Ćwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika)

Podobne dokumenty
Wprowadzenie do programowania w języku Visual Basic. Podstawowe instrukcje języka

Rys 1 Schemat modelu masa- sprężyna- tłumik

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

Nieustalony wypływ cieczy ze zbiornika przewodami o różnej średnicy i długości

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 9: Swobodne spadanie

INSTRUKCJA LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI

Materiały pomocnicze z Aparatury Przemysłu Chemicznego

Ćwiczenie: "Kinematyka"

Modelowanie matematyczne a eksperyment

Zadania rachunkowe z termokinetyki w programie Maxima

Łukasz Januszkiewicz Technika antenowa

WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE

Instrukcja obsługi programu Do-Exp

Kultywator rolniczy - dobór parametrów sprężyny do zadanych warunków pracy

Ruch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Symulacje inwertera CMOS

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

Ćwiczenie 3: Wyznaczanie gęstości pozornej i porowatości złoża, przepływ gazu przez złoże suche, opory przepływu.

1. Część teoretyczna. Przepływ jednofazowy przez złoże nieruchome i ruchome

Od żłobka do przedszkola - mini szkolenie z użytkowania pakietu OpenFOAM. Karol Wędołowski

Politechnika Poznańska

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

OPORY PRZEPŁYWU PRZEWODÓW WENTYLACYJNYCH

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

Rozdział 7 ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI

Praca i energia Mechanika: praca i energia, zasada zachowania energii; GLX plik: work energy

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)

Instytut Politechniczny Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa. Diagnostyka i niezawodność robotów

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

Dokąd on zmierza? Przemieszczenie i prędkość jako wektory

5.2. Pierwsze kroki z bazami danych

Wprowadzenie do Mathcada 1

Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych

Ćwiczenie N 13 ROZKŁAD CIŚNIENIA WZDŁUś ZWĘśKI VENTURIEGO

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Różniczkowanie numeryczne

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 4

Laboratorium II: Modelowanie procesów fizycznych Skrypt do ćwiczeń

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz

Programowanie w języku Python. Grażyna Koba

Tomasz Skowron XIII LO w Szczecinie. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą spadku swobodnego

ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ NIELINIOWYCH PRZY POMOCY DODATKU SOLVER PROGRAMU MICROSOFT EXCEL. sin x2 (1)

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych. Rzuty

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

Rozdział 4: PIERWSZE KROKI

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

Informatyka I : Tworzenie projektu

Obliczenia iteracyjne

Numeryczne modelowanie procesów przepł ywowych

3D Analyst. Zapoznanie się z ArcScene, Praca z danymi trójwymiarowymi - Wizualizacja 3D drapowanie obrazów na powierzchnie terenu.

Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych ( )

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje

Występują dwa zasadnicze rodzaje skraplania: skraplanie kroplowe oraz skraplanie błonkowe.

Analiza mechanizmu korbowo-suwakowego

Rozwiązanie ćwiczenia 7a

Program V-SIM tworzenie plików video z przebiegu symulacji

Ćwiczenia nr 4. Arkusz kalkulacyjny i programy do obliczeń statystycznych

WYKAZ TEMATÓW Z LABORATORIUM DRGAŃ MECHANICZNYCH dla studentów semestru IV WM

Katarzyna Jesionek Zastosowanie symulacji dynamiki cieczy oraz ośrodków sprężystych w symulatorach operacji chirurgicznych.

Modelowanie systemów empirycznych - analiza modelu amortyzacji samochodu o dwóch stopniach swobody

Robert Barański, AGH, KMIW MathScript and Formula Nodes v1.0

Badania charakterystyki sprawności cieplnej kolektorów słonecznych płaskich o zmniejszonej średnicy kanałów roboczych

Techniki programowania INP001002Wl rok akademicki 2017/18 semestr letni. Wykład 7. Karol Tarnowski A-1 p.

Ćw. M 12 Pomiar współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa i za pomocą wiskozymetru Ostwalda.

OPORY PRZEPŁYWU PRZEWODÓW WENTYLACYJNYCH

Wykorzystanie nowoczesnych technik prognozowania popytu i zarządzania zapasami do optymalizacji łańcucha dostaw na przykładzie dystrybucji paliw cz.

PROBLEMY TECHNICZNE. Co zrobić, gdy natrafię na problemy związane z użytkowaniem programu DYSONANS

Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z

Instrukcja programowania wieratko-frezarki BFKO, sterowanej odcinkowo (Sinumerik 802C)

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

Mgr inż. Wojciech Chajec Pracownia Kompozytów, CNT Mgr inż. Adam Dziubiński Pracownia Aerodynamiki Numerycznej i Mechaniki Lotu, CNT SMIL

Układ równań liniowych

znajdowały się różne instrukcje) to tak naprawdę definicja funkcji main.

METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH

METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH

Wprowadzenie do programu MultiSIM

Kalkulator Audytora wersja 1.1

Jedną z ciekawych funkcjonalności NOLa jest możliwość dokonywania analizy technicznej na wykresach, które mogą być otwierane z poziomu okna notowań:

Instrukcja konfiguracji programu Fakt z modułem lanfakt

PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO ZAJĘĆ PROSZĘ O BARDZO DOKŁADNE

Zaawansowane aplikacje internetowe - laboratorium

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości

Zastosowanie Excela w obliczeniach inżynierskich.

Symulacja pracy silnika prądu stałego

Modelowanie wybranych zjawisk fizycznych

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Partnerzy: Laboratorium 15

Modelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku

Rodzaje zadań w nauczaniu fizyki

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03

AutoCAD 1. Otwieranie aplikacji AutoCAD AutoCAD 1

prosta baza danych (nawet trochę bardziej niż prosta) tworzenie dokumentów (zwłaszcza z dużą ilością tabel lub o tabularycznej

Instrukcja. importu dokumentów. z programu Fakt do programu Płatnik. oraz. przesyłania danych do ZUS. przy pomocy programu Płatnik

Metoda elementów skończonych-projekt

Laboratorium Podstaw Robotyki I Ćwiczenie Khepera dwukołowy robot mobilny

TWORZENIE SCHEMATÓW BLOKOWYCH I ELEKTRYCZNYCH

Politechnika Białostocka Wydział Elektryczny Katedra Automatyki i Elektroniki

dn dt C= d ( pv ) = d dt dt (nrt )= kt Przepływ gazu Pompowanie przez przewód o przewodności G zbiornik przewód pompa C A , p 1 , S , p 2 , S E C B

Transkrypt:

Ćwiczenie 2 Numeryczna symulacja swobodnego spadku ciała w ośrodku lepkim (Instrukcja obsługi interfejsu użytkownika) 1

1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest rozwiązanie równań ruchu ciała (kuli) w ośrodku lepkim metodą Runge- Kutta IV rzędu. Rozwiązywane równania różniczkowe przedstawione są poniżej. dv dt dz dt 1 B CV V c D Re F V (1) A V (2) gdzie: T - zmiena niezależna - czas [s], V - prędkość ciała [m/s], Z - przemieszczenie ciała [m], c D Re [-] - opór całkowity kuli w ośrodku lepkim będący funkcją liczby Reynoldsa Re. A B C - pewne stałe, Wyprowadzenie równań ruchu (1-2) przedstawione jest w części teoretycznej instrukcji do ćwiczenia. 2

2 Interfejs użytkownika Realizacja ćwiczenia polega na wpisaniu przez Studenta fragmentu kodu numerycznego wewnątrz funkcji Obliczenia (Rys. 1). Fragment kodu napisany przez Studenta powinien zawierać algorytm rozwiązania równań różniczkowych (1-2) przy pomocy metody Runge-Kutta IV rzędu. Szczegółowy opis tej metody jest podany w części teoretycznej instrukcji do ćwiczenia. Rysunek 1: Widok funkcji Obliczenia po kliknięciu na plik Demo.cpp w obszarze roboczym projektu. W celu wyznaczenia funkcji F V na prawej stronie równania (1) konieczne jest określenie współczynnika oporu c D Re. Współczynnik ten jest funkcją liczby Reynoldsa, która określana jest na podstawie średnicy kuli, jej chwilowej prędkości V oraz współczynnika lepkości kinematycznej płynu. Zależności opisujące rozkład współczynnika oporu c D w funkcji liczby Reynoldsa podane są również w części teoretycznej instrukcji do ćwiczenia. 3

Projekt uruchamia się klikając na plik Rozwiazanie.dsw znajdujący się w katalogu Cwiczenie2 Rozwiazanie2. Po otwarciu projektu należy: sprawdzić poprawność zdefiniowania ścieżki do pliku wykonywalnego programu Cwiczenie2.exe znajdującego się w katalogu Toolkit Debug. Ścieżkę tą ustala się wybierając w menu głównym programu Visual C++ odpowiednio Project/Settings/Debug. skompilować program, oraz uruchomić go w wersji demonstracyjnej Po uruchomieniu programu ukaże się okno interfejsu użytkownika (Rys. 2) w którym można ustalić wartości wybranych zmiennych, oraz przeprowadzić symulację ruchu kuli w ośrodku lepkim. Opis ważniejszych zmiennych, które można ustalić z poziomu interfejsu użytkownika: gęstość kuli, temperatura powietrza, oraz przyspieszenie ziemskie liczba kul dla których rozwiązywane są równania ruchu. Maksymalna liczba kul wynosi N kul 5. Liczbę kul podaje się w oknie dialogowym Podaj ilość kul, oraz zatwierdza ich liczbę poprzez naciśnięcie klawisza OK. średnice poszczególnych kul Program umożliwia wykonanie obliczeń w wersji testowej, oraz w wersji roboczej (Rys. 3). Praca w trybie roboczym pozwala na realizację obliczeń z wykorzystaniem fragmentu kodu napisanego przez Studenta samodzielnie. Uzyskane wyniki obliczeń mogą być dalej porównane z wynikami obliczeń otrzymanymi przy uruchomieniu wersji testowej programu. Poprawność implementacji własnej części kodu można stwierdzić poprzez wizualne porównanie uzyskanych wyników obliczeń (przy uruchomieniu programu w trybie roboczym) z wynikami uzyskanymi przy uruchomieniu wersji testowej programu. Obliczenia uruchamia się naciskając na klawisz Obliczenia, natomiast wyniki obliczeń w postaci graficznej przedstawione są na wykresie po naciśnięciu odpowiednich klawiszy, których znaczenie zostało podane poniżej: Zasięg - rozkład przemieszcenia kuli Z m w funkcji czasu t s Prędkość - rozkład prędkości kuli V m s w funkcji czasu t s Reynolds - rozkład liczby Reynoldsa w funkcji czasu t s 4

Rysunek 2: Interfejs graficzny użytkownika po uruchomieniu programu Cwiczenie2.exe. Cd - rozkład współczynnika oporu c D w funkcji czasu t s Siły - zmienność sił Q i i lepkim 1 5 N działających na ciało w trakcie ruchu w ośrodku Na wykresach rozkładu przemieszczenia oraz prędkości otrzymanych na podstawie rozwiązania równań ruchu ciała w ośrodku lepkim przedstawione są również rozkłady tych parametrów dla ruchu kuli w próżni. Wybrane parametry płynu oraz kuli, które ustala się w oknach dialogowych po uruchomieniu interfejsu użytkownika są w chwili naciśnięcia klawisza Obliczenia przekazywane do funkcji Obliczenia należącej do klasy Demo poprzez listę jej argumentów. Do funkcji Obliczenia przekazywane są również inne zmienne, które niezbędne są do rozwiązania równań różniczko- 5

Rysunek 3: Przełaczenie pomiędzy trybem roboczego oraz testowym programu. wych (1-2). Lista wszystkich zmiennych oraz tablic przekazywanych do funkcji Obliczenia jest przedstawiona poniżej: m_nilosckul - liczba kul dla których rozwiązywane są równania ruchu. Maksmalna liczba kul wynosi m_nilosckul 5. srednice - wskaźnik do tablicy typu rzeczywistego o rozmiarze m_nilosckul, której elementami są średnice kul. Indeksacja tablicy rozpoczyna się od 0. A oraz B - wartości stałych A i B w równ. (1-2) Ro_sr - stała określająca stosunek gęstości płynu Ro_pow do gęstości kuli Ro_kul Czas_Spadku - czas dla którego przeprowadza się symulację spadku ciała w ośrodku lepkim Ni - lepkość płynu 6

Ro_kul - gęstość kuli, Ro_pow - gęstość płynu Zasieg 1000 5 - dwuwymiarowa tablica danych której elementami są wartości przemieszczenia kul w kolejnych chwilach czasu, indeks pierwszy określa numer kroku czasowego natomiast indeks drugi określa numer kuli dla której rozwiązywane są równania ruchu Predk 1000 5 - dwuwymiarowa tablica danych której elementami są wartości prędkości kul w kolejnych chwilach czasu, indeks pierwszy tablicy określa numer kroku czasowego natomiast indeks drugi określa numer kuli dla której rozwiązywane są równania ruchu Wartości przemieszczenia Z oraz prędkości V uzyskane na podstawie rozwiązania równań (1-2) muszą zostać zapisane odpowiednio w dwuwymiarowych tablicach Zasieg oraz Predk. Pierwszy indeks tych tablic oznacza numer kroku czasowego, natomiast indeks drugi oznacza numer kuli dla której rozwiązywane są równania ruchu. Elementy tablic Z oraz V są indeksowane od zera. Przed przystąpieniem do obliczeń należy pamiętać o podaniu warunków początkowych rozwiązania. Przykładowo dla pierwszej kuli warunki te będą wynosić Z 0 0 0 oraz V 0 0 0. 7