całym światem. Zaufanie do transnarodowych korporacji, zwłaszcza wobec sektora finansowego, zostało nadszarpnięte. Obecnie rynek jest tak dynamiczny iż ciężko stwierdzić czy trwające spowolnienie gospodarcze jest bezpośrednio spowodowane zdarzeniami z pierwszej dekady XXI wieku. Nie ma jednak wątpliwości że od tamtej pory nie tylko rząd uważniej przygląda się poczynaniom szerokiego sektora finansowego, ale także zwykli klienci bardziej świadomie decydują komu powierzyć swoje pieniądze. W Polsce takim zdarzeniem które brutalnie pomogło przejrzeć ludziom na oczy była głośna afera z Amber Gold oraz inne powiązane z firmami parabankowymi. W wyniku tych zdarzeń, stwarzanie przyjaznych warunków na udzielanie kredytów, w celu pobudzenia gospodarki już nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Klienci nie sięgają po nie tak chętnie jak dawniej, natomiast banki dużo ostrożniej je przydzielają. Finansowanie firmy w klasyczny sposób okazuje się zbyt ryzykowne dla przedsiębiorstw i banków. Przychodzi pora na nowe rozwiązania lub udoskonalenie już istniejących. Czym jest faktoring? W poszukiwaniu środków na finansowanie przedsiębiorstw, lub w przypadku instytucji finansowych klientów, obydwie strony decydują się na alternatywne rozwiązania. Banki, ich siostrzane spółki oraz, wyspecjalizowane firmy wychodzą naprzeciw z usługami dostosowanymi do panującej sytuacji. Sekurytyzacja, leasing, forfaiting czy faktoring, wcześniej mało znane narzędzia obecnie coraz częściej są rozważane jako rozwiązania finansowych problemów firm. Niektóre z nich pomimo spowolnienia gospodarczego doświadczają wzrostu udziałów w rynku, czego świetnym przykładem jest faktoring. Faktoring jest rozwiązaniem dla firm które w ocenie banków nie posiadają odpowiedniej zdolności kredytowej, ale za to solidnych kontrahentów. Narzędzie to poprawia płynność finansową przedsiębiorstwa i choć przez koszty, które w krótkim okresie potrafią być wyższe niż kredyt, 95% firm które się zdecydowały na faktoring, nie zamierzają z niego zrezygnować w przeciągu roku 1. Czym w takim razie jest faktoring i dlaczego to narzędzie przekonuje firmy do współpracy z bankami? W zależności od punktu widzenia, faktoring może posiadać kilka definicji. Z kontekstu firmy jest narzędziem które pozwala poprawić płynność finansową przedsiębiorstwa. Z drugiej strony jest to usługa świadczona przez wyspecjalizowane firmy. Jednak to również rodzaj działalności finansowej polegającej na wykupie nieprzeterminowanych wierzytelności przedsiębiorstw, należnych im od odbiorców z tytułu dostaw towarów lub usług, połączony z finansowaniem klientów 1 S. Wedziuk, Faktoring to związek na lata, Puls Biznesu,

2 oraz świadczeniem na ich rzecz dodatkowych usług. 2 Z prawnego punktu widzenia, firma faktoringowa wykonuje przynajmniej dwie z czterech czynności: Finansuje bezsporne i niewymagalne należności Prowadzi sprawozdawczość i konta dłużników Egzekwuje należności Przejmuje ryzyko wypłacalności odbiorcy 3 Firmy świadczące usługi faktoringowe dostarczają przedsiębiorcom środki na finansowanie nieuregulowanych faktur odnoszących się do sprzedaży krajowej, eksportowej oraz importowej, odpowiednio 79%, 19% i 2% obrotów w rynku krajowym. 4 W odróżnieniu od kredytów, w klasycznym faktoringu nie wyróżniamy kredytodawcy i kredytobiorcy. Umowa faktoringowa obejmuje trzy strony faktoranta, faktora i dłużnika. Faktorant jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność, będącym uprawnionym do otrzymania należności od dłużnika z tytułu sprzedaży towarów lub świadczenia usług. Faktorant sprzedaje należności wyspecjalizowanej firmie faktoringowej. Faktorem określa się wyspecjalizowaną firmę świadcząca usługi faktoringowe. Może nią być bank i jego wyspecjalizowana komórka lub osobna firma faktoringowa. Wykupuje od faktoranta należności i na warunkach w określonych w umowie przejmuje odpowiedzialność nad niewypłacalnością dłużnika. Z kolei dłużnikiem jest odbiorca towarów lub usług nabytych od faktoranta, zobowiązany do uregulowania płatności w określonym terminie. Istotną cechą umowy faktoringowej, jest brak wymaganej zgody a nawet świadomości ze strony odbiorcy. Faktorant 1. Dłużnik/ odbiorca Towar 2. Faktura 3. Zaliczka 4. Płatność 5. Reszta należności Faktor Rysunek 1. Źródło własne 2 Definicja i mechanizm działania faktoringu, [online], [dostęp: 14 lipca 2013], dostępny 3 Unidroit convention on international factoring, Ottawa, 28 May Statystyki, [online], [dostęp: 14 lipca 2013], dostępny 2

3 Formy faktoringu Spółki faktoringowe oraz banki działają od lat na polskim rynku faktoringowym. Zgromadzona wiedza i doświadczenie pozwoliła rozwinąć tą usługę pod wieloma aspektami. Od faktoringu niepełnego, poprzez faktoring pełny z licznymi odmianami do faktoringu odwrotnego, finansującego dostawców. Każda z tych form funkcjonuje nieco inaczej, jednak każda spełnia główny cel, finansowania należności lub zobowiązań, wspomagania zarządzania nimi, zmniejszenie ryzyka niewypłacalności odbiorców oraz przede wszystkim poprawienie płynności finansowej firmy. Przy tak szerokim wachlarzu możliwości istotne jest wybranie odpowiedniej formy finansowania, która powinna być poprzedzona gruntowną analizą potrzeb. Ponoszona odpowiedzialność Podstawową formą faktoringu i zarazem najbardziej rozwiniętą jest faktoring właściwy. zwany również faktoringiem pełnym lub faktoringiem bez regresu. Jest najbardziej klasyczną i pożądaną formą faktoringu przez dostawców. Faktor wykupuje wierzytelności handlowe odbiorcy oraz przejmuje całe ryzyko niewypłacalności na siebie. Faktor staje się podmiotem który dochodzi wszystkich należności. Jest to najdroższa forma faktoringu, faktor dokonuje oceny ryzyka wypłacalności we własnym interesie i od niego jest uzależniona wysokość dyskonta. Kwestia ubezpieczenia należności sprawia że odbiorca usługi Faktora ma również możliwość zdecydować czy współpraca przyjmie model jednej umowy czy dwóch. 5 Model jednej umowy nie różni się niczym specjalnie od przedstawionego faktoringu właściwego ponieważ dostawca podpisuje tylko jedną umowę z faktorem, bez konieczności podpisywania kolejnej z ubezpieczycielem. Przejęcie ryzyka niewypłacalności odbiorców jest wpisane w umowę. Niewątpliwą zaletą takiego rozwiązania dla stron jest brak konieczności kontaktowania się z inną instytucją. Wszystkie formalności odbywają się między faktorem i faktorantem. Administrowanie taką umową jest łatwiejsze dla faktoranta, ponieważ nie posiada obowiązku raportowania ubezpieczycielowi, robi to za niego faktor ze swoim ubezpieczycielem. Jest to korzystne również dla tych dostawców którzy chcą objąć usługą faktoringową tylko część swojego portfela wierzytelności, faktorzy dopuszczają możliwość selekcjonowania odbiorców do umowy faktoringowej. Z kolei przy modelu dwóch umów mamy do czynienia gdy przedsiębiorca zawiera dwie umowy, osobną z ubezpieczycielem i faktorem. Są one łączone cesją praw do przyszłych odszkodowań z umowy ubezpieczeniowej na faktora. Takie rozwiązanie jest zazwyczaj stosowane przez firmy posiadające już polisę ubezpieczeniową na swoje wierzytelności. Niedogodnością w modelu dwóch umów może być utrudniona komunikacja między faktorem a ubezpieczycielem. Faktor staje się trzecią stroną umowy. Przedsiębiorca nadal wypełnia swoje obowiązki wynikające z umowy ubezpieczeniowej to znaczy, dokonuje płatności składek, wnioskuje o limity, zgłasza przeterminowania płatności. Na faktora przechodzą prawa do odszkodowań przysługujących z tytułu stwierdzonych przypadków niewypłacalności odbiorców. Jednak trójstronna umowa reguluję zasady współpracy między stronami i faktor może przejąć przykładowo obowiązek opłacania składek. Sam fakt już wcześniejszego posiadania ubezpieczenia może wpłynąć na cenę samej usługi faktoringowej. 6 Faktoring niewłaściwy, faktoring niepełny lub faktoring z regresem przypomina kredyt kupiecki. Podobnie jak przy faktoringu właściwym, faktor wykupuje należności dostawcy, jednak nie przejmuje ryzyka niewypłacalności. Gdy okaże się że dłużnik nie jest wstanie spłacić należności, 5 P. Tobis, Finansowanie z przejęciem ryzyka niewypłacalności odbiorcy, [w:] Faktoring, almanach Polskiego Związku Faktorów, red. T. Biernat, Norbertinum, 2012 s tamże 3

4 faktor zaczyna dochodzić ich od dostawcy. Faktorant musi dokonać płatności wobec faktora samodzielnie oraz samodzielnie dochodzić należności jeśli nie zostały wcześniej ubezpieczone. Z kolei faktoring mieszany, jak sama nazwa wskazuje łączy w sobie cechy faktoringu właściwego i faktoringu niewłaściwego. Faktor nadal wykupuje należności od dostawcy, przejmuje również ryzyko niewypłacalności, jednak do kwoty określonej w umowie. Jeżeli okaże się że straty przewyższają ubezpieczoną kwotę, nadwyżka musi zostać pokryta przez faktoranta. Na polskim rzadko spotykana praktyka. Faktoring odwrotny jest stosunkowo młodym narzędziem na polskim rynku. Nazwa sama sugeruje mechanizm odwrotny do klasycznego faktoringu. Dłużnik zgłasza się samodzielnie do banku lub firmy faktoringowej aby ta uregulowała jego zobowiązania. Innymi słowy kontrahenci otrzymują pieniądze szybciej a dłużnik ma kilkadziesiąt dni więcej na uregulowanie płatności. Dodatkową zaletą dla dłużnika jest fakt iż z szybszą płatnością dostawcy często udzielają kilkuprocentowe rabaty które pokrywają część kosztów faktoringu. Bezpośrednio z usługą faktoringu wiążę się również poprawa płynności finansowej w oczach dostawcy towarów lub usług, co może skutkować poprawą warunków współpracy. Mimo że Faktoring odwrotny jest podobny do kredytu krótkoterminowego, banki łagodniej oceniają firmy które chcą z niego skorzystać, ponieważ dokładnie wiedzą na co zostaną wydane pieniądze. 7 Sposób informowania dłużnika dłużnika Zawarcie umowy faktoringowej może znacząco wpłynąć na relacje między przedsiębiorcą a odbiorcą usług. Jest to widoczne zwłaszcza w długim okresie. W zależności od sposobów ściągania należności przez Faktora, może to wpłynąć negatywnie lub pozytywnie na relacje. Dlatego istotną rolę odgrywa sposób poinformowania dłużnika o zawartej umowie. Faktoringiem jawnym lub otwartym, nazywa się umowę w której dłużnik jest niezwłocznie informowany o zaistniałym zdarzeniu. Jedna ze stron zobowiązuje się do poinformowania dłużnika o zawartej umowie w uświadomienia dłużnikowi konieczności przelania środków na rachunek firmy faktoringowej a nie faktoranta. Z kolei faktoring tajny polega na nie zawiadamianiu dłużnika o zawartej umowie. Dłużnik nadal przesyła pieniądze faktorantowi, następnie ten przekazuje je faktorowi. Głównym celem takiej współpracy jest uniknięcie zrażenia do siebie kontrahentów przez formę dochodzenia należności. Natomiast faktoringiem półotwartym nazywa się sytuacje gdy dłużnik dowiaduje się o umowie w momencie wezwania go przez faktora do uregulowania swoich zobowiązań. Moment otrzymania zapłaty za wierzytelność: Faktoring dyskontowy: polega na zakupie wierzytelności faktoranta z terminem natychmiastowej wymagalności. Faktorowi należności zostają przekazane natychmiast a faktorantowi środki na rachunek już po potrąceniu wszystkich kosztów usługi. Faktoring zaliczkowy, faktorant otrzymuje od faktora określoną zaliczkę, jej wielkość zależy od wartości i terminu spłaty wierzytelności. Wpływ reszty należności następuje w momencie uregulowania zobowiązań przez dłużnika. Faktoring wymagalnościowy, faktorant otrzymuje wszystkie środki w momencie rzeczywistego uregulowania zobowiązań przez dłużników. Taka forma faktoringu ma na celu zmobilizowanie dłużników do spłaty zobowiązań w terminie. 7 Faktoring płaci kontrahentom, Puls Biznesu,

5 Faktoring a Kredyt W europie zachodniej przedsiębiorstwo uzyskuje kapitał obcy na finansowanie przedsiębiorstw głównie z kredytów. Zanim ktokolwiek zdecyduje się na jakąkolwiek formę finansowania przedsiębiorstwa przez osobę lub instytucje trzecią, powinien sprawdzić kondycje finansową swojej firmy tak aby zmniejszyć ryzyko stworzenia lub pogłębienia kłopotów finansowych. Wziąć pod uwagę że w tym momencie na rynku istnieje szeroki wachlarz instrumentów mogących zasilić portfel odbiorcy. Gdy stanie się jasnym że dla firmy kluczowe jest poprawienie swojej płynności, wtedy można wziąć pod uwagę faktoring jako narzędzie które może poprawić funkcjonowanie portfela przedsiębiorcy. Należy jednak pamiętać że kredyty są obecne na rynku tak długo, że również wśród są takie które służą poprawieniu płynności firmy. Autor ma na myśli przede wszystkich kredyt obrotowy. Kredyt obrotowy jest przeznaczony dla firm które nie tylko posiadają dobrą sytuacje finansową, ale posiadały ją także w przeszłości. Ocena zdolności kredytowej jest dokonywana przede wszystkim na historycznych zapisach firmy. Sposobie obsługi wcześniejszych kredytów, ich wysokości, terminowości dokonywanych spłat, historii wpływów na rachunek, oraz branży w jakiej działa firma. Im lepiej i dłużej prezentuje się przeszłość firmy, tym większa szansa na uzyskanie kredytu na lepszych warunkach. Zdarza się że zabezpieczenie nie jest wymagane przy kredycie obrotowym, jednak może to zasadniczo wpłynąć na limit przyznanego limitu. Rolę zabezpieczenia może pełnić hipoteka, wierzytelności, poręczenia, zastaw lub inne wymienione przez Bank. Koszty z jakimi powinien wiązać się przedsiębiorca to prowizja za udzielenie kredytu, marża naliczana przez Bank, wszelkie koszty administracyjne, wynagrodzenie dla rzeczoznawcy przy określaniu wartości hipoteki, różnice walutowe jeżeli kredyt zostanie udzielony w walucie wymienialnej przez Bank, oraz przede wszystkim oprocentowanie którego wysokość może być uzależniona również od formy wypłaty środków. Transze lub pełna kwota. Również należy spodziewać się dodatkowych kosztów przy wcześniejszej spłacie kredytu, podwyższeniu lub obniżeniu przyznanego limitu. Podsumowując kredyt obrotowy jest dobrym rozwiązaniem dla firm które posiadają już pewną sytuacje na rynku od dłuższego czasu i nie obawiają się zmiany jednych zobowiązań na inne. Firma która dopiero co zaczyna swoją działalność, może nie być wstanie sprostać analizie kredytowej. Jeżeli jednak zostanie przyznany jej kredyt, w fazie dynamicznego wzrostu może okazać się zbyt niski natomiast gdy okaże się że firma nie jest wstanie podołać wymaganiom rynkowym, odsetki i roszczenia ze strony banku mogą pogrążyć firmę jeszcze bardziej a bank naraża się na obsługę złego kredytu. W przeciwieństwie do kredytów, dla usługi faktoringowej, głównym czynnikiem determinującym rentowność przedsiębiorstwa nie jest staż obecności na rynku. Analiza faktoringowa obejmuje przede wszystkim dynamikę wzrostu obrotów i na jej podstawie są przyznawane limity z których może skorzystać firma. Usługa factoringowa jest na tyle elastyczna że przy rosnących obrotach istnieje możliwość szybkiego podwyższenia przyznanego limitu. Przyjęta forma faktoringu wskazuje na przedmiot zabezpieczenia w przypadku niewypłacalności dłużnika. Przede wszystkim są to przejęte przez faktora wierzytelności. Mając do czynienia z factoringiem pełnym, faktorant przenosi całe ryzyko niewypłacalności na faktora lub ubezpieczyciela. Natomiast przy faktoringu niepełnym, następuje regres. Faktor zaczyna dochodzić swoich należności od faktoranta. Jeżeli ten ich nie objął polisą ubezpieczeniową na wypadek niewypłacalności odbiorcy. Warto zauważyć że faktorzy z reguły wydłużają czas na spłatę zobowiązania, aby móc utrzymać współpracę z firmą w przyszłości. Istnieje również jeszcze faktoring mieszany, w którym faktorant przenosi ryzyko niewypłacalności na faktora, do określonej kwoty w umowię. Koszt faktoringu z reguły jest wyższy 5

6 kosztów związanych z kredytem, przy faktoringu pełnym wiąże się to przede wszystkim z przejmowanym ryzykiem nieściągalności należności. Resztę kosztów generują usługi dodatkowe którymi są między innymi, prowadzone przez faktora, rozliczenia związane z nabyciem wierzytelności. Monitorowanie odbiorcy i informowanie faktoranta o stanie rozliczeń. Ewidencjonowanie nabytych wierzytelności. Wzywanie odbiorców do zapłaty w terminach uzgodnionych z faktorantem. Podejmowanie działań zmierzających do odzyskania kwoty wierzytelności wraz z odsetkami. 8 Dostęp do systemu informatycznego pozwalającego monitorować spłatę należności. Należy zwrócić uwagę że nie są to tak zwane koszty puste. Klient ponosi wysokie koszty usługi które są zabezpieczeniem dla faktora, prezentują jednak szeroki wachlarz usług z których może korzystać faktorant i wykorzystać do usprawnienia działalności swojej firmy. Obowiązek prowadzenia księgowości w wyznaczonym zakresie który przeszedł na faktora może zredukować koszty. Monitoring odbiorców, może pomóc w podjęciu decyzji z kim w przyszłości podejmować współpracę. Gdy zajdzie potrzeba, faktor zaczyna pełnić rolę indykatora w odpowiednich przypadkach. Podsumowując, kredytodawców od faktorów różni przede wszystkim podejście do klienta oraz target rynkowy. Kredyt obrotowy jest przeznaczony dla firm posiadających już ugruntowaną i stabilną sytuacje na rynku a kredytodawca przy udzielaniu kredytu kieruje się przeszłością firmy. Faktoring jest usługą skierowaną dla szybko rozwijających się firm z sektora Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz np. Gazel Biznesu których potrzeby finansowe szybko rosną. Nie są to usługi wobec siebie w pełni antagonistyczne. Factoring poszerza zakres usług sektora finansowego, dociera do klientów którzy na panujących zasadach kredytowania nie mogli pozwolić sobie pozwolić na finansowanie przedsiębiorstwa. Natomiast potencjalni klienci dostają możliwość poprawienia płynności finansowej przedsiębiorstwa lub szerszy asortyment usług finansujących przedsiębiorstwo. Faktoring w Polsce i na świecie Obiektywna ocena faktoringu w Polsce jest utrudniona przez to, że dane odnoszące się rynku są gromadzone i publikowane przez trzy różne źródła, które są często nieporównywalne. Danymi najbardziej wystandaryzowanymi i wiarygodnymi, prezentującymi szczegółowe aspekty branży, gromadzi i posługuje się Polski Związek Faktorów. Jednak zestawienia i statystyki opracowane na podstawie tych danych są ograniczone. Bazują na informacjach które pochodzą wyłącznie od członków Polskiego Związku Faktorów, nie uwzględniając pozostałych faktorów obecnych na polskim rynku. Dane zebrane przez Główny Urząd Statystyczny obejmują cały rynek, jednak często są publikowane pół roku po publikacji danych zebranych przez Polski Związek Faktorów, który ogłasza je kilka dni po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego. Trzecim źródłem pozostaje prasa która często prezentuje dane wyrywkowe i niejednorodne. Z tych powodów określenie rzeczywistego wyglądu rynku faktoringowego może istotnie się różnić w zależności od wykorzystywanych źródeł danych. Z racji że dane prezentowane przez PZF są najbardziej aktualne, w głównej mierze one będą wykorzystywane przy dalszej prezentacji branży. 8 M. Polok, Zarządzanie należnościami Faktyczna wartość dodana usługi faktoringowej, [w:] Faktoring, almanach Polskiego Związku Faktorów, red. T. Biernat, Norbertinum, 2012 s. 69 6

7 O wysokiej aktywności branży faktoringowej w Polsce świadczy fakt iż dwadzieścia firm i instytucji finansowych należy do krajowej branżowej federacji, wśród nich większość to samodzielne podmioty specjalizujące się wyłącznie w usługach faktoringowych. Polscy faktorzy aktywnie działają na forum międzynarodowym. Posiadamy swoich przedstawicieli w International Factors Group, Factors Chain International a Polski Związek Faktorów jest jednym z założycieli EU Federation. W przeciągu kilku ostatnich lat branża factoringowa na polskim rosła w imponującym tempie około 20 z roku na rok. Przyrost klientów był nieco mniejszy, 14 % jednak nie przeszkodziło to aby obroty wzrosły o 21%. 9 Rynek factoringowy prawdopodobnie będzie cały czas rósł, jednak już w nieco mniejszym tempie, może to być już nie kilkadziesiąt a kilkanaście procent. Spowolnienie gospodarcze może przełożyć się na mniejszą liczbę faktur i obrotów na rynku factoringowym. Jednak ciągłe obniżki stóp procentowych, które na ogół przekładają się na obniżenie kosztów kredytów i faktoringu powinny pomóc w zachowaniu dotychczasowej dynamiki. Obroty firm faktoringowych na Polskim rynku nieustannie rosną, jak widać na wykresie nawet na przełomach lat 2008 i 2009 wzrost rynku spowolnił, jednak od kiedy są prowadzone statystyki, nie spotkał się jeszcze z recesją. W zeszłym roku obroty w Polskim Związku Faktorów wzrosły o ponad 20 % do 81,8 mld zł. Wskaźnik świadczący o poziomie wzrostu rynku, wskaźnik penetracji PKB, udział obrotów objętych factoringiem w PKB, w 2012 r. przekroczył 5% PKB. Jest to dużo poniżej średniej dla rynków europejskich. W UE stanowi 9,45%. 10 Można z tego wnioskować że branża nadal dobre perspektywy na wzrost. Rysunek 2. Źródło: 9 L. Sadkowski, Gazeta Bankowa, "Złoty rok faktoringu", 2013, nr 4/1144 s

8 Factoring doświadcza ciągłych sukcesów nie tylko na rodzimym rynku, ale także na światowym. Erik Timmermans, sekretarz generalny Inernational Factors Group, zauważył że globalny rynek factoringu rósł w przeciągu 30 ostatnich lat cztery razy szybciej niż wiwatowa gospodarka. W 2011 roku, wartość obrotów w factoringu przekroczyła 1961 mld euro. Liderem wzrostu są Chiny, wartość obrotów w factoringu, w roku 2011 wzrosła o 77% do 274 mld euro. Może to być skutkiem stopniowego wchodzenia gospodarki Chin w gospodarkę rynkową, która pozwala zaspokoić tłumione potrzeby społeczeństwa. 11 Nieustanny wzrost rynku jest faktem. Biorąc pod uwagę że światowy rynek nie jest tak ujednolicony i elastyczny, tak jak branża kredytów. Szansą dalszego rozwoju branży w skali krajowej i światowej mogłoby okazać się ujednolicenie rozwiązań technologicznych oraz przepisów regulujących usługi factoringowe w różnych krajach. Do tej pory w Polsce nadal nie ma żadnej ustawy regulującej usługi factoringowe. Należy to zrobić jak najszybciej, rosnąca konkurencja i luki prawne mogą prowadzić do obniżenia bezpieczeństwa w obrocie faktroingowym. Mniej restrykcyjne weryfikowanie klienta i odbiorców zwiększy ryzyko objęcia niewypłacalnych wierzytelności. Do tej pory faktorzy, stosują różne narzędzia aby uniknąć takich sytuacji. Sprawdzają czy potencjalny klient nie znajduje się w rejestrze dłużników lub innych bazach nierzetelnych klientów. Za granicą popularne są audyty terenowe, w celu sprawdzenia nowego klienta, lub skontrolowania obecnego. Podczas nich przedstawiciel faktora sprawdza dokumentacje finansową oraz obserwuje jak ona funkcjonuje. 12. Niestety brak ujednoliceń i regulacji prawnych nie gwarantuje że wszystkie firmy będą tak rzetelne. W skrajnym wypadku, może to doprowadzić do powtórzenia wydarzeń z 2008 roku. 11 L. Sadkowski, Gazeta Bankowa, "Złoty rok faktoringu", 2013, nr 4/1144 s tamże 8

9 Bibliografia 1.Definicja i mechanizm działania faktoringu, [online], [dostęp: 14 lipca 2013], dostępny 2.Faktoring płaci kontrahentom, Puls Biznesu, L. Sadkowski, Gazeta Bankowa, "Złoty rok faktoringu", 2013, nr 4/1144 s M. Polok, Zarządzanie należnościami Faktyczna wartość dodana usługi faktoringowej, [w:] Faktoring, almanach Polskiego Związku Faktorów, red. T. Biernat, Norbertinum, 2012 s P. Tobis, Finansowanie z przejęciem ryzyka niewypłacalności odbiorcy, [w:] Faktoring, almanach Polskiego Związku Faktorów, red. T. Biernat, Norbertinum, 2012 s Statystyki, [online], [dostęp: 14 lipca 2013], dostępny 7.Statystyki roczne, [online], [dostęp: 14 lipca 2013], dostępny 8.S. Wedziuk, Faktoring to związek na lata, Puls Biznesu, Unidroit convention on international factoring, Ottawa, 28 May