Podróże po Imperium Liczb
|
|
- Aniela Przybylska
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Podróże po Imperium Liczb Część 05. Funkcje Arytmetyczne Rozdział 4 4. Liczba dzielników naturalnych Andrzej Nowicki 10 maja 2012, Spis treści 4 Liczba dzielników naturalnych Podstawowe fakty o funkcji τ Przykłady i własności Funkcja τ i splot Dirichleta Liczby τ(n 2 ) Liczby τ(n s ) Liczby τ(n) s Kolejne liczby naturalne Nierówności i funkcja τ Iteracje funkcji τ Ciągi rekurencyjne z funkcją τ Suma sześcianów i kwadrat sumy Liczba dzielników i szeregi Różne fakty i zadania dotyczące funkcji τ Wszystkie książki z serii Podróże po Imperium Liczb napisano w edytorze L A TEX. Spisy treści tych książek oraz pewne wybrane rozdziały moża znaleźć na internetowej stronie autora:
2
3 4 Liczba dzielników naturalnych Przez τ(n) oznaczamy liczbę wszystkich naturalnych dzielników liczby naturalnej n. Liczbę tę oznacza się też często przez d(n). Tablica przedstawia liczby τ(n) dla n
4 60 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 4.1 Podstawowe fakty o funkcji τ Jeśli n = p a 1 1 pas s Funkcja τ jest multyplikatywna. jest kanonicznym rozkładem liczby naturalnej n 2, to τ(n) = (a 1 + 1) (a s + 1) Liczba τ(n) jest nieparzysta wtedy i tylko wtedy, gdy n jest liczbą kwadratową Jeśli τ(n) jest liczbą pierwszą, to n jest potęgą liczby pierwszej (Lerch 1887). Dla każdej liczby naturalnej n zachodzi równość n 1 τ(n) = n t(n k, k), gdzie t(n k, k) oznacza liczbę dzielników liczby n k większych od k. ([Mon] 72(1965) , 75(5)(1968) ). L. E. Dickson, Formula for the number of the divisors, [Dic1] Przykłady i własności (Maple). τ(10!) = 270 = τ(20!) = = τ(30!) = = τ(40!) = = τ(50!) = = τ(60!) = = τ(70!) = = τ(80!) = = τ(90!) = = τ(100!) = = Jeśli n jest liczbą naturalną, to przez n oznaczamy liczbę naturalną mającą wszystkie cyfry liczby n zapisane w odwrotnej kolejności. Przykłady: (12345) = 54321, (335661) = (Maple). Zachodzą równości: τ(576) = 21, τ(675) = 12. Jeśli więc n = 576 i m = 21, to τ(n) = m oraz τ(n ) = m. Tę własność posiada też para (n, m) = (12753, 12) : τ(12753) = 12, τ(35721) = 21. Inne pary (n, m) z tą własnością: (20412, 42), (52416, 84), (408636, 18), ( , 27), ( , 36), ( , 72), ( , 63), ( , 22), ( , 27), ( , 63), ( , 44), ( , 81), ( , 81), ( , 44), ( , 63).
5 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Największe liczby zbiorów postaci A n = {τ(k); k = 1, 2,..., n} dla pewnych liczb naturalnych n : (n = 100), max(a n ) = 12 = = τ(60) = τ(72) = τ(84) = τ(90) = τ(86); (n = 1 000), max(a n ) = 32 = 2 5 = τ(840); (n = 2 000), max(a n ) = 40 = = τ(1680); (n = ), max(a n ) = 64 = 2 6 = τ(7560) = τ(9240); (n = ), max(a n ) = 128 = 2 7 = τ(83160) = τ(98280); (n = ), max(a n ) = 160 = = τ(166320) = τ(196560). (Maple) Liczby dwucyfrowe mają co najwyżej 12 dzielników naturalnych. Liczby 60, 72, 84, 90 i 96 są jedynymi liczbami dwucyfrowymi mającymi dokładnie 12 dzielników. ([S59] 220) Jeśli n 1000, to τ(n) 32. Jeśli n , to τ(n) 64. Jeśli n , to τ(n) 128. ([S59] 220) Która z liczb k {1, 2, 3,..., 1983} ma największą liczbę τ(k)? Odp. k = 1680 = , τ(k) = 40. ([IMO] Longlist 1983) Jedyną liczbą naturalną podzielną przez 5 i mającą dokładnie 5 dzielników naturalnych jest liczba 625. ([ZurJ] z.113) Jedyną liczbą naturalną podzielną przez 12 i mającą dokładnie 14 dzielników naturalnych jest liczba 192 = ([Szn] 7.134) Znaleźć wszystkie liczby naturalne n takie, że 18 n oraz τ(n) = Znaleźć wszystkie czterocyfrowe liczby n takie, że τ(n) = 15. ([Szn] 7.132) Najmniejszą liczbę naturalną n taką, że τ(n) = 30 jest n = 720. ([S50] 114) Jedyną liczbą pierwszą p taką, że τ(p ) = 6 jest p = 3. ([Kw] 5/95) Jeśli p jest liczbą pierwszą, to najmniejszą liczbą naturalną n taką, że τ(n) = p jest n = 2 p 1. ([S59] 224) Jeśli q > p są liczbami pierwszymi, to najmniejszą liczbą naturalną n taką, że τ(n) = pq jest n = 2 q 1 3 p 1. ([S59] 224) Najmniejszą nieparzystą liczbą n taką, że τ(n) = τ(360) jest n = 3465 = ([Balt] 2002) Znaleźć wszystkie liczby naturalne n takie, że liczby τ(n) i τ(n+100) są nieparzyste. ([OM] Białoruś 1995) Znaleźć wszystkie liczby naturalne n spełniające równość n = 100τ(n). ([Balt] 2000).
6 62 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Niech τ(n) = 16 i niech 1 = d 1 < d 2 < < d 16 = n. Jeśli d 6 = 18 i d 9 d 8 = 17, to n = lub n = ([OM] Rosja 1998) Niech a = Wiadomo, że τ(a) = 48. Wiadomo również, że jednym z naturalnych dzielników liczby a jest 25. Znaleźć największy dzielnik liczby a mniejszy od Odp ([Crux] 1998 s.222 H221) Dla każdej liczby naturalnej m > 1 równanie τ(x) = m ma nieskończenie wiele naturalnych rozwiązań Jeśli τ(n) = n, to n = 1 lub b = 9. ([OM] Polska 2003/2004) Dla danej liczby naturalnej n oznaczmy przez a(n) liczbę wszystkich naturalnych rozwiązań równania τ(xn) = n. Mamy wtedy: a(n) = 1 jeśli n = 1 lub 4, a(n) = s! gdy n jest iloczynem s parami różnych liczb pierwszych oraz a(n) = w pozostałych przypadkach. ([Mon] 94(6)(1987) E3101). M. G. Beumer, The arithmetical function τ k (N), [Mon] 69(8)(1962) M. E. Grost, The smallest number with a given number of divisors, [Mon] 75(7)(1968) N. C. Scholomiti, A property of the τ-function, [Mon] 72(1965) Funkcja τ i splot Dirichleta τ = I I µ τ = I, tzn. k n µ(k)τ(n/k) = 1 dla n N. ([DoC] 383) Funkcją odwrotną do funkcji τ (względem splotu Dirichleta) jest µ µ. D. (µ µ) τ = µ (µ τ) = µ I = e dla p P, α N. ([Berb]). 0, gdy k 3, τ 1 (p k ) = 1, gdy k = 3, 2, gdy k = 1, D. τ 1 (p k ) = (µ µ)(p k ) = k µ(p i )µ(p k i ) = µ(p 0 )µ(p k ) + µ(p 1 )µ(p k 1 ). Jeśli k 3, to i=0 µ(p k 1 = µ(p k ) = 0, więc τ 1 (p k ) = 0. Dla k = 2 mamy: τ 1 (p 2 ) = µ(p)µ(p) = ( 1) 2 = 1, a dla k = 1 mamy: τ 1 (p) = µ(p) + µ(p) = ( 1) + ( 1) = 2.
7 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Jeśli n = p α 1 1 pαs s jest rozkładem kanonicznym liczby naturalnej n 2, to liczba τ 1 (n) jest niezerowa tylko wtedy, gdy wszystkie liczby α 1,..., α s są mniejsze od 3 i wtedy τ 1 (n) = ( 2) r, gdzie r jest liczbą tych wszystkich liczb w ciągu (α 1,..., α s ), które są równe 1. ([Berb]). D. Wynika to z oraz z multyplikatywności funkcji τ k n µ(k)τ(k) = ( 1) ω(n), gdzie ω(n) jest liczbą liczb pierwszych dzielących n. ([DoC] 379) τ(k) = [ n k ]. ([Nagl] 26, [S65] 66, [DoC] 335). D. Wiemy (patrz ), że jeśli f jest funkcją arytmetyczną, to Wiemy również, że I I = τ. Zatem, zatem: (f I)(i) = [ n ] = k [ n i ] f(i). (I I)(k) = 2 [ ] 2n τ(k) = n. ([Mon] 75(1)(1968) E1906). k D. Zauważmy, że jeśli k {n + 1, n + 2,..., n + n}, to 2 τ(k) [ ] 2n = k 2 [ ] 2n k [ ] 2n = k τ(k). [ ] 2n = 1. Z faktu otrzymujemy k 2 k=n+1 [ ] 2n = k 2 k=n+1 1 = n k n τ(k) = n n = 1, 3, 18, 36. ([Mon] 10(1981) E2780) k n τ(k) jest liczbą wszystkich rozwiązań naturalnych równania ([S50] 114). xyz = n. D. Rozważana liczba jest równa I (3) (n) = (I I I)(n); patrz L. E. Dickson, Sum and number of divisors, [Dic1]
8 64 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 4.4 Liczby τ(n 2 ) Liczba τ(n 2 ) pokrywa się z liczbą wszystkich par (a, b) N 2 takich, że nww(a, b) = n. ([Kurs] 184(1962), [K-Me] z.482) Dla danej liczby naturalnej n rozważmy równanie 1 x + 1 y = 1 n. (1) Liczba wszystkich naturalnych rozwiązań (x, y) tego równania jest równa τ(n 2 ). (2) Liczba wszystkich naturalnych rozwiązań (x, y) takich, że x y, jest równa τ(n2 ) (Patrz [N-1]) τ(k 2 ) = τ 2 (n). ([Ko02]). k n τ 2 (n) = µ 2 (a). ([Mon] 78(4)(1971) E2235). c n b c a b ω(k) = µ(k)τ 2 (n/k). ([Crux] 2000 s.247). k n k n Jeśli τ(n 2 ) = 3τ(n), to τ(n) = 15. ([RaP]). D. Niech n = p α1 1 pα k k będzie rozkładem kanonicznym liczby n. Należy rozważyć równość: (2α 1 + 1) (2α k + 1) = 3(α 1 + 1) (α k + 1). Dla k = 1 równość taka jest niemożliwa. Załóżmy, że k > 2. Z nierówności 2(1 + 2a) 3(1 + a) (prawdziwej dla a > 1) otrzymujemy: (2α 1 + 1) (2α k + 1) 3 k /2 k (α 1 + 1) (α k + 1) > 3(α 1 + 1) (α k + 1), czyli (dla k > 2): (2α 1 + 1) (2α k + 1) > 3(α 1 + 1) (α k + 1). Zatem jedynie k = 2. W tym przypadku łatwo wykazać, że α 1 = 2, α 2 = 4 (lub α 1 = 4, α 2 = 2), czyli τ(n) = Najmniejszą liczbą naturalną n spełniającą równość τ(n 2 ) = 3τ(n) jest n = 144 = 12 2 = Najmniejszą taką liczbą nieparzystą jest n = 45 2 = Znaleźć największą czterocyfrową liczbę naturalną n spełniającą równość τ(n 2 ) = 3τ(n). Odp. n = ([OM] Czechy-Słowacja 1991/92).
9 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Jeśli τ(n 2 ) = 5τ(n), to τ(n) = 45. Najmniejszą taką liczbą n jest 3600 = Najmniejszą taką liczbą nieparzystą jest n = = ([Mat] 6/1995 z.1336) Niech p 1, p 2, p 3 będą parami różnymi liczbami pierwszymi. Niech n = p i 1 pj 2 pk 3, gdzie i j k są nieujemnymi liczbami całkowitymi. Jeśli (i, j, k) jest jedną z trójek (8, 10, 16), (6, 12, 24), (6, 10, 38), (4, 32, 38), (4, 26, 52), (4, 24, 62), (4, 22, 80), (4, 20, 122), to τ(n 2 ) = 7τ(n) Jeśli τ(n 2 ) = 9τ(n), to τ(n) = Niech a N. Jeśli istnieje liczba naturalna n taka, że τ(n 2 ) = aτ(n), to a jest liczbą nieparzystą i n jest liczbą kwadratową. D. Wykorzystamy fakt Załóżmy, że τ(n 2 ) = aτ(n). Liczba τ(n 2 ) jest (na mocy 4.1.3) nieparzysta. Stąd wynika, że aτ(n) jest liczbą nieparzystą. Zatem liczby a i τ(n) są nieparzyste i (znowu na mocy 4.1.3) liczba n jest kwadratowa Niech a N. Następujące dwa warunki są równoważne: (1) istnieje liczba naturalna n taka, że τ(n2 ) τ(n) = a; (2) liczba a jest nieparzysta. ([IMO] Shortlist 1998, [Kw] 4/1999 M1672, [Djmp] 299(640), [AnAF] 184) τ(n 2 ) = 3τ(n) n P Znaleźć najmniejszą liczbę naturalną n taką, że 83 n i τ(n 2 ) = 63. ([OM] Hiszpania 1992) Wiadomo, że τ(2n 2 ) = 28 i τ(3n 2 ) = 30. Znaleźć τ(6n 2 ). ([OM] Mołdawia 1999) Jeśli τ(n) + 33 = τ(n 2 ), to n = p 33 lub n = p 3 q 3 lub n = p 8 q lub n = p 2 qr, gdzie p, q, r są różnymi liczbami pierwszymi. ([OM] Czechy-Słowacja 1991/92). J. Sandor, The equation 2τ(n 2 ) = 3τ(n), [Sand] 109.
10 66 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 4.5 Liczby τ(n s ) (Farkas 2004). Zbiór liczb wymiernych postaci τ(n 3 ) τ(n) zawiera wszystkie liczby naturalne niepodzielne przez 3. ([Gy04] 112) τ(n k ) kτ(n) dla n, k N, k > Liczby τ(n) s Jeśli τ(n) 2 = n, to n = 1 lub 9. ([OM] Kanada 1999) τ(n) 2 = k n 2 ω(k) τ(n/k). ([Crux] 2000 s.247) τ(k) 2 = [n/k] 2 ω(k) j=1 [ [n/k] j ]. ([Crux] 2000 s.247 z.2479) Jeśli τ(n) 3 = 4n, to n = 2, 128 lub ([IMO] Shortlist 2000, [Djmp] 310( )) Jeśli τ(n) 4 = n, to n = 1, 5 4, 3 8 lub ([OM] Irlandia 1999). 4.7 Kolejne liczby naturalne Jeśli τ(n) = 2 i τ(n + 1) = 3, to n = 3. ([S59] 219) Jeśli τ(n) = 2 i τ(n 1) = 3, to n = 5. ([S59] 219) Znaleźć wszystkie liczby naturalne n takie, że 1) τ(n) = 2, τ(n + 1) = 4; 2) τ(n) = 2, τ(n 1) = 4. ([S59] 220) Jeśli τ(n 1) = 4, τ(n) = 2 i τ(n + 1) = 4, to n = 7. ([S59] 220) Nie ma liczby naturalnej n takiej, że τ(n) = τ(n + 1) = τ(n + 2) = τ(n + 3) = 4. ([S59] 220) τ(242) = τ(243) = τ(244) = τ(245) = 6. ([S59a] s.18).
11 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych τ(40311) = τ(40312) = τ(40313) = τ(40314) = τ(40315) = 8. ([S59] 218, 223, [S59a] s.18) Najmniejszą liczbą naturalną n taką, że jest ([Gy04] 111). τ(n) = τ(n + 1) = τ(n + 2) = τ(n + 3) = τ(n + 4) Najmniejszą liczbą naturalną n taką, że jest ([Gy04] 111) (Vandemergel 1987). Równość τ(n) = τ(n + 1) = = τ(n + 5) τ(n) = τ(n + 1) = = τ(n + 6) zachodzi dla n = Każda z liczb τ(n + i) jest równa 8. ([Gy04] 111) (McCranie 2002). Równość τ(n) = τ(n + 1) = = τ(n + 7) zachodzi dla n = Każda z liczb τ(n + i) jest równa 8. ([Gy04] 111) Nie jest znana odpowiedź na pytanie czy istnieje nieskończenie wiele liczb naturalnych n takich, że τ(n) = τ(n + 1). ([S59a] s.18) Jeśli m jest liczbą nieparzystą, to nie istnieje liczba naturalna n taka, że ([S59] 220). τ(n) = τ(n + 1) = m Istnieje nieskończenie wiele liczb naturalnych n takich, że najmniejsza liczba naturalna mająca n naturalnych dzielników jest mniejsza od najmniejszej liczby naturalnej mającej n + 1 naturalnych dzielników. ([Mat] 1-2/55 66) Dla każdej liczby naturalnej n istnieje liczba naturalna m taka, że τ(n+1) τ(n) > m oraz τ(n 1) τ(n) > m. ([S59] 221). R. K. Guy, Solutions of τ(n) = τ(n + 1), [Gy04]
12 68 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 4.8 Nierówności i funkcja τ Jeśli n 3, to 2 τ(n) < n τ(n) 3 n, dla n > 2. 4 D. Wszystkie dzielniki naturalne liczby n, oprócz n, są mniejsze lub równe n 2. Zatem τ(n) 1+ n 2. Dla n > 3 mamy 1 + n 2 3 n. Dla n = 3 sprawdzamy oddzielnie τ(n) 2 n. ([S50] 114). D. ([S50]). Wynika to z tego, że z dwóch wzajemnie dopełniających się dzielników liczby n co najmniej jeden jest niewiększy od n τ(n) 3n i równość zachodzi tylko dla n = 12. ([San2] 85) Jeśli n 4 jest liczbą parzystą, to τ(n 2 + 1) < n. ([OM] St Petersburg 1998) τ(2 n 1) τ(n). ([San2] 85) τ(ab) τ(a) + τ(b) 1, dla a, b N. ([OM] St Petersburg 1996) Jeśli a > 1, n N i a n + 1 jest liczbą pierwszą, to τ(a n 1) n. ([Balt] 1996) Dla każdej liczby naturalnej n istnieje liczba pierwsza p taka, że τ(p 1) > n. ([S68] 146) Dla każdej liczby naturalnej n istnieje liczba pierwsza p taka, że τ(p 1) > n oraz τ(p + 1) > n. ([S64] 96) Niech f będzie wielomianem o nieujemnych współczynnikach całkowitych. Dla każdej liczby naturalnej n istnieje liczba naturalna k taka, że τ(f(k)) > n. ([Mat] 3/94 179) Jeśli a 1, a 2,..., a 200 są parami różnymi liczbami naturalnymi, to τ(a 1 a 2 a 200 ) ([OM] St Petersburg 2000) τ(2 p 1p 2 p n + 1) 4 n, gdzie p 1,..., p n są parami różnymi liczbami pierwszymi większymi od 3. ([IMO] Shortlist 2002) ϕ(n) > τ(n), dla n > 30. ([S50] 143) ϕ(n)τ(n) n, dla n N. ([Mon] 74(2)(1967) E1962) ϕ(n)τ(n) 2 n 2, dla n N, n 4. Równość zachodzi tylko dla n = 1, 2, 8, 12. ([Mon] 74(2)(1967) E1962).
13 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Iteracje funkcji τ Dla dowolnej liczby naturalnej n 2 wszystkie wyrazy ciągu τ(n), ττ(n), τττ(n),..., poczynając od pewnego miejsca są równe 2. ([S50] 114). D. Wynika to z nierówności 2 τ(n) < n, zachodzącej dla dowolnej liczby naturalnej n większej od 2. Z powyższego faktu wynika, że dla każdej liczby naturalnej n 3 istnieje liczba naturalna k taka, że τ k (n) = 2. Najmniejszą taką liczbę k oznaczać będziemy przez γ(n). Dla przykładu γ(8) = 3, gdyż τ(8) = 4, τ(4) = 3, τ(3) = 2, czyli τ 3 (8) = τ 2 (4) = τ(3) = 2. Podobnie γ(150) = 5, gdyż τ 5 (150) = τ 4 (12) = τ 3 (6) = τ 2 (4) = τ(3) = 2. Liczba γ(n) jest równa 1 wtedy i tylko wtedy, gdy n jest nieparzystą liczbą pierwszą (Maple). Liczby γ(n) dla pewnych liczb naturalnych n. γ(10) = 3, γ(20) = 4, γ(30) = 4, γ(40) = 4, γ(50) = 4, γ(60) = 5, γ(70) = 4, γ(80) = 4, γ(90) = 5, γ(100) = 3, γ(200) = 5, γ(300) = 5, γ(400) = 4, γ(500) = 5, γ(600) = 5, γ(700) = 5, γ(800) = 5, γ(900) = 4, γ(1000) = 3, γ(2000) = 5, γ(3000) = 5, γ(4000) = 5, γ(5000) = 5, γ(6000) = 5, γ(7000) = 5, γ(8000) = 5, γ(9000) = Najmniejszymi liczbami naturalnymi n takimi, że γ(n) = 1, 2, 3, 4, 5 są liczby równe odpowiednio 3, 4, 6, 12, 60. Najmniejszą liczbą naturalną n taką, że γ(n) = 6 jest n = 5040 = Sprawdzono, że jeśli n , to γ(n) 6. (Maple) Dla dowolnej liczby naturalnej k istnieje liczba naturalna n taka, że k = γ(n). D. Dla k = 1, 2, 3, 4, 5, 6 przykłady odpowiednich liczb n zostały już podane. Dla następnych liczb k liczby n można skonstruować indukcyjnie, w na stępujący sposób. Niech k = γ(m), gdzie k, m N. Wtedy k + 1 = γ(n) dla n = 2 m 1. Mamy bowiem: τ k+1 = τ k (τ(2 m 1 )) = τ k (m) = Niech 2 a N. Definiujemy ciąg (a n ) przyjmując a 1 = a, a n+1 = τ(a n ) dla n 1. Mamy więc: a 1 = a, a 2 = τ(a), a 3 = ττ(a), a 4 = τττ(a),. Ciąg (a n ) nie posiada żadnej liczby kwadratowej wtedy i tylko wtedy, gdy a jest liczbą pierwszą. ([Dlt] 6/2004).
14 70 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 4.10 Ciągi rekurencyjne z funkcją τ Niech c będzie ustaloną liczbą naturalną. Ciąg (a n ) określony jest przez warunki a 1 = 1, a n+1 = τ(a n ) + c, dla n = 1, 2,. Wykazać, że ciąg ten jest od pewnego miejsca okresowy. ([OM] Polska 2005/2006). D. ([SPom] 57, s.58). Skorzystamy z nierówności τ(m) m 2 naturalnej m. Z tej nierówności wynika, że + 1, zachodzącej dla każdej liczby a n 2c + 2, dla n N. Istotnie, dla n = 1 jest to oczywiste i jeśli a n 2c + 2, to a n+1 = τ(a n ) + c a n c 2c c = 2c + 2. Ciąg (a n ) jest więc ograniczony. Istnieją zatem dwie liczby naturalne u < v takie, że a u = a v. Każdy wyraz a n wyznacza wyraz następny a n+1. Stąd wynika, że (a u, a u+1,..., a v 1 ) jest okresem danego ciągu Przykłady ciągów a = (a n ), określonych równościami a 1 = 1, a n+1 = τ(a n ) + c, dla n = 1, 2,, dla pewnych liczb naturalnych c. Wiadomo (patrz ), że każdy taki ciąg jest od pewnego miejsca okresowy. (1) c = 1; a = (1, 2, 3, 3, 3,... ). (2) c = 2; a = (1, 3, 4, 5, 4, 5, 4, 5,... ). (3) c = 3; a = (1, 4, 6, 7, 5, 5, 5, 5,... ). (4) c = 7; a = (1, 8, 11, 9, 10, 11, 9, 10, 11, 9, 10,... ). (5) c = 15; a = (1, 16, 20, 21, 19, 17, 17, 17, 17,... ) Niech b będzie ustaloną liczbą naturalną. Ciąg (a n ) określony jest przez warunki Ciąg ten jest od pewnego miejsca okresowy. a 1 = 1, a n+1 = bτ(a n ), dla n = 1, 2,. D. Skorzystamy z nierówności τ(m) 3m, dla m N. Wykażemy, że a n 3b 2, dla n N. Dla n = 1 jest to oczywiste. Załóżmy, że n 1 i a n 3b 2. Wtedy a n+1 = bτ(a n ) b 3a n b 3 3b 2 = 3b 2. Ciąg (a n ) jest więc ograniczony. Istnieją zatem dwie liczby naturalne u < v takie, że a u = a v. Każdy wyraz a n wyznacza wyraz następny a n+1. Stąd wynika, że (a u, a u+1,..., a v 1 ) jest okresem danego ciągu.
15 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych (Maple). Przykłady ciągów a = (a n ), określonych równościami a 1 = 1, a n+1 = bτ(a n ), dla n = 1, 2,, dla pewnych liczb naturalnych b. Wiadomo (patrz ), że każdy taki ciąg jest od pewnego miejsca okresowy. (1) b = 2; a = (1, 2, 4, 6, 8, 8, 8, 8,... ). (2) b = 3; a = (1, 3, 6, 12, 18, 18, 18, 18,... ). (3) b = 4; a = (1, 4, 12, 24, 32, 24, 32, 24, 32,... ). (4) b = 9; a = (1, 9, 27, 36, 81, 45, 54, 72, 108, 108, 108, 108,... ). (5) b = 15; a = (1, 15, 60, 180, 270, 240, 300, 270, 240, 300, 270, 240, 300,... ) Niech b, c będą ustalonymi liczbami naturalnymi. Rozważmy ciąg (a n ) zdefiniowany równościami: a 1 = 1, a n+1 = bτ(a n ) + c, dla n = 1, 2,. Ciąg ten jest od pewnego miejsca okresowy. D. Skorzystamy z nierówności τ(m) 3m, dla m N. Wykażemy, że a n 3b 2 + bc + c, dla n N. Dla n = 1 jest to oczywiste. Niech d = 3b 2 + bc + c. Załóżmy, że n 1 i a n d. Wtedy a n+1 = bτ(a n ) + c b 3a n + c b 3d + c. Łatwo sparwdzić, że b 3d + c d. Ciąg (a n ) jest więc ograniczony. Istnieją zatem dwie liczby naturalne u < v takie, że a u = a v. Każdy wyraz a n wyznacza wyraz następny a n+1. Stąd wynika, że (a u, a u+1,..., a v 1 ) jest okresem danego ciągu (Maple). Przykłady ciągów a = (a n ), określonych równościami a 1 = 1, a n+1 = bτ(a n ) + c, dla n = 1, 2,, dla pewnych liczb naturalnych b, c. Wiadomo (patrz ), że każdy taki ciąg jest od pewnego miejsca okresowy. (1) (b, c) = (2, 1); a = (1, 3, 5, 5, 5, 5,... ). (2) (b, c) = (2, 2); a = (1, 4, 8, 10, 10, 10, 10,... ). (3) (b, c) = (3, 1); a = (1, 4, 10, 13, 7, 7, 7, 7,... ). (4) (b, c) = (3, 2); a = (1, 5, 8, 14, 14, 14, 14,... ). (5) (b, c) = (4, 1); a = (1, 5, 9, 13, 9, 13, 9, 13, 9, 13,... ). (6) (b, c) = (4, 2); a = (1, 6, 18, 26, 18, 26, 18, 26, 18, 26,... ). (7) (b, c) = (5, 4); a = (1, 9, 19, 14, 24, 44, 34, 24, 44, 34, 24, 44, 34,... ).
16 72 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 4.11 Suma sześcianów i kwadrat sumy Dla każdej liczby naturalnej n zachodzi równość n 3 = ( n) 2. Ciąg (1, 2,..., n) jest zatem rozwiązaniem w zbiorze liczb naturalnych równania ( ) x x x 3 n = (x 1 + x x n ) 2. Naturalnym rozwiązaniem tego równania jest również (n, n,..., n). Inne rozwiązania otrzymać można przy pomocy następującego twierdzenia (Liouville 1857). Jeśli n N, to ([Dic1] 286, [S59] 223, [Kw] 1/80 34, [MG] 494(1998) 271). τ(k) 3 = 2 τ(k). k n k n U. Dla n = 2 mamy = (1 + 2) 2 ; dla n = 4, = ( ) 2 ; dla n = 12, = ( ) 2. D. Niech f(n) = ( ) 2 k n τ(k)3, g(n) = k n τ(k) dla n N. Należy pokazać, że funkcje f i g są równe. Zauważmy, że f = I τ 3, g = (I τ)(i τ), gdzie oznacza splot Dirichleta oraz I(n) = 1 dla n N. Stąd wynika, że funkcje f i g są multyplikatywne. Wystarczy zatem pokazać, że f(p n ) = g(p n ) dla p P, n N. Przypadek ten, to dobrze znana równość: (n + 1) 3 = ( (n + 1)) 2. U. Twierdzenie podobnego typu zachodzi dla dzielników unitarnych. Wspomnimy o tym w rozdziale dziewiątym. Spójrzmy na inne naturalne rozwiązania równiania ( ) Wszystkie rozwiązania naturalne (x 1,..., x n ) równiania ( ) dla n = 1, 2,..., 5. Zakładamy, że x 1 x 2 x n. (1) n = 1 : (1); (2) n = 2 : (1, 2), (2, 2); (3) n = 3 : (1, 2, 3), (3, 3, 3); (4) n = 4 : (1, 2, 2, 4), (1, 2, 3, 4), (2, 2, 4, 4), (4, 4, 4, 4); (5) n = 5 : (1, 2, 2, 3, 5), (1, 2, 3, 4, 5), (3, 3, 3, 3, 6), (3, 3, 3, 4, 6), (5, 5, 5, 5, 5); (Maple) (Maple). Równanie ( ) dla n = 6 ma dokładnie 18 rozwiązań naturalnych (x 1,..., x 6 ) takich, że x 1 x 2 x 6 : (1, 1, 1, 2, 2, 5), (1, 2, 3, 4, 5, 6), (3, 3, 3, 3, 5, 7), (1, 1, 1, 4, 4, 5), (1, 4, 4, 4, 6, 6), (3, 3, 3, 6, 6, 6), (1, 1, 2, 4, 5, 5), (2, 2, 2, 2, 2, 6), (3, 4, 5, 5, 6, 7), (1, 1, 4, 5, 5, 5), (2, 2, 4, 4, 6, 6), (3, 5, 5, 5, 6, 7), (1, 2, 2, 3, 4, 6), (2, 4, 4, 5, 5, 7), (4, 5, 5, 6, 6, 7), (1, 2, 2, 4, 4, 6), (2, 4, 4, 6, 6, 6), (6, 6, 6, 6, 6, 6).
17 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych (Maple). Równanie ( ) dla n = 7 ma dokładnie 30 rozwiązań naturalnych (x 1,..., x 7 ) takich, że x 1 x 2 x 7 : (1, 1, 2, 2, 5, 5, 6), (1, 2, 6, 6, 6, 6, 6), (2, 4, 4, 6, 6, 6, 8), (1, 1, 3, 4, 4, 5, 7), (1, 3, 5, 5, 5, 7, 7), (2, 6, 6, 6, 6, 6, 8), (1, 1, 4, 5, 5, 5, 7), (1, 4, 4, 5, 6, 7, 7), (3, 3, 3, 3, 4, 6, 8), (1, 1, 5, 5, 6, 6, 6), (1, 5, 5, 6, 6, 7, 7), (3, 3, 3, 3, 5, 6, 8), (1, 2, 2, 2, 3, 6, 6), (2, 2, 2, 2, 5, 5, 7), (3, 3, 3, 4, 6, 6, 8), (1, 2, 2, 3, 3, 3, 7), (2, 2, 4, 4, 4, 4, 8), (3, 5, 5, 5, 7, 7, 8), (1, 2, 2, 3, 4, 5, 7), (2, 3, 3, 3, 4, 4, 8), (4, 4, 4, 5, 5, 5, 9), (1, 2, 2, 4, 6, 6, 6), (2, 3, 3, 3, 5, 7, 7), (4, 5, 5, 5, 6, 6, 9), (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7), (2, 3, 3, 5, 6, 7, 7), (6, 6, 6, 6, 6, 6, 9), (1, 2, 3, 6, 6, 6, 6), (2, 3, 6, 6, 6, 7, 7), (7, 7, 7, 7, 7, 7, 7) (Maple). Równanie ( ) dla n = 8 ma dokładnie 94 rozwiązania naturalne (x 1,..., x 8 ) takich, że x 1 x 2 x 8 : (1, 1, 1, 1, 1, 1, 5, 5), (1, 1, 1, 1, 1, 2, 3, 6), (1, 1, 1, 1, 2, 2, 5, 6), (1, 1, 1, 1, 4, 5, 6, 6), (1, 1, 1, 2, 2, 5, 6, 6), (1, 1, 1, 2, 5, 5, 5, 7), (1, 1, 1, 2, 5, 6, 6, 6), (1, 1, 2, 2, 2, 2, 4, 7), (1, 1, 2, 2, 3, 5, 6, 7), (1, 1, 2, 4, 4, 5, 5, 8), (1, 1, 2, 4, 5, 5, 5, 8), (1, 1, 3, 3, 3, 4, 5, 8), (1, 1, 4, 5, 5, 5, 7, 8), (1, 2, 2, 2, 4, 4, 4, 8), (1, 2, 2, 2, 4, 5, 7, 7), (1, 2, 2, 2, 5, 5, 7, 7), (1, 2, 2, 3, 3, 3, 7, 7), (1, 2, 2, 3, 4, 4, 6, 8), (1, 2, 2, 3, 4, 5, 6, 8), (1, 2, 2, 4, 4, 6, 6, 8), (1, 2, 2, 5, 5, 7, 7, 7), (1, 2, 3, 3, 4, 7, 7, 7), (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8), (1, 2, 4, 5, 5, 7, 7, 8), (1, 2, 5, 6, 6, 7, 7, 8), (1, 2, 5, 7, 7, 7, 7, 7), (1, 3, 3, 3, 3, 5, 7, 8), (1, 3, 3, 3, 6, 6, 7, 8), (1, 3, 4, 4, 4, 5, 8, 8), (1, 3, 4, 4, 5, 6, 8, 8), (1, 3, 4, 6, 6, 6, 8, 8), (1, 3, 4, 6, 7, 7, 7, 8), (1, 3, 5, 5, 5, 5, 7, 9), (1, 4, 4, 6, 6, 6, 7, 9), (1, 4, 5, 5, 7, 7, 8, 8), (1, 4, 5, 6, 7, 7, 8, 8), (1, 5, 5, 7, 7, 7, 8, 8), (1, 6, 6, 6, 6, 8, 8, 8), (2, 2, 2, 2, 3, 3, 3, 8), (2, 2, 2, 2, 3, 6, 7, 7), (2, 2, 2, 3, 5, 5, 7, 8), (2, 2, 2, 3, 6, 7, 7, 7), (2, 2, 2, 5, 7, 7, 7, 7), (2, 2, 3, 4, 4, 4, 5, 9), (2, 2, 3, 4, 4, 7, 7, 8), (2, 2, 3, 4, 6, 7, 7, 8), (2, 2, 4, 4, 4, 4, 8, 8), (2, 2, 4, 4, 4, 6, 6, 9), (2, 2, 4, 4, 6, 6, 6, 9), (2, 2, 4, 4, 6, 6, 8, 8), (2, 2, 5, 5, 6, 7, 8, 8), (2, 2, 5, 7, 7, 7, 7, 8), (2, 2, 6, 7, 7, 7, 7, 8), (2, 3, 3, 5, 5, 6, 7, 9), (2, 3, 4, 5, 5, 7, 7, 9), (2, 3, 4, 6, 7, 7, 8, 8), (2, 3, 6, 7, 7, 7, 8, 8), (2, 4, 4, 6, 6, 6, 8, 9), (2, 4, 6, 6, 6, 7, 8, 9), (2, 5, 5, 5, 5, 5, 6, 10), (2, 5, 5, 6, 7, 7, 8, 9), (2, 6, 6, 6, 6, 6, 6, 10), (2, 6, 6, 6, 8, 8, 8, 8), (2, 7, 7, 7, 7, 8, 8, 8), (3, 3, 3, 3, 3, 6, 6, 9), (3, 3, 3, 3, 4, 5, 7, 9), (3, 3, 3, 3, 5, 6, 7, 9), (3, 3, 3, 3, 5, 7, 8, 8), (3, 3, 4, 4, 5, 6, 8, 9), (3, 3, 5, 7, 7, 8, 8, 8), (3, 4, 5, 5, 5, 6, 7, 10), (3, 4, 5, 5, 6, 6, 7, 10), (3, 4, 5, 6, 6, 8, 8, 9), (3, 4, 7, 7, 7, 7, 8, 9), (3, 5, 5, 5, 6, 7, 7, 10), (3, 5, 6, 6, 6, 7, 9, 9), (3, 6, 6, 6, 7, 7, 7, 10), (3, 6, 7, 7, 7, 8, 8, 9), (4, 4, 4, 4, 4, 4, 6, 10), (4, 4, 4, 4, 5, 5, 7, 10), (4, 4, 4, 4, 8, 8, 8, 8), (4, 4, 4, 5, 5, 5, 9, 9), (4, 4, 4, 5, 5, 6, 9, 9), (4, 4, 5, 5, 5, 7, 9, 9), (4, 4, 6, 6, 7, 7, 9, 9), (4, 5, 5, 5, 8, 8, 8, 9), (4, 5, 5, 6, 6, 7, 8, 10), (4, 6, 6, 6, 7, 8, 9, 9), (5, 5, 5, 7, 7, 7, 8, 10), (5, 5, 7, 7, 7, 8, 9, 9), (6, 6, 6, 6, 6, 6, 9, 10), (6, 6, 7, 7, 8, 8, 9, 9), (6, 6, 8, 8, 8, 8, 8, 9), (8, 8, 8, 8, 8, 8, 8, 8) (Maple). Równanie ( ) dla n = 9 ma dokładnie 226 rozwiązań naturalnych (x 1,..., x 9 ) takich, że x 1 x 2 x Jeśli (x 1,..., x n ) jest naturalnym rozwiązaniem równania ( ) takim, że x 1 x 2 x n, to x n < n 2 D. x 3 n < x x 3 n = (x x n ) 2 (nx n ) 2 = n 2 x 2 n Niech (x 1,..., x n ) będzie naturalnym rozwiązaniem równania ( ) takim, że x 1 x 2 x n. Wtedy x 1 n. D. Przypuśćmy, że x 1 > n. Wtedy x 1 = n + a 1, x 2 = n + a 2,..., x n = n + a n, gdzie a 1,..., a n są pewnymi dodatnimi liczbami całkowitymi. Mamy wówczas równość: ( ) 2 (n + a i ) 3 = n 2 + a i,
18 74 Andrzej Nowicki, Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych z której kolejno otrzymujemy równości: i konsekwentnie (1) ( gdzie A = n ( (n 3 + 3n 2 a i + 3na 2 i + a3 i ) = n4 + 2n 2 ( ) ( ) + ( ) n 4 + 3n 2 a i + 3n a 2 i ( n ) ( a 3 i a 2 i a 3 i ) ( n ) ( n + n 2 a i + 2n ) ( ) 2 a i + a i, ( ) = n 4 + 2n 2 a i + a 2 i ) + A = 0, ( ) 2 a i ) 2 a i. Łatwo wykazać, że A 0. Równość (1) jest zatem sprzecznością; liczba występująca po jej lewej stronie jest ostro większa od zera Niech s N i niech x 1,..., x s będą takimi liczbami rzeczywistymi, że x x x 3 n = (x x x n ) 2 dla n = 1, 2,..., s. Wykazać, że x 1,..., x s są liczbami całkowitymi. ([OM] Rosja 2000, [Crux] 2005 s.94). J. Mason, Generalizing sums of cubes equal to squares of sums, [MG] 85(502)(2001) D. Pagni, An interesting number fact, [MG] 494(1998) K. R. S. Sastry, More unitary divisor problems, [Crux] Liczba dzielników i szeregi n=1 τ(n) n 2 = π4 36. ([HW4], [Crux] s.319 z.2248) Jeśli 2 a N, to ([Mon] NT-214). n=1 τ(k) a n = 1 a n (Erdös). Liczba n=1 τ(n) 2 n = 1 2 n 1 n=1 jest niewymierna. ([Gy04] 104) (J. H. Lambert 1771). n=1 x n 1 x n = τ(n)x n. ([Dic1] 280, dowód patrz ). n=1
19 Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Różne fakty i zadania dotyczące funkcji τ Dla danej liczby naturalnej n rozpatrzmy zbiór wszystkich liczb postaci τ(k), gdzie k n. Wykazać, że elementy tego zbioru można ustawić w ciąg (a n ) w ten sposób, że a 2 1 a a ( 1) s+1 a 2 s = a 1 + a 2 + a a s. ([Kw] 1/80 35). U. Dla n = 12 mamy liczby 1, 2, 2, 3, 4, 6. Jeśli a 1 = 6, a 2 = 4, a 3 = 2, a 4 = 3, a 5 = 2, a 6 = 1, to a 2 1 a a 2 3 a a 2 5 a 2 6 = a 1 + a 2 + a 3 + a 4 + a 5 + a 6. W przypadku n = p m 1 (gdzie p P, m N) otrzymujemy równość postaci ±( ) = ( m) Dla każdej liczby naturalnej n istnieją liczby naturalne a 1,..., a n takie, że τ(a 1 + a a s ) = a s, dla wszystkich s = 1,..., n. ([OM] St Petersburg 1995). D. Definiujemy najpierw liczby naturalne s n, s n 1,..., s 1. Przyjmujemy, że s n jest dowolną liczbą naturalną większą od 4 n+1. Następnie: s n 1 = s n τ(s n ), s n 2 = s n 1 τ(s n 1 ),..., s 1 = s 2 τ(s 2 ). Tezę spełniają liczby a 1,..., a n określone tak: a 1 = s 1, a 2 = s 2 s 1,..., a n = s n s n Średnia geometryczna wszystkich naturalnych dzielników liczby n jest równa n. ([Mat] 2/51 61) Iloczyn średniej arytmetycznej wszystkich naturalnych dzielników liczby n przez ich średnią harmoniczną jest równy n. ([Mat] 1/52 64) Dla każdej liczby naturalnej k zbiór wszystkich liczb naturalnych n takich, że k τ(n), zawiera nieskończony postęp arytmetyczny. ([S64] 45). R. Wszystkie liczby postaci 2 k t + 2 k 1, gdzie t N, mają tę własność Istnieje nieskończenie wiele liczb naturalnych n takich, że liczba n τ(n) Dowód. Tak jest na przykład dla n = p p 1, gdzie p P. ([Balt] 1992). jest całkowita ([S64] 198) ϕ(1) = τ(1) = 1, ϕ(3) = τ(3) = 2, ϕ(8) = τ(8) = 4, ϕ(10) = τ(10) = 4, ϕ(18) = τ(18) = 6, ϕ(24) = τ(24) = 8, ϕ(30) = τ(30) = τ(n) + ϕ(n) = n, gdy n = 6, 8, 9; τ(n) + ϕ(n) = n + 1, gdy n = 1, 4 lub n jest liczbą pierwszą; w pozostałych przypadkach τ(n) + ϕ(n) < n. ([Crux] 1994 s.51 z.1817). J. Sandor, The equation ϕ(n) = τ(n), [Sand]
20 76 Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych Literatura [AnAF] T. Andreescu, D. Andrica, Z. Feng, 104 Number Theory Problems. From the training of the USA IMO team, Birkhäuser, Boston - Basel - Berlin, [Balt] Zawody Matematyczne Państw Bałtyckich. [Berb] S. K. Berberian, Number-theoretic functions via convolution rings, Mathematics Magazine, 65(2)(1992) [Crux] Crux Mathematicorum, Canadian Mathematical Society, popolarne matematyczne czasopismo kanadyjskie. [Dic1] L. E. Dickson, History of the Theory of Numbers, Vol. I. Divisibility and primality, Carnegie Institute of Washington, Reprinted by AMS Chelsea Publishing, New York, [Djmp] D. Djukić, V. Janković, I. Matić, N. Petrović, The IMO Compendium. A Collection of Problems Suggested for the International Mathematical Olympiads: , Problem Books in Mathematics, Springer, [Dlt] Delta, popularny polski miesięcznik matematyczno-fizyczno-astronomiczny. [DoC] S. Doduniekow, K. Czakyrjan, Zadania z Teorii Liczb (po rosyjsku), Narodna Poswieta, Sofia, [Gy04] R. K. Guy, Unsolved Problems in Number Theory, Third edition, Springer-Verlag, New York, [HW4] G. H. Hardy, E. M. Wright, An Introduction to the Theory of Numbers, Fourth edition, Oxford at the Clarendon Press, [IMO] Międzynarodowa Olimpiada Matematyczna. [K-Me] J.-M. De Koninck, A. Mercier, 1001 Problems in Classical Number Theory, AMS, [Ko02] L. Kourliandtchik, Impresje Liczbowe, Oficyna Wydawnicza Tutor, Toruń, [Kurs] J. Kürschak, Węgierskie Olimpiady Matematyczne (po rosyjsku), MIR, Moskwa, [Kw] [Mat] [MG] Kwant, popularne czasopismo rosyjskie. Matematyka, polskie czasopismo dla nauczycieli. The Mathematical Gazette, angielskie popularne czasopismo matematyczne. [Mon] The American Mathematical Monthly, Mathematical Association of America. [N-1] A. Nowicki, Liczby Wymierne, Podróże po Imperium Liczb, cz.1, Wydawnictwo OWSIiZ, Toruń, Olsztyn, [Nagl] T. Nagell, Introduction to Number Theory, Chelsea Publishing Company, New York, [OM] Olimpiada Matematyczna. [RaP] Z. Ramowicz, E. Piegat, Sto Zadań z Błyskiem, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, [S50] W. Sierpiński, Teoria Liczb, Warszawa - Wrocław, [S59] W. Sierpiński, Teoria Liczb II, PWN, Warszawa, [S59a] W. Sierpiński, O Stu Prostych, ale Trudnych Zagadnieniach Arytmetyki. Z Pogranicza Geometrii i Arytmetyki, Biblioteczka Matematyczna 6, PZWS, Warszawa, [S64] W. Sierpiński, 200 Zadań z Elementarnej Teorii Liczb, Biblioteczka Matematyczna 17, PZWS, Warszawa, 1964.
21 Funkcje arytmetyczne. 4. Liczba dzielników naturalnych 77 [S65] [S68] W. Sierpiński, Wstęp do Teorii Liczb, (wydanie 2), Biblioteczka Matematyczna 25, PZWS, Warszawa, W. Sierpiński, Arytmetyka Teoretyczna, (wydanie 4), Biblioteka Matematyczna 7, PWN, Warszawa, [San2] D. A. Santos, Elementary Number Theory Notes, Preprint, Internet [Sand] J. Sándor, Geometric Theorems, Diophantine Equations, and Arithmetic Functions, American Research Press, Rehoboth, [SPom] Sprwozdanie Komitetu Głównego Polskiej Olimpiady Matematycznej. [Szn] L. B. Szneperman, Zbiór Zadań z Algebry i Teorii Liczb (po rosyjsku), Minsk, [ZurJ] A. Żurek, P. Jędrzejewicz, Zbiór Zadań dla Kółek Matematycznych w Szkole Podstawowej, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe 2004.
Podróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 07 Ciągi rekurencyjne Rozdział 12 12 Całkowitość wyrazów pewnych ciągów rekurencyjnych Andrzej Nowicki 17 maja 2012, http://wwwmatunitorunpl/~anow Spis treści 12 Całkowitość
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 09. Sześciany, Bikwadraty i Wyższe Potęgi Rozdział. Sześciany Andrzej Nowicki 24 kwietnia 202, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści Sześciany 5. Cyfry sześcianów..................................
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 15. Liczby, Funkcje, Ciągi, Zbiory, Geometria Rozdział. Ciągi komplementarne Andrzej Nowicki 16 kwietnia 013, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści Ciągi komplementarne
Bardziej szczegółowoDwa równania kwadratowe z częścią całkowitą
Dwa równania kwadratowe z częścią całkowitą Andrzej Nowicki Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet M. Kopernika w Toruniu anow @ mat.uni.torun.pl 4 sierpnia 00 Jeśli r jest liczbą rzeczywistą, to
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 03. Liczby Kwadratowe Rozdział 3 3. Sumy dwóch kwadratów Andrzej Nowicki 27 kwietnia 2013, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści 3 Sumy dwóch kwadratów 49 3.1 Warunki
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 06. Podzielność w Zbiorze Liczb Całkowitych Rozdział 3 3. Liczby względnie pierwsze Andrzej Nowicki 10 maja 2012, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści 3 Liczby
Bardziej szczegółowoZadania do samodzielnego rozwiązania
Zadania do samodzielnego rozwiązania I. Podzielność liczb całkowitych 1. Pewna liczba sześciocyfrowa a kończy się cyfrą 5. Jeśli tę cyfrę przestawimy na miejsce pierwsze ze strony lewej, to otrzymamy nową
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zadania z teorii liczb
Przykładowe zadania z teorii liczb I. Podzielność liczb całkowitych. Liczba a = 346 przy dzieleniu przez pewną liczbę dodatnią całkowitą b daje iloraz k = 85 i resztę r. Znaleźć dzielnik b oraz resztę
Bardziej szczegółowoSumy kolejnych bikwadratów
Sumy kolejnych bikwadratów Znane są następujące dwie równości Andrzej Nowicki 18 maja 2015, wersja bi-12 3 2 + 4 2 = 5 2 3 3 + 4 3 + 5 3 = 6 3. Czy istnieją podobnego typu równości dla czwartych potęg?
Bardziej szczegółowoSumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych
Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych Andrzej Nowicki 24 maja 2015, wersja kk-17 Niech m < n będą danymi liczbami naturalnymi. Interesować nas będzie równanie ( ) y 2 + (y + 1) 2 + + (y + m 1) 2 =
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2012/13
Poniedziałek 12 listopada 2012 - zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 1. Wtorek 13 listopada 2012 - odbywają się zajęcia czwartkowe. 79. Uprościć wyrażenia a) 4 2+log 27 b) log 3 2 log 59 c) log
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. Czwartek 28 marca zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 1.
Czwartek 28 marca 2013 - zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 1. 122. Uprościć wyrażenia a) 4 2+log 27 b) log 3 2 log 59 c) log 6 2+log 36 9 123. Dla ilu trójek liczb rzeczywistych dodatnich a,
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2013/14. Czwartek 21 listopada zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 2.
Czwartek 21 listopada 2013 - zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 2. Uprościć wyrażenia 129. 4 2+log 27 130. log 3 2 log 59 131. log 6 2+log 36 9 log 132. m (mn) log n (mn) dla liczb naturalnych
Bardziej szczegółowoMatematyka Dyskretna Zestaw 2
Materiały dydaktyczne Matematyka Dyskretna (Zestaw ) Matematyka Dyskretna Zestaw 1. Wykazać, że nie istnieje liczba naturalna, która przy dzieleniu przez 18 daje resztę 13, a przy dzieleniu przez 1 daje
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2015/16
Na ćwiczeniach 6.0.205 omawiamy test kwalifikacyjny. Uwaga: Przyjmujemy, że 0 nie jest liczbą naturalną, tzn. liczby naturalne są to liczby całkowite dodatnie.. Sformułować uogólnione cechy podzielności
Bardziej szczegółowoTwierdzenie Li-Yorke a Twierdzenie Szarkowskiego
Politechnika Gdańska Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Twierdzenie Li-Yorke a Twierdzenie Szarkowskiego Autor: Kamil Jaworski 11 marca 2012 Spis treści 1 Wstęp 2 1.1 Podstawowe pojęcia........................
Bardziej szczegółowoJeśli lubisz matematykę
Witold Bednarek Jeśli lubisz matematykę Część 3 Opole 011 1 Wielokąt wypukły i kąty proste Pewien wielokąt wypukły ma cztery kąty proste. Czy wielokąt ten musi być prostokątem? Niech n oznacza liczbę wierzchołków
Bardziej szczegółowoZadania z elementarnej teorii liczb Andrzej Nowicki
Zadania z elementarnej teorii liczb Andrzej Nowicki UMK, Toruń 2012 1. Wykazać, że liczba 2222 5555 + 5555 2222 jest podzielna przez 7. 2. Wykazać, że liczba 222222 555555 + 555555 222222 jest podzielna
Bardziej szczegółowo5. Logarytmy: definicja oraz podstawowe własności algebraiczne.
5. Logarytmy: definicja oraz podstawowe własności algebraiczne. 78. Uprościć wyrażenia a) 4 2+log 27 b) log 3 2 log 59 c) log 6 2+log 36 9 a) 4 2+log 27 = (2 2 ) log 27 4 = 28 2 = 784 29 listopada 2008
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2014/15
Ćwiczenia 5/6, 10, 17.03.2015 (obie grupy) 33. Połączyć podane warunki w grupy warunków równoważnych dla dowolnej liczby naturalnej n. a) liczba n jest nieparzysta b) liczba n jest względnie pierwsza z
Bardziej szczegółowoZestaw zadań dotyczących liczb całkowitych
V Zestaw zadań dotyczących liczb całkowitych Opracowanie Monika Fabijańczyk ROZDZIAŁ 1 Cechy podzielności Poniższe zadania zostały wybrane z różnych zbiorów zadań, opracowań, konkursów matematycznych.
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.
Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania. Arkadiusz Męcel Uwagi początkowe W trakcie zajęć przyjęte zostaną następujące oznaczenia: 1. Zbiory liczb: R - zbiór liczb rzeczywistych; Q - zbiór
Bardziej szczegółowoNierówności symetryczne
Nierówności symetryczne Andrzej Nowicki Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Wydział Matematyki i Informatyki, ul Chopina 1 18, 87 100 Toruń (e-mail: anow@matunitorunpl) Sierpień 1995 Wstęp Jeśli x, y, z, t
Bardziej szczegółowoZasada indukcji matematycznej
Zasada indukcji matematycznej Twierdzenie 1 (Zasada indukcji matematycznej). Niech ϕ(n) będzie formą zdaniową zmiennej n N 0. Załóżmy, że istnieje n 0 N 0 takie, że 1. ϕ(n 0 ) jest zdaniem prawdziwym,.
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. W dniu 21 lutego 2013 r. omawiamy test kwalifikacyjny.
W dniu 21 lutego 2013 r. omawiamy test kwalifikacyjny. Uwaga: Przyjmujemy, że 0 nie jest liczbą naturalną, tzn. liczby naturalne są to liczby całkowite dodatnie. 1. Dane są liczby naturalne m, n. Wówczas
Bardziej szczegółowoCiągi komplementarne. Autor: Krzysztof Zamarski. Opiekun pracy: dr Jacek Dymel
Ciągi komplementarne Autor: Krzysztof Zamarski Opiekun pracy: dr Jacek Dymel Spis treści 1 Wprowadzenie 2 2 Pojęcia podstawowe 3 2.1 Oznaczenia........................... 3 2.2 "Ciąg odwrotny"........................
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 05. Funkcje Arytmetyczne Rozdział 1 1. Funkcje arytmetyczne i splot Dirichleta Andrzej Nowicki 10 maja 2012, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści 1 Funkcje arytmetyczne
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 06. Podzielność w Zbiorze Liczb Całkowitych Rozdział 10 10. Sporadyczne ciągi arytmetyczne Andrzej Nowicki 10 maja 2012, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści 10
Bardziej szczegółowoLI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)
LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. Dana jest liczba całkowita n 2. Wyznaczyć liczbę rozwiązań (x 1,x
Bardziej szczegółowoDr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska
Dr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel. 320-27-40 Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska E-mail: Strona internetowa: robert.wojcik@pwr.edu.pl google: Wójcik
Bardziej szczegółowoVII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów
VII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów Zawody stopnia pierwszego część testowa, test próbny www.omg.edu.pl (wrzesień 2011 r.) Rozwiązania zadań testowych 1. Liczba krawędzi pewnego ostrosłupa jest o
Bardziej szczegółowo4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.
Jarosław Wróblewski Matematyka dla Myślących, 008/09. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych. 15 listopada 008 r. Uwaga: Przyjmujemy,
Bardziej szczegółowoI) Reszta z dzielenia
Michał Kremzer tekst zawiera 9 stron na moim komputerze Tajemnice liczb I) Reszta z dzielenia 1) Liczby naturalne dodatnie a, b, c dają tę samą resztę przy dzieleniu przez 3. Czy liczba A) a + b + c B)
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2014/15
Ćwiczenia 0.10.014 Powtórka przed sprawdzianem nr 1. Wzory skróconego mnożenia dwumian Newtona procenty. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Ćwiczenia 138.10.014 Sprawdzian nr 1: 1.10.014 godz. 8:15-8:40
Bardziej szczegółowoPodzielność w zbiorze liczb całkowitych
Podróże po Imperium Liczb Część 6 Podzielność w zbiorze liczb całkowitych Andrzej Nowicki Wydanie drugie, uzupełnione i rozszerzone Olsztyn, Toruń, 2012 PDZ - 38(890) - 10.05.2012 Spis treści Wstęp 1 1
Bardziej szczegółowoFunkcje arytmetyczne. Funkcje arytmetyczne
Definicja 1 Każda arytmetyczna, to funkcja f(n, n N, przyporządkowująca N C, (R. Na przykład: f(n = n. Definicja 2: Funkcję arytmetyczną f : N f(n R nazywamy multyplikatywną, jeżeli m,n N, m n mamy f(mn
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna 1 Zasada indukcji Rozpatrzmy najpierw następujący przykład. Przykład 1 Oblicz sumę 1 + + 5 +... + (n 1). Dyskusja. Widzimy że dla n = 1 ostatnim składnikiem powyższej sumy jest n
Bardziej szczegółowoSześciany, bikwadraty i wyższe potęgi
Podróże po Imperium Liczb Część 9 Sześciany, bikwadraty i wyższe potęgi Andrzej Nowicki Wydanie drugie uzupełnione i rozszerzone Olsztyn, Toruń, 2012 SZB - 41(1028) - 24.04.2012 Spis treści Wstęp 1 1 Sześciany
Bardziej szczegółowoRzędy Elementów Grupy Abelowej Andrzej Nowicki 16 września 2015, wersja rz-15
Materiały Dydaktyczne 2015 Rzędy Elementów Grupy Abelowej Andrzej Nowicki 16 września 2015, wersja rz-15 Niech G będzie grupą z elementem neutralnym e i niech a G. Załóżmy, że istnieje co najmniej jedna
Bardziej szczegółowoTwierdzenie Eulera. Kongruencje wykład 6. Twierdzenie Eulera
Kongruencje wykład 6 ... Euler, 1760, Sankt Petersburg Dla każdego a m zachodzi kongruencja a φ(m) 1 (mod m). Przypomnijmy: φ(m) to liczba reszt modulo m względnie pierwszych z m; φ(m) = m(1 1/p 1 )...
Bardziej szczegółowo6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.).
6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.). 0 grudnia 008 r. 88. Obliczyć podając wynik w postaci ułamka zwykłego a) 0,(4)+ 3 3,374(9) b) (0,(9)+1,(09)) 1,() c) (0,(037))
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb Część 3 Liczby kwadratowe Andrzej Nowicki
Podróże po Imperium Liczb Część 3 Liczby kwadratowe Andrzej Nowicki Wydanie drugie, uzupełnione i rozszerzone Olsztyn, Toruń, 2012 KWA - 40(1195) - 19.03.2012 Spis treści Wstęp 1 1 Cyfry liczb kwadratowych
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. x + 2 = 0.
Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.
Bardziej szczegółowoWykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych
Arytmetyka liczb całkowitych Wykład 1 Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych Z = {0, ±1, ±2,...}. Zakładamy, że czytelnik zna relację
Bardziej szczegółowoI Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Bydgoszczy. Wojciech Kretowicz PODZIELNOŚĆ SILNI A SUMA CYFR
I Liceum Ogólnokształcące im. Cypriana Kamila Norwida w Bydgoszczy Wojciech Kretowicz PODZIELNOŚĆ SILNI A SUMA CYFR Opiekun Mariusz Adamczak wojtekkretowicz@gmail.com Bydgoszcz 2017 Spis treści Wstęp...
Bardziej szczegółowoZadania z arytmetyki i teorii liczb
Zadania z arytmetyki i teorii liczb Andrzej Nowicki 1. Znaleźć największą wartość iloczynu liczb naturalnych, których suma równa się 2010. 2. Z cyfr 1, 2,..., 9 utworzono trzy trzycyfrowe liczby o największym
Bardziej szczegółowoWokół Problemu Steinhausa z teorii liczb
Wokół Problemu Steinhausa z teorii liczb Konferencja MathPAD 0 Piotr Jędrzejewicz Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Celem referatu jest przedstawienie sposobu wykorzystania
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15
Matematyka dyskretna Andrzej Łachwa, UJ, 2015 andrzej.lachwa@uj.edu.pl 3/15 Indukcja matematyczna Poprawność indukcji matematycznej wynika z dobrego uporządkowania liczb naturalnych, czyli z następującej
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 01. Liczby Wymierne Rozdział 9 9. Liczby postaci / + / + + x s / Andrzej Nowicki 7 grudnia 2011, http://www.mat.uni.torun.pl/~anow Spis treści 9 Liczby postaci / + / + +
Bardziej szczegółowoWzory skróconego mnożenia w zadaniach olimpijskich
Wzory skróconego mnożenia w zadaniach olimpijskich Jacek Dymel 17.10.008 Bardzo często uczniowie wyrażają taką opinię, że do rozwiązywania zadań olimpijskich niezbędna jest znajomość wielu skomplikowanych
Bardziej szczegółowoLX Olimpiada Matematyczna
LX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia drugiego 13 lutego 2009 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. Liczby rzeczywiste a 1, a 2,..., a n (n 2) spełniają warunek a 1
Bardziej szczegółowoOLIMPIADA MATEMATYCZNA
OLIMPIADA MATEMATYCZNA Na stronie internetowej wwwomgedupl Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów (OMG) ukazały się ciekawe broszury zawierające interesujące zadania wraz z pomysłowymi rozwiązaniami z
Bardziej szczegółowoLiczby pierwsze rozmieszczenie. Liczby pierwsze rozmieszczenie
Rozmieszczenie liczb pierwszych Wprowadzamy funkcję π(x) def = p x 1, liczbę liczb pierwszych nie przekraczających x. Łatwo sprawdzić: π(12) = 5 (2, 3, 5, 7, 11); π(17) = 7 (2, 3, 5, 7, 11, 13, 17). Jeszcze
Bardziej szczegółowoObóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów
Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów Liga zadaniowa 202/203 Seria VI (grudzień 202) rozwiązania zadań 26. Udowodnij, że istnieje 0 00 kolejnych liczb całkowitych dodatnich nie większych
Bardziej szczegółowoLiczby Mersenne a, Fermata i inne liczby
Podróże po Imperium Liczb Część 8 Liczby Mersenne a, Fermata i inne liczby Andrzej Nowicki Wydanie drugie, uzupełnione i rozszerzone Olsztyn, Toruń, 2012 MER - 37(980) - 20.05.2012 Spis treści Wstęp 1
Bardziej szczegółowoLICZBY POWTÓRKA I (0, 2) 10 II (2, 5) 5 III 25 IV Liczba (0, 4) 5 jest równa liczbom A) I i III B) II i IV C) II i III D) I i II E) III i IV
LICZBY POWTÓRKA ZADANIE (3 PKT) W tabeli zapisano cztery liczby. I (0, 2) 0 II (2, 5) 5 ( III 25 ) 2 ( 25 ) 3 IV 2 5 5 Liczba (0, 4) 5 jest równa liczbom A) I i III B) II i IV C) II i III D) I i II E)
Bardziej szczegółowoXIII Olimpiada Matematyczna Juniorów
XIII Olimpiada Matematyczna Juniorów Zawody stopnia pierwszego część testowa (8 września 017 r.) Rozwiązania zadań testowych 1. W każdym z trzech lat 018, 019 i 00 pensja pana Antoniego będzie o 5% większa
Bardziej szczegółowo1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)
1. Liczby wymierne. - wartość bezwzględna liczby. dla 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba) - dla < 0 ( wartością bezwzględną liczby ujemnej jest liczba do niej przeciwna) W interpretacji
Bardziej szczegółowoŁatwy dowód poniższej własności pozostawiamy czytelnikowi.
Rozdział 3 Logarytm i potęga 3.1 Potęga o wykładniku naturalnym Definicja potęgi o wykładniku naturalnym. Niech x R oraz n N. Potęgą o podstawie x i wykładniku n nazywamy liczbę x n określoną następująco:
Bardziej szczegółowoAproksymacja diofantyczna
Aproksymacja diofantyczna Szymon Draga Ustroń, 4 listopada 0 r Wprowadzenie Jak wiadomo, każdą liczbę niewymierną można (z dowolną dokładnością) aproksymować liczbami wymiernymi Powstaje pytanie, w jaki
Bardziej szczegółowoCiała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);
Ciała i wielomiany 1 Ciała i wielomiany 1 Definicja ciała Niech F będzie zbiorem, i niech + ( dodawanie ) oraz ( mnożenie ) będą działaniami na zbiorze F. Definicja. Zbiór F wraz z działaniami + i nazywamy
Bardziej szczegółowoPodzielność, cechy podzielności, liczby pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.
Podzielność, cechy podzielności, liczby pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność. W dniu 25 lutego 2014 r. omawiamy test kwalifikacyjny. Uwaga: Przyjmujemy, że 0 nie jest
Bardziej szczegółowoObóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów
Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów Liga zadaniowa 0/03 Seria IV październik 0 rozwiązania zadań 6. Dla danej liczby naturalnej n rozważamy wszystkie sumy postaci a b a b 3 a 3 b 3 a b...n
Bardziej szczegółowo7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :
WYKŁAD 5 1 7. CIĄGI. CIĄGIEM NIESKOŃCZONYM nazywamy funkcję określoną na zbiorze liczb naturalnych, dodatnich, a wyrazami ciągu są wartości tej funkcji. CIĄGIEM SKOŃCZONYM nazywamy funkcję określoną na
Bardziej szczegółowo1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.
1.1. NWD, NWW i algorytm Euklidesa. 1. Wykład 1 Twierdzenie 1.1 (o dzieleniu z resztą). Niech a, b Z, b 0. Wówczas istnieje dokładnie jedna para liczb całkowitych q, r Z taka, że a = qb + r oraz 0 r< b.
Bardziej szczegółowoIndukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak
Indukcja Materiały pomocnicze do wykładu wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Charakteryzacja zbioru liczb naturalnych Arytmetyka liczb naturalnych Jedną z najważniejszych teorii matematycznych jest arytmetyka
Bardziej szczegółowoW. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1
W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1 Zadanie IV. Dany jest prostokątny arkusz kartony o długości 80 cm i szerokości 50 cm. W czterech rogach tego arkusza wycięto kwadratowe
Bardziej szczegółowoObóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów
Obóz Naukowy Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów Liga zadaniowa 2012/2013 Seria X (kwiecień 2013) rozwiązania zadań 46. Na szachownicy 75 75 umieszczono 120 kwadratów 3 3 tak, że każdy pokrywa 9 pól.
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb
Podróże po Imperium Liczb Część 14. Równanie Pella Rozdział 9 9. Zastosowania równania Pella Andrzej Nowicki 10 kwietnia 013, Spis treści http://www.mat.uni.torun.pl/~anow 9 Zastosowania równania Pella
Bardziej szczegółowoVII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów
VII Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów Zawody stopnia pierwszego część testowa www.omg.edu.pl (29 września 2011 r.) Rozwiązania zadań testowych 1. Istnieje taki graniastosłup, którego liczba krawędzi
Bardziej szczegółowoKURS MATURA ROZSZERZONA część 1
KURS MATURA ROZSZERZONA część 1 LEKCJA 1 Liczby rzeczywiste ZADANIE DOMOWE www.etrapez.pl Strona 1 Część 1: TEST Zaznacz poprawną odpowiedź (tylko jedna jest prawdziwa). Pytanie 1 10 2 2019 684 168 2 Dane
Bardziej szczegółowoFunkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2010/11
Uwaga: Przyjmujemy, że 0 nie jest liczbą naturalną, tzn. liczby naturalne są to liczby całkowite dodatnie.. Dane są liczby naturalne m, n. Wówczas dla dowolnej liczby naturalnej k, liczba k jest podzielna
Bardziej szczegółowoLXII Olimpiada Matematyczna
1 Zadanie 1. LXII Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia drugiego 18 lutego 2011 r. (pierwszy dzień zawodów) Rozwiązać w liczbach rzeczywistych układ równań { (x y)(x 3 +y
Bardziej szczegółowoFunkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,
Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \
Bardziej szczegółowoTeoria. a, jeśli a < 0.
Teoria Definicja 1 Wartością bezwzględną liczby a R nazywamy liczbę a określoną wzorem a, jeśli a 0, a = a, jeśli a < 0 Zgodnie z powyższym określeniem liczba a jest równa odległości liczby a od liczby
Bardziej szczegółowoFunkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.
Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne. Funkcja homograficzna. Definicja. Funkcja homograficzna jest to funkcja określona wzorem f() = a + b c + d, () gdzie współczynniki
Bardziej szczegółowoJarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2011/12
168. Uporządkować podane liczby w kolejności niemalejącej. sin50, cos80, sin170, cos200, sin250, cos280. 169. Naszkicować wykres funkcji f zdefiniowanej wzorem a) f(x) = sin2x b) f(x) = cos3x c) f(x) =
Bardziej szczegółowoa 1, a 2, a 3,..., a n,...
III. Ciągi liczbowe. 1. Definicja ciągu liczbowego. Definicja 1.1. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję a : N R odwzorowującą zbiór liczb naturalnych N w zbiór liczb rzeczywistych R i oznaczamy przez {a
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna. Wykład 5: Funkcje multiplikatywne. Gniewomir Sarbicki
Matematyka dyskretna Wykład 5: Funkcje multiplikatywne Gniewomir Sarbicki Definicja: Funkcję f : N Z nazywamy: multiplikatywną, jeżeli n, m NW D(n, m) = 1 = f(nm) = f(n)f(m) całkowicie multiplikatywną,
Bardziej szczegółowoW. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1
W. Guzicki Próbna matura, grudzień 01 r. poziom rozszerzony 1 Próbna matura rozszerzona (jesień 01 r.) Zadanie 18 kilka innych rozwiązań Wojciech Guzicki Zadanie 18. Okno na poddaszu ma mieć kształt trapezu
Bardziej szczegółowo1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.
10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10
Matematyka dyskretna Andrzej Łachwa, UJ, 2018 andrzej.lachwa@uj.edu.pl 3/10 indukcja matematyczna Poprawność indukcji matematycznej wynika z dobrego uporządkowania liczb naturalnych, czyli z następującej
Bardziej szczegółowoTest kwalifikacyjny na I Warsztaty Matematyczne
Test kwalifikacyjny na I Warsztaty Matematyczne Na pytania odpowiada się tak lub nie poprzez wpisanie odpowiednio T bądź N w pole obok pytania. W danym trzypytaniowym zestawie możliwa jest dowolna kombinacja
Bardziej szczegółowoMatematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14
Matematyka dyskretna Andrzej Łachwa, UJ, 2019 andrzej.lachwa@uj.edu.pl 4/14 Indukcja matematyczna Poprawność indukcji matematycznej wynika z dobrego uporządkowania liczb naturalnych, czyli z następującej
Bardziej szczegółowoPrzykładami ciągów, które Czytelnik dobrze zna (a jeśli nie, to niniejszym poznaje), jest ciąg arytmetyczny:
Podstawowe definicje Definicja ciągu Ciągiem nazywamy funkcję na zbiorze liczb naturalnych, tzn. przyporządkowanie każdej liczbie naturalnej jakiejś liczby rzeczywistej. (Mówimy wtedy o ciągu o wyrazach
Bardziej szczegółowoX Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów
X Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów Zawody stopnia pierwszego część testowa www.omg.edu.pl (27 listopada 2014 r.) Rozwiązania zadań testowych 1. Istnieje ostrosłup, który ma dokładnie 15 14 a) wierzchołków;
Bardziej szczegółowoIV Warsztaty Matematyczne I LO im. Stanisława Dubois w Koszalinie
IV Warsztaty Matematyczne I LO im. Stanisława Dubois w Koszalinie Zadania i rozwiązania. Grupa starsza. Dzień drugi 28.09.2010r. Streszczenie Przygotowując zadania opierałem się o zasoby zadaniowe pochodzące
Bardziej szczegółowoPodróże po Imperium Liczb Część 4 Liczby pierwsze Andrzej Nowicki
Podróże po Imperium Liczb Część 4 Liczby pierwsze Andrzej Nowicki Wydanie drugie, uzupełnione i rozszerzone Olsztyn, Toruń, 2012 PRI - 45(762) - 19.03.2012 Spis treści Wstęp 1 1 Cyfry liczb pierwszych
Bardziej szczegółowoPodzielność liczb; iloczyn i suma dzielników
Podzielność liczb; iloczyn i suma dzielników Liczba dzielników Postać (rozkład) kanoniczna każdej liczby N = p α1 1 pα2 2... pαr 1 pαr r. Każdy dzielnik d naszej liczby ma swojego partnera d 1 : N = d
Bardziej szczegółowoMaria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI
Maria Romanowska UDOWODNIJ, ŻE... PRZYKŁADOWE ZADANIA MATURALNE Z MATEMATYKI Matematyka dla liceum ogólnokształcącego i technikum w zakresie podstawowym i rozszerzonym Z E S Z Y T M E T O D Y C Z N Y Miejski
Bardziej szczegółowoUwaga 1. Zbiory skończone są równoliczne wtedy i tylko wtedy, gdy mają tyle samo elementów.
Logika i teoria mnogości Wykład 11 i 12 1 Moce zbiorów Równoliczność zbiorów Def. 1. Zbiory X i Y są równoliczne (X ~ Y), jeśli istnieje bijekcja f : X Y. O funkcji f mówimy wtedy, że ustala równoliczność
Bardziej szczegółowoKONGRUENCJE. 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności.
KONGRUENCJE Dla a, b, m Z mówimy, że liczba a przystaje do liczby b modulo m a b (mod m) m (a b) (a b (mod m) można też zapisać jako: a = km + b, k Z). Liczbę m nazywamy modułem kongruencji. Własności:
Bardziej szczegółowoTreści zadań Obozu Naukowego OMJ
STOWARZYSZENIE NA RZECZ EDUKACJI MATEMATYCZNEJ KOMITET GŁÓWNY OLIMPIADY MATEMATYCZNEJ JUNIORÓW Treści zadań Obozu Naukowego OMJ Poziom OM 2017 rok SZCZYRK 2017 Olimpiada Matematyczna Juniorów jest wspó³finansowana
Bardziej szczegółowoĆWICZENIA Z ARYTMETYKI TEORETYCZNEJ 1. LICZBY NATURALNE. x + 1 = x, x + y = (x + y). ( y + (z + w) ) + w = x + (d) jeśli (x) = 1, to x = 1,
ĆWICZENIA Z ARYTMETYKI TEORETYCZNEJ 1. LICZBY NATURALNE. Dodawanie liczb naturalnych. Przypomnijmy, że dodawanie "+" jest działaniem scharakteryzowanym jednoznacznie przez warunki: (1 + ) (2 + ) x + 1
Bardziej szczegółowoXI Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów
www.omg.edu.pl I Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów Zawody stopnia pierwszego część korespondencyjna (1 września 2015 r. 12 października 2015 r.) Szkice rozwiązań zadań konkursowych 1. Wykaż, że istnieje
Bardziej szczegółowo2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność.
2. Liczby pierwsze i złożone, jednoznaczność rozkładu na czynniki pierwsze, największy wspólny dzielnik, najmniejsza wspólna wielokrotność. 11 października 2008 r. 19. Wskazać takie liczby naturalne m,
Bardziej szczegółowoLXIX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2018 r. (pierwszy dzień zawodów)
LXIX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2018 r. (pierwszy dzień zawodów) 1. Dany jest trójkąt ostrokątny ABC, w którym AB < AC. Dwusieczna kąta
Bardziej szczegółowoLVIII Olimpiada Matematyczna
LVIII Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2007 r. (pierwszy dzień zawodów) Zadanie 1. W trójkącie ostrokątnym A punkt O jest środkiem okręgu opisanego,
Bardziej szczegółowo