SYLABUS UPJPII 2013/2014. Ćwiczenia terenowe

Transkrypt

1 SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki i Kultury przedmiot Nazwa kierunku Historia Sztuki Nazwa przedmiotu Ćwiczenia terenowe Rok studiów I SUM Semestr studiów 2 Kod przedmiotu Typ studiów Stacjonarne Język Polski Typ przedmiotu (obowiązkowy, Obowiązkowy wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób Dr Natalia Krupa prowadzących przedmiot Sposób realizacji Ćwiczenia Wymagania wstępne Ogólna wiedza z zakresu historii, historii sztuki i rzemiosła artystycznego zdobyta podczas studiów pierwszego stopnia Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1 Cele Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Treści merytoryczne (skrócony opis Treści merytoryczne (pełny opis Prezentacja multimedialna M. 2 Zajęcia terenowe M. 3 M. 4 Celem zajęć jest wykształcenie u słuchaczy umiejętności nakreślenia problematyki artystycznej dzieła w terenie w oparciu o zdobytą wcześniej wiedzę oraz obserwację w terenie. Zaliczenie bez oceny. Warunkiem zaliczenia jest systematyczny i aktywny udział w zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności) - W.1 i przedstawienie przygotowanej pracy - referatu (oceniany jest stan badań, opis, umiejętność w zarysowaniu krótkiej problematyki artystycznej, oceniany jest sposób operowania aparatem naukowym) W.2. Idea ćwiczeń terenowych T.1 Organizacja ćwiczeń terenowych T. 2 Ćwiczenia terenowe T. 3 Organizowanie zajęć w terenie daje możliwości T. 1 pogłębienia terminologii w zakresie nauk humanistycznych, poznaje zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, zdobywanie umiejętność krytycznej analizy i interpretacji różnych rodzajów dzieł sztuki. Zajęcia terenowe organizowane są w formie spotkań T. 2 w terenie jak i całodniowych objazdów zabytkoznawczych (1 dzień = 10h zajęć). Podczas

2 Efekty zdefiniowane dla przedmiotu Student nabywa umiejętności analizy i interpretacji dzieła sztuki Odniesienie do kierunkowych efektów K_W02; K_W07; K_U05 zajęć omawiana będzie tematyka dotycząca: inwentaryzacji i dokumentacji zabytków W ramach ćwiczeń terenowych zostanie przedstawiona problematyka dotycząca zasad przechowywania zabytków oraz studenci będą mieli także okazję wziąć udział w przeglądach konserwatorskich. Ponadto udział w naukowym objeździe uczy studenta współdziałania w grupie i przyjmowania różnych w niej ról oraz zapoznaje go z aktualnymi wydarzeniami artystycznymi i nowymi zjawiskami w sztuce w różnych ośrodkach. Treści omawiane w trakcie zajęć, wspomagające uzyskanie zakładanego efektu Metody i narzędzia dydaktyczne T. 3 Sposoby sprawdzania osiągnięcia założonego efektu T. 1 - T. 3 M. 1-M. 3 Udział w ćwiczeniach terenowych Student potrafi określić czas powstania dzieła, rozpoznać temat ikonograficzny, nakreślić problematykę artystyczną dzieła Student potrafi przygotować pracę pisemną korzystając ze wskazówek wykładowcy Student ma wiedzę o dziedzictwie kulturowym obszaru, po którym odbywa się objazd zabytkoznawczy K_W07; K_U05 T. 1 - T. 3 M. 1-M. 3 Udział w ćwiczeniach terenowych K_U10 T. 1 - T. 3 M. 1-M. 3 Udział w ćwiczeniach terenowych K_W07 T. 1 - T. 3 M. 1-M. 3 Udział w ćwiczeniach terenowych

3 Student potrafi współdziałać w grupie i przyjmować różnych w niej ról Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu K_K02 T. 1 - T. 3 M. 1-M. 3 Udział w ćwiczeniach terenowych Wykaz literatury jest dobierany każdorazowo do obszaru, na którym odbywa się objazd zabytkoznawczy.

4 SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki i Kultury przedmiot Nazwa kierunku Historia Sztuki Nazwa przedmiotu Seminarium magisterskie z historii sztuki nowożytnej Rok studiów I-II SUM Semestr studiów 1-4 Kod przedmiotu Typ studiów Stacjonarne Język Polski Typ przedmiotu (obowiązkowy, Obowiązkowy wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób Prof. dr hab. Adam Małkiewicz prowadzących przedmiot Sposób realizacji Ćwiczenia Wymagania wstępne Ogólne opanowanie wiedzy na poziomie studiów licencjackich Liczba godzin zajęć dydaktycznych 120 Stosowane metody dydaktyczne Wykład na tematy metodologiczne M. 1 Cele Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Treści merytoryczne (skrócony opis Treści merytoryczne (pełny opis Czytanie prac i prezentacja multimedialna przez M. 2 studentów nad prezentowanymi pracami M.3 magisterskimi i innymi przygotowywanymi referatami Umiejętność poprawnego metodologicznie przygotowywania prac naukowych Uczestnictwo w zajęciach, prezentacja referatów, oddanie pracy magisterskiej Określenie tematów prac, zasad metodologicznych i T. 1 zasad ochrony praw autorskich Konsultacje naukowe T. 2 Prezentacje przygotowywanych prac T. 3 Dyskusje nad pracami i referatami T. 4 Propozycje tematów prac ze strony prowadzącego i T. 1 studentów, określenie zasad metodologicznych, podanie instrukcji zapisów bibliograficznych Konsultacje naukowe, z określeniem i T. 2 korygowaniem kierunku badawczego, wskazywanie zasobów źródłowych, pozycji bibliograficznych i innych konsultantów znawców zagadnienia Czytanie przez studentów fragmentów prac T. 3 magisterskich, prezentacja innych referatów Dyskusje na tematy metodologiczne oraz nad T. 4 prezentowanymi pracami magisterskimi i innymi referatami, wspólne uczestnictwo w konferencjach naukowych

5 Efekty zdefiniowane dla przedmiotu Student potrafi posługiwać się aparatem naukowym historyka sztuki, wykorzystywać wiedzę i umiejętności nabyte w trakcie studiów Posiada wiedzę na temat współczesnych metod badawczych Odniesienie do kierunkowych efektów K_W01, K_W02, K_W03, K_W05, K_W07, K_W10, K_U05 Treści omawiane w trakcie zajęć, wspomagające uzyskanie zakładanego efektu Metody i narzędzia dydaktyczne Sposoby sprawdzania osiągnięcia założonego efektu T.1-T.4 M.1-M.3 Praca magisterska Egzamin ustny K_W06, K_U08 T.1 M.1 Praca magisterska Egzamin ustny Zna wybrane teksty źródłowe, potrafi je interpretować i krytycznie oceniać Zna podstawowe pojęcia i zasady prawa autorskiego oraz zarządzania zasobami własności intelektualnej K_U01, K_U03 T.2 M.1-M.3 Praca magisterska Egzamin ustny K_W08 T.1 M.1 Praca magisterska Egzamin ustny

6 SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki i Kultury przedmiot Nazwa kierunku Historia Sztuki Nazwa przedmiotu Historia doktryn artystycznych od starożytności do końca XVII wieku Rok studiów I SUM Semestr studiów 1 Kod przedmiotu Typ studiów Stacjonarne Język Polski Typ przedmiotu (obowiązkowy, Obowiązkowy wybieralny) Imię i nazwisko osoby/osób Prof. dr hab. Adam Małkiewicz prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wykład Wymagania wstępne Brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1 Cele Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Treści merytoryczne (skrócony opis Treści merytoryczne (pełny opis Prezentacja multimedialna M. 2 Celem wykładu jest zapoznanie studentów z piśmiennictwem o sztuce (teoria, historia, krytyka, i inne), od starożytności do końca XVII wieku, ukazującym przemiany poglądów na istotę, zakres, cele i oddziaływanie sztuki oraz na rolę i zadania artysty. Egzamin ustny. Ocena na podstawie punktacji uzyskanej na egzaminie. Przedmiotem wykładu jest piśmiennictwo o sztuce (teoria, historia, krytyka, i inne), od starożytności do końca XVII wieku, ukazujące przemiany poglądów na istotę, zakres, cele i oddziaływanie sztuki. Ponadto przedmiotem wykładu jest piśmiennictwo o sztuce (teoria, historia, krytyka, i inne), od starożytności do końca XVII wieku, ukazujące przemiany poglądów na rolę i zadania artysty. Wykład obejmuje historię europejskiej myśli o sztuce od starożytności do epoki baroku. W kontekście przemiany poglądów na istotę, zakres, cele i oddziaływanie sztuki szczegółowo omówione będą następujące zagadnienia: Zagadnienia ogólne: przemiany pojęcia sztuka, klasyfikacje sztuk; sztuka a piękno ( artystyczny a estetyczny ); piśmiennictwo o sztuce. Starożytność: pojęcia wytworzone przez starożytnych filozofów: (liczba i harmonia, mimesis, antropocentryzm, kalos kaj agathos, idea, T. 1 T. 2 T. 1

7 wyobraźnia twórcza, katharsis); teoria sztuki; początki krytyki artystycznej i historiografii sztuki. Średniowiecze: tradycja późnoantyczna: neoplatonizm; teologia ikony; nurty ikonoklastyczne; estetyka teologów (Augustyn, Bernard z Clairvaux i Sugeriusz, Durandus, Tomasz z Akwinu); traktaty technologiczne i wzorniki; historiografia sztuki średniowieczne ekphrasis i periegezy). Quattrocento: pojawienie się koncepcji rinascimento; teoria sztuki; historiografia sztuki; Leonardo. Cinquecento: Teoria i krytyka dojrzałego renesansu; myśl o sztuce w Europie pn. (Peregrinus Viator, Dürer, reformacji stosunek do sztuki); renesansowa biografistyka artystyczna; studia nad Witruwiuszem i teoria architektury; teoria architektury poza Italią; krąg Michała Anioła i manierystyczna teoria sztuki; kontrreformacja a sztuka; akademie i początki akademizmu. Wiek XVII: Poglądy na sztukę w 1. połowie wieku; francuska teoria architektury; Poussin i akademicka teoria sztuki; spór poussinistów i rubenistów; żywotopisarstwo i historiografia sztuki; początki polskiego piśmiennictwa o sztuce. Wykład dostarczy o historii europejskiej myśli o sztuce od starożytności do epoki baroku. W kontekście przemiany poglądów na rolę i zadania artysty szczegółowo omówione będą następujące zagadnienia: Starożytność: pojęcia wytworzone przez starożytnych filozofów: (liczba i harmonia, mimesis, antropocentryzm, kalos kaj agathos, idea, wyobraźnia twórcza, katharsis); teoria sztuki; początki krytyki artystycznej i historiografii sztuki. Średniowiecze: tradycja późnoantyczna: neoplatonizm; teologia ikony; nurty ikonoklastyczne; estetyka teologów (Augustyn, Bernard z Clairvaux i Sugeriusz, Durandus, Tomasz z Akwinu); traktaty technologiczne i wzorniki; historiografia sztuki średniowieczne ekphrasis i periegezy). Quattrocento: pojawienie się koncepcji rinascimento; teoria sztuki; historiografia sztuki; Leonardo. Cinquecento: Teoria i krytyka dojrzałego renesansu; myśl o sztuce w Europie pn. (Peregrinus Viator, Dürer, reformacji stosunek do sztuki); renesansowa biografistyka artystyczna; studia nad Witruwiuszem i teoria architektury; teoria architektury poza Italią; krąg Michała Anioła i manierystyczna teoria sztuki; kontrreformacja a sztuka; akademie i początki akademizmu. Wiek XVII: Poglądy na sztukę w 1. połowie wieku; T. 2

8 Efekty zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów Student pogłębia wiedzę na temat specyfiki związku doktryn artystycznych kształtujących działalność artystyczną do końca XVII wieku. Student poszerza znajomość terminologii o słownictwo i pojęcia z zakresu doktryn artystycznych. Student potrafi integrować wiedzę z zakresu działalności artystycznej z ideami kształtującymi artystyczne wzorce. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu francuska teoria architektury; Poussin i akademicka teoria sztuki; spór poussinistów i rubenistów; żywotopisarstwo i historiografia sztuki; początki polskiego piśmiennictwa o sztuce. Treści omawiane w trakcie zajęć, wspomagające uzyskanie zakładanego efektu Metody i narzędzia dydaktyczne K_W01 T. 1 M. 1, M. 2 Egzamin Sposoby sprawdzania osiągnięcia założonego efektu K_W02 T. 1 M. 1, M. 2, egzamin K_U04 T. 1, T. 2 M. 1 Egzamin Literatura podstawowa: Wstęp do historii sztuki: przedmiot metodologia zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973, rozdz. 4, 5, 7, 8, 10 Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce od starożytności do 1500 r., wybrał i oprac. J. Białostocki, Warszawa 1978; Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce , wybrał i oprac. J. Białostocki, Warszawa 1985; Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce , wybrał i oprac. J. Białostocki, Warszawa 199 Literatura uzupełniająca: Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce, wyd. 2. Warszawa

9 1976, zwł. część II; Tatarkiewicz W., Historia estetyki, t. I-III (dowolne wydanie) Tatarkiewicz W., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1976

10 SYLABUS UPJPII 2013/2014 Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki i Kultury przedmiot Nazwa kierunku Historia Sztuki Nazwa przedmiotu Historia estetyki Rok studiów II SUM Semestr studiów 3 Kod przedmiotu Typ studiów Stacjonarne Język Polski Typ przedmiotu Obowiązkowy Imię i nazwisko osoby/osób Ks. dr Szymon Tracz prowadzących przedmiot Sposób realizacji Konwersatorium Wymagania wstępne Znajomość historii powszechnej i historii sztuki na poziomie maturalnym. Znajomość metodologii historii sztuki. Znajomość historii filozofii na poziomie podstawowym. Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład M. 1 Cele Sposób zaliczenia przedmiotu. Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Treści merytoryczne (skrócony opis Treści merytoryczne (pełny opis problemowa M. 2 Prezentacja multimedialna M. 3 Przybliżenie studentom podstawowej wiedzy z zakresu historii i teorii estetyki (jej metod i, ze szczególnym uwzględnieniem podstawowych dla tej dyscypliny kategorii: dzieło sztuki, sztuka - antysztuka; stosunek sztuki do rzeczywistości; przeżycie estetyczne; wartość artystyczna - wartość estetyczna; koncepcje twórczości i definiowanie roli artysty w myśli filozoficznej i w praktyce artystycznej (w ujęciu historycznym). Zaliczenie z oceną. 1) Przygotowanie indywidualnej pracy pisemnej, której treścią jest analiza estetyczna wybranego dzieła sztuki. 2) Egzamin końcowy - ustny lub pisemny, w czasie którym student będzie miał za zadanie omówić dwa wybrane zagadnienia. Kryterium oceny stanowi znajomość i umiejętność praktycznego zastosowania historycznych i współczesnych estetyk w opisie subiektywnego doświadczenia estetycznego Dzieje estetyki w starożytności T. 1 Dzieje estetyki w średniowieczu T. 2 Dzieje estetyki w czasach nowożytnych T. 3 Dzieje estetyki w czasach współczesnych T. 4 Antyczne rozumienie sztuki i estetyki od czasów T. 1 najdawniejszych do Plotyna. Estetyka średniowieczna od czasów św. Augustyna T. 2 do pism Dantego i Petrarki

11 Efekty zdefiniowane dla przedmiotu Odniesienie do kierunkowych efektów Estetyka nowożytna w dobie renesansu, baroku i T. 3 oświecenia. Kształtowanie się estetyki w czasach T. 4 współczesnych od przełomu XIX/XX w. do dziś. Treści Metody i narzędzia Sposoby omawiane w dydaktyczne sprawdzania trakcie zajęć, osiągnięcia wspomagające założonego efektu uzyskanie zakładanego efektu Student ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej historii estetyki, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej Student zna terminologię z zakresu historii estetyki oraz ma uporządkowaną, pogłębioną znajomość teorii estetycznych i metodologii estetyki. Student zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowa nia różnych dzieł sztuki w kontekście wartości estetycznych K_W01 T. 1; T. 2; T. 3; T. K_W03; K_W05, K_W06. T. 1; T. 2; T. 3; T. K_W07 T. 1; T. 2; T. 3; T. problemowa. Student zna i K_W08 T. 1; T. 2; T. 3; T.

12 rozumie podstawowe pojęcia i zasady prawa autorskiego oraz zarządzania zasobami własności intelektualnej Student potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z zakresu historii estetyki z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy. Student posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie historii estetyki. Student potrafi przeprowadzić krytyczną K_U01 T. 1; T. 2; T. 3; T. K_U02 T. 1; T. 2; T. 3; T. K_U06 T. 1; T. 2; T. 3; T.

13 analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające założenia historii estetyki w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historycznokulturowym Student umie różnicować różne problemy z zakresu historii estetyki oraz przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z zastosowaniem typowych metod, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historycznokulturowym Student posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, K_U05 T. 1; T. 2; T. 3; T. K_U07 T. 1; T. 2; T. 3; T.

14 samodzielnego formułowania wniosków i krytycznych wypowiedzi oraz tworzenia syntetycznych podsumowań Student posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych w języku polskim oraz posiada pogłębioną umiejętność przygotowania wystąpień ustnych K_U10; K_U11. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu T. 1; T. 2; T. 3; T. Literatura podstawowa: Adorno Th.W., Czy sztuka jest zabawą?, w: Sztuka i sztuki Ortega y Gasset J., Sztuka w czasie teraźniejszym i przeszłym, Dehumanizacja sztuki [w:] Dehumanizacja sztuki i inne eseje, Warszawa 1988; Dziemidok B., Główne kontrowersje estetyki współczesnej, Warszawa 2009; Gadamer H.G., Aktualność piękna, Warszawa 1993; Gadamer H.G., Prawda i metoda, Warszawa 200 Gołaszewska M., Zarys estetyki, Kraków 1973; Gołaszewska M., Estetyka i antyestetyka, Warszawa 1989; Gołaszewska M., Estetyka współczesności, Kraków 2001; Ingarden R., Studia z estetyki, T. I-III, Warszawa 1966; Tatarkiewicz Wł., Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988; Tatarkiewicz Wł., Historia estetyki, Warszawa 1985 (T. I), 1988 (T. II), 1991 (T. III); Polit K., Sztuka awangardy w teoriach estetycznych, Lublin 2000; Literatura uzupełniająca: Chmielowski F., Hermeneutyczny wymiar podstawowych pytań estetyki, w: Estetyki filozoficzne XX wieku, red. K. Wilkoszewska, Kraków 2000; Dewey J., Sztuka jako doświadczenie, Wrocław 1975; Eco U., Sztuka, Kraków 2000; Morawski S., Główne nurty estetyki XX wieku, Wrocław 1992; Rzepińska M., Historia koloru, T. I II, Warszawa 2009; Wilkoszewska K., Sztuka jako rytm Życia, Kraków 2003.