Wychowanie fizyczne Wychowanie fizyczne specjalne

Transkrypt

1 Wychowanie fizyczne Wychowanie fizyczne specjalne Kierunek i rok studiów: Studia stacjonarne II rok, semestr 4, Studia niestacjonarne III rok, 6 semestr; II rok USM, 4 semestr. OLIGOFRENOPEDAGOGIKA 1. Definicje i cechy charakterystyczne upośledzenia umysłowego. 2. Przyczyny i wybrane choroby powodujące upośledzenie umysłowe. 3. Klasyfikacja upośledzenia umysłowego. Pojęcia: pogranicze upośledzenia umysłowego, demencja, opóźnienie umysłowe. 1. Charakterystyka upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim (rozwój intelektualny, fizyczny, motoryczny). 2. Charakterystyka upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym. 3. Charakterystyka upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim. I 2. Program wychowania fizycznego (szkoła specjalna dla lekko upośledzonych umysłowo, szkoła życia). V 1. Charakterystyczne cechy lekcji wf z dziećmi upośledzonymi umysłowo (formy, metody, środki dydaktyczne). 2. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć ruchowych z upośledzonymi umysłowo. 3. Olimpiady Specjalne. Dzień Aktywności Motorycznej. 1

2 Literatura specjalistyczna: 1. Borzyszkowska H.: Oligofrenopedagogika. PWN, Warszawa Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnyska M.: Metoda Weroniki Sherborne Doman G.: Jak postępować z dzieckiem z uszkodzeniem mózgu. Poznań Kielin J. (red.): Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim. Gdańskie Towarzystwo Psychologiczne. Gdańsk Knill M., Knill Ch.: Programy aktywności. Świadomość ciała, kontakt i komunikacja. Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej MEN, Warszawa Kosmowska B.: Rewalidacja indywidualna prowadzona metodą dobrego startu. WSiP, Warszawa Olechnowicz M.: Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo. Warszawa Polkowska I.: Praca rewalidacyjna z dziećmi upośledzonymi umysłowo w szkole życia. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Warszawa Tkaczyk G., Serafin T. (red.): Poradnik metodyczny dla nauczycieli kształcących uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim w szkołach ogólnodostępnych i integracyjnych. MEN, Warszawa Wojnarowska A., Osik D.: Wspomaganie rozwoju uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. UMCS, Lublin Wyczesany J.: Pedagogika upośledzonych umysłowo. Impuls, Kraków TYFLOPEDAGOGIKA 1. Pojęcia i definicje (niewidomy, słabo widzący, ociemniały). Klasyfikacje. 2. Przyczyny wad wzroku oraz charakterystyka wybranych chorób oczu. 3. Kompensacja narządu wzroku. 4. Orientacja przestrzenna. 1. Charakterystyczne cechy rozwoju dziecka niewidomego (rozwój fizyczny, motoryczny, postawa ciała). 2. Osobowość dziecka niewidomego. 2

3 I 2. Program wychowania fizycznego. V 1. Charakterystyczne cechy lekcji wf (formy, metody, środki dydaktyczne). 2. Metodyka nauczania zadań ruchowych. 3. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć ruchowych. 4. Sport niewidomych. Literatura specjalistyczna: 1. Bolach E. i wsp.: Piłka nożna (futsal) - zespołowa dyscyplina sportu dla niewidomych i ociemniałych. Sport w rehabilitacji niepełnosprawnych. PSON Kraków Bolach E.: Zespołowe gry sportowe jako sposób doskonalenia systemu kompensacyjnego inwalidów narządu wzroku. AWF, Wrocław Dolański W.: Czy istnieje zmysł przeszkód? AWF, Warszawa Kwapiszowie J. J.: Orientacja przestrzenna i poruszanie się niewidomych i słabo widzących Poradnik metodyczny. WSiP, Warszawa Lichtenstein A.: ABC narciarstwa, krótki kurs dla trenerów ośrodków dla niewidomych. Cross 1996 nr Majewski T.: Psychologia niewidomych i niedowidzących. PWN, Warszawa Osik-Chudowolska D.: Opieka rodziny nad dzieckiem niewidomym w czasie wolnym od nauki w szkole. Niepełnosprawność i rehabilitacja 2001, nr 4, s Remplewicz J.: Bieg niewidomych, Cross, 1996 nr Remplewicz J.: Skok w dal, Cross 1996 nr 8/ Sękowska Z.: Kształcenie dzieci niewidomych. PWN, Warszawa Spisak E.: Nauka pływania dzieci słabo widzących i niewidomych. Uniwersytet Warszawski, Warszawa

4 SURDOPEDAGOGIKA 1. Pojęcie głuchoty i jej klasyfikacje. 2. Przyczyna wad słuchu. 3. Charakterystyczne cechy rozwoju dziecka niesłyszącego. 4. Kształtowanie mowy, mowa a myślenie. 2. Program wychowania fizycznego. I 1. Charakterystyczne cechy lekcji wf (formy, metody, środki dydaktyczne). 2. Bezpieczeństwo prowadzenia zajęć ruchowych z niesłyszącymi. 3. Rekreacja i sport niesłyszących. Literatura specjalistyczna: 1. Buryn U. i wsp.: Mój uczeń nie słyszy. MEN, Warszawa Gawlik K., Zwierzchowska A., Polechoński J.: Postawy młodzieży niesłyszącej wobec kultury fizycznej. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne. T. 51,nr 3, Korzon A.: Totalna komunikacja jako podejście wspomagające rozwój zdolności językowych uczniów głuchych. WSP, Warszawa Perier O.: Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu. WSiP, Warszawa Szczepankowski B.: Niesłyszący głusi głuchoniemi. Wyrównanie szans. WSiP Warszawa Zwierzchowska A., Gawlik K.: Postawa ciała dzieci i młodzieży niesłyszącej z aglomeracji Śląska. Aktywność ruchowa ludzi w różnym wieku. Red. Umiastowska B. Szczecin Zwierzchowska A., Gawlik K.: Wychowanie fizyczne dzieci i młodzieży niesłyszącej i słabo słyszącej. AWF Katowice, Zwierzchowska A.: Środki dydaktyczne wychowania fizycznego wykorzystywane w procesie kształcenia dzieci niesłyszących. Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne, nr 4,

5 Literatura ogólna: 1. Doroszewska J.: Pedagogika specjalna. Ossolineum, Wrocław Henzel J. K., Łobożewicz T. (red.): Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. Warszawa Sękowska Z. Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. WSPS, Warszawa Doroszewska J.: Pedagogika specjalna. Ossolineum, Wrocław Dykcik W. (red.): Pedagogika specjalna. UAM, Poznań Dziedzic J., Remplewicz J.: Kultura fizyczna w szkołach i zakładach dla niewidomych i niedowidzących, WSiP Warszawa