Plan pracy dydaktyczno - wychowawczej r.

Transkrypt

1 Nauczyciel: Oddział: I, Krasnoludki, 3-latki Temat tygodnia: Zimo, baw się z nami! Termin realizacji: r. Plan pracy dydaktyczno - wychowawczej r. TEMAT DNIA: Witaj Bałwanku! / poniedziałek PP: I/1,2 III/1,2 IV/1 VIII/1,3 IX/2 XI/1 XIII/1,2 XIV/3 ŚRODKI REALIZACJI: 1. Piosenka powitalna: Nasz Bałwanek. Nauka piosenki o bałwanku. Rozmowa na temat treści piosenki. 2. Improwizacje na janczarach do utworu B. Lülinga Galopka Telegraf op. 95 (C. Orff) 3. Zabawa matematyczna: Kule śniegowe. (element mat. wg E. Gruszczyk Kolczyńskiej) 4. Praca plastyczna: Zimowy bałwanek. Elementy orgiami. 5. Spacer w pobliżu przedszkola. Obserwowanie zimowego krajobrazu. KRYTERIA SUKCESU: - podejmie próbę śpiewu piosenki, - powtórzy za N. każdy wers I zwrotki piosenki, - zaśpiewa melodię na jednej sylabie, - opisze wygląd bałwanka, - powie czy bałwanek boi się mrozu/wiatru? - określi czy sam boi się mrozu i wiatru, - nazywa instrument, na którym zagra, - zaprezentuje dwa sposoby gry na janczarach (potrząsanie i uderzanie o dłoń). - gra wybranym sposobem rytmicznie na janczarach do zaproponowanej przez N. muzyki, - kładzie przed sobą dywanik matematyczny, - wyciąga z koperty elementy, - układa 3 białe kółka tworząc bałwanka (pionowo: od najmniejszego do największego koła), - przelicza kółka, - podaje wynik dodawania, - wykorzystując elementy z poprzedniej zabawy nakleja je na kolorową kartkę papieru, - dokleja bałwankowi czapkę i nos, - białą farbą za pomocą patyczków do uszu stawia kropki śnieżynki, a czarną guziki, - nazwie zachodzące zjawiska atmosferyczne, - opisze zmiany jakie zaszły w ostatnim czasie w krajobrazie,

2 TEMAT DNIA: W królestwie zimowej wróżki. / wtorek PP: I/1,2 II/4,5 III/1,2 V/3,4 VII/2 XI/1 ŚRODKI REALIZACJI: 1. Co widać za oknem? obserwacja. N. wchodzi do sali ubrany cały na biało. Śpiewa piosenkę pt. Wesoła wróżka, zwrotka II. Zaprasza dzieci do okna. 2. Przejście przez tunel gimnastyczny do Królestwa zimowej wróżki. W tle słychać utwór Galopka. Dzieci idą przez śnieżne zaspy (unoszą wysoko kolana). Na podłodze mogą byś porozkładane przeszkody, przez które dzieci muszą przejść, unosząc wysoko kolana lub też jedynie wyobrażać sobie śnieżne zaspy. 3. Zabawa w mróz, który zamraża kropelki wody i z nich powstają śnieżynki. Improwizacja ruchowa do muzyki wg R. Labana. Dzieci stoją nieruchomo w rozsypce, trzymając w ręku białe chusty. N. włącza akompaniament do piosenki Wesoła Wróżka. Zimowa Wróżka, śpiewając piosenkę podchodzi do każdego dziecka i dotyka je magiczną różdżką. Dotknięte przez Wróżkę dziecko zamienia się w śnieżynkę i w takt muzyki delikatnie, na paluszkach, tańczy z chustą, wiruje, macha subtelnie chustą. 4. Zabawa ruch z elementem rzutu: rzucanie śnieżkami. Dzieci zwijają jedną dłonią chusty tak, by zmieściły się w garści. Udają, że zbierają śnieg z ziemi i lepią z niego śnieżkę. Czynność tą wykonują raz prawą, innym razem lewą ręką. Następnie rzucają się w ubranie śnieżnymi kulkami. Zmarznięte dzieci próbują ogrzać się, wykonując charakterystyczne gesty klepania się po rękach i tupania. 5. Biało dookoła utrwalenie białego koloru KRYTERIA SUKCESU: - podejdzie do okna zachowując zasadę bezpieczeństwa, - opisze pogodę za oknem, - nazwie kolor, którego jest najwięcej. - przechodzi przez tunel zachowując zasadę bezpieczeństwa, - omija przeszkody unosząc wysoko kolana, - zachowuje bezpieczny odstęp od pozostałych osób, - stoi nieruchomo trzymając białą chustę, - po dotknięciu przez czarodziejską różdżkę zaczyna tańczyć, wirować z chustą, - wykona improwizowany zimowy taniec, - zwija chustę chowając ją w garści, - naśladuje ruch rzucania śnieżką, - klepie się po rękach, - tupie naśladując ruch ogrzewania się, - podnosi z ziemi chustę, - zachowuje się ostrożnie podczas rzutu śnieżką, - wymienia przedmioty, które kojarzą mu się z bielą, - na przerwę w muzyce przynosi na środek dywanu białą rzecz/zabawkę z sali,

3 6. Eksperyment przyrodniczy: ciepłe czy zimne? Maczanie dłoni w miskach z wodą ciepłą i zimną. Określanie, która woda jest zimna (pochodzi ze Śnieżnej Krainy) 7. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych z krążkami. 8. Wyjście do ogrodu przedszkolnego. Obserwowanie płatków śniegu przez lupę. - określa czy w Śnieżnej Krainie jest zimno czy ciepło, - macza dłoń w dwóch pojemnikach z wodą: ciepłą i zimną, - określa, która woda pochodzi ze Śnieżnej krainy, - trzyma krążek w rękach i obraca nim naśladując kierowanie samochodu, - chodzi z krążkiem na głowie zachowując prawidłową postawę ciała, - stara się by krążek nie spadł na podłogę, - siedząc z wyprostowanymi nogami przenosi je złączone z jednej strony krążka na drugą, - trzymając krążek między nogami unosi je do góry tak, by krążek nie spadł, - przeskakuje przez krążek na dźwięk tamburyna, - w klęku podpartym stara się dotknąć czołem do krążka, - opisze wygląd wybranej śnieżynki, - obejrzy płatki śniegu z wykorzystaniem lupy, - zaprezentuje sposób korzystania z lupy, - ustawi się w parze z kolegą. TEMAT DNIA: Ślady na śniegu. /środa PP: I/1,2,3 III/1,2 V/3,4 IX/2 X/1 XII/1 XIV/5,6 ŚRODKI REALIZACJI: 1.Opowiadanie B. Szelągowskiej pt. Leśni detektywi. (Zał. 2) Rozmowa nt treści opowiadania. 2. Zabawa odkrywcza: Odkrywam ślad. (różnicowanie: mały duży). El. mat. E. Gruszczyk Kolczyńskiej. Każde dziecko otrzymuje małą karteczkę z narysowanym śladem świecą. Zadaniem dzieci jest pomalować kartkę kredką tak, by odkryć jaki ślad znajduje się na kartce papieru. Dzieci dopasowują duży ślad na kartce do małego śladu i naklejają go w rogu swojej kartki. Mały ślad otaczają pętelką za pomocą kredki. KRYTERIA SUKCESU: - odpowie na pytania dotyczące opowiadania, - zgłosi chęć wypowiedzenia się przez podniesienie ręki, - cierpliwie czeka na swoją kolej, - pokoloruje kartkę wybranym kolorem kredki, - dopasuje mały ślad do dużego śladu, - opisze swoje ślady, - otoczy pętelką mały ślad.

4 3. Zabawa ruchowa z el. biegu: Zlodowaciałe stwory N. wybija rytm do poruszania się. Na sygnał przerwę w akompaniamencie, dzieci zatrzymują się i tworzą zamrożone postacie. 4. Zabawa plastyczna: Mój trop. Stemplowanie. 5. Zostawię po sobie ślad zabawa konstrukcyjna. Konstruowanie śladów z patyczków po lodach. 6. Mali detektywi Zabawa w tropienie, próba odgadnięcia, kto pozostawił ślady na śniegu (zwierzęta, ptaki, ludzie) N. pokazuje dzieciom 4 5 butów (dziecięce, damskie, męskie duży rozmiar itp.), w tym but, którym zrobiła ślady. Dzieci przyglądają się ich podeszwom i próbują odgadnąć, który but zostawił te ślady. Aby sprawdzić czy prawidłowo odgadły, wskazane przez nauczycielkę dzieci, odbijają ślady pozostałych butów. Porównywanie śladów (kształtu, wielkości, odbitych wzorów). Dzieci mogą używać również lup. - reaguje na zatrzymanie muzyki, - staje bez ruchu gdy muzyka przestaje wybrzmiewać, - przemieszcza się po sali w rytm wystukiwanej muzyki, - odbije na kartce papieru wycięte przez N. w ziemniaku ślady, - opisze odbite ślady, - odłoży swoją pracę w wyznaczone miejsce, - umyje ręce zachowując zasadę oszczędności wody oraz mydła, - układa przed sobą dywanik matematyczny, - rozkłada na dywaniku otrzymane patyczki po lodach, - tworzy własny ślad, - opisuje stworzony ślad, - określa kto mógł zostawić taki ślad. - odciśnie ślad wybranego buta, - opisze powstałe ślady, - porówna odciśnięte ślady, - określi do kogo mogą należeć powstałe ślady, - wskaże ślady, które mogły zrobić zwierzęta lub ptaki, - wymieni nazwy zwierząt, które mogły zostawić ślady na śniegu, TEMAT DNIA: Jak się ubieramy na zimowe zabawy? / czwartek PP: I/1,2 II/4,5 III/1,2 IV/2 V/1,3,4 XIII/1,2,3 ŚRODKI REALIZACJI: 1. Zabawa ruchowa: Znajdź swoje rękawice KRYTERIA SUKCESU: - kładzie swoje rękawice na dywanie, - spaceruje w rytm muzyki, - na przerwę w muzyce znajduje swoją parę rękawic, - podejmuje próbę samodzielnego założenia rękawic.

5 2. Zabawa dająca świadomość własnego ciała i przestrzeni Zimno, zimno (wg M. Bogdanowicz) (Zał.1) Uczestnicy zabawy siedzą w kręgu na krzesłach. (I) uderzają palcami rąk o siebie, (ref. I) klaszczą, (ref. II) uderzają palcami nóg o podłogę, (ref. II) tupią. 3. W co się ubrać? rozwiązanie sytuacji problemowej z elementem improwizacji ruchowej. Wróżka chce zabrać lalkę na zimowy spacer. Lala nie bardzo wie, w co ma się ubrać na dwór. Przebiera w ubrankach pasujących do różnych pór roku. Jest bardzo zagubiony/a. Wróżka prosi dzieci o podpowiedzenie misiowi/lali, co powinien/powinna założyć. Dzieci poddają propozycje. Dzieci naśladują ruchem zakładanie podanej przez jedno z dzieci części garderoby zimowej. 4. Zabawa matematyczna: Do pary. (elementy matematyki wg E. Gruszczyk- Kolczyńskiej) 5. Zabawa ruchowa: Złóż swój szalik (inspiracja: Metoda W. Sherborne) 6. Wyjście na spacer. Obserwowanie ubioru kolegów, koleżanek oraz osób spotkanych podczas spaceru. - przynosi krzesło i ustawia na dywanie tworząc koło, - mówi słowa rymowanki, - uderza palcami o siebie, - klaszcze rytmicznie, - uderza palcami nóg o podłogę, - tupie rytmicznie, - poda propozycję ubioru lalki na zimowy spacer, - podejmie próbę pomocy lalce, - wymieni części garderoby przydatne podczas zimowego spaceru, - pokaże jak założyć daną część garderoby jednocześnie nazywając ją, - kładzie przed sobą dywanik matematyczny, - wyciąga z koperty otrzymane elementy, - układa wyciągnięte elementy na dywaniku, - dobiera w pary rękawiczki według wzoru znajdującego się na nich, - układa pary rękawic od lewej do prawej (jedna para pod drugą), - przelicza rękawice i pary rękawic, - przynosi z szatni swój szalik, - ustawia się w pary, - wraca do sali, - kładzie rozłożony szalik na dywanie, - maszeruje w rytm tamburyna po dywanie przekraczając szaliki zaspy, - na sygnał dzwoneczka podchodzi do swojego szalika, - składa szalik w jak najmniejszą kosteczkę lub zwija w rulon (tak, by zmieścił się on do kieszeni), - opisze ubiór osób spotkanych na spacerze, - określi różnice w ubraniu swoim i kolegi, - oceni, czy jego ubiór jest adekwatny do zimowej pogody, - wyjaśni, dlaczego należy ubierać się ciepło w zimowe dni,

6 TEMAT DNIA: Bezpieczne zabawy zimowe. / piątek PP: I/1,2 III/1,2,3,4 IV/1 V/3,4 VI/2 VII/2 IX/2 X/1 XIV/2,5 XV/5 ŚRODKI REALIZACJI: 1. Teatrzyk na podstawie B. Szelągowskiej: Zimowe zabawy. (zał. 3). N. inscenizuje z podziałem na role treść utworu wykorzystując pacynki/sylwety postaci. 2. Rozmowa dotycząca treści utworu z elementami ruchu. W co dzieci chciały bawić się z dziadkiem na śniegu? Przedszkolaki naśladują ruchem zabawy proponowane przez dzieci z teatrzyku (rzucanie się śnieżkami zwrócenie uwagi, że nie wolno lepić twardych śnieżek, a rzucać się można jedynie w ubranie; jazda na łyżwach przypomnienie, dlaczego na łyżwach możemy jeździć jedynie na lodowisku; lepienie bałwana dzieci przypominają, co jest potrzebne bałwanowi węgielki, marchewka, garnek, miotła; jazda na sankach przypomnienie, iż bezpiecznie jeździmy z daleka od samochodów). Dlaczego szkoda zimą siedzieć w domu? Na co należy pamiętać podczas zabaw na śniegu? Po raz kolejny przypomnienie o bezpieczeństwie podczas zabaw. 3. Utrwalenie prawa do zabawy. Lepienie bałwana w sali. 3. Układanie zimowych puzzli. Element mat. wg E. Gruszczyk Kolczyńskiej. Dzieci układają porozcinane obrazki przedstawiające wspomniane w opowiadaniu KRYTERIA SUKCESU: - usiądzie na dywanie w taki sposób, by nie przeszkadzać kolegom w oglądaniu teatrzyku, - usiądzie w siadzie skrzyżnym zwracając uwagę na prawidłową postawę ciała (wyprostowane plecy), - odpowie na pytania dotyczące treści utworu, - wymieni zabawy zimowe, wymienione przez dzieci i dziadka, - wskaże obrazek przedstawiający opisywaną zabawę, - wyjaśni, dlaczego należy dbać o bezpieczeństwo podczas zabaw zimowych, - określi, dlaczego nie wolno jeździć na łyżwach na rzece/jeziorze, - powie, o czym należy pamiętać podczas zabawy śnieżkami, - wymieni elementy, z których składa się bałwan, - naśladuje ruchem wymieniane zabawy zimowe, - wyjaśni, co oznacza prawo do zabawy, - wyjaśni, że prawo do zabawy obowiązuje także podczas zabaw zimowych na śniegu, nie tylko w sali/domu, - pomoże nałożyć kule wykonane z papieru przez N. od największej do najmniejszej, - pomoże przypiąć bałwanowi guziki, - nałoży bałwanowi kapelusz, - pomoże w przymocowaniu nosa oraz miotły bałwankowi, - nazwie elementy, z których składa się bałwanek, - każde z wymienionych wcześniej słów podzieli na sylaby klaszcząc rytmicznie, - ułoży dywanik przed sobą na podłodze, - wyciągnie z koperty elementy znajdujące się w kopercie i ułoży je na dywaniku, - ułoży obrazek z części,

7 zabawy zimowe. - dokończy zdanie, Po ukończonym układaniu każde dziecko kończy zdanie: Moja układanka przedstawia 4. Zestaw 8. Ćw. gimnastyczne z szarfami. - na sygnał znajduje sobie parę z takim samym kolorem szarfy, - przechodzi po szarfie stopa za stopą utrzymując równowagę, - układa szarfę na podłodze tworząc z niej okrąg, - wchodzi do środka okręgu utworzonego z szarfy, - przewleka szarfę z dołu do góry i w drugą stronę, - wskakuje do okręgu ułożonego z szarfy tak, by nie dotknąć szarfy stopami, - wyskakuje z okręgu uformowanego z szarfy, - siedząc w siadzie skrzyżnym trzyma w jednej ręce szarfę tak by luźno zwisała, - wciąga powietrze nosem, - wydycha powietrze ustami w stronę szarfy wprawiając ją w ruch, - unosi szarfę wysoko do góry wpinając się na palcach, 5. Saneczkarstwo. Pierwsze próby uprawiania sportów zimowych. - maszeruje po obwodzie koła. - cierpliwie czeka na swoją kolej, - zjeżdża na sankach z pobliskiego wzniesienia pod nadzorem nauczyciela, - określa wygląd spadających płatków śniegu, - opisuje wygląd śniegu, - spaceruje w parze z kolegą. Zabawy ruchowe: 1. Płatki śniegu. Dzieci poruszają się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy wykonują obrót wokół własnej osi z rękami uniesionymi do góry i opadają wolno do przysiadu są spadającymi płatkami śniegu. 2. Z. muzyczno ruchowa z piłką. Siad skrzyżny w kole. N. włącza muzykę. Jedno z dzieci otrzymuje piłkę. Jego zadaniem jest poturlać piłkę do dziecka siedzącego jak najdalej i wypowiedzenie jego imienia. Na stop w muzyce, dziecko, które ma piłkę w rękach wstaje i podnosi ją wysoko do góry wspinając się na palcach. 3. Zabawa ruchowa Śnieg i mróz (CD Nasz bałwanek) W trakcie odtwarzanej z płyty piosenki dzieci maszerują swobodnie po całej sali. Chwilowe zatrzymanie nagrania jest sygnałem do odwrócenia się w kierunku nauczyciela Królowej Zimy, który wypowiada jedno z magicznych zaklęć : śnieg lub mróz. Na słowo śnieg dzieci naśladują ruchami rąk spadają- ce z nieba płatki śniegowe, na słowo mróz ruch rozgrzewania rąk na mrozie.

8 4. Zabawa ruchowa Dziwne kroki Wszyscy maszerują w kole. Osoba prowadząca porusza się w specyficzny sposób, dzieci idące za prowadzącą osobą naśladują jej sposób poruszania się. Zmiana osoby pokazującej krok. 5. Zabawa ruchowa:,,śnieżne wykopy. Dzieci otrzymują laski gimnastyczne. Udają, że to łopaty i naśladują odgarnianie śniegu. ANEKS DO PLANU: Zabawy swobodne: FORMA REALIZACJI KRYTERIA SUKCESU - potrafi zorganizować sobie przestrzeń do zabawy swobodnej, - wie, że zabawki przedszkolne nie stanowią jego własności, - dzieli się zabawkami, - pożycza zabawkę przyniesioną z domu, - pokazuje kolegom jak bawić się jego zabawką, - reaguje adekwatnie na zasłyszaną melodię do sprzątania - współpracuje w zabawie, - przestrzega zasad bezpiecznej zabawy - dba o przedszkolne zabawki, Czynności organizacyjne i samoobsługowe: - przychodząc do przedszkola wita się słowami: dzień dobry, wychodząc żegna się mówiąc: do widzenia, - reaguje na sygnały umowne funkcjonujące w grupie - zachowuje ostrożność w czasie porządkowania sali, - potrafi znaleźć sobie parę, - ustawia się w parze, - podczas spaceru nie odchodzi od grupy,

9 - podejmuje próby samodzielnego zdejmowania i wkładania odzieży i obuwia, - otrzepuje obuwie ze śniegu/błota przed wejściem do budynku przedszkola, - korzysta z urządzeń sanitarnych zgodnie z ich przeznaczeniem i zasadą bezpieczeństwa oraz higieny, - wyciera dłonie tylko we własny ręcznik, - stosuje się do zasad oszczędnego korzystania z wody oraz mydła, - bierze udział w organizowanych zajęciach i zabawach proponowanych przez N., - reaguje na umowne sygnały ustalone w grupie, - przestrzega zasad kodeksu zachowania, - stara się zjadać posiłek do końca, - odchodząc od stołu używa zwrotu grzecznościowego: dziękuję, Załączniki: 1. I. Zimno, zimno, zimno nam w paluszki, zimno, zimno, zimno w rączki nam. Tralala, la, tralala, klaszczemy rękami, tralala, la, tralala, teraz ciepło nam / 2x II. Zimno, zimno, zimno nam w paluszki, zimno, zimno, zimno w nóżki nam. Tralala, la, tralala, tupiemy nogami, tralala, la, tralala, teraz ciepło nam / 2x 2. Leśni detektywi, B. Szelągowska W nocy napadało dużo śniegu. Pan leśniczy ze swoją wnuczką postanowili wybrać się do lasu. Założyli ciepłe kurtki i czapki, bo było bardzo zimno na dworze. Ale mróz szczypie w policzki zawołała radośnie Kasia. A na dodatek nikt tędy jeszcze nie chodził. Cała ścieżka zasypana śniegiem. Kasiu, podejdź szybko do mnie. Zobacz ktoś tu przed chwilą spacerował. O tu! Widzisz te malutkie ślady? zapytał dziadek. Ciekawe do kogo mogą one należeć? zastanawiała się dziewczynka. Spójrz Kasiu w górę. Zobacz kto siedzi na gałęzi i zajada jarzębinę odezwała się wróżka, która pojawiła się nagle koło dziewczynki. Wróżko, jak się cieszę, że nas odwiedziłaś! Zawołała uradowana Kasia i przytuliła się do niej mocno. Razem z dziadkiem oglądamy ślady zwierząt na śniegu. Chodź z nami wróżko, bardzo cię prosimy! Tak wróżko, będzie nam bardzo miło odpowiedział dziadek Kasiu, a czy ty już wiesz kto zostawił te ślady? Tak, to ten ptaszek z czerwonym brzuszkiem. To gil odpowiedział dziadek i ruszył dalej. I tu znowu widzę jakieś ślady na śniegu. Chyba

10 zostawiło je jakieś szare zwierzątko, z długimi uszami. To zając! Zajączki mają długie uszy i szare futerko! Widziałam w swojej książeczce powiedziała Kasia. A teraz możesz zobaczyć prawdziwego zajączka. O, widzisz? Jest tam koło tego małego krzaczka. Tak, widzę dziadku. Ale on szybko kica! Pewnie się nas wystraszył zaśmiała się wróżka. A może jest mu zimno i wraca do domu na obiad zastanawiał się dziadek I my też wracajmy do domu. Brrr... Robi się coraz zimniej. I chyba znowu spadnie śnieg. I jutro znowu będziemy mogli oglądać ślady zwierzątek na śniegu. I ja już będę wiedziała jakie ślady zostawiają ptaszki, a jakie zajączek. Tak Kasiu, jesteś już prawdziwym leśnym detektywem powiedziała wróżka. Wróżko, zapraszamy do leśniczówki na gorącą herbatę z sokiem malinowym dodał dziadek i otworzył drzwi. I babcine ciasto z jabłkami! zawołała uradowana z wizyty wróżki, Kasia Zał. 3 Dziadek: Zima na dobre zapanowała; Mróz mocno ściska, choć słonko świeci. Jezioro prawie jest zamarznięte... Co chcecie robić? Powiedźcie dzieci! Dziecko I: Szkoda w miejscu stać Kiedy śniegu tyle wkoło! Pobawmy się w śnieżki. Będzie nam wesoło! (Dzieci rzucają się śnieżkami) Dziecko II: Taki gruby lód na jeziorze. Na łyżwach pojeździmy może? Dziecko I: Choć panuje taki mróz i chłód, nie wiemy jak gruby jest lód. A jak pęknie lód na jeziorze To kto nam wyjść pomoże? Dziecko II: Masz rację! I jeszcze się rozchorujemy! Nie! Tu jeździć nie będziemy. Dziadek: Dobrze mówicie kochane wnuczęta. I musicie o tym zawsze pamiętać, że choć na jeziorze może jest i ślisko, ale najlepsze na łyżwy jest lodowisko! Tam lód nie pęknie pod nami! Przekonacie się sami. Dziecko I: A ja marzę od rana by ulepić dziadku bałwana. Dziecko II: Ja ulepię bałwankowi brzuch, a ty głowę. Dziadek: Ja przyniosę bałwankowi kapelusz niewielki; marchewkę na nos; na oczy węgielki. Dziecko II: To najpierw bałwanka ulepimy a potem na łyżwach pojeździmy. Dziecko I: A może, jak ulepimy już bałwanka to pozjeżdżamy na sankach? Dzieci razem: Tak dziadku, prosimy jutro na łyżwach pojeździmy! Dziadek: Sam chętnie zjadę na sankach. Pójdziemy na górkę obok domu Janka. Tam jest bezpiecznie. Nie jeżdżą samochody. I... zrobimy sobie zawody. Pójdziemy tam zaraz po obiedzie. Szkoda zimą w domu siedzieć.