SYLABUS. Elektronowa mikroskopia w nauce o materiałach Nazwa jednostki prowadzącej Wydział matematyczno - Przyrodniczy

Transkrypt

1 SYLABUS Nazwa Elektronowa mikroskopia w nauce o materiałach Nazwa jednostki prowadzącej Wydział matematyczno - Przyrodniczy przedmiot Centrum Mikroelektroniki i Nanotechnologii Kod Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów Inżynieria materiałowa studia pierwszego studia stacjonarne stopnia Rodzaj Przedmiot kierunkowy Rok i semestr studiów III rok, semestr V Imię i nazwisko koordynatora Imię i nazwisko osoby prowadzącej ( osób prowadzących) zajęcia z Cele zajęć z Nabycie wiedzy o możliwościach badawczych współczesnej elektronowej mikroskopii skaningowej oraz praktycznego wykorzystania w inżynierii materiałowej. Wymagania wstępne Efekty kształcenia Zaliczenie przedmiotów: Rentgenowskie metody analizy, Mikroskopowe metody i techniki badań, Wytrzymałość materiałów Wiedza: ma elementarną wiedzę w zakresie metodyki badań struktury i własności fizycznych materiałów IM_W04 ma podstawową wiedzę w zakresie metod badań materiałów inżynierskich IM_W10 Umiejętności: potrafi wykorzystywać metodykę badań fizycznych do rozwiązywania zadań inżynierskich IM_U09 Kompetencje społeczne: potrafi pracować zespołowo; rozumie odpowiedzialność za działania własne i innych osób IM_K04 Forma(y) zajęć, liczba realizowanych godzin Wykład 15 godz. Ćwiczenia laboratoryjne 30 godz.

2 Treści programowe A. Problematyka wykładu 1. Wprowadzenie do sposobów i metod badania struktury materiałów. (Istota eksperymentu badań oraz jego warianty: mikroskopia, dyfrakcja, spektroskopia; określone obszary wykorzystania metod badania struktury materiałów; opis struktury, określenie struktury kryształów, określenie składu chemicznego; podstawowe metody badań: mikroskopia optyczna, elektronowa, sił atomowych).. Transmisyjna mikroskopia elektronowa. (Zdolność rozdzielcza, kontrast dyfrakcyjny, mikroskopia wysokorozdzielcza, budowa, soczewki dla wiązki elektronowej, błędy soczewek elektronowych). 3. Preparatyka i metody badań w TEM (Rodzaje, sposoby i metody wykonania repliki i cienkich folii, TEM jako urządzenie badawcze łączące w sobie możliwości badań strukturalnych, dyfrakcyjnych i spektroskopowych). 4. Skaningowy mikroskop elektronowy. (Podstawowe pojęcia: rozdzielczość, kontrast obrazu, głębia ostrości, budowa i zasada działania, ograniczenia SEM). 5. Preparatyka i metody badań w SEM. (Sposoby pobierana i wykonania preparatów do badań, możliwe wyposażenie mikroskopu skaningowego, zastosowanie skaningowego mikroskopu skaningowego do badań materiałowych). 6. Skaningowy mikroskop tunelowy i mikroskop sił atomowych. (Budowa i zasada działania, zalety, ograniczenia, możliwe obszary badań). 7. Elementy metalografii ilościowej. (Ilościowa ocena mikrostruktury, określanie składu objętościowego, elementy liniowe struktury, pomiary powierzchni granicznych rozdzielających ziarna, określanie liczby i wielkości cząstek, kształt cząstek, metody: Sałtykowa, Jeffriesa i punktów węzłowych). 8. Badania fraktograficzne. (Przebieg pękania i jego mechanizmy, rodzaje i mikrobudowa przełomów, opis powierzchni przełomów ciała stałego, sposoby 1 badania, fraktografia ilościowa). Suma godzin 15

3 B. Problematyka ćwiczeń laboratoryjnych 1. Preparatyka i metody badań w TEM 7. Skaningowy mikroskop elektronowy 8 3. Preparatyka i metody badań w SEM 7 4. Skaningowy mikroskop tunelowy i mikroskop sił atomowych. 8 Metody dydaktyczne Sposób(y) i forma(y) zaliczenia Metody i kryteria oceny Suma godzin 30 Wykład z prezentacja multimedialną Praca w laboratorium wykład egzamin. laboratorium zaliczenie na ocenę Zaliczenie potwierdzi stopień osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia. Weryfikacja osiąganych efektów kształcenia kontrolowana jest na bieżąco w trakcie realizacji zajęć. Ocena uzyskana z zaliczenia pozwoli ocenić stopień osiągniętych efektów. Wykład: Forma zaliczenia: egzamin 1. Do egzaminu można przystąpić po uzyskaniu zaliczenia z laboratorium.. Egzamin jest egzaminem pisemnym: testowy, testy wielokrotnego wyboru i z pytaniami otwartymi. Egzamin poprawkowy jest egzaminem ustnym, w którym zdający losuje zestaw trzech pytań z zagadnieniami podanymi w programie wykładu. Laboratorium: Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną Warunkiem zaliczenia jest zaliczenie teorii i wykonanie sprawozdań z ćwiczeń. dost. (51-60)% pkt, +dost. (61-70)% pkt, dobry (71-80)% pkt, +dobry (81-90)% pkt, bardzo dobry (91-100)% pkt. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Aktywność Liczba godz./ nakład pracy studenta wykład 15 laboratorium 30 przygotowanie do laboratorium 0

4 Udział w konsultacjach 5 Wykonanie sprawozdań 15 Przygotowanie do egzaminu 5 Udział w zliczeniu SUMA GODZIN 11 LICZBA PUNKTÓW ECTS 4 liczba pkt ECTS w ramach zajęć 50 godz./ ECTS wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli i studentów liczba pkt ECTS w ramach zajęć 37 godz./1,5 ECTS o charakterze praktycznym Język wykładowy polski Praktyki zawodowe w ramach brak Literatura H.Ziencik Materiałoznawstwo, t.1, Wprowadzenie do nauki o materiałach Z. Bojar, W. Przetakiewicz H. Ziencik Materiałoznawstwo. t.. Metaloznawstwo Praca zbiorowa Ćwiczenia laboratoryjne z materiałoznawstwa S. Jaźwińskiego Instrumentalne metody badań materiałów M. Pluta Mikroskopia optyczna P. Wilkes Fizyka ciała stałego dla metaloznawców L.A. Dobrzański Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo L.A. Dobrzański Mikroskopia świetlna i elektronowa Szummera Podstawy ilościowej mikroanalizy rentgenowskiej K. Sikorski Podstawy ilościowej mikroanalizy rentgenowskiej S. Kocańda Zmęczeniowe niszczenie metali Z. Bojar, W.Przetakiewicz (redakcja pr. zb.) Materiały metalowe z udziałem faz międzymetalicznych S. Kocańda Zmęczeniowe pękanie metali J. Ryś Stereologia materiałów J.W. Wyrzykowski, J. Sieniawski, E. Pleszakow Odkształcanie i pękanie metali Podpis koordynatora Podpis kierownika jednostki

5