Wskazówki do wykonania Ćwiczenia 0, przypomnienie (Excel 2007) Autor: dr Mariusz Giero 1. Pobieramy plik z linku przypomnienie. Należy obliczyć wartości w komórkach zaznaczonych żółtym kolorem. 2. Obliczenie podwyżki. 2.1. Obliczamy podwyżkę I pracownika (wzór: wynagrodzenie * podwyżka). W tym celu: 2.1.1. Ustawiamy się w komórce D6. 2.1.2. Wpisujemy znak równości 1 2.1.3. Klikamy w komórkę C6 (wynagrodzenie I pracownika) 2.1.4. Wpisujemy znak mnożenia (Shift 8) 2.1.5. Klikamy w komórkę C2 (podwyżka procentowo): W komórce pojawi się wzór: =C6*C2 2.1.6. Naciskamy Enter i otrzymujemy wynik 400 2.2. Obliczenie podwyżki pozostałych pracowników można wykonać szybciej niż przez powtórzenie dla każdego pracownika czynności z p. 2.1. W tym celu: 2.2.1. Ustawiamy się ponownie w komórce D6 (gdzie obliczyliśmy podwyżkę I pracownika). 2.2.2. Wchodzimy do edycji, klikając we wzór w tym miejscu: Dopisujemy dolary 2 przy C2: =C6*$C$2 i naciskamy enter 2.2.3. Kopiujemy wzór do pozostałych komórek (D7-D14), gdzie mają być podwyżki pracowników: 2.2.3.1. Ustawiamy się w komórce D6 z podwyżką I pracownika 2.2.3.2. Najeżdżamy na prawy dolny róg, tak żeby kursor myszki miał postać czarnego plusa. Z wciśniętym przyciskiem myszy przeciągamy aż do komórki D14. I otrzymujemy obliczenia podwyżek wszystkich pracowników. 2.2.4. Wyjaśnienie: 2.2.4.1. Przy kopiowaniu wzór zmienia się wg zasady: gdy kopiujemy w górę lub w dół zmienia się we wzorze numer wiersza, gdy kopiujemy w lewo lub prawo zmienia się we wzorze litera kolumny. Przykład 1. Gdy wzór C6*C2 skopiujemy do komórki poniżej to otrzymamy C7*C3, do kolejnej C8*C4 itd. 1 Wpisywanie wzoru zawsze zaczynamy od znaku równości. 2 Szybki sposób na dopisanie dolarów. Ustaw kursor przy C2 i naciśnij klawisz F4. Kolejne naciśnięcia F4 dopiszą dolar tylko przed numerem wiersza, a następnie tylko przed literą kolumny.
Przykład 2. Gdy wzór C6*C2 skopiujemy do komórki na prawo otrzymamy D6*D2, do kolejnej E6*E2 itd. 2.2.4.2. Gdy do adresu komórki dopiszemy dolary, to ta część wzoru nie będzie się zmieniać przy kopiowaniu. Dolar można dopisać na 3 sposoby: tylko przed literą kolumny (wtedy blokujemy tylko zmianę kolumny) tylko przed numerem wiersza (wtedy blokujemy tylko zmianę wiersza) przed literą kolumny i przed numerem wiersza (wtedy blokujemy zmianę wiersza i kolumny jednocześnie) 2.2.4.3. W naszym przypadku dopisaliśmy dolary dla C2, zaś C6 pozostawiliśmy bez zmian. C2 nie może się zmieniać, bo jest to komórka z procentową podwyżką, która dla wszystkich pracowników jest taka sama. C6 musi się zmieniać, aby odwoływać się do wynagrodzeń kolejnych pracowników. 2.2.4.4. Wzór =C6*C$2 zamiast =C6*$C$2 też jest poprawny. Kopiujemy w dół, więc litera kolumny i tak się nie zmienia, tym samym nie ma znaczenia czy dolar jest przed C czy nie. 3. Obliczenie wynagrodzenia po podwyżce. 3.1. W komórce E6 obliczamy wynagrodzenie po podwyżce I pracownika (wzór: stare wynagrodzenie + podwyżka, którą obliczyliśmy w p. 2), analogicznie jak w p. 2.1 3.2. Obliczamy wynagrodzenia po podwyżce dla pozostałych pracowników analogicznie jak w p. 2.2.3 tj. przez kopiowanie wzoru do komórek E7-E14. Tym razem nie blokujemy wzoru dolarami, bo oba składniki sumy muszą się zmieniać (musimy brać wynagrodzenia kolejnych pracowników i podwyżki kolejnych pracowników). 4. Suma starych wynagrodzeń (komórka C17). Zamiast dodawać wynagrodzenia kolejnych pracowników, szybszym sposobem jest zastosowanie funkcji suma. W tym celu: 4.1. Ustawiamy się w komórce C17. 4.2. Wstawiamy funkcję suma: FORMUŁY AUTOSUMOWANIE SUMA: 4.3. Otrzymujemy:
Program sam wypełnia wzór: =SUMA(C6:C16). 4.4. Poprawiamy zakres sumowania przeciągając dokładnie po wynagrodzeniach: od C6 do C14: 4.5. Naciskamy Enter, aby zakończyć. Otrzymujemy wynik 23100. 5. Suma podwyżek (D17), suma wynagrodzeń po podwyżce (E17): 5.1. Kopiujemy wzór z komórki C17 do komórek D17 i E17 (technika kopiowania jak w p. 2.2.3). Nie blokujemy wzoru dolarami, bo zakres sumowania musi się zmieniać na kolejne kolumny. 6. Średnia starych wynagrodzeń (komórka C18). 6.1. Korzystamy z funkcji średnia, która jest na liście Autosumowanie (patrz 4.3). Postępujemy analogicznie jak w p. 4.1-4.5. 7. Średnia podwyżek (D18), średnia wynagrodzeń po podwyżkach (E18): 7.1. Analogicznie jak w p. 5.1 8. Obliczenie stażowego. Stażowe obliczamy mnożąc wynagrodzenie po podwyżce przez 10% lub przez 5%. Jeśli osoba ma staż pracy powyżej 2 lat to przez 10%, jeśli nie to przez 5%. Jeśli obliczenie zależy od warunku korzystamy z funkcji jeżeli. W tym celu: 8.1. Ustawiamy się w komórce H6. 8.2. Wstawiamy funkcję jeżeli : FORMUŁY LOGICZNE JEŻELI.
8.3. Funkcja wymaga podania 3 argumentów: czy staż większy niż 2? lata tak, więc wynagrodzenie mnożymy przez 10% nie, więc wynagrodzenie mnożymy przez 5% H2, I2, I3 blokujemy dolarami. G6, E6 nie. Naciskamy OK, aby zakończyć. Otrzymujemy wynik 120 8.4. Kopiujemy wzór do pozostałych komórek, gdzie ma być obliczone stażowe. 9. Wynagrodzenie z doliczeniem stażowego. 9.1. Obliczamy wynagrodzenie z doliczeniem stażowego I pracownika (wzór: wynagrodzenie po podwyżce + stażowe, którą obliczyliśmy w p. 6) analogicznie jak w p. 2.1 9.2. Kopiujemy wzór z komórki I6 do pozostałych pracowników. Nie blokujemy wzoru dolarami, bo oba składniki sumy przy kopiowaniu muszą się zmieniać (musimy brać wynagrodzenia po podwyżce kolejnych pracowników i stażowe kolejnych pracowników). 10. Sumy: komórki H17, I17. 10.1. Kopiujemy wzór komórki C17 (można też kopiować z D17 lub E17) do komórek H17 i I17. Kopiujemy nie przez przeciągnięcie, ale tradycyjnie, bo komórki nie są sąsiadujące: PPM NA C17 ZAZNACZAMY H17 I I17 PPM NA DOWOLNEJ Z ZAZNACZONYCH WKLEJ. Kopiujemy w prawo, więc zmienia się litera kolumny i dlatego wzór po skopiowaniu będzie poprawny. 11. Średnie: komórki G18, H18 i I18. 11.1. Postępujemy analogicznie jak w p. 10.1 kopiując wzór z komórki C18. 12. Najniższa i najwyższa pensja: komórki C22, C23, I22, I23. 12.1. Ustawiamy się w komórce C22. 12.2. Wstawiamy funkcję minimum: FORMUŁY AUTOSUMOWANIE MINIMUM. 12.3. Wskazujemy właściwy zakres czyli od C6 do C14 i naciskamy Enter. 12.4. C23 obliczamy analogicznie. Korzystamy z funkcji Maksimum z Autosumowania. 12.5. I22 i I23 obliczamy kopiując komórki C22 i C23 (Nie blokujemy wzoru dolarami, bo chcemy aby kolumna zmieniła się we wzorze z C na I ): ZAZNACZAMY C22 I C23 PPM NA ZAZNACZONYCH KOPIUJ ZAZNACZAMY I22 I I23 PPM NA ZAZNACZONYCH WKLEJ. 13. Różnica między najwyższą a najniższą pensją (komórki C24, I24). Wzór: najwyższa pensja najniższa pensja. 13.1.1. Obliczamy wynik w komórce C24 analogicznie jak w p. 2.1 i kopiujemy wzór do komórki I24. Nie blokujemy dolarami, bo chcemy, aby kolumna zmieniła się we wzorze z C na I. 14. Ile osób powyżej średniej (komórki C21, I21). Należy zliczyć ile komórek spośród zakresu od C6 do C14 spełnia warunek, że wartości w tych komórkach są większe od średniej (innymi słowy są większe od wartości komórki C18). W tym celu: 14.1. Ustawiamy się w komórce C21. 14.2. Jeśli chcemy obliczyć ile komórek spełnia określony warunek (kryterium) używamy funkcji licz.jeżeli : FORMUŁY WIĘCEJ FUNKCJI STATYSTYCZNE LICZ.JEŻELI:
14.3. Funkcja wymaga podania 2 argumentów: zliczamy komórki spośród tych od C6 do C14 tylko te co powyżej średniej Znak większości musi być wzięty w cudzysłów. Symbol & oznacza operację złączenia tekstów, tj. program łączy tekst wzięty w cudzysłów i zawartość komórki C18, co daje. Naciskamy OK, aby zakończyć. Otrzymujemy wynik 2. 14.4. Kopiujemy komórkę C21 do I21. Nie blokujemy dolarami, bo chcemy aby zmieniła się kolumna z C na I.