ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

Podobne dokumenty
ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

II PRACOWNIA FIZYCZNA część: Pracownia Jądrowa

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE

E5. KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU STAŁEGO

( 3 ) Kondensator o pojemności C naładowany do różnicy potencjałów U posiada ładunek: q = C U. ( 4 ) Eliminując U z równania (3) i (4) otrzymamy: =

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

PROGNOZOWANIE I SYMULACJE EXCEL 2 AUTOR: MARTYNA MALAK PROGNOZOWANIE I SYMULACJE EXCEL 2 AUTOR: MARTYNA MALAK

Ćwiczenie XII: PRAWO PODZIAŁU NERNSTA

PROGNOZOWANIE I SYMULACJE EXCEL 2 PROGNOZOWANIE I SYMULACJE EXCEL AUTOR: ŻANETA PRUSKA

ANALIZA, PROGNOZOWANIE I SYMULACJA / Ćwiczenia 1

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA UCZNIÓW KLAS I

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

Praca domowa nr 1. Metodologia Fizyki. Grupa 1. Szacowanie wartości wielkości fizycznych Zad Stoisz na brzegu oceanu, pogoda jest idealna,

4.2. Obliczanie przewodów grzejnych metodą dopuszczalnego obciążenia powierzchniowego

ĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie

Laboratorium fizyki CMF PŁ

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

Badanie funktorów logicznych TTL - ćwiczenie 1

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

PROGNOZOWANIE I SYMULACJE. mgr Żaneta Pruska. Ćwiczenia 2 Zadanie 1

ZESZYT DO ĆWICZEŃ Z BIOFIZYKI

POMIAR PARAMETRÓW SYGNAŁOW NAPIĘCIOWYCH METODĄ PRÓKOWANIA I CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁU

Promieniowanie jonizujące Wyznaczanie liniowego i masowego współczynnika pochłaniania promieniowania dla różnych materiałów.

licencjat Pytania teoretyczne:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP./43201/81/13/14

imei 1. Cel ćwiczenia 2. Zagadnienia do przygotowania 3. Program ćwiczenia

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Skręcalność właściwa sacharozy. opiekun ćwiczenia: dr A. Pietrzak

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych. i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 1 gimnazjum

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP.4320/81/12/13

ĆWICZENIE NR 43 U R I (1)

Doświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

KARTA KURSU. Bioinformatyka, I stopień, stacjonarne, 2018/2019, semestr 1. Opis kursu (cele kształcenia)

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości

Wymagania edukacyjne i system oceniania z fizyki dla klasy 7

Wyznaczanie temperatury i wysokości podstawy chmur

Wymagania edukacyjne fizyka klasa VII

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

8. Zakładane osiągnięcia ucznia (Plan wynikowy)

Ćwiczenie nr 2. Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji

3. Zależność energii kwantów γ od kąta rozproszenia w zjawisku Comptona

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy I gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Wymagania podstawowe (dostateczna)

POMIAR INDUKCJI MAGNETYCZNEJ ZA POMOCĄ FLUKSOMETRU

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 96: Dozymetria promieniowania gamma

Temat: Wyznaczanie charakterystyk baterii słonecznej.

Analiza rynku projekt

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

KARTA KURSU. Physics. Kod Punktacja ECTS* 2

Pomiar ciśnienia krwi metodą osłuchową Korotkowa

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

ESTYMACJA KRZYWEJ DOCHODOWOŚCI STÓP PROCENTOWYCH DLA POLSKI

Ćwiczenie 119. Tabela II. Część P19. Wyznaczanie okresu drgań masy zawieszonej na sprężynie. Nr wierzchołka

Plan wynikowy Klasa 7

Rozkład i Wymagania KLASA III

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 7

Plan wynikowy Klasa 7

Doświadczenie B O Y L E

Rys.1. Podstawowa klasyfikacja sygnałów

Wymagania z fizyki, klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Dendrochronologia Tworzenie chronologii

II PRACOWNIA FIZYCZNA część Pracownia Jądrowa. Ćwiczenie nr 6

Wyznaczanie bezwzględnej aktywności źródła 60 Co. Tomasz Winiarski

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki 1. Wykonujemy pomiary

- ĆWICZENIA - Radioaktywność w środowisku naturalnym K. Sobianowska, A. Sobianowska-Turek,

Pomiar współczynników sprężystości i lepkości skórki ogórka.

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Wymagania edukacyjne z fizyki do klasy 7. Klasyfikacja śródroczna

EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

E k o n o m e t r i a S t r o n a 1. Nieliniowy model ekonometryczny

Pojęcia podstawowe 1

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Zrozumieć fizykę

PROGNOZOWANIE. Ćwiczenia 2. mgr Dawid Doliński

Fizyka Podręcznik: Świat fizyki, cz.1 pod red. Barbary Sagnowskiej. 4. Jak opisujemy ruch? Lp Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń:

ĆWICZENIE 4 Badanie stanów nieustalonych w obwodach RL, RC i RLC przy wymuszeniu stałym

VII.5. Eksperyment Michelsona-Morleya.

POMIARY CZĘSTOTLIWOŚCI I PRZESUNIĘCIA FAZOWEGO SYGNAŁÓW OKRESOWYCH

Tabela wymagań programowych i kategorii celów poznawczych

Transkrypt:

ZESZYT DO ĆWCZEŃ Z BOFZYK mię i nazwisko:. Kierunek:.. Regulamin zajęć dydakycznych z biofizyki znajduje się na sronie Zakładu Biofizyki www.umb.edu.pl/wl/zaklad-biofizyki/dydakyka/kierunki/raownicwo_medyczne/regulamin_zajec 1

SPS TREŚC Ćwiczenie nr 1.6. Osłabienie wiązki świała laserowego przy przejściu przez ciała sałe. Wyznaczanie współczynnika eksynkcji.....4 Ćwiczenie nr 2.6. Dynamika krążenia krwi podsawy fizyczne... 8 Ćwiczenie nr 3.1 Radioakywność. Pomiar akywności z użyciem orca. Podsawy dozymerii 13 2

ZAGADNENA DO ĆWCZEŃ Z OPTYK Ćwiczenie nr 1.6. Osłabienie wiązki świała laserowego przy przejściu przez ciała sałe. Wyznaczanie współczynnika eksynkcji. 1. Zasada działania lasera. 2. Właściwości świała laserowego. 3. Rodzaje laserów. 4. Zasosowanie laserów w medycynie. 5. Zjawisko dyfrakcji. 6. Siaka dyfrakcyjna. 7. Zjawisko inerferencji. 8. Oddziaływanie promieniowania elekromagneycznego z maerią. 9. Funkcja logarymiczna i wykładnicza. LTERATURA: Wybrane zagadnienia z biofizyki pod red. prof. S. Miękisza Biofizyka pod red. prof. F. Jaroszyka Elemeny fizyki, biofizyki i agrofizyki pod red. prof. S. Przesalskiego Podsawy biofizyki" pod red. prof. A. Pilawskiego 3

ĆWCZENE NR 1.6 Osłabienie wiązki świała laserowego przy przejściu przez ciała sałe. Wyznaczanie współczynnika eksynkcji. 1. W pierwszej części ćwiczenia badamy warość współczynnika α dla różnych subsancji. W ym celu należy: a. zmierzyć naężenie świała laserowego bez subsancji pochłaniającej, b. zmierzyć naężenie świała laserowego po włożeniu płyki pochłaniającej do saywu, c. zmierzyć grubość płyki i znając warości i o wyznaczyć warość α. Tabela 1. Warość współczynnika α dla różnych subsancji. maeriał d 10-3 [m] 0 ln/0 [m -1 ] 2. W drugiej części ćwiczenia badamy zależność naężenia świała przechodzącego przez układ od grubości warswy pochłaniającej. W ym celu należy: a. wybrać zesaw płyek sporządzonych z ego samego maeriału, grubość zmierzyć za pomocą mikromierza, b. zmierzyć naężenie świała laserowego bez subsancji pochłaniającej, c. umieszczając w saywie coraz większą liczbę płyek (1, 2, 3, 4 id.) odczyywać za każdym razem warość naężenia świała docierającego do deekora i wpisać do abelki, d. uzyskane wyniki zilusrować graficznie na dwóch wykresach: na pierwszym umieszczamy warości i d, na drugim ln i d (równanie (1) po logarymowaniu przyjmuje posać ln = lno - α d) Z wykresu drugiego odczyać warość α dla badanego maeriału (w jaki sposób?), porównać orzymaną warość z warością orzymaną w pierwszej części ćwiczenia Tabela 2. Zależność naężenia świała przechodzącego przez układ od grubości warswy pochłaniającej. Grubość warswy absorbena [10-3 m] Bez absorbena - 1 płyka 2 płyki 3 płyki 4 płyki 5 płyek 6 płyek 7 płyek 8 płyek 9 płyek Warość naężenia świała ln 4

Wykres 1. Zależność naężenia promieniowania od grubości absorbena. 1100 1000 900 800 700 600 500 400 300 200 100 0 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 65 70 75 80 d [mm] Wykres 2. Zależność logarymu nauralnego naężenia świała laserowego po przejściu przez absorben od grubości warswy absorbena 1100 ln 1000 900 800 700 600 500 400 300 200 100 0 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 60 65 70 75 80 d [mm] 5

Dla orzymanych warości naężenia świała laserowego () po przejściu przez absorben od grubości warswy absorbena (d), wykorzysując program kompuerowy Excel, znajdź zależność (równanie krzywej logarymicznej i współczynnik korelacji). Tuaj wpisz wyniki obliczeń z programu Excel: orzymane równanie: y =... warość współczynnika korelacji R 2 =... Na podsawie wykresu 2 i równania krzywej orcowej wyznacz warość współczynnika. =...[m -1 ] Daa mię i Nazwisko wykonującego ćwiczenie Podpis prowadzącego ćwiczenia Punky 6

ZAGADNENA DO ĆWCZEŃ Z ELEKTROMEDYCYNY Ćwiczenie nr 2.6 Dynamika krążenia krwi podsawy fizyczne. 1. Hydrosayka: definicja ciśnienia (jednoski), naczynia połączone, prawo Archimedesa i Pascala, prasa hydrauliczna, ciśnienie hydrosayczne. 2. Równania: ciągłości srumienia cieczy, Bernoulliego, Hagena-Poiseulle a, liczba Reynoldsa. 3. Przepływ laminarny i burzliwy cieczy. Warunki niezbędne do ich powsania. 4. Zasada pomiaru RR meodą osłuchową. 5. Zjawiska fizyczne wykorzysywane przy pomiarze RR meodą osłuchową. 6. Wpływ różnych czynników na warość ciśnienia ęniczego. LTERATURA: Wybrane zagadnienia z biofizyki pod red. prof. S. Miękisza Biofizyka pod red. prof. F. Jaroszyka Elemeny fizyki, biofizyki i agrofizyki pod red. prof. S. Przesalskiego Podsawy biofizyki" pod red. prof. A. Pilawskiego 7

ĆWCZENE NR 2.6 Nieinwazyjne meody pomiaru ciśnienia ęniczego krwi Rozwój wiedzy Powórzenie wiadomości podsawowych z zakresu hydrosayki: pojęcie ciśnienia, ciśnienie hydrosayczne, prawo Archimedesa i Pascala, równania: ciągłości srumienia cieczy, Bernoulliego, Hagena-Poiseulle a, liczba Reynoldsa. Samodzielne przygoowanie wiadomości na ema: przepływ laminarny i burzliwy cieczy- oraz warunki niezbędne do ich powsania. Zasada pomiaru ciśnienia ęniczego krwi meodą osłuchową. Zjawiska fizyczne wykorzysywane przy pomiarze ciśnienia ęniczego krwi meodą osłuchową. Wpływ różnych czynników na warość ciśnienia ęniczego. Przypomnienie orów maemaycznych opisujących zjawiska fizyczne. Przeliczanie jednosek. Wykorzysanie poznanej wiedzy. Rozwój umiejęności Sosowanie ze zrozumieniem pojęć fizycznych. Umiejęność fachowego wysławiania się i wyrażania swoich opinii. Przeliczanie jednosek, rozwiązywanie równań, wyznaczanie niepewności pomiarowych. Przewarzanie danych pomiarowych oraz inerpreowanie wyników. Planowanie i przeprowadzanie eksperymenów i doświadczeń. Gromadzenie i analizowanie, wraz z szacowaniem niepewności pomiarowych, danych pomiarowych. Prezenacja i przewarzanie danych pomiarowych przedsawionych w formie abel. Analiza i omówienie wyników pomiaru, formułowanie wniosków. Poprawny opis i wyjaśnianie zjawisk fizycznych. Rozwój posaw Umiejęność przekonywania innych do swoich racji, prowadzenia rzeczowej dyskusji. Współpracy w grupie. Weryfikacji zdobyej wiedzy i umiejęności. Kulura echniczna. Przesrzeganie przepisów BHP. Rozwiązywania problemów. Szacunku dla pracy własnej i innych 8

Część doświadczalna Cel: Porównanie różnych meod pomiaru ciśnienia ęniczego krwi oraz ocena wpływu grawiacji na RR. Niezbędne przyrządy i maeriały: sfigmomanomer, seoskop, aśma miernicza. Wykonanie ćwiczenia 1. Zmierzyć ciśnienie ęnicze w spoczynku dosępnym meodami osłuchowymi, oscylomeryczną, palpacyjną lub fonomeryczną. Porównać wyniki. 1 am = 101325 Pa = 760 mmhg 1 mmhg = 133,32 Pa = 1/760 am Meoda pomiaru RR RR w mmhg RR w kpa osłuchowa oscylomeryczna palpacyjna ulradźwiękowa 2. Obliczyć ciśnienie w ęnicach mózgu (PMÓZGU) i sóp (PSTOPY), wykorzysując sfigmomanomer i miarkę wysokości: Napisz zależności pomiędzy ciśnieniami krwi na poziomie sopy, serca i mózgu (ory) Uzupełnij: WELKOŚĆ WARTOŚĆ JEDNOSTK g PSERCA [Pa] hserca [m] hmózgu [m] Napisz obliczenia (wraz z jednoskami): 9

Uzupełnij abelę: wyniki RR w kpa RR w mmhg PSERCA PMÓZGU PSTOPY Daa mię i Nazwisko wykonującego ćwiczenie Podpis prowadzącego ćwiczenia Punky 10

Appendix Kryeria oceny prezenacji: 1. Prezenacja przygoowana w programie PowerPoin lub kompaybilnym (OpenOffice) 2. Czas rwania prezenacji do 5 min. 3. Treść prezenacji czy zgodna z emaem, czy wyczerpuje ema. 4. Przejrzysość slajdów mało eksu na slajdzie, odpowiednia wielkość czcionki. 5. Mówienie, omawianie a nie czyanie. 6. Ciekawe podejście do emau. 7. Zaineresowanie słuchaczy, zachęa do dyskusji po prezenacji, prowadzenie dyskusji. 8. Przygoowanie 10 pyań zamknięych doyczących prezenowanych 4 prezenacji z danego laboraorium i przesłanie na adres beaa.modzelewska@umb.edu.pl. Nazwa pliku składa się z: RMLab2.1g11.45gr.1 nazwisko (nazwa kierunku*-numer ćwiczenia-godzina ćwiczenia-numer grupy-nazwisko sudena) Teks pyania nie więcej niż 95 znaków 4 możliwe odpowiedzi nie więcej niż 60 znaków (ylko 1 odpowiedź prawidłowa - zaznaczona) Dodany rysunek do pyania (związany z reścią pyania) Temay do prezenacji: Lab.2.6 1. Równania: ciągłości srumienia cieczy, Bernoulliego, Hagena-Poiseulle a, liczba Reynoldsa. 2. Przepływ laminarny i burzliwy cieczy. Warunki niezbędne do ich powsania. 3. Zjawiska fizyczne wykorzysywane przy pomiarze RR meodą osłuchową. 4. Wpływ pozycji ciała na warość ciśnienia ęniczego. 11

ZAGADNENA DO ĆWCZEŃ Z PROMENOTWÓRCZOŚC Ćwiczenie 3.1 Radioakywność. Pomiar akywności z użyciem orca. Podsawy dozymerii. 1. Aom i jego składniki. 2. Przemiany jądrowe. 3. Prawo rozpadu promieniowórczego, posać analiyczna i graficzna (krzywa rozpadu). Sała rozpadu i czas połowicznego rozpadu. 4. Akywność definicja i jednoski. 5. Rodzaje promieniowania jonizującego. 6. Źródła narażenia na promieniowanie jonizujące. 7. Podsawy dozymerii: ekspozycja (dawka ekspozycyjna), dawka zaabsorbowana, dawka skueczna (efekywna). Moc dawki. LTERATURA: Wybrane zagadnienia z biofizyki pod red. prof. S. Miękisza Biofizyka pod red. prof. F. Jaroszyka Elemeny fizyki, biofizyki i agrofizyki pod red. prof. S. Przesalskiego Podsawy biofizyki" pod red. prof. A. Pilawskiego 12

ĆWCZENE NR 3.1 Radioakywność. Pomiar akywności z użyciem orca. podsawy dozymerii. 1. Zmierz ło nauralne w czasie 5 minu, oblicz szybkość zliczeń pochodzących od ła. N imp N =...imp,... min 2. Dokonaj rzykronego pomiaru impulsów pochodzących od źródła orcowego w czasie = 1 minua i oblicz szybkość zliczeń bez ła oraz błąd szybkości zliczeń (wyniki pomiarów i wyniki obliczeń wpisz do abeli 1). Tabela 1 lość zliczeń N Warość średnia ilości zliczeń N N N N 3 Szybkość zliczeń N Szybkość zliczeń bez ła - Błąd szybkości zliczeń orca [impulsy] [imp min -1 ] 3. Zmierz ilość impulsów pochodzących od źródeł o nieokreślonej akywności w czasie p =5 minu i oblicz szybkość zliczeń bez ła oraz błąd szybkości zliczeń. 4. Wyniki pomiarów i wyniki obliczeń wpisz do abeli 2. Tabela 2 Nr próbki lość zliczeń Np Szybkość zliczeń N p p p Szybkość zliczeń bez ła p- [impulsy] [imp min -1 ] Błąd szybkości zliczeń p p p 5. Oblicz akywność każdej próbki, błąd, z jakim zosała wyznaczona i błąd procenowy. Wyniki umieść w abeli 3. p A p A Akywność orca wynosi A = 4000 Bq A = 120 Bq Błąd oznaczenia akywności próbki liczymy za pomocą oru: A p Ap p A 2 p A 13

Tabela 3 Nr próbki Szybkość zliczeń bez ła p - Akywność próbki p A p A Błąd akywności Ap Błąd procenowy Ap Ap% 100% A p [imp min -1 ] [Bq] [%] 6. Oblicz liczbę aomów N cezu Cs-137 w próbce orcowej. A A N N 7. Oblicz masę cezu Cs-137 w próbce. Masę cezu Cs-137 w próbce wyznaczamy korzysając z zależności: gdzie: n liczba moli m = n NA NA = 6,02310 23 [mol -1 ] liczba Avogadro jes liczbą aomów w molu. Półokres rozpadu Cs 137 wynosi 30,07 la, a sała rozpadu = 7,17 10-10 s -1. Jeżeli w próbce jes N aomów cezu, ich masa wynosi: 8. Wyniki obliczeń wpisz do abeli 4. m Cs 137 N [g] N A Tabela 4 Nr próbki Akywność próbki [Bq] Liczba aomów (N) Cs 137 w próbce orzec Masa aomów Cs 137 w badanej próbce [g] 9. Oblicz wydajność pomiaru akywności. % 100[%] =...[%] A Daa mię i Nazwisko wykonującego ćwiczenie Podpis prowadzącego ćwiczenia Punky 14

Masa spoczynkowa elekronu 31 m e 9,1110 kg MeV 0,000549 u 0,51 2 c Jednoska masy aomowej 27 u 1,6610 kg MeV 931,5 2 c Ładunek elekronu 19 e 1,6 10 C Masa spoczynkowa proonu 27 m p 1,6710 kg MeV 1,007276 u 938 c 2 Prędkość świała w próżni 8 m c 3 10 2 s Liczba Avogadro 23 1 N A 6,02 10 mol Masa spoczynkowa neuronu 27 m p 1,6810 kg MeV 1,008665 u 940 c 2 Sała Plancka 34 h 6,62 10 Js 15