POMIARY AKUSTYCZNE 1. WSTĘP
|
|
- Stefan Popławski
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 POMIARY AKUSTYCZNE 1. WSTĘP Z fizycznego punktu widzenia dźwięk to drgania mechaniczne gazowego, płynnego lub stałego elastycznego medium, w trakcie których energia odprowadzana jest ze źródła za pomocą fal akustycznych. Potocznie przez dźwięk rozumiemy takie zaburzenie (zmianę ciśnienia, przemieszczenie cząstek), które jest w stanie wywołać wrażenie słuchowe. Rozważmy cząstkę medium, która jest mała w stosunku do zaburzenia akustycznego (tj. długości fali), ale wystarczająco duża by reprezentować własności fizyczne ośrodka. Jeżeli taka cząstka zostanie wytracona z położenia równowagi, to uderzy swa sąsiadkę, powodując jej ruch o podobnym przemieszczeniu, sama się odbijając. Ta sąsiednia cząstka uderzy teraz następną itd. Nastąpi w ten sposób propagacja zaburzeń medium dzięki kolejnym oscylacjom sąsiadujących ze sobą elastycznych drobin. Żadna z nich nie porusza się wraz z zaburzeniem (fala) - to tylko energia zaburzenia podlega transmisji, a same cząstki drgają jedynie wokół położeń równowagi wzdłuż kierunku propagacji fali akustycznej. Rozprzestrzenianie się tej zmiany jest związane z przenoszeniem energii wibroakustycznej z jednego do drugiego punktu przestrzeni bez przenoszenia materii między tymi punktami. Jest to możliwe, ponieważ, energia jest przekazywana łańcuchowo od cząsteczki do cząsteczki wskutek drgań wokół położenia równowagi. Kierunki i prędkości tych drgań oraz powstałej wskutek tego fali mogą być różne. Fala akustyczna rozchodzi się w ośrodku sprężystym nawet po zakończeniu działania źródła zakłóceń. Gdyby to był ośrodek zachowawczy, to po pewnym czasie fala dotarłaby bez zniekształceń do każdego punktu ośrodka leżącego na kierunku rozprzestrzeniania się fali. Jednak rzeczywiste ośrodki mają zawsze pewne własności tłumiące 1
2 i dlatego przenoszona energia wibroakustyczna ulega rozpraszaniu z upływem czasu, co powoduje zanikanie drgań cząsteczek ośrodka. W ruchu falowym powstającym w ośrodku sprężystym ciągłym można wyróżnić: falę podłużną, w której cząsteczki materialne drgają w kierunku rozchodzenia się fali (rys. 1a), falę poprzeczną, w której cząsteczki materialne drgają prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali (rys. 1b). Rysunek 1. Drgania cząsteczek ośrodka w fali: a) podłużnej, b) poprzecznej Czas niezbędny do przekazania ruchu pomiędzy kolejnymi cząstkami, a wiec i prędkość propagacji zaburzeń (prędkość dźwięku) zależy od modułu sprężystości ośrodka. Prędkości rozchodzenia się fal są wyrażone zależnościami: dla fali podłużnej: c 1 = K+ 4 3 G ρ gdzie: 2
3 K - moduł odkształcenia objętościowego [MPa], G - moduł sprężystości poprzecznej [MPa], ρ - gęstość ośrodka kg/m 3, dla fali poprzecznej: c 2 = G ρ. Z porównania wyrażeń znajdujących się pod pierwiastkami wynika, że zawsze c 1 >c 2. Dla stałego ciała izotropowego obowiązują zależności: E K= 3 (1-2 ν ) E G= 2 (1+ ν ) gdzie: E - moduł sprężystości wzdłużnej [MPa], ν - liczba Poissona. Dla płynów o małej lepkości ( praktycznie pozbawionych sił stycznych) można przyjąć, że G=0. Wtedy: c 1= K ; c 2=0 ρ Oznacza to, że w cieczach i gazach mogą rozchodzić się tylko fale podłużne. Dla wody można przyjąć: ρ=1000 kg/m 3 i K=2220 MPa. Stąd prędkość fali podłużnej w wodzie wynosi: c 1 =1480 m/s. Moduł sprężystości objętościowej gazu jest określony zależnością: 3
4 K= lim = p dp = ρ p 0 ρ dρ ρ 0 ρ gdzie: p - ciśnienie gazu N/m 2. Zakładając przemianę adiabatyczną wielkość K=κ p i stąd prędkość fali podłużnej w gazach można wyrazić wzorem: c 1 = κ p ρ. Dla powietrza w temperaturze 273K można przyjąć: κ=1,41, p=0,1mpa, ρ=1,2933kg/m 3. Stąd prędkość fali podłużnej w powietrzu, która w tym przypadku jest również prędkością dźwięku w powietrzu wynosi c o =330 m/s. Prędkość dźwięku w gazie zmienia się z temperaturą wg zależności: c 1= co 1+ t gdzie: t 1 - temperatura gazu w o C, c o - prędkość dźwięku w temperaturze 0 o C. Element drgający powoduje lokalna kompresje ośrodka (np. powietrza), która rozprzestrzenia się z ta sama częstotliwością, co drganie wymuszające i o tym samym kształcie falowym. Uwzględniając stałość prędkości dźwięku w powietrzu, długość fali (λ) określić za pomocą odcinka czasu pomiędzy kolejnymi kompresjami tj. okresu fali (T) lub jego odwrotności, czyli częstotliwości (f) fali akustycznej: λ =c T= c f 4
5 Dźwięk sensie ogólnym występuje w bardzo szerokim zakresie częstotliwości. Dźwięki słyszalne (przez młodych ludzi) zawierają się w zakresie od (16) 20 do Hz. Dźwięki o częstotliwościach poniżej 16 Hz nazywane są infradźwiękami, a dźwięki w zakresie 20kHz do 10 GHz - ultradźwiękami, a dźwięki > 10GHz - hiperdźwiękami. Dźwięki słyszalne dla psa Hz, dla nietoperza: Hz) 2. MIARY AKUSTYCZNE Większość zjawisk akustycznych, które człowiek odbiera za pomocą ucha, jest przekazywana za pośrednictwem ośrodka gazowego, jakim jest powietrze. Jeżeli nie rozchodzą się w nim fale akustyczne, to istnieje w tym ośrodku ciśnienie statyczne zwane często ciśnieniem atmosferycznym. Obszar przestrzeni, w którym rozchodzą się fale akustyczne nazywa się polem akustycznym. W każdym punkcie pola ciśnienie ośrodka zmienia się z czasem, oscylując wokół wartości średniej, jaką jest ciśnienie statyczne. Różnicę chwilowej wartości ciśnienia i ciśnienia statycznego nazwano ciśnieniem akustycznym, którego wartość podaje się w (Pa). Wartość fali dźwiękowej może być opisana różnymi sposobami, ale zwykle najwygodniej jest mierzyć ciśnienie akustyczne (a nie przesunięcie cząstek czy ich prędkość). Intensywnością dźwięku jest średnią wartością mocy płynącej przez jednostkowa powierzchnie: I = p(t) v(t) = 1 p(t) v(t) dt T, v(t)-chwilowa prędkość cząstek p(t)-chwilowe ciśnienie akustyczne { Moc N=p(t) A v(t)}. Z teorii rozchodzenia się małych zaburzeń wiemy, że: T 0 p(t) = ρ c v(t) v(t) = p(t). ρ c 5
6 Iloczyn ρ c nazywany jest impedancja akustyczna medium charakteryzująca jego własności, np. dla powietrza ρ c=407 kg/m 3 s. Uwzględniając powyższe w równaniu na intensywność otrzymamy: I= 1 T 0 T p (t) c dt = 1 p ρ ρ c T 0 ρ T 2 2 RMS p () t dt= c 2 Szczególnie przydatnymi miarami są tzw. poziomy dźwięku. Z akustyki fizjologicznej wiadomo, że ucho ludzkie może odbierać dźwięki o ciśnieniu z zakresu 10-5 do 10 2 Pa tzn. różniące się 10 milionów razy. Wiemy także, że ludzkie odczucie głośności jest proporcjonalne do logarytmu ciśnienia lub intensywności. Dla tych powodów w akustyce używa się jednostek względnych zwanych belami (decybelami), a mierzone tym sposobem wartości noszą nazwę poziomów. Moc akustyczną nazywa się ilość energii wysyłanej przez źródło dźwięku w jednostce czasu. Moc tę określa się w watach (W). Moce akustyczne spotykanych zazwyczaj źródeł dźwięków bardzo się różnią między sobą. Na przykład cichy szept odpowiada mocy akustycznej 10-9 W, głos w czasie normalnej rozmowy W, natomiast startujący samolot odrzutowy emituje hałas o mocy równej 10 7 W. Posługiwanie się tak znacznie różniącymi się wartościami wyrażonymi w skali liniowej byłoby w praktyce bardzo niewygodne. Z tych względów w akustyce wprowadzono bezwymiarową skalę logarytmiczną określoną wzorem: L N =10 N log N 0 gdzie: L N - poziom mocy akustycznej [db], N - moc akustyczna źródła dźwięku [W], N 0 - moc odniesienia, równa W. 6
7 Wartość mocy akustycznej fali przechodzącej przez jednostkową powierzchnię prostopadłą do kierunku rozchodzenia się fali nazywa się natężeniem dźwięku I. Oblicza się je za pomocą zależności: I= N S gdzie: N - oznacza moc akustyczną fali przechodzącej przez powierzchnię o polu S [m2]. Jednostką natężenia dźwięku jest 1W/m 2. Podobnie jak dla mocy akustycznej wprowadzono również dla natężenia dźwięku bezwymiarową skalę logarytmiczną określoną wzorem: I L=10 log I 0 gdzie: L - poziom natężenia dźwięku [db], I 0 =N 0 /S 0 - natężenia odniesienia = W/m 2, S 0 - powierzchnia odniesienia = 1m 2. Między oboma wyżej wymienionymi zależnościami jest zachowana zależność: ( ) log. L N =L+10 S Między natężeniem dźwięku I a ciśnieniem akustycznym p istnieje związek określony zależnością: I= p Z 2, 7
8 gdzie: Z - impedancja akustyczna właściwa ośrodka [N s/m 3 ]. Po wykorzystaniu ostatniego związku poziom intensywności (natężenia) dźwięku można przedstawić jako: L = 10 log p p 0 2 gdzie: p 0 - ciśnienie odniesienia występujące przy natężeniu odniesienia I 0, jest to tzw. umowne ciśnienie progowe wynoszące 20µPa. A stąd można określić tzw. poziom ciśnienia dźwięku L p jako: L p =20* p log. p 0 Oznacza to, że poziom natężenia dźwięku można wyznaczyć za pomocą pomiaru ciśnienia akustycznego. Pomiar taki wykonuje się przeważnie za pomocą specjalnych mikrofonów spełniających rolę czujników ciśnienia. Warto tu zaznaczyć, że dla fali płaskiej poziom ciśnienia dźwięku odpowiada poziomowi natężenia dźwięku: 2 I p RMS p L=10 log =10 log =20 2 I u p log p u ρ c RMS u = L Poziom natężenia dźwięku podany w db wyraża stosunek natężenia do przyjętego natężenia odniesienia, a więc jest wielkością bezwymiarową. Przyjęta wartość odniesienia I 0 =10-12 W/m 2 odpowiada progowi słyszalności ucha ludzkiego (0 db). Oznacza to, 8 p
9 że poziom natężenia dźwięku podany w db może być uważany ze względów fizjologicznych za bezwzględną miarę natężenia. Należy przy tym zdawać sobie sprawę z tego, że dwukrotne powiększenie natężenia I nie podwaja wartości poziomu natężenia L, lecz tylko zwiększa tę wartość o 3 db. 3. PERCEPCJA DŹWIĘKU - GŁOŚNOŚĆ Miary dźwięku umożliwiają obiektywny opis dźwięku, ale nie uwzględniają jego ludzkiej percepcji. Relacje pomiędzy fizycznym poziomem dźwięku, a odczuciem głośności jak również uciążliwość i szkodliwość hałasu są ciągle obiektem badań. To co wiemy dziś to: - ucho ludzkie nie odbiera wzrostu poziomu akustycznego jako proporcjonalnego przyrostu głośności, do podwojenia odczucia głośności niezbędny jest 10dB przyrost poziomu), - odpowiedź częstotliwościowa ucha nie jest liniowa i zmienia się wraz z poziomem. Ucho najbardziej czule jest w zakresie od 2 do 5 khz, a najmniej dla bardzo dużych i małych częstotliwości, - ucho ma pewna skłonność do ignorowania dźwięków słabych pojawiających się wraz z głośnymi,- krótkie dźwięki impulsowe odbierane są jako mniej głośne niż dźwięki krótkie o tym samym poziomie. Nie oznacza to jednak mniejszego zagrożenia słuchu, - rozróżnienie dźwięku wymaga odpowiedniego czasu trwania. Czas niezbędny do oceny głośności wynosi s; do oceny wysokości tonu - ok.0.05 s; zdolność rozdzielcza słuchu wynosi ok.0.1s. Przybliżenie charakterystycznego dla ludzkiego ucha sposobu odbioru dźwięku prezentują krzywe jednakowej głośności wyrażonej w fonach (fon - jednostka głośności; poziom głośności jest równy poziomowi ciśnienia przy częstotliwości 1kHz), które pokazują poziom ciśnienia dźwięku niezbędny do zapewnienia odczucia stałej głośności (wedle opinii reprezentatywnej populacji badanych). 9
10 Krzywe te charakteryzują czułość ludzkiego ucha na dźwięki proste i są rezultatem bardzo wielu doświadczeń. Polega ono na zadawaniu słuchaczowi pytań, czy dźwięk o określonej częstotliwości i pewnym poziomie natężenia ma taki sam poziom głośności Rysunek 2. Krzywe równego poziomu głośności dźwięków prostych w polu swobodnym ( krzywe Fletchera-Munsona). jak dźwięk o częstotliwości 1000 Hz i takim samym poziomie natężenia. Na przykład na rys. 2 przedstawiono dźwięk o częstotliwości 100 Hz i poziomie 50 db, którego poziom głośności odpowiada dźwiękowi o częstotliwości 1000 Hz i poziomie natężenia 40 db. Jednostką poziomu głośności dźwięku jest fon. Według przyjętego określenia jest on równy poziomowi natężenia dźwięku przy częstotliwości 1000 Hz. Wskutek tego krzywa izofoniczna osiągająca poziom 40 db przy częstotliwości 1000 Hz nazywa się krzywą o 10
11 poziomie głośności 40 fonów. Taki sam poziom głośności ma dźwięk prosty o częstotliwości 100 Hz i poziomie natężenia równym 50 db. Przy ocenie głośności dźwięku używa się również jednostki 1 son. Jest to głośność dźwięku, którego poziom wynosi 40 fonów. Poziom głośności L g podany w fonach jest związany s głośnością G podaną w sonach za pomocą zależności (20). G = 2 Odpowiednikiem tych krzywych (w układzie odwrotnym ) są linie stałego poziomu dźwięku opisujące odpowiedz (odczucie głośności) ludzkiego ucha na czyste tony o stałym poziomie ciśnienia dźwięku. L g POMIAR POZIOMU DŹWIĘKU Najprostszym sposobem pomiaru dźwięku byłoby określenie poziomu ciśnienia akustycznego. Niestety taki pomiar nie charakteryzuje dźwięku pod względem częstotliwości, ani nie uwzględnia ludzkiego sposobu percepcji. W celu przybliżenia charakterystyki przyrządu pomiarowego charakterystyki ucha opracowano i znormalizowano tzw. krzywe (charakterystyki) korekcyjne oznaczone literami A, B, C, D, a ostatnio także E i SI oparte na własnościach krzywych jednakowej głośności (rys. 3). Krzywa A najlepiej koreluje z subiektywnym odczuciem głośności i dlatego jest najczęściej stosowana. Krzywe B i C aproksymują kontury linii odpowiednio 70 i 100 fonów, krzywa D ( nie pokazana na rysunku) stosowana jest w pomiarach jednego typu hałasu - hałasu samolotów. W filtry o takich charakterystykach wyposaża się mierniki poziomu dźwięku. 11
12 Rysunek 3. Krzywe korekcyjne 5. MIERNIK POZIOMU DŹWIĘKU Mikrofon przetwarza zmiany ciśnienia powietrza na odpowiednie napięcie elektryczne. Zadaniem umieszczonego za nim przedwzmacniacza jest przetransformowanie wysokiej impedancji wyjściowej mikrofonu na niższy poziom, aby możliwe było użycie długich kabli łączących mikrofon z sonometrem. Po dwustopniowym wzmocnieniu (tłumiki na wejściu wzmacniaczy zapewniają dopasowanie zakresu dynamicznego do poziomu mierzonego sygnału) i skorygowaniu w filtrze o odpowiedniej charak- 12
13 terystyce (A, B, C itp.) sygnał podawany jest do prostownika, na którego wyjściu otrzymuje się sygnał stałoprądowy (DC) proporcjonalny do wartości RMS lub (przy odpowiedniej stałej czasowej) do wartości szczytowej. Przetwornik Lin/Log umożliwia wskazanie sygnału na mierniku bezpośrednio w db. Wskaźniki przeciążenia sygnalizują poprawne ustawienie tłumików, a wyjścia zmiennoprądowe (AC) i (lub) DC zapewniają współpracę z przyrządami rejestrującymi. Przyrządy ze wskazaniem cyfrowym posiadają dodatkowo przetwornik A/C umożliwiający uzyskanie sygnału w postaci kodu cyfrowego. Istnieje także możliwość wbudowania dodatkowych obwodów rozszerzających uniwersalność przyrządu. Do pomiarów L eq (ekwiwalentnego ciągłego poziomu dźwięku) dostępne są specjalne przyrządy automatycznie obliczające końcowy wynik uwzględniając zarówno poziom jak i czas trwania hałasu. Rys. 4 przedstawia schemat blokowy szeregowego analizatora do pomiaru poziomu dźwięku.. Rysunek 4.Schemat blokowy szeregowego analizatora: M-mikrofon, W-zespół wzmacniaczy, A- analizatory Natomiast na rysunku 5 przedstawiono schemat blokowy miernika natężenia dźwięku. 13
14 Rysunek 5. Schemat blokowy miernika natężenia dźwięku 6. PRAKTYKA POMIAROWA Większość pomiarów akustycznych przeprowadzana jest w pomieszczeniach, które nie są całkowicie bezodbiciowe. Utrudnia to prawidłowy wybór punktu pomiarowego i interpretacje wyników. W trakcie pomiarów wykonywanych zbyt blisko źródła dźwięku, poziom dźwięku może się znacząco zmieniać przy minimalnych zmianach położenia punktu pomiarowego. Ma to miejsce przy odległościach mniejszych od długości fali emitowanej z najniższą częstotliwością lub odległościach mniejszych od podwojonego rozmiaru obiektu badanego. Większa z tych dwu odległości określa bliskie pole dźwiękowe. W zasadzie, w polu tym nie powinno się prowadzić pomiarów. Przy dokładnej analizie pola akustycznego ustalono, że w pobliżu pulsującej kuli cząsteczki powietrza drgają nie w kierunku promieniowym, a ich prędkość jest przesunięta o pewien kąt fazowy względem ciśnienia akustycznego. Drgania takie nazywamy pseudodźwiękami, a pole akustyczne, w którym one dominują to właśnie pole bliskie. W całym jego obszarze natężenie dźwięku zależy nie tylko od odległości od źródła dźwięku, lecz również od charakterystyki promieniowania źródła dźwięku. Dopiero po przekroczeniu określonej odległości od pulsującego źródła dźwięku kierunki drgań cząstek powietrza pokrywają się dokładnie z kierunkiem rozchodzenia się fali i jednocześnie występuje zgodność faz między prędkością cząsteczek a ciśnieniem 14
15 akustycznym. Takie pole nazywane jest polem dalekim. Jeżeli znajduje się ono w przestrzeni otwartej, to ma własności pola swobodnego. W przybliżeniu można przyjąć, że warunki określające pole dalekie są już spełnione w odległości od źródła dźwięku większej od długości fali lub dwa razy większej od największego wymiaru tego źródła. Innym źródłem błędu charakteryzują się pomiary w punkcie, w którym odbicia od ścian lub innych obiektów mogą mieć taki sam poziom, co dźwięk mierzony. Wskutek tego ciśnienie akustyczne przed przeszkodą składa się na ogół z ciśnienia wywołanego falą bezpośrednio wypromieniowaną przez źródło i ciśnienia wytworzonego przez falę odbitą. W ten sposób powstaje pole rozproszone (pole pogłosowe). Rzetelny pomiar jest wiec niemożliwy. Prawidłowy pomiar powinien być dokonywany pomiędzy polem bliskim a polem pogłosowym tj. w tej części obszaru otaczającego obiekt badany, która charakteryzuje się spadkiem poziomu dźwięku o 6dB na każde podwojenie odległości od źródła hałasu. Rysunek 6. Zależność poziomu natężenia dźwięku L w pomieszczeniu zamkniętym od odległości r źródła dźwięku 15
16 6.1 Odejmowanie poziomów dźwięku Jednym z czynników mających ewidentny wpływ na dokładność pomiarów jest relacja poziomu szumów otoczenia do poziomu hałasu badanego. Aby sygnał ten nie utonął w szumie otoczenia, musi być on, co najmniej o 3dB wyższy od poziomu tła. W ogólnym przypadku przeprowadzić należy korekcje wyników pomiarów. Procedura jest następująca. Po wyłączeniu badanej maszyny mierzy się poziom dźwięku tła akustycznego L t, następnie po uruchomieniu maszyny mierzy się w tym samym miejscu całkowity poziom dźwięku L c. Okazuje się, że w miejscu pomiaru poziom hałasu powiększył się o wartość L=L c -L t, jeżeli różnica jest mniejsza niż 3dB, to poziom tła jest zbyt wysoki dla pomiarów dokładnych, natomiast jeżeli różnica jest zawarta w przedziale 3dB do 10dB dokonać należy korekcji uwzględniając odpowiednia poprawkę z krzywej korekcyjnej (rys. 7). Korekcja polega na odjęciu poprawki od poziomu całkowitego. Wynik odejmowania jest szukanym poziomem hałasu obiektu. Taka procedurę nazywamy korekcja tła lub odejmowaniem poziomów dźwięku. Jeżeli różnica jest większa niż 10 db, to wpływ tła kaustycznego na wynik pomiaru można pominąć. 16
17 Rysunek 7. Poprawki korekcyjne przy odejmowanie poziomów dźwięku. 6.2 Dodawanie poziomów dźwięku Dodawanie poziomów dźwięku ma miejsce wtedy, gdy znany jest poziom hałasu pojedynczych obiektów, a pożądana jest znajomość poziomu sumarycznego (np. w trakcie ich wspólnej pracy). W skali logarytmicznej wynik syntezy hałasów pochodzących z różnych źródeł nie jest sumą arytmetyczną wielkości zmierzonych dla oddzielnych źródeł. W ogólnym przypadku przy n źródłach hałasu, poziom wypadkowy określa zależność: log. i=n 0.1 Li L =10 10 i=1 17
18 Dla dwu źródeł hałasu można wprowadzić oznaczenie L 1 -L 2 = L, przyjmując, że L 1 >L 2, a stąd wynika, że L>0, hałas wypadkowy jest określony jako: L = L 1 + L gdzie: L - oznacza nadwyżkę poziomu natężenia dźwięku wywołaną wystąpieniem drugiego źródła hałasu. W tym pomiaru hałasu wypadkowego należy: określić poziomy dźwięku obiektu 1 i 2, określić różnice L1-L2, dla tej różnicy odczytać poprawkę na wykresie korekcyjnym (rys. 8), wartość poprawki dodać do wyższego z wyników. Rysunek 8. Dodawanie poziom dźwięku. 18
19 Z powyższych rozważań wynikają następujące ogólne wnioski: o poziomie natężenia hałasu wypadkowego decyduje zawsze najgłośniejsze źródło, poziom hałasy wywołanego przez dwa identyczne źródła ( L=0) jest zawsze o 3 db większy od poziomu hałasu emitowanego tylko przez jedno źródło. 7. CZĘŚĆ PRAKTYCZNA 7.1 Pomiar natężenia dźwięku maszyn do obróbki metali Analogowym miernikiem przenośnym z zespołem filtrów oktawowych należy wykonać: 1. Pomiar natężenia dźwięku emitowanego przez jedną maszynę (np. szlifierkę stołową ) na tle hałasu emitowanego przez otoczenie ( odejmowanie poziomów dźwięku). 2. Pomiaru hałasu wypadkowego emitowanego przez szlifierkę i tokarkę ( zasada dodawania poziomów dźwięku). 3. Wykonać analizę częstotliwościową dźwięku emitowanego przez pracującą na biegu luzem szlifierkę miernikiem wyposażonym w zespół filtrów oktawowych - sporządzić wykres rozkładu częstotliwościowego poziomu dźwięku. 7.2 Pomiary i analiza częstotliwościowa FFT dźwięków Z wykorzystaniem stanowiska pomiarowego wyposażonego w źródło dźwięku emitującego dźwięk o określonej częstotliwości ( przestrajany generator RC ) oraz analogowy miernik natężenia dźwięku z wyjściem analogowym ze wzmacniacza mikrofonowego, dołączony poprzez kartę przetwornika a/c do komputera należy wykonać: 19
20 1. Analizę Fouriera (FFT) dźwięku emitowanego przez źródło o stałej częstotliwości. 2. Analizę Fouriera (FFT) przypadkowego dźwięku emitowanego przez źródło (szumu). 3. Analizę Fouriera (FFT) dźwięku emitowanego przez człowieka ( np. gwizd). 4. Analizę Fouriera (FFT) dźwięku emitowanego przez dwa źródła o różnych częstotliwościach. 7.3 Pomiary prędkości rozchodzenia się dźwięku Szczegółowy opis sposobu pomiaru prędkości rozchodzenia się dźwięku w powietrzu podany jest w instrukcji stanowiskowej do niniejszego ćwiczenia. 20
Pomiary akustyczne. 1. Wstęp
Pomiary akustyczne 1. Wstęp Z fizycznego punktu widzenia dźwięk to drgania mechaniczne gazowego, płynnego lub stałego elastycznego medium, w trakcie których energia odprowadzana jest ze źródła za pomocą
Bardziej szczegółowoFale akustyczne. Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość. ciśnienie atmosferyczne
Fale akustyczne Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość ciśnienie atmosferyczne Fale podłużne poprzeczne długość fali λ = v T T = 1/ f okres fali
Bardziej szczegółowoPonieważ zakres zmian ciśnień fal akustycznych odbieranych przez ucho ludzkie mieści się w przedziale od 2*10-5 Pa do 10 2 Pa,
Poziom dźwięku Decybel (db) jest jednostką poziomu; Ponieważ zakres zmian ciśnień fal akustycznych odbieranych przez ucho ludzkie mieści się w przedziale od 2*10-5 Pa do 10 2 Pa, co obejmuje 8 rzędów wielkości
Bardziej szczegółowoDźwięk. Cechy dźwięku, natura światła
Dźwięk. Cechy dźwięku, natura światła Fale dźwiękowe (akustyczne) - podłużne fale mechaniczne rozchodzące się w ciałach stałych, cieczach i gazach. Zakres słyszalnej częstotliwości f: 20 Hz < f < 20 000
Bardziej szczegółowoPrzykładowe poziomy natężenia dźwięków występujących w środowisku człowieka: 0 db - próg słyszalności 10 db - szept 35 db - cicha muzyka 45 db -
Czym jest dźwięk? wrażeniem słuchowym, spowodowanym falą akustyczną rozchodzącą się w ośrodku sprężystym (ciele stałym, cieczy, gazie). Częstotliwości fal, które są słyszalne dla człowieka, zawarte są
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe. Jak człowiek ocenia natężenie bodźców słuchowych? dr inż. Romuald Kędzierski
Fale dźwiękowe Jak człowiek ocenia natężenie bodźców słuchowych? dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe cechy dźwięku Ze wzrostem częstotliwości rośnie wysokość dźwięku Dźwięk o barwie złożonej składa się
Bardziej szczegółowoMapa akustyczna Torunia
Mapa akustyczna Torunia Informacje podstawowe Mapa akustyczna Słownik terminów Kontakt Przejdź do mapy» Słownik terminów specjalistycznych Hałas Hałasem nazywamy wszystkie niepożądane, nieprzyjemne, dokuczliwe
Bardziej szczegółowo4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)185 4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu
Bardziej szczegółowoPrzygotowała: prof. Bożena Kostek
Przygotowała: prof. Bożena Kostek Ze względu na dużą rozpiętość mierzonych wartości ciśnienia (zakres ciśnień akustycznych obejmuje blisko siedem rzędów wartości: od 2x10 5 Pa do ponad 10 Pa) wygodniej
Bardziej szczegółowoRuch falowy. Parametry: Długość Częstotliwość Prędkość. Częstotliwość i częstość kołowa MICHAŁ MARZANTOWICZ
Ruch falowy Parametry: Długość Częstotliwość Prędkość Częstotliwość i częstość kołowa Opis ruchu falowego Równanie fali biegnącej (w dodatnim kierunku osi x) v x t f 2 2 2 2 2 x v t Równanie różniczkowe
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 11. Fale mechaniczne Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html FALA Falą nazywamy każde rozprzestrzeniające
Bardziej szczegółowoFal podłużna. Polaryzacja fali podłużnej
Fala dźwiękowa Podział fal Fala oznacza energię wypełniającą pewien obszar w przestrzeni. Wyróżniamy trzy główne rodzaje fal: Mechaniczne najbardziej znane, typowe przykłady to fale na wodzie czy fale
Bardziej szczegółowoInstrukcja do laboratorium z Fizyki Budowli. Temat laboratorium: CZĘSTOTLIWOŚĆ
Instrukcja do laboratorium z Fizyki Budowli Temat laboratorium: CZĘSTOTLIWOŚĆ 1 1. Wprowadzenie 1.1.Widmo hałasu Płaską falę sinusoidalną można opisać następującym wyrażeniem: p = p 0 sin (2πft + φ) (1)
Bardziej szczegółowop p p zmierzona wartość ciśnienia akustycznego w Pa, p 0 ciśnienie odniesienia równe Pa.
POLTECHKA ŚLĄSKA. WYDZAŁ ORGAZACJ ZARZĄDZAA. Strona: 1 1. CEL ĆWCZEA Celem ćwiczenia jest ugruntowanie wiadomości dotyczących pomiarów hałasu maszyn, zależności zachodzących pomiędzy ciśnieniem, natężeniem
Bardziej szczegółowo5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych.
5. Fale mechaniczne 5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych. Ruch falowy jest zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w przyrodzie. Spotkałeś się z pewnością w życiu codziennym z takimi pojęciami
Bardziej szczegółowoDrgania i fale sprężyste. 1/24
Drgania i fale sprężyste. 1/24 Ruch drgający Każdy z tych ruchów: - Zachodzi tam i z powrotem po tym samym torze. - Powtarza się w równych odstępach czasu. 2/24 Ruch drgający W rzeczywistości: - Jest coraz
Bardziej szczegółowoPodstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera
Jucatan, Mexico, February 005 W-10 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka
Bardziej szczegółowoAKUSTYKA. Matura 2007
Matura 007 AKUSTYKA Zadanie 3. Wózek (1 pkt) Wózek z nadajnikiem fal ultradźwiękowych, spoczywający w chwili t = 0, zaczyna oddalać się od nieruchomego odbiornika ruchem jednostajnie przyspieszonym. odbiornik
Bardziej szczegółowoDrania i fale. Przykład drgań. Drgająca linijka, ciało zawieszone na sprężynie, wahadło matematyczne.
Drania i fale 1. Drgania W ruchu drgającym ciało wychyla się okresowo w jedną i w drugą stronę od położenia równowagi (cykliczna zmiana). W położeniu równowagi siły działające na ciało równoważą się. Przykład
Bardziej szczegółowoProcedura techniczna wyznaczania poziomu mocy akustycznej źródeł ultradźwiękowych
Procedura techniczna wyznaczania poziomu mocy akustycznej źródeł ultradźwiękowych w oparciu o pomiary poziomu ciśnienia akustycznego w punktach pomiarowych lub liniach omiatania na półkulistej powierzchni
Bardziej szczegółowoPomiar rezystancji metodą techniczną
Pomiar rezystancji metodą techniczną Cel ćwiczenia. Poznanie metod pomiarów rezystancji liniowych, optymalizowania warunków pomiaru oraz zasad obliczania błędów pomiarowych. Zagadnienia teoretyczne. Definicja
Bardziej szczegółowoBADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH
Ćwiczenie 4 BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH 4.1. Wiadomości ogólne 4.1.1. Równanie podłużnej fali dźwiękowej i jej prędkość w prętach Rozważmy pręt o powierzchni A kołowego przekroju poprzecznego.
Bardziej szczegółowoRodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia. Wyznaczanie mocy akustycznej
POLITECHNIKA ŚLĄSKA W YDZIAŁ TRANSPORTU Temat ćwiczenia Wyznaczanie mocy akustycznej Cel ćwiczenia Pomiary poziomu natęŝenia dźwięku źródła hałasu. Wyznaczanie mocy akustycznej źródła hałasu. Wyznaczanie
Bardziej szczegółowoP 13 HAŁAS NA STANOWISKU PRACY
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA w Nowym Sączu P 13 HAŁAS NA STANOWISKU PRACY Spis treści 1. Pojęcia i parametry dźwięku 2. Wartości dopuszczalne hałasu 3. Pomiary hałasu 4. Wnioski Zespół ćwiczeniowy:
Bardziej szczegółowoWydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika. Wykład 12: Fale. Przedmiot: Fizyka. RUCH FALOWY -cd. Wykład /2009, zima 1
RUCH FALOWY -cd Wykład 9 2008/2009, zima 1 Energia i moc (a) dla y=y m, E k =0, E p =0 (b) dla y=0 drgający element liny uzyskuje maksymalną energię kinetyczną i potencjalną sprężystości (jest maksymalnie
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe - ich właściwości i klasyfikacja ze względu na ich częstotliwość. dr inż. Romuald Kędzierski
Fale dźwiękowe - ich właściwości i klasyfikacja ze względu na ich częstotliwość dr inż. Romuald Kędzierski Czym jest dźwięk? Jest to wrażenie słuchowe, spowodowane falą akustyczną rozchodzącą się w ośrodku
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe wstęp. Wytworzenie fali dźwiękowej w cienkim metalowym pręcie.
Fale dźwiękowe wstęp Falami dźwiękowymi nazywamy fale podłużne, które rozchodzą się w ośrodkach sprężystych Ludzkie ucho rozpoznaje fale dźwiękowe o częstotliwości od około 20 Hz do około 20 khz (zakres
Bardziej szczegółowoTEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH
TEMAT: OBSERWACJA ZJAWISKA DUDNIEŃ FAL AKUSTYCZNYCH Autor: Tomasz Kocur Podstawa programowa, III etap edukacyjny Cele kształcenia wymagania ogólne II. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoImię i nazwisko ucznia Data... Klasa...
Przygotowano za pomocą programu Ciekawa fizyka. Bank zadań Copyright by Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne sp. z o.o., Warszawa 2011 strona 1 Imię i nazwisko ucznia Data...... Klasa... Zadanie 1. Częstotliwość
Bardziej szczegółowoPOMIARY AUDIOMETRYCZNE
Laboratorium Elektronicznej Aparatury Medycznej Politechnika Wrocławska Wydział Podstawowych Problemów Techniki Katedra Inżynierii Biomedycznej ĆWICZENIE NR 9 POMIARY AUDIOMETRYCZNE Cel ćwiczenia Zapoznanie
Bardziej szczegółowoNauka o słyszeniu. Wykład I Dźwięk. Anna Preis,
Nauka o słyszeniu Wykład I Dźwięk Anna Preis, email: apraton@amu.edu.pl 7. 10. 2015 Co słyszycie? Plan wykładu Demonstracja Percepcja słuchowa i wzrokowa Słyszenie a słuchanie Natura dźwięku dwie definicje
Bardziej szczegółowoNauka o słyszeniu Wykład IV Głośność dźwięku
Nauka o słyszeniu Wykład IV Głośność dźwięku Anna Preis, email: apraton@amu.edu.pl 26.10.2016 Plan wykładu - głośność Próg słyszalności Poziom ciśnienia akustycznego SPL a poziom dźwięku SPL (A) Głośność
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM. Pomiar poziomu mocy akustycznej w komorze pogłosowej. Instrukcja do zajęć laboratoryjnych
LABORATORIUM Pomiar poziomu mocy akustycznej w komorze pogłosowej Instrukcja do zajęć laboratoryjnych Kraków 2010 Spis treści 1. Wstęp...3 2. Wprowadzenie teoretyczne...4 2.1. Definicje terminów...4 2.2.
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości.
SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. Prowadzący: mgr Iwona Rucińska nauczyciel fizyki, INFORMACJE OGÓLNE
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 25: Interferencja
Bardziej szczegółowoFale dźwiękowe i zjawisko dudnień. IV. Wprowadzenie.
Ćwiczenie T - 6 Fale dźwiękowe i zjawisko dudnień I. Cel ćwiczenia: rejestracja i analiza fal dźwiękowych oraz zjawiska dudnienia. II. Przyrządy: interfejs CoachLab II +, czujnik dźwięku, dwa kamertony
Bardziej szczegółowoPodstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.
W-1 (Jaroszewicz) 14 slajdów Podstawy Akustyki Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: prędkość grupowa, dyspersja fal, superpozycja Fouriera, paczka falowa Fale akustyczne w powietrzu
Bardziej szczegółowoPomiar poziomu hałasu emitowanego przez zespół napędowy
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ MECHANICZNY Katedra Budowy i Eksploatacji Maszyn Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: EKSPLOATACJA MASZYN Pomiar poziomu hałasu emitowanego przez zespół napędowy
Bardziej szczegółowoAby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.
Tematy powiązane Fale poprzeczne i podłużne, długość fali, amplituda, częstotliwość, przesunięcie fazowe, interferencja, prędkość dźwięku w powietrzu, głośność, prawo Webera-Fechnera. Podstawy Jeśli fala
Bardziej szczegółowoAKUSTYKA. Fizyka Budowli. Akustyka techniczna WYKŁAD Z PRZEDMIOTU: a) akustyki urbanistycznej. b) akustyki wnętrz
AKUSTYKA WYKŁAD Z PRZEDMIOTU: Fizyka Budowli Akustyka techniczna Kształtowaniem właściwych warunków akustycznych w miejscu pobytu ludzi zajmuje się dyscyplina naukowa zwana akustyką techniczną. W budownictwie
Bardziej szczegółowoCelem ćwiczenia jest badanie zjawiska Dopplera dla fal dźwiękowych oraz wykorzystanie tego zjawiska do wyznaczania prędkości dźwięku w powietrzu.
Efekt Dopplera Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest badanie zjawiska Dopplera dla fal dźwiękowych oraz wykorzystanie tego zjawiska do wyznaczania prędkości dźwięku w powietrzu. Wstęp Fale dźwiękowe Na czym
Bardziej szczegółowo1. Po upływie jakiego czasu ciało drgające ruchem harmonicznym o okresie T = 8 s przebędzie drogę równą: a) całej amplitudzie b) czterem amplitudom?
1. Po upływie jakiego czasu ciało drgające ruchem harmonicznym o okresie T = 8 s przebędzie drogę równą: a) całej amplitudzie b) czterem amplitudom? 2. Ciało wykonujące drgania harmoniczne o amplitudzie
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 2 Temat: WYZNACZNIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WIDEŁEK STROIKOWYCH METODĄ REZONANSU Warszawa 2009 1 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU ZA POMOCĄ
Bardziej szczegółowoNazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku.
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku. Cel ćwiczenia: Pomiar prędkości dźwięku w powietrzu oraz w niektórych wybranych gazach przy użyciu rury
Bardziej szczegółowoCzłowiek najlepsza inwestycja FENIKS
FENIKS - długofalowy program odbudowy, popularyzacji i wspomagania fizyki w szkołach w celu rozwijania podstawowych kompetencji naukowo-technicznych, matematycznych i informatycznych uczniów Pracownia
Bardziej szczegółowoHałas w środowisku. Wstęp. Hałas często kojarzony jest z dźwiękiem, jednakże pojęcia te nie są równoznaczne.
Hałas w środowisku Wykład dla kierunku OCHRONA ŚRODOWISKA UWM w Olsztynie Wstęp Hałas często kojarzony jest z dźwiękiem, jednakże pojęcia te nie są równoznaczne. Dźwięk to pojęcie czysto fizyczne, natomiast
Bardziej szczegółowoOchrona przeciwdźwiękowa (wykład ) Józef Kotus
Ochrona przeciwdźwiękowa (wykład 2 06.03.2008) Józef Kotus Wpływ hałasu na jakośćŝycia i zdrowie człowieka Straty związane z występowaniem hałasu Hałasem nazywa się wszystkie niepoŝądane, nieprzyjemne,
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 7
Podstawy fizyki wykład 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Drgania Drgania i fale Drgania harmoniczne Siła sprężysta Energia drgań Składanie drgań Drgania tłumione i wymuszone Fale
Bardziej szczegółowoFale mechaniczne i akustyka
Fale mechaniczne i akustyka Wstęp: siła jako element decydujący o rodzaju ruchu Na pierwszym wykładzie, dynamiki Newtona omawiając II zasadę dr d r F r,, t = m dt dt powiedzieliśmy, że o tym, jakim ruchem
Bardziej szczegółowoDźwięk, gitara PREZENTACJA ADAM DZIEŻYK
Dźwięk, gitara PREZENTACJA ADAM DZIEŻYK Dźwięk Dźwięk jest to fala akustyczna rozchodząca się w ośrodku sprężystym lub wrażenie słuchowe wywołane tą falą. Fale akustyczne to fale głosowe, czyli falowe
Bardziej szczegółowoLIGA klasa 2 - styczeń 2017
LIGA klasa 2 - styczeń 2017 MAŁGORZATA IECUCH IMIĘ I NAZWISKO: KLASA: GRUA A 1. Oceń prawdziwość każdego zdania. Zaznacz, jeśli zdanie jest prawdziwe, lub, jeśli jest A. Głośność dźwięku jest zależna od
Bardziej szczegółowoI. Pomiary charakterystyk głośników
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR 4 Pomiary charakterystyk częstotliwościowych i kierunkowości mikrofonów i głośników Cel ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części. Celem pierwszej części ćwiczenia
Bardziej szczegółowoZe względu na dużą rozpiętość mierzonych wartości ciśnienia (zakres ciśnień akustycznych obejmuje blisko siedem rzędów wartości: od 2x10 5 Pa do
Ze względu na dużą rozpiętość mierzonych wartości ciśnienia (zakres ciśnień akustycznych obejmuje blisko siedem rzędów wartości: od 2x10 5 Pa do ponad 10 Pa) wygodniej jest mierzone ciśnienie akustyczne
Bardziej szczegółowoBadanie efektu Dopplera metodą fali ultradźwiękowej
Badanie efektu Dopplera metodą fali ultradźwiękowej Cele eksperymentu 1. Pomiar zmiany częstotliwości postrzeganej przez obserwatora w spoczynku w funkcji prędkości v źródła fali ultradźwiękowej. 2. Potwierdzenie
Bardziej szczegółowo1. Jeśli częstotliwość drgań ciała wynosi 10 Hz, to jego okres jest równy: 20 s, 10 s, 5 s, 0,1 s.
1. Jeśli częstotliwość drgań ciała wynosi 10 Hz, to jego okres jest równy: 20 s, 10 s, 5 s, 0,1 s. 2. Dwie kulki, zawieszone na niciach o jednakowej długości, wychylono o niewielkie kąty tak, jak pokazuje
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowoProcedura orientacyjna wyznaczania poziomu mocy akustycznej źródeł ultradźwiękowych
Procedura orientacyjna wyznaczania poziomu mocy źródeł ultradźwiękowych w oparciu o pomiary poziomu ciśnienia akustycznego w punktach pomiarowych lub metodą omiatania na powierzchni pomiarowej prostopadłościennej
Bardziej szczegółowoFALE DŹWIĘKOWE. fale podłużne. Acos sin
ELEMENTY AKUSTYKI Fale dźwiękowe. Prędkość dźwięku. Charakter dźwięku. Wysokość, barwa i natężenie dźwięku. Poziom natężenia i głośności. Dudnienia. Zjawisko Dopplera. Fala dziobowa. Fala uderzeniowa.
Bardziej szczegółowoLIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia
LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 004/005 Zawody II stopnia Zadanie doświadczalne Masz do dyspozycji: cienki drut z niemagnetycznego metalu, silny magnes stały, ciężarek o masie m=(100,0±0,5) g, statyw, pręty stalowe,
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoPOMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH
Ćwiczenie 5 POMIR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONNSU I METODĄ SKŁDNI DRGŃ WZJEMNIE PROSTOPDŁYCH 5.. Wiadomości ogólne 5... Pomiar prędkości dźwięku metodą rezonansu Wyznaczanie prędkości dźwięku metodą
Bardziej szczegółowo2LO 6 lu L 92, 93, 94 T3.5.2 Matematyczny opis zjawisk falowych cd. Na poprzednich lekcjach już było mamy to umieć 1. Ruch falowy 1.
2LO 6 lu L 92, 93, 94 T3.5.2 Matematyczny opis zjawisk falowych cd. Na poprzednich lekcjach już było mamy to umieć 1. Ruch falowy 1. pokaz ruchu falowego 2. opis ruchu falowego słowami, wykresami, równaniami
Bardziej szczegółowoZastosowanie ultradźwięków w technikach multimedialnych
Zastosowanie ultradźwięków w technikach multimedialnych Janusz Cichowski, p. 68 jay@sound.eti.pg.gda.pl Katedra Systemów Multimedialnych, Wydział Elektroniki Telekomunikacji i Informatyki, Politechnika
Bardziej szczegółowoProjekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia wyrównawcze z izyki -Zestaw 13 -eoria Drgania i ale. Ruch drgający harmoniczny, równanie ali płaskiej, eekt Dopplera, ale stojące. Siła harmoniczna, ruch drgający harmoniczny Siłą harmoniczną (sprężystości)
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Energia i natężenie fali Średnia energia ruchu drgającego elementu ośrodka o masie m, objętości V
Bardziej szczegółowoA6: Wzmacniacze operacyjne w układach nieliniowych (diody)
A6: Wzmacniacze operacyjne w układach nieliniowych (diody) Jacek Grela, Radosław Strzałka 17 maja 9 1 Wstęp Poniżej zamieszczamy podstawowe wzory i definicje, których używaliśmy w obliczeniach: 1. Charakterystyka
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń. Przedmowa 15. Wprowadzenie Ruch falowy w ośrodku płynnym Pola akustyczne źródeł rzeczywistych
Spis treści Wykaz ważniejszych oznaczeń u Przedmowa 15 Wprowadzenie 17 1. Ruch falowy w ośrodku płynnym 23 1.1. Dźwięk jako drgania ośrodka sprężystego 1.2. Fale i liczba falowa 1.3. Przestrzeń liczb falowych
Bardziej szczegółowoWłasności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu
1 ĆWICZENIE 7. CEL ĆWICZENIA. Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu Celem ćwiczenia jest poznanie własności dynamicznych przetworników pierwszego rzędu w dziedzinie czasu i częstotliwości
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 11 Fotometria
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Zagadnienia: fale elektromagnetyczne, fotometria, wielkości i jednostki fotometryczne, oko. Wstęp Radiometria (fotometria
Bardziej szczegółowoWzmacniacze operacyjne
Wzmacniacze operacyjne Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest badanie podstawowych układów pracy wzmacniaczy operacyjnych. Wymagania Wstęp 1. Zasada działania wzmacniacza operacyjnego. 2. Ujemne sprzężenie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowo5(m) PWSZ -Leszno LABORATORIUM POMIARY I BADANIA WIBROAKUSTYCZNE WYZNACZANIE POZIOMU MOCY AKUSTYCZNEJ MASZYN I URZĄDZEŃ 1. CEL I ZAKRES ĆWICZENIA
PWSZ -Leszno LABORATORIUM POMIARY I BADANIA WIBROAKUSTYCZNE WYZNACZANIE POZIOMU MOCY AKUSTYCZNEJ MASZYN I URZĄDZEŃ Instrukcja Wykonania ćwiczenia 5(m) 1. CEL I ZAKRES ĆWICZENIA Poziom mocy akustycznej
Bardziej szczegółowoKrzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi
Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Cele ćwiczenia Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji fal akustycznych Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych
Bardziej szczegółowo4.1. Podstawowe wielkości akustyczne
4.1. Podstawowe wielkości akustyczne Fala akustyczna (dźwiękowa) jest jedną z form przenoszenia energii. Polega ona na cyklicznym przemieszczaniu się cząsteczek sprężystego środowiska wokół położenia równowagi
Bardziej szczegółowo3. WYNIKI POMIARÓW Z WYKORZYSTANIEM ULTRADŹWIĘKÓW.
3. WYNIKI POMIARÓW Z WYKORZYSTANIEM ULTRADŹWIĘKÓW. Przy rozchodzeniu się fal dźwiękowych może dochodzić do częściowego lub całkowitego odbicia oraz przenikania fali przez granice ośrodków. Przeszkody napotykane
Bardziej szczegółowoAutomatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia
Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia III Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia Sonda poboru ciśnienia (Rys. ) jest to urządzenie
Bardziej szczegółowoNauka o słyszeniu. Wykład III +IV Wysokość+ Głośność dźwięku
Nauka o słyszeniu Wykład III +IV Wysokość+ Głośność dźwięku Anna Preis, email: apraton@amu.edu.pl 21-28.10.2015 Plan wykładu - wysokość Wysokość dźwięku-definicja Periodyczność Dźwięk harmoniczny Wysokość
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych
LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR Drgania układów mechanicznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. W ramach
Bardziej szczegółowoWidmo fal elektromagnetycznych
Czym są fale elektromagnetyczne? Widmo fal elektromagnetycznych dr inż. Romuald Kędzierski Podstawowe pojęcia związane z falami - przypomnienie pole falowe część przestrzeni objęta w danej chwili falą
Bardziej szczegółowoDoświadczalne wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu
Doświadczalne wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Autorzy: Kamil Ćwintal, Adam Tużnik, Klaudia Bernat, Paweł Safiański uczniowie klasy I LO w Zespole Szkół Ogólnokształcących im. Edwarda Szylki w
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 2 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Fale sprężyste w gazach przemieszczenie warstwy cząsteczek s( x, t) = sm cos(kx t) zmiana ciśnienia
Bardziej szczegółowoKwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. DUALIZM ŚWIATŁA fala interferencja, dyfrakcja, polaryzacja,... kwant, foton promieniowanie ciała doskonale
Bardziej szczegółowoBadanie rozkładu pola elektrycznego
Ćwiczenie E1 Badanie rozkładu pola elektrycznego E1.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie rozkładu pola elektrycznego dla różnych układów elektrod i ciał nieprzewodzących i przewodzących umieszczonych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY
ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY W trakcie doświadczenia przeprowadzono sześć pomiarów rezonansu akustycznego: dla dwóch różnych gazów (powietrza i CO), pięć pomiarów dla powietrza oraz jeden pomiar dla
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowoPRZYKŁADY RUCHU HARMONICZNEGO. = kx
RUCH HARMONICZNY; FALE PRZYKŁADY RUCHU HARMONICZNEGO F d k F s k Gdowski F k Każdy ruch w którym siła starająca się przywrócić położenie równowagi jest proporcjonalna do wychylenia od stanu równowagi jest
Bardziej szczegółowoFale w przyrodzie - dźwięk
Fale w przyrodzie - dźwięk Fala Fala porusza się do przodu. Co dzieje się z cząsteczkami? Nie poruszają się razem z falą. Wykonują drganie i pozostają na swoich miejscach Ruch falowy nie powoduje transportu
Bardziej szczegółowoDynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego- ćwiczenie 8
Dynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego- ćwiczenie 8 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest dynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego, oraz zapoznanie się z metodami wyznaczania charakterystyk częstotliwościowych.
Bardziej szczegółowoBadanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875
Bardziej szczegółowoAktywne tłumienie drgań
Aktywne tłumienie drgań wykład dla specjalności Komputerowe Systemy Sterowania dla kierunku Automatyka i Robotyka Dr inŝ. Zbigniew Ogonowski Instytut Automatyki, Politechnika Śląska Plan wykładu Podstawowe
Bardziej szczegółowoFala oscylacje w przestrzeni i w czasie. Zaburzenie, które rozchodzi się w ośrodku.
RUCH FALOWY Wyklad 9 1 Fala oscylacje w przestrzeni i w czasie. Zaburzenie, które rozchodzi się w ośrodku. Rodzaje fal: mechaniczne (na wodzie, fale akustyczne) elektromagnetyczne (radiowe, mikrofale,
Bardziej szczegółowoWykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 9: Fale cz. 1 dr inż. Zbigniew Szklarski szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Klasyfikacja fal fale mechaniczne zaburzenie przemieszczające się w ośrodku sprężystym, fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowoWyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym
Ćwiczenie 11A Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym 11A.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu mierzy się przy pomocy wagi siłę elektrodynamiczną, działającą na odcinek przewodnika
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu
Imię i Nazwisko... Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Opracowanie: Piotr Wróbel 1. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, metodą różnicy czasu przelotu. Drgania
Bardziej szczegółowoPOMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA I IMPEDANCJI AKUSTYCZNEJ
ELEKTROAKUSTYKA LABORATORIUM ETE8300L ĆWICZENIE NR 4 POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA I IMPEDANCJI AKUSTYCZNEJ 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą pomiaru współczynnika pochłaniania
Bardziej szczegółowoINSTYTUT KONSTRUKCJI MASZYN LABORATORIUM POMIARY AKUSTYCZNE
INSTYTUT KONSTRUKCJI MASZYN LABORATORIUM POMIARY AKUSTYCZNE Zakres ćwiczenia: 1. Miernik poziomu dźwięku budowa, zasada działania. 2. Charakterystyki filtrów korekcyjnych stosowanych w miernikach poziomu
Bardziej szczegółowoBadanie transformatora
Ćwiczenie 14 Badanie transformatora 14.1. Zasada ćwiczenia Transformator składa się z dwóch uzwojeń, umieszczonych na wspólnym metalowym rdzeniu. Do jednego uzwojenia (pierwotnego) przykłada się zmienne
Bardziej szczegółowo