Załącznik nr 5b do Zarządzenia nr 38a/2011/2012 Rektora Akademii Ignatianum w Krakowie z dnia 10 lipca 2012 r.

Transkrypt

1 Załącznik nr 5b do Zarządzenia nr 38a/20/202 Rektora Akademii Ignatianum w Krakowie z dnia 0 lipca 202 r. AKADEMIA IGNATIANUM W KRAKOWIE SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA INSTRUKCJA 0. Kierunek studiów oraz jednostka prowadząca moduł Rok akademicki: 205/206 Kierunek studiów: Psychologia Specjalność / specjalności: Profil studiów: profil ogólnoakademicki profil praktyczny Forma studiów: studia stacjonarne studia niestacjonarne Stopień studiów: Wydział: Instytut: studia pierwszego stopnia studia drugiego stopnia Wydział Filozoficzny Instytut Psychologii 02. Moduł Kształcenia Nazwa modułu: Psychopatologia życia społecznego Język modułu: Nazwa modułu: w języku angielskim: polski Psychopathology of social life Uczelniany kod modułu: Kategoria modułu: (zaznaczyć właściwe) Liczba punktów ECTS: 6 Kod dziedziny w systemie 44 ECTS: Rok studiów: II Semestr studiów: 4 moduł obligatoryjny moduł fakultatywny nauki podstawowe nauki inne moduły ogólnouczelniane moduł Praca dyplomowa moduły kierunkowe moduły specjalnościowe i specjalizacyjne moduły swobodnego wyboru moduł Praktyka zawodowa moduły uzupełniające Sposób realizacji zajęć: (zaznaczyć właściwe) zajęcia tradycyjne (np. audytoryjne, tablicowe, konwersatoryjne) zajęcia on-line (blended learning oraz e-learning, m-learning) z 7

2 zajęcia terenowe (np. praktyki, wizyty studyjne) 03. Koordynator modułu i osoby prowadzące kurs Koordynator modułu (osoba odpowiedzialna za Kartę): Osoby prowadzące moduł: Wykład: Ćwiczenia: dr hab. Barbara Pilecka dr Krzysztof Nowakowski krzysztof.nowakowski@ignatianum.edu.pl dr Krzysztof Nowakowski krzysztof.nowakowski@ignatianum.edu.pl 04. Rozliczenie godzinowo-punktowe Forma zajęć: Wykłady (W) Ćwiczenia, Lektorat (Ć) Konwersatoriu m (K) Seminariu m (S) Zajecia praktyczne (warsztaty, Trening, Laboratorium Komputerowe, projekt, praktyka) (P) Razem Liczba godzin kontaktowych (a): Liczba godzin kontaktowych w formie konsultacji (b): Liczba godzin kontaktowych ogółem (c = a+b) 2 Liczba godzin bezkontaktowych (d): 29 Łączna liczba godzin (suma) (e = c + d): 50 Procentowy stosunek liczby godzin kontaktowych ogółem do łącznej liczby godzin (f = c/e * 00 [%]): 4% Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu: (Uwaga: punkt ECTS można przyznać za 25 h pracy przeciętnego studenta) Szczegółowy opis przyznanej punktacji ECTS (tzw. Bilans ECTS) Średnia liczba godzin Forma aktywności przeznaczona na zrealizowane aktywności Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim, w tym: 2 -udział w wykładach 0 -udział w ćwiczeniach, konwersatoriach, seminariach, laboratoriach 0 -konsultacje ( przeciętnego studenta z prowadzącym) Samodzielna praca studenta (godziny bez udziału nauczyciela 29 akademickiego), w tym: -przygotowanie się do zajęć (w tym studiowanie zalecanej literatury) 40 -przygotowanie się do kolokwiów - -przygotowanie się do egzaminu pisemnego/ustnego z przedmiotu 60 2 z 7

3 -przygotowanie raportu, sprawozdania - -przygotowanie prezentacji 20 -przygotowanie dyskusji 9 -przygotowanie eseju - -przygotowanie projektu pisemnego lub ustnego (innego niż powyżej) - -inne niż powyżej, jakie? - Łączna suma godzin kontaktowych oraz bezkontaktowych (pracy własnej 00 studenta): 06. Opis modułu Kształcenia / kursu akademickiego Skrócony opis modułu / kursu: Course summary: Kurs wprowadza w problematykę psychopatologii społecznej, przedstawiając modele zaburzeń psychopatologicznych ze szczególnym uwzględnieniem podejścia socjo-kulturowego, systemowego i psychologicznego. Prezentowane są zagadnienia związane z podstawowymi formami psychopatologii społecznej tj. uzależnienie od alkoholu i narkotyków, dysfunkcje seksualne, zaburzenia nastroju i samobójstwa, zaburzenia związane z doświadczeniem traumy. The course introduces the question of social psychopathology, presenting the models of psychopathological disorders and focusing on the socio-cultural, systematic and psychological approach. It considers the questions connected to basic forms of social psychopathology, i.e. addiction to drugs and alcohol, sexual dysfunctions, mood disorders and traumatic experiences. 07. Wymagania wstępne Moduły wprowadzające Inne wymagania: Brak Brak 08. Efekty Kształcenia Wiedza: Umiejętności: Kompetencje społeczne: (Postawy) EK : Posiada wiedzę z zakresu modeli zaburzeń psychopatologicznych, w szczególności modelu socjo-kulturowego i psychologicznego oraz wiedzę o procesach umysłowych modyfikujących zachowanie i nastrój EK2: Zna podstawowe formy psychopatologii w życiu społecznym, ich etiologię, profilaktykę i terapię EK3: Potrafi określić procesy psychologiczne wpływające na rozwój psychopatologii. EK4: Potrafi zastosować wiedzę z zakresu etiologii, profilaktyki, diagnozy i terapii psychopatologii w celu niesienia pomocy psychologicznej i rozwiązania konkretnych problemów natury psychologicznej i społecznopsychologicznej. EK 5: Docenia dorobek psychologii z zakresu psychopatologii społecznej oraz działa na rzecz wykorzystywania tej wiedzy w celu polepszenia warunków życia i satysfakcji z życia w rożnych obszarach funkcjonowania jednostki. EK 6: Rozumie, szanuje i adekwatnie reaguje na trudności psychologiczne innych osób. 09. Treści kształcenia (treści programowe) 3 z 7

4 Lp T 0 Tematyka zajęć i odpowiadająca im forma zajęć Liczba godzin Opis szczegółowy bloków tematycznych (W) (Ć) (K) (S) (P) Definicja i kryteria zaburzenia psychicznego. Koncepcje 2 określania zaburzeń psychopatologicznych. Perspektywa somatogeniczna i psychogeniczna. Psychopatologia ogólna i szczegółowa Diagnoza. Model medyczny. Medyczne systemy klasyfikacji zaburzeń: ICD-0, DSM-V. Alternatywy do medycznego modelu. Modele wyjaśniające powstawanie zaburzeń psychopatologicznych:. Biologiczny model zaburzeń oparty na procesach biochemicznych. Rola neurotransmiterów. 2. Genetyczny model zaburzeń psychopatologicznych. Modele wyjaśniające powstawanie zaburzeń psychopatologicznych: Psychologiczny model zaburzeń (perspektywa psychodynamiczna, behawioralna, poznwczo-behawioralna). Rola procesów umysłowych w modyfikowaniu nastroju i zachowania. Socjo-kulturowe podejście do zaburzeń psychopatologicznych a) rola czynników kulturowych w zaburzeniach psychopatologicznych b) znaczenie czynników społecznych dla zaburzeń psychopatologicznych c) różnice statusu społeczno-ekonomicznego d) różnice płci e) grupy mniejszościowe Model systemowy. Podejście biopsychospołeczne. Rola stresu w powstawaniu zaburzeń psychicznych, model podatność stres, rodzaje stresorów, style radzenia sobie ze stresem, zaburzenia adaptacyjne Zaburzenia afektywne: objawy, etiologia, kategorie diagnostyczne, terapia. Zaburzenia nastroju a samobójstwa. Czynniki ryzyka i mechanizmy zachowań suicydalnych. Zaburzenia nerwicowe i lękowe, fobie specyficzne, zespół lęku uogólnionego, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia somatoformiczne Zaburzenia związane z doświadczeniem traumy:. Zespół stresu ostrego, PTSD 2. Dysocjacyjne zaburzenia tożsamości (objawy, etiologia, częstotliwość występowania, wykorzystywanie seksualne i przemoc fizyczna jako czynniki ryzyka dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości, sposoby terapii zaburzeń dysocjacyjnych) Dysfunkcje seksualne. Zaburzenia seksualne. Parafilie. Wykorzystywanie seksualne. 4 z 7

5 T T 2 T 3 T 4 T 5 Zaburzenia związane z używaniem alkoholu oraz substancji psychoaktywnych: kryteria diagnostyczne uzależnień, etiologia uzależnień od alkoholu i substancji psychoaktywnych; podejście społeczno-kulturowe; prewencja, profilaktyka, leczenie i terapia uzależnień od substancji psychoaktywnych Uzależnienia behawioralne: rodzaje, objawy, przyczyny, mechanizm, profilaktyka i terapia Zaburzenia osobowości jako czynnik ryzyka niedostosowania społecznego: osobowość dyssocjalna, antyspołeczna, psychopatia Zaburzenia osobowości w kontekście psychopatologii życia społecznego: typy zaburzeń osobowości, psychologiczne koncepcje zaburzeń osobowości, terapia Psychoterapia jako forma pomocy psychologicznej w zaburzeniach funkcjonowania społecznego główne nurty w psychoterapii (podejście psychodynamiczne, poznawczo-behawioralne, humanistyczne, egzystencjalne, systemowe) 0. Metody i środki dydaktyczne Metody nauczania: Środki dydaktyczne: MN0: wykład problemowy MN02: wykład konwersatoryjny MN03: metoda przypadków MN04: dyskusja związana z wykładem MN05: analiza tekstu z dyskusją ŚD0: podręczniki ŚD02: teksty drukowane ŚD03: film ŚD04: prezentacja multimedialna. Sposoby oceny i kryteria zaliczenia przedmiotu Status formalny zaliczenia: (zaznaczyć właściwe) ocena końcowa zaliczenie bez oceny Oceny cząstkowe (oceny formujące): Zasady wyliczenia oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych (ocena końcowa): OC0: ocena prezentacji przeprowadzonej na ćwiczeniach * OC02: aktywność na zajęciach** OC03: końcowy egzamin w formie testowej z obecnymi pytaniami otwartymi Ocena końcowa składa się z ocen cząstkowych w następujących proporcjach: OC0 0%, OC02-0%, OC03 80% 60% nieobecności na ćwiczeniach skutkuje brakiem zaliczenia przedmiotu; dozwolona jest jedna nieobecność na ćwiczeniach pozostałe nieobecności wymagają zaliczenia w formie indywidualnych pytań sprawdzających w czasie konsultacji/dyżuru. *-Prezentacja przeprowadzona na ćwiczeniach: ocena końcowa z prezentacji to średnia arytmetyczna z oceny studentów oraz oceny przez prowadzącego ćwiczenia 5 z 7

6 **-Aktywność: oceniana jest przez prowadzącego na podstawie zaobserwowanej w czasie zajęć aktywności studentów, w tym odpowiedzi udzielanych na zadane pytania problemowe Kryteria oceny końcowej Brak podstawowych wiadomości dotyczących omawianej problematyki, brak Na ocenę 2.0 podstawowych kompetencji i umiejętności określonych w efektach kształcenia, uzyskanie poniżej 5% możliwych do zdobycia punktów na egzaminie końcowym Na ocenę 3.0 Student uzyskał od 5 do 59% możliwych do zdobycia punktów skumulowanych Na ocenę 3.5 Student uzyskał od 60% do 69% możliwych do zdobycia punktów skumulowanych Na ocenę 4.0 Student uzyskał od 70% do 79% możliwych do zdobycia punktów skumulowanych Na ocenę 4.5 Student uzyskał od 80% do 89% możliwych do zdobycia punktów skumulowanych Na ocenę 5.0 Student uzyskał co najmniej 90% możliwych do zdobycia punktów skumulowanych 2. Macierz realizacji modułu Efekt Kształcenia (dla modułu) EK EK2 EK3 EK4 EK5 Odniesienie danego efektu Kształcenia modułu do szczegółowych efektów zdefiniowanych dla programu studiów (tzw. efektów kierunkowych) K_W06 K_W0 K_W4 K_W5 K_W7 K_W20 K_W23 K_W24 K_W2 K_W3 K_W4 K_W9 K_W20 K_U06 K_U2 K_U4 K_U5 K_U8 K_U2 K_U07 K_U0 K_U4 K_U6 K_U9 K_K02 K_K07 Siła, z jaką przyjęty efekt kształcenia (modułowy) realizuje efekty zdefiniowane dla kierunku (kierunkowe),, 6 z 7 Sposób weryfikacji efektów kształcenia (należy uzupełnić w oparciu o pkt. Sposoby oceny i kryteria zaliczenia modułu) OC03 (końcowy egzamin w formie testowej z obecnymi pytaniami otwartymi) OC0 (prezentacja przeprowadzona na ćwiczeniach) OC03 (końcowy egzamin w formie testowej z obecnymi pytaniami otwartymi) OC02 (aktywność na zajęciach) OC03 (końcowy egzamin w formie testowej z obecnymi pytaniami otwartymi) OC02(aktywność na zajęciach), OC0 (prezentacja przeprowadzona na ćwiczeniach) OC02 (aktywność na zajęciach)

7 EK6 K_K05 K_K2 OC02 (aktywność na zajęciach) 3. Literatura przedmiotu Literatura podstawowa: Literatura uzupełniająca: Carson, R. C., Butcher J.N., Mineka, S. (2003) Psychologia zaburzeń. Gdańsk: GWP, T. i T.2 Cierpiałkowska, L. (2008), Psychopatologia. Warszawa: Scholar Cierpiałkowska L. (2007). Oblicza współczesnych uzależnień. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM Jędrzejko M. (200) red. Współczesne teorie uzależnień. Warszawa: oficyna wydawnicza ASIRAIR Gaś Z. B. (20). Profesjonalna profilaktyka w szkole: Lublin: Innovatio Press Widera-Wysoczańska A., Kuczyńcka A. (20) red. Interpersonalna Trauma, Mechanizmy i Konsekwencje. Warszawa: Engram Herman I.L. (2004). Przemoc. Uraz psychiczny i powrót do równowagi. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne Bielas J. (202). Doświadczenie cielesności. Podmiotowe uwarunkowania transseksualizmu. Kraków: wydawnictwo Aureus Kubacka-Jasiecka D., Kuleta M. (202). Reflections on psychological mechanisms of trauma: posttraumatic development. Krakowska Oficyna Naukowa World Health Organization (2000) Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-0. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne, Kraków Warszawa: Wyd. Vesalius Augustynek A. (205) Psychopatologia człowieka dorosłego. Wyd. Difin Zatwierdzenie Karty Modułu Kształcenia do realizacji: Kraków, dnia (miejscowość, data) (podpis koordynatora modułu) (podpis dziekana) Przyjmuję do realizacji: (data i podpisy wszystkich prowadzących moduł w danym roku akademickim) 7 z 7