OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS) Załącznik nr 7 Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim Translatorium (język jidysz) Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim Translation Studies (Yiddish Language) Jednostka prowadząca przedmiot Zakład Studiów Żydowskich, IFP Kod przedmiotu/modułu 21-FL-J-S1-E5-TJid Rodzaj przedmiotu/modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) obowiązkowy Kierunek studiów judaistyka Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) I Rok studiów (jeśli obowiązuje) 3 Semestr (zimowy lub letni) zimowy Forma zajęć i liczba godzin konwersatorium 60h Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia Joanna Lisek, dr Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Znajomość języka jidysz na poziomie A2 Cele przedmiotu Celem przedmiotu jest doskonalenie znajomości języka jidysz i pozyskanie przez studenta kompetencji translatorskich przede wszystkim z języka jidysz na język polski w zakresie tekstów pisanych (literackich i użytkowych) oraz mówionych..
Zakładane efekty kształcenia Student: - ma świadomość miejsca polszczyzny wśród innych języków i konieczności doskonalenia sprawności językowej w języku polskim Symbole kierunkowych efektów kształcenia, np.: K_W05, K-W08, K-U01, K- U04, K-K01, K-K03, - ma uporządkowaną wiedzę o systemie fonologicznym, gramatycznym i leksykalnym języka jidysz, a także o ich historycznej zmienności. Ma wiedzę o wpływie i powiązaniach języka jidysz z językami słowiańskimi, szczególnie z językiem polskim, ma podstawową wiedzę o przechodzeniu od struktury języka polskiego do struktury języka jidysz, - potrafi wyszukiwać, selekcjonować, analizować, oceniać i użytkować wiedzę z zakresu literaturoznawstwa, językoznawstwa i kulturoznawstwa z wykorzystaniem różnych źródeł i metod, - potrafi posługiwać się podstawowymi narzędziami badawczymi wypracowanymi na gruncie filologii języka jidysz i pojęciami dla niej właściwymi, - rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się języka, - umie odpowiednio określić priorytety służące realizacji zadań w czasie nauki języka jidysz; potrafi gospodarować czasem i realizować określone zadania w wyznaczonych terminach.
Treści programowe Główne współczesne teorie przekładu. Rola przekładu w kulturze jidysz - dawniej i dziś. Znaczenie przekładu w ochronie dziedzictwa kultury jidysz. Najważniejsi tłumacze na język jidysz oraz z języka jidysz na język polski. Specyfika tłumaczeń z języka jidysz. Wyzwania związane z przekładem pojęć kulturowych związanych z tradycją i religią żydowską. Słowniki, kompendia gramatyczne, leksykony przydatne w pracy tłumacza z języka jidysz na język polski - ich zalety i mankamenty. Jak korzystać z internetowych baz danych w czasie pracy przekładowej. Tłumaczenie tekstów z nowoczesnej literatury jidysz, wydanych w standardowej ortografii współczesnej: fragmentów prozy, dramatu, poezji. Tłumaczenie tekstów ludowych. Tłumaczenie fragmentów ścieżki dźwiękowej z filmów współczesnych. Tłumaczenie haseł leksykonowych i encyklopedycznych oraz artykułów prasowych współczesnych. Przy pracy translatorskiej pogłębiona i uzupełniona zostanie wiedza z zakresu gramatyki i leksyki języka jidysz, a także utrwalane będą zasady poprawnej polszczyzny. Zalecana literatura (podręczniki) Wspólczesne teorie przekładu. Antologia, red. Piotr Bukowski, Magda Heydel, Kraków 2009 Monika Adamczyk-Garbowska, Literatura jidysz w polskich przekładach dawniej i dziś, w: Jidyszland. Polskie przestrzenie, red. Ewa Geller i Monika Polit, Warszawa 2008, s. 158-169. Mosze Altbauer, Wzajemne wpływy polsko-żydowskie w dziedzinie językowej, wyb. i oprac. Maria Brzezina, Kraków 2002. Judel Mark, Gramatik fun der jidiszer klal-szprach, New York 1978. Max Weinreich, History of the Yiddish Language, ed. Paul Glasser, trans. Shlomo Noble, New Heven, London 2008, v.1,2. Dovid Katz: Grammar of the Yiddish Language, London 1987. Mordkhe Schaechter, The Standardized Yiddish Orthography, New York 1999. Sheva Zucker: Yiddish. An Introduction to the Language, Literature & Culture, t. 2, New York 2002. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu/modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: wykład: seminarium: laboratorium: konwersatorium: na ocenę - podstawą oceny będzie aktywność na zajęciach, tłumaczenia przygotowane przez studenta, kolokwium z teorii przekładu. inne:
Język wykładowy polski / jidysz Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: - wykład: - ćwiczenia: - laboratorium: - inne: Praca własna studenta np.: - przygotowanie do zajęć: - opracowanie wyników: - czytanie wskazanej literatury: - napisanie raportu z zajęć: - przygotowanie do egzaminu: Suma godzin Liczba punktów ECTS Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności 60 h 60 h 120 h 4 ECTS