SYLABUS. Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów Inżynieria materiałowa studia pierwszego studia stacjonarne

Transkrypt

1 SYLABUS Nazwa Procesy specjalne Nazwa jednostki prowadzącej Wydział Matematyczno-Przyrodniczy przedmiot Centrum Mikroelektroniki i Nanotechnologii Kod Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów Inżynieria materiałowa studia pierwszego studia stacjonarne stopnia Rodzaj grupy przedmiotów podstawowych Rok i semestr studiów III rok, semestr V Imię i nazwisko koordynatora Imię i nazwisko osoby prowadzącej ( osób prowadzących) zajęcia z Cele zajęć z Celem jest: uzyskanie podstawowej wiedzy o wybranych procesach specjalnych stosowanych w różnych gałęziach przemysłu. Poznanie wpływu tych procesów na zmiany własności obrabianych materiałów i własności wyrobów. Nabycie umiejętności wyboru procesów specjalnych dla określonych grup wyrobów Wymagania wstępne Znajomość podstaw nauki o materiałach i materiałów inżynierskich oraz fizyki. Wiedza: ma elementarną wiedzę z zakresu zastosowania w technologii wytwarzania nowoczesnych materiałów Efekty kształcenia IM_W04 ma podstawową wiedzę w zakresie modelowania procesów obróbki cieplnej, dyfuzji atomów w procesach technologicznych IM_W05 ma elementarną wiedzę o cyklu życia produktów i urządzeń wykorzystujących metody technologii wytwarzania materiałów IM_W11 Umiejętności: potrafi identyfikować problematykę fizyczną w zjawiskach naturalnych i procesach technologicznych IM_U09 potrafi zgodnie z zadaną specyfikacją zbudować proces typowy dla inżynierii materiałowej używając właściwych technik metod i narzędzi IM_U15 Kompetencje społeczne: ma świadomość pozatechnicznych konsekwencji zastosowania technologii procesów materiałowych (w tym jej wpływu na środowisko) i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje IM_K02

2 Forma(y) zajęć, liczba realizowanych godzin wykład 30 godz. ćwiczenia audytoryjne 30 godz. Treści programowe A. Problematyka wykładu 1. Charakterystyka procesów specjalnych Podstawy fizyczne procesów spawania. Spawanie łukowe, 4 TIG, MIG, plazmowe, wiązką elektronów, laserowe. 3. Zgrzewanie oporowe, lutowanie Tworzywa odlewnicze. Metody wykonywania form Odlewanie pod ciśnieniem. Krzepnięcie i skurcz odlewu 2 6. Poznanie podstaw technologii z zakresu inżynierii 2 powierzchni, ich zalet i zastosowań na konkretnych przykładach potrzeb materiałowych przemysłu w aspekcie doboru metod inżynierii powierzchni dla wytwarzania elementów spełniających określone funkcje użytkowe 7. Metody PVD, PACVD, PDT w aspekcie zwiększenia trwałości 3 narzędzi, wytwarzania warstw wieloskładnikowych i kompozytowych, metody natryskiwania cieplnego, obróbki elektrochemiczne i chemiczne, obróbki jonowe jako sposób kształtowania właściwości wyrobów ze stali, stopów lekkich i materiałów polimerowych 8. Metody obróbki powierzchniowej stopów aluminium: 2 utlenianie anodowe, powłoki konwersyjne, powłoki metaliczne, powłoki organiczne, platerowanie, metody PVD, CVD, metody hybrydowe, technologia Keronite, azotowanie stopów aluminium i inne niekonwencjonalne metody 9. Metody obróbki powierzchniowej stopów magnezu: 2 utlenianie anodowe, powłoki konwersyjne, powłoki metaliczne, powłoki organiczne, metody PVD, CVD, metody hybrydowe, technologia Keronite i inne niekonwencjonalne metody 10. Obróbka skrawaniem i zaawansowane technologie obróbki 2 ubytkowej, nowoczesne techniki kształtowania, 11. Kontrola jakości produkowanych materiałów Ochrona środowiska naturalnego przy różnych 2 technologiach produkcji materiałów. Metody recyklingu i odzysku materiałów z odpadów.(fizyczne, chemiczne, cieplne i biologiczne). 13. Techniki i technologie służące pozyskiwaniu i 2 przekształcaniu odpadów. Możliwości wykorzystywania przetworzonych odpadów.

3 14. Podstawy komputerowego wspomagania wytwarzania CAM (Computer Aided Manufacturing). 2 B. Problematyka ćwiczeń audytoryjnych Suma godzin Podstawy fizyczne procesów spawania. Spawanie łukowe, TIG, 4 MIG, plazmowe, wiązką elektronów, laserowe. 2. Poznanie podstaw technologii z zakresu inżynierii powierzchni, ich zalet i zastosowań na konkretnych przykładach potrzeb materiałowych przemysłu w aspekcie doboru metod inżynierii 4 powierzchni dla wytwarzania elementów spełniających określone funkcje użytkowe 3. Metody PVD, PACVD, PDT w aspekcie zwiększenia trwałości 6 narzędzi, wytwarzania warstw wieloskładnikowych i kompozytowych, metody natryskiwania cieplnego, obróbki elektrochemiczne i chemiczne, obróbki jonowe jako sposób kształtowania właściwości wyrobów ze stali, stopów lekkich i materiałów polimerowych 4. Metody obróbki powierzchniowej stopów aluminium i 4 magnezu. 5. Obróbka skrawaniem i zaawansowane technologie obróbki ubytkowej, nowoczesne techniki kształtowania, 4 6. Ochrona środowiska naturalnego przy różnych technologiach 4 produkcji materiałów. Metody recyklingu i odzysku materiałów z odpadów 7. Podstawy komputerowego wspomagania wytwarzania CAM 4 (Computer Aided Manufacturing). Suma godzin 30 Metody dydaktyczne Sposób(y) i forma(y) zaliczenia wykład z prezentacją multimedialną, wykonywanie ćwiczeń audytoryjnych Wykład: Forma zaliczenia: egzamin 1. Do egzaminu można przystąpić po uzyskaniu zaliczenia z ćwiczeń. 2. Egzamin jest egzaminem pisemnym: testowy, testy wielokrotnego wyboru i z pytaniami otwartymi. Egzamin poprawkowy jest egzaminem ustnym, w którym zdający losuje zestaw trzech pytań z zagadnieniami podanymi w programie wykładu. Ćwiczenia audytoryjne: Forma zaliczenia: zaliczenie z oceną Warunkiem zaliczenia jest zaliczenie kolokwiów.

4 Metody i kryteria oceny Zaliczenie potwierdzi stopień osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia. Weryfikacja osiąganych efektów kształcenia kontrolowana jest na bieżąco w trakcie realizacji zajęć. Ocena uzyskana z zaliczenia pozwoli ocenić stopień osiągniętych efektów. Wykład - obecność na wykładzie Zaliczenie ćwiczeń związane jest z zaliczeniem kolokwiów na 60% ogólnej punktacji. 60%-70% punktów dostateczny 70%-75% punktów plus dostateczny dobry 76%-83% punktów dobry 84%-90% punktów plus dobry 91%-100% punktów bardzo dobry Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia założonych efektów w godzinach oraz punktach ECTS Język wykładowy Praktyki zawodowe w ramach Literatura Aktywność Liczba godz./ nakład pracy studenta wykład 30 ćwiczenia 30 przygotowanie do ćwiczeń 25 udział w konsultacjach 8 Przygotowanie do egzaminu 30 Udział w egzaminie 2 SUMA GODZIN 125 LICZBA PUNKTÓW ECTS 5 liczba pkt ECTS w ramach zajęć 68 godz./2,5 ECTS wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli i studentów liczba pkt ECTS w ramach zajęć 38 godz./1,5 ECTS o charakterze praktycznym polski brak Literatura podstawowa: Klimpel A.: Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali, WNT, 1999 Erbel J.: Encyklopedia technik wytwarzania stosowanych w przemyśle maszynowym, Oficyna Wydawnicza PW 2001 Perzyk M.: Odlewnictwo, WNT 2000 T. Burakowski, T. Wierzchoń, Inżynieria powierzchni metali, WNT, Warszawa 1995 P. Kula, Inżynieria warstwy wierzchniej, Wyd.

5 Politechniki Łódzkiej, Łódź 2000 Major, Ablacja i osadzanie laserem impulsowym, Wyd. Akapit, Kraków 2002 J. Głuszek, Tlenkowe powłoki ochronne otrzymywane metodą sol-gel, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1998 Michalski, Fizykochemiczne podstawy otrzymywania powłok z fazy gazowej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2000 J. Kusiński, Lasery i ich zastosowanie w inżynierii materiałowej, Wyd. Akapit, Kraków 2000 Literatura uzupełniająca: Czasopisma specjalistyczne z zakresu inżynierii powierzchni, m. in.: Surface Engineering, Vacuum, Thin Solid Films, Journal of Materials Science, Biomaterials, Inżynieria Powierzchni, Inżynieria Materiałowa Podpis koordynatora Podpis kierownika jednostki