Politechnika Lubelska. Raport nr 2/92/NN/2013

Podobne dokumenty
BADANiA NUMERYCZNE CFD WPŁYWU USTERZENiA NA CHARAKTERYSTYKi AERODYNAMiCZNE WiATRAKOWCA

OPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym

Numeryczna symulacja opływu wokół płata o zmodyfikowanej krawędzi natarcia. Michał Durka

POLITECHNIKA LUBELSKA

Kurs teoretyczny PPL (A) Dlaczego samolot lata?

SYMULACJA OBLICZENIOWA OPŁYWU I OBCIĄŻEŃ BEZPRZEGUBOWEGO WIRNIKA OGONOWEGO WRAZ Z OCENĄ ICH ODDZIAŁYWANIA NA PRACĘ WIRNIKA

.DOŚWIADCZALNE CHARAKTERYSTYKI AERODYNAMICZNE MODELU SAMOLOTU TU-154M W OPŁYWIE SYMETRYCZNYM I NIESYMETRYCZNYM

J. Szantyr Wykład nr 18 Podstawy teorii płatów nośnych Płaty nośne są ważnymi elementami wielu wytworów współczesnej techniki.

Obliczeniowo-Analityczny

Projektowanie Aerodynamiczne Wirnika Autorotacyjnego

Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL

Pomiar rozkładu ciśnień na modelu samochodu

BADANIA WIRNIKA TURBINY WIATRROWEJ O REGULOWANYM POŁOŻENIU ŁOPAT ROBOCZYCH. Zbigniew Czyż, Zdzisław Kamiński

Mechanika lotu. TEMAT: Parametry aerodynamiczne skrzydła samolotu PZL Orlik. Anna Kaszczyszyn

ANALiZA AERODYNAMiCZNA WŁASNOŚCi ŚMiGŁOWCA Z UWZGLĘDNiENiEM NADMUCHU WiRNiKA NOŚNEGO

Zakład Mechaniki Płynów i Aerodynamiki

POLITECHNIKA LUBELSKA

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16 b) Operacja wyciągnięcia obrotowego z dodaniem materiału - uchwyt (1pkt)

Laboratorium LAB1. Moduł małej energetyki wiatrowej

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

J. Szantyr Wykład nr 19 Warstwy przyścienne i ślady 1

Nasyp przyrost osiadania w czasie (konsolidacja)

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

13. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYK ORAZ PRZEŁOŻENIA UKŁADU KIEROWNICZEGO

PROJEKTOWANIE I BUDOWA

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Doświadczalne charakterystyki aerodynamiczne modelu samolotu dalekiego zasięgu ze skrzydłem o ujemnym kącie skosu w opływie symetrycznym

Doświadczalne charakterystyki aerodynamiczne modelu samolotu F-16 w opływie symetrycznym

Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika

MODEL 3D MCAD LEKKIEGO SAMOLOTU SPORTOWEGO, JAKO ŹRÓDŁO GEOMETRII DLA ANALIZY WYTRZYMAŁOŚCIOWEJ MES OBIEKTU

Badanie własności aerodynamicznych samochodu

Obliczeniowo-Analityczny

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

Numeryczne modelowanie procesów przepł ywowych

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Celem ćwiczenia jest eksperymentalne określenie rozkładu ciśnienia na powierzchni walca kołowego oraz obliczenie jego współczynnika oporu.

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

ω = - prędkość obrotowa śmigła w rad/s

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

Doświadczenia w eksploatacji gazomierzy ultradźwiękowych

MODELOWANIE NUMERYCZNE POLA PRZEPŁYWU WOKÓŁ BUDYNKÓW

prędkości przy przepływie przez kanał

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Jan A. Szantyr tel

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

dr inż. Cezary Żrodowski Wizualizacja Informacji WETI PG, sem. V, 2015/16

PN-B-03004:1988. Kominy murowane i żelbetowe. Obliczenia statyczne i projektowanie

Karta (sylabus) przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia II stopnia

Dokument Obliczeniowo-Analityczny

POLITECHNIKA LUBELSKA

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Modelowanie zjawisk przepływowocieplnych. i wewnętrznie ożebrowanych. Karol Majewski Sławomir Grądziel

Dokument Obliczeniowo-Analityczny

MODELOWANIE ZJAWISKA INTERFERENCJI AERODYNAMICZNEJ OPŁYWU ŚMIGŁOWCA Z WYKORZYSTANIEM OPROGRAMOWANIA FLUENT

Projekt skrzydła. Dobór profilu

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Karta (sylabus) przedmiotu Transport Studia I stopnia. Podstawy budowy i lotu statków powietrznych. Język polski

Dokument Obliczeniowo-Analityczny

SYMULACJA OBROTU ŚMiGŁOWCA WOKÓŁ OSi PiONOWEJ W WARUNKACH WYSTĘPOWANiA LTE

Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych

Wyboczenie ściskanego pręta

Numeryczne modelowanie mikrozwężkowego czujnika przepływu

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Politechnika Poznańska

Badania efektywności pracy wywietrzników systemowych Zefir w układach na pustaku wentylacyjnym w czterorzędowym wariancie montażowym

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Badania charakterystyki sprawności cieplnej kolektorów słonecznych płaskich o zmniejszonej średnicy kanałów roboczych

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

KOMPENDIUM WIEDZY. Opracowanie: BuildDesk Polska CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKÓW I ŚWIADECTWA ENERGETYCZNE NOWE PRZEPISY.

RÓWNANIE MOMENTÓW PĘDU STRUMIENIA

Tarcie poślizgowe

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

EUROKODY. dr inż. Monika Siewczyńska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Π 1 O Π 3 Π Rzutowanie prostokątne Wiadomości wstępne

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

NOWOCZESNE TECHNOLOGIE ENERGETYCZNE Rola modelowania fizycznego i numerycznego

Metoda elementów skończonych-projekt

2.5 Aerodynamika. W = 0,5 c x A v 2 ρ

Pomiar siły parcie na powierzchnie płaską

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

Turbulizatory Aero-Service zostały opracowane z myślą o samolotach ultralekkich, LSA, oraz eksperymentalnych i specjalnych.

Statyka płynów - zadania

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych

Udoskonalenie łopat śmigła w oparciu o obliczenia CFD. Modyfikacja kształtu przy użyciu Multiple Objective Design.

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

ALBUM ZDJĘĆ. Wypadek nr: 269/06 samolot Piper PA T Seneca III; D-GEPA 4 września 2006 r. Gałków Mały k. Koluszek

ANALIZA PRZEPŁYWU W TUNELU AERODYNAMICZNYM PO MODERNIZACJI

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

PRZYKŁAD SKOMPLIKOWANEJ GEOMETRII WEJŚCIOWEJ MODELU MES USTERZENIA OGONOWEGO I SKRZYDEŁ SAMOLOTU SPORTOWEGO

Transkrypt:

Politechnika Lubelska Katedra Termodynamiki, Mechaniki Płynów i Napędów Lotniczych UMOWA 92/NN/213 Badania aerodynamiczne kadłuba wiatrakowca Fusioncopter Raport nr 2/92/NN/213 z realizacji UMOWY W ZAKRESIE PROWADZENIA PRAC BADAWCZO- ROZWOJOWYCH w ramach realizacji Projektu Wiatrakowiec STOL o unikalnej konstrukcji. Projekt realizowany w ramach programu INNOTECH2, Hi-Tech, dofinansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju Sprawozdanie dotyczy prac zrealizowanych w zakresie projektu oraz realizowano zadanie: Zad. 2 Wykonanie badań numerycznych CFD oraz przeprowadzenie badań w tunelu aerodynamicznym zoptymalizowanego modelu wiatrakowca Opracował: Dr inż. Tomasz Łusiak Prof. dr hab. inż. Mirosław Wendeker Lublin 213 Strona 1 z 187

Spis treści BADANIA SYMULACYJNE CFD... 5 1. Metoda obliczeniowa... 5 1.1. Model turbulencji... 5 1.2. Przyjęty układ współrzędnych... 6 1.3. Warunki brzegowe... 7 2. Program badań... 8 3. Geometria obliczeniowa... 1 3.1. Geometria obliczeniowa do badań podczas pierwszego etapu... 1 3.2. Geometria obliczeniowa do badań podczas drugiego etapu... 14 4. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji bez usterzenia- Etap I... 22 4.1. Zestawienie wyników sił i momentów... 22 4.2. Zestawienie wyników współczynników sił i momentów... 23 4.3. Zestawienie charakterystyk aerodynamicznych... 24 4.4. Wizualizacja wyników z wykorzystaniem map ciśnień na powierzchni kadłuba... 25 5. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem dla zerowego kąta ślizgu- Etap I 28 5.1. Zestawienie wyników sił i momentów... 28 5.2. Zestawienie współczynników sił i momentów... 29 5.3. Zestawienie charakterystyk aerodynamicznych... 29 6. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z podstawowym usterzeniem - Etap II... 32 6.1. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego... 32 6.2. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego -1... 36 6.3. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego 1... 39 6.4. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego w zależności od kąta ślizgu... 42 7. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem o wydłużonym stateczniku poziomym- Etap II... 45 7.1. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem o wydłużonym stateczniku poziomym z kątem nastawienia 1... 45 7.2. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem o wydłużonym stateczniku poziomym z kątem nastawienia -1... 47 8. Współczynniki sił i momentów badanego wiatrakowca... 49 Strona 2 z 187

8.1. Współczynniki sił i momentów wersji wiatrakowca z usterzeniem podstawowym i statecznikiem nastawionym pod kątem... 49 8.2. Współczynniki sił i momentów wersji wiatrakowca z usterzeniem podstawowym i statecznikiem nastawionym pod kątem -1... 49 8.3. Współczynniki sił i momentów wersji wiatrakowca z usterzeniem podstawowym i statecznikiem nastawionym pod kątem 1... 5 8.4. Współczynniki sił i momentów wersji wiatrakowca z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego w zależności od kąta ślizgu... 5 8.5. Współczynniki sił i momentów wersji wiatrakowca z usterzeniem o wydłużonym stateczniku poziomym nastawionym pod kątem 1... 51 8.6. Współczynniki sił i momentów wersji wiatrakowca z usterzeniem o wydłużonym stateczniku poziomym nastawionym pod kątem -1... 51 9. Zestawienie podstawowych charakterystyk aerodynamicznych... 52 9.1. Wiatrakowiec z podstawowym usterzeniem i statecznikiem nastawionym pod kątem... 52 9.2. Wiatrakowiec z podstawowym usterzeniem i statecznikiem nastawionym pod kątem -1. 53 9.3. Wiatrakowiec z podstawowym usterzeniem i statecznikiem nastawionym pod kątem 1.. 55 9.4. Wiatrakowiec z usterzeniem o wydłużonym stateczniku nastawionym pod kątem 1... 56 9.5. Wiatrakowiec z usterzeniem o wydłużonym stateczniku nastawionym pod kątem -1... 57 1. Charakterystyki porównawcze... 59 11. Wpływ kąta ślizgu na charakterystyki aerodynamiczne... 6 11.1. Wyniki obliczeń wiatrakowca dla kąta ślizgu równego 15 w wersji z usterzeniem zwykłym z kątem nastawienia statecznika poziomego... 6 11.2. Wyniki obliczeń wiatrakowca dla kąta ślizgu równego 2 w wersji z usterzeniem zwykłym z kątem nastawienia statecznika poziomego... 62 11.3. Charakterystyki ukazujące wpływ kąta ślizgu na charakterystyki aerodynamiczne badanego wiatrakowca... 63 12. Wpływ śmigieł na charakterystyki... 66 BADANIA EKSPERYMENTALNE W TUNELU AERODYNAMICZNYM... 71 13. Program badań eksperymentalnych w tunelu aerodynamicznym... 71 14. Opis sposobu przygotowania obiektu do badań tunelowych... 72 15. Zestawienie wyników dla wersji bez usterzenia z zerowym kątem ślizgu... 81 16. Zestawienie wyników dla wersji z usterzeniem i zerowym kątem ślizgu... 84 17. Zestawienie wyników dla wersji z usterzeniem dla zmiennego kąta ślizgu... 89 18. Zestawienie wyników dla wersji z usterzeniem dla zmiennego kąta natarcia przy określonych kątach nastawienia statecznika poziomego... 16 19. Optyczna metoda wizualizacji przepływu typu PIV... 116 Strona 3 z 187

2. Analiza krytyczna wyników pomiarów sił, momentów i wizualizacji opływu modelu kadłuba w tunelu aerodynamicznym... 131 2.1. Wpływ kąta natarcia i kąta zaklinowania (ß=, duże stateczniki)... 131 2.2. Wpływ kąta natarcia i kąta ślizgu (δ H =, duże stateczniki)... 135 2.3. Wpływ kąta natarcia i kąta ślizgu (δ H =, małe stateczniki)... 138 2.4. Wpływ kąta natarcia i powierzchni stateczników (ß=, δ H =)... 141 2.5. Wpływ kąta ślizgu i powierzchni stateczników (α =, δ H =)... 143 21. Obciążenia powierzchni zewnętrznej zabudowy wiatrakowca wywołane ciśnieniami.. 147 22. Weryfikacja badan symulacyjnych z badaniami eksperymentalnymi... 168 23. Wnioski... 172 24. Literatura... 172 25. Spis rysunków... 173 26. Spis tabel... 182 Strona 4 z 187

BADANIA SYMULACYJNE CFD Niniejsze opracowanie zawiera wyniki badań numerycznych obciążeń aerodynamicznych modelu kadłuba wiatrakowca FIUSIONCOPTER w skali 1:1 oraz dla geometrii rzeczywistej. Badania przeprowadzono w ramach projektu: Wiatrakowiec STOL o unikalnej konstrukcji. Przeprowadzone badania kadłuba nie uwzględniają wpływu śmigieł oraz nadmuchu pracującego wirnika. Uzyskano charakterystyki aerodynamiczne konieczne do analizy stateczności podłużnej i kierunkowej wiatrakowca. Wszystkie siły i momenty obliczane są w układzie prędkościowym. Badania numeryczne przeprowadzono w Politechnice Lubelskiej. 1. Metoda obliczeniowa 1.1. Model turbulencji Badania numeryczne zostały przeprowadzone przy użyciu programu Ansys/Fluent. Do obliczeń przyjęto model turbulencji k-ω SST. Jest to model stanowiący połączenie dwóch innych modeli. Model k-ε nie sprawdza się podczas modelowania przepływu przyściennego i nie odzwierciedla zjawisk zachodzących w warstwie przyściennej. Jego wyniki są miarodajne, podczas gdy mamy wolny przepływ turbulentny w całym obszarze z dala od warstwy przyściennej. Modelem, którym można zastąpić k-ε i który daje zadowalające wyniki przy opływach blisko ścianek obiektu badanego jest k-ω Wilcoxa. Poprzez połączenie tych dwóch algorytmów powstał jeden - k-ω SST, który wykorzystuje odpowiednio model k-ω Wilcoxa przy warstwie przyściennej a w obszarach oddalonych k-ε, dzięki czemu wyniki otrzymane numerycznie są bardziej wiarygodne i porównywalne z rzeczywistymi warunkami. Dlatego do naszych rozważań opływu kadłuba wiatrakowca w skali 1:1 wybrany został właśnie k-ω SST. k- ε wykorzystuje równanie opisujące średnią energię kinetyczną przepływu- K, oraz energię kinetyczną turbulencji- k. ( ) ( ) ( ) Strona 5 z 187

gdzie: k(t) chwilowa energia kinetyczna U, V, W odpowiednie składowe prędkości średniej u, v, w odpowiednie składowe prędkości turbulencji Model Wilcoxa jest najlepszą alternatywą dla k-ε. Używa on jako drugiej zmiennej, częstotliwość turbulencji oznaczaną jako ω=ε/κ (wymiar s -1 ). Model κ-ω charakteryzuje się, że nie potrzebuje funkcji tłumienia ścian przy małych liczbach Reynoldsa. Wartość energii kinetycznej turbulencji κ przy ścianie jest równa zero. Częstotliwość ω przy ścianie dąży do nieskończoności, lecz nadal możemy ją określić i będzie ona bardzo duża. 1.2. Przyjęty układ współrzędnych Siły i momenty aerodynamiczne wyznaczane są względem układu współrzędnych związanym z wiatrakowcem jak na załączonym rys. 1.1. Jest to układ prawoskrętny, założono, że dodatni moment powoduje obrót w prawo wokół osi układu współrzędnych +β patrząc z początku układu w kierunku dodatniego zwrotu osi. y x z +α x y +β x z Rys. 1.1. Przyjęty układ współrzędnych oraz zwroty kątów natarcia α i ślizgu β użyty do badań numerycznych +α x Strona 6 z 187

Kąt natarcia α oraz kąt ślizgu β naliczany jest ze znakiem dodatnim zgodnie z ruchem wskazówek zegara. 1.3. Warunki brzegowe Obszar pomiarowy badanego obiektu (rys. 1.2) tworzy sześcian o boku 5 m, któremu został nadany warunek prędkości (velocity inlet) na wlocie oraz warunek ciśnieniowy na wylocie (pressure outlet). Pozostałe ściany zapisane są, jako wall łącznie z powierzchniami kadłuba wiatrakowca z tym, że są one rozróżnione i nazwane zgodnie z rys. 1.3, jako podstawowe zespoły wiatrakowca tj. kadłub, skrzydła, gondole, belka ogonowa, usterzenie. Rys. 1.2. Przyjęte warunki brzegowe zgodnie z opisem 1 2 3 4 5 6 7a 7b Rys. 1.3. Podział wiatrakowca na poszczególne komponenty użyty do analiz numerycznych: 1- kadłub, 2- skrzydło prawe, 3- gondola prawa, 4- gondola lewa, 5- skrzydło lewe, 6- belka ogonowa, 7a- usterzenie lewe, 7b- usterzenie prawe Strona 7 z 187

Analizy zostały przeprowadzone, jako typ: pressure-based, niezmienne w czasie: steady. Oczywiście czynnikiem opływającym badany obiekt jest powietrze z tym, że założono przepływ nieściśliwy i wybrano przy definiowaniu materiału: Incompressible- ideal- gas. Jest to dopuszczalne uproszczenie, jeżeli występuje przepływ z prędkościami mniejszymi niż,3 Ma. W rozpatrywanym przypadku dla założonej temperatury T=288 K wartością graniczą jest 367,4 km/h (prędkość dźwięku dla tych warunków wynosi 34 m/s tj. 1224,6 km/h). Tab. 1.1. Warunki brzegowe przyjęte do analizy numerycznej General Type Pressure-based Time Steady Models Viscous k-omega (2-eqn) SST Fluid materials Air Materials Density Incompressible- ideal- gas Viscosity Constant Velocity 83,3 [m/s] Bounadry Inlet Turbulent intensity 5 [%] conditions Turbulent length scale 3,5 [m] Turbulent intensity założono na poziomie 5 %, natomiast turbulent length scale 3,5 m. Turbulence length scale l jest fizyczną wielkością związaną z wielkością wirów ujmujących energię w ruchu turbulentnym. W pełni rozwiniętych przepływach jest ograniczony przez wymiar kanału. W przybliżeniu relacja między l, a fizyczną wielkością kanału L opisana jest zależnością: l=,7l Wielkość L określa wymiar kanału (w rozpatrywanym przypadku przyjęto krawędź równą 5 m). 2. Program badań Badania przeprowadzono w trzech etapach różniących się zakresem badań oraz konfiguracją statku powietrznego. Pierwszy etap obejmował badanie wiatrakowca kompletnego dla zakresu kątów natarcia od -2 do +2 przy zerowym ustawieniu kąta nastawienia statecznika pozimowego δ. Wiatrakowiec kompletny rozumiany jest jako bryła kadłuba z gondolami, belką ogonowa, skrzydłami oraz usterzeniem. Drugi etap obejmował te same kąty natarcia, jednak już dla wersji wiatrakowca z nastawieniem statecznika poziomego pod kątem -1 i +1. Wykonano te badania w celu stwierdzenia m.in. Strona 8 z 187

efektywności statecznika poziomego. Trzeci etap obejmuje badanie wiatrakowca ze statecznikiem zwiększonym o 1%. Dodatkowo przeprowadzono przykładową analizę wpływu śmigieł na charakterystyki aerodynamiczne. Tab. 2.1. Program badań aerodynamicznych kadłuba wiatrakowca Lp. 1. 2. 3. 4. 5. Konfiguracja wiatrakowca Wiatrakowiec kompletny podwozie schowane Wiatrakowiec kompletny podwozie schowane Wiatrakowiec kompletny podwozie schowane, statecznik wydłużony o 1% Wiatrakowiec kompletny podwozie schowane Wiatrakowiec kompletny podwozie schowane, ze śmigłami Kąt natarcia [ ] od 2 do +2 co 5 od 2 do +2 co 5 od 2 do +2 co 1, 1, 2 1, 2 Kąt nastawienia statecznika poziomego δ [ ] -1,, +1-1,, +1 Kąt ślizgu β [ ],15, 2 Uwagi Charakterystyki podstawowe Badanie skosu, strumienia od kadłuba i efektywności statecznika poziomego Charakterystyki podstawowe Charakterystyki podstawowe Charakterystyki podstawowe Powyższe zadania wykonywane są w celu sporządzenia charakterystyk podstawowych. Charakterystyki aerodynamiczne badanego kadłuba obejmują współczynniki sił i momentów Cx, Cy, Cz, Cmx, Cmy, Cmz. Definiujemy je wg poniższych wzorów: X Cx.5 V Mx Cmx 2.5 V R 2 R 2 3 Y Cy.5 V My Cmy 2.5 V R 2 R 2 3 Z Cz.5 V Mz Cmz 2.5 V R Wielkości wymiarów referencyjnych użytych do wyznaczenia powyższych współczynników określono w tab. 2.2. 2 R 2 3 Strona 9 z 187

Tab. 2.2. Wielkości referencyjne do obliczeń numerycznych oraz wyznaczenia współczynników sił i momentów badanego kadłuba. L.p. Nazwa Oznaczenie Wartość Jednostka 1. Promień łopaty wirnika nośnego R 4,4 [m] 2. Prędkość lotu V 83,3 [m/s] 3. Gęstość powietrza ρ 1,226 [kg/m^3] 4. Temperatura otoczenia T 288 [K] 3. Geometria obliczeniowa 3.1. Geometria obliczeniowa do badań podczas pierwszego etapu Geometrią, na której bazowano był to model powierzchniowy (rys. 3.1), który wymagał czasochłonnych operacji poprawiających. Zanim został zamieniony na model bryłowy wymagał docięcia odpowiednich powierzchni i złączenia ich. Na podstawie wykonanych czynności na modelu uzyskano obiekt powierzchniowy, który składał się z 126 powierzchni. Rys. 3.1. Model powierzchniowy stanowiący bazę do przygotowania modelu właściwego zarówno do analiz numerycznych jak i stanowiskowych w tunelu aerodynamicznym Niedokładność wykonania modelu powierzchniowego ukazuje rys. 3.2. Pierwsze operacje przygotowania geometrii przeprowadzono w Programie Catia v5 używając do tego celu modułu Generative Shape Design. Strona 1 z 187

Rys. 3.2. Model powierzchniowy z ukazanymi defektami geometrycznymi Po osiągnięciu dopracowanego modelu powierzchniowego i złączeniu składowych powierzchni przy użyciu narzędzia Join możliwe było wykonanie modelu bryłowego (rys. 3.3), osobno dla kadłuba oraz gondol silnikowych. Do tego celu wykorzystano kolejny moduł Part Design i Assembly Design. Rys. 3.3. Model geometryczny, jako model bryłowy wykonany w systemie Catia V5 W kolejnym kroku model należało zaimportować do programu Design Modeler pakietu Ansys Workbench (rys. 3.4). Dokonano w nim dalszych uproszczeń dotyczących głównie zmniejszenia liczby pofragmentowanych powierzchni, naprawienia ich, pozbyto się ostrych kątów, pofragmentowano krawędzie itp. Narzędzia, które użyto do naprawy to Repair, Hard Edges, Edges, Sems, Holes, Silvers, Spikes, Faces. Aby połączyć pofragmentowane powierzchnie użyto narzędzia Merge. Strona 11 z 187

Rys. 3.4. Model geometryczny po zaimportowaniu modelu bryłowego do programu DesignModeler pakietu Ansys Workbench Po dokonaniu niezbędnych uproszczeń geometrii przy pomocy narzędzia enclosure utworzono domenę fluidową (przestrzeń badawczą) zamykając badany obiekt w sześcianie o boku 5 m. Dla zmiennych kątów ustawienia wiatrakowca postanowiono utworzyć uniwersalny model geometryczny jak na rys. 3.5. Polegał on na wydzieleniu badanego obiektu sferą, co umożliwiłoby zmianę położenia wiatrakowca względem dowolnej osi. Rys. 3.5. Sposób umiejscowienia modelu w przestrzeni badawczej dla geometrii połówkowej Na podstawie analizy stwierdzono, że wiele nadanych virtual topology na poziomie Ansys/Meshing po zamianie kąta natarcia bądź innego gubiło lokalizację i nie rozpoznawało odpowiadających sobie wielkości charakterystycznych geometrii. Dlatego też postanowiono wydzielić obiekt walcem i obracać go względem osi poprzecznej (podczas zmiany kąta natarcia) oraz odrzucić całkowicie sposób zmiany nastawienia obiektu badanego i symulować Strona 12 z 187

zmianę kąta poprzez zmianę wektora prędkości z poziomu Ansys/Fluent (podczas zmiany kata ślizgu). Geometrie tego typu są najczęściej dyskretyzowane za pomocą elementów typu tetrahedral. Wielkość elementów, i ich ilość oraz jakość znacząco wpływa na wyniki obliczeń (rys. 3.6). Siła oporu Siła oporu Siła nośna Siła oporu Siła [N] 1 Siła [N] 1 5,8 1,3 1,8 2,3 2,8 Ilość elementów [mln]. 5,8 1,3 1,8 2,3 2,8 Ilość elementów [mln] Rys. 3.6. Badanie wpływu ilości elementów na wyniki obliczeń W tym celu postanowiono przeprowadzić prostą analizę badając wpływ ilości elementów, a co za tym idzie również ich wielkości na wyniki. Przykładowo dla geometrii połówkowej wygenerowana siatka licząc,98 mln elementów daje wyniki o 39% mniejsze jeżeli chodzi o siłę oporu oraz o 52% dla siły nośnej w stosunku do siatki liczącej 1,67 mln elementów. Zwiększenie tej liczby do 2,46 mln daje różnicę około 1% dla siły oporu i około 7% dla siły nośnej. Rys. 3.7. Przekrój zdyskretyzowanego modelu do obliczeń CFD Na rys. 3.7 i 3.8 przedstawiono model dyskretny badanego wiatrakowca. Jest to siatka utworzona metodą Tetrahedrons z algorytmem Patch Conforming. Na powierzchni kadłuba nadano Inflation z opcją Smooth Transition z liczbą warstw równą 8. Nadanie warstwy Strona 13 z 187

przyściennej jednak pogorszyło jakość siatki. Współczynnik zniekształcenia skewnees wzrósł do,97. Rys. 3.8. Widok powierzchni zewnętrznej modelu wiatrakowca po dyskretyzacji 3.2. Geometria obliczeniowa do badań podczas drugiego etapu Pierwszy etap badań obejmował zasugerowanie zmian konstrukcji kadłuba w celu poprawy jego własności lotnych. Chcąc poprawić opływ kadłuba strumieniami powietrza (szczególnie w obszarach za gondolami i skrzydłami zaraz przy kadłubie) dokonano pewnych modyfikacji. Zmiany w konstrukcji wiatrakowca miały uwzględniać szczególnie gradient siły na stateczniku poziomym. W tym celu zaproponowano: podwyższenie statecznika poziomego (co najmniej o 2 mm); zmianę kąta ustawienia belki ogonowej względem osi podłużnej; zastosowanie owiewek zapobiegających oderwaniu się strug powietrza przy kadłubie; wprowadzenie stycznego przejścia z kadłuba na belkę ogonową; modyfikacje zaokrągleń kadłuba w jego przedniej części; zwiększenie powierzchni statecznika poziomego (wydłużenie o 1%). Na rys. 3.9-3.14 przedstawiono sugerowane zmiany w konstrukcji wiatrakowca. Pierwsza z nich dotyczy wzajemnego wpływu kadłuba i skrzydła. Uwzględnia się tu warunki opływu na styku powierzchni skrzydła i kadłuba. W tym miejscu tworzy się swego rodzaju dyfuzor (rozszerzający się kanał), który wpływa na powstanie dużego dodatniego gradientu ciśnienia w kierunku przepływu i jako skutek - odrywanie się strug i wzrost oporu. Dla zmniejszenia oporu uwarunkowanego efektem dyfuzora stosuje się specjalne oprofilowanie zapewniające Strona 14 z 187

płynne przejście od skrzydła do kadłuba. Informacje zawarte w pozycji literaturowej [1] potwierdzają powstawanie efektu dyfuzorowego oraz wpływu tego zjawiska na wartość oporu wypadkowego samolotu. Przeprowadzenie pomiarów z uwzględnieniem dodatkowej owiewki pozwoliłby na podanie dokładniejszej geometrii tego elementu. Rys. 3.9. Efekt dyfuzorowy obserwowany przy połączeniu skrzydła z kadłubem (po lewej) oraz ustawienie owiewek na skrzydle Dodatkowo na podstawie analizy wyników oraz informacji zawartych w pozycji [1] zasugerowano zwiększenie powierzchni roboczej usterzenia poprzez jego wydłużenie (rys. 3.1). Proponowana wartość wydłużenia, której wpływ należy przebadać, wynosi 1%. Potwierdzenie postawionej sugestii może być uzasadnione poprzez sprawdzenie stateczności statycznej obiektu, czyli wykonanie dodatkowych obliczeń. 1% Rys. 3.1. Dobudowanie owiewek lub wydłużenie płata w części przy kadłubie oraz wydłużenie statecznika poziomego, co najmniej o 1% Strona 15 z 187

Przypuszcza się, że usterzenie działa w obszarze zbyt dużego wpływu pozostałych elementów wiatrakowca (gondole, skrzydła). Docelowo należy podwyższyć usterzenie, aby uniknąć tego efektu. Podwyższenie o 2 mm zostało przedstawione na rys. 3.11. Przypuszcza się, że taka zmiana zwiększy znacznie jego efektywność. Rys. 3.11. Podwyższenie usterzenia o 2 mm Konsekwencją zmiany usterzenia jest zmiana pochylenia belki ogonowej jak to zostało przedstawione na rys. 3.12. α 1 α 1 > α 2 α 2 Rys. 3.12. Pochylenie belki pod większym kątem (jako wynik podwyższenia usterzenia) W badanej konstrukcji niekorzystne jest przejście geometrii z kadłuba w belkę ogonową. Jest ono zbyt ostre i należy je wyłagodzić. Przykładowy sposób przedstawia rys. 3.13. Zmiana Strona 16 z 187

geometrii kadłuba w tym obszarze uzależniona jest średnicą łopat śmigła oraz oddaleniem końcówek łopat od powierzchni bryły kadłuba. Rys. 3.13. Gładkie przejście kadłuba do belki ogonowej W celu uniknięcia pojawienia się oderwań należy w części przedniej kadłuba wygładzić geometrię poprzez zastosowanie większych promieni (rys. 3.14). Powinno to zmniejszyć także opór generowany przez kadłub. Zmiana promienia uzależniona jest względami konstrukcyjnymi elementów znajdujących się wewnątrz kadłuba. Rys. 3.14. Zaokrąglenie kadłuba w dolnej jego części Ze zmian, jakie zostały wprowadzone (rys.3.15) można zaliczyć przede wszystkim obrócenie belki ogonowej o 18. Do geometrii podstawowej dodano również kołpaki śmigieł. Podjęto także próbę zwiększenia statecznika poziomego (wydłużenie o 1%). Strona 17 z 187

1 2 4 3 Rys. 3.15. Wprowadzone zmiany geometrii: 1- kołpaki śmigieł, 2- usterzenie ze statecznikiem standardowym, 3- usterzeni ze statecznikiem wydłużonym o 1%, 4- belka obrócona o 18. Jeden z podpunktów planu badań ujmuje wpływ śmigieł na charakterystyki aerodynamiczne. W tym celu postanowiono przygotować odpowiednio geometrię. Istnieje wiele sposobów modelowania śmigieł. Może to być moduł Virtual Blade Model, tworzenie analiz zmiennych w czasie z ruchomą siatą w wariancie z wydzielonym fluidem otaczającym łopaty śmigieł bądź też samymi ruchomymi łopatami z funkcją np. remeshing itp. Jednak najprostszą wydaje sie metoda modelowania przy pomocy skoku ciśnienia na śmigle używając warunku brzegowego typu fan. Rys. 3.16. Geometria użyta do badań w II etapie ze statecznikiem zwykłym oraz zamodelowanymi śmigłami- widok z przodu Strona 18 z 187

Rys. 3.17. Geometria użyta do badań w II etapie ze statecznikiem zwykłym oraz zamodelowanymi śmigłami- widok z tyłu Rys. 3.18. Okno edycji warunków brzegowych typu fan Warunek brzegowy typu fan umożliwia zdefiniowanie kierunku wektora prędkości przepływu powietrza, osi śmigła. Poza tym śmigło traktowane jako tarcza może posiadać skokową zmianę ciśnienia na całej powierzchni lub ciśnienie to może zostać opisane dowolnym wielomianem. Aby zbliżyć rodzaj przepływu do rzeczywistości istnieje również Strona 19 z 187

możliwość definiowania współczynników prędkości na poszczególnych składowych bądź samych prędkości obwodowych i promieniowych. Rys. 3.19. Widok zewnętrznej powierzchni kadłuba wraz z usterzeniem po dyskretyzacji w widoku z przodu Rys. 3.2. Widok zewnętrznej powierzchni kadłuba wraz z usterzeniem po dyskretyzacji w widoku od tyłu Jak zostało opisane w etapie I, geometrie tego typu są najczęściej dyskretyzowane za pomocą elementów typu tetrahedral. Wielkość elementów, i ich ilość oraz jakość znacząco wpływa na wyniki obliczeń. Używając tej samej technologii postawiono wykonać siatkę metodą automatic z warstwą przyścienną (Inflation z opcją Smooth Transition) na powierzchni kadłuba z liczbą warstw równą 8. Strona 2 z 187

Rys. 3.21. Przekrój płaszczyzną symetrii ukazujący stopień zwiększenia elementów Rys. 3.22. Przekrój płaszczyzną symetrii ukazujący stopień zwiększenia elementów c.d. Rys. 3.23. Przekrój płaszczyzną poprzeczną ukazujący stopień zwiększenia elementów i ich stopień zagęszczenia Strona 21 z 187

Rys. 3.24. Widok zewnętrznej powierzchni kadłuba wraz z usterzeniem oraz śmigłami po dyskretyzacji w widoku z przodu Rys. 3.25. Widok zewnętrznej powierzchni kadłuba wraz z usterzeniem oraz śmigłami po dyskretyzacji w widoku od tyłu 4. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji bez usterzenia- Etap I 4.1. Zestawienie wyników sił i momentów Zgodnie z opracowanym programem badań oraz określonymi warunki brzegowymi przeprowadzono obliczenia dla przypadku, kiedy obiekt badań nie posiada elementów takich jak stateczniki poziome oraz pionowe. Wyniki obliczeń dla tego przypadku zamieszczono w tab. 4.1. Strona 22 z 187

Tab. 4.1. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec bez usterzenia Kąt natarcia Siła nośna Z Wiatrakowiec bez usterzenia Siła Moment Siła boczna względem oporu X Y X Moment względem Y Moment względem Z α Pz [N] Px [N] Py [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] -2-15867,6 6754,64-15279 -15-1114,9 456,39-133,2-1 -8245,37 3125,63-1115,3-5 -4993,2 2431,11-8131,29-2427,64 1919,69-4855,85 5 661,422 1797,88-165,97 1 5471,64 2296,38 1276,33 15 8371,19 3291,78 4473,16 2 125,1 4496,59 7223,16 4.2. Zestawienie wyników współczynników sił i momentów Na podstawie wartości zawartych w tab. 4.1 oraz zależności podanych w rozdz. 2 dokonano przeliczeń wartości sił oraz momentów działających na obiekt badań na wartości współczynników dla tych sił oraz momentów i zamieszczono w tab. 4.2. Tab. 4.2. Wyniki obliczeń numerycznych współczynników sił i momentów działających na wiatrakowiec bez usterzenia Kąt natarcia Współczynnik siły nośnej Wiatrakowiec bez usterzenia (współczynniki) Współczynnik Współczynnik siły momentu poprzecznej względem X Współczynnik siły oporu Współczynnik momentu względem Y Współczynnik momentu względem Z α Cz [-] Cx [-] Cy [-] Cmx [-] Cmy [-] Cmz [-] -2 -,6137,26123 -,1343-15 -,4295,17637 -,1169-1 -,3189,1288 -,976-5 -,1931,942 -,715 -,939,7424 -,427 5,2558,6953 -,145 1,21161,8881,1122 15,32374,1273,3932 2,48342,1739,6349 Strona 23 z 187

Współczynnik siły nośnej Cz [-] Współczynnik siły oporu Cx [-] 4.3. Zestawienie charakterystyk aerodynamicznych Na podstawie wartości zawartych w tab. 4.2 sporządzono charakterystyki aerodynamiczne, które przedstawiają rys. 4.1 rys. 4.5. Współczynnik siły oporu Cx [-],3,25,2,15,1,5-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 4.1. Charakterystyka współczynnika siły oporu w funkcji kąta natarcia dla wiatrakowca bez usterzenia Z powyższej charakterystyki wynika, że w badanym zakresie kąta natarcia współczynnik siły oporu przyjmuje największą wartość Cx max (-2 )=,26123, a najmniejszą wartość przyjmuje Cx min (5 )=,6953). Współczynnik siły nośnejcz [-],6,4,2 -,2 -,4 -,6 -,8-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 4.2. Charakterystyka współczynnika siły nośnej w funkcji kąta natarcia dla wiatrakowca bez usterzenia Współczynnik siły nośnej jest wprost proporcjonalny do kąta natarcia, przyjmuje on wartość bliską zeru dla kąta około 4. Z powyższych charakterystyk można wyznaczyć doskonałość aerodynamiczną badanego statku powietrznego (K=Cz/Cx), która dla kata α=2 przyjmuje największą wartość, spośród analizowanych przypadków, równą 2,78. Strona 24 z 187

Współczynnik momentu pochylającego Współczynnik momentu pochylającego Cmy [-],1,5 -,5 -,1 -,15-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 4.3. Charakterystyka współczynnika momentu pochylającego w funkcji kąta natarcia dla wiatrakowca bez usterzenia Przebieg krzywej Cmy(α) jest analogiczny do przebiegu Cz(α). Liczne badania tunelowe pokazały, że dla opływowych kadłubów zależność momentu podłużnego kadłuba od kąta natarcia w zakresie niewielkich kątów natarcia jest zbliżona do liniowej. Uzasadnia to przyjęcia liniowej zależności współczynnika momentu podłużnego od współczynnika siły nośnej. Dla rozważanego przypadku współczynnik momentu pochylającego jest wprost proporcjonalny do kąta natarcia i przyjmuje wartość bliską zeru dla kąta około 8. 4.4. Wizualizacja wyników z wykorzystaniem map ciśnień na powierzchni kadłuba W celu określenia dokładniejszego rozkładu wartości ciśnienia na powierzchni kadłuba sporządzono mapy rozkładu ciśnienia dla określonych kątów natarcia i przedstawiono na rys. 4.4 rys. 4.11. a) b) Rys. 4.4. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=-2 przy V=3 km/h, widok boku a) i z przodu b) Strona 25 z 187

a) b) Rys. 4.5. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=-15 przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) a) b) Rys. 4.6. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=-5 przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) a) b) Rys. 4.7. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α= przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) Strona 26 z 187

a) b) Rys. 4.8. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=5 przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) a) b) Rys. 4.9. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=1 przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) a) b) Rys. 4.1. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=15 przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) Strona 27 z 187

a) b) Rys. 4.11. Wiatrakowiec w wersji bez usterzeń dla kąta natarcia α=2 przy V=3 km/h, widok z boku a) i z przodu b) 5. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem dla zerowego kąta ślizgu- Etap I 5.1. Zestawienie wyników sił i momentów Zgodnie z opracowanym programem badań oraz określonymi warunki brzegowymi przeprowadzono obliczenia dla przypadku, kiedy obiekt badań posiada elementy usterzenia: stateczniki poziome oraz pionowe. Wyniki obliczeń dla tego przypadku zamieszczono w tab. 5.1. Tab. 5.1. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem Kąt natarcia Siła nośna Z Wiatrakowiec z usterzeniem (pomiar sił) Moment Siła względem boczna Y osi X Siła oporu X Moment względem osi Y Moment względem osi Z α Pz [N] Px [N] Py [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] -2-14599 6477,35 273,5-15 -15124,8 4484,4 515,937-1 -121,2 326,11-1417,91-5 -4982,14 26,86-2317,76-219,59 1747,85-276,9 5 1182,87 1572,3-1639,9 1 5978,56 1988,71-923,585 15 8984,38 2858,42-293,2 2 1384,1 4748,56-5694,1 Strona 28 z 187

Współczynnik siły oporu Cx[-] 5.2. Zestawienie współczynników sił i momentów Na podstawie wartości zawartych w tab. 5.1 oraz zależności podanych w rozdz. 2 dokonano przeliczeń wartości sił oraz momentów działających na obiekt badań na wartości współczynników dla tych sił oraz momentów i zamieszczono w tab. 5.2. Tab. 5.2. Wyniki obliczeń numerycznych współczynników sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem Kąt natarcia Współczynnik siły nośnej Wiatrakowiec z usterzeniem (współczynniki) Współczynnik Współczynnik momentu siły względem poprzecznej osi X Współczynnik siły oporu Współczynnik momentu względem osi Y Współczynnik momentu względem osi Z α Cz [-] Cx [-] Cy [-] Cmx [-] Cmy [-] Cmz [-] -2 -,5646,255,1822-15 -,5849,17343,453-1 -,3876,1173 -,125-5 -,1927,797 -,24 -,781,676 -,238 5,4575,681 -,144 1,23121,7691 -,81 15,34746,1155 -,258 2,53525,18364 -,5 5.3. Zestawienie charakterystyk aerodynamicznych Na podstawie wartości zawartych w tab. 5.2 sporządzono charakterystyki aerodynamiczne, które przedstawiają rys. 5.1 rys. 5.6.,3,25,2,15,1,5-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 5.1. Charakterystyka współczynnik siły oporu w funkcji kata natarcia dla wiatrakowca z usterzeniem Strona 29 z 187

Współczynnik momentu pochylającego[-] Współczynnik siły nośnej Cz [-] Z powyższego wykresu wynika, że w badanym zakresie współczynnik siły oporu przyjmuje największą wartość Cx(-2 )=,255, natomiast najmniejszą dla Cx(5 )=,681.,6,4,2 -,2 -,4 -,6 -,8-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 5.2. Charakterystyka współczynnika siły nośnej w funkcji kata natarcia dla wiatrakowca z usterzeniem Współczynnik siły nośnej przyjmuje wartość bliską zeru dla kąta około 4, z czego wynika, że w okolicach tego kata znajduje się linia zerowa modelu.,3,2,1 -,1 -,2 -,3 -,4 -,5 -,6-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 5.3. Charakterystyka współczynnika momentu pochylającego w funkcji kąta natarcia dla wiatrakowca z usterzeniem Wzrost wartości bezwzględnej współczynnika momentu pochylającego, zarówno dodatniego jak i ujemnego jest wyraźny dopiero w zakresie badanych kątów natarcia powyżej +1 i poniżej -1. Zakres kątowy (-1, 1 ) nie odzwierciedla efektywności statecznik a poziomego. Może być to spowodowane znaczącym wpływem gondoli silnikowych oraz skrzydeł wiatrakowca, które zaburzają opływ wokół usterzenia, które znajduje się w tzw. Strona 3 z 187

cieniu aerodynamicznym tych podzespołów. Z map prędkości wokół badanego obiektu można odczytać duży spadek prędkości za gondolami. Mimo wszystko efektywność usterzenia poziomego nie może być określona tylko na podstawie przeprowadzonych do tej pory badań. Należy przeprowadzić dodatkowo analizy ze zmiennym kątem nastawienia statecznika poziomego a dobrze byłoby także znać wpływ śmigieł na efektywność usterzenia. 2 Px My Pz 15 1 5-5 -1-15 -2-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 5.4. Charakterystyka sił oporu, nośnej oraz momentu pochylającego w funkcji kata natarcia dla wiatrakowca z usterzeniem,6 Cx Cz Cmy,4,2 -,2 -,4 -,6 -,8-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 5.5. Charakterystyka współczynników siły oporu, siły nośnej oraz momentu pochylającego w funkcji kąta natarcia dla wiatrakowca z usterzeniem Strona 31 z 187

Moment pochylający [Nm] Analizując powyższy wykres wyznaczono doskonałość (K=Cz/Cx) przyjmującą wartość największą równą 3,14 dla kata α=15. Można zaobserwować wzrost doskonałości w porównaniu z wersją bez usterzenia. My-wersja z usterzeniem My-wersja bez usterzenia 1 5-5 -1-15 -2-25 -2-15 -1-5 5 1 15 2 25 kąt natarcia α [ ] Rys. 5.6. Weryfikacja momentów pochylających w funkcji kąta natarcia dla wiatrakowca z usterzeniem i bez usterzenia 6. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z podstawowym usterzeniem - Etap II Etap II obejmuje geometrie po uwzględnieniu zmian. Podstawowe usterzenie jest to usterzenie, które zawiera statecznik poziomy taki sam jak w etapie I. W kolejnym rozdziale zostaną przedstawione wyniki dla statecznika wydłużonego. 6.1. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego Tab. 6.1. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła Siła oporu Siła nośna boczna [N] [N] [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 18,462 6,247 1,497 -,411-141,26 -,964 Gondola lewa 128,89-35,84-116,636 49,19 132,59 75,362 Gondola prawa 155,975-33,38 87,268-46,542 161,131-135,2 Kadłub 664,39-2912,67 52,21 6,419-343,15-59,299 Strona 32 z 187

Maszt 333,536 1562,49 39,722-38,19 46,332-2,418 Skrzydło lewe 28,276-252,53-12,951 194,462 85,224 7,646 Skrzydło prawe 32,361-17,263 13,622-133,213 46,224-9,98 Usterzenie lewe 43,178 21,98 37,11-91,457-598,887 142,684 Usterzenie prawe 43,323 129,843 131,566-8,95-356,816 427,574 Suma 1448,4-1988,62 233,38-68,612-3695,99 445,477 Wartości sił bocznych i momentów przechylających są wartościami niewielkimi spowodowane niedokładnością geometrii (tab. 6.1 6.7). Tab. 6.2. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 5 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 3,347 21,597 9,179-2,293-583,639 16,921 Gondola lewa 155,83 648,292-24,342-785,28 24,527 12,44 Gondola prawa 177,577 6,865 29,324 722,15 225,168-149,177 Kadłub 628,645 722,747 77,133-17,878 2669,79-196,177 Maszt 444,878 159,9 6,75-11,92 384,313-1, Skrzydło lewe 2,819 366,336-15,494-313,846 6,524-3,549 Skrzydło prawe 23,2143 333,737 16,231 287,74 72,535 2,62 Usterzenie lewe 54,557 1329,42 144,295-872,832-4185,55 53,75 Usterzenie prawe 47,17 1182,31,96 763,74-371,8-2,919 Suma 1559,76 6985,24 243,361-231,166-4826,413 29,514 Tab. 6.3. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 1 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 56,951 285,24 7,547 1,655-775,438 1,2 Gondola lewa 262,513 1254,37-45,24-1557,2 282,676 158,14 Gondola prawa 342,895 939,911 47,165 1161,67 37,693-268,652 Kadłub 98,216 291,5-7,319 8,82 6244,24 14,539 Maszt 574,456 1476,5-8,899 9,354 379,747 5,758 Skrzydło lewe 9,18 79,988-16,64-66,378 1,792-16,884 Skrzydło prawe 4,925 548,244 18,151 466,27 87,127 21,64 Usterzenie lewe 24,723 1743,8 22,163-1211,36-5537,17 26,955 Usterzenie prawe 25,741 1726,44 25,25 1223,33-551,36-113,635 Suma 2569,6 11674,157-2,255-558,821-451,693 162,24 Strona 33 z 187

Tab. 6.4. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 15 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 93,269 36,522 34,616 9,914-12,93 59,339 Gondola lewa 452,137 1647,45-714,53-278,88 324,178 33,821 Gondola prawa 6,821 1155,1 715,951 1452,18 296,224-561,593 Kadłub 179,75 4464,76-365,766 131,163 9136,79 47,288 Maszt 7,258 1265,63-75,637 75,538 377,76 2,46 Skrzydło lewe 59,623 985,53-17,292-821,81-19,311 21,69 Skrzydło prawe 62,396 499,774 23,417 429,656 6,544-19,716 Usterzenie lewe 442,56 2249,54-128,23-1654,58-7264,5-2,43 Usterzenie prawe 423,243 2181,79 21,145 1654,36-753,18 288,764 Suma 4543,552 1489,979-317,3-82,46-5144,425 544,335 Tab. 6.5. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 2 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 132,577 412,189 54,25 28,589-1187,2 13,369 Gondola lewa 884,745 2276,8-163,59-2891,78 23,87 745,533 Gondola prawa 937,555 1376,37 991,395 1728,7 88,791-96,287 Kadłub 2925,68 5878,69-712,529 328,14 11168, 662,33 Maszt 982,198 1153,3-99,7 136,92 432,621 47,639 Skrzydło lewe 353,22 128,5-23,747-845,642-181,775 256,897 Skrzydło prawe 238,556 384,891 3,252 324,145-34,416-158,44 Usterzenie lewe 635,516 254,82-373,233-237,25-8161,64-653,31 Usterzenie prawe 671,986 2552,86 374,822 286,29-8368,7 629,388 Suma 7762,33 17567,43-821,431-1142,752-6221,52 673,497 Tab. 6.6. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -5 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 49,879-193,647 6,638-2,54 548,493 17,38 Gondola lewa 131,576-191,81-357,748 1421,75-18,418-8,137 Gondola prawa 123,933-154,31 325,593-1364,14-32,165 59,448 Kadłub 136,44-5717,92 127,49 28,129-9689,97-9,97 Maszt 297,316 1567,1 5,955-54,729 463,493-12,972 Skrzydło lewe -14,9-583,456-14,344 487,493-23,968-3,923 Skrzydło prawe -1,951-574,636 14,835-479,54-31,783 28,685 Strona 34 z 187

Usterzenie lewe 169,374-885,232-323,923 729,633 2845,43-969,679 Usterzenie prawe 169,539-949,899 339,786-787,716 329,1 113,42 Suma 1953,96-9483,81 169,282-21,624-299,877-66,9 Tab. 6.7. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -1 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 91,63-316,196 35,414-2,5 92,595 7,793 Gondola lewa 236,554-1535,1-58,94 216,95-9,477-61,388 Gondola prawa 227,677-1526,17 552,584-1993,27-85,723 5,1 Kadłub 175,58-7315,55 8,764 4,252-13128,6-91,873 Maszt 228,991 1419,41 44,877-48,364 479,724-13,429 Skrzydło lewe -25,62-868,964-15,79 725,541-33,741-43,238 Skrzydło prawe -29,577-871,582 15,473-725,774-39,831 46,47 Usterzenie lewe 346,96-1667,29-59,214 1523,84 5351,23-1683,32 Usterzenie prawe 37,237-179,62 634,658-1667,39 5755,76 81,12 Suma 3197,962-14472,62 177,672-148,715-871,63-916,188 Tab. 6.8. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -15 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 147,627-415,764 22,637-2,185 1218,5 53,282 Gondola lewa 61,185-2223,73-922,293 2935,14 158,192 313,686 Gondola prawa 521,7-218,88 869,182-2655,97 31,146-26,297 Kadłub 354,3-9259,96 59,374 43,784-15584,2-46,883 Maszt 19,45 128,3 32,12-33,592 483,73-7,987 Skrzydło lewe 191,355-862,153-16,886 76,671 86,328 137,18 Skrzydło prawe 188,964-874,567 2,733-71,49 9,197-125,98 Usterzenie lewe 597,824-2421,92-615,238 224,78 7795,45-1435,15 Usterzenie prawe 647,713-251,7 655,536-2328,13 811,3 165,29 Suma 614,713-1937,644 15,57 178,8 2389,616 233,51 Tab. 6.9. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -2 i kąta nastawienia statecznika poziomego Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 216,99-489,777 2,475-2,472 1469,75 7,986 Gondola lewa 115,94-2369,2-126,38 3181,23 27,443 787,98 Gondola prawa 148,49-2365,46 1298,2-3174,64 326,955-81,699 Kadłub 466,64-1829, -13,762 41,268-17183,6-32,26 Maszt 181,751 977,68 17,962-19,168 475,82-5,735 Strona 35 z 187

Skrzydło lewe 339,94-839,553-21,978 681,167 192,251 25,798 Skrzydło prawe 334,581-828,468 22,545-666,19 24,119-243,259 Usterzenie lewe 889,568-2843,58-118,74 322,6 93,82-2385,78 Usterzenie prawe 92,153-2796,32 15,96-3121,45 921,12 2368,82 Suma 968,53-22384,11 32,12 122,345 4265,94-62,797 6.2. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego -1 Tab. 6.1. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 69,1461-283,41,63467,478162 842,278-4,8747 Gondola lewa 18,5-77,7161-12,258 132,574 37,4567 77,817 Gondola prawa 19,314-74,193 97,264-127,323 32,457-8,6131 Kadłub 622,853-153,55-17,1391 2,9677-3545,5 25,5314 Maszt 23,94 725,962-8,47 8,57955 178,39,11764 Skrzydło lewe 48,8564-16,2222-17,6476 13,2652 7,86585 17,8873 Skrzydło prawe 48,147-14,9422 17,544-12,624 6,9813-17,2351 Usterzenie lewe 417,995-1962,89-182,939 1246,47 6218,31-276,7 Usterzenie prawe 414,455-194,84 173,31-122,29 6146,26 245,785 Suma 242,3542-5147,4298-39,27533 44,658582 9924,36628-11,65726 Tab. 6.11. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 5 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 26,164-19,739 3,51261 -,1475 568,434 5,1356 Gondola lewa 165,444 541,63-19,194-646,732 75,649 158,642 Gondola prawa 167,34 547,261 99,836 651,884 7,9826-163,272 Kadłub 73,134 198,41-57,1685 6,2617 224,97 84,5194 Maszt 225,884 673,687-16,557 19,388 151,112-3,12895 Skrzydło lewe 54,5398 327,74-15,2873-273,495 6,78217 25,1754 Skrzydło prawe 53,579 326,138 15,1498 271,15 7,32624-24,2594 Usterzenie lewe 21,214-135,94-128,68 84,696 419,72-277,659 Usterzenie prawe 23,468-1362,49 117,377-88,769 4226,58 235,59 Suma 1827,711 142,661-9,42549 23,61322 11538,54791 4,21151 Strona 36 z 187

Tab. 6.12. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 1 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa -12,3187-194,273,171416,368482 544,412,45217 Gondola lewa 39,6 1169,15-377,164-1448,33 174,71 246,159 Gondola prawa 36,442 1163,67 392,627 1436,9 172,864-239,659 Kadłub 1197,64 333,77 163,64-55,6324 4983,8-218,691 Maszt 271,497 62,698 11,8571-15,455 165,989 4,1954 Skrzydło lewe 63,715 661,799-18,8747-552,96 3,99839 25,3845 Skrzydło prawe 73,2437 669,381 2,148 554,37-16,3157-3,8257 Usterzenie lewe 18,76-159,83-211,91 541,43 325,5-595,277 Usterzenie prawe 16,564-167,43 215,44-54,151 3274,26 68,68 Suma 2424,4815 5275,935 195,9616-79,738918 12553,57869-199,58358 Tab. 6.13. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 15 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu [N] Siła nośna [N] Siła boczna [N] Mx [Nm] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa -35,9378-153,97-3,32825 -,85231 456,59-5,77482 Gondola lewa 74,852 1813,31-577,874-2241,93-139,436 738,85 Gondola prawa 728,374 1825,26 543,197 2254,98-156,81-778,45 Kadłub 2279,94 5367,89-12,93 76,332 742,96 264,47 Maszt 4,826 553,324-35,9841 44,8795 234,12 2,46568 Skrzydło lewe 316,46 789,654-25,3415-641,169-221,356 23,917 Skrzydło prawe 32,44 794,54 26,4756 641,75-234,633-23,595 Usterzenie lewe 47,8493-727,249-443,64 63,2216 2196,91-1374,21 Usterzenie prawe 61,175-667,969 296,556-114,45 1997,35 885,51 Suma - 4823,578 9594,754 34,29325 81,7969 11536,325-268,41914 Tab. 6.14. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 2 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa -39,7398-85,344 8,843 2,67262 276,982 13,1266 Gondola lewa 683,821 1854,75-783,461-2359,58 168,92 576,196 Gondola prawa 693,169 1871,39 762,267 2372,35 166,213-59,663 Kadłub 2674,79 6393,51-165,974 87,77 147,2 223,895 Maszt 28,587 422,787-4,82982 3,16312 151,18 1,25716 Skrzydło lewe 256,642 976,125-14,5648-81,995-66,6761 188,296 Skrzydło prawe 254,51 978,24 14,473 88,933-63,671-186,46 Usterzenie lewe 62,5741-358,554-431,489-285,1 114,26-136,85 Usterzenie prawe 69,9552-333,46 384,48 256,24 929,773 1148,63 Suma 4936,2995 11719,2316-231,1522 74,65544 1347,7668 67,42776 Strona 37 z 187

Tab. 6.15. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -5 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 91,9355-396,179-7,15317 4,4143 1166,53-19,6962 Gondola lewa 134,51-758,293-197,781 998,22-3,91985 37,4925 Gondola prawa 135,251-765,9 189,321-13,4,45596-43,266 Kadłub 115-448,28 4,5729 7,7347-8725,91-2,1175 Maszt 16,29 629,117-4,5182 3,3729 216,12 1,7425 Skrzydło lewe 45,378-355,518-14,6711 297,241-9,84631 18,5627 Skrzydło prawe 45,1759-359,168 14,6895-298,782-9,4291-18,1733 Usterzenie lewe 735,118-2537,46-454,913 1798,37 8234,83-96,353 Usterzenie prawe 727,71-2518,94 446,669-1765,9 8169,51 94,274 Suma 3179,8194-1147,621-24,2923 41,6579 938,72626-46,14315 Tab. 6.16. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -1 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 128,59-479,42-9,9887 6,6874 1425,86-17,6235 Gondola lewa 229,959-1372,33-422,887 1799,15-47,3 42,7618 Gondola prawa 233,868-1399,64 413,497-1827,14-34,7317-47,7736 Kadłub 1867,66-6346,96-38,2181 3,6267-12317,7 37,9484 Maszt 14,93 526,665-17,9365 19,674 261,875 4,87916 Skrzydło lewe 5,3-653,234-13,44 546,543-35,2253 22,7294 Skrzydło prawe 5,5433-673,212 13,3452-559,415-28,547-22,9789 Usterzenie lewe 194,4-2877,98-754,53 243,4 965,14-1666,58 Usterzenie prawe 186,99-2858,6 741,623-2357,31 9576,8 1638,19 Suma 4882,8623-16134,171-88,2147 34,5321 845,7273-8,44724 Tab. 6.17. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -15 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 185,889-548,951-3,52159 3,14755 1667,14-3,27899 Gondola lewa 436,281-186,62-652,287 2389,63-6,12998 25,775 Gondola prawa 447,143-1816,53 656,598-2394,69 4,26155-216,846 Kadłub 284,1-764,8-35,4993 12,5667-14516,8 21,1882 Maszt 132,19 461,42-12,7696 12,9134 3,917 2,44798 Skrzydło lewe 121,516-872,224-15,786 725,477 6,63818 77,152 Skrzydło prawe 131,428-879,971 16,125-725,458 24,8179-84,1686 Usterzenie lewe 1479,38-343,88-892,687 2918,5 1677,8-1776,87 Usterzenie prawe 1486,39-349,77 879,17-2892,4 17,6 1736,11 Suma 7224,146-19161,74-6,76459 49,59665 8859,24465-38,49221 Strona 38 z 187

Tab. 6.18. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia -2 i kąta nastawienia statecznika poziomego -1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 277,455-662,227 1,94345-1,8766 261,62 8,61425 Gondola lewa 773,788-2321,9-878,969 386,48 128,719 563,813 Gondola prawa 768,47-231,45 881,612-353,28 123,23-551,137 Kadłub 4132,83-9175,97-28,9894 26,44-1678,8 6,5676 Maszt 129,31 379,523-3,92768 2,7549 327,838-2,615 Skrzydło lewe 317,79-977,456-14,688 797,693 111,556 239,557 Skrzydło prawe 318,957-978,318 14,971-795,547 117,759-24,216 Usterzenie lewe 1962,29-331,13-995,286 3494,76 12175,1-1672,7 Usterzenie prawe 1976,7-3319,28 982,63-3474,86 12244,7 1633,78 Suma 1656,177-22657,398-4,78733 82,58923 1581,695-14,83349 6.3. Wyniki obliczeń wiatrakowca w wersji z usterzeniem z kątem nastawienia statecznika poziomego 1 Tab. 6.19. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia i kąta nastawienia statecznika poziomego 1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 37,22-6,12 12,51-2,6 19,65 26,61 Gondola lewa 87,46-1,82-12,93 47,58 25,9 5,99 Gondola prawa 9,83-19,44 16,29-58,57 32,61-51,82 Kadłub 552,3-171,37-18,76 4,38-385,88 3,39 Maszt 188,11 719,96-2,78 1,21 165,36,83 Skrzydło lewe 44,61 4,7-16,96-2,23,93 15,31 Skrzydło prawe 43,85 4,13 16,75 2,39,35-14,67 Usterzenie lewe 239,12 1441,88-133,33-952,24-4422,12-241,71 Usterzenie prawe 236,43 147,63 13,52 924,97-4316,63 237,19 Suma 1519,6674 2415,9353-8,6732-35,11394-1149,6374 26,126934 Tab. 6.2. Wyniki obliczeń numerycznych sił i momentów działających na wiatrakowiec z usterzeniem dla kąta natarcia 5 i kąta nastawienia statecznika poziomego 1 Nazwa elementu Siła oporu Siła nośna Siła boczna Mx [Nm] [N] [N] [N] My [Nm] Mz [Nm] Belka ogonowa 5,9783-28,171-1,1696,582236 13,541-23,447 Gondola lewa 175,345 648,64-243,33-787,366 173,776 146,897 Gondola prawa 177,45 672,515 229,58 815,22 17,431-145,237 Kadłub 819,133 1537,57-5,2165 7,298 2253,71 142,143 Maszt 28,139 644,96-13,4945 16,3474 146,632 8,6215 Skrzydło lewe 41,128 281,426-2,8855-242,686 71,9236 5,34542 Strona 39 z 187