Środki Trwałe v. 4.2.7.

Środki Trwałe v. 4.2.7.

SPIS TREŚCI: Moduł I kartoteki i księgowanie... 3 1. Wstęp... 5 2. Zasady obsługi programu... 7 2.1. Przemieszczanie kursora w oknie programu... 7 2.2. Listy wyboru i słowniki... 7 2.3. Modyfikacja danych... 8 2.4. Zawężanie zestawu rekordów... 9 2.5. Drukowanie... 9 2.6. Zamykanie okna i wychodzenie z programu... 12 3. Ewidencja obrotów... 14 3.1. Ewidencja obrotów (dokumenty)... 14 3.1.1. Wprowadzanie nowych dokumentów...14 3.2. Kartoteka dokumentów bieżących... 24 3.3. Kartoteka dokumentów zaksięgowanych... 28 4. Elementy majątku trwałego...30 4.1. Kartoteka elementów majątku trwałego... 30 4.2. Miesięczne raty amortyzacji... 36 4.3. Tabela amortyzacji (bilansowa)... 38 4.4. Tabela amortyzacji (podatkowa)... 40 4.5. Plan amortyzacji... 40 4.6. Kartoteka zlikwidowanych elementów majątku trwałego... 41 4.7. Zestawienia według klasyfikatorów definiowanych... 43 5. Księgowanie... 46 5.1. Schematy księgowania... 46 5.2. Zamykanie okresu obrachunkowego... 49 5.2.1. Zamykanie miesiąca...50 5.3. Zamykanie roku... 54 5.4. Przeglądanie dowodów księgowych... 57 5.5. Przywróć stan z poprzedniego miesiąca... 60 6. Kartoteki pomocnicze...63 6.1. Klasyfikacja GUS... 63 6.2. Lokalizacje geograficzne... 64 6.3. Źródła finansowania... 66 6.4. Rodzaje podatku... 67 6.5. Stawki podatku... 68 6.6. Rodzaje środków... 69 - Środki trwałe 1

6.7. Dodatkowe typy operacji dla dokumentów...70 Moduł II operacje na środkach trwałych... 73 1. Przeszacowanie... 75 2. Inwentaryzacja...81 3. Raporty... 87 4. Wybór jednostki gospodarczej i roku obrotowego...90 2 Środki Trwałe -

Moduł I kartoteki i księgowanie - Środki trwałe 3

4 Środki Trwałe -

1. Wstęp System Środki Trwałe zbudowany jest z modułów, a każdy moduł zawiera opcje, które określają jego funkcje. Wykaz modułów: Ewidencja obrotów (dokumenty), Środki trwałe, Księgowanie, Kartoteki pomocnicze, Przeszacowanie, Inwentaryzacja, Raporty, Wybór jednostki gospodarczej i roku obrotowego. System ST zapewnia zarządzanie majątkiem trwałym przedsiębiorstwa w zakresie: środków trwałych, środków niskocennych,, wartości niematerialnych i prawnych. System umożliwia prowadzenie ewidencji środków przy pomocy dokumentów (OT, LT, PT, MT, PK), a zarejestrowane dokumenty przechowuje w postaci kartotek. Wyróżniamy dwa rodzaje kartotek: kartoteka dokumentów bieżących, kartoteka dokumentów zaksięgowanych. Uwaga!: W kartotece dokumentów bieżących dokumenty można modyfikować, natomiast kartoteka dokumentów zaksięgowanych umożliwia tylko oglądanie dokumentów bez możliwości poprawy!!! Wprowadzone dokumenty należy zaksięgować. W momencie księgowania naliczana jest amortyzacja według jednej z metod właściwej dla określonego rodzaju amortyzacji. Te metody to: liniowa, degresywna, planowa, sezonowa, samochody luksusowe, liniowa ze współczynnikiem, 30% w miesiącu przyjęcia, jednorazowa. Granica EURO dla samochodów luksusowych oraz miesiące dla amortyzacji sezonowej ustalane są w parametrach aplikacji. Księgowanie dokumentów generuje dekrety do systemu Finansowo Księgowego, dekrety te tworzone są przy pomocy odpowiednio zdefiniowanych schematów dekretacji. Moduł środki trwałe przechowuje informacje o środkach w postaci kartoteki środków trwałych i kartoteki środków trwałych zlikwidowanych. Opcja miesięczne raty amortyzacji pozwala nam śledzić - Środki trwałe 5

odpisy rat bilansowych i podatkowych w poszczególnych miesiącach. W systemie istnieją również tabele amortyzacji zawierające informacje o amortyzacji i umorzeniu środka trwałego wraz z wartościami BO i wartościami rocznymi. System ST umożliwia wycenę środków trwałych na określony termin. Wycenę można wykonać dla wszystkich grup środków trwałych lub ograniczyć do wybranych wyjątków. Oznacza to, że dla danego środka można określić indywidualny termin i wskaźnik do przeliczenia. Uwaga!: Przy pomocy arkuszy inwentaryzacyjnych możliwe jest przeprowadzenie spisu środków trwałych, określenie stanu niedoboru i nadwyżek.!!! Program udostępnia ponad dwadzieścia raportów, w których można przeglądać w różnych układach dane zgromadzone w kartotekach systemu. 6 Środki Trwałe -

2. Zasady obsługi programu System Środki Trwałe obsługiwany jest tak jak każdy program uruchomiony w środowisku graficznym. Korzystanie z programu sprowadza się do manipulowania oknami i umieszczonymi na nich danymi za pomocą klawiatury bądź myszki. Ogólne zasady obsługi programu są intuicyjne i wynikają z rozwiązań narzucanych przez system operacyjny, na którym aplikacja została uruchomiona. W tej części dokumentacji pragniemy zaznajomić użytkownika z udogodnieniami oferowanymi przez program, a niespotykanymi w pracy z innymi aplikacjami. Przedstawimy również kilka rad poprawiających efektywność posługiwania się systemem. 2.1. Przemieszczanie kursora w oknie programu Przemieszczanie kursora z pola do pola można wywołać za pomocą klawiatury bądź myszki. Korzystając z myszki wystarczy kliknąć na żądanym polu, by uaktywnić je i przystąpić do edycji danych (oczywiście tylko w przypadku, gdy to pole jest udostępnione do edycji). Często jednak szybsze i wygodniejsze okazuje się posługiwanie klawiaturą. Aby przejść kursorem po polach umieszczonych na oknie można skorzystać z klawisza TAB (kursor przechodzi do następnego pola) lub kombinacji klawiszy Shift+TAB (kursor przechodzi wtedy do poprzedniego pola). 2.2. Listy wyboru i słowniki Przy wpisywaniu danych często można korzystać z listy wartości (podręcznego słownika). O dostępności listy wartości dla aktualnie wybranego pola świadczy komunikat "Lista wartości" na pasku stanu na dole ekranu głównego. Aktywowanie listy wartości może nastąpić przez naciśnięcie klawisza F9 lub przez kliknięcie na ikonie: Rys. 0.2/1. Symbol ikonki reprezentującej listę wartości Powoduje to rozwinięcie listy słownika, wybór pozycji ze słownika następuje przez podświetlenie pozycji i zatwierdzenie klawiszem OK. - Środki trwałe 7

Rys. 2.2/2. Lista wartości do wyboru Do wyboru wartości z listy bądź słownika służy również poniższa ikona: Rys. 2.2/3. Symbol ikony wyboru wartości słownika W zależności od pola, do którego lista wartości się odnosi, wyświetlany jest odpowiedni słownik. Rys. 2.2/4. Słownik wartości do wyboru 2.3. Modyfikacja danych Bardzo często zdarza się, że dane prezentowane są w postaci listy rekordów (tzn. tabeli, w której dane zorganizowane są w wierszach i kolumnach). Jeśli dana lista może być modyfikowana, wtedy w większości przypadków dostępne są następujące przyciski standardowe: Dodaj (służy do tworzenia nowego rekordu w liście; najczęściej po naciśnięciu tego przycisku pojawia się okno z pustymi polami, które należy wypełnić), 8 Środki Trwałe -

Usuń (zlikwidowanie aktualnie wybranego rekordu na liście; najczęściej program wymaga jeszcze potwierdzenia chęci usunięcia rekordu), Zmień (służy do modyfikacji danych aktualnie wybranego rekordu), Pokaż (służy do przeglądania całego rekordu), Drukuj (umożliwia wydruk zawartości listy rekordów). 2.4. Zawężanie zestawu rekordów Często zachodzi potrzeba, by spośród wielu informacji zobaczyć tylko część danych, które bezpośrednio interesują użytkownika. Na przykład w kartotece środków trwałych można zażyczyć sobie przedstawienia wyłącznie środków, które mają pewną określoną datę przyjęcia. Uwaga!: Aby móc zawęzić zestaw rekordów do żądanego zbioru, należy nacisnąć klawisz F7 (lista rekordów zostanie wtedy wyczyszczona), przejść do pola, które ma stanowić kryterium wyboru rekordów (np. data przyjęcia) i wpisać żądaną wartość tego pola. Można przechodzić do dowolnej liczby pól po kolei. Po wpisaniu wszystkich kryteriów należy nacisnąć klawisz F8. Program zaczyta wtedy ponownie zestaw rekordów zawężony do rekordów spełniających wszystkie podane kryteria wyboru!!! Powyższy sposób działa w większości okienek, które zawierają dane w postaci listy rekordów (tabeli). 2.5. Drukowanie Uwaga!: Podczas pracy z programem bardzo często zachodzi konieczność wydrukowania raportów na papierze. Wiele ustawień wydruku zależy od systemu operacyjnego, na którym pracuje program Środki Trwałe, ale część opcji jest wspólna dla każdego wydruku!!! Inicjowaniem procesu drukowania w programie zajmuje się menedżer wydruku, którego okno często pojawia się w trakcie pracy z systemem (przed każdym wydrukiem). Okno menedżera zawiera dwie zakładki. - Środki trwałe 9

Rys. 2.5/5. Menedżer wydruku zakładka Drukowanie Pierwsza zakładka Drukowanie pozwala na określenie: Wydruku raportu na drukarce, Zapisu pliku raportu na dysku, Wysłania raportu pocztą elektroniczną, Eksportu danych do edytora tekstu, Eksportu danych do arkusza kalkulacyjnego, Nazwy drukarki spośród dostępnych drukarek w systemie, Typu wydruku (graficzny lub tekstowy), Liczby egzemplarzy raportu, Nazwy pliku raportu (jeśli wybrano zapis pliku na dysk), Adresu docelowego adresata poczty elektronicznej (jeśli wybrano wysłanie raportu jako e-mail), Formatu pliku raportu (jeśli wybrano zapis raportu na dysk lub wysłanie go pocztą elektroniczną), Opcji wydruku w tle (bez zablokowania działania programu do momentu zakończenia wydruku), Opcji pokazania zadania drukowania w kolejce systemowej, Opcji otwarcia klienta poczty (pod warunkiem wysyłania raportu pocztą elektroniczną). 10 Środki Trwałe -

Rys. 2.5/6. Menedżer wydruku zakładka Tryb tekstowy Zakładka Tryb tekstowy pozwala na: Wybór nazwy sterownika drukarki podpiętego do danego raportu, Podgląd nazwy sieciowej drukarki, Skojarzenie tej nazwy z określonym modelem drukarki. Poniżej zakładek znajdują się przyciski: Anuluj służy do rezygnacji z wydruku, Podgląd służy do zobaczenia raportu na ekranie z możliwością wysyłania go na drukarkę, Drukuj (Zapisz, Wyślij) służy do rozpoczęcia wydrukowania raportu (zapisu na dysk lub wysłania go pocztą elektroniczną). Gdy rozpocznie się proces wydruku wtedy na ekranie (lub czasami tylko na pasku zadań) pojawi się okno, które wyświetla informacje o stanie realizacji raportu (jest to tzw. motor raportów). Można zorientować się ile raportów ma być wydrukowanych, jakie mają symbole i czy są już dostępne w przeglądarce raportów. Okno to posiada jeszcze jedną funkcjonalność: wybierając z menu pozycję Akcja -> Pokaż dziennik można zobaczyć listę ewentualnych błędów, które mogą się pojawić podczas wydruku raportu (wpisy w tym dzienniku błędów są bardzo pomocne przy usuwaniu problemów związanych z drukowaniem). - Środki trwałe 11

Rys. 2.5/7. Motor raportów Gdy parametry wydruku raportu okażą się prawidłowe, wtedy raport powinien się wydrukować na drukarce (lub ukazać na ekranie w przypadku wybrania podglądu wydruku). Po zakończeniu wydruku należy zamknąć okno informujące o stanie wydruku. Rys. 2.5/8. Przykładowy raport w przeglądarce 2.6. Zamykanie okna i wychodzenie z programu Każde okno w programie może być zamknięte przez naciśnięcie jednego z przycisków: OK (służy do zaaprobowania danych wyświetlonych w oknie), Anuluj (naciśnięcie tego przycisku oznacza chęć wycofania wprowadzonych zmian; często program dodatkowo prosi o potwierdzenie anulowania zmian), Wyjście (zamyka aktywne okno i powoduje przejście do wcześniejszego nadrzędnego okna), Dalej (służy do przejścia do kolejnego okienka, które będzie korzystało z danych umieszczonych na aktualnym oknie). 12 Środki Trwałe -

Dodatkowo większość okienek można zamknąć poprzez przycisk z symbolem krzyżyka umieszczonym w prawym górnym rogu okna (odpowiada to anulowaniu zmian w oknie). Uwaga!: Wyjść z całego programu można zamykając główne okno aplikacji, wybierając odpowiednią ikonkę z paska narzędzi lub wybierając pozycję Wyjście z menu aplikacji!!! - Środki trwałe 13

3. Ewidencja obrotów Moduł Ewidencja obrotów (dokumenty) służy do rejestrowania dokumentów środków trwałych. Przechowuje informacje o dokumentach w postaci kartotek dokumentów bieżących i zaksięgowanych. 3.1. Ewidencja obrotów (dokumenty) Po wybraniu tej opcji wyświetli się menu ukazując możliwe do wykonania czynności. Są to: wprowadzanie nowych dokumentów, kartoteka dokumentów bieżących, kartoteka dokumentów zaksięgowanych. 3.1.1. Wprowadzanie nowych dokumentów Dojście: 1. Przejdź do, 2. Ewidencja obrotów (dokumenty), 3. Wprowadzanie nowych dokumentów. Po wybraniu tej opcji na ekranie wyświetli się okienko, na którym będzie możliwy wybór rodzaju dokumentu. Wyboru dokonujemy przez zaznaczenie odpowiedniego przycisku radiowego. Rys. 3.1.1/9. Okno wyboru rodzaju nowego dokumentu Po dokonaniu wyboru odpowiedniego dokumentu do dyspozycji mamy przyciski Anuluj lub OK. Naciśnięcie przycisku Anuluj spowoduje rezygnację z wykonywania dalszych czynności, natomiast OK spowoduje wyświetlenie kolejnego okienka służącego do wprowadzania dokumentów. Po wyświetleniu następnego okna można zauważyć, że jest ono podzielone na nagłówek i treść dokumentu. Obie części umieszczone są w oddzielnych ramkach. 14 Środki Trwałe -

Rys. 3.1.1/10. Wystawianie dokumentu nagłówek Nagłówek zawiera najważniejsze informacje o wprowadzanym dokumencie oraz informacje o środku, dla którego wystawiany jest dany dokument. W nagłówku umieszczone są następujące pola: rodzaj dokumentu (zawartość tego pola odpowiada wcześniej wybranemu rodzajowi dokumentu), typ operacji ( dodatkowy wyróżnik dla wybranego rodzaju dokumentu, o ile został zdefiniowany w opcji Kartoteki pomocnicze -> Dodatkowe typy operacji dla dokumentów i ustawiono w module Administrator dla sekcji ST parametry: Kody_operacji_LT, Kody_operacji_OT, Kody_operacji_MT, Kody_operacji_PK ), numer dokumentu (program automatycznie podpowiada pierwszy wolny numer dla danego rodzaju dokumentu), data dokumentu (domyślnie przyjmowana jest data bieżąca), rodzaj środka, dla którego wystawiany jest dokument (pole to posiada listę wartości do wyboru), GUS rodzaj (klasyfikacja rodzajowa środka trwałego; zawartość tego pola można wybrać korzystając z listy wartości), GUS typ (uzupełniany automatycznie po wypełnieniu pola GUS rodzaj), numer inwentarzowy (podpowiadany automatycznie na podstawie reguł generowania numerów dla odpowiedniego rodzaju środka przy przyjmowaniu środka trwałego; wystawiając dokumenty dla istniejących już środków można wpisać numer ręcznie lub wybrać środek z listy), numer inwentarzowy środka nadrzędnego (umożliwia zachowanie hierarchii składników środka trwałego). Pod nagłówkiem dokumentu widoczne są przyciski pozwalające na przełączenie się między poszczególnymi sekcjami treści dokumentu. - Środki trwałe 15

Rys. 3.1.1/11 Wystawianie dokumentu sekcja Główne Sekcja Główne jest wyświetlana jako pierwsza przy wejściu do formatki. Zawiera ona podstawowe dane dotyczące środka trwałego, dla którego wystawiany jest dokument: stanowisko kosztów (musi być wcześniej zdefiniowane w systemie FK), rodzaj amortyzacji (określa sposób naliczania amortyzacji). Program oblicza amortyzację dając do wyboru kilka metod: metoda liniowa: metoda ta zakłada równomierne zużycie danego składnika majątku trwałego w okresie jego użytkowania. Program na podstawie wartości aktualnej środka i przypisanej mu rocznej stopy amortyzacji bieżącej co miesiąc oblicza ratę amortyzacji i dolicza tę kwotę do umorzenia rocznego, metoda degresywna: metoda ta polega na przyspieszeniu amortyzacji w pierwszych latach użytkowania środka trwałego ze względu na szybsze zużycie środków w początkowym okresie eksploatacji. Konsekwencją stosowania tej metody jest skrócenie okresu amortyzacji, gdyż ratę oblicza się sposób następujący: w pierwszym roku użytkowania środka od wartości początkowej, w latach następnych od wartości księgowej netto, natomiast począwszy od roku, w którym roczna kwota amortyzacji liczonej metodą degresywną miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji liczonej metodą liniową (bez zastosowania współczynnika podwyższenia amortyzacji) przechodzi się na amortyzowanie metodą liniową (program automatycznie zmienia w tym przypadku metodę amortyzacji i sam przepisuje do pola roczna stopa amortyzacji bieżącej wartość z pola roczna stopa amortyzacji liniowej ), metoda planowa: podobna jest do metody liniowej, z tym że tu użytkownik narzuca kwotę planowej raty miesięcznej, a program wykorzystuje tę kwotę bez względu na roczną stopę amortyzacji bieżącej, metoda sezonowa: działa podobnie jak metoda liniowa, z tym że użytkownik może wybrać miesiące, w których program będzie obliczał ratę amortyzacji, metoda dla samochodów luksusowych: przeznaczona jest dla samochodów, których wartość zakupu jest większa niż określona granica kwoty w EURO pomnożona przez kurs EURO (na dzień przyjęcia środka). Dla elementów majątku amortyzowanych tą metodą ratę oblicza się nie 16 Środki Trwałe -

od wartości, lecz od limitu zdefiniowanego właśnie jako iloczyn granicy i kursu EURO. Oprócz tej różnicy, metoda ta pokrywa się z metodą liniową, metoda amortyzacji jednorazowej: przy wyborze tej metody amortyzacji program przyjmuje roczną stawkę amortyzacji w wysokości 1200%, co powoduje wyliczenie już pierwszej raty amortyzacji w wysokości wartości początkowej danego środka, metoda amortyzacji liniowej ze współczynnikiem: odmiana metody liniowej, uwzględniająca możliwość podwyższenia stawki amortyzacji o wprowadzony współczynnik, metoda amortyzacji 30% w miesiącu przyjęcia: przeznaczona jest dla fabrycznie nowych środków trwałych, zaliczonych do grup 3-6 klasyfikacji. Pozwala w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, na dokonywanie odpisów amortyzacyjnych w wysokości 30% wartości początkowej. Dla następnego roku podatkowego użytkownik może zadeklarować metodę amortyzacji liniowej lub degresywnej, czy samo umorzenie (gdy ta opcja jest zaznaczona, wtedy program nie nalicza amortyzacji rocznej ani amortyzacji KUP; liczy się tylko samo umorzenie), KUP (koszty uzyskania przychodu; zaznaczenie tej opcji powoduje naliczanie raty amortyzacji KUP, amortyzacji rocznej KUP i umorzenia BO KUP), ulga (zaznaczenie tej opcji powoduje zmianę sposobu naliczania raty KUP: w roku przyjęcia środka, jeśli suma rat jest mniejsza od wartości ulgi, to nie zlicza się ich w KUP tylko traktuje jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodu (NKUP), raty nalicza się w KUP dopiero od następnego roku lub gdy suma rat jest większa bądź równa wartości ulgi, przy czym raty KUP naliczane są do wysokości różnicy między wartością środka a wartością ulgi), wartość ulgi, data przyznania ulgi, jednostka organizacyjna (musi być wcześniej zdefiniowana w systemie KPP), rok produkcji, numer fabryczny, nazwa, opis, schemat księgowania dokumentu, schemat księgowania amortyzacji, identyfikator dowodu likwidacji (dla dokumentów LT), procent likwidacji (również wykorzystywany przez dokumenty LT; program na podstawie procentu likwidacji automatycznie wylicza kwotę zmiany wartości i umorzenia), identyfikator dowodu nabycia (numer faktury), kurs EURO, wartość początkowa, umorzenie początkowe, rata amortyzacji planowej, roczna stopa amortyzacji liniowej (pole to wykorzystywane jest w naliczaniu amortyzacji metodą degresywną), współczynnik podwyższenia stopy amortyzacji, roczna stopa amortyzacji bieżącej, lokalizacja geograficzna, ilość, cena, waluta, kurs waluty, status dokumentu (dokumenty mogą posiadać status "Wystawiony" albo "Zatwierdzony"; jeżeli korzysta się z tej opcji, wówczas przy zamykaniu miesiąca następuje kontrola statusu dokumentów - program nie pozwala zamknąć okresu rozliczeniowego jeżeli w kartotece - Środki trwałe 17

dokumentów bieżących istnieją dokumenty niezatwierdzone; jeżeli nie korzysta się z tej opcji, wówczas wszystkie dokumenty domyślnie mają status "Zatwierdzony". Aby móc skorzystać z kontroli statusu dokumentów należy ustawić parametr CZY_STATUS_DOK na wartość 'T' w sekcji 'ST' tabeli 'PARAMETRY'. Możliwe jest nadanie użytkownikom uprawnień do zatwierdzania dokumentów (prawo: ST_STATUSY_DOKUMENTOW)). Dla dokumentów LT i PK można jeszcze podać: kwotę, o którą należy zmienić wartość środka (dla dokumentów LT powinna to być kwota nieujemna), kwotę, o którą należy zmienić jego umorzenie, kwotę, o którą należy zmienić umorzenie KUP, nową ilość, wartość netto z przeszacowania. Dla dokumentu LT można wprowadzić także %likwidacji. Wypełnienie tego pola powoduje automatyczne wyliczenie kwot o które należy zmienić wartośc, umorzenie i umorzenie KUP. Dokumenty MT pozwalają ponadto wypełnić następujące pola: wartość do przeniesienia (pole to wykorzystywane jest w dwóch przypadkach: gdy zmianie klasyfikacji GUS towarzyszy utworzenie nowego środka [patrz sekcja Zmiana klasyfikacji GUS] i gdy podpięty do dokumentu schemat księgowania umożliwia wybór między starymi a nowymi klasyfikatorami [patrz rozdział Schematy księgowania]; w pierwszym przypadku omawiane pole powinno zawierać wartość początkową nowo utworzonego środka, a w drugim przypadku - wartość, która zostanie przeniesiona na konta związane z nowymi klasyfikatorami, w przeciwieństwie do kont ze starymi klasyfikatorami, na które zaksięgowana będzie dotychczasowa wartość środka), umorzenie do przeniesienia (podobnie jak wyżej, z tym że tyczy umorzenia środka), umorzenie KUP do przeniesienia (podobnie jak wyżej, z tym że tyczy umorzenia KUP środka). Sekcja Klasyfikatory zawiera informacje dotyczące pozostałych cech przypisanych środkowi trwałemu (klasyfikatory główne) lub kontom przyporządkowanym środkowi poprzez schemat księgowania (klasyfikatory definiowane). Główne klasyfikatory bezpośrednio dotyczą środka i są mu bezpośrednio przypisywane, natomiast klasyfikatory definiowane należy najpierw przypisać kontom w planie kont (w systemie FK), później stworzyć schemat księgowania z tymi kontami i na końcu przypisać schemat odpowiednim środkom. 18 Środki Trwałe -

Rys. 3.1.1/12. Wprowadzanie dokumentu sekcja Klasyfikatory Klasyfikatory główne to: Kontrahent, Osoba materialnie odpowiedzialna, Zlecenie, Indeks części, Magazyn, Transakcje, Pozycja kalkulacji kosztów. Pola te posiadają listy wartości (słowniki), przez które mogą być podpowiadane. Uwaga!: Klasyfikatory definiowane to lista dowolnych cech opisujących środek trwały. Ich definicja i lista dopuszczalnych wartości znajduje się w systemie FK w planie kont. Tam też można określić czy dany klasyfikator jest wymagany czy opcjonalny (gdy klasyfikator jest wymagany, wtedy przy wystawianiu dokumentu dla danego środka obowiązkowo należy podać wartość tego klasyfikatora). Aby przyporządkować klasyfikator do środka należy przypisać danemu środkowi schemat księgowania zawierający pozycję z kontem, które jest powiązane z danym klasyfikatorem!!! Wybierając wartości klasyfikatorów należy podać: rodzaj klasyfikatora (jego nazwę), symbol klasyfikatora (wartość). Sekcja Przydział stanowisk kosztów umożliwia ustalenie w jakim procencie należy podzielić ratę amortyzacji na wiele stanowisk kosztów (tym sposobem można podzielić tylko i wyłącznie ratę amortyzacji; schemat księgowania dla dokumentów posiada osobne mechanizmy dzielenia procentowego - Środki trwałe 19

księgowanych kwot patrz Schematy księgowania). Podziałowi podlegają zarówno rata amortyzacji, jak i rata amortyzacji KUP Rys. 3.1.1/13. Wprowadzanie dokumentu sekcja Przydział stanowisk kosztów W ramce Stanowisko kosztów podstawowe przedstawione jest główne stanowisko kosztów, zdefiniowane wcześniej w sekcji Główne. W ramce Stanowisko kosztów dodatkowe można dodać (przyciskiem Dodaj stanowisko) bądź usunąć (przyciskiem Usuń stanowisko) dodatkowe stanowiska kosztów, którym przypisuje się procent raty amortyzacji. Należy w tym celu podać: symbol stanowiska kosztów (przy wpisywaniu symbolu można się posłużyć listą wartości), procent raty amortyzacji. Uwaga!: Program proporcjonalnie do podanego procentu wyliczy kwotę raty amortyzacji przypadającą na dane stanowisko kosztów. Podstawowemu stanowisku kosztów zostanie przypisana rata w wysokości różnicy między całą ratą a sumą rat przypadających na poszczególne stanowiska dodatkowe!!! Możliwy jest również podział wartościowy według stanowisk kosztów. Użytkownik może w tym przypadku bezpośrednio wpisać kwotę przypadającą na określone stanowisko (pole Procent raty amortyzacji zmieni swój opis na Wartość ). Aby móc stosować podział wartości według stanowisk należy ustawić parametr WARTOSC_NA_STK na wartość T w sekcji ST tabeli PARAMETRY. Dodatkowo po ustawieniu parametru ROCZNA_ZMIANA_STK na T w tej samej tabeli i sekcji uzyska się możliwość wprowadzenia nowego stanowiska kosztów, które ma obowiązywać w kolejnym roku obrotowym. W tym celu należy z listy wyboru po prawej stronie wybrać nr roku obrotowego, a z sąsiedniej właściwe stanowisko kosztów. Podobnie można ustalić jaką część wartości środka należy traktować jako "własną", a jaką część jako udział sponsora. Do tego celu służy sekcja Źródła finansowania. 20 Środki Trwałe -

Rys. 1.1.1/14 Wprowadzanie dokumentu sekcja Źródła finansowania Definiując źródła finansowania należy podać następujące dane: identyfikator źródła finansowania, wartość środka przypadającą na dane źródło. Na podstawie podanej wartości program sam wyliczy procent udziału sponsora w finansowaniu środka, kwotę umorzenia oraz ratę amortyzacji przypadające na źródło finansowania. Resztę wartości, umorzenia i raty program traktował będzie jako udział własny firmy (tzn. udział własny w wartości obliczany będzie jako różnica między całkowitą wartością środka a sumą wartości pochodzących od wszystkich sponsorów). Własny udział w finansowaniu środka widoczny jest w górnej ramce (Źródła finansowania własne), a definiowanie udziału sponsorów ma miejsce w ramce dolnej (Źródła finansowania obce). Aby poprawnie zaksięgować udziały własne i obce, należy sporządzić jeszcze odpowiedni schemat księgowania. Będzie o tym mowa w części opisującej księgowanie. Sekcja KUP służy do definiowania osobnych ustawień dla amortyzacji stanowiącej koszty uzyskania przychodu (amortyzacji podatkowej). Gdy pola w tej sekcji nie są wypełnione, wtedy program zakłada takie same warunki dla wyliczenia amortyzacji podatkowej, jak dla amortyzacji bilansowej (metodę, roczną stopę i inne parametry amortyzacji bilansowej można ustalić w sekcji Główne). - Środki trwałe 21

Rys. 3.1.1/15 Wprowadzanie dokumentu sekcja KUP Użytkownik w tej sekcji może wypełnić następujące pola (w zależności od wybranego w pierwszym okienku rodzaju amortyzacji): Rodzaj amortyzacji KUP, Rata amortyzacji planowej KUP, Umorzenie BO KUP, Roczna stopa amortyzacji liniowej KUP, Współczynnik podwyższenia stopy amortyzacji KUP, Roczna stopa amortyzacji bieżącej KUP, Rodzaj amortyzacji w nowym roku, Amortyzacja w miesiącu przyjęcia (opcja określa możliwość rozpoczęcia naliczania amortyzacji, od miesiąca, w którym środek został przyjęty; dotyczy to zarówno naliczania amortyzacji, bilansowej, jak i amortyzacji podatkowej), Korekta zaokrągleń rat amortyzacji (dla dokumentu OT), Wartość KUP do przeniesienia (dla dokumentu MT), Czy korekta (dla dokumentu PK). Zakładka została stworzona, by umożliwić wprowadzanie środków, dla których amortyzacja podatkowa liczona jest w inny sposób niż bilansowa. Poprzez zaznaczenie okienka Czy korekta użytkownik ma możliwość wystawienia oprócz zwykłego dokumentu zwiększającego, bądź zmniejszającego wartość wybranego środka również dokument korygujący wcześniej wprowadzone wartości. Wprowadzenie do pola Zmienić wartość o konkretnej nieujemnej kwoty przy zaznaczonym okienku Czy korekta spowoduje, że w kolejnym miesiącu obrachunkowym pole Wartość BO zmniejszy się o tę kwotę. Analogicznie wprowadzenie kwoty ujemnej spowoduje zwiększenie wartości w polu Wartość BO +. Wystawienie dokumentu OT z zaznaczonym okienkiem Korekta zaokrągleń rat amortyzacji (wymagane wcześniejsze ustawienie parametru KOREKTA_ZAOKRAGLEN_AMO w sekcji ST) spowoduje naliczenie ostatniej w danym roku obrachunkowym raty jako różnicy raty rocznej minus suma rat pozostałych okresów. 22 Środki Trwałe -

Wystawiając dokument MT istnieje jeszcze możliwość skorzystania z sekcji Zmiana klasyfikacji GUS. Dzięki niej można dowolnemu środkowi trwałemu przypisać nowy rodzaj lub typ według klasyfikacji GUS oraz zmienić np. numer inwentarzowy bądź inne dane identyfikujące. Rys. 3.1.1/16 Wprowadzanie dokumentu sekcja Zmiana klasyfikacji GUS Po przejściu do tej sekcji użytkownik może wypełnić następujące pola: Nowy rodzaj środka, Nowy GUS rodzaj, Nowy GUS typ, Nowy numer inwentarzowy, Nowy schemat księgowania amortyzacji, Roczna stopa amortyzacji liniowej, Współczynnik podwyższenia amortyzacji, Roczna stopa amortyzacji bieżącej, Ma powstać nowy środek (opcja ta służy do wyodrębnienia - stworzenia - z istniejącego już środka trwałego innego środka, przy czym nowy środek będzie miał nowy numer inwentarzowy, nową klasyfikację GUS i nowe inne dane określone w dokumencie np. stanowisko kosztów, czy jednostkę organizacyjną, a pozostałe dane odziedziczy z istniejącego już środka trwałego łącznie np. z opisem i klasyfikatorami definiowanymi; aby móc skorzystać z tej opcji należy ustawić parametr NOWY_SRODEK_Z_MT na wartość T w sekcji ST tabeli PARAMETRY ). Dokumenty MT mogą służyć m.in. do zmiany stanowiska kosztów przypisanego do środka trwałego. Jednak lista stanowisk kosztów, które można przypisywać do środków w standardowy sposób jest ograniczona do aktualnie otwartego roku obrotowego. Chcąc przypisać do środka trwałego stanowisko kosztów, które dostępne będzie dopiero w roku następnym po aktualnym roku obrotowym należy wypełnić dwa poniższe pola (aby te pola były dostępne na formatce należy ustawić parametr ROCZNA_ZMIANA_STK na wartość T w sekcji ST tabeli PARAMETRY ): Nowy numer roku, Nowe stanowisko kosztów. - Środki trwałe 23

Należy pamiętać, że aby móc zmienić stanowisko kosztów na stanowisko występujące w nowym roku obrotowym trzeba ten rok prawidłowo otworzyć w systemie FK i ewentualnie przekopiować aktualne stanowiska do nowego roku lub ręcznie utworzyć nowe stanowiska w nowym roku. Przy większej ilości środków, którym trzeba przypisać w ten sposób nowe stanowisko kosztów można z powodzeniem skorzystać z grupowego dodawania dokumentów MT (patrz Grupowe dodawanie dokumentów), gdzie również znajdują się pola Nowy numer roku i Nowe stanowisko kosztów. Ponieważ powyżej omawiane dwa pola służą do definiowania głównego (podstawowego) stanowiska występującego w nowym roku obrotowym, pamiętać należy o ewentualnym zaktualizowaniu również stanowisk kosztów występujących w podziale procentowym (lub wartościowym) raty amortyzacji (patrz sekcja Przydział stanowisk kosztów). 3.2. Kartoteka dokumentów bieżących Dojście: 1. Przejdź do, 2. Ewidencja obrotów, 3. Kartoteka dokumentów bieżących. Po wybraniu tej opcji na ekranie wyświetli się okienko, na którym można oglądać wprowadzone dokumenty środków trwałych w bieżącym roku obrotowym, a które nie zostały jeszcze zaksięgowane. Na górnej belce widoczna jest informacja, który miesiąc został ostatnio zamknięty. Rys. 3.2/17. Kartoteka dokumentów bieżących Poszczególne kolumny zawierają następujące informacje: rodzaj dokumentu, typ, numer dokumentu, datę dokumentu, 24 Środki Trwałe -

stanowisko kosztów, jednostkę organizacyjną, rodzaj środka, GUS rodzaj w/g klasyfikacji GUS, GUS typ, numer inwentarzowy środka, numer inwentarzowy środka nadrzędnego, wartość, umorzenie, roczna stopa amortyzacji bieżącej, rok produkcji, numer fabryczny, nazwa, numer schematu księgowania dokumentu, numer schematu księgowania amortyzacji, data księgowania, lokalizacja geograficzna, transakcje, status dokumentu. Uwaga!: Kartotekę można przeglądać w różnych przekrojach naciskając klawisze z nazwami kolumn otrzymamy dane posortowane według tej kolumny. Bieżący dokument w przeglądarce jest zawsze wyróżniony odmiennym kolorem (podświetlony)!!! Poniżej przeglądarki znajdują się przyciski: Dodaj użycie tego przycisku powoduje przejście do funkcji wprowadzania nowych dokumentów. Pojawi się okno służące do wyboru rodzaju dokumentu, który chcemy wprowadzić. Dalsze czynności wykonujemy jak w punkcie 1.1. Po zaakceptowaniu wprowadzonego dokumentu klawiszem Dodaj następny, system wyświetli planszę do wprowadzania kolejnego dokumentu. Użycie przycisku OK powoduje powrót do kartoteki dokumentów bieżących. Usuń możemy usunąć wcześniej wprowadzony dokument (pasek podświetlenia musi się znajdować na dokumencie, który chcemy usunąć. Zmień umożliwia wprowadzenie zmian w dokumencie, na którym znajduje się pasek podświetlenia. Po naciśnięciu przycisku ukaże się dokument w takiej postaci, w jakiej został wprowadzony i można go zmienić. Drukuj służy do uzyskania wydruku podświetlonego dokumentu. Pokaż umożliwi przeglądanie zawartości całego dokumentu bez ryzyka przypadkowej zmiany jego treści. Ekran ma wygląd taki sam jak przy wprowadzaniu i modyfikacji dokumentu z tym, że brak przycisków do zmian i wszystkie pola są niedostępne do modyfikacji co zabezpiecza przed przypadkową zmianą treści dokumentu. Plan amortyzacji umożliwia utworzenie planu amortyzacji do końca roku, końca okresu umarzania lub do podanego przez użytkownika dnia. OK przejście do menu. Pod listą dokumentów znajdują się klawisze Grupowe dodawanie, Grupowe usuwanie służące do wprowadzenia bądź usunięcia większej liczby dokumentów za jednym razem (np. hurtowe przyjmowanie środków). - Środki trwałe 25

Rys. 3.2/18. Grupowe dodawanie dokumentów Za pomocą klawisza Grupowe dodawanie możemy dodać większą ilość dokumentów jednego rodzaju (np. OT, PT+). W zależności od rodzaju dokumentu grupowe dodawanie może odbywać się w dwojaki sposób. W przypadku dokumentów OT i PT+ wybieramy dokument zaznaczając odpowiedni przycisk radiowy i podajemy ilość dokumentów do wprowadzenia. Dalej procedura wygląda podobnie jak przy normalnym wprowadzaniu dokumentu. Dodawane dokumenty oraz środki zostaną ponumerowane automatycznie (np. można wprowadzić 10 komputerów, wtedy wypełniamy formatkę tak jak dla jednego dokumentu i program automatycznie powieli to na 10 dokumentów). Natomiast przy wprowadzaniu dokumentów LT+, LT-, czy PT- należy podać datę wprowadzenia dokumentu i numer schematu służącego do księgowania operacji przekazania lub likwidacji środka. Po wybraniu sekcji Wybór środków użytkownik będzie mógł w lewej części okna określić kryteria wg których program ma dokonać wyboru środków, którym chcemy wystawić dokumenty. Użycie przycisku Zaczytaj środki spowoduje pojawienie się w prawej części okna listy środków spełniających podane kryteria. 26 Środki Trwałe -

Rys. 3.2/19. Lista wyboru środków Można zaznaczyć bądź odznaczyć wszystkie środki naciskając klawisz Zaznacz/odznacz wszystko. Aby wybrać dowolny środek należy kliknąć na nim kursorem myszki. Po lewej stronie w małym kwadratowym okienku pojawi się odznaczenie (ponowne kliknięcie powoduje zlikwidowanie odznaczenia). W ten sposób można wybrać dowolną liczbę środków i po naciśnięciu klawisza Dalej program wystawi im wszystkim określone wcześniej dokumenty. Podobnie wygląda sprawa przy wprowadzaniu dokumentów MT. Należy dla nich najpierw podać stare i nowe dane, które mają być zmienione (jednostka organizacyjna, stanowisko kosztów, numer pracownika), a później wybrać środki znaną metodą zaznaczania. Również przy wystawianiu dokumentów PK można dokonać wyboru środków. Wcześniej jednak należy wpisać stopę amortyzacji liniowej lub bieżącej. Uwaga!: Za pomocą klawisza Grupowe usuwanie można usunąć większą ilość dokumentów jednego rodzaju. Aby to zrobić należy podać rodzaj dokumentu lub wybrać go ze słownika w polu rodzaj dokumentu i podać zakres numerów do usunięcia!!! - Środki trwałe 27

Rys. 3.2/20 Grupowe usuwanie dokumentów 3.3. Kartoteka dokumentów zaksięgowanych Dojście: 1. Przejdź do, 2. Ewidencja obrotów (dokumenty), 3. Kartoteka dokumentów zaksięgowanych. Po wybraniu tej opcji na ekranie wyświetli się okno, na którym będą zaprezentowane dokumenty zaksięgowane w wyniku zamknięcia miesiąca (roku) obrotowego. 28 Środki Trwałe -

Rys. 3.3/21. Kartoteka dokumentów zaksięgowanych Pod listą dokumentów znajdują się przyciski: Usuń, Drukuj, Pokaż i OK, które mają podobne działanie jak w kartotece dokumentów bieżących (opisanej w punkcie wcześniejszym). - Środki trwałe 29

4. Elementy majątku trwałego Moduł Elementy majątku trwałego przechowuje informacje o środkach trwałych w postaci kartoteki środków trwałych, miesięcznych rat środków trwałych, tabeli amortyzacji i kartoteki środków trwałych zlikwidowanych. 4.1. Kartoteka elementów majątku trwałego Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Kartoteka środków trwałych. Kartoteka zawiera kompleksowe informacje o środkach trwałych występujących w firmie z uwzględnieniem operacji dokonanych na nich przy pomocy dokumentów, pod warunkiem ich uprzedniego zaksięgowania (zamknięcia okresu obrotowego). Rys. 4.1/22. Kartoteka środków trwałych W górnej części ekranu widoczny jest tak zwany przycisk radiowy, za pomocą którego można dokonać wyboru w zakresie danych które mają być wyświetlone: środki trwałe, środki niskocenne, wartości niematerialne i prawne, wszystkie. Informacja wyświetlona na ekranie zawiera następujące pola: GUS rodzaj, 30 Środki Trwałe -

GUS typ, numer inwentarzowy, numer inwentarzowy środka nadrzędnego, nazwa, stanowisko kosztów, jedn. organizacyjna, wartość, umorzenie, procent umorzenia, roczna amortyzacja, rata amortyzacji, stopa amortyzacji, roczna stopa amortyzacji bieżąca, współczynnik podwyższenia amortyzacji, umorzenie BO KUP, roczna amortyzacja KUP, rata amortyzacja KUP, schemat księgowania, data przyjęcia, data likwidacji, data umorzenia, rok produkcji, numer fabryczny, numer pracownika, numer kontrahenta, identyfikator transakcji, identyfikator lokalizacji geograficznej. Do obsługi kartoteki służą standartowe przyciski Dodaj, Usuń, Zmień, Drukuj, Pokaż i. Kartotekę środków można przeglądać w różnych przekrojach podobnie jak w punkcie 1.2. Bezpośrednio pod listą ze środkami znajdują się przyciski: Miesięczne odpisy amortyzacyjne tabela z ratami bilansowymi i podatkowymi z podziałem na miesiące, - Środki trwałe 31

Rys. 4.1/23. Miesięczne odpisy amortyzacyjne Stanowiska kosztów jeżeli w dokumencie był podział procentowy na kilka stanowisk kosztów zobaczymy procent raty i wartość raty dla poszczególnych stanowisk, Rys. 4.1/24. Stanowiska kosztów Dokumenty pokaże się lista z dokumentami dla danego środka, który jest podświetlony (będzie również możliwe wydrukowanie dokumentu poprzez naciśnięcie przycisku Drukuj), 32 Środki Trwałe -

Rys. 4.1/25. Dokumenty Składniki przycisk jest aktywny tylko wówczas jeżeli dany środek ma wypełnione pole Numer inwentarzowy środka nadrzędnego. Podobnie jak klawisz Dokumenty wyświetlone składniki można drukować służy do tego klawisz Drukuj lub zakończyć przeglądanie OK, Rys. 4.1/26. Składniki Przeszacowania jest on aktywny, jeżeli środek trwały jest przeznaczony do przeszacowania bądź już został przeszacowany, Historia umożliwia przegląd wszystkich operacji na środku trwałym. Każda modyfikacja środka trwałego jest odnotowywana w osobnej kartotece. Pamiętany jest stan przed modyfikacją, data modyfikacji, kto modyfikował i gdzie to robił (ręcznie w kartotece środków, poprzez dokumenty, czy na przykład wykonując przeszacowanie). - Środki trwałe 33

Rys. 4.1/27. Historia Zmiany zapamiętywane są automatycznie, ale istnieje możliwość ręcznego dodawania wpisów do historii środka. Służą do tego przyciski: Dodaj (pozwala na dopisanie do historii środka zmian wartości BO, wartości BO +, wartości BO -, umorzenia BO, umorzenia BO +, umorzenia BO- i rocznej stopy amortyzacji bieżącej), Rys. 4.1/28. Dodawanie wpisów do historii Usuń (umożliwia zlikwidowanie zarejestrowanych zmian danych środka, ale tylko w przypadku wcześniejszego ręcznego dodania wpisu do historii; zmiany spowodowane w inny sposób niż ręczne dopisanie nie mogą być usunięte), Zmień (służy do zmiany wpisu w historii środka; zmieniać można tylko wpisy dodane ręcznie przez przycisk Dodaj, wpisy spowodowane przez dokumenty, przeszacowania albo zmiany danych w kartotece nie mogą być modyfikowane). 34 Środki Trwałe -

Ponad to każdy wpis w historii może być wydrukowany lub pokazany ze szczegółami. Służą do tego celu przyciski: Drukuj, Pokaż (po naciśnięciu tego przycisku pokaże się okno podobne do okna wprowadzania/modyfikacji danych środka trwałego w kartotece środków z tą różnicą, że pola, które zostały zmienione są wyróżnione kolorem czerwonym; aby nie "zaśmiecać" widoku comiesięcznymi zmianami amortyzacji czy procentu umorzenia można odznaczyć opcję Pokazuj wszystkie zmiany, wtedy na czerwono zaznaczą się tylko najważniejsze zmiany w historii środka). Rys. 4.1/29. Przeglądanie wpisu w historii Plan amortyzacji pozwala utworzyć plan dla: bieżącego środka, wybranego środka, wszystkich środków w kartotece. i przeliczyć raty amortyzacji do: końca roku, końca okresu umorzenia, do podanego dnia. Klawisz Utwórz plan pozwala utworzyć plan amortyzacji, klawisz Pokaż plan pokazuje utworzony wcześniej plan, a klawisz Anuluj zamyka okienko. Przy przeglądaniu planu amortyzacji możemy na nowo stworzyć plan (klawiszem Utwórz plan), zobaczyć go w rozbiciu na miesiące (Pokaż), usunąć (klawisz Usuń) i wydrukować (Drukuj). - Środki trwałe 35

Rys. 4.1/30. Plan amortyzacji 4.2. Miesięczne raty amortyzacji Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Miesięczne raty amortyzacji. Opcja ta pozwala uzyskać w postaci skróconej informację o miesięcznych ratach amortyzacji dla środków trwałych występujących w kartotece. Nie ma możliwości modyfikowania występujących tutaj danych, a jedynie możliwe jest ich przeglądanie. Wyświetlane informacje mają zastosowanie jedynie dla wybranego wcześniej roku obrotowego. 36 Środki Trwałe -

Rys. 4.2/31. Miesięczne raty amortyzacji Na ekranie widoczne są pola: GUS rodzaj, GUS typ, numer inwentarzowy, numer inwentarzowy środka nadrzędnego, data przyjęcia, data umorzenia, data likwidacji, raty bilansowe (dla wszystkich miesięcy roku obrotowego), raty podatkowe (dla wszystkich miesięcy roku obrotowego). U dołu ekranu umieszczone zostały klawisze Pokaż i Drukuj: Pokaż wyświetla informacje o ratach amortyzacji w poszczególnych miesiącach roku obrotowego, - Środki trwałe 37

Rys. 4.2/32. Przeglądanie miesięcznych rat amortyzacji Drukuj służy do sporządzenia wydruku amortyzacji, OK powrót do menu głównego. 4.3. Tabela amortyzacji (bilansowa) Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Tabela amortyzacji bilansowa Opcja ta służy do przeglądania i drukowania informacji o amortyzacji bilansowej i umorzeniu środka trwałego wraz z wartościami BO i wartościami rocznymi. 38 Środki Trwałe -

Rys. 4.3/33. Tabela amortyzacji Na oknie umieszczono następujące pola: GUS rodzaj, GUS typ, numer inwentarzowy, numer inwentarzowy środka nadrzędnego, wartość BO, wartość BO +, wartość BO -, wartość BZ, umorzenie BO, umorzenie BO +, umorzenie BO -, roczne umorzenie, umorzenie BZ, roczna amortyzacja, umorzenie BO KUP, roczna amortyzacja KUP, umorzenie BZ KUP, Netto, Roczna stopa amort. w %, data przyjęcia, data umorzenia, data likwidacji. Umieszczony pod listą przycisk Drukuj pozwala wydrukować wyświetlone informacje w postaci raportu. - Środki trwałe 39

4.4. Tabela amortyzacji (podatkowa) Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Tabela amortyzacji (podatkowa) Opcja ta służy do przeglądania i drukowania informacji o amortyzacji podatkowej i umorzeniu środka trwałego wraz z wartościami BO i wartościami rocznymi. Na oknie umieszczono następujące pola: GUS rodzaj, GUS typ, numer inwentarzowy, numer inwentarzowy środka nadrzędnego, opis, wartość BO KUP, wartość BO KUP +, wartość BO KUP -, wartość BZ KUP, umorzenie BO KUP, umorzenie BO KUP +, umorzenie BO KUP -, roczna amortyzacja KUP umorzenie BZ KUP, Netto KUP, Roczna stopa amort. KUP w %, data przyjęcia, data umorzenia, data likwidacji. Umieszczone pod listą okienko pozwala wybrać sposób pokazywania tylko tych środków, które mają Odrębną wartość KUP. 4.5. Plan amortyzacji Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Plan amortyzacji. W tej opcji można utworzony wcześniej z poziomu kartoteki elementów majątku trwałego plan amortyzacji oglądać bądź go wydrukować. 40 Środki Trwałe -

Rys. 4.5/34. Plan amortyzacji Pod listą dostępne są przyciski: Pokaż, Drukuj, OK. Przycisk Pokaż wyświetla pełną informację o wysokości raty bilansowej i raty podatkowej w rozbiciu na kolejne miesiące, klawisz Drukuj umożliwia wydruk planu amortyzacji. Klawisz Odśwież pozwala na ponowne zaczytanie planu zgodnie z datą wybraną w polach Data od i Data do (w oknie planu amortyzacji miejsce jest tylko dla 12 miesięcy, a rok sprawozdawczy może mieć inną liczbę okresów obrachunkowych, więc aby zobaczyć dane spoza pierwszych 12 miesięcy można tak ustawiać pola daty od i do, by przesuwać się w ramach całego roku sprawozdawczego). 4.6. Kartoteka zlikwidowanych elementów majątku trwałego Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Kartoteka środków trwałych zlikwidowanych. Kartoteka zawiera kompleksowe informacje o środkach trwałych zlikwidowanych występujących w firmie z uwzględnieniem wszystkich operacji jakie zostały wykonane przy pomocy dokumentów, pod warunkiem ich uprzedniego zaksięgowania (zamknięcia okresu obrotowego). - Środki trwałe 41

Rys. 4.6/35. Kartoteka środków zlikwidowanych W górnej części ekranu widoczny jest okienko, z którego można wybrać: środki trwałe środki niskocenne wartości niematerialne i prawne. Pola występujące w tej kartotece są opisane w punkcie dotyczącym kartoteki środków bieżących. Pokazaną kartotekę można przeglądać w różnych przekrojach. Bezpośrednio pod listą ze środkami znajdują się przyciski: Dokumenty pokaże się lista z dokumentami dla danego środka, który jest podświetlony; dokumenty dla wybranego środka trwałego zlikwidowanego można drukować służy do tego klawisz Drukuj lub zakończyć przeglądanie przy pomocy klawisza OK., Składniki przycisk jest aktywny tylko wówczas, jeżeli dany środek ma wypełnione pole Numer inwentarzowy środka nadrzędnego. Podobnie jak klawisz Dokumenty wyświetlone składniki można drukować służy do tego klawisz Drukuj lub zakończyć przeglądanie OK., Przeszacowania jest on aktywny, jeżeli środek trwały jest przeznaczony do przeszacowania bądź już został przeszacowany, Stanowiska kosztów pokaże podział procentowy i wartościowy raty na wprowadzone stanowiska kosztów, Miesięczne odpisy amortyzacyjne, Źródła finansowania aktywny, gdy dany środek trwały jest finansowany z kilku źródeł, Historia, Plan amortyzacji, Podatek. Pod klawiszami opisanymi powyżej, które są aktywne w zależności od zawartości danych, mamy klawisze następujące: Usuń, Drukuj, Pokaż, Zmień i OK. Usuń można usunąć podświetloną pozycję, Drukuj służy do wydrukowania kartoteki, 42 Środki Trwałe -

Pokaż wyświetla zawartość wszystkich pól; dane można tylko przeglądać-brak możliwości modyfikacji, Zmień umożliwia wprowadzić zmiany, OK przycisk powoduje wyjście z bieżącej opcji. 4.7. Zestawienia według klasyfikatorów definiowanych Dojście: 1. Przejdź do, 2. Elementy majątku trwałego, 3. Zestawienia wg klasyfikatorów definiowanych. Każdy środek trwały oprócz danych podstawowych może posiadać zmienną listę dodatkowych klasyfikatorów ustalanych przez użytkownika. Te dodatkowe informacje mogą dotyczyć specyfiki wykorzystania danego środka trwałego, mogą uzupełniać podstawowe dane o środkach, albo mogą stanowić odrębny zbiór cech charakteryzujących pewną ilość środków trwałych w firmie. Definiowanie klasyfikatorów dodatkowych ułatwia rozbudowę systemu bez konieczności ingerencji programistów. Klasyfikatory definiowane przypisuje się środkom lub dokumentom w odpowiednich kartotekach. Omawiany moduł zestawień umożliwia łatwy wybór grupy środków bądź dokumentów zgodnie z zadanymi kryteriami. Wybrana grupa może zostać wydrukowana lub przesłana do arkusza kalkulacyjnego w celu późniejszej obróbki. Rys. 4.7/36. Zestawienia wg klasyfikatorów definiowanych wybór klasyfikatorów Po otwarciu okna z Zestawieniami wg klasyfikatorów definiowanych na zakładce Wybór klasyfikatorów pojawiają się trzy listy: Klasyfikatory lista dostępnych w systemie klasyfikatorów definiowanych, Wartości klasyfikatorów lista wartości wybranego w pierwszej liście klasyfikatora, - Środki trwałe 43

Wybrane pary klasyfikator-wartość lista wybranych klasyfikatorów i ich wartości. Aby modyfikować listę wybranych klasyfikatorów i ich wartości użytkownik ma do dyspozycji kilka opcji ukrytych pod następującymi przyciskami: Dodaj powoduje umieszczenie na liście wyboru aktualnie podświetlonego klasyfikatora i jego wartości, Usuń powoduje usunięcie podświetlonej pary klasyfikator wartość z listy wyboru, Zmień podmienia podświetloną pozycję na liście wyboru na aktualnie wybrany klasyfikator i jego wartość, Wyszukaj powoduje odszukanie na liście klasyfikatorów i ich wartości aktualnie podświetlonej pozycji na liście wyboru. W dolnej części okna znajdują się dwie opcje do wyboru: Zestawienie dla dowolnego z wybranych klasyfikatorów, Zestawienie dla każdego z wybranych klasyfikatorów. Zaznaczenie pierwszej opcji spowoduje wybór środków i dokumentów spełniających przynajmniej jedno kryterium określone przez listę wybranych klasyfikatorów i ich wartości. Zaznaczenie drugiej opcji umożliwi wybór środków i dokumentów spełniających dokładnie wszystkie kryteria. Po zdefiniowaniu niezbędnych warunków wyszukiwania można przejść na zakładkę Środki trwałe lub Dokumenty, gdzie zaprezentowane zostaną wyniki poszukiwań. 44 Środki Trwałe -

Rys. 4.7/37. Zestawienia wg klasyfikatorów definiowanych wyniki wyszukiwania środków trwałych Rys. 4.7/38. Zestawienia wg klasyfikatorów definiowanych wyniki wyszukiwania dokumentów Zarówno na zakładce z wynikami wyszukiwania środków trwałych jak i dokumentów można wybrać dwie opcje: Odśwież powoduje ponowne wyszukanie środków lub dokumentów zgodnie ze zdefiniowanymi wcześniej kryteriami (na zakładce Wybór klasyfikatorów), Drukuj umożliwia wydruk listy wyszukanych środków lub dokumentów. - Środki trwałe 45

5. Księgowanie Moduł Księgowanie służy do księgowania dokumentów środków trwałych, przeglądania dowodów księgowych, zamykania okresów i lat obrachunkowych oraz przywracania stanu sprzed określonego okresu. 5.1. Schematy księgowania Dojście: 1. Przejdź do, 2. Księgowanie, 3. Schematy księgowania. Uwaga! Schematy księgowania służą do ujednolicenia spraw związanych z księgowaniem różnych kwot na kontach. Zamiast definiować dla każdego środka np. sposób księgowania jego amortyzacji można stworzyć jeden schemat księgowania i przypisać go wielu środkom. W schemacie zaszyte są informacje m.in. na temat kont biorących udział w księgowaniu, stron księgowania (winien, ma) i różnych kwot. Dane te potrzebne są do księgowania dokumentów, amortyzacji środków i przeszacowania!!! Rys. 5.1/39. Schematy księgowania Podczas przeglądania i aktualizacji dostępne są zawsze tylko schematy obowiązujące w bieżącym roku obrotowym. Po otwarciu okienka ze schematami księgowania mamy do dyspozycji następujące pola (stanowiące nagłówek schematu): 46 Środki Trwałe -