RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 1623719 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 03.0.04 047882.0 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 01.07.09 Europejski Biuletyn Patentowy 09/27 EP 1623719 B1 (13) T3 (1) Int. Cl. A61K38/17 A61K39/00 A61P2/28 (06.01) (06.01) (06.01) (4) Tytuł wynalazku: Leczenie choroby Alzheimer a i mózgowej angiopatii amyloidowej () Pierwszeństwo: ES0004 08.0.03 (43) Zgłoszenie ogłoszono: 08.02.06 Europejski Biuletyn Patentowy 06/06 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono:.11. Wiadomości Urzędu Patentowego 11/ (73) Uprawniony z patentu: Araclón Biotech, S. L., Zaragoza, ES PL/EP 1623719 T3 (72) Twórca (y) wynalazku: SARASA BARRIO Manuel, Zaragoza, ES (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Bartnik Urszula 00-90 Warszawa skr. poczt. 33 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
2 1 2 Opis Przedmiotem niniejszego wynalazku jest leczenie i/lub zapobieganie chorób związanych z obecnością złogów amyloidowych, w tym choroby Alzheimer a. STAN TECHNIKI Znane są pewne fakty dotyczące zjawisk biochemicznych i metabolicznych związanych z występowaniem choroby Alzheimer a (AD). Dwie zmiany strukturalne i histopatologiczne obserwowane w mózgu osób chorych na AD to splątki neurofibrylarne (NFT) oraz złogi amyloidowe. Wewnątrzneuronowe splątki neurofibrylarne występują również przy innych chorobach neurodegeneracyjnych, lecz obecność złogów amyloidowych zarówno w przestrzeniach śródneuronowych (blaszki amyloidowe) jak i w pobliżu mikronaczyń krwionośnych (blaszki naczyniowe) wydają się być charakterystyczne dla AD. Spośród nich, blaszki amyloidowe wydają się najpowszechniejsze (Price D.L. i wsp., Drug Development Research (198) :9-68). Głównym składnikiem tych blaszek amyloidowych jest peptyd o długości 40-42 aminokwasów, określany jako peptyd amyloidowy Aβ4. Peptyd amyloidowy Aβ4 jest polipeptydem, który powstaje na skutek proteolizy z glikoprotein błonowych określanych jako białka prekursorowe peptydu amyloidowego Aβ4 (βapp). Białka te, prekursory peptydu amyloidowego, składają się z 69 do 770 aminokwasów, przy czym wszystkie są kodowane przez ten sam gen.
3 Zidentyfikowano dwie główne odmiany peptydu 1 2 amyloidowego Aβ4, peptyd Aβ40 oraz Aβ42, zawierające odpowiednio 40 i 42 aminokwasy, które prezentują różną dystrybucję tkankową zarówno w stanie fizjologicznym jak i patologicznym. Odmiana o 42 aminokwasach jest formą przeważającą w blaszkach amyloidowych zlokalizowanych w mózgu u pacjentów z AD. Do chwili obecnej zaproponowano różne możliwe rozwiązania prowadzące do zapewnienia prawdopodobnej szczepionki przeciwko AD. W EP2611, proponuje się podawanie homeopatycznych dawek Aβ pacjentom ze wstępnie ustaloną AD. Jednak z powodu stosowanych dawek, poziom krążącego w osoczu endogennego Aβ prawie się nie zmienia, a więc nie oczekuje się korzyści terapeutycznych. Schenk i wsp., (Nature, 1999; 400: 173-177) opisują immunizację transgenicznych myszy PDAPP za pomocą Aβ42, które wykazują nadekspresję ludzkiego zmutowanego APP, zapobiegając w ten sposób tworzeniu blaszek amyloidu, dystrofii neurytu i astrogliozie. W WO9927944 (Schenk D.) opisane jest leczenie AD przez podawanie pacjentowi Aβ42. Fazę III próby klinicznej na 360 pacjentach zdiagnozowanych jako mających średnią do umiarkowanej AD w 4 krajach Europy i Stanów Zjednoczonych, w której peptyd amyloidowy Aβ42 wykorzystano jako antygen, przerwano po tym jak doniesiono, że u niektórych pacjentów wystąpiło zapalenie mózgu (Scrip Daily Online, 2 luty 02,
4 1 2 S00743, The Scientist 16 [7]: 22, 1 kwietnia 02). Problemem stosowania endogennego białka jako szczepionki (bądź białka występującego naturalnie u zwierzęcia, które jest szczepione), jak w przypadku peptydu Aβ42, jest to, że organizm reaguje wytwarzaniem przeciwciał przeciwko Aβ42 i przeciwko mniejszym frakcjom, które mogą również pełnić dotychczas nieznaną funkcję fizjologiczną, przy czym pośród niektórych możliwych problemów możemy wymienić możliwy rozwój chorób autoimmunologicznych z powodu wytwarzania przeciwciał przeciwko endogennemu białku, trudność w generowaniu odpowiedzi immunologicznej z powodu niewydolności układu odpornościowego pod względem rozpoznawania endogennych antygenów oraz możliwy rozwój ostrej odpowiedzi zapalnej. Celem niniejszego wynalazku jest leczenie choroby Alzheimer a i innych chorób związanych z amyloidem, poprzez podawanie peptydu z C-terminalnej części Aβ sprzężonego z białkiem, przy czym w korzystnej postaci realizacji niniejszego wynalazku wymienionym białkiem jest hemocyjanina ślimaka szkarłatki KLH. OBJAŚNIENIE WYNALAZKU Przedmiotem niniejszego wynalazku jest szczepionka do zapobiegania i/lub leczenia choroby Alzheimer a i innych pokrewnych chorób związanych z amyloidem. Zgodnie z korzystną postacią realizacji niniejszego wynalazku, dostarcza się szczepionkę do zapobiegania i/lub leczenia choroby Alzheimer a i
1 2 innych chorób pokrewnych, która przezwycięża wady związane ze stosowaniem peptydów, białek lub endogennych immunogenów. Przykłady innych chorób charakteryzujących się złogami amyloidowymi to dziedziczny zespół islandzki, szpiczak mnogi i gąbczaste zapalenie mózgu, w tym choroba Creutzfeldt-Jakob a. Wprowadzenie reakcji immunologicznej może być aktywne, gdy immunogen jest podawany w celu indukcji przeciwciał, które reagują z Aβ u pacjenta, bądź bierne, gdy podawane jest przeciwciało, które samo reaguje z Aβ u pacjenta. Dla celów niniejszego wynalazku następujące określenia mają zdefiniowano następująco: Określenie pokrewna choroba związana z amyloidem obejmuje choroby związane z gromadzeniem się amyloidu, które może być ograniczone do narządu, amyloidoza zlokalizowana, bądź rozprzestrzenione na kilka narządów, amyloidoza układowa. Wtórna amyloidoza może być związana z przewlekłymi infekcjami (takimi jak np. gruźlica) lub przewlekłym stanem zapalnym (np. reumatoidalnym zapaleniem stawów), rodzinną gorączką śródziemnomorską (RGS) i innymi rodzajami amyloidoz układowych wykrywanymi u pacjentów przy długotrwałym leczeniu hemodializą. Zlokalizowane postacie amyloidozy obejmują, lecz nie są ograniczone, cukrzycę typu I i jakąkolwiek inną chorobę jej pokrewną, choroby neurodegeneracyjne, takie jak scrapie, gąbczaste zapalenie mózgu bydła, choroba Creutzfeldt-Jakob a, choroba Alzheimer a, mózgowa angiopatia amyloidowa.
6 1 2 Określenie immunizacja bierna odnosi się do podawania osobie przeciwciał lub ich fragmentów z zamiarem nadania odporności tej osobie. W pierwszym aspekcie, wynalazek dotyczy stosowania peptydu sprzężonego z białkiem, który działa jak immunogen do wytwarzania przeciwciał zdolnych do swoistego rozpoznawania dowolnej z przeważających odmian peptydu beta amyloidu Aβ40 i Aβ42 w sporządzaniu leku do zapobiegania i/lub leczenia choroby charakteryzującej się gromadzeniem złogów amyloidowych w mózgu pacjenta, wybranej spośród chorób obejmujących chorobę Alzheimer a lub mózgową angiopatię amyloidową, przy czym peptydem jest SEQ ID nr 2. W drugim aspekcie, przedmiotem wynalazku jest zastosowanie przeciwciała lub aktywnego fragmentu bądź pochodnej przeciwciała, które swoiście rozpoznaje każdą z przeważających odmian peptydu amyloidowego beta Aβ40 i Aβ42, przy sporządzaniu leku do zapobiegania i/lub leczenia choroby charakteryzującej się gromadzeniem złogów amyloidowych w mózgu pacjenta, wybranej spośród chorób obejmujących chorobę Alzheimer a lub mózgową angiopatię amyloidową, przy czym przeciwciało lub aktywny fragment bądź pochodna przeciwciała, które swoiście rozpoznaje każdą z przeważających odmian peptydu Aβ, otrzymuje się poprzez immunizację ssaków lub ptaków peptydem o SEQ ID nr 2. W korzystnej postaci realizacji niniejszego wynalazku, chorobą jest choroba Alzheimer a.
7 1 2 Uzyskany lek może być stosowany zarówno u pacjentów asymptomatycznych, jak i u tych, którzy wykazują objawy choroby. Zgodnie z niniejszym wynalazkiem, kompozycje zdolne do wywołania odpowiedzi immunologicznej skierowanej przeciwko pewnym składnikom blaszki amyloidowej, są skuteczne w leczeniu lub zapobieganiu chorób związanych ze złogami amyloidowymi. W szczególności, zgodnie z aspektem niniejszego wynalazku, możliwe jest zapobieganie postępowi, zmniejszanie objawów i/lub zahamowanie procesu odkładania amyloidu u osoby, po podaniu pacjentowi immunostymulującej dawki peptydu lub przeciwciała od niego uzyskanego. Zgodnie z aspektem niniejszego wynalazku, przeciwciała uzyskuje się przez immunizację ssaków lub ptaków za pomocą peptydu sprzężonego z białkiem, jako immunogenem. Zgodnie z korzystną postacią realizacji niniejszego wynalazku, ssakami wykorzystywanymi do immunizacji mogą być przeżuwacze, koniowate, zającokształtne, drapieżne, naczelne lub dowolne inne zwierzę, z którego można ekstrahować odpowiednią ilość surowicy dla uzyskania przeciwciał. Spośród ptaków wykorzystywanych do immunizacji można wymienić między innymi, lecz bez ograniczenia, grzebiące, blaszkodziobe i gołębiowate. Zgodnie z najkorzystniejszą postacią realizacji niniejszego wynalazku, białkiem stosowanym do sprzęgania z peptydem jest białko ślimaka szkarłatki KLH.
8 1 2 W niniejszym dokumencie opisano również peptydy wybrane z grupy złożonej z peptydu o SEQ ID nr 2, peptydu o SEQ ID nr 3, peptydów powstałych z przecięcia poprzez eliminację reszt aminokwasowych z końców N i/lub końców C SEQ ID nr 2 lub SEQ ID nr 3, oraz peptydów powstałych w wyniku wydłużenia poprzez addycję reszt do dowolnego peptydu z SEQ ID nr 2 lub SEQ ID nr 3. Opisano również peptydy wybrane z grupy utworzonej przez peptyd o SEQ ID nr 2, peptydy o sekwencji będącej wynikiem eliminacji reszt aminokwasów N-terminalnych i/lub C-terminalnych z SEQ ID nr 2 oraz peptydy otrzymane przez addycję do którejkolwiek z sekwencji poprzednich, reszt aminokwasów niezbędnych do sprzęgania z białkiem. W tym zgłoszeniu, aminokwasy podaje się w skrócie za pomocą kodu jednoliterowego przyjętego w tej dziedzinie, jak ukazano poniżej: A = Ala = alanina C = Cys = cysteina D = Asp = kwas asparaginowy E = Glu = kwas glutaminowy F = Phe = fenyloalanina G = Gly = glicyna H = His = histydyna I = Ile = izoleucyna K Lys = lizyna L = Leu = leucyna M = Met = metionina N = Asn = asparagina P = Pro = prolina Q = Gln = glutamina R = Arg = arginina
9 1 2 S = Ser = seryna T = Thr = treonina V = Val = walina W = Trp = tryptofan Y = Tyr = tyrozyna Sekwencje opisane w niniejszym dokumencie i zidentyfikowane jako SEQ ID nr 1, SEQ ID nr 2, SEQ ID nr 3, SEQ ID nr 4, odpowiadają następującym sekwencjom aminokwasowym: SEQ ID Nr 1 LVFFAEDV SEQ ID Nr 2 GLMVGGW SEQ ID Nr 3 GLMVGGVVIA SEQ ID Nr 4 RHDSGYEVHHQK Przeciwciałom uzyskanym z poprzednich peptydów nadano kody SAR-1, SAR-2, SAR-3 i SAR-4 odpowiadające tym, które ukazano poniżej SEQ ID Nr 1 SAR-2 SEQ ID Nr 2 SAR-2 SEQ ID Nr 3 SAR-4 SEQ ID Nr 4 SAR-1 Informacje odnoszące do identyfikacji sekwencji peptydowych, opisanych w niniejszym dokumencie, które towarzyszą niniejszemu dokumentowi w formacie czytelnym dla komputera, są zaznaczone w liście sekwencji podanej wraz z tym dokumentem. PRZYKŁADY Niniejszy wynalazek zilustrowano za pomocą następujących przykładów. Przykład 1. Tworzenie przeciwciał poliklonalnych. Wytworzono cztery przeciwciała poliklonalne przeciw czterem peptydom sprzężonym z KLH, które
1 2 wykorzystano jako immunogen poprzez immunizację białych królików New Zealand. Każdy immunogen wstrzyknięto dwóm królikom, po pięć wstrzyknięć każdemu królikowi: pierwsze wstrzyknięcie koniugatu peptyd-klh w PBS i emulgowane w kompletnym adiuwancie Freud a i cztery kolejne wstrzyknięcia domięśniowe, jako dawka przypominająca, w dniach 14, 28, 49 i 80, tego samego koniugatu peptyd-klh w PBS, lecz tym razem emulgowane w niekompletnym adiuwancie Freud a, przy czym krew zebrano po 90 dniach w celu wykrycia przeciwciał. Po zebraniu krwi oddzielono surowicę i wstępnie oczyszczono przez odsalanie, a następnie przeciwciała oczyszczono przez powinowactwo w matrycy zawierającej 1, ml materiału aktywowanego EMD-Epoxy (Merck), do której dodano mg odpowiadającego peptydu. Oczyszczone frakcje upakowano w 0,1% BSA (Sigma) i przechowywano w temperaturze 4 C, a jako krioprotektor można dodać -0% glicerol. Przykład 2. WESTERN-BLOT pod względem Aβ 1. Elektroforeza Wykorzystano metodę Laemmli, opisaną w Current Protocols in Molecular Biology, John Wiley and Sons, Nowy Jork, 1998, zmodyfikowaną w celu ulepszenia separacji małych peptydów. Stosowanym aparatem był Miniprotean 3 od Bio- Rad. Zastosowano 1% żel akrylamidowy wymieszany z następującymi składnikami: ROZTWORY ŻEL SEPARACYJNY ŻEL
11 MACIERZYSTE (1%) ZAGĘSZCZAJĄCY 40% akrylamid 3,7 ml 00 µl Tris 3 M, ph = 3,3 ml µl 8,4 Glicerol 1,0 ml - Woda 1,9 ml 4,2 µl SDS % 0 μl 18, µl APS % 0 µl 2 µl TEMED μl µl Zastosowano początkowe roztwory macierzyste 1 peptydu Aβ40 i 42 w ilości 1 mg/ml (rozpuszczone w PBS). Z tych roztworów wzięto objętość konieczną dla każdej próbki i uzupełniono do µl za pomocą SBLT (SBL + Tris zasada 2 M). Następnie próbki gotowano przez minut w celu denaturacji peptydów i eliminacji możliwych proteaz. Środek kuwety wypełniono buforem katodowym i na zewnątrz buforem anodowym, przy czym składy tych buforów są następujące: Bufor anodowy 24,2 g Tris zasadowy (stężenie końcowe 0,2 M) Rozcieńczyć do 1 litra za pomocą H 2 O Wyregulować ph do 8,9 stężonym HCl Przechowywać w temperaturze 4 C przez okres do 1 miesiąca Bufor katodowy 12,11 g Tris zasadowy (stężenie końcowe 0,1 M) 17,92 g tricyny (stężenie końcowe 0,1 M) 1 g SDS (stężenie końcowe 0,1 %) Rozcieńczyć do 1 litra za pomocą H 2 O Nie regulować ph
12 1 2 Przechowywać w temperaturze 4 C przez okres do 1 miesiąca Na koniec próbki załadowano do studzienek: µl/studzienkę. Wykorzystując Polypeptyd Standard Kaleidoscope od Bio-Rad jako marker, migrację rozpoczęto przy niskim woltażu ( V), a następnie, po około 1 godzinie elektroforezy, woltaż podniesiono do 0 V. 2.- PRZENOSZENIE NA MEMBRANĘ Białka rozdzielone w żelu przeniesiono na membranę PVDF za pomocą elektroblottingu. W książce transferu umieszczono następujące dane: Strona czarna -gąbka- 3 papiery Whatmann (lub filtry papierowe) -żel- -membrana- -3 papiery Whatmann- -gąbka-strona przejrzysta. Następnie kuwetkę napełniono buforem do elektroblottingu: Glicyna 38 nm Tris zasadowy 0 mm Metanol 40% Transfer prowadzono przez 2 godziny przy natężeniu 0 ma. Podczas transferu bufor był mieszany za pomocą mieszadła magnetycznego. 3- INKUBACJA Z PRZECIWCIAŁAMI Przeciwciała i mleko w proszku rozpuszczono w PBS-t (PBS + 0,% Tween ), wykonując również przemycie za pomocą PBS-T. Po transferze zablokowano powierzchnię membrany % roztworem mleka w proszku, przez 1 godzinę, mieszając w temperaturze pokojowej (RT) Potem membranę przemywano 2 x minut w RT. Następnie inkubowano ją z przeciwciałem pierwotnym (SAR-1, SAR-2, SAR-3 lub SAR-4) przez 1
13 1 2 godzinę w RT, rozcieńczonym co najmniej 1:00 w PBS- T. Membranę przemywano: 3 x minut w RT. Potem inkubowano ją z przeciwciałem wtórnym: kozim antykróliczym-hrp przez 1 godzinę w RT (1:000 we wszystkich przypadkach). Przemywanie membrany powtórzono raz jeszcze: 3 x minut w RT. 4.- WYWOŁANIE Po ostatnim przemyciu membranę inkubowano z roztworem z zestawu do chemiluminescencji, przy użyciu zestawu ECL+Plus od Pharmacia. Membranę zawinięto w celofan i zetknięto z błoną o podwójnej ilości emulsji (Hyperfilm MP od Amersham), przez różne okresu czasu, między sekund, a 2 minuty. Przykład 3. Immunohistochemia z przeciwciałami SAR-1, SAR-2, SAR-3 i SAR-4 w tkance ludzkiego mózgu. Przekroje tkankowe utrwalono w parafinie w następujących etapach: a) utrwalenie w obojętnym formolu o stężeniu % b) odwodnienie w kolejnych etapach przy wzrastającym stężeniu alkoholu c) przepuszczenie przez ksylol i parafinę, ostatni etap w piecu o temperaturze 60-62 C. d) wykonanie bloczków parafinowych, które pocięto na 4 mikrony i umocowano na szkiełkach. Następnie przekroje pozbawiono parafiny przepuszczając przez następujące roztwory: Ksylol 0% minut Ksylol 0% minut Etanol 0% minut
14 1 2 Etanol 0% minut Etanol 96% minut Etanol 90% minut Etanol 70% minut PBS minut x 3 razy Potem traktowano je w następujący sposób: a) 96% kwas mrówkowy przez 3 minuty pod wyciągiem i mieszając b) Szybkie przemycie wodą c) Przemywanie PBS 2 x minut d) Zablokowanie endogennych proteaz przez 1 minut w roztworze uzupełnionym 70 ml PBS, ml metanolu i 1 ml H 2 O 2 e) Przemywanie PBS 3 x minut f) Przemywanie PBS/T (Triton lub Tween- stężenie 0,% w PBS) 3 x minut g) Zablokowanie nieswoistego wiązania za pomocą surowicy koziej (Normal Goat Serum) rozcieńczonej :0 w PBS/T przez dwie godziny h) Inkubacja pierwotnych przeciwciał przez noc w temperaturze 4 C w komorze wilgotnościowej: Sar-1... rozcieńczenie 1: w PBS Sar-2... rozcieńczenie 1:0 w PBS Sar-3... rozcieńczenie 1:0 w PBS Sar-4... rozcieńczenie 1:00 w PBS i) Przemywanie PBS/T 3 x minut j) Inkubacja z przeciwciałem wtórnym (kozie antykrólicze) rozcieńczonym 1:0 w PBS przez 4 minut k) Przemywanie PBS 4 x minut l) Inkubacja ABC (kompleks awidyna-biotyna) z Vector Labs rozcieńczenie 1:0 w PBS/T przez 4 minut w ciemności, utrzymując te warunki do zakończenia wywoływania
1 1 2 m) Przemywanie PBS 3 x minut n) Wywoływanie w diaminobenzydynie (DAB) Czas kontrolowano empirycznie pod mikroskopem stereoskopowym. W tym celu najpierw dokonano przemycia w roztworze Tris-HCl 0, M przez minut z wytrząsaniem, następnie kontynuowano inkubację z substratem diaminobenzydyną (DAB) rozcieńczonym w Tris-HCl 0,0 M, do którego dodano 0, µl/ml H 2 O 2 w temperaturze 4 C. Po zakończeniu reakcji wykonano trzy przemycia PBS w temperaturze 4 C przez minut każde i potem odwodniono w etanolu o stężeniu 70%, 90% i 0% przez 2 minuty za każdym razem, przepuszczono przez ksylol przez 4 minuty i dodatkowo przepuszczono przez ksylol przez 2 minuty, aż umocowano je za pomocą Eukitt w celu obserwacji pod mikroskopem. Lista sekwencji. LICZBA SEKWENCJI: 4 INFORMACJA O SEKWENCJI 1: CHARAKTERYSTYKA SEKWENCJI: DŁUGOŚĆ::8 RODZAJ: aminokwas RODZAJ CZĄSTECZKI: peptyd ŹRÓDŁO: Synteza chemiczna OPIS SEKWENCJI: SEQ ID NR 1 Leu Val Phe Phe Ala Glu Asp Val 1 INFORMACJA O SEKWENCJI 2: CHARAKTERYSTYKA SEKWENCJI: DŁUGOŚĆ: 8 RODZAJ: aminokwas RODZAJ CZĄSTECZKI: peptyd ŹRÓDŁO: Synteza chemiczna
16 1 2 OPIS SEKWENCJI: SEQ ID NR 1 Gly Leu Met Val Gly Gly Val Val 1 INFORMACJA O SEKWENCJI 3: CHARAKTERYSTYKA SEKWENCJI: DŁUGOŚĆ: RODZAJ: aminokwas RODZAJ CZĄSTECZKI: peptyd ŹRÓDŁO: Synteza chemiczna OPIS SEKWENCJI: SEQ ID NR 1 Gly Leu Met Val Gly Gly Val Val Ile Ala 1 INFORMACJA O SEKWENCJI 4: CHARAKTERYSTYKA SEKWENCJI: DŁUGOŚĆ: 12 RODZAJ: aminokwas RODZAJ CZĄSTECZKI: peptyd ŹRÓDŁO: Synteza chemiczna OPIS SEKWENCJI: SEQ ID NR 4 Arg His Asp Ser Gly Tyr Glu Val His His Gin Lys 1 LISTA SEKENCJI <1> UNIVERSIDAD DE ZARAGOZA <1> Sposób leczenia choroby Alzheimer a <1> EP.113.A.2. <160> 4 <170> PatentIn version 3.1 <2> 1 <211> 8 <212> PRT <213> Synteza chemiczna <400> 1 Leu Val Phe Phe Ala Glu Asp Val
17 1 1 <2> 2 <211>8 <212> PRT <213> Synteza chemiczna <400> 2 Gly Leu Met Val Gly Gly Val Val 1 <2> 3 <211> <212> PRT <213> Synteza chemiczna <400> 3 Gly Leu Met Val Gly Gly Val Val Ile Ala 1 <2> 4 <211> 12 <212> PRT <213> Synteza chemiczna <400> 4 Arg His Asp Ser Gly Tyr Glu Val His His Gln Lys 1
18 1 2 Zastrzeżenia patentowe 1. Zastosowanie peptydu sprzężonego z białkiem, który działa jako immunogen dla wytwarzania przeciwciał zdolnych do swoistego rozpoznawania jakichkolwiek przeważających odmian peptydu beta amyloidu Aβ40 oraz Aβ42 przy wytwarzaniu leku do zapobiegania i/lub leczenia choroby charakteryzującej się gromadzeniem złogów amyloidowych w mózgu pacjenta, wybranej spośród chorób obejmujących chorobę Alzheimer a lub mózgową angiopatię amyloidową, znamienne tym, że peptydem jest SEQ ID nr 2. 2. Zastosowanie według zastrzeżenia poprzedniego, znamienne tym, że chorobą jest choroba Alzheimer a. 3. Zastosowanie według zastrzeżenia 1, znamienne tym, że chorobą jest mózgowa angiopatia amyloidowa. 4. Zastosowanie według któregokolwiek z zastrzeżeń poprzednich, znamienne tym, że białkiem jest białko ślimaka szkarłatki (KLH).. Zastosowanie przeciwciała albo aktywnego fragmentu albo pochodnej przeciwciała, które swoiście rozpoznaje jakąkolwiek z przeważających odmian peptydu beta amyloidu Aβ40 i Aβ42, przy wytwarzaniu leku do zapobiegania i/lub leczenia choroby charakteryzującej się gromadzeniem złogów amyloidowych w mózgu pacjenta, wybranej spośród chorób obejmujących chorobę Alzheimer a albo mózgową angiopatię amyloidową, w którym przeciwciało albo aktywny fragment albo pochodna przeciwciała, które swoiście rozpoznaje
19 6. Zastosowanie według zastrzeżenia 6, znamienne tym, że chorobą jest choroba Alzheimer a. 7. Zastosowanie według zastrzeżenia 6, znamienne tym, że chorobą jest mózgowa angiopatia amyloidowa. Araclón Biotech, S.L. Zastępca: