IDENTYFIKACJA WSPÓŁCZYNNIKA WNIKANIA CIEPŁA NA ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI TERMOMETRU DO WYZNACZANIA NIEUSTALONEJ TEMPERATURY PŁYNU

Podobne dokumenty
Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 7

ĆWICZENIE NR 7 SKALOWANIE ZWĘśKI

(1.1) (1.2) (1.3) (1.4) (1.5) (1.6) Przy opisie zjawisk złożonych wartości wszystkich stałych podobieństwa nie mogą być przyjmowane dowolnie.

EKSPERYMENTALNA WERYFIKACJA METODY ROZWIĄZYWANIA ODWROTNEGO PROBLEMU PRZEWODZENIA CIEPŁA

Instrukcja stanowiskowa

1. Wnikanie ciepła podczas wrzenia pęcherzykowego na zewnętrznej powierzchni rur W (1.1)

Wykorzystanie programu COMSOL do analizy zmiennych pól p l temperatury. Tomasz Bujok promotor: dr hab. Jerzy Bodzenta, prof. Politechniki Śląskiej

OBLICZENIA CIEPLNE I WYTRZYMAŁOŚCIOWE DLA WSTAWKI TEMPERATUROWEJ

ZASTOSOWANIE OKRĄGŁEGO OŻEBROWANIA RUR GRZEWCZYCH W OGRZEWANIU PODŁOGOWYM

Wyznaczanie współczynnika przenikania ciepła dla przegrody płaskiej

Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentów

Modelowanie rozwoju pożaru w pomieszczeniach zamkniętych. Cz. II. Model spalania.

MODELOWANIE ZJAWISK CIEPLNYCH W GRUNTOWYCH WYMIENNIKACH CIEPŁA POMP GRZEJNYCH Z UWZGLĘDNIENIEM OPORÓW PRZEPŁYWU CZYNNIKA POŚREDNICZĄCEGO

BADANIE WYMIENNIKA CIEPŁA TYPU RURA W RURZE

Ćwiczenie N 14 KAWITACJA

MODELOWANIE ROZKŁADU TEMPERATUR W PRZEGRODACH ZEWNĘTRZNYCH WYKONANYCH Z UŻYCIEM LEKKICH KONSTRUKCJI SZKIELETOWYCH

ANALIZA WYMIANY CIEPŁA OŻEBROWANEJ PŁYTY GRZEWCZEJ Z OTOCZENIEM

OPTYMALIZACJA DWUKRYTERIALNA PROCESU CZYSZCZENIA ZIARNA NA SICIE DASZKOWYM

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA

WYKORZYSTANIE METODY ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH W MODELOWANIU WYMIANY CIEPŁA W PRZEGRODZIE BUDOWLANEJ WYKONANEJ Z PUSTAKÓW STYROPIANOWYCH

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA. Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji

Wykład 9. Stateczność prętów. Wyboczenie sprężyste

Wnikanie ciepła przy konwekcji swobodnej. 1. Wstęp

Zadania przykładowe z przedmiotu WYMIANA CIEPŁA na II roku studiów IŚ PW

ĆWICZENIE NR 4 WYMIENNIK CIEPŁA

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Politechnika Gdańska

MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ARKUSZA II. Zdający może rozwiązać zadania każdą poprawną metodą. Otrzymuje wtedy maksymalną liczbę punktów.

Dynamika pomiaru temperatury termoparą

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

Instrukcja do laboratorium z fizyki budowli.

III r. EiP (Technologia Chemiczna)

BADANIE WYMIENNIKÓW CIEPŁA

Zastosowanie ultradźwięków w technikach multimedialnych

wrzenie - np.: kotły parowe, wytwornice pary, chłodziarki parowe, chłodzenie (np. reaktory jądrowe, silniki rakietowe, magnesy nadprzewodzące)

Badania naturalnego pola temperatury gruntu w rejonie aglomeracji poznańskiej i przykład ich zastosowania

Laboratorium InŜynierii i Aparatury Przemysłu SpoŜywczego

Zadania do ćwiczeń z tematyki podstawowej opory cieplne, strumienie, obliczanie oporów wielowarstwowych ścian, etc

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

ANALIZA WPŁYWU ZUŻYCIA NA RUCH DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGAŃ Z TARCIEM SUCHYM

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA Wydział Mechaniczny Katedra Pojazdów Mechanicznych i Transportu LABORATORIUM TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Zad 1. Obliczyć ilość ciepła potrzebnego do nagrzania stalowego pręta o promieniu r = 3cm długości l = 6m. C do temperatury t k

Belki na podłożu sprężystym

Ćwiczenie N 13 ROZKŁAD CIŚNIENIA WZDŁUś ZWĘśKI VENTURIEGO

Występują dwa zasadnicze rodzaje skraplania: skraplanie kroplowe oraz skraplanie błonkowe.

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)

POLE TEMPERATURY SIECI CIEPLNYCH

Analiza właściwości dynamicznych detektorów propagacji fali temperaturowej w przepływie powietrza i mieszaniny powietrze dwutlenek węgla

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Wpływ kąta skręcenia żeber wewnętrznych na proces wymiany ciepła w rurach obustronnie żebrowanych

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA WNIKANIA CIEPŁA PODCZAS KONWEKCJI WYMUSZONEJ GAZU W RURZE

s s INSTRUKCJA STANOWISKOWA

Przykładowe kolokwium nr 1 dla kursu. Przenoszenie ciepła ćwiczenia

WYMIANA CIEPŁA i WYMIENNIKI CIEPŁA

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

WYMIANA CIEPŁA W PROCESIE TERMICZNEGO EKSPANDOWANIA NASION PROSA W STRUMIENIU GORĄCEGO POWIETRZA

ZESZYTY ENERGETYCZNE TOM I. Problemy współczesnej energetyki 2014, s

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA WYDZIAŁ MECHANICZNY INSTYTUT POJAZDÓW MECHANICZNYCH I TRANSPORTU

Księga Jakości Laboratorium

DYNAMIKA ŁUKU ZWARCIOWEGO PRZEMIESZCZAJĄCEGO SIĘ WZDŁUŻ SZYN ROZDZIELNIC WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Wykaz aparatury znajduje się w dodatku A do niniejszej instrukcji (s. 15, 16).

gazów lub cieczy, wywołanym bądź różnicą gęstości (różnicą temperatur), bądź przez wymuszenie czynnikami zewnętrznymi.

J. Szantyr Wykład 27bis Podstawy jednowymiarowej teorii wirnikowych maszyn przepływowych

gazów lub cieczy, wywołanym bądź różnicą gęstości (różnicą temperatur), bądź przez wymuszenie czynnikami zewnętrznymi.

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego.

Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych za pomocą wagi hydrostatycznej FIZYKA. Ćwiczenie Nr 3 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA

Analiza wymiany ciepła w przekroju rury solarnej Heat Pipe w warunkach ustalonych

WSPÓŁCZYNNIK PRZEJMOWANIA CIEPŁA PRZEZ KONWEKCJĘ

Numeryczna symulacja rozpływu płynu w węźle

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

MODELOWANIE POLA TEMPERATURY MOSTKÓW CIEPLNYCH PRZY WYKORZYSTANIU METODY ELEMENTÓW BRZEGOWYCH. Piotr RYNKOWSKI, Tomasz Janusz TELESZEWSKI

ZNACZENIE ZJAWISK TERMICZNYCH W NIEUSTALONYCH STANACH ELEKTROMECHANICZNYCH SILNIKÓW DWUKLATKOWYCH

LABORATORIUM - TRANSPORT CIEPŁA I MASY II

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY NA PODSTAWIE PRAWA STOKESA

ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY

MODELOWANIE USTALONYCH PROCESÓW PRZEPŁYWOWO-CIEPLNYCH W KOTLE FLUIDALNYM

instrukcja do ćwiczenia 3.4 Wyznaczanie metodą tensometrii oporowej modułu Younga i liczby Poissona

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

PRZYKŁAD: Wyznaczyć siłę krytyczną dla pręta obciążonego dwiema siłami, jak na rysunku. w k

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

ciąg podciśnienie wywołane róŝnicą ciśnień hydrostatycznych zamkniętego słupa gazu oraz otaczającego powietrza atmosferycznego

ROZWIAZANIE PROBLEMU USTALONEGO PRZEPLYWU CIEPLA W SYSTEMIE ADINA 900 Nodes Version 8.2

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

OCENA DOKŁADNOŚCI OBLICZANIA PARAMETRÓW SPOTKANIA CPA I TCPA W MULTIAGENTOWYM SYSTEMIE WSPOMAGANIA NAWIGACYJNEGO PROCESU DECYZYJNEGO

OPORY PRZEPŁYWU PRZEWODÓW WENTYLACYJNYCH

Materiałowe i technologiczne uwarunkowania stanu naprężeń własnych i anizotropii wtórnej powłok cylindrycznych wytłaczanych z polietylenu

BILANSE ENERGETYCZ1TE. I ZASADA TERMODYNAMIKI

SPOSÓB WYZNACZANIA MAKSYMALNEGO PRZYROSTU TEMPERATURY W PROCESIE TARCIA METALI

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

WYZNACZANIE KRYTYCZNEGO STĘŻENIA MICELIZACJI PRZEZ POMIAR NAPIĘCIA POWIERZCHNIO- WEGO METODĄ MAKSYMALNEGO CIŚNIENIA BANIEK

Ćwiczenie nr 2 Wpływ budowy skraplacza na wymianę ciepła

PRZENIKANIE CIEPŁA W CHŁODNICY POWIETRZNEJ

Transkrypt:

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI RZESZOWSKIEJ 91, Mechanika 87 RUTMech, t. XXXII, z. 87 (3/15), lipiec-rzesień 015, s. 51-60 Jan TALER 1 Magdalena JAREMKIEWICZ IDENTYFIKACJA WSPÓŁCZYNNIKA WNIKANIA CIEPŁA NA ZEWNĘTRZNEJ POWIERZCHNI TERMOMETRU DO WYZNACZANIA NIEUSTALONEJ TEMPERATURY PŁYNU Opracoano metodę yznaczania spółczynnika nikania ciepła na poierzchni zenętrznej termometru służącego do pomiaru temperatury czynnika przepłyającego pod ysokim ciśnieniem. Metoda opiera się na roziązaniu odrotnego zagadnienia przeodzenia ciepła. Współczynnik nikania ciepła jest określany na podstaie pomiaru temperatury środku metaloego cylindrycznego termometru oraz na podstaie pomiaru temperatury ścianki cylindrycznego rurociągu, który jest izoloany cieplnie. Dodatkoo jest yznaczany spółczynnik nikania ciepła na enętrznej poierzchni rurociągu. Korelacje na liczby Nusselta, z których są yznaczane spółczynniki nikania ciepła na zenętrznej poierzchni termometru i enętrznej poierzchni rurociągu, zaierają nieznane spółczynniki, które yznacza się metodą najmniejszych kadrató. Wyznaczone spółczynniki ykazują dobrą zgodność ze spółczynnikami przyjętymi podczas roziązyania zagadnienia bezpośredniego. Słoa kluczoe: pomiar temperatury płynu, stan nieustalony, odrotne zagadnienie przeodzenia ciepła, metoda krocząca, korelacja na liczbę Nusselta 1. Wstęp Do dokładnego yznaczenia nieustalonej temperatury czynnika niezbędna jest identyfikacja spółczynnika nikania ciepła na zenętrznej poierzchni termometru o noej konstrukcji. Zastosoanie metody zostanie zilustroane na przykładzie yznaczania temperatury pary nasyconej przepłyającej rurociągu o promieniu poierzchni zenętrznej 0,1775 m i grubości ścianki 0,05 m. Do obliczeń zostaną przyjęte stałe łaściości fizyczne materiału ścianki rurociągu: iloczyn gęstości i ciepła łaściego ρc 3,7665 10 6 J/(m 3 K), spółczynnik yrónyania temperatury (dyfuzyjność cieplna) a 7,699 10-6 m /s. Temperatura ścianki rurociągu będzie mierzona na poierzchni zenętrznej. Wenątrz 1 Autor do korespondencji/corresponding auor: Jan Taler, Politechnika Krakoska, al. Jana Pała II 37, 31-864 Krakó, tel.: (1) 683554, e-mail:taler@mech.pk.edu.pl. Magdalena Jaremkieicz, Politechnika Krakoska, e-mail: mjaremkieicz@pk.edu.pl.

5 J. Taler, M. Jaremkieicz rurociągu zostanie umieszczony cylinder staloy o promieniu poierzchni zenętrznej 0,0035 mm z otorem, środku którego znajduje się cienki termoelement. Właściości fizyczne elementu cylindrycznego są następujące: ρc 3,6751 10 6 J/(m 3 K), a 1,317 10-5 m /s. Najpier będą ygeneroane dane pomiaroe dokładne, przez roziązanie zagadnienia bezpośredniego, a następnie yznaczone poszukiane spółczynniki korelacjach na liczbę Nusselta.. Matematyczne sformułoanie problemu Temperatura przepłyającego czynnika będzie yznaczana na podstaie pomiaru temperatury osi cylindra (termometru) oraz pomiaru temperatury ścianki (rys. 1.). Rys. 1. Pomiar temperatury czynnika rurociągu; 1 cylindryczny termometr, rurociąg, 3 izolacja rurociągu, P punkt pomiaru temperatury termometru usytuoany jego osi, P punkt pomiaru temperatury enątrz ścianki rurociągu Fig. 1. Measurement of e temperature of e medium in e pipeline; 1 cylindrical ermometer, pipeline, 3 insulation of e pipeline, P temperature measurement point located at e axis of e ermometer, P temperature measurement point inside e pipeline all Pole temperatury cylindrycznym termometrze jest opisane rónaniem nieustalonego przeodzenia ciepła: T 1 T c ( T ) ρ ( T ) rλ ( T ), 0 r r t r (1) oraz arunkami brzegoymi: T r r 0 0 () T f ( ) r 0 t (3) zadanymi środku cylindra dla r 0. Jest to odrotne zagadnienie przeodzenia ciepła, gdyż dla r 0 znana jest temperatura i gęstość strumienia ciepła, a temperatura zenętrznej poierzchni termometru nie jest znana.

Identyfikacja spółczynnika nikania ciepła... 53 We zorach (1)-(3) przyjęto następujące oznaczenia: c, ρ, λ odpoiednio ciepło łaście, gęstość i spółczynnik przeodzenia ciepła materiału termometru, f temperatura mierzona środku termometru, r promień, r promień poierzchni zenętrznej termometru, t czas, T temperatura termometru. Nieustalony rozkład temperatury ściance rurociągu yznacza się z rónania przeodzenia ciepła: T 1 T c ( T ) ρ ( T ) rλ ( T ), r r r t r in o (4) oraz arunkó brzegoych: T λ( T ) 0 ro (5) T f( t) (6) r m Gęstość strumienia ciepła na zenętrznej poierzchni rurociągu jest róna zeru (5) z uagi na przyjętą doskonałą izolację cieplną. Temperatura ścianki jest mierzona punkcie r r,m leżącym enątrz ścianki. W pracy przyjęto, że punkt P leży na zenętrznej poierzchni rurociągu i r,m r o. W arunku brzegoym (6) symbol f (t) oznacza zmierzony przebieg temperatury. Symbole r in i r o oznaczają odpoiednio promienie poierzchni enętrznej i zenętrznej rurociągu. Przy założeniu, że spółczynnik nikania ciepła na zenętrznej poierzchni termometru α jest znany, temperaturę płynu T f, (t) można yznaczyć z arunku brzegoego na zenętrznej poierzchni termometru: ( T, T ) T λ α f r r r z którego po przekształceniu otrzymuje się: (7) T f, λ T + r α T r (8) W podobny sposób można yznaczyć temperaturę czynnika T f, z arunku brzegoego na enętrznej poierzchni rurociągu, przy założeniu że spółczynnik nikania ciepła α jest znany. Z arunku brzegoego: ( T, T ) T λ α f r rin rin (9)

54 J. Taler, M. Jaremkieicz yznacza się temperaturę czynnika T f, : T f, λ T + rin α T rin (10) Temperatury czynnika T f, i T f, określone odpoiednio ze zoró (8) i (10) poinny być sobie róne. Z uagi na przybliżony charakter rozkładu temperatury enątrz termometru oraz ścianki, które są yznaczane z roziązania zagadnień odrotnych, temperatury te mogą się różnić. Rónież spółczynnik nikania ciepła α (t) na zenętrznej poierzchni termometru oraz spółczynnik nikania ciepła α (t) na enętrznej poierzchni rurociągu określa się z korelacji znanych literaturze. Są to zykle korelacje yznaczane dla przepłyu roziniętego hydrodynamicznie i termicznie arunkach ustalonych. W rzeczyistych rurociągach ystępują kolana, zaory, przeężenia lub rozszerzenia przekroju, które zmieniają rozkład prędkości i temperatury przepłyającym czynniku i poodują, że zory znane z literatury nie mogą być bezpośrednio stosoane do yznaczania spółczynnikó nikania ciepła. W celu yznaczenia temperatury płynu jest przyjmoana postać korelacji na liczbę Nusselta dla termometru i dla rurociągu, przy czym niektóre spółczynniki ystępujące korelacji na spółczynnik nikania ciepła na poierzchni termometru x 1,..., x m1 oraz ybrane spółczynniki korelacji na spółczynnik nikania ciepła na enętrznej poierzchni rurociągu x m1+1,..., x m ystępujące tych zorach są yznaczane za pomocą metody najmniejszych kadrató: n f, i f, i i 1 S( x ) T ( t ) T ( t ) (11) tak aby suma S osiągała minimum. Wektor poszukianych spółczynnikó x (x 1, x,...,x m1, x m1+1,..., x m ) T zaiera spółczynniki ystępujące korelacji na liczbę Nusselta zaróno dla termometru, jak i rurociągu. Liczba nieznanych spółczynnikó m musi być mniejsza niż liczba punktó czasoych n. Liczba punktó czasoych t i,, i 1,..., n, których są yznaczane temperatury czynnika T f, i T f,, poinna być dostatecznie duża, aby yeliminoać pły przypadkoych błędó pomiaru temperatury termometru ścianki i rurociągu. Zykle sumie S określonej zorem (11) uzględnia się kilkadziesiąt punktó czasoych. Dla opłyanego poprzecznie cylindra (termometru) przyjęto korelacje zaproponoane przez Churchilla i Bernsteina [], ażne dla Re Pr > 0,. W zależności od liczby Reynoldsa korelacje te mają następującą postać: Re > 400 000

Identyfikacja spółczynnika nikania ciepła... 55 5/8 4/ 5 1/ 1/ 3 x 1 Re Pr Re /3 1/ 4 Nu 0,3 + 1+ 1 + ( 0,4/ Pr) 8000 (1) 10 000 < Re < 400 000 1/ 1/ 3 1/ x1 Re Pr Re / 3 1/ 4 Nu 0,3 + 1+ 1 + ( 0,4/ Pr) 8000 Re < 10 000 (13) x1 Re Pr Nu 0,3 + 1 + ( 0,4 / Pr ) 1/ 1/ 3 / 3 1/ 4 (14) Właściości fizyczne czynnika przyjmuje się dla średniej arytmetycznej temperatur czynnika i poierzchni cylindra. W oryginalnych zorach Churchilla i Bernsteina spółczynnik x 1 0,6. Przyjęto następującą postać korelacji na spółczynnik nikania ciepła na enętrznej poierzchni rurociągu (zór Dittusa-Boeltera) []: 4 /5 Nu Re Pr n p x p (15) gdzie: 0,7 Pr 160, Re p > 10 000, stosunek średnicy enętrznej rurociągu do jego długości r in /L > 10, natomiast n 0,4 dla nagrzeania, a n 3 dla chłodzenia. Właściości termofizyczne są yznaczone dla średniej artości temperatury płynu. W oryginalnej korelacji Dittusa-Boeltera x przyjmuje artość 0,03. 3. Wyznaczanie nieustalonego rozkładu temperatury termometrze i ściance rurociągu Zagadnienie odrotne (1)-(3) dla termometru oraz zagadnienie dla rurociągu (4)-(6) roziązano metodą kroczącą [1]. Podział termometru i ścianki rurociągu na objętości skończone ilustrują odpoiednio rys. a i b. Kroczenie przestrzeni rozpoczyna się od punktu pomiaru temperatury, to jest od środka cylindra przypadku termometru i od zenętrznej poierzchni przypadku rurociągu. Kolejne temperatury ęzłach usytuoanych na promieniu termometru są obliczane z następujących zoró: ( r ) dt,1 1 T T + c ρ,,1,1,1 λ,1 + λ, (16)

56 J. Taler, M. Jaremkieicz 1 λ + λ 4 c ρ T T T T + r ( ) ( ) dt,1,,,,,3,,1, 3 λ,3 + λ, 3 λ,3 + λ, 3 λ + λ 8 c ρ T T T T + r ( ) ( ) dt,,3,3,3,3,4,3,,3 5 λ,4 + λ,3 5 λ,4 + λ,3 (17) (18) a) b) Rys.. Podział obszaru na objętości skończone: a) termometr cylindryczny, b) ścianka rurociągu Fig.. Division of e domain into finite volumes: a) cylindrical ermometer, b) pipeline all Temperaturę czynnika yznacza się z rónania bilansu energii dla ęzła nr 4: r d T,4 π r r c,4 ρ,4 r λ + λ T T π r + π r α T T (,,4 ),3,4,3,4 f r (19) z którego po przekształceniu otrzymuje się: 5 λ + λ 11 c ρ T T T T + r ( ) dt,3,4,4,4,4 f,,4,3,4 1 α r 4 α (0) gdzie: spółczynnik przeodzenia ciepła λ,i λ (T,i ), c,i c (T,i ), ρ,i ρ (T,i ), a krok przestrzenny kierunku promienioym Δr r /3.

Identyfikacja spółczynnika nikania ciepła... 57 W podobny sposób yznacza się temperaturę ścianki oraz temperaturę czynnika. Kroczenie przestrzeni rozpoczyna się od ęzła nr 4 kierunku poierzchni enętrznej. Z rónania bilansu energii dla ęzła nr 4 yznaczono temperaturę ęźle nr 3. Następnie są yznaczane kolejno temperatury ęzłach nr i nr 1. W yniku takiego postępoania otrzymuje się następujące yrażenia określające czasoe przebiegi temperatury e szystkich ęzłach: ( /) r r r T T r dt,3,4 + o o,4,4,4 ro r / λ,3 + λ,4 r,3,3 d in + r c ρ T, T, T,3 + 4( r ) r + 3 r λ + λ rin + 5 r λ + λ r + 3 r λ + λ c ρ in,,3,3,4 in,,4 ( T,4 T,3 ) r,, d in + r c ρ T, T,1 T, + 4( r ) r + r λ + λ rin + 3 r λ + λ r + r λ + λ in,1,,,3 in,1,3 ( T,3 T, ) (1) () (3) Z rónania bilansu energii dla ęzła nr 1: π r q + π r + λ + λ T T r d T,1 π rin + rin c,1 ρ,1,1,,,1 & in in rin (4) r został yznaczony strumień q& in: r d r T,1 λ,1 + λ, T, T,1 r q& in c,1 ρ,1 1+ 1+ (5) 4rin r rin W celu określenia temperatury czynnika przepłyającego przez rurę, skorzystano z arunku brzegoego: (,,1 ) q& α T T (6) in f

58 J. Taler, M. Jaremkieicz z którego otrzymuje się ( ) ( ) T t T t q ( t) in f,,1 + & (7) α gdzie gęstość strumienia ciepła na enętrznej poierzchni rurociągu określona zorem (5). 4. Przykład zastosoania metody q& in jest Wyznaczone zostaną: temperatura przepłyającego czynnika T f (t) oraz spółczynnik x korelacji (15), przy założeniu, że spółczynnik x 1 e zorach (1)-(14) ynosi 0,6, zgodnie z propozycją Churchilla i Bernsteina. Promień poierzchni zenętrznej termometru r 3,5 mm 0,0035 m, a ymiary rurociągu są następujące: promień poierzchni zenętrznej r o 0,1775 m, grubość ścianki s r o r in 50 mm 0,05 m. Prędkość przepłyu pary odnej Rys. 3. Temperatura czynnika oraz mierzone temperatury termometru i ścianki rurociągu; 1 temperatura czynnika T f, temperatura osi termometru T,1, 3 temperatura zenętrznej poierzchni rurociągu T,1, 4 różnica temperatury między temperaturą czynnika i temperaturą osi termometru e T f T,1, 5 różnica temperatury między temperaturą czynnika i temperaturą zenętrznej poierzchni rurociągu e T f T,1 Fig. 3. Medium and measured temperatures of e ermometer and pipeline all temperature; 1 medium temperature T f, temperature in e axis of ermometer T,1, 3 temperature of pipeline outer surface T,1, 4 differrence beteen e fluid temperature and e temperature at e ermometer axis e T f T,1, 5 difference beteen e fluid temperature and e temperature on e outer surface of e pipeline e T f T,1

Identyfikacja spółczynnika nikania ciepła... 59 ynosi 15 m/s. Przy roziązaniu zagadnienia bezpośredniego przyjęto, że temperatura czynnika rośnie ze stałą prędkością v T dt f / 0,3333 K/s od temperatury początkoej rónej 0 C do 170 C. Po osiągnięciu temperatury 170 C temperatura czynnika pozostaje stała. Do obliczeń przyjęto następujące stałe łaściości fizyczne: c 469 J/(kg K), ρ 7836 kg/m 3, λ 48,4 W/(m K), c 486 J/(kg K), ρ 7750 kg/m 3, λ 9 W/(m K). Przebieg temperatur zenętrznej poierzchni termometru i rurociągu, które przyjęto jako zmierzone przebiegi temperatury, przedstaiono na rys. 3. Współczynniki nikania ciepła na poierzchni termometru i rurociągu obliczano za pomocą korelacji (1)-(14) i (15). W sumie kadrató uzględniono 00 punktó pomiaroych z krokiem czasoym 5 s. W yniku przeproadzonych obliczeń otrzymano stałą x 0,031. Jest to artość bardzo bliska stałej x 0,03, ystępującej e zorze Dittusa-Boeltera (15). Dla tych samych danych ejścioych przeproadzono obliczenia, przyjmując x 0,03 i yznaczając x 1. W tym przypadku otrzymano artość x 1 0,638, która różni się od artości x 1 0,6 przyjętej podczas generoania danych pomiaroych. Przyczyną iększego błędu yznaczania x 1 jest poolna odpoiedź zenętrznej poierzchni rurociągu na zmiany temperatury czynnika (rys. 3.). W celu popranego rónoczesnego yznaczenia stałych x 1 i x punkt pomiaru temperatury ścianki poinien być usytuoany nieielkiej odległości od enętrznej poierzchni rurociągu, tak aby tłumienie i opóźnienie sygnału ejścioego, jakim jest temperatura czynnika, nie było zbyt ielkie. 5. Podsumoanie Przedstaiona artykule metoda może być stosoana podczas yznaczania nieustalonej temperatury przepłyającego czynnika. Temperaturę czynnika można określić z dużą dokładnością dzięki zastosoaniu cylindrycznego termometru, którego osi jest mierzona jego temperatura. Wykorzystując jako sygnały ejścioe czasoe przebiegi temperatury mierzone środku termometru i ścianki, yznacza się temperaturę czynnika za pomocą metody kroczącej, dzięki której można roziązać odrotne zagadnienie przeodzenia ciepła. Z przeproadzonych obliczeń testoych ynika, że aby praidłoo zidentyfikoać temperaturę czynnika, promień zenętrznej poierzchni termometru poinien być tego samego rzędu co odległość punktu pomiaru temperatury ścianki od poierzchni enętrznej rurociągu. Podziękoanie Przedstaione artykule yniki zostały uzyskane badaniach spółfinansoanych przez Narodoe Centrum Badań i Rozoju ramach umoy PBS1/A4/4/01 Projekt Badań Stosoanych Opracoanie nooczesnych metod oceny trałości resztkoej elementó ciśnienioych instalacji energetycznych.

60 J. Taler, M. Jaremkieicz Literatura [1] Jaremkieicz M.: Odrotne zagadnienia ymiany ciepła ystępujące pomiarach nieustalonej temperatury płynó, Wydan. Politechniki Krakoskiej, Krakó 01. [] Krei F.: The CRC Handbook of Mechanical Engineering, CRC Press, Inc., Boca Raton, Florida 1998. IDENTIFICATION OF THE HEAT TRANSFER COEFFICIENT ON THE EXTERNAL SURFACE OF THE THERMOMETER USED FOR DETERMINING TRANSIENT FLUID TEMPERATURE S u m m a r y The aim of e study as to develop a meod of determining e heat transfer coefficient on e outer surface of e ermometer i e large diameter casing, hich is used for measuring e temperature of e fluid floing under high pressure. The meod is based on solving e inverse heat conduction problems. The heat transfer coefficient is determined based on measuring e temperature in e middle of e solid cylinder and e temperature of e pipeline all hich is ermally insulated. The heat transfer coefficient on e inner surface of e pipeline is calculated using e knon correlation for e Nusselt number. The correlation for e Nusselt number contains one unknon coefficient hich is determined using e least squares meod. Several time points are taken into account in e sum of temperature difference squares. The estimated coefficients are in good agreement i e input values used for e solution of e inverse problem. Keyords: fluid temperature measurement, transient state, inverse heat conduction problem, stepise meod, correlation for Nusselt number DOI: 10.786/rm.015.5 Otrzymano/received: 14.09.014 r. Zaakceptoano/accepted: 0.03.015 r.