PWSW ćw.5 MS EXCEL (1) 1. Rozpocząć pracę w nowym skoroszycie w arkuszu1. 2. Kliknąć myszką dowolną komórkę i wprowadzić dowolny tekst. 3. Wprowadzić dane do kilku komórek w różnych formatach, np.: 5-4,5 20% 2,34E7 (tzw. format naukowy - odpowiada 2,34 10 7 ). Ocenić prawidłowość wpisania liczb dziesiętnych (domyślne wyrównanie do prawej) Jako separator części całkowitej i ułamkowej stosujemy standardowo przecinek, chyba że w systemie Windows ustawiono inny w Panelu sterowania Region i język Ustawienia dodatkowe. 4. Ćwiczyć zaznaczanie prostokątnego wycinka arkusza przez: przeciąganie myszką po arkuszu uzyskując zaciemnienie prostokątnego fragmentu arkusza, poruszanie się po arkuszu przy pomocy klawiszy nawigacyjnych z klawiszem SHIFT, zaznaczanie całych kolumn lub wierszy przez przeciąganie myszką po nagłówkach kolumn lub numerach wierszy. Uwaga: komórka aktywna pozostaje niezaciemniona, lecz również wchodzi w skład wycinka. 5. Po uaktywnieniu komórki z daną liczbową dokonywać zmian postaci wyświetlanej liczby i jej liczby miejsc dziesiętnych, używając odpowiednich przycisków grupy Liczba. 6. Zapisać dokument w pliku. 7. Otworzyć okno drugiego pustego arkusza (zakładki na dole ekranu). W kilku komórkach wpisać tytuły kolumn przykładowego zestawienia: Lp. Data Towar Ilość Cena jednostkowa Wartość 8. Do komórki pod Lp. wpisać liczbę 1. Komórki poniżej wypełnić serią danych jednym ze sposobów: przeciąganie prawego dolnego narożnika komórki początkowej serii (z wpisaną liczbą) z wciśniętym klawiszem CTRL (seria z krokiem 1). przy pomocy operacji: Narzędzia główne/edycja/wypełnienie Seria danych... z opcjami: wypełnianie kolumnami, typ danych arytmetycznych, z krokiem 1, ustalenie wartości końcowej serii, wpisać do sąsiadujących komórek w pionie dwie kolejne dane z serii (np. 1 i 2), zaznaczyć obie komórki i przeciągać w dół za prawy dolny narożnik zaznaczonego obszaru.
Niektóre serie wykonywane są przez kopiowanie. Przykładowo wpisać do komórki nazwę miesiąca lub nazwę dnia tygodnia i przeciągać prawy dolny narożnik tej komórki. Podobnie jest z datami. 9. Do pierwszej komórki daty wpisać datę dzisiejszego dnia, np. 2011-11-5 (to zależy od formatu daty ustawionego dla Windows) lub 11/5. Do innej komórki daty wpisać tę samą datę, z zastosowaniem funkcji wpisywanej poprzez: menu Formuły/Wstaw Funkcję, kategoria - Daty i czasu, wklejana funkcja DZIŚ (jej wstawienie spowoduje, że arkusz otwarty jutro będzie miał uaktualnioną datę w tej komórce). Do kilku kolejnych komórek kolumny wpisać różne daty. Zaznaczyć komórkę z datą, wykorzystać z menu Narzędzia główne/format/komórki/formatuj/komórki (lub z menu kontekstowego Formatuj/Komórki) kategoria Niestandardowe zdefiniować własny format daty (np. dd-mm-rrrr dddd). Można również wprowadzać w komórkach liczby reprezentujące czas, w formacie godz:min:sek, np. 12:34 18:21:45 10. Zaznaczyć cały obszar arkusza (przeciągnięcie myszką wzdłuż kolumny numerów wierszy) i zmieniać wysokość i szerokość wszystkich komórek, za pomocą operacji: Format Wysokość wiersza, Format Szerokość Kolumny, ustawiając je na wartości 15 pkt i 10 znaków. Zmieniać niezależnie wysokości niektórych wierszy i szerokości kolumn, za pomocą przeciągania granicy nagłówków kolumn/wierszy. Powrócić do podstawowych wartości wysokości i szerokości wierszy/kolumn (Autodopasowanie). 11. Ćwiczyć sposoby formatowania danych: zaznaczyć dane w kolumnie Lp i zmieniać jej postać w menu: Formatuj Komórki.. kategoria Liczbowe, w kolumnie data ustawiać różne postaci daty, w kolumnie cena jednostkowa zmienić postać danych na walutowe (można wykorzystać ikony w grupie Narzędzia główne/liczba). 12. Zapoznać się z parametrami formatowania (narzędzia grupy Czcionka i Wyrównanie), gotowe style formatowania, opcje menu Formatuj komórki (zakładki Wyrównanie, Czcionka, Wypełnienie). Zapoznać się z parametrami operacji ustawiania i
modyfikowania krawędzi komórek oraz ich wypełniania kolorami. Dla projektowanej tabeli (uprzednio zaznaczając odpowiednie wycinki) ustawić kroje i rozmiary czcionek, wyrównania, krawędzie pogrubieniem nagłówka tabeli i obramowaniem jej kolumn. Wyrażenia obliczeniowe formuły Formułę (wyrażenie w komórce) rozpoczynamy znakiem = Wyrażenie formuły zawierać może: - adresy innych komórek - nazwy własne komórek lub ich zakresów definiowane przez użytkownika, utworzone np. przez wpisanie w polu adresowym na kolumną A lub zarządzać nazwami na karcie Formuły w grupie Nazwy zdefiniowane/ Menedżer nazw, - funkcje standardowe (ich definiowanie ułatwia kreator funkcji narzędzie f x obok pola formuły lub dostępne na karcie Formuły). Postać funkcji: nazwa_funkcji ( argument1; argument2;...) - operatory działań na adresach lub funkcjach (według hierarchii kolejności działań): - powielenie znaku + i zmiana znaku - potęgowanie ^ - mnożenie * i dzielenie / (kolejność od lewej) - dodawanie + i odejmowanie (kolejność od lewej) Nawiasy okrągłe zmieniają standardową hierarchię działań. Niektóre funkcje, np. SUMA, operują na zakresach komórek, używamy wówczas zapisu z dwukropkiem, np. A1:A5. Przykładowa formuła: = A1*B1 + C1^2 D1*SUMA(E1:E5) 13. Uaktywnić pustą komórkę wartości dla pierwszego towaru. Wpisać prostą formułę: =E3*F3 (ENTER) (adresy wg własnego arkusza) gdzie E3 i F3 to adresy komórek Cena jednostkowa i Ilość dla tego towaru. W trakcie wpisywania formuły do komórki można wskazywać myszką argumenty wyrażenia, będą one przepisywane do wyrażenia. Zaobserwować wynik. 14. Uaktywnić komórkę obliczonej Wartości. Wskazać myszką prawy dolny narożnik komórki (zmiana wskaźnika na krzyżyk). Przeciągać w dół do komórek dla pozostałych towarów. Obserwować skopiowanie formuły do sąsiednich komórek kolumny. Obejrzeć w polu formuły (lub podwójny klik w komórkę, lub F2) postacie wszystkich kopii formuły i odpowiednie przeadresowanie ich argumentów. 15. Obliczyć sumę wartości wszystkich towarów - wpisać formułę: =G2+G3+G4+G5+G6+G7+G8+G9 (ENTER)
(dobrać adresy wg własnego arkusza) lub skorzystać z grupy Autosumowanie (Σ), lub wykorzystać zapis: =SUMA(G2:G9). Przyjrzeć się zapisowi formuły. Funkcje matematyczne: trygonometryczne. (argument w radianach)!!! funkcje trygonometryczne odwrotne zamiana stopni na radiany zamiana radianów na stopnie logarytm o podstawie p logarytm dziesiętny logarytm naturalny pierwiastek arytmetyczny potęga pierwiastek rzędu n zaokrąglenia zaokrąglenie do najbliższej wielokrotności n SIN(wyrażenie) sin(x) COS(wyrażenie) TAN(wyrażenie) ASIN(wyrażenie) ACOS(wyrażenie) RADIANY(wyrażenie) STOPNIE(wyrażenie) LOG(wyrażenie;p) LOG10(wyrażenie) LN (wyrażenie) PIERWIASTEK(wyrażenie) POTĘGA(wyrażenie;wykładnik) POTĘGA(wyrażenie; 1/n) ZAOKR(wyrażenie; l_cyfr) ZAOKR.GÓRA(wyrażenie; l_cyfr) ZAOKR.DÓŁ(wyrażenie; l_cyfr) ZAOKR.W.GÓRĘ(wyrażenie; n) ZAOKR.W.DÓŁ(wyrażenie; n) zaokrąglenie (w dół) ZAOKR.DO.CAŁK(wyrażenie; l_cyfr) średnia ŚREDNIA(zakres) e x EXP(wyrażenie) liczba π PI() wartość bezwzględna MODUŁ.LICZBY(wyrażenie) reszta z dzielenia x/d MOD(x;d) losowa z przedziału 0, 1 LOS () silnia SILNIA(wyrażenie) funkcje czasu = DZIŚ() = TERAZ() = CZAS (gg;mm;ss)
funkcje statystyczne = DATA(rr; mm ;dd) = SUMA(zakres) = ŚREDNIA(zakres) = ODCH.STANDARDOWE(zakres) = MIN(zakres1;zakres2) = MAX (zakres)
Zadanie Do wszystkich komórek zakresu A1:B10 wpisać liczby całkowite, dziesiętne, dodatnie i ujemne. Komórki A1 i A2 nazwać odpowiednio x i y. W innych komórkach arkusza wpisać i zrozumieć przykłady obliczeń: = 2,5*A1 =PI()/2 = B10/3 =COS(B2) = A1+B2 =SIN(B2) = B7-A5 =STOPNIE(PI()/2) = B5^4 =RADIANY(30) = B5^(A3*3,23) =SIN(RADIANY(90)) = (A4-B6)/6 =EXP(1) = B3^3 =LOG10(X) = (B7-A5)/(B10+A3) =LOG(EXP(A1);3) mnożenie wielomianów!!! = 2,8E7*B6 =LN(A4) zapis wykładniczy liczby! = (x+b7+a7^3)/(a5-6,5*a7) =LOG(x;4) ułamek! =x +y =MOD(17;3) operacja na nazwanych komórkach = 1/(A1^2+A1^3) =2* RADIANY(90) =SUMA(B3;B4;B6) =ZAOKR.GÓRA(3,6667; 2) =SUMA(A3:A6;B2:B4) = ZAOKR.DO.CAŁK(-4,567) =ILOCZYN(B3:B4) =ZAOKR.W.GÓRĘ(3,6667; 0,25) =ŚREDNIA(B3:B4) =SILNIA(6) =MODUŁ.LICZBY(A3*PI()-17) =3*EXP(-x/2) =PIERWIASTEK(A1); =DZIŚ( ) =POTĘGA(A1;1/3) =TERAZ( ) =LOS() =DATA(2003;11;11) Do tworzenia wyrażeń z użyciem funkcji wykorzystywać kreator f x 16. Wykonać przeniesienie komórki z formułą obliczeniową następującymi metodami: - przeciągnięcie za krawędzie komórki/wycinka i upuszczanie w nowym miejscu, - wycięcie komórki/wycinka do schowka (menu kontekstowe Wytnij lub CTRL+X) i wklejenie w nowym miejscu (menu kontekstowe Wklej lub CTRL+V). Po operacji przeniesienia przyjrzeć się formułom w pasku formuły (lub. dwukrotne kliknięcie w komórkę). Adresy względne i bezwzględne
Adres względny : postać przykładowa A3 Adres bezwzględny : postać przykładowa $A$3 (lub nazwana komórka) Adresy bezwzględne stosujemy, gdy nie chcemy by tak adresowany argument wyrażenia modyfikował się w trakcie kopiowania formuły do innych komórek, czyli w formułach-kopiach odwołanie było do komórki o stałym adresie. Można również w wyrażeniach stosować zapis $A3 lub A3$, wówczas blokowana będzie modyfikacja tego dresu w wyrażeniu przy kopiowaniu w kolumnie A ($A3) lub w wierszu 3 (A$3). Przykładowo chcemy zrobić arkusz obliczający liczby dni dzielące kilka dat od dnia dzisiejszego. 1. Do komórki A1 wstawiamy datę dzisiejszą wpisując formułę: =DZIŚ(); 2. W kilku sąsiadujących pionowo komórkach (np. od B3 do B10) arkusza wstawiamy kilka dat z przeszłości. W komórce C3 wpisujemy: =$A$1-B3 a następnie ją formatujemy (Format Komórki Liczby Ogólne) 3. Kopiujemy formułę do pozostałych komórek. Sprawdzić jakie są postaci formuł kopii i czy wyniki są prawidłowe. 4. Można również nazwać komórkę A1 np. data_dzis (w okienku nad kolumną A lub z menu Formuły/Nazwy zdefiniowane.../definiuj nazwę) wtedy formuła może wyglądać: =data_dzis B3 Zadanie 1 1. Wpisać do komórek kolumny serię wartości kąta od 0 do 360 stopni z krokiem co 5 stopni. 2. W komórce obok kąta 0 wpisać formułę obliczającą wartość funkcji sin dla tego kąta (uwaga: konieczne przeliczenie kąta w stopniach na radiany). 3. Skopiować formułę do pozostałych komórek, zaobserwować poprawność wyników. Zadanie 2 Obliczyć wartości następujących wyrażeń dla wartości x= 4.23
sin 2 x x 3 3 (x 3)x + 4 e 1 4 10 0,3 2 x x + 2x 1 12 3 2 x + x 3 10 tg x 2,5 x 6 3 cos x + ln x 2x e 5,4 x