Podstawowe pojęcia i prawa chemiczne, Obliczenia na podstawie wzorów chemicznych

Podobne dokumenty
Procentowa zawartość sodu (w molu tej soli są dwa mole sodu) wynosi:

relacje ilościowe ( masowe,objętościowe i molowe ) dotyczące połączeń 1. pierwiastków w związkach chemicznych 2. związków chemicznych w reakcjach

OBLICZENIA STECHIOMETRIA STECHIOMETRIA: INTERPRETACJA ILOŚCIOWA ZJAWISK CHEMICZNYCH

Jednostki Ukadu SI. Jednostki uzupełniające używane w układzie SI Kąt płaski radian rad Kąt bryłowy steradian sr

PODSTAWOWE POJĘCIA I PRAWA CHEMICZNE

podstawami stechiometrii, czyli działu chemii zajmującymi są obliczeniami jest prawo zachowania masy oraz prawo stałości składu

1. Stechiometria 1.1. Obliczenia składu substancji na podstawie wzoru

1. Podstawowe prawa i pojęcia chemiczne

Liczba cząsteczek w 1 molu. Liczba atomów w 1 molu. Masa molowa M

Mol, masa molowa, objętość molowa gazu

Opracował: dr inż. Tadeusz Lemek

PODSTAWY STECHIOMETRII

Obliczenia stechiometryczne, bilansowanie równań reakcji redoks

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Cz. I Stechiometria - Zadania do samodzielnego wykonania

I. Substancje i ich przemiany

b) Podaj liczbę moli chloru cząsteczkowego, która całkowicie przereaguje z jednym molem glinu.

Wojewódzki Konkurs Przedmiotowy z Chemii dla uczniów gimnazjów województwa śląskiego w roku szkolnym 2014/2015

Obliczenia chemiczne

XXI KONKURS CHEMICZNY DLA GIMNAZJALISTÓW ROK SZKOLNY 2013/2014

3. Jaka jest masa atomowa pierwiastka E w następujących związkach? Który to pierwiastek? EO o masie cząsteczkowej 28 [u]

VI Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2013/2014

2.4. ZADANIA STECHIOMETRIA. 1. Ile moli stanowi:

analogicznie: P g, K g, N g i Mg g.

1. Określ liczbę wiązań σ i π w cząsteczkach: wody, amoniaku i chloru

Plan i kartoteka testu sprawdzającego wiadomości i umiejętności uczniów

STECHIOMETRIA SPALANIA

Budowa atomu. Wiązania chemiczne

2. Podczas spalania 2 objętości pewnego gazu z 4 objętościami H 2 otrzymano 1 objętość N 2 i 4 objętości H 2O. Jaki gaz uległ spalaniu?

Chemia Grudzień Styczeń

III Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2010/2011. ETAP I r. Godz Zadanie 1

Przemiany substancji

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2018/2019 ETAP REJONOWY

I II I II III II. I. Wartościowość pierwiastków chemicznych. oznacza się cyfrą rzymską. tlenek żelaza (III) C IV O II 2

Za poprawną metodę Za poprawne obliczenia wraz z podaniem zmiany ph

imię i nazwisko, nazwa szkoły, miejscowość Zadania I etapu Konkursu Chemicznego Trzech Wydziałów PŁ V edycja

Świat chemii cz. 1, rok szkolny 2016/17 Opis założonych osiągnięć ucznia

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW

3. OBLICZENIA STECHIOMETRYCZNE.


STECHIOMETRIA SPALANIA

dr Dariusz Wyrzykowski ćwiczenia rachunkowe semestr I

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2011/2012 eliminacje rejonowe

Cel główny: Uczeń posiada umiejętność czytania tekstów kultury ze zrozumieniem

WOJEWÓDZKI KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 STOPIEŃ WOJEWÓDZKI 9 MARCA 2018 R.

VII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2014/2015

CHEMIA klasa 1 Wymagania programowe na poszczególne oceny do Programu nauczania chemii w gimnazjum. Chemia Nowej Ery.

Wymagania programowe na poszczególne oceny chemia kl. I

Piotr Kosztołowicz. Powtórka przed maturą. Chemia. Zadania. Zakres rozszerzony

Wojewódzki Konkurs Przedmiotowy z Chemii dla uczniów dotychczasowych gimnazjów województwa śląskiego w roku szkolnym 2017/2018

Tematy i zakres treści z chemii - zakres rozszerzony, dla klas 2 LO2 i 3 TZA/archt. kraj.

Budowa atomu Poziom: rozszerzony Zadanie 1. (2 pkt.)

Konkurs przedmiotowy z chemii dla uczniów gimnazjów 13 stycznia 2017 r. zawody II stopnia (rejonowe)

Obliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

BADANIE WYNIKÓW NAUCZANIA Z CHEMII KLASA I GIMNAZJUM. PYTANIA ZAMKNIĘTE.

Nazwy pierwiastków: ...

Kryteria oceniania z chemii kl VII

Wymagania programowe na poszczególne oceny z chemii w kl.1. I. Substancje i ich przemiany

Materiały pomocnicze do przedmiotu Chemia I dla studentów studiów I stopnia Inżynierii Materiałowej

Konkurs przedmiotowy z chemii dla uczniów gimnazjów 16 stycznia 2015 r. zawody II stopnia (rejonowe)

VIII Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2015/2016

Wymagania przedmiotowe do podstawy programowej - chemia klasa 7

W tej reakcji stopień utleniania żelaza wzrasta od 0 do III. Odwrotnie tlen zmniejszył stopień utlenienia z 0 na II.

Kuratorium Oświaty w Lublinie

nazywa wybrane elementy szkła i sprzętu laboratoryjnego oraz określa ich przeznaczenie (4)

uczeń opanował wszystkie wymagania podstawowe i ponadpodstawowe

Podstawowe prawa opisujące właściwości gazów zostały wyprowadzone dla gazu modelowego, nazywanego gazem doskonałym (idealnym).

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

X / \ Y Y Y Z / \ W W ... imię i nazwisko,nazwa szkoły, miasto

WOJEWÓDZKI KONKURS CHEMICZNY

... Nazwisko, imię zawodnika; Klasa Liczba punktów. ... Nazwa szkoły, miejscowość. I Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2008/09

Konkurs przedmiotowy z chemii dla uczniów gimnazjów 4 lutego 2016 r. zawody II stopnia (rejonowe)

Wymagania programowe na poszczególne oceny

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE Z CHEMII klasa I

Wyrażanie stężeń. Materiały pomocnicze do zajęć wspomagających z chemii. opracował: dr Błażej Gierczyk Wydział Chemii UAM

Wojewódzki Konkurs Przedmiotowy z chemii dla uczniów gimnazjów województwa śląskiego w roku szkolnym 2010/2011

Konkurs przedmiotowy z chemii dla uczniów dotychczasowych gimnazjów 24 stycznia 2018 r. zawody II stopnia (rejonowe)

KONKURS CHEMICZNY DLA GIMNAZJUM ETAP WOJEWÓDZKI

Szczegółowy opis treści programowych obowiązujących na etapie szkolnym konkursu przedmiotowego z chemii 2018/2019

CHEMIA. Wymagania szczegółowe. Wymagania ogólne

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII 2013/2014

Z CHEMII W KLASIE I GIMNAZJUM. Program nauczania chemii w gimnazjum Autorzy: Teresa Kulawik, Maria Litwin

STĘŻENIA STĘŻENIE PROCENTOWE STĘŻENIE MOLOWE

V KONKURS CHEMICZNY 23.X. 2007r. DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW WOJEWÓDZTWA ŚWIĘTOKRZYSKIEGO Etap I czas trwania: 90 min Nazwa szkoły

Energetyka w Środowisku Naturalnym

SCENARIUSZ LEKCJI prowadzonej pod kątem hospitacji diagnozującej w klasie pierwszej gimnazjum

I ,11-1, 1, C, , 1, C

Zadanie 2. [2 pkt.] Podaj symbole dwóch kationów i dwóch anionów, dobierając wszystkie jony tak, aby zawierały taką samą liczbę elektronów.

Przykładowe zadania z rozdziałów 1 5 (Mol, Stechiometria wzorów i równań chemicznych, Wydajność reakcji i inne)

Maksymalna liczba punktów: 40. Czas rozwiązywania zadań: 90 minut.

Przeliczanie zadań, jednostek, rozcieńczanie roztworów, zaokrąglanie wyników.

CHEMIA I GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE

Zadanie 1. [ 3 pkt.] Uzupełnij zdania, wpisując brakującą informację z odpowiednimi jednostkami.

CHEMIA KLASA I GIMNAZJUM

XXIV KONKURS CHEMICZNY DLA GIMNAZJALISTÓW ROK SZKOLNY 2016/2017

XIII Konkurs Chemiczny dla Uczniów Szkół Średnich Etap II rozwiązania zadań

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

MARATON WIEDZY CHEMIA CZ. II

Transkrypt:

Podstawowe pojęcia i prawa chemiczne, Obliczenia na podstawie wzorów chemicznych 1. Wielkości i jednostki stosowane do wyrażania ilości materii 1.1 Masa atomowa, cząsteczkowa, mol Masa atomowa Atomy mają bardzo małe rozmiary i bardzo małe masy. Przykładem może być najlżejszy pierwiastek wodór, którego bezwzględna masa atomu wyrażona w kg ma wartość 1,67*10-27 kg. Do wyznaczania tak małych mas nuklidów wykorzystuje się spektrometr masowy, który dokonuje pomiarów z trudno wyobrażalną precyzją rzędu 10 cyfr znaczących. Praktyczne posługiwanie się tak małymi bezwzględnymi wartościami mas atomów jest niedogodne, dlatego do określania mas atomów zdefiniowano wzorzec masy, którym jest jednostka masy atomowej (u - unit). Jednostka masy atomowej (u) jest równa 1/12 masy nuklidu 12 6C. Ponieważ masa atomu węgla wynosi odpowiednio 1,993*10-26 kg, stąd 1u = 1/12 masy 12 6C = 1,6605*10-27 kg = 1,6605*10-24 g Tutaj należy zwrócić uwagę na fakt, że odwrotnością jednostki masy atomowej jest stała Avogadra, czyli 6,02214*10 23 mol -1. Masy nuklidów wyrażone w atomowych jednostkach masy (u) nazywa się względnymi masami atomowymi A w zwane też krótko masami atomowymi. Praktycznie masę atomową A w danego pierwiastka wyraża liczba określająca, ile razy masa atomu jest większa od 1/12 masy nuklidu 12 6C Z podanej zależności wynika, że znając masę atomową pierwiastka można obliczyć masę jego atomu wyrażoną w kg. m a (kg) = A w *1,6605*10-27 Przykład obliczenia masy atomu wapnia m Ca = 40,08*1,6605*10-27 = 6,65*10-26 kg Wartości mas atomowych A w wyrażone w jednostkach mas atomowych (u) odczytujemy z układu okresowego pierwiastków Przykład dla helu (He) Hel(He) - 4,003u.

Średnia masa atomowa Podane w układzie okresowym wartości mas atomowych są średnią wartością mas atomowych składu izotopowego naturalnych pierwiastków. Podaną wartość definiuje się jako średnią masę atomową pierwiastków, co zapisujemy wzorem. Symbole p i i A i oznaczają odpowiednio zawartość procentową i masę nuklidu i. Na przykład naturalny magnez składa się z mieszaniny trzech izotopów, tj. 24 Mg o masie atomowej 23,9850423 u 78,99%, 25 Mg o masie atomowej 24,9853874 u 10,00%, 26 Mg o masie atomowej 25,9825937 u 11,01%. Obliczona zgodnie z powyższym wzorem średnia wartość masy atomowej wynosi 24,305 u. Masa cząsteczkowa M w - jest sumą względnych mas atomowych wszystkich atomów zgodnie ze wzorem sumarycznym jednostki danego związku chemicznego z uwzględnieniem indeksów przy symbolach pierwiastków Przykład dla H 2 SO 4 2 atomy wodoru, jeden atom siarki, cztery atomy tlenu M H2SO4 = 2*1,008u + 1*32,06u + 4*15,999u = 98,072u Mol Ponieważ reakcje chemiczne przebiegają między atomami albo cząsteczkami, ale bada się je w skali makroskopowej, dlatego wprowadzono pojęcie mola. Mol - określa liczbę atomów, cząsteczek, jonów, wolnych rodników, cząstek elementarnych lub grup atomów równą liczbie atomów zawartych w dokładnie 0,012 kg czystego nuklidu 12 6C, czyli 6,02214*10 23. Odpowiednio; w 1 molu węgla jest 6,02214*10 23 atomów węgla, w 1 molu azotu N 2 jest 6,02214*10 23 cząsteczek azotu, w 1 molu HCl jest 6,02214*10 23 atomów wodoru i 6,02214*10 23 atomów chloru Liczba cząstek w molu, 6,02214*10 23, nazwano stałą Avogadra. Stała Avogadra N A służy do przeliczania liczby cząstek na liczbę moli (i odwrotnie). 1.2 Masa molowa, objętość molowa Masa 1 mola materii atomów lub cząsteczek nosi nazwę masy molowej M (kg*mol -1 ). Wartość liczbowa masy molowej w g*mol -1 równa jest wartości liczbowej względnej masy atomowej pierwiastka lub względnej masy cząsteczkowej związku. M = A w M = M w Przykład dla Mg Masa molowa magnezu M(Mg)= 6,65*10-23 g * 6,02214*10 23 = 40,08 g*mol -1 gdzie: 6,65*10-23 g - masa atomu magnezu Porównując otrzymaną wartość masy molowej z wartością liczbową umieszczoną w układzie okresowym, widzimy że co do wartości bezwzględnej są one równe i wynoszą 40,08.

Przykład obliczenia masy molowej dla (NH 4 ) 3 [Fe(CN) 6 ] zgodnie z napisanym wzorem chemicznym odczytujemy, że w 1 molu związku znajduje się; o 12 moli H o 6 moli C o 9 moli N o 1 mol Fe odpowiednio obliczone masy pierwiastków wyniosą o dla H - 12 x 1,008 = 12,096 o dla C - 6 x 12,011 = 72,066 o dla N - 9 x 14,007 = 126,063 o dla Fe - 1 x 55,847 = 55,847 Masa molowa związku M((NH 4 ) 3 [Fe(CN) 6 ]) jest sumą mas pierwiastków i wyniesie 266,070 g*mol -1 Masa molowa obliczona na podstawie danych z układu okresowego nosi nazwę średniej masy molowej, ponieważ wartości mas atomowych umieszczone w układzie okresowym są średnimi masami atomowymi. Objętość molowa V m - określa objętość jednego mola gazu dowolnej substancji w warunkach normalnych i wynosi ona 22,4 dm 3 *mol -1 Przykład 1 mol NO, Cl 2, N 2, O 2, H 2, SO 3, HCl, itd zajmują objętość w warunkach normalnych 22,4 dm 3 *mol -1 Zależność między objętością molową, masą molową i gęstością d określa równanie V m = M/d Znajomość definicji objętości molowej pozwala nam na przeliczanie dla gazów, jednostek masy, ilości atomów, cząsteczek, moli na zajmowaną objętość i odwrotnie. Przy przekształceniach układa się równania na proporcję. Przykład 1 Ile cząsteczek tlenku węgla CO zawiera 448 cm 3 tego gazu w warunkach normalnych i jaka jest jego masa. 1 mol CO - 22,4 dm 3 n moli CO - 448 cm 3 n = 448 cm 3 x 1 mol/22,4 dm 3 = 0,448 dm 3 x 1 mol/22,4 dm 3 = 0,020 mola Ponieważ 1 mol zawiera 6,02214*10 23 cząsteczek, a więc w 0,020 mola tlenku węgla znajduje się 0,020 mola x 6,02214*10 23 cząsteczek/mol = 1,20 * 10 23 cząsteczek Odpowiedź W warunkach normalnych 448 cm 3 CO zawiera 1,20 * 10 23 cząsteczek

Odpowiednio masa CO wyniesie 1 mol CO - 28 g/mol 0,02 mola - x g x = 0,02 mola x 28 g/mol / 1 mol = 0,56 g CO Odpowiedź 448 cm 3 CO ma masę 0,56 g Przykład 2 Jaką objętość zajmuje 56 g azotu N 2 oraz ile cząsteczek azotu znajduje się w tej ilości azotu. Obliczamy masę molową azotu M(N 2 ) M(N 2 ) = 2 x 14 g/mol = 28 g/mol 1 mol N 2-28 g/mol n moli N 2-56 g n = 1 mol N 2 x 56 g / 28 g/mol = 2 mole 1 mol N 2-22,4 dm 3 2 mole N 2 - x dm 3 x = 2 mole N 2 x 22,4 dm 3 / 1 mol N 2 = 44,8 dm 3 Odpowiedź 56 g azotu N 2 zajmuje objętość 44,8 dm 3 Ilość cząsteczek obliczmy 1 mol N 2-6,02214*10 23 cząsteczek/mol 2 mole N 2 - x cząsteczek x = 12,04428*10 23 cząsteczek Odpowiedź 56 g azotu zawiera 12,04428*10 23 cząsteczek 2. Obliczenia na podstawie wzorów chemicznych Wzór chemiczny cząstki podaje jej skład a symbole chemiczne we wzorze mówią nam, jakie pierwiastki zawiera cząsteczka, a prawe dolne indeksy przy symbolach określają liczby atomów poszczególnych pierwiastków w cząsteczce. Dolne wskaźniki (indeksy) umieszczone przy symbolu pierwiastka oznaczają jednostkę ilości połączonych pierwiastków. Na przykład dla P 2 O 5 (woda) odczytamy, że związek o nazwie tlenek fosforu składa się z 2 atomów P (fosforu) i 5 drobin atomów O (tlenu). Jeżeli przy symbolu pierwiastka nie występuje wskaźnik dolny (indeks), zawsze odczytujemy to jako 1. Dla podanego przykładu odczytamy, że związek o nazwie woda składa się z 2 atomów H (wodoru) i 1 atomu O (tlenu).

W przypadku związków cząsteczkowych lub jonowych zawierających jony wieloatomowe rozróżniamy wzory empiryczne i wzory cząsteczkowe. Wzór empiryczny związku to wzór chemiczny określający względne zawartości atomów każdego pierwiastka za pomocą najmniejszych liczb całkowitych. Przykładem jest wzór glukozy CH 2 O. Wzór cząsteczkowy określa rzeczywiste liczby atomów każdego pierwiastka w cząsteczce. Przykładem jest wcześniej wymieniona glukoza C 6 H 12 O 6. W oparciu o wzory chemiczne możemy wykonywać następujące obliczenia: składu procentowego związku chemicznego zawartości pierwiastka w substancji zawierającej zanieczyszczenia równoważnych ilości substancji ustalić wzór empiryczny związku na podstawie składu elementarnego Przykład 1. Obliczanie składu procentowego związku chemicznego. W oparciu o wzór cząsteczkowy określ jaka jest procentowa zawartość miedzi w następujących połączeniach naturalnych: a) chalkozynie Cu 2 S, w chalkopirycie CuFeS 2, c) malachicie Cu 2 CH 2 O 5. Rozwiązanie Jako przykład wykorzystamy pierwszy związek o nazwie chalkozyn Cu 2 S. Rozwiązujemy według następującego algorytmu: na wstępie obliczamy masę molową Cu 2 S (M Cu2S = 159,15 g/mol). obliczamy masę miedzi w jednym molu Cu 2 S ( m Cu = 127,08 g/mol) obliczamy procentową zawartość miedzi w chalkozynie %Cu = m Cu *100%/M Cu2S = 127,08*100%/159,15 = 79,85% Przykład 2. Zawartość pierwiastka w substancji zawierającej zanieczyszczenia W jednej z rud żelaza znajduje się średnio 90% magnetytu Fe 3 O 4 (10% stanowią domieszki nie zawierające żelaza). Oblicz procentową zawartość żelaza w rudzie. Rozwiązanie Rozwiązujemy według następującego algorytmu: obliczamy procentową zawartość żelaza w czystym Fe 3 O 4 (patrz przykład 1) (%Fe = 72,36%). Z kolei do obliczeń przyjmujemy podstawę bilansowania. Najdogodniej jest przyjąć, za podstawę bilansowania masę rudy w ilości m = 100,0 g W tej masie rudy (m = 100g), którą zastosowaliśmy jako podstawę bilansowania obliczamy masę związku podstawowego m 1. Z treści zadania wynika, że czystego magnetytu w rudzie jest 90%, a to oznacza, że w 100 g rudy znajduje się 90 g rudy (m 1 = 90 g, tzn. 90,0% *100g = 90 g). Obliczamy masę m 2 żelaza w m 1 g Fe 3 O 4 m 2 = m 1 *%Fe/100 = 90,0*72,36/100 = 65,12 g Fe Ponieważ jest to masa żelaza w 100,0 g próbki (przyjęta podstawa bilansowania), zatem zawartość żelaza w rudzie wynosi 65,12 % Przykład 3. Obliczanie równoważnych ilości substancji Do nawożenia pola zużyto 150 kg mocznika (CO(NH 2 ) 2 ). Ile saletry amonowej należałoby zużyć zamiast mocznika, aby dostarczyć do gleby takie same ilości azotu.

Rozwiązanie Rozwiązujemy według następującego algorytmu: Obliczamy procentową zawartość azotu w moczniku metodą opisaną w przykładzie 1 ( %N 1 = 46,6%). Obliczamy masę m 1 azotu znajdującą się w 150 kg mocznika. m 1 = 150 kg * 46,6% = 69,9 kg Obliczamy procentowa zawartość azotu w saletrze amonowej (NH 4 NO 3 ). Obliczona zgodnie z algorytmem z przykładu 1 otrzymamy - %N 2 = 35% Wykonujemy bilans azotu. W tym celu układamy równanie równoważnych mas azotu w zastosowanych nawozach i obliczamy masę m 2 saletry amonowej. Obliczona równoważna masa azotu wynosi 69,9 kg. m 2 = m 1 *100/%N 2 = 69,9 kg*100/35 = 199,71 kg Przykład 4 Ustalić wzór empiryczny związku na podstawie składu elementarnego Analiza pewnego związku wykazała, że zawiera on 5,88% wodoru i 94,12% tlenu. Ustal jego wzór elementarny, a następnie zaproponuj wzór sumaryczny istniejącego związku o danym wzorze empirycznym. Rozwiązanie Rozwiązujemy według następującego algorytmu: Zakładamy ogólny wzór empiryczny: H x O y (x, y liczby naturalne nie mające wspólnego podzielnika). Ustalamy wyrażenia określające zawartości procentowe pierwiastków w jednym molu związku chemicznego. %H = x*m H /M %O = y*m O /M gdzie: M H i M O masy 1 mola atomów, odpowiednio wodoru i tlenu, M masa molowa hipotetycznej cząsteczki. Rozwiązujemy równania względem niewiadomych x i y i dzielimy przez siebie parami otrzymane wyrażenia. Otrzymamy proporcję. x : y = %H/M H : %O/M O Podstawiamy wartości liczbowe i obliczamy x : y = 5,88/1,00 : 94,12/16,00 = 5,88 : 5,88 = 1 : 1 Wynik obliczeń wskazuje, że wartości indeksów x i y wynoszą odpowiednio: x = 1, y = 1 a wzór empiryczny ma postać HO. Związek chemiczny o takim wzorze nie jest znany, ale taki sam skład empiryczny mają wszystkie związki o wzorach sumarycznych (HO) n, gdzie n = 1, 2,..., n. W oparciu o te dane na drodze dopasowania próbujemy ustalić wzór sumaryczny. Dla n=2 otrzymujemy wzór sumaryczny H 2 O 2, który odpowiada wodzie utlenionej. W przykładzie do wzoru sumarycznego doszliśmy na drodze dopasowania. Ułatwieniem w ustaleniu wzoru sumarycznego związku chemicznego jest znajomość masy molowej substancji.