Microsoft Excel (pełna nazwa Microsoft Office Excel) - arkusz kalkulacyjny produkowany przez firmę Microsoft dla systemów Windows i MacOS. Pierwsza wersja programu przeznaczona dla Windows trafiła na rynek w roku 1987 i stała się przebojem. Postępujący sukces rynkowy programu sprawił, że w roku 1993 programy pakietu Microsoft Office zostały przeprojektowane tak, by przypominać wyglądem arkusz Excel. Od wersji 5 wydanej w 1995 program zawiera wbudowany język Visual Basic. Od wersji 4.0 dostępny w wersji polskiej. Dowiedz się, jak używać programu Microsoft Excel jako kalkulatora. Rozpocznij od poznania sposobów wprowadzania prostych formuł w arkuszach. Wprowadzenie Budżet zawarty w arkuszu wymaga wprowadzenia kwoty w komórce C6. Wyobraź sobie, że program Excel jest otwarty, a Ty spoglądasz na sekcję Rozrywki" w budżecie dotyczącym wydatków domowych. Komórka C6 arkusza jest pusta; kwota wydatków na płyty CD w lutym nie została jeszcze wprowadzona. Rozpoczynanie od znaku równości
Wprowadź formułę w komórce C6. Naciśnij klawisz ENTER, aby wyświetlić wynik formuły. Każdorazowe zaznaczenie komórki C6 powoduje wyświetlenie formuły na pasku formuły. Dwie płyty CD zakupione w lutym kosztowały 12,99 zł i 16,99 zł. Suma tych wartości stanowi kwotę wydatków na płyty CD w tym miesiącu. Działania matematyczne w programie Excel wykonuje się, wpisując w komórkach proste formuły. Formuły programu Excel rozpoczynają się zawsze od znaku równości (=). Oto formuła wpisana w komórce C6, która sumuje wartości 12,99 i 16,99: =12,99+16,99 Znak dodawania (+) jest operatorem matematycznym, który sprawia, że program Excel dodaje wartości. W przypadku wątpliwości, w jaki sposób otrzymano dany wynik, formułę można zobaczyć na pasku formuły w górnej części arkusza po zaznaczeniu komórki C6. Używanie innych operatorów matematycznych Operatory matematyczne dodawania (+) =10+5 odejmowania (-) =10-5 mnożenia (*) =10*5 dzielenia (/) =10/5 Program Excel używa powszechnie znanych znaków do budowania formuł.
Aby wykonywać inne działania, poza dodawaniem, podczas wpisywania formuł w komórkach arkusza można używać innych operatorów matematycznych. Każdą formułę należy rozpocząć od znaku równości i wprowadzić znak minus (-) na potrzeby odejmowania, gwiazdkę (*) na potrzeby mnożenia lub kreskę ułamkową (/) na potrzeby dzielenia. Uwaga W jednej formule można umieścić więcej niż jeden operator matematyczny. Niniejszy kurs obejmuje tylko formuły z jednym operatorem, ale należy pamiętać, że w przypadku więcej niż jednego operatora formuły nie są obliczane z lewej do prawej strony. Zasady kolejności użycia operatorów, a także formuły z dwoma operatorami można znaleźć w Karcie referencyjnej na końcu tego kursu. Sumowanie wszystkich wartości w kolumnie Zaznacz komórkę B7, a następnie kliknij przycisk Autosuma. Wokół komórek zawartych w formule pojawi się kolorowe obramowanie, a w komórce B7 pojawi się formuła. Naciśnij klawisz ENTER, aby wyświetlić wynik w komórce B7. Zaznacz komórkę B7, aby wyświetlić formułę na pasku formuły. Aby zsumować wydatki poniesione w styczniu, nie trzeba ponownie wpisywać wszystkich wartości. Wystarczy użyć wstępnie zdefiniowanej formuły, zwanej funkcją. Sumę wydatków poniesionych w styczniu można uzyskać, zaznaczając komórkę B7, a następnie klikając przycisk Autosuma na pasku narzędzi Standardowy. Użycie przycisku powoduje wprowadzenie funkcji SUMA, która sumuje wszystkie wartości w danym zakresie komórek. Aby zaoszczędzić czas, należy używać tej funkcji zawsze wtedy, gdy trzeba zsumować więcej niż kilka wartości. Dzięki temu wpisanie formuły nie będzie konieczne. Naciśnięcie klawisza ENTER powoduje wyświetlenie wyniku funkcji SUMA (wartości 95,94) w komórce B7. Formuła =SUMA(B3:B6) pojawia się na pasku formuły za każdym razem, gdy zostanie zaznaczona komórka B7.
B3:B6 to informacja nazywana argumentem, która wskazuje funkcji SUMA, które wartości mają być zsumowane. Używanie odwołania do komórki (B3:B6) zamiast wartości w tych komórkach sprawia, że program Excel może automatycznie zaktualizować wyniki, jeśli wartości te ulegną zmianie. Dwukropek (:) w argumencie B3:B6 oznacza zakres komórek w kolumnie B, wierszach od 3 do 6. Nawiasy są konieczne do oddzielenia argumentu od funkcji. W kolejnych dwóch lekcjach bardziej szczegółowo omówiono odwołania do komórek oraz funkcje. Kopiowanie formuły zamiast tworzenia nowej formuły Przeciągnij czarny znak plus z komórki zawierającej formułę do komórki, do której formuła ma być skopiowana, a następnie zwolnij uchwyt wypełniania. Pojawi się przycisk Opcje Autowypełniania, ale nie wymaga on żadnych akcji. Czasami lepiej skopiować gotową formułę, niż utworzyć nową. W tym przykładzie przedstawiono sposób, w jaki można skopiować formułę wydatków poniesionych w styczniu i użyć jej do podsumowania wydatków poniesionych w lutym. Zaznacz komórkę B7, zawierającą formułę wydatków poniesionych w styczniu, następnie umieść wskaźnik myszy nad prawym dolnym rogiem komórki, dopóki nie pojawi się czarny znak plus (+). Następnie przeciągnij uchwyt wypełniania nad komórkę C7. Po zwolnieniu uchwytu wypełniania w komórce C7 pojawi się podsumowana kwota wydatków poniesionych w lutym - 126,93. Formuła =SUMA(C3:C6) jest widoczna na pasku formuły w górnej części arkusza zawsze wtedy, gdy zostanie zaznaczona komórka C7. Po skopiowaniu formuły pojawi się przycisk Opcje Autowypełniania oferujący kilka opcji formatowania. W tym przypadku skorzystanie z nich nie jest koniecznie. Przycisk zniknie po wprowadzeniu nowego wpisu w dowolnej komórce. Uwaga Uchwyt wypełniania można przeciągnąć w celu skopiowania formuł tylko do komórek sąsiadujących poziomo lub pionowo.
Ćwiczenia Co musisz wpisać w pustej komórce, aby rozpocząć formułę? = Znak równości informuje program Excel, że po nim następuje działanie. Czym jest funkcja? Jest to wstępnie zdefiniowana formuła. Funkcjami nazywamy wstępnie zdefiniowane formuły, takie jak SUMA, których użycie może zaoszczędzić czas użytkownika. Używanie odwołań do komórek Odwołania do komórek A10 A10;A20 A10:A20 B15:E15 A10:E20 Odwołują się do wartości w komórce znajdującej się w kolumnie A i wierszu 10 komórce A10 i komórce A20 zakresie komórek znajdujących się w kolumnie A i wierszach od 10 do 20 zakresie komórek znajdujących się w wierszu 15 i kolumnach od B do E zakresie komórek znajdujących się w kolumnach od A do E i wierszach od 10 do 20 Odwołania do komórek mogą wskazywać poszczególne komórki lub zakresy komórek w kolumnach i wierszach. Odwołania do komórek identyfikują poszczególne komórki arkusza. Wskazują one programowi Excel, gdzie szukać wartości użytych w formule. W tej lekcji dowiesz się, dlaczego program Excel może automatycznie aktualizować wyniki formuł używających odwołań do komórek i jak działają odwołania do komórek podczas kopiowania formuł. Program Excel domyślnie używa stylu odwołania określanego jako A1, który odwołuje się do kolumn oznaczonych literami i wierszy oznaczonych liczbami. Litery i liczby są określane jako nagłówki wierszy i kolumn. W tabeli przedstawiono, jak odwołać się do komórek, używając litery kolumny i następującej po niej liczby wiersza. Co się dzieje, jeśli po obliczeniu sumy wartość w komórce ulegnie zmianie? Aktualizowanie wyników formuły
Program Excel może automatycznie aktualizować sumy, uwzględniając zmiany tworzących ją wartości. Załóżmy, że okazało się, że kwota 11,97 w komórce C4 dotycząca filmów wideo w lutym była nieprawidłowa. Pominięto kwotę 3,99. Aby dodać 3,99 do 11,97, zaznacz komórkę C4 i wpisz tę formułę w komórce: =11,97+3,99 Tak, jak pokazano na ilustracji, gdy wartość w komórce C4 ulegnie zmianie, program Excel automatycznie zaktualizuje sumę wydatków poniesionych w lutym w komórce C7 z kwoty 126,93 do kwoty 130,92. Program Excel może to zrobić, ponieważ pierwotna formuła =SUMA(C3:C6) z komórki C7 zawiera odwołania do komórek. Jeśli w formule w komórce C7 wprowadzono kwotę 11,97 oraz inne charakterystyczne wartości, program Excel nie będzie w stanie zaktualizować sumy. Konieczna będzie zmiana kwoty 11,97 na kwotę 15,96 nie tylko w komórce C4, ale również w formule w komórce C7. Uwaga Możesz poprawić formułę w zaznaczonej komórce, wpisując dane w komórce lub na pasku formuły. Inne sposoby wprowadzania odwołań do komórek
W komórce C9 wpisz znak równości, tekst SUMA oraz nawias otwierający. Kliknij komórkę C4, a następnie wpisz średnik w komórce C9. Kliknij komórkę C6, a następnie wpisz nawias zamykający w komórce C9. Naciśnij klawisz ENTER, aby wyświetlić wynik formuły. Odwołania do komórek można wpisać bezpośrednio w komórkach lub klikając komórki - zapobiega to powstawaniu błędów. W pierwszej lekcji pokazano, jak używać funkcji SUMA do sumowania wszystkich wartości w kolumnie. Funkcji SUMA można również użyć do zsumowania tylko kilku wartości w kolumnie, zaznaczając odpowiednie odwołania do komórek. Wyobraź sobie, że chcesz poznać łączny koszt dotyczący filmów wideo i płyt CD w lutym. Nie musisz zachowywać sumy, żeby móc wprowadzić formułę w pustej komórce i usunąć ją później. W przykładzie użyto komórki C9. W przykładzie przedstawiono sposób wprowadzania formuły. Zamiast wpisywać odwołania do komórek można klikać komórki, które mają być zawarte w formule. Wokół każdej zaznaczonej komórki zawartej w formule pojawia się kolorowe obramowanie, które znika po naciśnięciu klawisza ENTER i jest wyświetlany wynik wynoszący 45,94. Formuła =SUMA(C4;C6) pojawi się na pasku formuły w górnej części arkusza zawsze wtedy, gdy zostanie zaznaczona komórka C9. Argumenty C4 i C6 informują funkcję SUMA, które wartości mają być obliczane. Nawiasy są konieczne do oddzielenia argumentów od funkcji. Średnik, również konieczny, oddziela argumenty. Typy odwołań
Odwołania względne zmieniają się, gdy zostaną skopiowane w inne miejsce. Odwołania bezwzględne pozostają takie same po skopiowaniu ich w inne miejsce. Ponieważ już masz informacje na temat używania odwołań do komórek, nadszedł czas, aby omówić różne typy odwołań: Względne Każde względne odwołanie do komórki w formule automatycznie się zmienia, gdy formuła zostanie skopiowana w inne miejsce kolumny lub wiersza. To dlatego w pierwszej lekcji można było skopiować formułę obliczającą wydatki w styczniu i zastosować ją do zsumowania wydatków w lutym. Tak, jak pokazano to w tym przykładzie, gdy formuła =C4*$D$9 jest kopiowana z jednego wiersza do innego, względne odwołania do komórek zmieniają się z C4 na C5 oraz na C6. Bezwzględne Bezwzględne odwołanie do komórki jest odwołaniem stałym. Nie zmienia się, jeśli formuła zostanie skopiowana z jednej komórki do innej. Odwołania bezwzględne zawierają symbol dolara ($), np. $D$9. Tak jak pokazano na ilustracji, gdy formuła =C4*$D$9 zostanie skopiowana z jednego wiersza do innego, bezwzględne odwołanie do komórki ($D$9) nie zmieni się. Mieszane Mieszane odwołanie do komórki może mieć bezwzględną kolumnę i względny wiersz lub bezwzględny wiersz i względną kolumnę. Na przykład $A1 jest bezwzględnym odwołaniem do kolumny A i względnym odwołaniem do wiersza 1. Gdy mieszane odwołanie zostanie skopiowane z jednej komórki do innej, odwołanie bezwzględne pozostanie niezmienione, ale zmieni się odwołanie względne. Używanie bezwzględnych odwołań do komórek
Względne odwołania do komórek są różne w różnych wierszach. Bezwzględne odwołanie do komórki zawsze odnosi się do komórki D9. Komórka D9 zawiera wartość 7-procentowego rabatu. Użyj bezwzględnego odwołania, aby odwołać się do komórki, która ma się nie zmieniać po skopiowaniu formuły. Domyślnie odwołania są względne, więc aby je zmienić na bezwzględne, musisz wpisać symbol dolara, jak pokazano w punkcie 2 niniejszego przykładu. Wyobraź sobie, że przyznano Ci kupony zapewniające 7-procentowy rabat na filmy wideo, kino i płyty CD. Zastanawiasz się, ile możesz miesięcznie zaoszczędzić, biorąc pod uwagę rabaty. Do pomnożenia wydatków w lutym przez 7 procent możesz zastosować formuły. Wpisz stawkę rabatu - 0,07 w pustej komórce D9, a następnie wpisz formułę w komórce D4, rozpoczynając ją od =C4*. Następnie wprowadź symbol dolara ($) i D, aby odwołanie do kolumny D było bezwzględne, oraz $9, aby odwołanie do wiersza 9 było bezwzględne. Formuła będzie mnożyć wartość z komórki C4 przez wartość z komórki D9. Następnie skopiuj formułę z komórki D4 do komórki D5, używając uchwytu wypełniania. Po skopiowaniu formuły względne odwołanie do komórki zmienia się z C4 na C5, podczas gdy odwołanie bezwzględne do rabatu w komórce D9 pozostaje bez zmian; zachowuje postać $D$9 w każdym wierszu, do którego jest kopiowane. Ćwiczenia Które odwołanie do komórki odnosi się do zakresu komórek znajdujących się w kolumnie B i w wierszach 3-6? (B3:B6) Dwukropek oznacza zakres komórek rozpoczynający się od komórki B3 i obejmujący komórki B4, B5 i B6. Które z poniższych jest odwołaniem bezwzględnym? $A$1 Symbol dolara oznacza bezwzględne odwołanie do kolumny A, wiersza 1. Nie zmienia się ono po skopiowaniu formuły w inne miejsce.
Upraszczanie formuł za pomocą funkcji ŚREDNIA MAX MIN Nazwa funkcji średnią największą liczbę najmniejszą liczbę Oblicza Nazwa funkcji wyjaśnia opisowo długie formuły. Funkcja SUMA jest tylko jedną z wielu funkcji dostępnych w programie Excel. Te wstępnie zdefiniowane formuły upraszczają proces wprowadzania obliczeń. Dzięki funkcjom można łatwo i szybko tworzyć formuły, których samodzielne tworzenie mogłoby nastręczać trudności. W tej lekcji dowiesz się, w jaki sposób można przyspieszyć wykonywanie zadań przez użycie kilku innych łatwych funkcji. W sesji ćwiczeń na końcu tej lekcji spróbujesz zastosować poznane funkcje. Znajdowanie średniej Kliknij komórkę D7, kliknij strzałkę na przycisku Autosuma, a następnie kliknij pozycję Średnia na liście. Naciśnij klawisz ENTER, aby wyświetlić wynik w komórce D7. Funkcji ŚREDNIA można użyć do znalezienia uśrednionych wydatków na rozrywki w styczniu i lutym. Program Excel wstawia formułę po kliknięciu komórki D7, kliknięciu strzałki na przycisku Autosuma i kliknięciu pozycji Średnia na liście. Formuła =ŚREDNIA(B7:C7) pojawia się na pasku formuły w górnej części arkusza.
Formułę można również wpisać bezpośrednio w komórce. Znajdowanie największej lub najmniejszej wartości Kliknij komórkę F7, kliknij strzałkę na przycisku Autosuma, a następnie kliknij pozycję Max na liście. Naciśnij klawisz ENTER, aby wyświetlić wynik w komórce F7. Funkcja MAX znajduje największą liczbę w danym zakresie liczb, a funkcja MIN - najmniejszą liczbę w danym zakresie liczb. W przykładzie użyto zestawu nowych wartości. Oto formuła znajdująca największą wartość z przedstawionego zestawu liczb. Kliknij komórkę F7, kliknij strzałkę na przycisku Autosuma, kliknij pozycję Max na liście i naciśnij klawisz ENTER. Formuła =MAX(F3:F6) pojawia się na pasku formuły w górnej części arkusza. Największą wartością jest 131,95. Aby znaleźć najmniejszą wartość w zakresie, kliknij pozycję Min na liście i naciśnij klawisz ENTER. Formuła =MIN(F3:F6) pojawia się na pasku formuły. Najmniejszą wartością w tym zestawie jest 131,75. Każdą formułę można wpisać również bezpośrednio w komórce. Drukowanie formuł
Formuły wyświetlone w arkuszu. Formuły można wydrukować i umieścić je na tablicy ogłoszeń, aby pamiętać sposób ich tworzenia. Aby wydrukować formuły, należy je wyświetlić w arkuszu. W tej sesji ćwiczeniowej dowiesz się jak to zrobić, klikając polecenie Inspekcja formuł w menu Narzędzia, a następnie klikając polecenie Tryb inspekcji formuł. Porady Aby wyświetlać i ukrywać formuły można również naciskać klawisze CTRL+` (obok klawisza 1). Wyświetlanie formuł ułatwia wykrywanie błędów. Co to za dziwne znaczki w moim arkuszu?
Wartość błędu ##### oznacza, że kolumna jest zbyt wąska, aby w niej wyświetlić zawartość tej komórki. Czasami program Excel nie może obliczyć formuły, ponieważ zawiera ona błąd. Jeśli tak się zdarzy, zamiast wyniku w komórce zostanie wyświetla wartość błędu. Oto trzy częste wartości błędu: ##### Kolumna jest zbyt wąska, aby wyświetlić w niej zawartość. Zwiększ szerokość kolumny, zmniejsz rozmiar zawartości, aby dopasować ją do kolumny lub zastosuj inny format liczb. #ADR! Odwołanie do komórki jest nieprawidłowe. Możliwe, że komórki zostały usunięte lub pominięte. #NAZWA? Możliwe, że błędnie wpisano nazwę funkcji lub użyto nazwy, której program Excel nie rozpoznaje. Należy pamiętać, że komórki zawierające wartości błędu, takie jak #NAZWA?, mogą wyświetlać kolorowy trójkąt. Kliknięcie komórki powoduje wyświetlenie przycisku błędu oferującego opcje poprawy błędu. Niniejszy kurs nie obejmuje korzystania z tego przycisku. Znajdowanie większej liczby funkcji Okno dialogowe Wstawianie funkcji. Program Excel oferuje wiele innych przydatnych funkcji, takich jak funkcje daty i czasu oraz funkcje, za pomocą których można manipulować tekstem. Funkcje te omówiono w ramach innych kursów szkoleniowych programu Excel: Obliczanie dat za pomocą formuł", Tworzenie licznika czasu za pomocą formuł" oraz Używanie formuł do edytowania, poprawiania i sprawdzania tekstu". Z innymi funkcjami można się zapoznać, klikając pozycję Więcej funkcji na liście Autosuma. Pozycja Więcej funkcji otwiera okno dialogowe Wstawianie funkcji, które pomaga w wyszukiwaniu funkcji. To okno dialogowe oferuje również kolejny sposób wprowadzania formuł w programie Excel.
W otwartym oknie dialogowym w polu Wyszukaj funkcję wpisz, co chcesz robić, lub wybierz kategorię, a następnie przewiń listę funkcji w danej kategorii. Kliknij przycisk Pomoc dotycząca tej funkcji w dolnej części tego okna dialogowego, aby dowiedzieć się więcej na temat wybranej funkcji. Okno dialogowe Wstawianie funkcji omówiono szczegółowo w rozdziale Znajdowanie funkcji i wprowadzanie argumentów". Ćwiczenia Jak można drukować formuły? Wskaż polecenie Inspekcja formuł w menu Narzędzia, kliknij polecenie Tryb inspekcji formuł, a następnie kliknij przycisk Drukuj. To polecenie umożliwia wyświetlanie formuł w arkuszu przed ich wydrukowaniem. Co oznacza wartość #####? Kolumna jest zbyt wąska, aby wyświetlić w niej zawartość. Zwiększ szerokość kolumny, aby wyświetlić jej zawartość. Podręczna karta informacyjna Poznaj lepszy kalkulator Wpisz znak równości (=), użyj operatorów matematycznych, a następnie naciśnij klawisz ENTER. Dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie Używanie odwołań do komórek w formułach =10+5, aby wykonać dodawanie =10-5, aby wykonać odejmowanie =10*5, aby wykonać mnożenie =10/5, aby wykonać dzielenie Formuły są widoczne na pasku formuły po zaznaczeniu komórki zawierającej wynik. Jeśli pasek formuły nie jest widoczny, w menu Narzędzia kliknij polecenie Opcje. Kliknij kartę Widok i zaznacz pole wyboru Pasek formuły. Wprowadzanie odwołań do komórek pozwala programowi Microsoft Excel automatyczne aktualizować wyniki formuły, jeśli wartości komórek ulegną zmianie. Na przykład: A10 Wpisz w komórce =C4+C7. Możesz również wpisać znak równości (=), kliknąć komórkę C4, następnie wpisać znak plus (+) i na koniec kliknąć komórkę C7. Odwołania do komórek Odwołują się do wartości w komórce znajdującej się w kolumnie A i wierszu 10
A10;A20 A10:A20 B15:E15 A10:E20 komórce A10 i komórce A20 zakresie komórek znajdujących się w kolumnie A i wierszach od 10 do 20 zakresie komórek znajdujących się w wierszu 15 i kolumnach od B do E zakresie komórek znajdujących się w kolumnach od A do E i wierszach od 10 do 20 Uwaga Jeśli wyniki nie zostały zaktualizowane, w menu Narzędzia kliknij polecenie Opcje. Kliknij kartę Przeliczanie i zaznacz pole wyboru Automatyczne. Użyj funkcji SUMA, wstępnie zdefiniowanej formuły, aby zsumować wszystkie wartości w wierszu lub kolumnie: Dodawanie wartości w wierszu lub kolumnie 1. Kliknij komórkę poniżej kolumny z wartościami lub po prawej stronie wiersza z wartościami. 2. Kliknij przycisk Autosuma na pasku narzędzi Standardowy, a następnie naciśnij klawisz ENTER. Aby zsumować wybrane wartości z kolumny lub wiersza: 1. Wpisz znak równości, wpisz tekst SUMA, a następnie wpisz nawias otwierający. 2. Wpisz lub zaznacz odwołania do komórek, które chcesz zsumować. Średnik (;) oddziela poszczególne argumenty, informujące funkcję, na których wartościach ma być wykonane obliczenie. 3. Wpisz nawias zamykający, a następnie naciśnij klawisz ENTER. Znajdowanie średniej, wartości maksymalnej lub wartości minimalnej Na przykład: =SUMA(B2:B4;B6) i =SUMA(B2;B5;B7) Użyj funkcji ŚREDNIA, MAX lub MIN. 1. Kliknij komórkę poniżej lub po prawej stronie wartości, dla których chcesz znaleźć średnią (arytmetyczną), wartość największą lub wartość najmniejszą. 2. Kliknij strzałkę obok przycisku Autosuma na pasku narzędzi Standardowy. Kliknij pozycję Średnia, Maksimum lub Minimum, a następnie naciśnij klawisz ENTER. Aby wyświetlić więcej funkcji, kliknij pozycję Więcej funkcji na liście Autosuma. Zostanie otwarte okno dialogowe Wstawianie funkcji. Porada Formuły oraz odwołania do komórek można również wprowadzić, wpisując je na pasku formuły po zaznaczeniu komórki.
Do sąsiadującej komórki za pomocą uchwytu wypełniania: 1. Zaznacz komórkę zawierającą formułę, następnie umieść wskaźnik myszy nad prawym dolnym rogiem komórki, dopóki nie pojawi się czarny znak plus (+). 2. Przeciągnij uchwyt wypełniania nad komórką lub komórkami, do których formuła ma być skopiowana, a następnie zwolnij przycisk myszy. Kopiowanie formuły Drukowanie formuł Rozróżnianie wartości błędu Bez używania uchwytu wypełniania: 1. Zaznacz komórkę zawierającą formułę, a w menu Edycja kliknij polecenie Kopiuj. 2. Zaznacz komórkę lub komórki, do których chcesz ją skopiować. o Aby skopiować formułę wraz z formatowaniem, w menu Edycja kliknij polecenie Wklej. o Aby skopiować samą formułę, w menu Edycja kliknij polecenie Wklej specjalnie, a następnie kliknij polecenie Formuły. 1. Wyświetl formuły w arkuszu. W menu Narzędzia wskaż polecenie Inspekcja formuł, a następnie kliknij polecenie Tryb inspekcji formuł. 2. W menu Plik kliknij polecenie Drukuj. 3. Ukryj formuły w arkuszu, powtarzając krok 1. Porada Aby wyświetlać lub ukrywać formuły, można również naciskać klawisze CTRL+` (obok klawisza 1). ##### Kolumna jest zbyt wąska, aby wyświetlić w niej zawartość. Zwiększ szerokość kolumny, zmniejsz rozmiar zawartości, aby ją dopasować do kolumny, lub zastosuj inny format liczb. #ADR! Odwołanie do komórki jest nieprawidłowe. Możliwe, że komórki zostały usunięte lub pominięte. #NAZWA? Możliwe, że nazwa funkcji została wpisana błędnie. Używanie więcej niż jednego operatora matematycznego w formule Komórki zawierające błędy, takie jak #NAZWA?, mogą wyświetlać kolorowy trójkąt. Kliknięcie komórki powoduje wyświetlenie przycisku błędu oferującego opcje poprawy błędu. Niniejszy kurs nie obejmuje korzystania z tego przycisku. Jeśli formuła zawiera więcej niż jeden operator, program Excel postępuje zgodnie z zasadami kolejności użycia operatorów, zamiast wykonywać obliczenia z lewej strony do prawej. Mnożenie jest wykonywane przed dodawaniem: =11,97+3,99*2 wynosi 19,95. Program Excel mnoży 3,99 przez 2, a następnie dodaje wynik do 11,97. Operacje zawarte w nawiasach są wykonywane w pierwszej kolejności: =(11,97+3,99)*2 wynosi 31,92. Program Excel najpierw wykonuje
dodawanie, a następnie mnoży wynik dodawania przez 2. Wybieranie formatu dla wartości używanych w obliczeniach Program Excel stosuje operatory z prawej strony do lewej, jeśli kolejność ich wykonywania jest taka sama. Mnożenie i dzielenie jest na tym samym poziomie. Niżej od mnożenia i dzielenia znajduje się dodawanie i odejmowanie - również na tym samym poziomie. Arkusze w sesjach ćwiczeniowych zostały sformatowane w ten sposób, że wyświetlają liczby z dokładnością do dwóch miejsc dziesiętnych. Aby tego dokonać, należało kliknąć polecenie Komórki w menu Format, kliknąć kartę Liczby, zaznaczyć kategorię Liczbowe i wybrać cyfrę 2 w polu Miejsca dziesiętne.