KOMISJA EUROPEJSKA. Bruksela, dnia r. C(2016) 8417 final

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. C(2016) 8417 final W opublikowanej wersji niniejszej decyzji pominięto niektóre informacje zgodnie z przepisami art. 30 i 31 rozporządzenia Rady (UE) 2015/1589 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dotyczącymi nieujawniania informacji objętych tajemnicą zawodową. Pominięte fragmenty oznaczono symbolem: [ ]. WERSJA UPUBLICZNIONA Niniejszy dokument został udostępniony wyłącznie w celach informacyjnych. Przedmiot: Szanowny Panie Ministrze! 1. PROCEDURA Pomoc państwa SA (2016/N) Polska Drugie przedłużenie niezawierającego elementu pomocy programu gwarancji dla kontraktów eksportowych (1) Dnia 18 lipca 2007 r. Komisja oceniła polski program gwarancji dla kontraktów eksportowych ( program ) i na mocy decyzji N105/2007 stwierdziła, że nie stanowi on pomocy państwa ( pierwotna decyzja ) 1. (2) Decyzją z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie SA (2011/N) 2 Komisja zatwierdziła przedłużenie programu na okres pięciu lat ( pierwsza decyzja o przedłużeniu ). Środek podlegał ponownemu zgłoszeniu przed dniem 31 grudnia 2016 r., aby Komisja mogła dokonać przeglądu jego funkcjonowania. (3) W korespondencji przesłanej drogą elektroniczną, zarejestrowanej w Komisji w dniu 5 lipca 2016 r. polskie władze zgłosiły drugie przedłużenie programu. 1 2 Dz.U. C 214 z , s. 3. Dz.U. C 71 z , s. 4. Jego Ekscelencja Pan Witold WASZCZYKOWSKI Minister Spraw Zagranicznych Al. J. Ch. Szucha Warszawa POLSKA Commission européenne/europese Commissie, 1049 Bruxelles/Brussel, BELGIQUE/BELGIË - Tel

2 (4) Komisja zwróciła się o dodatkowe informacje w dniach 3 sierpnia, 8 i 26 września oraz 19 października 2016 r. Polskie władze odpowiedziały w dniach 27 i 29 września oraz 7 listopada 2016 r. 2. OPIS ŚRODKA (5) Zgłoszony środek dotyczy programu gwarancji publicznych obsługiwanego przez Korporację Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych, KUKE S.A. Program ten służy pokrywaniu ryzyka polskich eksporterów nie wywiązujących się z kontraktów eksportowych. Program gwarancji dostępny jest dla przedsiębiorstw działających we wszystkich sektorach i posiadających siedzibę w Polsce. (6) Gwarancji udziela się na wniosek polskich eksporterów bezpośrednio na rzecz zagranicznych importerów. Gwarancje w ramach programu dzielą się na cztery kategorie: gwarancje przetargowe, gwarancje zwrotu zaliczki, gwarancje wykonania kontraktu i gwarancje dobrego wykonania kontraktu (z tytułu rękojmi). Pobierane składki oblicza się, biorąc pod uwagę następujące elementy: (i) rodzaj gwarancji; (ii) kategorię ryzyka eksportera, w przypadku której system oceny ryzyka uwzględnia ryzyko finansowe eksportera, ryzyko sektorowe oraz okres działalności przedsiębiorstwa; (iii) okres ważności gwarancji (mniej lub więcej niż dwa lata); oraz (iv) poziom zabezpieczeń. Składki sięgają generalnie od [ ] * do [ ]. Szczegółowy opis programu znajduje się w pierwotnej decyzji (zob. pkt 3 do 34 pierwotnej decyzji). (7) Polskie władze dążą do przedłużenia programu na takich samych warunkach, jakie określono w decyzji w sprawie pierwszego przedłużenia. (8) Przedłużony program uwzględnia warunki określone w obwieszczeniu Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w formie gwarancji ( obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2008 r. ) 3, tj.: a) Gwarancje udzielane w ramach przedłużonego programu nie będą obejmować więcej iż 80% kwoty niespłaconego kredytu. Jeśli wielkość kredytu maleje w miarę upływu czasu, kwota gwarantowana obniża się proporcjonalnie, tak aby w danym momencie gwarancja pokrywała nie więcej niż 80 % niespłaconego kredytu. b) Wszelkie straty wynikające z funkcjonowania programu będą pokrywane proporcjonalnie, tzn. 80% przez gwaranta, a 20% przez beneficjenta gwarancji. Gwarancja nie będzie zatem gwarancją pierwszej straty, w przypadku której straty w pierwszym rzędzie pokrywa gwarant, a dopiero potem beneficjent. c) Program przewiduje roczne wynagrodzenie za odpowiedni kapitał. (9) Podobnie jak w programie, maksymalną nominalną kwotę gwarancji, jakich KUKE może udzielić 4, ustanawia się corocznie w ustawie budżetowej 5. Komitet Polityki * 3 4 [ ] Tajemnica handlowa. Dz.U. C 155 z , s. 10. Uwzględniając zarówno gwarancje udzielane w ramach zgłoszonych programów, jak i inne gwarancje udzielane przez KUKE poza tym programem. 2

3 Ubezpieczeń Eksportowych określił ponadto dodatkowy limit dla maksymalnej kwoty, która może być objęta jedną gwarancją (3% rocznego limitu) oraz maksymalną wysokość kwoty gwarancji dla jednego eksportera (7% rocznego limitu). (10) Według władz polskich oczekuje się, że kwoty wykorzystane w ramach programu nie przekroczą 150 mln USD rocznie 6. Funkcjonowanie programu w latach (11) Zgodnie z pkt 45 pierwotnej decyzji polskie władze dostarczyły dane dotyczące funkcjonowania programu w latach Jego funkcjonowanie w latach (wraz z tabelą zawierającą dane roczne) opisano w poprzednim przedłużeniu 7. W momencie przyjmowania niniejszej decyzji dane dotyczące funkcjonowania programu w 2016 r. nie były jeszcze dostępne. Tabela 1: Dane dotyczące polskiego programu gwarancji dla kontraktów eksportowych, lata Ni e Gwarancje udzielone przez Skarb Państwa dot. zwolnienia z opodatkowania Liczba udzielonych gwarancji (pozycje) Wartość udzielonych gwarancji (PLN) 3 Liczba gwarancji ubezpieczeniowych na koniec roku (pozycje) 1 4 Wartość gwarancji ubezpieczeniowych na koniec roku (PLN) 5 Składka (PLN) 6 Koszty administracyjne prowizja KUKE (PLN) 7 Odszkodowanie (PLN) 8 Odzyskanie środków (PLN) [ ] 9 Koszty kapitału (PLN) 10 Wynik roczny (PLN) ( ) 11 Skumulowany wynik (PLN) Źródło: Państwo członkowskie (12) Dane pokazują, że program był rentowny przez dziewięć lat funkcjonowania. Skumulowany wynik w wysokości [ ] mln PLN zapewni pokrycie przyszłych strat. W okresie tym nie odnotowano odszkodowań ani odzyskania środków. (13) Składki stosowane w praktyce dla większości przypadków były ustalone w skali roku na poziomie [ ], [ ], [ ] % i [ ] w skali roku. (14) Program charakteryzuje się stosunkowo niewielką liczbą kontraktów gwarancyjnych (od trzech do 23 nowo wystawionych gwarancji rocznie) i bardzo zróżnicowanymi kwotami gwarancji o wysokiej fluktuacji niespłaconych rocznych kwot gwarancji Art. 5 lit. a) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o gwarantowanych przez Skarb Państwa ubezpieczeniach eksportowych. W okresie r. budżet wyniósł 40 mld PLN. Kurs wymiany z dnia 5 lipca 2016 r. (1 USD = 3,8346 PLN). Zob. motywy 9 15 decyzji w sprawie pierwszego przedłużenia. 3

4 (15) Program charakteryzuje się również bardzo małą liczbą beneficjentów. W latach jedynie 10 przedsiębiorstw skorzystało z usług oferowanych w ramach programu gwarancji. Większość gwarancji udzielonych od 2007 r. to gwarancje zwrotu zaliczki (80), zaś pozostałe 12 to gwarancje wykonania kontraktu. (16) Jeśli chodzi o objęte sektory, program jest stosowany głównie w przemyśle stoczniowym i sektorze maszyn i urządzeń, ale także w sektorze inżynierii, produktów węgla koksowego i produktów specjalnych. 3. STANOWISKO RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ (17) Zgodnie z pkt 50 pierwotnej decyzji polskie władze zgłosiły drugie przedłużenie programu, aby umożliwić Komisji jego przegląd w oparciu o rzeczywiste dane zgromadzone od zatwierdzenia jego pierwszego przedłużenia w 2011 r. (18) Polskie władze uważają, że program i jego przedłużenie nie stanowią pomocy państwa. (19) Władze polskie potwierdziły, że wszystkie gwarancje wydane po dniu 31 grudnia 2009 r. są w pełni zgodne z obwieszczeniem w sprawie gwarancji z 2008 r. Uchwała Komitetu Polityki Ubezpieczeń Eksportowych, która stanowi krajową podstawę prawną przyznawania gwarancji w ramach programu, w sposób właściwy odzwierciedla obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2008 r. (20) Polska ubiega się o przedłużenie programu na okres dziesięciu lat, tj. do dnia 31 grudnia 2026 r. Biorąc pod uwagę fakt, że obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2008 r. może w przyszłości nie mieć już zastosowania w przedmiotowej sprawie, polskie władze zobowiązały się dostosować program gwarancji do zmian, które mogą pojawić się w nowym obwieszczeniu po dniu 31 grudnia 2016 r. (21) Polskie władze zgadzają się na zgłoszenie wszelkich dalszych przedłużeń programu po dniu 31 grudnia 2026 r. (22) Polska zobowiązała się do przekazywania służbom Komisji corocznych sprawozdań dotyczących rentowności programu i wyników badań rynku dotyczących stawek składek oferowanych na rynku na podobne gwarancje. 4. OCENA Zakres zgłoszenia (23) Niniejsze zgłoszenie dotyczy przedłużenia programu gwarancji dla kontraktów eksportowych. W swoich decyzjach z dnia 18 lipca 2007 r. i 20 grudnia 2011 r. Komisja uznała, że program nie stanowił pomocy państwa. Pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE (24) Zgodnie z art. 107 ust. 1 TFUE wszelka pomoc przyznawana przez państwo członkowskie lub przy użyciu zasobów państwowych w jakiejkolwiek formie, która zakłóca lub grozi zakłóceniem konkurencji poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów, jest niezgodna z rynkiem wewnętrznym w zakresie, w jakim wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi. 4

5 Obwieszczenie w sprawie gwarancji (25) Komisja opublikowała szczegółowe wytyczne w sprawie zastosowania zasad pomocy państwa w odniesieniu do gwarancji w 2000 r. i w 2008 r., wyraźnie zaznaczając, że ogólne kryteria art. 107 ust. 1 TFUE mają zastosowanie do gwarancji wystawianych przez państwo. (26) W pierwotnej decyzji Komisja oparła swoją ocenę zgodności na obowiązującym wówczas Obwieszczeniu w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwowej w formie gwarancji (zwanym dalej obwieszczeniem w sprawie gwarancji z 2000 r.) 8. (27) Obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2008 r. zastąpiło obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2000 r. Zgodność przedłużonego programu z zasadami pomocy państwa winna być więc oceniona na podstawie obwieszczenia w sprawie gwarancji z 2008 r. (28) Punkt 3.4. obwieszczenia w sprawie gwarancji z 2008 r. wymienia warunki, które o ile są spełnione wykluczają istnienie pomocy państwa w programie gwarancji, ponieważ w tym przypadku gwarancja nie stanowi korzyści dla beneficjentów: a) program jest niedostępny dla kredytobiorców w trudnej sytuacji finansowej 9 ; b) gwarancje muszą być powiązane z określonymi transakcjami finansowymi dotyczącymi ustalonej kwoty maksymalnej i ograniczonymi w czasie; c) gwarancje nie obejmują więcej niż 80% każdego niespłaconego kredytu lub innego zobowiązania finansowego; jeśli wielkość kredytu maleje w miarę upływu czasu, kwota gwarantowana musi proporcjonalnie obniżać się, tak aby w danym momencie gwarancja pokrywała nie więcej niż 80% niespłaconego kredytu lub zobowiązania finansowego; straty muszą być ponoszone proporcjonalnie i w taki sam sposób przez kredytodawcę i gwaranta (brak gwarancji pierwszej straty); d) warunki programu opierają się na rzeczywistej ocenie ryzyka w taki sposób, że składki zapłacone przez przedsiębiorstwa będące beneficjentami zapewnią z dużym prawdopodobieństwem samofinansowanie się programu; e) odpowiedniość poziomu stawki należy poddawać przynajmniej corocznemu przeglądowi; 8 9 Dz.U. C 71 z , s. 14. W celu podjęcia decyzji, czy można uznać, że kredytobiorca jest w trudnej sytuacji finansowej, należy odnieść się do definicji określonej w Wytycznych dotyczących pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację przedsiębiorstw niefinansowych znajdujących się w trudnej sytuacji, Dz.U. C 249 z , s. 6. 5

6 f) pobierane stawki muszą obejmować normalne ryzyko związane z udzieleniem gwarancji, koszty zarządzania programem, roczne wynagrodzenie za odpowiedni kapitał; g) aby zapewnić przejrzystość, program musi określać warunki, na jakich udzielane będą przyszłe gwarancje, takie jak rating uprawnionego przedsiębiorstwa i odpowiednio, sektor i wielkość, maksymalna kwota i okres obowiązywania gwarancji. Ocena (29) Poniżej Komisja ocenia, czy zgłoszony program spełnia warunki zapisane w obwieszczeniu w sprawie gwarancji z 2008 r. Lit. a), b), c) i e) powyżej (30) Oceny tych punktów dokonano w pierwszej decyzji dotyczącej przedłużenia (pkt i 32 33); pozostaje ona bez zmian w odniesieniu do drugiego przedłużenia. Lit. d) powyżej (31) Władze polskie sprawiły, że system punktacji 10 stosowany przez KUKE do szczegółowej oceny ryzyka profilu eksportera określa poziom składki w taki sposób, aby program z dużym prawdopodobieństwem sam się finansował. Klasyfikacja ryzyka również uwzględnia analizę ryzyka sektora, przy czym poziom ryzyka przemysłu stoczniowego uważa się za wysoki. (32) W latach przychody programu (dochód ze składek) przewyższyły jego koszty (koszty administracyjne i koszty kapitału; nie wypłacono żadnego odszkodowania), jak wskazano w tabeli 1. Program zatem sam się finansował. Podpunkt f) powyżej (33) Władze polskie stwierdziły, że pobrane składki odzwierciedlają normalne ryzyko związane z przyznawaniem gwarancji. KUKE przeprowadza ocenę ryzyka dla każdego kontraktu gwarancyjnego w oparciu o system punktacji. Ocena ryzyka opiera się na: rodzaju gwarancji, kategorii ryzyka eksportera (w tym ryzyka danego sektora), okresie ważności gwarancji i poziomie zabezpieczeń. (34) Ryzyko eksportera ocenia się na podstawie: (i) sprawozdań finansowych wnioskodawcy; (ii) analizy ryzyka sektorowego; (iii) okresu działalności przedsiębiorstwa. (35) Analiza ryzyka finansowego wnioskodawcy opiera się na dziewięciu podstawowych wskaźnikach finansowych: całkowitym obrocie aktywów, rentowności aktywów, rentowności sprzedaży, wskaźniku bieżącej płynności finansowej, wskaźniku szybkiej płynności finansowej, wskaźniku zadłużenia, wskaźniku pokrycia zobowiązań odsetkowych oraz (EBIT 11 plus amortyzacji) podzielonych przez sprzedaż Szczegółowy opis systemu punktacji można znaleźć w pierwotnej decyzji, pkt i pkt 42. Earnings Before Interest and Taxes, tj. zysk przed odsetkami i opodatkowaniem. 6

7 (36) Jeśli chodzi o ryzyko sektorowe, KUKE opracował klasyfikację sektorową w oparciu o doświadczenia związane z roszczeniami w analizie ryzyka krajowego i wskaźniki roszczeń dla danych grup sektorów gospodarki. KUKE wyłonił dziesięć grup sektorów gospodarki, którym przyporządkowuje odpowiednie punkty 12. (37) Wreszcie pod uwagę bierze się okres działalności przedsiębiorstwa. Im dłuższy okres działalności, tym więcej punktów można przyznać. (38) Na podstawie przyznanych punktów ustala się kategorię ryzyka eksportera 13. KUKE ustala składkę podstawową dla każdej kategorii ryzyka 14. Odstępstwa w górę lub w dół od składki podstawowej zależą od rodzaju gwarancji, okresu jej obowiązywania i przedstawionych zabezpieczeń (zabezpieczenie na majątku ruchomym, zabezpieczenie na nieruchomościach, środki pieniężne zablokowane na rachunku bankowym, kaucja gotówkowa). (39) Władze polskie stwierdziły, że w okresie objętym przeglądem w większości przypadków składki pobierane z tytułu gwarancji w ramach programu były ustalone na poziomie [ ], [ ], [ ] i [ ] w skali roku. Wpływy z opłaconych składek są lokowane na odrębnym koncie bankowym i mają zabezpieczyć płatność przyszłych strat. (40) Władze polskie potwierdziły, że koszty administracyjne, w tym prowizje na rzecz KUKE z tytułu administrowania i zarządzania gwarancjami, są uwzględnione w składkach gwarancyjnych. (41) Zgodnie z obwieszczeniem w sprawie gwarancji z 2008 r. roczny koszt kapitału został obliczony na podstawie [ ] średnich niespłaconych gwarancji 15. Zastosowano składkę z tytułu ryzyka w wysokości [ ] punktów bazowych 16, co w latach poskutkowało skumulowanymi kosztami kapitału w wysokości ok. [ ] mln PLN. (42) Koszty administracyjne i koszt kapitału sięgnęły łącznie 35 % składek zebranych przez lata Władze polskie potwierdziły, że 80 % zebranych składek odłożono na pokrycie normalnego ryzyka związanego z przyznawaniem gwarancji. (43) Komisja zwraca uwagę, że władze polskie nie przeprowadzają dla programu analizy przewidywanych strat, aby ocenić poziom normalnego ryzyka związanego z przyznawaniem gwarancji. Komisja przeprowadziła zatem weryfikację szeregu czynników, aby stwierdzić, czy program można faktycznie uznać za samofinansujący się i czy składki uwzględniają normalne ryzyko związane z przyznawaniem gwarancji Przemysł stoczniowy uznawany jest za sektor wysokiego ryzyka, co nie pozwala przyznać dodatkowych punktów w celu poprawy ogólnego wyniku analizy ryzyka. Niska, poniżej przeciętnej, przeciętna, powyżej przeciętnej, wysoka. Przykładowo, dla eksporterów charakteryzujących się przeciętnym stopniem ryzyka stawka podstawowa w wysokości [ ] rocznie będzie miała zastosowanie dla gwarancji zwrotu zaliczki na okres krótszy niż dwa lata. Stopa procentowa dla obliczenia kwoty kapitału waha się w zależności od ratingu przedsiębiorstw, którym przyznaje się gwarancję. Stopa podstawowa wynosi 8%; obniżoną stopę można stosować w odniesieniu do wyższego ratingu (2% dla AAA/AA-; 4% dla A+/A-). Zgodnie z pkt 3.4. lit. f) nowego obwieszczenia, nie uwzględniono stopy procentowej wolnej od ryzyka, gdyż państwo nie wniosło gotówkowego wkładu do programu. 7

8 a) Dostarczone dane na temat funkcjonowania programu od 2007 r. pokazują, że na 92 wystawione gwarancje nie zażądano wypłaty żadnej z nich. Gwarancje, wobec których zastosowano żądanie wypłaty, opiewały zatem na 0 % składek gwarancyjnych. Choć dokładnych badań nie można zastąpić analizą ograniczoną do działania programu w latach , liczba ta jest pierwszym zachowawczym wskaźnikiem co do tej części składki, którą można uznać za adekwatną do pokrycia normalnego ryzyka związanego z przyznawaniem gwarancji. W praktyce normalne ryzyko związane z przyznawaniem gwarancji powinno być uznane za niskie, ponieważ istnieją mechanizmy odzyskiwania środków. Zważywszy, że 80 % składek powinno pokryć normalne ryzyko związane z przyznawaniem gwarancji, stawki stosowane przez KUKE, tj. [ ], [ ], [ ] i [ ], wydają się wystarczające do pokrycia kosztów administracyjnych, kosztów kapitału i przewidywanych strat. b) KUKE, ustalając swój system składek, kieruje się stawkami dla podobnych produktów stosowanymi przez konkurentów. Badania porównawcze przedstawione przez Polskę wskazują, że składki stosowane przez KUKE znajdują się w wyższym przedziale składek stosowanych przez konkurentów 17. c) W ciągu ostatnich dziewięciu lat funkcjonowania programu nie zażądano wypłaty z tytułu żadnej oferowanej gwarancji, jednak w latach zażądano wypłaty z tytułu dwóch gwarancji. Kwoty te odzyskano w całości, co pokazuje, że KUKE wdrożył sprawnie działający system kredytowy i system odzyskiwania środków. (44) W świetle powyższego Komisja wyraża zadowolenie, że składki pobierane w ramach programu pokrywają normalne ryzyko związane z udzielaniem gwarancji, koszty zarządzania programem i roczne wynagrodzenie za odpowiedni kapitał. Podpunkt g) powyżej (45) Program jasno określa kryteria kwalifikowalności dla przyszłych beneficjentów. Na podstawie systemu punktacji KUKE przedsiębiorstwa o ratingu poniżej 31 punktów nie kwalifikują się do gwarancji w ramach programu. (46) Przejrzystość w zakresie warunków programu gwarantuje strona internetowa KUKE 18. (47) Zgodnie z powyższym Komisja stwierdza, że zasady przedłużonego programu są zgodne z obwieszczeniem w sprawie gwarancji z 2008 r. (48) Komisja zauważa jednak, że program charakteryzuje się stosunkowo małą liczbą beneficjentów o wysokim zaangażowaniu na beneficjenta oraz znaczną koncentracją na przemyśle stoczniowym, który uważany jest za sektor wysokiego ryzyka. W związku z powyższym Komisja uznaje, że środek nie stanowi pomocy Polska przedstawiła Komisji badania przeprowadzone przez Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur zlecone przez KUKE w latach 2013, 2014 i Dla każdego roku badanie zawiera przegląd warunków i opłat stosowanych przez prywatne instytucje finansowe działające na rynku polskim w stosunku do podobnych rodzajów gwarancji jak te oferowane przez KUKE. 8

9 państwa, ale podlega ponownemu zgłoszeniu przed dniem 31 grudnia 2026 r., aby umożliwić Komisji przegląd rzeczywistej efektywności programu. (49) Ponadto Komisja przyjmuje zobowiązanie Polski do dostosowania programu do zmian, które zaproponuje Komisja, jeśli obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2008 r. zostanie zmienione lub zastąpione po dniu 31 grudnia 2016 r. 5. WNIOSEK (50) Z wyżej wymienionych powodów oraz w oparciu o dane empiryczne o funkcjonowaniu programu w latach Komisja uznaje, że program gwarancji eksportowych, który Polska wprowadziła w dniu 20 grudnia 2006 r. i którego dotyczy złożony wniosek o drugie przedłużenie, jest zgodny z warunkami określonymi w obwieszczeniu w sprawie gwarancji z 2008 r. Zatem środek nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art.107 ust. 1 TFUE. (51) Jednak ze względów wymienionych w pkt (48) powyżej, Komisja uważa, że należy ograniczyć okres obowiązywania niniejszej decyzji do dnia 31 grudnia 2026 r. Polskie władze zgodziły się dokonać ponownego zgłoszenia środka pomocy przed tą datą, co umożliwi Komisji dokonanie przeglądu funkcjonowania programu, biorąc pod uwagę faktyczne dane zgromadzone w latach , a także zobowiązały się do dostosowania programu do zmian, które zaproponuje Komisja, jeśli obwieszczenie w sprawie gwarancji z 2008 r. zostanie zmienione lub zastąpione po dniu 31 grudnia 2016 r. W przypadku gdyby niniejsze pismo zawierało informacje, które nie powinny być przekazywane osobom trzecim, należy poinformować o tym Komisję w terminie piętnastu dni roboczych od daty jego otrzymania. Jeżeli Komisja nie otrzyma w wyznaczonym terminie uzasadnionego wniosku w tym względzie, uzna to za wyrażenie zgody na ujawnienie osobom trzecim i publikację pełnej treści niniejszego pisma w autentycznej wersji językowej na stronie internetowej: 19 Uwzględniono również dane empiryczne za lata

10 Wniosek należy przesłać pocztą elektroniczną na adres Dyrekcji ds. Konkurencji w Komisji Europejskiej: European Commission Directorate-General Competition State aid Greffe B-1049 Brussels Stateaidgreffe@ec.europa.eu Z poważaniem W imieniu Komisji Margrethe VESTAGER Członek Komisji 10