Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Źródło: http://gimnazjum74b.blogspot.com ELASTYCZNOŚĆ INTERDYSCYPLINARNOŚĆ WIELODYSCYPLINARNOŚĆ GOTOWOŚĆ DO CIĄGŁEGO UCZENIA SIĘ PRZEJAWIANIE INICJATYWY PLANOWANIE ŚCIEŻKI ROZWOJU SKUTECZNE PODEJMOWANIE DECYZJI?????
ZAUFANIE TOLERANCJA KREATYWNOŚĆ Źródło: http://gimnazjum74b.blogspot.com
TECHNOLOGIE DIGITALIZACJA ZASOBÓW NOWE NARZĘDZIA EDUKACYJNE GLOBALIZACJA DYFUZJA KULTUROWA POJAWIENIE SIĘ W SZKOLE POKOLENIA Y ZMIANA MODELU RODZINY ZMIANA MODELU PRACY ZMIANA STYLU ŻYCIA TRUDNOŚĆ Z SELEKCJĄ INFORMACJI TRUDNOŚCI Z PODEJMOWANIEM DECYZJI NADAKTYWNOŚĆ PROWADZĄCA DO BRAKU CZASU NASILENIE CHORÓB CYWILIZACYJNYCH KOMPETENCJE VS. KWALIFIKACJE CAŁOŻYCIOWE UCZENIE SIĘ NADMIAR INFORMACJI
ZAUFANIE: JEDNOŚĆ Z MATKĄ ODRĘBNOŚĆ: JA JESTEM DOKONYWANIE WYBORÓW STAWIANIE GRANIC INICJATYWA: WYRAŻANIE SIEBIE RELACJE Z INNYMI TWÓRCZOŚĆ KREATYWNOŚĆ TOŻSAMOŚĆ: KIM JESTEM? JAKI JESTEM? SENS ŻYCIA NIEZALEŻNOŚĆ: JA JESTEM JA MOGĘ DO 2 R.Ż. OD 2 R.Ż. PRZEDSZKOLE DOJRZEWANIE DOROSŁOŚĆ
Zdrowo przeżyte etapy prowadzą do indywidualnego rozwoju, budowania trwałych relacji z innymi, zdolności podejmowania niezależnych decyzji i brania za nie odpowiedzialności. NA ETAP EDUKACJI FORMALNEJ PRZYPADA OKRES INICJATYWY I KSZTAŁTOWANIA TOŻSAMOŚCI ETAPY KLUCZOWE DLA ZDROWEGO ROZWOJU CZŁOWIEKA!
NIEZALEŻNOŚĆ PODEJMOWANIE PRACY, KSZTAŁCENIE KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH INICJATYWA I KSZTAŁTOWANIE TOŻSAMOŚCI PRZEDSZKOLE I SZKOŁA PODSTAWOWA, ŚREDNIA I WYŻSZA KSZTAŁTOWANIE KOMPETENCJI KLUCZOWYCH ZAUFANIE I ODRĘBNOŚĆ ETAP ROZWOJU NIEMOWLĘCEGO I WCZESNODZIECIĘCEGO ŻŁOBEK KSZTAŁTOWANIE CECH OSOBOWOŚCI
J. ojczysty Ekspresja kulturalna J. obce Inicjatywa UCZENIE SIĘ Matematyk a i technika Postawa obywate lska Informatyk a
instytucje i partnerstwa narzędzia edukacyjne treści człowiek: nauczyciel uczeń menedżer
UCZENIE SIĘ W CENTRUM KOMPETENCJI KLUCZOWYCH + CZŁOWIEK W CENTRUM SYSTEMU EDUKACJI = ZDROWE SPOŁECZEŃSTWO, KREATYWNE SPOŁECZEŃSTWO, ODPOWIEDZIALNE SPOŁECZEŃSTWO ITD.
Wzrost liczby docierających do człowieka informacji Wzrost tempa życia, bo krótki żywot informacji KOMPETENCJE: kształcenie zdolności selekcji informacji, zdolności myślenia i podejmowania decyzji, zarządzania zmianą; dostosowanie do edukacji nieformalnej; kompetencje vs. kwalifikacje
Rozwój nowych technologii i pojawienie się nowych narzędzi w edukacji Pokolenie Y e-learning m-learning choroby cywilizacyjne KOMPETENCJE: wielodyscyplinarność, interdyscyplinarność, interaktywność, zdolność uczenia się i oduczania
Dalsza globalizacja Nowe społeczeństwo Nowy model rodziny Nowy model pracy Zarządzanie wiekiem KOMPETENCJE: nowe elastyczne modele uczenia się, kształtowanie umiejętności współpracy, otwartości, elastyczności; konieczność uczenia się całożyciowego
EDUKACJA FORMALNA EDUKACJA NIEFORMALNA PROCES UCZENIA SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE UCZENIE SIĘ PRZEZ DOŚWIADCZENIE
Ewolucja rynku pracy w kierunku rosnącego znaczenia zawodów wymagających operowania złożonym zestawem kompetencji przy pewnej redukcji popytu na zawody proste, rutynowe, oparte o niskie kwalifikacji zawodowe. Reorientacja w dziedzinach przygotowujących do podjęcia zawodu. Dotyczy ona nie tylko szkolnictwa wyższego czy różnorodnych szkoleń i kursów dokształcających osoby dorosłe, ale przede wszystkim dotyka niższe szczeble edukacji od przedszkolnego do średniego.
POZYCJA POMORSKIEGO JEST NA TLE POLSKI JEST PRZECIĘTNA LUB PONIŻEJ PRZECIĘTNEJ JEŚLI CHODZI O JAKOŚĆ UZYSKANEGO WYKSZTAŁCENIA JAKOŚĆ KOMPETENCJI JEST ZATEM RACZEJ ŚREDNIA I NISKA NIŻ WYSOKA. DOTYCZY TO OBSZARÓW KOMPETENCJI, KTÓRE POWINNY BYĆ LECZ NIE ZAWSZE SĄ ROZWIJANE NA NAJNIŻSZYCH SZCZEBLACH OŚWIATY: CZYTANIE, PISANIE I PODSTAWY MATEMATYKI, WIEDZA POZNAWCZA, ZDOLNOŚĆ SAMODZIELNEGO MYŚLENIA I UCZENIA SIĘ, MYŚLENIE ANALITYCZNE ORAZ ZDOLNOŚĆ ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW, KREATYWNOŚĆ, KOMUNIKACJA, UMIEJĘTNOŚCI PRACY W ZESPOLE I PRACY W GRUPACH, SYMULTANICZNE WYKORZYSTYWANIE RÓŻNYCH NARZĘDZI NOWYCH TECHNOLOGII, POSTAWY I WARTOŚCI SPOŁECZNE, OBYWATELSKIE.
Niska jakość umiejętności i kwalifikacji absolwentów zasadniczych szkół zawodowych jest po części wynikiem polityki państwa, które w ciągu ostatnich lat promowało szkolnictwo ogólnokształcące kosztem szkolnictwa zawodowego. W wyniku takiej polityki preferencje młodzieży i rodziców ukierunkowały się na szkolnictwo ogólnokształcące, przez co ten rodzaj wykształcenia jest postrzegany jako najlepszy. Spowodowało to, że edukację w zasadniczych szkołach zawodowych wybiera głównie młodzież o niskich aspiracjach i niewielkich zdolnościach. Dodatkowo, wielu uczniów nie angażuje się w zdobywanie doświadczenia zawodowego i nie podchodzi do egzaminów zawodowych. Uczniowie techników z kolei nastawiają się raczej na kontynuację nauki na studiach i nie przywiązują wagi do praktycznej nauki zawodu ani do egzaminów zawodowych. Efektem jest niska ocena przydatności zawodowej absolwentów przez pracodawców.
Zagrożeniem dla osób z wykształceniem zawodowym, zwłaszcza zasadniczym zawodowym, jest posiadanie ograniczonych, wąsko wyspecjalizowanych kompetencji, co ogranicza ich elastyczność podejmowania zatrudnienia, a w konsekwencji pogarsza ich sytuację na rynku pracy.
kształtowanie świadomości rodziców, uczniów, nauczycieli lepsza informacja o potrzebach i wymaganiach rynku pracy, o zależności między poziomem kompetencji zawodowych a jakością życia, zmiana systemu kształcenia nauczycieli powinien być mistrzem (mentorem) i autorytetem dla ucznia; nauczanie ma odbywać się w sposób aktywujący tak ucznia jak i nauczyciela (odejście od schematycznego myślenia tak ucznia jak i nauczyciela); nauka ma być osiąganiem określonego celu a nie wyuczeniem reguły, jak najwcześniejsze wprowadzenie edukacji przedszkolnej, co jest ściśle związane z wyrównywaniem szans edukacyjnych (kompetencyjnych) dzieci w momencie dla ich edukacji najważniejszym, kiedy kształtuje się ta podstawa, na której później będą mogły być budowane kompetencje kluczowe a dalej kwalifikacje zawodowe. Im ta podstawa stabilniejsza (gruntowniejsza) tym większa szansa elastycznego funkcjonowania na późniejszym rynku pracy,
zmiana programów nauczania w szkołach, wprowadzenie na szeroką skalę nauczania na odległość, nauczania poprzez niezależne działania uczniów, poprzez doświadczenia, pracę interaktywną, pracę zespołową tak, aby wykształcać pewne umiejętności, kompetencje uczyć relacji, scenariuszy działań, uczyć, jak zdobyć informacje i od kogo, zwiększenie oferty dla uczniów, która umożliwiałaby im uzyskanie tego, czego nie dostarcza im niekiedy dom rodzinny większej liczby kontaktów z kulturą, zaangażowanie w różnego typu organizacje uświadamiające możliwość osiągnięcia celów przy planowaniu kariery, rozwijające postawy obywatelskie, przedsiębiorczość, pracę zespołową itp. wprowadzenie orientacji zawodowej już w gimnazjum i liceum (dla dzieci i dla rodziców), tak aby rozpoznać kompetencje, talenty,
różne formy kształcenia osób, które mają wykształcenie zawodowe i podstawowe wsparcie psychologa i doradcy zawodowego na dalszym etapie aktywności zawodowej, zapobieganie dziedziczeniu bierności różne formy szkolenia, dobre praktyki odnośnie potrzeby uczenia się od najmłodszych lat i uczenia się przez całe życie, upowszechnianie nauki języków obcych ich znajomość w dzisiejszej rzeczywistości jak i w przyszłej gospodarce opartej na wiedzy jest i będzie bezdyskusyjna, szeroki dostęp do systemu uzupełniania kompetencji zawodowych propagowanie szkoleń, dokształcania i przekwalifikowań wśród dorosłych,
upowszechnienie doradztwa zawodowego, co pozwoli na świadomy wybór kierunku kształcenia, upowszechnienie informacji gospodarczej, w tym na temat strategii i planów inwestycyjnych, zatrudnienie w szkołach dla dorosłych nauczycieli z uprawnieniami do nauczania osób dorosłych (andragogów), nauczanie języków obcych w małych grupach, propagowanie partnerstwa różnych organizacji z całego regionu, zaangażowanie pracodawców w dostosowanie programu kształcenia do potrzeb rynku pracy, polepszanie jakości zajęć praktycznych.
Odpowiedzialność OSOBISTA Budowanie wzajemnego ZAUFANIA czyli uczeń ma prawo do popełniania błędów, do zadawania trudnych pytań, do konstruktywnej krytyki (nauczyciel nie musi być nieomylny) Przejrzystość działań Dialog z uczniem, nauczycielem, rodzicem, menedżerem