SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2016/ /20 (skrajne daty)

Transkrypt

1 Załącznik nr 4 do Uchwały Senatu nr 430/01/2015 SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2016/ /20 (skrajne daty) 1.1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE Nazwa przedmiotu/ modułu Procesy przeróbki plastycznej Kod przedmiotu/ modułu* Wydział (nazwa jednostki prowadzącej kierunek) Nazwa jednostki realizującej przedmiot Kierunek studiów Poziom kształcenia Profil Forma studiów Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Wydział Matematyczno-Przyrodniczy Inżynieria Materiałowa studia I stopnia ogólnoakademicki stacjonarne Rok i semestr studiów rok III, semestr 6 Rodzaj przedmiotu Koordynator Imię i nazwisko osoby prowadzącej / osób prowadzących * - zgodnie z ustaleniami na wydziale specjalizacyjny: Technologie materiałów lotniczych dr Andrzej Dziedzic 1.2.Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. Inne ( jakie?) Liczba pkt ECTS Sposób realizacji zajęć zajęcia w formie tradycyjnej zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość 1.4. Forma zaliczenia przedmiotu/ modułu (z toku) (egzamin, zaliczenie z oceną, zaliczenie bez oceny) WYKŁAD EGZAMIN ĆWICZENIA - ZALICZENIE Z OCENĄ 2.WYMAGANIA WSTĘPNE PODSTAWY NAUKI O MATERIAŁACH 3. CELE, EFEKTY KSZTAŁCENIA, TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY DYDAKTYCZNE 3.1. Cele przedmiotu/modułu C1 nabycie przez studenta wiedzy o rodzajach przeróbki plastycznej, rodzajach mechanizmów występujących podczas odkształcenia plastycznego C2 nabycie przez studenta umiejętności doboru materiału (stopu) do przeróbki plastycznej w zależności od wymaganej struktury, właściwości i zastosowania uzyskanie przez studenta kompetencji społecznych takich jak przekazywania społeczeństwu C3 informacji o korzystnych jak i niekorzystnych aspektach działalności związanej z przeróbką plastyczną, wpływu działalności w ramach inżynierii materiałowej w społeczeństwie

2 3.2 EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU/ MODUŁU EK (efekt kształcenia) EK_01 EK_02 EK_03 EK_04 EK_05 EK_06 Treść efektu kształcenia zdefiniowanego dla przedmiotu (modułu) Student potrafi wymienić i scharakteryzować: podstawowe rodzaje procesów przeróbki plastycznej oraz podstawowe mechanizmy odkształcenia plastycznego. Student posiada umiejętność dobru proces przeróbki plastycznej dla danego narzędzia, elementu maszyny, urządzenia. Student posiada umiejętność doboru materiału (stopu) do przeróbki plastycznej w zależności od wymaganej struktury, właściwości i zastosowania. Student posiada umiejętność oceny poprawności przeprowadzenia procesu przeróbki plastycznej. Student rozumie potrzebę przekazywania społeczeństwu informacji o korzystnych jak i niekorzystnych aspektach działalności związanej z przeróbką plastyczną. Student rozumie potrzebę podnoszenia swoich kwalifikacji, rozumie konieczność wzbogacania swojej wiedzy i umiejętności do zmian zachodzących w technice i technologii. Student ma świadomość ważności i rozumie wpływ działalności w ramach inżynierii materiałowej w społeczeństwie. Odniesienie do efektów kierunkowych (KEK) IM_W12 IM_U15 IM_U16 IM_U17 IM_U18 IM_K09 IM_K01 IM_K TREŚCI PROGRAMOWE A. Problematyka wykładu Treści merytoryczne Podstawowe pojęcia i definicje. Elementy z teorii odkształceń plastycznych. Wykresy stanu mechanicznego. Mechanizmy odkształceń plastycznych. Zjawiska towarzyszące obróbce plastycznej. Wyznaczanie parametrów krzywych umocnienia. Procesy gięcia Procesy rozdzielania materiału Procesy kucia swobodnego Procesy kucia matrycowego Procesy wyciskania Procesy tłoczenia B. Problematyka ćwiczeń Treści merytoryczne Wytężenie odkształcanego metalu, hipotezy wytężeniowe Stan plastyczny, hipotezy umocnienia Tarcie w obróbce plastycznej, modele tarcia, metody wykorzystywane do oceny tarcia Rozdzielanie odkształcanego metalu, złom kruchy, złom plastyczny Metoda energetyczna, Metoda ocen granicznych, Metoda równań różniczkowych równowagi Sprawdzanie poprawności przeprowadzenia procesów przeróbki plastycznej 3.4 METODY DYDAKTYCZNE Wykład: wykład z prezentacją multimedialną. Ćwiczenia: analiza i interpretacja tekstów źródłowych, praca w grupach, analiza przypadków, uczenie się poprzez rozwiązywanie zadań praktycznych, samodzielna lub grupowa praca w laboratorium.

3 4 METODY I KRYTERIA OCENY 4.1 Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol efektu EK_01 EK_02 EK_03 EK_04 Metody oceny efektów kształcenia (np.: kolokwium, egzamin ustny, egzamin pisemny, projekt,, obserwacja w trakcie zajęć) EK_05 obserwacja w trakcie zajęć ćw. EK_06 obserwacja w trakcie zajęć ćw. Forma zajęć dydaktycznych (w, ćw, ) 4.2 Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania) Sposób zaliczenia wykładu egzamin; Sposób zaliczenia ćwiczeń zaliczenie z oceną; Forma zaliczenia wykładu egzamin pisemny: pięć pytań otwartych; Forma zaliczenia ćwiczeń zaliczenie z oceną. Ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie średniej ocen cząstkowych z kolokwium, aktywności na zajęciach laboratoryjnych oraz sprawozdań. Zaliczenie przedmiotu odbywać się będzie poprzez egzamin, kolokwium, sprawozdania, aktywność na zajęciach i udział w dyskusji. Potwierdzi ona stopień osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia. Weryfikacja osiąganych efektów kształcenia kontrolowana jest na bieżąco w trakcie realizacji zajęć. Ocena uzyskana z zaliczenia przedmiotu pozwoli ocenić stopień osiągniętych efektów. Wykład egzamin. Suma punktów uzyskanych z pisemnych odpowiedzi na poszczególne pytania egzaminacyjne: Ćwiczenia punkty uzyskane z kolokwium z poszczególnych treści objętych programem przedmiotu: punkty uzyskane za opracowane oraz aktywność na zajęciach laboratoryjnych:

4 5. Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Aktywność godziny zajęć wg planu z nauczycielem 45 przygotowanie do zajęć 10 udział w konsultacjach 3 czas na napisanie referatu/eseju przygotowanie do egzaminu 15 udział w egzaminie 2 Inne (jakie?) SUMA GODZIN 75 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS Liczba godzin/ nakład pracy studenta 3 6. PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU/ MODUŁU wymiar godzinowy zasady i formy odbywania praktyk n.d. n.d. 7. LITERATURA Literatura podstawowa: 1. K. Przybyłowicz, Strukturalne aspekty odkształcenia metali, WNT, Warszawa 2002 udostępnia prowadzący 2. Sińczak J. i in. Procesy przeróbki plastycznej. Kraków, Wyd. Naukowe AKAPIT 2003 udostępnia prowadzący 3. Zbigniew Pater, Grzegorz Samołyk, Podstawy teorii i analizy obróbki plastycznej metali, Wyd. Politechnika Lubelska, Lublin Z. Pater, G. Samołyk, Podstway technologii obróbki plastycznej metali, Wyd. Politechnika Lubelska, Lublin 2013 udostępnia prowadzący 5. Stachowicz F. Obróbka plastyczna. Laboratorium. Wyd. PRz, Rzeszów Adamiak S., Bochnowski W., Dziedzic A.: Podstawy nauki o materiałach laboratorium. Wyd. UR, Wyrzykowski J. W., Sieniawski J., Pleszakow E.: Odkształcenie i pękanie metali, WNT, udostępnia prowadzący 8. Ashby M.F: Dobór materiałów w projektowaniu inżynierskim, Pergamon Press, Oxford Dobrzański L. A.: Zasady doboru materiałów inżynierskich z kartami charakterystyk. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, Dobrzański L.A. Nowosielski R.: Metody badań metali i stopów Badanie właściwości mechanicznych i fizycznych, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 1986 udostępnia prowadzący 11. Dobrzański L.A.: Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo: materiały inżynierskie z podstawami projektowania materiałowego. Wydawnictwo PWN, Warszawa Przybyłowicz K.: Metaloznawstwo. Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, Prowans S.: Materiałoznawstwo. PWN, Warszawa, 1998 udostępnia prowadzący 14. Rudnik S.: Metaloznawstwo. PWN, Warszawa 1994.

5 15. Ashby M. F., Jones D. R.H.: Materiały inżynierskie. Kształtowanie struktury i właściwości, dobór materiałów. Tom 2. WNT, Warszawa, 1996 udostępnia prowadzący 16. Marek Blicharski: Inżynieria materiałowa stal. Wydawnictwa Naukowo- Techniczne, Warszawa, T. Burakowski, T. Wierzchoń, Inżynieria powierzchni metali, WNT Warszawa, 1995 udostępnia prowadzący 18. Luty W. Obróbka cieplna stopów żelaza poradnik inżyniera, WNT, Warszawa 1977 udostępnia prowadzący 19. Adamczyk J.: Metaloznawstwo teoretyczne, Cz. 1, Struktura metali i stopów. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, Blicharski M., Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa, Literatura uzupełniająca: 1. M. Blicharski, Odkształcenie i pękanie, Wyd. AGH, Kraków 2002 udostępnia prowadzący 2. Adamczyk J.: Metaloznawstwo teoretyczne, Cz. 2, Odkształcenie plastyczne, umocnienie i pękanie, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice, Erbel S., Kuczyński K., Olejnik L. Technologia obróbki plastycznej. Laboratorium. Warszawa, OWPW 2003 udostępnia prowadzący 4. Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z. Obróbka plastyczna. Warszawa, Wyd. PWN Weroński W. i in. Obróbka plastyczna Technologia. Lublin, Wyd. Politechniki Lubelskiej 1991 udostępnia prowadzący Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej