WINHAC++ Obiektowy generator Monte Carlo do modelowania produkcji bozonów W w LHC. Kamil Sobol



Podobne dokumenty
Oddziaływania elektrosłabe

th- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)

Pakiet ROOT. prosty generator Monte Carlo. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauki

Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów

Fizyka do przodu Część 2: przegląd wyników z CMS

Wstęp do oddziaływań hadronów

LEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania. w niskich i wysokich energiach. Zbigniew Wąs

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Struktura porotonu cd.

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład V. spin protonu struktura fotonu

Prawdopodobieństwo i statystyka

Compact Muon Solenoid

AUTOREFERAT. Andrzej Siódmok

Zakład Teorii Czastek NZ42

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

Rozszyfrowywanie struktury protonu

Prawdopodobieństwo i statystyka

Algorytmy rekonstrukcji dżetów w CMS

Rozpraszanie elektron-proton

LHC: program fizyczny

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Bozon Higgsa oraz SUSY

Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes

Wszechświat cząstek elementarnych WYKŁAD 5

Wstęp do Modelu Standardowego

Rozpraszanie elektron-proton

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład III

Wstęp do oddziaływań hadronów

Unifikacja elektro-słaba

Poszukiwanie sygnału rozpraszania bozonów W w eksperymencie CMS przy LHC

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność

Modelowanie i Animacja

Odkrywanie supersymetrii - przypadek ciężkich sfermionów

Oddziaływania. Przekrój czynny Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Karta przedmiotu. Przedmiot Grupa ECTS. Fizyka Wysokich Energii 9. Kierunek studiów: fizyka. Specjalność: fizyka

na przykładzie projektów: Obrona Pracy Doktorskiej Instytut Fizyki Jądrowej PAN, Kraków,

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Poszukiwany: bozon Higgsa

Rozdział 9 Przegląd niektórych danych doświadczalnych o produkcji hadronów. Rozpraszanie elastyczne. Rozkłady krotności

Rozpraszanie elektron-proton

Poprawki perturbacyjne do inkluzywnego radiacyjnego rozpadu mezonu B

Fizyka Fizyka eksperymentalna cząstek cząstek (hadronów w i i leptonów) Eksperymentalne badanie badanie koherencji koherencji kwantowej

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Metoda Monte Carlo i jej zastosowania

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Badanie uporządkowania magnetycznego w ultracienkich warstwach kobaltu w pobliżu reorientacji spinowej.

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV. rekonstrukcja przypadków NC DIS wyznaczanie funkcji struktury.

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Machine learning Lecture 6

Odniesienie symbol I [1] [2] [3] [4] [5] Efekt kształcenia

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Komputerowa Analiza Danych Doświadczalnych

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Fizyka na LHC - Higgs

Zespół Zakładów Fizyki Jądrowej

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Fizyka na akceleratorze HERA: eksperyment H1

1. Symulacje komputerowe Idea symulacji Przykład. 2. Metody próbkowania Jackknife Bootstrap. 3. Łańcuchy Markova. 4. Próbkowanie Gibbsa

Modelowanie rynków finansowych z wykorzystaniem pakietu R

Załącznik Nr 1. Istotne warunki zamówienia do przetargu nieograniczonego na wykonanie pakietu usług programistycznych

Optymalizacja ciągła

Budowa nukleonu. Krzysztof Kurek

RÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU

WYKŁAD IV.2013

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Modelowanie sieci złożonych

Ilustracja metody MONTE CARLO. obliczania całek podwójnych

Z-ZIP2-303z Zagadnienia optymalizacji Problems of optimization

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Oddziaływania słabe i elektrosłabe

PROGRAM W ŚRODOWISKU LABVIEW DO POMIARU I OBLICZEŃ W LABORATORIUM MASZYN ELEKTRYCZNYCH

kwarki są uwięzione w hadronie

WuWu. Jaki jest mechanizm łamania symetrii elektrosłabej? Michał Szleper

Całkowanie metodą Monte Carlo

Rozkłady wielu zmiennych

Instytut Fizyki Politechniki Łódzkiej Laboratorium Metod Analizy Danych Doświadczalnych Ćwiczenie 3 Generator liczb losowych o rozkładzie Rayleigha.

Formalizm skrajnych modeli reakcji

17.1 Podstawy metod symulacji komputerowych dla klasycznych układów wielu cząstek

Funkcje odpowiedzi dla CCQE i wiązek MiniBooNE (cz. I)

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

I. Przedmiot i metodologia fizyki

Mikroekonometria 5. Mikołaj Czajkowski Wiktor Budziński

Maria Krawczyk, A.Filip Żarnecki, Wydział Fizyki UW

Identyfikacja cząstek

Optymalizacja kryteriów selekcji dla rozpadu Λ+c pμ+μza pomocą wielowymiarowej analizy danych

System wspomagania harmonogramowania przedsięwzięć budowlanych

Transkrypt:

WINHAC++ Obiektowy generator Monte Carlo do modelowania produkcji bozonów W w LHC Kamil Sobol Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych, Instytut Fizyki UJ 24. stycznia 2010 we współpracy z: W. Płaczek, A. Siódmok, P. Stecko

amil Sobol WINHAC++ 2 Plan 1 Naładowany proces Drella-Yana Podstawy Wielofotonowa radiacja 2 Motywacja Fizyka IT 3 Algorytm 4 Status

Kamil Sobol WINHAC++ 3 Naładowany proces Drella-Yana Podstawy Przekrój czynny - faktoryzacja: σ = q 1,q 2 dx a dx b f q1 /h a (x a, Q 2 )f q2 /h b (x b, Q 2 )σ q1 q 2 (Q 2 )

Kamil Sobol WINHAC++ 4 Amplitudy spinowe Naładowany proces Drella-Yana Podstawy

Kamil Sobol WINHAC++ 5 Naładowany proces Drella-Yana Podstawy Radiacja ze stanu końcowego

Naładowany proces Drella-Yana Wielofotonowa radiacja Przekrój czynny w schemacie eksponencjacji Yennie Frautschi Suura (YFS) rzędu O(α): d 3 q l d 3 q ν σ YFS = q 0 q n=0 l ν 0 ρ n (1) (p 1, p 2, q 1, q 2, k 1,..., k n) n ρ (1) n = e Y (Q,q l ;k s ) 1 d 3 k i n S(Q, n! k 0 q l, k i )θ(ki 0 k s)δ (4) (p 1 +p 2 q l q ν k i ) i=1 i [ ] i=1 n β (1) β (1) 0 (p 1 1, p 2, q l, q ν) + (p 1, p 2, q l, q ν, k i ) S(Q, q l, k i ) i=1 (W. Płaczek and S. Jadach, Eur. Phys. J. C29, 325 (2003)) Kamil Sobol WINHAC++ 6

Kamil Sobol WINHAC++ 7 Motywacja Fizyka Poprawienie precyzji wyznaczania masy W Sprawdzenie konsystencji Modelu Standardowego Lepsze ograniczenie na masę Higgsa Tło dla poszukiwań nowej fizyki Świeca standardowa dla innych procesów Nowe rezonanse, np. W, KK?

Motywacja Fizyka Kamil Sobol WINHAC++ 8

Kamil Sobol WINHAC++ 9 Motywacja IT Dlaczego C++? HEP migruje do C++ (Pythia8, Herwig++, Sherpa, HepMC) Znana, popularna platforma więcej programistów Łatwiejszy rozwój i utrzymanie oprogramowania czytelny kod o mniejszej objętości narzędzia (IDEs, modelowanie, itd.) - używamy: CMake, Xerces-C, UML, Eclipse, Valgrind, Boost

Kamil Sobol WINHAC++ 10 Algorytm Potrzebne: uproszczony przekrój czynny wagi korekcyjne generator liczb losowych Schemat (przypadki ważone): generacja zmiennych losowych z uproszczonych rozkładów obliczanie wag korekcyjnych konstrukcja zdarzenia (cząstki z czteropędami)

amil Sobol WINHAC++ 11 Algorytm waga przypadku w event j = σ crude i wi crude wj model wi crude wagi tzw. surowe ( crude ), pochodzące z generacji partonów i konstrukcji kinematyki procesu; wj model wagi modelowe, pochodzące z obliczania dokładnych elementów macierzowych dla różnych modeli teoretycznych, efektów itd.; całkowity uproszczony przekrój czynny σ crude, wspólny dla wszystkich przypadków generowanych w jednym uruchomieniu generatora.

amil Sobol WINHAC++ 12 Algorytm uproszczony przekrój czynny Poziom partonowy: gdzie: σ crude = N π 36 ( αeff Vij CKM )2 sin 2 θ W s (s M 2 W )2 +γ(s) { (ΓW M W ) 2 w schemacie stałej szerokości, γ(s) = (s Γ W MW ) 2 w schemacie biegnącej szerokości, { α w schemacie α, α eff = 2GµM W α Gµ = 2 sin2 θ W π w schemacie G µ.

Kamil Sobol WINHAC++ 13 Algorytm uproszczony przekrój czynny Poziom hadronowy: Konwolucja z PDF: σ crude = q 1,q 2 dx a dx b f q1 /h a (x a, Q 2 )f q2 /h b (x b, Q 2 )σ crude q 1 q 2 (Q 2 ) Całkowanie i generacja przy użyciu FOAMa

Kamil Sobol WINHAC++ 14 Algorytm wagi crude Generacja kwarków: poziom partonowy wgen.quarks crude = 1 poziom hadronowy wgen.quarks crude = w FOAM w kin { 0 : któryś z kwarków poza przestrzenią fazową, w kin = 1 : w przeciwnym razie.

amil Sobol WINHAC++ 15 Algorytm wagi crude Konstrukcja kinematyki (poprawki radiacyjne): w crude hard = w Y w S w PS w m w fin kin w Y koryguje uproszczenia w YFS form-factor w S koryguje uproszczenia w S w PS odpowiada wycałkowaniu delty zachowania czteropędu po przestrzeni fazowej w m kompensuje opuszczenie wyrazów masowych przy generowaniu kątów fotonów wkin fin = 0/1, gdy przypadek jest poza/w przestrzeni fazowej

Kamil Sobol WINHAC++ 16 Algorytm wagi modelowe Poziom Borna: w model born = ( dσ (0) dω l ) / ( ) dσ crude dω l gdzie: ( dσ crude dω l = 2 αeff Vij CKM 3 ) 2 s(1 QW cos θ l ) 2 8 sin 2 θ W (s MW 2 )2 +γ(s) 1 12 M (0) 2 dσ (0) dω l = 1 8(2π) 2 s

amil Sobol WINHAC++ 17 Algorytm wagi modelowe Radiacja: wyfs model ( O(α) EW = β (1) 0(EW ) + β (1) ) 1 najlepsza wyfs model O(1) = β (0) ( ) 0 / dσ crude dω l ( wyfs model O(α) QED = β (1) 0(QED) + β (1) 1 w model LL O(α) QED = ( β (1) 0(LL) + β (1) 1(LL) ) ) / / ( / dσ crude ) dω l ( dσ crude dω l ) ( ) dσ crude dω l

amil Sobol WINHAC++ 18 Algorytm wagi modelowe Bety: β (0) 0 = dσ(0) dω l β (1) 0(QED) = β (0) 0 (1 + δqed ), uwzględnia poprawki elektrodynamiczne (QED) β (1) 0(EW ) = β (0) 0 (1 + δqed + δ weak ), uwzględnia pełne poprawki elektrosłabe β (1) 0(LL) = β (0) 0 (1 + δll ), uwzględnia przybliżenie wiodących logarytmów

Kamil Sobol WINHAC++ 19 Algorytm wagi modelowe Bety: β(1) 1 = n β (1) 1 (p 1,p 2,q l,q ν,k i ) i=1 S(Q,q l,k i ) β(1) 1(LL) (0) = β ni=1 0 zi 2 2(1 z i ), z i = 2E γ i E 1 +E 2

Algorytm realizacja Kamil Sobol WINHAC++ 20

amil Sobol WINHAC++ 21 Status Etap 1. Zamknięty - czerwiec 2010 Born Wielofotonowa radiacja ze stanu końcowego (FSR) w schemacie ekskluzywnej eksponencjacji YFS rzędu O(α) Poprawki elektrosłabe rzędu O(α) dla FSR Parton Distribution Functions (PDFs) z pakietu LHAPDF FOAM użyty do generowania 2-wymiarowego (x a, x b ) rozkładu (z użyciem PDFs) Bardzo dobra zgodność z wersją fortranowską WINHACa (1.32), potwierdzona serią testów numerycznych na farmie obliczeniowej

amil Sobol WINHAC++ 22 Status Etap 1. Testy Proces σ Born [nb] δ QED [%] δ weak [%] u d W + + X e + ν e, µ + ν µ + X pp W + X eν e, µν µ + X pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X pp W + X µ ν µ + X pp W + + X µ + ν µ + X pp W + X τ ν τ + X pp W + + X τ + ν τ + X W 15.00753135(2) 0.0349(5) 0.2837(7) W++ 15.00753132(3) 0.0345(5) 0.2837(7) W 35.54376(5) 0.0368(5) 0.2837(7) W++ 35.54384(5) 0.0390(5) 0.2830(7) W 7.574157(12) 0.0352(6) 0.2794(8) W++ 7.574149(12) 0.0344(6) 0.2809(8) W 10.197775(16) 0.0349(6) 0.2794(8) W++ 10.197802(15) 0.0369(6) 0.2794(8) W 7.574150(12) 0.0326(5) 0.2880(7) W++ 7.574116(12) 0.0317(5) 0.2887(7) W 10.197765(16) 0.0328(5) 0.2880(7) W++ 10.197749(15) 0.0323(5) 0.2885(7) W 7.572035(12) 0.0793(5) 0.2928(7) W++ 7.572021(12) 0.0796(5) 0.2926(7) W 10.194957(16) 0.0799(5) 0.2928(7) W++ 10.194945(15) 0.0799(5) 0.2938(7) Tabela: Porównanie przekrojów otrzymanych przy użyciu WINHACa oraz WINHACa++ (2 10 9 zdarzeń).

Kamil Sobol WINHAC++ 23 Pęd poprzeczny leptonu (poziom Borna) Status Etap 1. Testy pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X

Pęd poprzeczny leptonu (względne poprawki YFS QED rzędu O(α)) Status Etap 1. Testy pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X Kamil Sobol WINHAC++ 24

Status Etap 1. Testy Pęd poprzeczny leptonu (względne poprawki elektrosłabe rzędu O(α)) pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X Kamil Sobol WINHAC++ 25

Kamil Sobol WINHAC++ 26 Pseudorapidity leptonu (poziom Borna) Status Etap 1. Testy pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X

Pseudorapidity leptonu (względne poprawki YFS QED rzędu O(α)) Status Etap 1. Testy pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X Kamil Sobol WINHAC++ 27

Status Etap 1. Testy Pseudorapidity leptonu (względne poprawki elektrosłabe rzędu O(α)) pp W + X e ν e + X pp W + + X e + ν e + X Kamil Sobol WINHAC++ 28

Kamil Sobol WINHAC++ 29 Status Etap 2. W trakcie (kodowanie prawie skończone) Standardowe formaty zapisu zdarzenia Les Houches Event Accord (LHE) HepMC ISR QCD&QED Parton Shower i Hadronizacja przy użyciu Pythia8, z użyciem LHE, zdarzenie po zdarzeniu Potoki FIFO Wątki (Boost library) Optymalizacja (dzięki P. Stecko) osiągnięto czynnik 1.4 (C++ vs Fortran)

Les Houches Event Accord Kamil Sobol WINHAC++ 30

HepMC Kamil Sobol WINHAC++ 31

HepMC Kamil Sobol WINHAC++ 32

HepMC Kamil Sobol WINHAC++ 33

Pythia8 Kamil Sobol WINHAC++ 34

amil Sobol WINHAC++ 35 Status Etap 3. Do zrobienia: Interferencja z ISR (QED) Pełne poprawki elektrosłabe rzędu O(α) Spolaryzowane bozony W

amil Sobol WINHAC++ 36 Status Etap 4. Do zrobienia: O(α 2 ) QED FSR Nowe rezonanse: W, KK,... Interfejs do KRKMC (ISR QCD Parton Shower, S. Jadach et al.)

Podsumowanie WINHAC++ w trakcie rozwoju: Etap 2. prawie gotowy do testowania Po zamknięcu etapu 3. WINHAC++ powinien pokryć funkcjonalności WINHACa Etap 4. otwarty na nowe pomysły Nowa stabilna wersja będzie wypuszczona po testach etapu 2. Bliźniaczy generator ZINHAC dla neutralnego procesu Drella-Yana (A. Siódmok, http://th-www.if.uj.edu.pl/zinhac) Skąd wziąć WINHACa++? Wersje: http://th.if.uj.edu.pl/~sobol/winhac/releases/ Źródła i wersje: http://winhacplusplus.googlecode.com/ amil Sobol WINHAC++ 37

Kamil Sobol WINHAC++ 38 Backup YFS Form Factor Gauge invariant resummation of IR contributions: Y (Q, q l ; k s) = 2αRB(Q, q l ; m γ) +2α B(Q, q } {{ } l ; m γ, k s) } {{ } virtual photons real photons where: B(Q, q; m γ) = i 8π 3 ( ) 2 d 4 k 2q k k 2 mγ 2 +iɛ k 2 2kq+iɛ 2Q k k 2 2kQ+iɛ ) 2 B(Q, q; m γ, k s) = 1 d 3 k 8π 2 k 0 <k s k 0 ( q kq Q kq

Kamil Sobol WINHAC++ 39 Backup non IR YFS functions Zero real hard photons: β (1) 0 (p (0) 1, p 2, q l, q ν) = β [ ] 0 (p 1, p 2, q l, q ν) 1 + δ (1) (Q, q l, q ν) β (0) 0 = 1 8s(2π) 2 1 12 M (0) 2 Born-like contribution O(α) electroweak virtual corrections: QED like corrections only: δ (1) (Q, q l, q ν) = δ (1) EW (Q, q l, q ν; m γ) } {{ } 2αRB(Q, q l ; m γ) SANC, D. Bardin et al. δ (1) (Q, q l ) QED = α π ( ) ln M + 1 m l 2

Kamil Sobol WINHAC++ 40 Backup non IR YFS functions One real hard photon: β (1) 1 (p 1 1 1, p 2, q l, q ν, k) = M (1) 2 16s(2π) 5 S(Q, q 12 l, k) β (0) 0 (p 1, p 2, q l, q ν) S(Q, q l, k) = α 4π 2 ( Q kq q l kq l ) 2 soft photon factor

Kamil Sobol WINHAC++ 41 Backup matrix elements M (0) (σ 1, σ 2 ; τ 1, τ 2 ) = M (1) (σ 1, σ 2 ; τ 1, τ 2, κ) = 1 Q 2 M 2 W +im W Γ W 1 Q 2 M 2 W +im W Γ W λ=1,2,3 λ=1,2,3 M (0) P (σ 1, σ 2 ; λ)m (0) D (λ; τ 1, τ 2 ) M Spin amplitudes in Weyl-spinor representation [cf. Hagiwara & Zeppenfeld, NP B274 (1986) 1] M (0) P (σ 1, σ 2 ; λ)m (1) D (λ; τ 1, τ 2, κ)