Biofizyka. II wydział Lekarski. Biofizyka. Prof dr hab. n. med. Jacek Przybylski. drugi, letni. Podstawowy. nie

Transkrypt

1 Biofizyka 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia (kierunek studiów, poziom i profil kształcenia, forma studiów, np. Zdrowie publiczne I stopnia profil praktyczny, studia stacjonarne): II wydział Lekarski II WL, Fizjoterapia, studia jednolite magisterskie, stacjonarne Rok akademicki: 2018/2019 Nazwa modułu/przedmiotu: Kod przedmiotu (z systemu Pensum): Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Rok studiów (rok, na którym realizowany jest przedmiot): Semestr studiów (semestr, na którym realizowany jest przedmiot): Typ modułu/przedmiotu (podstawowy, kierunkowy, fakultatywny): Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz stopnie naukowe wszystkich wykładowców prowadzących przedmiot): Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Erasmus): Osoba odpowiedzialna za sylabus (osoba, do której należy zgłaszać uwagi dotyczące sylabusa): Biofizyka Zakład Biofizyki i Fizjologii Człowieka Adres: Warszawa ul Chałubińskiego 5; tel , fax ; Prof dr hab. n. med. Jacek Przybylski I drugi, letni Podstawowy dr Piotr Jeleń, dr Wojciech Baran, dr Jakub Zieliński, mgr Tomasz Siedlecki nie Tomasz Siedlecki tsiedlecki@wum.edu.pl Liczba punktów ECTS: 1 2. Cele kształcenia Wiedza: zdobycie pogłębionej wiedzy dotyczącej praw fizycznych opisujących procesy zachodzące w organizmie człowieka jak również zrozumienie sposobu oddziaływania zewnętrznych czynników fizycznych na procesy w organizmie człowieka. Strona 1 z 6

2 Umiejętności : Student potrafi wykorzystać aparaturę fizyczną diagnostyczno-pomiarową oraz dokonać interpretacji niepewności pomiarowej w celu oceny wielkości przepływu lub zmierzenia siły oddziaływania czynników zewnętrznych. Kompetencje: Student potrafi dokonać samooceny swojej wiedzy i umiejętności. Jest świadomy konieczności nieustannego pogłębiania wiedzy w celu doskonalenia zawodowego. 3. Wymagania wstępne 1. Podstawowe prawa fizyczne dotyczące cieczy i gazów, elektryczności i drgań oraz.podstawy matematyczne teorii funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. 2. Przed rozpoczęciem teoretyczne przygotowanie studentów do zajęć sprawdzane jest w formie ustnej lub pisemnej. Studentów obowiązuje opracowanie tematyki teoretycznej ćwiczenia. 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Lista efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia K_W01 K_W03 K_W13 K_U12 K_K02 Treść przedmiotowego efektu kształcenia Student posiada pogłębiona wiedzę niezbędną do opisu podstawowych właściwości fizycznych komórek i tkanek oraz mechanizmów działania czynników fizycznych na organizm człowieka. Prezentuje rozszerzoną wiedzę w zakresie budowy i funkcji organizmu człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem układu mięśniowo-szkieletowego oraz jego sterowania podczas aktywności fizycznej Zna w stopniu zaawansowanym i rozumie mechanizmy działania oraz możliwe działania niepożądane i efekty uboczne zabiegów z zakresu fizjoterapii Posiada zaawansowane umiejętności obsługi sprzętu i specjalistycznej aparatury diagnostyczno-pomiarowej w celu oceny funkcjonalnej pacjenta, niezbędnej w procesie fizjoterapii Potrafi dokonać samooceny poziomu swojej wiedzy i umiejętności zawodowych, zdaje sobie sprawę z konieczności uzupełniania ich przez całe życie i inspirowania procesu uczenia się innych osób; nie podejmuje działań, które przekraczają jego możliwości i kompetencje, w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu zasięga opinii Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) P7SM_WG01 P7SM_WG02 P7SM_WG01 P7SM_WG02 P7SM_WK04 P7SM_UW01 P7SM_KK01 Strona 2 z 6

3 5. Formy prowadzonych zajęć ekspertów. Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład 4 Cały rok Seminarium 0 0 Ćwiczenia Tematy zajęć i treści kształcenia Wykłady: W1. Podstawy fizyczne bioelektryczności i biofizyka mięśni,,wykładowca: mgr T. Siedlecki Tematyka: prawo dyfuzji, elektrodyfuzj i elektroosmoza, ruchliwość jonów oraz przenikalność błon, potencjał Nernsta, potencjał dyfuzyjny, potencjał czynnościowy, Budowa i mechanizm molekularny skurczu, biofizyka skurczu mięśnia i szybkość skurczu według zmodyfikowanej teorii Hille a. W2. Oddziaływanie fal elektromagnetycznych i ultradźwięków na człowieka, wykładowca.: dr J. Zieliński, mgr T.Siedlecki Tematyka: Dźwięki i Ultradźwięki, piezoelektryczność kryształów, kości i drewna, opór akustyczny, współczynnik odbicia, absorpcja ultradźwięków w tkankach, przepływy i zjawisko Dopplera, efekt termiczny i mechaniczny. Rodzaje fal elektromagnetycznych: promieniowanie laserowe i promieniowanie rentgenowskie, efekty oddziaływania lasera, głębokość penetracji światła, efekty działania zmiennego pola elektrycznego i zmiennego pola magnetycznego na tkanki. Ćwiczenia laboratoryjne ( 6) : C1 Pomiary potencjału dyfuzyjnego C2 Audiometria, akustyka fizjologiczna. C3. Badanie absorpcji promieniowania rentgenowskiego C4. Optyka i promieniowanie laserowe C5. Badanie siły skurczu mięśnia C6. Badania przepływów krwi metodą Dopplera 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia K_W01 Symbole form prowadzonych zajęć W2 C6,C4,C3,C2,C1 Sposoby weryfikacji efektu kształcenia Kolokwium ustne z tematyki oraz Kryterium zaliczenia spośród 5 pytań, zdanie egzaminu końcowego, pomiarowych. K_W03 W1 C5 Kolokwium ustne z każdego ćwiczenia, spośród 5 zadanych pytań, zdanie egzaminu końcowego, pomiarowych Strona 3 z 6

4 K_W13 W1,W2 C2, C3, C6 Kolokwium ustne z każdego ćwiczenia, spośród 5 zadanych pytań, zdanie egzaminu końcowego, pomiarowych, K_U12 C6,C5,C4,C3,C2 Kolokwium ustne z każdego ćwiczenia, spośród 5 zadanych pytań, zdanie egzaminu końcowego, pomiarowych Forma zaliczenia przedmiotu: Test egzaminacyjny do którego dopuszczeni są studenci, którzy zaliczyli ćwiczenia obejmuje tematykę wykładów i ćwiczeń. Za bardzo dobre przygotowanie do każdego z ćwiczeń studenci uzyskują 2 punkty dodatkowe, które dodawane są do wyniku testu egzaminacyjnego. Aby zdać test egzaminacyjny należy uzyskać minimum 30 punktów z testu i 36 punktów łącznie z testu i ćwiczeń. Ocena z Biofizyki ustalana jest na podstawie łącznej liczby punktów. 8. Literatura ocena 2,0 (ndst) Mniej niż 36 punktów 3,0 (dost) Minimum 36 punktów 3,5 (ddb) Co najmniej 41 punktów 4,0 (db) Co najmniej 46 punktów kryteria 4,5 (pdb) Co najmniej 51 punktów z testu 5,0 (bdb) Co najmniej 56 punktów Literatura obowiązkowa: 1. Jaroszyk F.: Biofizyka. PZWL, Warszawa Literatura uzupełniająca: 1. Pilawski A. (red.): Podstawy biofizyki. PZWL, Warszawa Miękisz S., Heinrich A.: Wybrane zagadnienia z biofizyki. Volumed, Warszawa Kalkulacja punktów ECTS (1 ECTS = od 25 do 30 godzin pracy studenta) Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Strona 4 z 6

5 Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Wykład Seminarium 0 0 Ćwiczenia Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): W tym polu opisujemy nakład samodzielnej pracy przeciętnego studenta konieczny aby zaliczyć przedmiot. W kalkulacji należy uwzględnić m.in. konieczność przygotowania się do zajęć, wykonania pracy domowych, przygotowania się do zaliczeń itp. Przygotowanie studenta do zajęć Przygotowanie studenta do zaliczeń Razem Informacje dodatkowe Ćwiczenia : 1. Ćwiczenia laboratoryjne studenci wykonują w grupach ćwiczeniowych co najmniej 6-cio osobowych 2. Obecność na ćwiczeniach jest obowiązkowa. Każda nieobecność musi być usprawiedliwiona, a ćwiczenie należy odrobić w terminie ustalonym z osobą odpowiedzialną za dydaktykę. Usprawiedliwieniem może być zwolnienie lekarskie, bądź zaświadczenie o zaistnieniu wypadku losowego. 3. Warunkiem zaliczenia jest zaliczenie części teoretycznej ( odpowiedź ustna na początku zajęć) i części praktycznej ( wykonanie ćwiczenia i napisanie sprawozdania) 4. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium końcowego jest zaliczenie wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych. 5. Studenci, którzy nie zaliczyli ćwiczeń laboratoryjnych są niedopuszczeni do zaliczenia przedmiotu Studenci, którzy nie zaliczą danego ćwiczenia, mają obowiązek przystąpić do zaliczenia poprawkowego w najbliższym terminie. Nie zaliczenie danego ćwiczenia w pierwszym terminie i w terminie poprawkowym powoduje chwilową utratę możliwości dalszego poprawiania. Dalszy termin poprawkowy ustalany jest dopiero po zakończeniu wszystkich ćwiczeń. Strona 5 z 6

6 Podpis Kierownika Jednostki Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus Strona 6 z 6