Immunopatologia. 1. Metryczka. Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej

Transkrypt

1 Immunopatologia 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka Medyczna, jednolite studia magisterskie, stacjonarne Rok akademicki: 2016/2017 Nazwa modułu/przedmiotu: Kod przedmiotu Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Rok studiów Semestr studiów Typ modułu/przedmiotu Osoby prowadzące Immunopatologia am_s_s0 Zakład Immunopatologii Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych Zakład Immunologii Klinicznej Prof. dr hab. n. med. Marek Radkowski Prof. dr hab. n. med. Andrzej Górski IV letni podstawowy Prof. dr hab. n. med. Marek Radkowski Dr n. med. Iwona Bukowska Ośko Dr n. med. Kamila Caraballo Cortes Dr n. biol. Agnieszka Pawełczyk Prof. dr hab. n. med. Maria Nowaczyk Dr n. med. Monika Kniotek Lek. med. Jan Borysowski Mgr Piotr Wierzbicki Dr n. biol, lek. med. Ryszard Międzybrodzki Mgr Agnieszka Boguska Mgr Krystyna Michalska Prof. dr hab. n. biol. Grażyna Korczak Kowalska Prof. dr hab. n. med. Magdalena Durlik Strona 1 z 7

2 Dr hab. n. med. Teresa Bączkowska Dr n. med. Joanna Pazik Erasmus TAK/NIE Osoba odpowiedzialna za sylabus NIE Dr Agnieszka Pawełczyk Prof. dr hab. n. med. Maria Nowaczyk 5 Liczba punktów ECTS: 2. Cele kształcenia 1. Poznanie mechanizmów chorób o podłożu immunologicznym. 2. Poznanie metodologii oceny czynności wrodzonych i nabytych zaburzeń układu immunologicznego. 3. Nabycie umiejętności diagnostyki zaburzeń układu immunologicznego.. Strona 2 z 7

3 3. Wymagania wstępne 1. Student powinien posiadać wiedzę z zakresu immunologii: zna budowę i funkcje narządów i komórek układu immunologicznego, rozumie zasady regulacji odpowiedzi immunologicznej. 2. Student zna zasady diagnostyki serologicznej, immunohistochemicznej, cytometrycznej i molekularnej. 3. Student potrafi interpretować wyniki podstawowych badań laboratoryjnych. 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Lista efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W1 W2 W3 W4 W5 W6 W7 W8 W9 U1 Treść przedmiotowego efektu kształcenia zna budowę i funkcję narządów i komórek układu immunologicznego; rozumie zasady regulacji odpowiedzi odpornościowej i zasady diagnostyki immunologicznej rozumie zasady funkcjonowania aparatury stosowanej w medycynie laboratoryjnej zna wskazania do poszerzenia diagnostyki laboratoryjnej w wybranych stanach chorobowych oraz zalecane testy specjalistyczne zna diagnostykę serologiczną chorób infekcyjnych oraz jej znaczenie dla rozpoznawania, różnicowania, monitorowania przebiegu choroby i oceny efektów leczenia zna podstawowe techniki badawcze cytogenetyki i biologii molekularnej i ich zastosowanie w diagnostyce chorób nieinfekcyjnych i infekcyjnych zna metody oceny czynności układu immunologicznego we wrodzonych i nabytych zaburzeniach odporności zna immunologiczne aspekty transplantacji i krwiolecznictwa zna zasady interpretacji wyników badań laboratoryjnych w celu różnicowania stanów fizjologicznych i patologicznych zna zasady komputeryzacji laboratorium i działania systemu informatycznego w laboratorium potrafi uzyskiwać wiarygodne wyniki oceny układu immunologicznego Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) M2_W02 M2-W01 M2_W08 M2_W09 M2_W11 M2_W12 M2_U02 M2_U04 M2_U05 M2_U06 M2_U07 Strona 3 z 7

4 M2_U08 U2 U3 U4 K1 K2 K3 potrafi uzyskiwać wiarygodne wyniki oceny układu immunologicznego potrafi rozwiązywać problemy diagnostyczne w różnych dziedzinach medycyny laboratoryjnej z wykorzystaniem współczesnych źródeł informacji potrafi formułować i wykorzystywać wnioski z badań naukowych i własnych obserwacji rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania potrafi dbać o bezpieczeństwo własne, otoczenia i współpracowników M2_U04 M2_U05 M2_U06 M2_U07 M2_U08 M2_U04 M2_U06 M2_U07 M2_U08 M2_K01 M2_K02 M2_K03 M2_K05 M2_K07 K4 wykazuje umiejętność i nawyk samokształcenia M2_K01 5. Formy prowadzonych zajęć Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład 15 1 nieobowiązkowe Seminarium 0 nieobowiązkowe Ćwiczenia 45 4 nieobowiązkowe 6. Tematy zajęć i treści kształcenia W1 Wykład 1 Bakteriofagi i ich znaczenie w terapii. Bakteriofagi: budowa, biologia i rola w terapii W2 Wykład 2 Rola cytokin w immunopatologii. Dyskusja na temat roli cytokin w chorobach o podłożu autoimmunologicznym W3 Wykład 3 Subpopulacje limfocytów, praktyczne znaczenie ich różnicowania. Limfocyty: podział, budowa, rola i funkcje W4 Wykład - Tło immunologiczne glomerulopatii. Glomerulopatie: podział, patogeneza, diagnostyka, leczenie. W5 Wykład Zakażenia wirusowe, bakteryjne grzybicze. Przyczyny, diagnostyka leczenie zakażeń. Strona 4 z 7

5 W6 Genetyczne uwarunkowania schorzeń immunologicznych. Przyczyny, charakterystyka i diagnostyka wybranych chorób uwarunkowanych genetycznie. W7 Wykład 7 - Wybrane choroby wątroby o podłożu autoimmunologicznym. Przyczyny, diagnostyka i leczenie. W8 Wykład 8 - Immunologia rozrodu. Omówienie immunologicznych aspektów ciąży, diagnostyki i leczenia poronień nawykowych W9 Wykład 9 Metody badań immunologicznych i ich praktyczne znaczenie. Omówienie najnowszych metod diagnostyki układu immunologicznego i ich zastosowania. W10 Wykład 10 Leki immunosupresyjne. Omówienie działania i praktycznego zastosowania leków immunosupresyjnych oraz ich wpływu na układ odpornościowy W11 Wykład 11 Immunopatogeneza chorób tkanki łącznej. Przyczyny, diagnostyka i leczenie C1 - Ćwiczenie 6- Poznanie technik biologii molekularnej w diagnostyce zaburzeń układu immunologicznego: (PCR, RT-PCR, Real time PCR, multipleks PCR, SSCP, sekwencjonowanie, hybrydyzacja). (5 godzin) C2 Ćwiczenie 7- Nadwrażliwość typu I, II, III, IV - metody oznaczania mediatorów zapalenia alergicznego testy aktywacji komórek (ocena aktywacji bazofili, eozynofili, limfocytów), oznaczanie przeciwciał IgE.(5 godzin) C3 Ćwiczenie 8 - Autoimmunizacja- metody diagnostyki chorób autoimmunologicznych. Zastosowanie metod immunoenzymatycznych i immunofluorescencji w diagnostyce zaburzeń układu immunologicznego. Czynnościowe oznaczanie funkcji komórki układu immunologicznego-ocena poziomu transkryptów wybranych cytokin. (5 godzin) C4 Ćwiczenie 9- Niedobory odporności- metody diagnostyki niedoborów odpowiedzi humoralnej i komórkowej. Diagnostyka cytometryczna profilu aktywacji wybranych populacji komórek (5 godzin) C5 - Ćwiczenie 10 - Zaburzenia układu immunologicznego w zakażeniach wirusowych, bakteryjnych i pasożytniczych. Zastosowanie testu ELISA i Western blot w diagnostyce wybranych zakażeń układu odpornościowego.(5 godzin) C6 Ćwiczenie 11- Immunoprofilaktyka i immunoterapia. Wykorzystanie hodowli komórkowych do oceny wpływu mediatorów odpowiedzi zapalnej na funkcję komórki in vitro. (5godzin) C7 Ćwiczenie 1 Wybrane diagnostyczne metody immunologiczne. Prezentacja metod i interpretacja wyników diagnostycznych badań immunologicznych: cytometria przepływowa C8 - Ćwiczenie 2 - Wybrane diagnostyczne metody immunologiczne. Prezentacja metod i interpretacja wyników diagnostycznych badań immunologicznych: hodowle tkankowe (stymulacja swoistymi i nieswoistymi mitogenami), metody izotypowe (w pracowni izotypowej klasy III i Z) C9 - Ćwiczenie 3 - Wybrane diagnostyczne metody immunologiczne. Prezentacja metod i interpretacja wyników diagnostycznych badań immunologicznych: metoda immunoenzymatyczna (ELISA), metody Strona 5 z 7

6 tworzenia i stosowania norm dla poszczególnych metod immunologicznych C10 - Ćwiczenie 4 - Wybrane diagnostyczne metody immunologiczne. Prezentacja metod i interpretacja wyników diagnostycznych badań immunologicznych: oznaczanie preformowanych przeciwciał - % PRA, crossmath dla doboru do transplantacji narządów unaczynionych, oznaczanie poziomu przeciwciał przeciw antygenom zgodności tkankowej klasy I i II. C11 - Ćwiczenie 5 - Wybrane diagnostyczne metody immunologiczne. Prezentacja metod i interpretacja wyników diagnostycznych badań immunologicznych: metody genetyczne (oznaczanie ekspresji antygenów zgodności tkankowej klasy I i II u potencjalnych biorców narządów) 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W1-W11, U1-U4, K1-K4 W1-W11, U1-U4, K1-K4 Symbole form prowadzonych zajęć C1-C7 (w 1M24) W1-W11, C8-C11 8. Kryteria oceniania Sposoby weryfikacji efektu kształcenia Raport z ćwiczeń Kolokwium (test z oceną) Kryterium zaliczenia Zaliczenie raportu z ćwiczeń poprzez poprawne wykonanie poleceń zawartych w sprawozdaniu, w co najmniej 60%. Zaliczenie kolokwium w przypadku uzyskania min. 60% poprawnych odpowiedzi Forma zaliczenia przedmiotu: egzamin testowy, 50 pytań, 4 odpowiedzi, trzy dystraktory ocena kryteria 9. Literatura W tym polu definiujemy kryteria zaliczenia dla konkretnej metody oceniania. Wymagane jest określenie jedynie kryterium zaliczenia. Wymagania związane z uzyskaniem różnych oceny można określić fakultatywnie 2,0 (ndst) Nie zna (udzielił mniej niż 60% prawidłowych odpowiedzi) 3,0 (dost) Zna dostatecznie (udzielił co najmniej 60% prawidłowych odpowiedzi) 3,5 (ddb) Zna ponaddostatecznie (udzielił co najmniej 70% prawidłowych odpowiedzi) 4,0 (db) Zna dobrze (udzielił co najmniej 80% prawidłowych odpowiedzi) 4,5 (pdb) Zna ponad dobrze (udzielił co najmniej 85% prawidłowych odpowiedzi) 5,0 (bdb) Zna bardzo dobrze (udzielił co najmniej 90% prawidłowych odpowiedzi) Literatura obowiązkowa: 1. Gołąb J., Jakóbisiak M., Lasek W., Stokłosa T.: Immunologia. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa Nowaczyk M., Górski A.: Podstawy Immunologii Klinicznej (cz. I i II), Oficyna Wydawnicza WUM. Warszawa Kowalski M.: Immunologia kliniczna. Mediton, Łódź Strona 6 z 7

7 4. Lasek W.: Immunologia. Podstawiwe zagadnienia i aktualności. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa Playfair J.H.L., Chain B.M.: Immunologia w zarysie. Wydawnictwo lekarskie PZWL. Warszawa Zembala M., Górski A.: zarys immunologii klinicznej. Wydawnictwo lekarskie PZWL. Warszawa Literatura uzupełniająca: 1. Badania immunogenetyczne w transplantologii i diagnostyce. Praca zbiorowa pod red. Katarzyny Boguni Kubik. I-BIS, Rich R. R.. Clinical Immunolog. Principles and Practice (third edition), Kalkulacja punktów ECTS (1 ECTS = od 25 do 30 godzin pracy studenta) Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Wykład 15 Seminarium 5 Ćwiczenia 45 Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): Przygotowanie studenta do zajęć 40 Przygotowanie studenta do zaliczeń 30 Inne (jakie?) 11. Informacje dodatkowe Razem 130 Wszystkie inne ważne dla studenta informacje nie zawarte w standardowym opisie np. dane kontaktowe do osoby odpowiedzialnej za dydaktykę, informacje o kole naukowym działającym przy jednostce, informacje o dojeździe na zajęcia, informacja o konieczności wyposażenia się we własny sprzęt bhp; informacja o lokalizacji zajęć; link to strony internetowej katedry/zakładu itp. Podpis Kierownika Jednostki Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus Strona 7 z 7