POLITECHNIKA ŚLĄSKA. ZADANIE 2 WALCEM PO WALCU Zadanie zaproponowali: dr inż. Mariusz Pleszczyński, Wydział Matematyki Stosowanej, Politechnika Śląska

Podobne dokumenty
Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Rozdział 2. Liczby zespolone

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Kolorowa płaszczyzna zespolona

Wykłady z matematyki Liczby zespolone

Układy współrzędnych

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Praca domowa - seria 2

FUNKCJE. Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Teoria funkcje cz.1. Definicja funkcji i wiadomości podstawowe

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

1 Powtórzenie wiadomości

Przykładowy zestaw zadań nr 2 z matematyki Odpowiedzi i schemat punktowania poziom rozszerzony

Przykładowe rozwiązania zadań. Próbnej Matury 2014 z matematyki na poziomie rozszerzonym

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Zadania egzaminacyjne

Arkusz maturalny nr 2 poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. Rozwiązania. Wartość bezwzględna jest odległością na osi liczbowej.

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Konkurs dla szkół ponadgimnazjalnych Etap szkolny 9 stycznia 2013 roku

Rozdział 2. Liczby zespolone

Definicja obrotu: Definicja elementów obrotu:

Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2

Algebra WYKŁAD 3 ALGEBRA 1

Test kwalifikacyjny na I Warsztaty Matematyczne

Wymagania edukacyjne, kontrola i ocena. w nauczaniu matematyki w zakresie. podstawowym dla uczniów technikum. część II

dr inż. Ryszard Rębowski 1 WPROWADZENIE

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Przykładowe zadania z teorii liczb

Przekształcenia całkowe. Wykład 1

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

2 cos α 4. 2 h) g) tgx. i) ctgx

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

PODSTAWY > Figury płaskie (1) KĄTY. Kąt składa się z ramion i wierzchołka. Jego wielkość jest mierzona w stopniach:

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2017 poziom podstawowy

Geometria analityczna

LICZBY ZESPOLONE. 1. Wiadomości ogólne. 2. Płaszczyzna zespolona. z nazywamy liczbę. z = a + bi (1) i = 1 lub i 2 = 1

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

? 14. Dana jest funkcja. Naszkicuj jej wykres. Dla jakich argumentów funkcja przyjmuje wartości dodatnie? 15. Dana jest funkcja f x 2 a x

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006


Matematyka rozszerzona matura 2017

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Interpolacja. Marcin Orchel. Drugi przypadek szczególny to interpolacja trygonometryczna

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

Matematyka A kolokwium 26 kwietnia 2017 r., godz. 18:05 20:00. i = = i. +i sin ) = 1024(cos 5π+i sin 5π) =

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY CZWARTEJ H. zakres rozszerzony. Wiadomości i umiejętności

LV Olimpiada Matematyczna

GEOMETRIA PRZESTRZENNA (STEREOMETRIA)

1. Napisz program, który wyświetli Twoje dane jako napis Witaj, Imię Nazwisko. 2. Napisz program, który wyświetli wizytówkę postaci:

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Grafika komputerowa Wykład 8 Modelowanie obiektów graficznych cz. II

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 15

X Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Propozycje rozwiązań zadań z matematyki - matura rozszerzona

Całka nieoznaczona, podstawowe wiadomości

SPIS TREŚCI WSTĘP LICZBY RZECZYWISTE 2. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE 3. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI

COMENIUS PROJEKT ROZWOJU SZKOŁY. Sezamie, otwórz się! - rozwijanie zdolności uczenia i myślenia uczniów.

PRZYKŁADOWE ZADANIA Z MATEMATYKI NA POZIOMIE PODSTAWOWYM

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

MATEMATYKA WYDZIAŁ MATEMATYKI - TEST 1

KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES

Krzywa uniwersalna Sierpińskiego

MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOWY PRZYKŁADOWY ZESTAW ZADAŃ NR 2. Czas pracy 120 minut

Rozdział 2. Krzywe stożkowe. 2.1 Elipsa. Krzywe stożkowe są zadane ogólnym równaniem kwadratowym na płaszczyźnie

STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

Rozwiązywanie zależności rekurencyjnych metodą równania charakterystycznego

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

Rachunek całkowy - całka oznaczona

ZADANIA OTWARTE KRÓTKIEJ ODPOWIEDZI

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2017 poziom podstawowy M A T E M A T Y K A 28 LUTEGO Instrukcja dla zdającego Czas pracy: 170 minut

ZADANIA MATURALNE - ANALIZA MATEMATYCZNA - POZIOM ROZSZERZONY Opracowała - mgr Danuta Brzezińska. 2 3x. 2. Sformułuj odpowiedź.

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

Rozwiązania zadań. Arkusz maturalny z matematyki nr 1 POZIOM PODSTAWOWY

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI poziom rozszerzony

Wykład 5. Komórka elementarna. Sieci Bravais go

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

A,B M! v V ; A + v = B, (1.3) AB = v. (1.4)

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH

11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Kurs wyrównawczy - teoria funkcji holomorficznych

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

Transkrypt:

ZADANIE 1 LICZBY ZESPOLONE Zadanie zaproponował: mgr Krzysztof Jarczewski, III LO im. S. Batorego w Chorzowie Liczbą zespoloną nazywamy wyrażenie postaci a + bi, gdzie a i b są dowolnymi liczbami rzeczywistymi, a i jest jednostką urojoną, spełniającą warunek i 2 = 1 (jak widać, i nie może być liczbą rzeczywistą). Napisz program, który po podaniu dwóch liczb zespolonych x i y oraz liczby naturalnej n, zwracał będzie sumę x + y, różnicę x y, iloczyn x y, iloraz x liczb y zespolonych x i y oraz n-tą potęgę liczby zespolonej x. Przykładowo, dla danych: x = 3 + 2i, y = 2 3i, n = 3, program zwróci kolejno: 5 i, 1 + 5i, 12 5i, i oraz 9 + 46i. Wskazówka (do dzielenia liczb zespolonych): sprawdź, jaką ciekawą cechę ma iloczyn dwóch liczb zespolonych a + bi oraz a bi. Sposób wprowadzania liczb zespolonych pozostawiamy w gestii rozwiązującego. ZADANIE 2 WALCEM PO WALCU Zadanie zaproponowali: dr inż. Mariusz Pleszczyński,, Jeśli krzywą w przestrzeni zadamy równaniami: x = cos t, { y = sin t, z = φ(t), 0 t 2kπ, k N, to otrzymamy pewną krzywą, która będzie leżała na powierzchni bocznej walca o promieniu długości 1, którego oś OZ jest osią symetrii. Na przykład, jeśli φ(t) = t, to otrzymamy linię śrubową (gwint). Załóżmy, że walec ten widzimy od strony punktu tej krzywej uzyskanego dla t = 0. Walec ten rozcinamy wzdłuż prostej prostopadłej do jego podstaw, biegnącej po jego powierzchni bocznej i przechodzącej przez punkt przeciwległy do tego, który ustalał widoczność. Następnie walec ten rozkładamy na płaszczyznę (prosta przeciwległa do prostej tnącej staje się osią OY), otrzymując w ten sposób prostokąt. Linia przestrzenna utworzy wewnątrz tego prostokąta pewną krzywą płaską. Napisz program, który dla zadanych argumentów: k i φ(t) (sposób podawania i rodzaje funkcji φ pozostawiamy w gestii rozwiązującego) rysował będzie tę krzywą płaską. Przykłady (rozwiązaniami są rysunki po prawej stronie):

k = 1, φ(t) = t/8: k = 4, φ(t) = t/8: k = 1, φ(t) = 2 + sin t + cos t:

ZADANIE 3 TATARAKI I BALONIK Zadanie zaproponował: dr inż. Mariusz Pleszczyński,, (zadanie finałowe edycji 2016/17) W pliku słownik.txt znajduje się słownik, w którym słowa (każde w nowej linii) posortowane są alfabetycznie. Napisz program, który dla zadanej początkowej litery słowa, poszukiwał będzie w tym słowniku wyrazów, które da się podzielić na pewnym miejscu w ten sposób, że zarówno do miejsca podziału jak i od miejsca podziału (tę część czytamy wspak), tak powstałe słowa również znajdują się w tym słowniku. Przykładowo, jeśli podalibyśmy jako argument literę t, to program mógłby znaleźć słowo tataraki, bo dzieląc je po czwartej literze, otrzymamy słowa tata i ikar, a dla litery b, program mógłby zwrócić słowo balonik (podział po trzeciej literze na słowa bal i kino). Zakładamy dodatkowo, że zarówno poszukiwane słowo, jak i jego składowe, są co najmniej dwuliterowe. Program ma zwracać wszystkie wyrazy spełniające warunki zadania (na zadaną literę początkową). ZADANIE 4 ROZKŁAD Zadanie zaproponowali: dr inż. Mariusz Pleszczyński,, Dana jest dwuwymiarowa tablica T ij, t ij R, 1 i, j n, n N, n > 1. Zdefiniujmy dla takich tablic pewne działanie : T ij R ij = P ij, gdzie: to Na przykład, jeśli: n p ij = t ik r kj, 1 i, j n. k=1 T = [ 1 2 1 3 ], R = [ 0 1 1 0 ], T R = P = [ 3 3 1 0 ], bo, przykładowo, p 1 2 = t 1 1 r 1 2 + t 1 2 r 2 2 = 1 ( 3) + 2 0 = 3 + 0 = 3.

Okazuje się, że często taką dwuwymiarową tablicę T ij da się jednoznacznie przedstawić w postaci T ij = D ij G ij, gdzie tablice D ij i G ij mają szczególną postać, a mianowicie d ij = 0 dla i < j oraz g ij = 0, jeśli i > j i g ij = 1 dla i = j, na przykład: 1 2 3 4 1 0 0 0 1 2 3 4 2 1 0 1 2 3 0 0 0 1 2 3 [ ] = [ ] [ ] 4 3 4 11 4 5 6 0 0 0 1 2 7 6 4 4 7 8 9 10 0 0 0 1 Napisz program, który dla zadanej dwuwymiarowej tablicy (sposób wprowadzania tablicy pozostawiamy w gestii rozwiązującego) zwróci na ekran, najlepiej w postaci dwóch dwuwymiarowych tablic, odpowiednie tablice D ij i G ij. ZADANIE 5 MIASTA I DROGI Zadanie zaproponowali: dr inż. Adam Zielonka i dr inż. Mariusz Pleszczyński,, Danych jest m > 2 różnych miast, o których zakładamy, że żadne trzy z nich nie leżą na jednej prostej. Między każdymi dwoma miastami można wybudować drogę będącą odcinkiem (i tylko taką). Napisz program, który dla zadanej wartości 2 < m N, zwracał będzie liczbę różnych sposobów wybudowania dróg między tymi miastami, tak aby dla każdej trójki miast, spośród wszystkich m miast, istniały co najmniej dwa miasta połączone drogą. Program ma zwracać również najmniejszą liczbę takich dróg. Na poniższym rysunku przedstawione są wszystkie rozwiązania dla m = 3.

Jak widać, jest tu 7 możliwości, a najmniejsza liczba dróg wynosi 1. Poniżej przykład poprawnego rozwiązania (po lewej) i niepoprawnego (po prawej) dla m = 4. W tym przypadku najmniejsza liczba dróg wynosi 2 (nie jest ona przedstawiona na tym rysunku).