ĆWICZENIE 10 Prawo podziału Nernsta

Podobne dokumenty
Zadanie 1 Probówka I: AgNO 3 + NaCl AgCl + NaNO 3 Probówka II: 3AgNO 3 + AlCl 3 3AgCl + Al(NO 3 ) 3 Zadanie 2 Przykłady poprawnych odpowiedzi

ROZTWORY BUFOROWE. Ćwiczenie 1 Przygotowanie buforu octanowego

O1. POMIARY KĄTA GRANICZNEGO

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH WODNYCH

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 3

Chemiczne metody analizy ilościowej (laboratorium)

Ć W I C Z E N I E 4. Reekstrakcja miedzi z roztworu ciekłego wymieniacza jonowego do roztworów H 2 SO 4

Mieszaniny. Roztwory. rozdzielanie mieszanin

Mieszaniny. Roztwory. mieszaniny jednorodne. rozdzielanie mieszanin. mieszaniny niejednorodne

Elementy optyki. Odbicie i załamanie fal. Siatka dyfrakcyjna. Zasada Huygensa Zasada Fermata. Interferencja Dyfrakcja

Chemia ogólna i nieorganiczna- dwiczenia laboratoryjne 2018/2019

Temat lekcji: Utrwalenie wiadomości dotyczących rozwiązywania równań kwadratowych.

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

Równowaga reakcji chemicznej

Elementy optyki. Odbicie i załamanie fal Zasada Huygensa Zasada Fermata Interferencja Dyfrakcja Siatka dyfrakcyjna

Ligandy wielodonorowe - chelaty

EDTA (roztwór 0,02 mol/l) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) 1272/2008 związek nie jest. substancją niebezpieczną.

Rozwiązanie zadania 1.

ANALIZA OBJĘTOŚCIOWA

Ćwiczenie 2 Reakcje chemiczne

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

KOROZJA. Korozja kontaktowa z depolaryzacja tlenową 1

Pojęcie soli, kwasów i zasad

Analiza stechiometryczna Redoksometria

1. Granica funkcji w punkcie

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

Wyznaczenie współczynnika podziału kwasu octowego pomiędzy fazą organiczną a wodną

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI

OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA BUDYNKÓW

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

Podstawy chemii analitycznej: dysocjacja, hydroliza, roztwory buforowe

WYZNACZANIE NAPIĘCIA POWIERZCHNIOWEGO ZA POMOCĄ KAPILARY

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 5

XIX Wojewódzki Konkurs MŁODY CHEMIK I etap

Płaskie układy obciąŝeń. Opis analityczny wielkości podstawowych. wersory. mechanika techniczna i wytrzymałość materiałów 1 statyka 2

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Kinetyka chemiczna jest działem fizykochemii zajmującym się szybkością i mechanizmem reakcji chemicznych w różnych warunkach. a RT.

POLITECHNIKA OPOLSKA

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

Refraktometria. sin β

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

ABSORPCYJNE OCZYSZCZANIE GAZÓW ODLOTOWYCH Z TLENKÓW AZOTU Instrukcja wykonania ćwiczenia 23

ANALIZA MATEMATYCZNA 1 (MAP 1024) LISTY ZADAŃ

MATERIAŁY DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z CHEMII OGÓLNEJ I ANALITYCZNEJ DLA STUDENTÓW I ROKU OCHRONY ŚRODOWISKA

WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI I RZĘDU REAKCJI (Utlenianie jonów Fe 2+ jonami ClO 3

Zagadnienia z chemii na egzamin wstępny kierunek Technik Farmaceutyczny Szkoła Policealna im. J. Romanowskiej

Rentgenowska analiza fazowa jakościowa i ilościowa Wykład 9

Ćwiczenie nr 14. Porównanie doświadczalnego rozkładu liczby zliczeń w zadanym przedziale czasu z rozkładem Poissona

Wprowadzenie. metody elementów skończonych

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Zad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

PEHAMETRIA I ROZTWORY BUFOROWE

Ć W I C Z E N I E 5. Kinetyka cementacji metali

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

Ćw 1. Klinowe przekładnie pasowe podczas ich eksploatacji naraŝone są na oddziaływanie róŝnorodnych czynników, o trudnej do

Zadanie 2. [2 pkt.] Podaj symbole dwóch kationów i dwóch anionów, dobierając wszystkie jony tak, aby zawierały taką samą liczbę elektronów.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

Oznaczanie żelaza i miedzi metodą miareczkowania spektrofotometrycznego

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY. Miejsce ćwiczenia: Zakład Chemii Fizycznej, sala 209/c

KONKURS CHEMICZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW

Ekstrakcja: WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PODZIAŁU Pentan-1-ol/WODA DLA KWASU OCTOWEGO

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

v! są zupełnie niezależne.

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.

Stan równowagi chemicznej

Piroliza odpadowych poliolefin

Równowagi w roztworach elektrolitów

Szeregi liczbowe i ich własności. Kryteria zbieżności szeregów. Zbieżność bezwzględna i warunkowa. Mnożenie szeregów.

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2019 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA

1.1 Reakcja trójchlorkiem antymonu

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 8. Argentometryczne oznaczanie chlorków metodą Fajansa

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Izoterma rozpuszczalności w układzie trójskładnikowym. opracowała dr B. Nowicka

ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA

Część I. Wyznaczanie parametrów sieci i grupy przestrzennej dla kryształów oksymu oksofenyloacetaldehydu. Zakres materiału do opanowania

Ć w i c z e n i e 19 Inhibitory korozji metali

4. Rzutowy wzór Fischera rybozy przedstawia rysunek. Podaj wzory pierścieniowe α i β rybozy.

Cz. I Stechiometria - Zadania do samodzielnego wykonania

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

Chemia Teoretyczna I (6).

TRANSPORT NIEELEKTROLITÓW PRZEZ BŁONY WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA PRZEPUSZCZALNOŚCI

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ- Kwasy i wodorotlenki

Parametryzacja rozwiązań układu równań

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

KATEDRA ENERGOELEKTRONIKI I ELEKTROENERGETYKI

EGZAMIN POTWIERDZAJĄCY KWALIFIKACJE W ZAWODZIE Rok 2017 ZASADY OCENIANIA

5 k. EKSTRAKCJA. faza dolna CH3COOH np. woda

OBWODY LINIOWE PRĄDU STAŁEGO

KONKURS CHEMICZNY,,ROK PRZED MATURĄ

Obliczenie liczby zwojów w uzwojeniu wtórnym 1 pkt n n I = U I

ANALIZA INSTRUMENTALNA

Transkrypt:

ĆWCZENE 0 Prawo podziału Nersta Wprowadzeie: Substaja rozpuszzoa w dwóh pozostająyh w rówowadze ze sobą fazah (p. dwie iemieszająe się ze sobą ieze, iez i gaz itp.) ulega rozdziałowi pomiędzy te fazy. W określoej temperaturze stosuek stęŝeń tej substaji w obu fazah jest wielkośią stałą. Jest to podae przez Nersta tzw. prawo podziału. Ozazają przez oraz stęŝeia substaji rozpuszzoej w fazah oraz moŝa zapisać: () Stała r osi azwę współzyika podziału. Prawo podziału Nersta stosuje się w tej formie w roztworah rozieńzoyh w przypadku, gdy sta ząstezkowy substaji rozpuszzoej jest jedakowy w obu fazah. Rozpatrzmy obeie przypadek substaji która w jedej z faz ulega silej asojaji, atomiast w drugiej pozostaje główie w staie zdysojowaym (proes odwroty do asojaji). Rówowagi te ilustruje poiŝszy shemat: Faza : A A Faza : A A W kaŝdej z faz ustala się rówowaga asojayjo-dysojayja (a shemaie zazazoo pogrubioymi strzałkami przesuięia stau rówowagi). W fazie astępuje sile przesuięie rówowagi w kieruku asojaji (p. stopień dysojaji α 0,0), atomiast w fazie rówowaga przesuwa się w stroę dysojaji (p. stopień dysojaji α 0,99). Przy tyh załoŝeiah moŝa zapisać w przybliŝeiu: A, oraz gdzie: oraz aalityzie określoe stęŝeia substaji A bez uwzględieia asojaji zy dysojaji. Stay rówowagi w poszzególyh fazah harakteryzują odpowiedie stałe: A, = () ( ) ( ) oraz A, A, = (3) ( ) ( ) Jeśli substaja rozpuszzoa ulega zęśiowej dysojaji lub asojaji, prawo podziału zahowuje waŝość dla ułamka substaji występująej w tym staie ząstezkowym w obu fazah. Biorą to pod uwagę moŝa zapisać: Postać, w jakiej występuje substaja p. ząstezki, joy, koglomeraty ząstezek. Asojaja łązeie się ząstezek w większe zespoły, koglomeraty.

Wartość w rówaiu (4) jest truda do wyzazeia doświadzalie, gdyŝ w fazie sta rówowagi jest silie przesuięty w kieruku tworzeia asojatów A. W związku z tym zastępujemy przez, które jest łatwe do ozazeia a drodze aalityzej. W tym elu przekształa się rówaie (): = (5) Wstawiają wyraŝeie (5) do rówaia (4) otrzymuje się: = = r lub w dogodiejszej dla doświadzalego sprawdzeia postai: log = log + log (7) JeŜeli podziałowi pomiędzy dwa rozpuszzaliki ulega zdysojoway elektrolit, wtedy jedoześie ustala się rówowaga pomiędzy ząstezkami i joami w obrębie kaŝdej fazy (tu: dysojaja elektrolityza) oraz rówowaga podziału ząstezek iezdysojowayh pomiędzy obie fazy. W przypadku moyh elektrolitów prawo podziału aleŝy zapisać z uwzględieiem aktywośi (stosowaie stęŝeń prowadzi do uzyskaia błędyh wyików): a (8) a Prawo podziału posiada wiele praktyzyh zastosowań zarówo w pray laboratoryjej, jak i w przemyśle, p.: ekstrakja rozdzielaie mieszai soli metali (p. Fe-Ni-Co; Cu-Co-Ni) w roztworah wodyh (p. roztwory po ługowaiu rud) przy uŝyiu eterów, alkoholi, aldehydów itp. Zazwyzaj przejśie soli z fazy wodej do roztworów orgaizyh łązy się ze zmiaą stau ząstezkowego w wyiku powstawaia związków kompleksowyh. Metoda ekstrakyja jest stosowaa rówieŝ w aalizie hemizej do rozdziału ozazayh substaji lub do usuwaia soli utrudiająyh aalizę. odtleiaie stali przez redukję FeO w ŜuŜlu przyjmuje się zęsto, Ŝe tle występuje w stali pod postaią FeO. Pomiędzy FeO zajdująym się w stali a FeO zawartym w ŜuŜlu ustala się rówowaga zgodie z prawem podziału Nersta: [ FeO] ś [ FeO] S Zmiejszają stęŝeie FeO w ŜuŜlu (redukja węglem a powierzhię ŜuŜla sypie się koks) zmiejsza się jedoześie ilość FeO w stali, gdyŝ stosuek tyh stęŝeń jest stały. Poday wyŝej opis zjawiska jest uproszzeiem przydatym dla elów praktyzyh. W rzezywistośi FeO występuje w ŜuŜlu w postai związaej (ajzęśiej w gliokrzemiaah), takŝe forma występowaia tleu w stali ie jest dokładie określoa. Rozpuszzaie wodoru w iekłej stali (Ŝeliwie) dysojaja wodoru H H w stali jest przesuięta praktyzie ałkowiie w prawo. W pozostająej w kotakie z kąpielą atmosferze rówowaga tej reakji jest przesuięta silie w lewo ( w temperaturah rzędu tysiąa paruset o C pojawia się wodór atomowy w ilośiah (4) (6)

ułamka proeta). W związku z tym zaleŝość stęŝeia wodoru w stali od jego stęŝeia w atmosferze p H (iśieie ząstkowe wodoru) opisuje rówaie Sievertsa: = p H Cel ćwizeia: Celem ćwizeia jest wyzazeie współzyika podziału kwasu otowego pomiędzy wodę i butaol oraz sprawdzeie zy kwas otowy występuje w tym samym staie ząstezkowym w obydwu fazah. W przypadku stwierdzeia róŝi stau ząstezkowego aleŝy wyzazyć ilość ząstezek tworząyh asojaty. W opariu o dae tabliowe aleŝy przeprowadzić aalogize oblizeia dla układu kwas bezoesowy- woda-beze. Aparatura i odzyiki: 6 rozdzielazy 50 m 3 M CH 3 COOH 5 kolbek miarowyh 50 m 3 -butaol 7 zlewek 00 m 3 0, M NaOH kolbki stoŝkowe feoloftaleia biurety ze statywami pipeta 5 m 3 pipeta 5 m 3 statyw a rozdzielaze pompka Wykoaie ćwizeia:. NaleŜy przygotować 6 roztworów kwasu otowego o róŝyh stęŝeiah:,0 M; 0,75M; 0,5 M; 0,5 M; 0, M; 0,05 M. W tym elu aleŝy odmierzyć za pomoą biurety M roztwór CH 3 COOH do 6 kolbek miarowyh o objętośi 50 m 3 w astępująyh ilośiah: 50 m 3 ; 37,5 m 3 ; 5 m 3 ;,5 m 3 ; 5 m 3 ;,5 m 3. Roztwory w kolbkah uzupełić wodą destylowaą do kreski i dokładie wymieszać.. Do 6 rozdzielazy dodać kolejo po 5 m 3 przygotowayh roztworów kwasu otowego oraz po 5 m 3 butaolu. Rozdzielze zamkąć szzelie korkami, po zym aleŝy wytrząsać kaŝdy roztwór o ajmiej przez 0 mi. Po zakońzeiu wytrząsaia rozdzielaze umieśić w statywie i pozostawić do mometu ałkowitego rozdzieleia fazy wodej od fazy orgaizej. Górą warstwę staowi roztwór kwasu otowego w butaolu, atomiast dolą wody roztwór kwasu otowego. 3. Do zlewek aleŝy spuśić taką ilość dolej warstwy, by mó z iej odpipetować po dwie próbki o objętośi 5 m 3. Próbki aleŝy odpipetować do kolbek stoŝkowyh, dodać po dwie krople feoloftaleiy i miarezkować za pomoą 0, M roztworu NaOH do mometu zmiay barwy roztworu z bezbarwej a lekko róŝową. Uzyskae wyiki zaotować w tabeli. 3

Nr próbki 3 4 5 6 Tabela Wyiki ozazeń współzyika podziału kwasu otowego pomiędzy wodę i butaol V W = 5 m 3 V B = 5 m 3 V p = 5 m 3 NaOH = 0, M T =.. o C StęŜeie pozątkowe CH 3 COOH w fazie wodej o W, M,00 0,75 0,50 0,5 0,0 0,05 StęŜeie CH 3 COOH po podziale Objętość NaOH w fazie wodej w fazie butaolowej zuŝyta do miarezkowaia V NaOH, m 3 W, M log W B, M log B B W Opraowaie wyików:. Oblizyć stęŝeia kwasu otowego w fazie wodej W i fazie butaolowej B po podziale, a astępie wylizyć wartośi B / W dla poszzególyh pomiarów i wyiągąć stąd wioski o do stau ząstezkowego kwasu otowego w fazah badaego układu.. W przypadku stwierdzeia róŝi stau ząstezkowego w fazie wodej i butaolowej aleŝy stwierdzić zy wzór (7) opisuje zadawalająo badae zjawisko. W tym elu wykreśla się zaleŝość log W =f (log B ). Na podstawie kształtu otrzymaej zaleŝośi aleŝy wyiągąć wioski o stosowalośi wzorów (6) i (7) do opisu badaego układu. 3. W przypadku stwierdzeia stosowalośi rówaia (7) aleŝy wylizyć w opariu o sporządzoy wykres lizbę ząstek tworząą kompleks (patrz shemat). 4. W Tabeli zestawioo wyiki ozazeń wykoayh iezaleŝie przez Nersta i Smitha dla układu kwas bezoesowy-woda-beze. Dla obydwu serii pomiarowyh aleŝy przeprowadzić aalogize oblizeia jak w pkt.-3. NaleŜy porówać wyiki Nersta i Smitha oraz przeprowadzić dyskusję. 4

Tabela StęŜeia kwasu bezoesowego C 6 H 5 COOH pozostająego w rówowadze w fazie wodej i bezeowej. StęŜeie C 6 H 5 COOH w fazie wodej W StęŜeie C 6 H 5 COOH w fazie bezeowej B M g/dm 3 W M g/dm 3 B W Y N N E R N S T A T = 0 O C 87,5 0-5 9,5 0-4 3,0 0-4 7,5 0-4,8 0-3 4,0 0-3 0,63 0,44 0,45 0,788,500,890 0,535 0,99,73 7,37 4, 97,0 W Y N S M T H A T = 5 O C,55 0-3,95 0-3 3,45 0-3 5,5 0-3,9 0-3 9,75 0-3 B W 5