Nawrót zespołu nerczycowego u pacjenta po transplantacji nerki. Trudności diagnostyczno-terapeutyczne
|
|
- Agnieszka Borowska
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Forum Nefrologiczne 2015, tom 8, nr 1, Copyright 2015 Via Medica ISSN PRzypadki kliniczne Paweł Przetacznik 1, Kamila Bąk 1, Joanna Blicharz 1, Magdalena Krysa 1, Bogumiła Tryka 1, Kinga Caban 2, Agnieszka Korolczuk 3, Iwona Baranowicz-Gąszczyk 4 1 Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Klinice Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie 2 Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Zakładzie Patomorfologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie 3 Katedra i Zakład Patomorfologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie 4 Katedra i Klinika Nefrologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie Nawrót zespołu nerczycowego u pacjenta po transplantacji nerki. Trudności diagnostyczno-terapeutyczne Recurrence of nephrotic syndrome in a patient after renal transplantation. Diagnostic difficulties ABSTRACT Glomerulonephritis is a common cause of dialysis in Poland and refers to % of the population. An important clinical problem are glomerulopathies which appear in the transplanted kidney, because they may lead to graft loss. The aim of this study was to present a clinical case of a 42-year old patient with end-stage renal disease in the course of IgM nephropathy. The first symptoms appeared when he was 19. Despite treatment with immunosuppressive regimens in various schemes, he developed recurrent proteinuria and hypertension. The patient was repeatedly hospitalized with an exacerbation of the disease. Due to end-stage renal failure he has been treated with hemodialysis for 15 months. He received a kidney transplant from a cadaver donor. About 2 weeks after transplantation severe proteinuria was developed. Biopsy of transplant was performed. Histopathological report was inconclusive, but there were no obvious features of glomerulonephritis. 6 months after transplantation he developed nephrotic syndrome. Repeated biopsy was done. Histopathological examination of the transplanted kidney showed minimal change disease. The patient was given steroid pulses and obtained remission of nephrotic syndrome. Biopsy was complicated by the creation of an arteriovenous fistula. Due to the stabilization of hypertension the fistula was unclosed. The patient remains under the control of Transplantation Clinic. Now after more than a year after the recurrence of nephrotic syndrome, the daily proteinuria is stated below 1g and graft function is stable. Because of the recurrent nature of glomerulonephritis, and the possibility of the development of other transplant pathology to guide the optimal treatment it is sometimes necessary to perform a biopsy of the transplanted organ several times despite possible complications. Forum Nefrologiczne 2015, vol 8, no 1, Key words: nephrotic syndrome, proteinuria, kidney transplantation, glomerulonephritis Adres do korespondencji: Paweł Przetacznik ul. ks. J. Popiełuszki 28G/ Lublin tel.: pawelprzet@gmail.com Wstęp Zespół nerczycowy to stan kliniczny, który charakteryzuje się białkomoczem powyżej 3,5 g/1,73 m 2 powierzchni ciała lub powyżej 50 mg/kg, hipoproteinemią, hipoalbuminemią, hiperlipidemią i obrzękami. Jego najczęstszą przyczyną u dorosłych są kłębuszkowe zapalenia nerek, które dotyczą 0,1 0,7% polskiej populacji [1]. Nieuchronnym następstwem 26
2 większości kłębuszkowych zapaleń nerek jest schyłkowa niewydolność nerek. Obecnie coraz częściej stosowaną metodą leczenia chorych z terminalną niewydolnością narządu jest transplantacja nerki, stanowiąca alternatywę dla dializoterapii i zapewniająca pacjentom znaczną poprawę komfortu życia [2]. Przeciętny czas dobrego funkcjonowania przeszczepu nerki wynosi kilkanaście lat [3]. Przewlekła nefropatia przeszczepu, mogąca stopniowo rozwijać się od momentu przeprowadzenia transplantacji, jest główną przyczyną jego przewlekłej dysfunkcji, która może prowadzić do późnego odrzucania. Do rzadszych przyczyn należą: przewlekła toksyczność inhibitorów kalcyneuryny, nawrót choroby podstawowej i późne epizody ostrego odrzucania (20 30%) [4]. Glomerulopatią potransplantacyjną nazywa się nawrót patologii kłębuszka, zdiagnozowanej przed przeszczepieniem narządu bądź też pojawienie się objawów chorobowych de novo, wśród których występują głównie: białkomocz, krwinkomocz, nadciśnienie tętnicze i pogorszenie czynności nerki przeszczepionej. Glomerulopatia ta może stanowić problem diagnostyczny ze względu na konieczność różnicowania jej z innymi stanami patologicznymi, takimi jak: przewlekłe odrzucanie komórkowe lub humoralne przeszczepu, przewlekłe włóknienie śródmiąższu z zanikiem cewek (IF/TA, interstitial sclerosis/tubular atrophy) oraz pozostałe przyczyny dysfunkcji przeszczepionego narządu. Istnieje również możliwość przeniesienia choroby kłębuszkowej od dawcy wraz z narządem [5]. Statystycznie glomerulopatia będąca główną przyczyną białkomoczu pojawia się u 5 10% pacjentów po przeszczepieniu nerki [6]. U około 7% prowadzi do utraty pierwszego przeszczepu [7]. Najczęstszą przyczyną utraty nerki przeszczepionej w przypadku nawrotu choroby jest ogniskowe i segmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych (FSGS, focal segmental glomerulosclerosis) [5]. Konieczna jest wzmożona czujność lekarza prowadzącego w przypadku utrzymujących się epizodów białkomoczu u pacjenta, a niekiedy wielokrotne wykonywanie biopsji miąższu nerki (ze względu na fakt, że początkowo choroba może objawiać się jako zmiana minimalna) [7, 8]. Bardzo istotne dla rokowania pacjenta z glomerulopatią potransplantacyjną są ciągła obserwacja stanu klinicznego oraz dążenie do osiągnięcia i utrzymania stanu remisji. Nie istnieje jednolity protokół leczenia chorych z glomerulopatiami po przeszczepieniu nerki. W każdym przypadku terapia powinna być zindywidualizowana i dostosowana do aktualnego stanu klinicznego pacjenta. Opis przypadku Pacjent, lat 42, po transplantacji nerki z powodu schyłkowej niewydolności nerek własnych w przebiegu nefropatii IgM oraz z cechami nawrotu zespołu nerczycowego po transplantacji nerki został przyjęty do Kliniki Nefrologii w celu diagnostyki stwierdzonych zmian. Pierwsze objawy choroby nerek (obrzęki) pojawiły się u pacjenta w wieku 19 lat. Ze względu na stwierdzane cechy zespołu nerczycowego wykonano biopsję nerki, dzięki której rozpoznano kłębuszkowe zapalenie nerek mezangialnorozplemowe ze złogami immunoglobuliny M nefropatię IgM. Chory był poddany leczeniu farmakologicznemu. Pomimo stosowania dużych dawek steroidów (prednizon w początkowej dawce 160 mg/d.), chlorambucylu (4 mg/d.), azatiopryny (100 mg/d.) nie uzyskiwano pełnej remisji zespołu nerczycowego. Z powodu nawrotów białkomoczu zastosowano pulsacyjnie wlewy cyklofosfamidu (w sumie chory otrzymał 6 g leku). Pomimo takiego leczenia proteinuria nadal utrzymywała się w ilościach 2 4 g/d. Dwa lata później rozwinęło się nadciśnienie tętnicze. Po około 4 latach stosowanego leczenia immunosupresyjnego u chorego pojawiła się niedokrwistość oraz trombocytopenia. W zaburzeniach hematologicznych dopatrywano się podłoża immunologicznego lub związku z uszkodzeniem szpiku przez zażywane leki. Wobec powyższych komplikacji przerwano leczenie immunosupresyjne. Po roku od zakończenia leczenia stwierdzono nawrót pełnoobjawowego zespołu nerczycowego. Odnotowano białkomocz dobowy około 10 g z towarzyszącymi zaburzeniami w elektroforezie białek i lipidogramie. Klirens kreatyniny wynosił około 60 ml/min. Ciśnienie tętnicze było dobrze regulowane przy użyciu 2 leków hipotensyjnych. Pod wpływem zastosowanej farmakoterapii cyklosporyną pod kontrolą stężenia leku we krwi oraz statynami uzyskano obniżenie białkomoczu dobowego poniżej 3 g oraz stężenia lipidów w surowicy. Parametry funkcji nerek pozostawały stabilne. Po około 19 latach trwania nefropatii IgM u chorego rozwinęła się schyłkowa niewydolność nerek i wymagał on leczenia nerkozastępvvnie istnieje jednolity protokół leczenia chorych z glomerulopatiami po przeszczepieniu nerkicc vvkonieczna jest wzmożona czujność lekarza prowadzącego w przypadku utrzymujących się epizodów białkomoczu u pacjenta, a niekiedy wielokrotne wykonywanie biopsji miąższu nerkicc Paweł Przetacznik i wsp., Nawrót zespołu nerczycowego u pacjenta po transplantacji nerki 27
3 Tabela 1. Parametry funkcjonowania nerek u pacjenta od momentu transplantacji aż do chwili obecnej Czas po transplantacji Kreatynina [mg%] 0,7 1,3 Mocznik [mg%] Cholesterol całkowity [mg%] Parametr Cholesterol frakcji LDL [mg%] < 100 Białko całkowite [g%] 6,4 8,3 Albuminy [g/dl] 4,02 4,76 Białko w dobowej zbiórce moczu [mg/d.] 0,0 150,0 1 miesiąc 1, miesiące 1, miesięcy 1, miesięcy 1, ,6 6,5 miesiąca 1, ,0 3, ,6 7 miesięcy 1, ,0 3, ,5 7,5 miesiąca 1, ,0 3177,5 (po pulsach metyloprednizolonu) 8 miesięcy 1, ,7 4, miesiące (obecnie) 1, ,1 4,5 < 1000 czego. Zastosowano leczenie hemodializami i rozpoczęto wykonywanie niezbędnych badań przed planowanym leczeniem transplantacyjnym. Po 13 miesiącach dializoterapii odbyła się transplantacja nerki od dawcy zmarłego. Otrzymany przeszczep był zgodny w zakresie grupy krwi, 2 antygenów HLA B i DR oraz jednego antygenu HLA A. Zastosowano 3-lekową immunosupresję: steroidy, mykofenolan mofetylu, takrolimus. Przeszczep rozpoczął pracę z opóźnieniem. Chory wymagał ogółem 3 zabiegów hemodializy, następnie diureza stopniowo się zwiększała i ostatecznie kreatyninemia obniżyła się do 1,4 mg/dl. Około 2. tygodnia po transplantacji stwierdzono nasilony białkomocz. Wykonano biopsję nerki przeszczepionej, która wykazała brak cech ostrego odrzucenia komórkowego, brak ewidentnych cech glomerulopatii, arteriolosklerozę z miernego stopnia redukcją światła tętnic oraz umiarkowanie nasilone szkliwienie arterioli, bez cech toksyczności inhibitorów kalcyneuryny. Badanie w mikroskopie immunofluorescencyjnym nie wykazało obecności złogów IgG, IgM, IgA, C3, C1q ani fibrynogenu w badanym bioptacie. Leczenia nie modyfikowano. Pacjent ze zmniejszającym się białkomoczem został wypisany ze szpitala. W ciągu 2 miesięcy obserwacji ambulatoryjnej nie stwierdzano białka w moczu. W kolejnych miesiącach obserwowano narastającą proteinurię dobową aż do 7 g/dobę. Pojawiły się obrzęki podudzi. Z powodu cech zespołu nerczycowego oraz pogorszenia funkcji nerki przeszczepionej zlecono kolejną biopsję, którą wykonano pół roku po transplantacji (tab. 1). Wykazała ona zmianę minimalną (minimal change disease) (ryc. 1). Podano pulsy metyloprednizolonu w łącznej dawce 1,5 g. Zmieniono także schemat leczenia immunosupresyjnego. Takrolimus podawany dożylnie co 12 godzin (Prograf) zamieniono na pochodną o dłuższym okresie działania (Advagraf) (ryc. 2, 3). W wykonanej kontrolnej ultrasonografii doplerowskiej stwierdzono powikłanie biopsji: obecność przetoki tętniczo-żylnej w nerce przeszczepionej w polu centralnym, w okolicy bieguna górnego widoczny był w opcji kolorowego doplera obszar wzmożonego unaczynienia tętniczego i żylnego odpowiadający przetoce tętniczo-żylnej, z przyspieszeniem prędkości przepływu krwi w samej przetoce do 3,0 m/s. Wobec stabilnych wartości ciśnienia tętniczego zastosowano leczenie zachowawcze. Po zakończeniu hospitalizacji zalecono stałą kontrolę w Poradni Transplantacji Nerek. Od tego czasu pacjent nie zgłaszał nowych dolegliwości, obrzęki kończyn dolnych ustąpiły, a parametry azotemii utrzymywały się na stałym, dopuszczalnym poziomie. Nie zaobserwowano kolejnego epizodu zespołu nerczycowego. Dyskusja Po przeszczepieniu nerki u opisanego pacjenta leczonego od kilkunastu lat z powodu nefropatii IgM zaobserwowano nawrót białkomoczu, który pół roku od transplantacji osiągnął cechy zespołu nerczycowego. Należy rozważyć, jaka była patologia tej zmiany, czy stanowi ona nawrót pierwotnej choroby, progresję do innego typu kłębuszkowego za- 28 Forum Nefrologiczne 2015, tom 8, nr 1
4 Badana struktura Opis badania Kłębuszki Poza bardzo nieznacznym segmentalnym rozplemem komórek mezangium bez zmian W mikroskopie elektronowym obecne rozlane zlewanie wypustek stopowatych podocytów i transformacja mikrokosmkowa ich powierzchni Kanaliki Bardzo ogniskowy zanik kanalików. Ogniskowo w pojedynczych kanalikach cechy wakuolizacji cytoplazmy. W świetle pojedynczych kanalików rdzenia obecne mikrozwapnienia Śródmiąższ Bardzo ogniskowe włóknienie. Nieliczne drobne ogniska nacieków z komórek jednojądrowych wnikających do komórek nabłonka (tubulitis) Naczynia tętnicze Nieznaczny obrzęk błony wewnętrznej. W błonie mięśniowej pojedynczego większego naczynia tętniczego obecne rozproszone nieliczne komórki jednojądrowe Badanie w mikroskopie fluorescencyjnym Odczyn przeciw C4d był ujemny w kapilarach rdzenia Wnioski 1. Powyższe cechy odpowiadają zmianie minimalnej (minimal change disease) 2. Cechy podejrzane o odrzucenie przeszczepu (wg Banff borderline changes) Zdjęcia H+E Bioptat kory nerki 1 kłębuszek. Widoczny nieznaczny przybytek macierzy mezangialnej oraz ogniskowe zgrubienie błony podstawnej cewek bliższych. 400 Trichrome Masson Obecność mikrozwapnień w świetle pojedynczych cewek. Łagodne śródmiąższowe włóknienie. 400 H+E Biopsja nerki z obecnością ogniskowych śródmiąższowych skupień komórek jednojądrowych, głównie limfocytów. Pojedyncze limfocyty widoczne wewnątrz nabłonka cewek. Dwie małe tętniczki z bardzo łagodnym obrzękiem błony wewnętrznej. 400 Rycina 1. Wynik drugiego badania histopatologicznego bioptatu nerki przeszczepionej palenia nerek, rozwój nowej glomerulopatii, czy też obecny stan wynika z przeniesienia procesu chorobowego z przeszczepianym narządem. Z powodu nasilonego białkomoczu, który pojawił się po 2. tygodniu od transplantacji, wykonano pierwszą biopsję nerki przeszczepionej pod kątem różnicowania przyczyn jego powstania. Rozważano ewentualne zmiany o charakterze ostrego odrzucania przeszczepu, glomerulopatię potransplantacyjną oraz toksyczność wywołaną przez inhibitory kalcyneuryny. Badanie histopatologiczne wykluczyło ostre odrzucanie komórkowe, a także nie ujawniło zmian typowych dla działania inhibitorów kalcyneuryny [9]. Wspomniane powikłanie było brane pod uwagę z uwagi na fakt, że toksyczne działania mogą wystąpić nie tylko po przedawkowaniu tych leków, ale również w zakresie ich optymalnych dawek ze względu na zjawisko idiosynkrazji [6]. Biopsja wykluczyła Rycina 2. Wahania stężenia takrolimusu w osoczu pacjenta podczas terapii Prografem także możliwość przeniesienia kłębuszkowego zapalenia nerek wraz z przeszczepem, którą również należało rozważyć ze względu na znane przypadki takiego zjawiska [10]. Wobec powyższych danych podjęto decyzję o niemodyfikowaniu leczenia. Paweł Przetacznik i wsp., Nawrót zespołu nerczycowego u pacjenta po transplantacji nerki 29
5 Rycina 3. Wahania stężenia takrolimusu w osoczu pacjenta podczas terapii Advagrafem vvwraz z upływem czasu rośnie liczba wykrywanych patologii typu FSGScc vvpotwierdzenie zmiany minimalnej jest korzystne dla pacjenta, ponieważ stan ten jest potencjalnie odwracalnycc vvglomerulopatia potransplantacyjna stanowi ważną z klinicznego punktu widzenia przyczynę utraty przeszczepucc Drugie badanie histopatologiczne nerki przeszczepionej u pacjenta wykazało jedynie zmianę minimalną. W dalszym postępowaniu diagnostycznym należy jednak mieć na uwadze fakt, iż niezależnie od pozornie oczywistych objawów klinicznych w biopsji wykonanej w krótkim czasie po przeszczepieniu można stwierdzić jedynie zmiany minimalne [7, 8]. Wraz z upływem czasu rośnie liczba wykrywanych patologii typu FSGS [8]. Ostateczna diagnoza możliwa będzie w przyszłości po wykonaniu kolejnych badań histopatologicznych, o ile oczywiście ponownie dojdzie do nawrotu zespołu nerczycowego. Potwierdzenie zmiany minimalnej jest korzystne dla pacjenta, ponieważ stan ten jest potencjalnie odwracalny [11]. Jednocześnie jednak rozwój FSGS wiąże się ze znacznym pogorszeniem rokowania pacjenta. Glomerulopatia ta prowadzi do schyłkowej niewydolności nerek w czasie miesięcy [12]. Istotne jest szybkie wdrażanie leczenia rozpoznanych biopsyjnie zmian minimalnych, ponieważ zapobiega ono dalszemu uszkodzeniu przeszczepu. Chory otrzymał pulsy steroidowe. Uzyskano istotne zmniejszenie białkomoczu i poprawę funkcji przeszczepu. Drugi bioptat poddano także badaniu w mikroskopie immunofluorescencyjnym. Nie wykazało ono ziarnistego świecenia IgM, charakterystycznego dla nefropatii IgM. W związku z tym można z dużym prawdopodobieństwem wykluczyć nawrót choroby zdiagnozowanej u pacjenta przed transplantacją, a dalszą diagnostykę skierować w stronę rozpoznania nowej glomerulopatii [13]. Stwierdzono także brak ekspresji złogów C4d, mających związek z obecnością w surowicy biorcy przeciwciał przeciwko antygenom HLA klasy I i II. Na tej podstawie można wnioskować o braku wyraźnych cech humoralnego odrzucania przeszczepu [9, 14 16]. Podczas hospitalizacji spowodowanej pogorszeniem się wydolności nerki przeszczepionej i nawrotem zespołu nerczycowego u pacjenta dokonano zmiany leczenia immunosupresyjnego. Dotychczas podawany Prograf został zamieniony na Advagraf. Obydwa leki zawierają tę samą substancję aktywną takrolimus, ale różnią się one sposobem dawkowania. Prograf podawany jest pacjentowi raz na 12 godzin, zaś Advagraf raz na 24 godziny [17, 18]. Ze względu na wąski zakres terapeutyczny i zmienną farmakokinetykę takrolimusu bardzo istotne jest utrzymywanie w miarę stałego stężenia tej substancji we krwi. Możliwe, że zmiana sposobu dawkowania leku u opisywanego pacjenta przyczyniła się do lepszej stabilizacji stężenia leku w osoczu i poprawy działania protekcyjnego na przeszczep [19]. Glomerulopatia potransplantacyjna stanowi ważną z klinicznego punktu widzenia przyczynę utraty przeszczepu. Najczęstsze typy stanowią: FSGS (40 60%), mezangiokapilarne kłębuszkowe zapalenie nerek typu 1 (17 50%), nefropatia IgA (7 10%), nefropatia toczniowa (0 5%) [10, 20 23]. Glomerulopatie rozwijające się de novo w przeszczepionej nerce rozwijają się jedynie w niewielkim odsetku przeszczepów (wśród nich dominuje glomerulopatia związana z obecnością przeciwciał skierowanych przeciwko błonie podstawnej kapilar kłębuszkowych, pojawiająca się u 3 5% biorców przeszczepu cierpiących na zespół Alporta [9]). Znacznie częściej zaś mamy do czynienia z nawrotami nefropatii z nerek własnych. Należy podkreślić, że często na nefropatię nawrotową nakładają się inne patologie, takie jak: przewlekła glomerulopatia przeszczepu z wtórnym (m.in. do toksycznego działania leków z grupy inhibitorów kalcyneuryny) ogniskowym segmentalnym stwardnieniem kłębuszków oraz zmiany o charakterze odrzucenia przeszczepu [6]. Biopsja nerki jest zabiegiem inwazyjnym, który niesie ze sobą możliwość różnych powikłań. Jednymi z najczęstszych są: krwinkomocz (95 100%), krwiak nadtorebkowy (64 81%), przetoka tętniczo-żylna (15 17%), krwiomocz (5 9%), krwiak podtorebkowy (3 3,4%), masywne krwawienie do układu kielichowo-miedniczkowego (< 0,5%), zgon (0,02 0,05%) [24 26]. W badaniu USG, które wykonano po biopsji u opisanego pacjenta, zdiagnozowano przetokę tętniczo-żylną niedającą objawów klinicznych. Należy jednak pamiętać, że powikłanie to może upośledzać funkcję nerki lub przyczyniać się do wystąpienia poważnych implikacji kardiologicz- 30 Forum Nefrologiczne 2015, tom 8, nr 1
6 nych, takich jak: nadciśnienie tętnicze, powikłania zakrzepowo-zatorowe, niewydolność serca [27]. Według aktualnych doniesień klinicznych zalecanym postępowaniem terapeutycznym w przypadku niewielkich i bezobjawowych przetok jest obserwacja, ponieważ większość z nich (80 95%) spontanicznie zanika. Metodą z wyboru w leczeniu objawowych przetok jest embolizacja. Badania wykazały, że jest to metoda wysoko efektywna ze skutecznością wynoszącą 88% [27 29]. W przypadku braku skuteczności powyższych sposobów leczenia wykonuje się częściową albo całkowitą nefrektomię lub zespolenie tętnicze. U przedstawionego chorego przetoka nie zamknęła się dotychczas, ale pozostaje bezobjawowa. Ze względu na nawrotowy charakter kłębuszkowych zapaleń nerek konieczna jest ścisła współpraca pacjenta z lekarzami, polegająca na regularnym odwiedzaniu poradni transplantologicznej oraz dokładnym stosowaniu się do zaleceń. Badania wykazały, że dla rokowania pacjenta istotne znaczenie ma dołączenie się objawów morfologicznych przewlekłej nefropatii przeszczepu do zmian swoistych dla glomerulopatii oraz nasilenie białkomoczu [7]. Dlatego niezwykle istotne jest uzyskanie oraz stałe podtrzymywanie remisji choroby. Chorzy, u których uzyskano remisję, wykazywali trzykrotnie wyższą przeżywalność przeszczepu niż ci, u których choroba stale się rozwijała [30]. Obecnie opisany w niniejszej pracy pacjent jest pod stałą opieką Poradni Transplantacji Nerki. Funkcja przeszczepu jest prawidłowa i nie stwierdza się subiektywnych ani obiektywnych dolegliwości. Przedstawiony przypadek kliniczny podkreśla znaczenie opieki ambulatoryjnej nad pacjentami po transplantacji nerki oraz ukazuje trudności diagnostyczne nawracającego białkomoczu, które wymagają niekiedy wielokrotnych biopsji umożliwiających postawienie właściwej ostatecznej diagnozy. vvniezwykle istotne jest uzyskanie oraz stałe podtrzymywanie remisji choroby. Chorzy, u których uzyskano remisję, wykazywali trzykrotnie wyższą przeżywalność przeszczepu niż ci, u których choroba stale się rozwijałacc vv Ze względu na nawrotowy charakter kłębuszkowych zapaleń nerek konieczna jest ścisła współpraca pacjenta z lekarzamicc STRESZCZENIE Kłębuszkowe zapalenia nerek stanowią częstą przyczynę dializoterapii w Polsce i dotyczą 0,1 0,7% populacji. Ważny problem kliniczny stanowią glomerulopatie, które pojawiają się w nerce przeszczepionej, ponieważ mogą one doprowadzić do utraty przeszczepu. Celem pracy było przedstawienie przypadku klinicznego 42-letniego pacjenta ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu nefropatii IgM. Pierwsze objawy choroby pojawiły się w wieku około 19 lat. Pomimo stosowanego leczenia immunosupresyjnego w różnych schematach następowała progresja zmian patologicznych z nawrotowym białkomoczem i rozwojem nadciśnienia tętniczego. Pacjent wielokrotnie był hospitalizowany z powodu zaostrzenia procesu chorobowego. Z powodu schyłkowej niewydolności nerek był leczony hemodializami przez 15 miesięcy. Otrzymał przeszczep nerki od dawcy zmarłego. Około 2. tygodnia po przeszczepie stwierdzono nasilony białkomocz. Wykonano biopsję przeszczepu. Opis badania był niejednoznaczny, jednak nie stwierdzono ewidentnych cech odrzucania. Po 6 miesiącach od transplantacji rozwinął się zespół nerczycowy. Ponownie wykonano biopsję. Badanie histopatologiczne nerki przeszczepionej wykazało zmianę minimalną. Podano pulsy steroidowe. Uzyskano remisję zespołu nerczycowego. Biopsja powikłana była powstaniem przetoki tętniczo-żylnej. Z powodu stabilizacji nadciśnienia tętniczego zadecydowano o niezamykaniu przetoki. Chory pozostaje pod kontrolą Poradni Transplantacyjnej, aktualnie po ponad roku od nawrotu zespołu nerczycowego. Stwierdza się białkomocz dobowy poniżej 1 g oraz stabilną funkcję przeszczepu. Ze względu na nawrotowy charakter kłębuszkowych zapaleń nerek, a także możliwość rozwoju innej patologii przeszczepu w celu prowadzenia optymalnego leczenia konieczne jest niekiedy wykonywanie kilkakrotnej biopsji przeszczepianego narządu, pomimo możliwych powikłań. Forum Nefrologiczne 2015, tom 8, nr 1, Słowa kluczowe: zespół nerczycowy, proteinuria, przeszczepianie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek 1. Książek A., Rutkowski B. Nefrologia, wolumen 1. Wydawnictwo Czelej, Lublin Chudek J., Budziński G., Karkoszka H. i wsp. Ocena wyników przeszczepiania nerek w ośrodku katowickim w latach Wiadomości Lekarskie 2004; LVII: Drabczyk R. Przeszczep nerki. online: 4. Głyda M. Przeszczepianie nerek. MW 2011; Durlik M. Nawrót glomerulopatii w nerce przeszczepionej możliwości modyfikacji immunosupresji. Klinika Medycyny Transplantacyjnej i Nefrologii Instytut Transplantologii im. Prof. Tadeusza Orłowskiego Warszawski Uniwersytet Medyczny. Online: pl/f/f/0eedf66afbc29e358e7373c442794b48.pdf. Piśmiennictwo Paweł Przetacznik i wsp., Nawrót zespołu nerczycowego u pacjenta po transplantacji nerki 31
7 6. Perkowska-Ptasińska A. Diagnostyka zmian w nerce przeszczepionej. Pol. J. Pathol. 2011; 1 (Supl. 1): s111 s Grenda R. Nawrót glomerulopatii po przeszczepieniu nerki. Forum Nefrologiczne 2009; 2: Guillame C., Dion D., Zuber J. i wsp. Recurrence of Nephrotic syndrome after transplantation in a mixed population of children and adults: course of glomerular lessions and value of the Columbia classification of histological variants of focal and segmental glomerulosclerosis (FSGS). Nephrol. Dial. Transplant. 2009; Perkowska-Ptasińska A. Histopatologia przeszczepu nerkowego. Index Copernicus International S.A. 10. Choroby wewnętrzne. Szczeklik A. (red.). Medycyna Praktyczna, Kraków Ghuman N., Vedavati P., de Palma J., Datla A., Nataraj S., Ranga K. V. De novo minimal change disease (MCD) following kidney transplantation. Medicine/Transplantation, Hartford Hospital/UCHC, Farmington, Connecticut 2008; 51: B Hruby Z. Ogniskowe szkliwiejące kłębuszkowe zapalenie nerek. Nefrol. Dial. Pol. 2006; 10: Znaczenie badania immunomorfologicznego w diagnostyce kłębuszkowych chorób nerek. online: //nefropatologia/znaczenie-badania-immunomorfolo- gicznego-w-diagnostyce-k-buszkowych-chor-b-nerek- -praca-finansowana-z-grantu-mnisw-n-n /. 14. Mauiyyedi S., Colvin R.B. Human rejection in kidney transplantation: new concepts in diagnosis and treatment. Curr. Opin. Nephrol. Hypertens. 2002; 11: Lederer S.R., Kluth-Pepper B., Schneeberger H. i wsp. Impact of humoral alloreactivity early after transplantation on the long time survival of renal allografts. Kidney Int. 2001; 59: Bohmig G.A., Exner M., Habicht A. i wsp. Capillary C4d deposition in kidney allografts: a specific marker of alloantibody-dependent graft injury. J. Am. Soc. Nephrol. 2002; 13: Immunology Prograf [product monograph] Markham (ON) Astellas Pharma Canada Inc; online: com/ca/en/immunology_prograf_pm.html. 18. Immunology Advagraf [product monograph] Markham (ON) Astellas Pharma Canada Inc; online: Hougardy J.M., Broeders N., Kianda M. i wsp. Conversion from Prograf to Advagraf among kidney transplant recipients results in sustained decrease in tacrolimus exposure. Transplantation 2011; 91: Newstead C.G. Recurrent disease in renal transplant. Nephrol. Dial. Transplant. 2003; 18: Cochat P., Fragure S., Mestrallet G. i wsp. Disease recurrence in paediatric renal transplantation. Pediatr. Nephrol. 2009; 24: Seikaly M.G. Recurrence of primary disease in children after renal transplantation: an evidence-based update. Pediatr. Transplant. 2004; 8: Hariharan S., Savin V. Recurrent and de novo disease after renal transplantation: a report from the renal allograft disease registry. Pediatr. Transplant. 2004; 8: Bojanowska M., Białobrzeska B. Biopska nerki własnej i przeszczepionej holistyczna opieka nad pacjentem. Forum Nefrologiczne 2010; 3: Tapia-Canelas C., Zometa R., López-Oliva M.O. i wsp. Complications associated with renal graft biopsy in transplant patients. Nefrologia 2014; 34: doi: /Nefrologia.pre2013.Nov Ribera L., Rodríguez Jornet A., Falcó J., Perendreu J. Arteriovenous fistula: complication of renal biopsy. Superselective embolization. Nefrologia 2004; 24: LaBerge J. Interventional Management od Renal Transplant Arteriovenous Fistula. Seminars In Interventional Radiology 2004; 21, Schwarz A., Gwinner W., Hiss M., Radermacher J., Mengel M., Haller H. Safety and Adequancy od Renal Transplant Protocol Biopsies. American Journal of Transplantation 2005; 5: Yun Xie, Qin-Min Ge, Fan Bian. Successful interventional treatment of arteriovenous fistula complicating percutaneous renal biopsy. Vasa 2013; 42: Yakupoglu U., Baranowska-Daca E., Rosen D., Barrios R., Siku W.N., Truong L.D. Post-transplant nephrotic syndrome; a comprehensive clinico-pathologic study. Kidney Int. 2004; 65: Forum Nefrologiczne 2015, tom 8, nr 1
http://www.przypadkimedyczne.pl
Glomerulopa e, które pojawiają się w nerce przeszczepionej są przyczyną nawrotów zespołu nerczycowego i stanowią poważny problem kliniczny, ponieważ mogą one doprowadzić do utraty przeszczepu. Przedstawiamy
Niedożywienie i otyłość a choroby nerek
Niedożywienie i otyłość a choroby nerek Magdalena Durlik Klinika Medycyny Transplantacyjnej, Nefrologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Częstość przewlekłej choroby nerek na świecie
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
Cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek Krzysztof Letachowicz Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Kierownik: Prof. dr hab. Marian Klinger Cewkowo-śródmiąższowe
Analiza fali tętna u dzieci z. doniesienie wstępne
Analiza fali tętna u dzieci z chorobami kłębuszków nerkowych doniesienie wstępne Piotr Skrzypczyk, Zofia Wawer, Małgorzata Mizerska-Wasiak, Maria Roszkowska-Blaim Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii
Leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządu unaczynionego
Leczenie immunosupresyjne po przeszczepieniu narządu unaczynionego Cel leczenia Brak odrzucania czynnego przeszczepionego narządu Klasyfikacja odrzucania przeszczepionego narządu Leki immunosupresyjne
Choroby/zapalenia kłębuszków nerkowych (glomerulopatie)
Choroby/zapalenia kłębuszków nerkowych (glomerulopatie) Michał Nowicki Klinika Nefrologii, Hipertensjologii i Transplantologii Nerek Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Plan wystąpienia Mechanizmy uszkodzenia
kłębuszkowe zapalenie nerek u dziewczynki z rodzinnym zespołem Alporta opis przypadku
PrzypadkiMedyczne.pl, e-issn 2084 2708, 2014; 57:259 263 MNiSW 1 pkt IndexCopernicus 3.22 wersja pierwotna Ostre kłębuszkowe zapalenie nerek u dziewczynki z rodzinnym zespołem Alporta opis przypadku Poststreptococcal
Nawrót glomerulopatii po przeszczepieniu nerki
PRACA POGLĄDOWA Forum Nefrologiczne 2009, tom 2, nr 4, 227 231 Copyright 2009 Via Medica ISSN 1899 3338 Ryszard Grenda www.fn.viamedica.pl Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego
Ocena rozprawy doktorskiej lekarz Sławomira Milczarka. pt.: Polimorfizmy AIF-1 a częstość występowania ostrego odrzucania, opóźnienia
Ocena rozprawy doktorskiej lekarz Sławomira Milczarka pt.: Polimorfizmy AIF-1 a częstość występowania ostrego odrzucania, opóźnienia podjęcia funkcji graftu i przewlekłej dysfunkcji graftu u pacjentów
Problemy przedstawione w prezentowanym przypadku: Odstawienie immunosupresji Przewlekłe odrzucanie Zwiększona immunosupresja Zakażenie
Problemy przedstawione w prezentowanym przypadku: Odstawienie immunosupresji Przewlekłe odrzucanie Zwiększona immunosupresja Zakażenie Pytania Co było przyczyną zgonu dziecka? 1. Odstawienie leków przez
1. M. Mizerska-Wasiak, M. Roszkowska-Blaim, A. Turczyn 2. J. Małdyk 3. M. Miklaszewska, J. Pietrzyk 4. A. Rybi-Szumińska, A. Wasilewska, 5. A.
raport 2015 1. M. Mizerska-Wasiak, M. Roszkowska-Blaim, A. Turczyn 2. J. Małdyk 3. M. Miklaszewska, J. Pietrzyk 4. A. Rybi-Szumińska, A. Wasilewska, 5. A. Firszt-Adamczyk, R. Stankiewicz, 6. M. Szczepańska,
NIEWYDOLNOŚĆ NEREK - EPIDEMIOLOGIA, OBJAWY, STADIA NIEWYDOLNOŚCI, DIAGNOSTYKA AGNIESZKA BARTOSZ GR.1
NIEWYDOLNOŚĆ NEREK - EPIDEMIOLOGIA, OBJAWY, STADIA NIEWYDOLNOŚCI, DIAGNOSTYKA AGNIESZKA BARTOSZ GR.1 Niewydolność nerek Niewydolność nerek charakteryzuje się utratą zdolności do oczyszczania organizmu
Leczenie chorych na kzn: dla kogo tylko nefroprotekcja?
Leczenie chorych na kzn: dla kogo tylko nefroprotekcja? Przemysław Rutkowski Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych GUMed 1. Co to jest nefroprotekcja 2. Zmiany w nefroprotekcji 1.
Otyłość i choroby nerek. groźny problem XXI wieku
Otyłość i choroby nerek groźny problem XXI wieku Dr Lucyna Kozłowska SGGW, Wydział Nauk o śywieniu Człowieka i Konsumpcji Katedra Dietetyki e-mail: lucyna_kozlowska@sggw.pl Nadwaga + otyłość 25% 27% Nadwaga
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla studentów V roku
PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU OBOWIĄZKOWEGO NA WYDZIALE LEKARSKIM I ROK AKADEMICKI 2014/2015 PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY dla studentów V roku 1. NAZWA PRZEDMIOTU : Nefrologia 2. NAZWA JEDNOSTKI (jednostek )
LECZENIE CHORYCH NA OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ICD-10 C91.0)
Załącznik B.65. LECZENIE CHORYCH NA OSTRĄ BIAŁACZKĘ LIMFOBLASTYCZNĄ (ICD-10 C91.0) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Kryteria kwalifikacji do leczenia dazatynibem ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością chromosomu
Tyreologia opis przypadku 12
Kurs Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego Tyreologia opis przypadku 12 partner kursu: (firma nie ma wpływu na zawartość merytoryczną) Opis przypadku Pacjent lat 72 skierowany do poradni endokrynologicznej
Choroby wewnętrzne - nefrologia Kod przedmiotu
Choroby wewnętrzne - nefrologia - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Choroby wewnętrzne - nefrologia Kod przedmiotu 12.0-WL-Lek-ChW-N Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu Kierunek
LECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 764 Poz. 86 Załącznik B.75. LECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.8) ŚWIADCZENIOBIORCY
Diagnostyka izolowanego białkomoczu u dzieci, białkomocz czynnościowy. Prof. dr hab. Anna Wasilewska
Diagnostyka izolowanego białkomoczu u dzieci, białkomocz czynnościowy. Prof. dr hab. Anna Wasilewska Aforyzm Hipokratesa 460-377 pne Pęcherzyki pojawiające się na powierzchni moczu świadczą o chorobie
Abstract. Aleksandra Musiała 1, Dorota Kamińska 1, Oktawia Mazanowska 1,2, Joanna Porażka 3, Magdalena Krajewska 1 1
Akademia Medycyny OPIS PRZYPADKU / CASE REPORT Otrzymano/Submitted: 01.02.2019 Zaakceptowano/Accepted: 07.03.2019 Zastosowanie rytuksymabu we wczesnym nawrocie FSGS w nerce przeszczepionej opis przypadku
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA.
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA Małgorzata Biskup Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych na reumatoidalne zapalenie
Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014
Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014 Leki przeciwpłytkowe (ASA, clopidogrel) Leki przeciwzakrzepowe (heparyna, warfin, acenocumarol) Leki trombolityczne
LECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 765 Poz. 42 Załącznik B.75. LECZENIE AKTYWNEJ POSTACI ZIARNINIAKOWATOŚCI Z ZAPALENIEM NACZYŃ (GPA) LUB MIKROSKOPOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ (MPA) (ICD-10 M31.3, M 31.8) ŚWIADCZENIOBIORCY
Choroby wewnętrzne choroby układu moczowego
Sylabus Wydział: Wojskowo Lekarski Kierunek studiów: Lekarski Rok Studiów: 4 Semestr: zimowy (07) Przedmiot: Choroby wewnętrzne choroby układu moczowego Forma zajęć: wykłady sala wykładowa, ul. Żeromskiego
LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1)
Załącznik B.14. LECZENIE PRZEWLEKŁEJ BIAŁACZKI SZPIKOWEJ (ICD-10 C 92.1) ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej u dorosłych imatinibem 1.1 Kryteria kwalifikacji Świadczeniobiorcy
Nazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI
Załącznik nr 11 do Zarządzenia Nr 41/2009 Prezesa NFZ z dnia 15 września 2009 roku Nazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI ICD 10 D80 w tym D80.0, D80.1, D80.3, D80.4, D80.5,
LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM I EPOPROSTENOLEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 719 Poz. 27 Załącznik B.68. LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM I EPOPROSTENOLEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0) ŚWIADCZENIOBIORCY I. Terapia sildenafilem
Nefropatia IgA korelacja kliniczna i morfologiczna
prace oryginalne Nefropatia IgA korelacja kliniczna i morfologiczna Nefropatia IgA jest najczęściej występującą glomerulopatią w populacjach, u których powszechnie wykonywane są biopsje nerki. W Polsce
Nazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI
Załącznik nr 12 do zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu: LECZENIE PIERWOTNYCH NIEDOBORÓW ODPORNOŚCI U DZIECI ICD 10 D80 w tym D80.0, D80.1, D80.3, D80.4,
Morfologia zmian w biopsji nerki u pacjentów z rozpoznaniem nefropatii toczniowej
Morfologia zmian w biopsji nerki u pacjentów z rozpoznaniem nefropatii toczniowej W pracy przedstawiono wyniki badania morfologicznego biopsji nerki wykonanych w Klinice Nefrologii, Transplantologii i
Przywrócenie rytmu zatokowego i jego utrzymanie
Przywrócenie rytmu zatokowego i jego utrzymanie Jak wspomniano we wcześniejszych artykułach cyklu, strategia postępowania w migotaniu przedsionków (AF) polega albo na kontroli częstości rytmu komór i zapobieganiu
LECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N
Załącznik nr 42 do zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu: LECZENIE WTÓRNEJ NADCZYNNOŚCI PRZYTARCZYC U PACJENTÓW HEMODIALIZOWANYCH ICD-10 N 25.8 Inne zaburzenia
Przygotowanie i przeszczepienie nerki u pacjenta wysoko immunizowanego
PRZYPADKI KLINICZNE Forum Nefrologiczne 2008, tom 1, nr 3, 147 151 Copyright 2008 Via Medica ISSN 1899 3338 Jolanta Gozdowska www.fn.viamedica.pl Klinika Medycyny Transplantacyjnej i Nefrologii, Instytut
Biopsja nerki, ocena histopatologiczna
Biopsja nerki, ocena histopatologiczna Dorota Kamińska Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej UM we Wrocławiu Kurs wstępny-wrocław 2014 POL J PATHOL 2011; vol.62, issue 2 (SUPLEMENT 1) http://www.termedia.pl/journal/polish_journal_of_pathology_suplement-60/numer-1-2011
Lek. Marcin Polok. Katedra i Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej UM we Wrocławiu. Ocena skuteczności operacyjnego leczenia wodonercza u dzieci
Lek. Marcin Polok Katedra i Klinika Chirurgii i Urologii Dziecięcej UM we Wrocławiu Ocena skuteczności operacyjnego leczenia wodonercza u dzieci Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych w zakresie medycyny
Strategia postępowania z niewydolnym przeszczepem nerki
Strategia postępowania z niewydolnym przeszczepem nerki Ilona Idasiak-Piechocka Andrzej Oko Katedra i Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego
Tyreologia opis przypadku 2
Kurs Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego Tyreologia opis przypadku 2 partner kursu: (firma nie ma wpływu na zawartość merytoryczną) Opis przypadku 28-letni mężczyzna zgłosił się do Poradni Endokrynologicznej.
SYLABUS. Część A - Opis przedmiotu kształcenia. II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym Lekarski
SYLABUS Nazwa modułu/przedmiotu : Wydział: Kierunek studiów: Część A - Opis przedmiotu kształcenia. Nefrologia Kod modułu LK.3.E.008 II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym Lekarski Specjalności:
Ostra niewydolność serca
Ostra niewydolność serca Prof. dr hab. Jacek Gajek, FESC Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Niewydolność serca Niewydolność rzutu minutowego dla pokrycia zapotrzebowania na tlen tkanek i narządów organizmu.
Materiały edukacyjne. Diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego
Materiały edukacyjne Diagnostyka i leczenie nadciśnienia tętniczego Klasyfikacja ciśnienia tętniczego (mmhg) (wg. ESH/ESC )
CHOROBY WEWNĘTRZNE CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO
CHOROBY WEWNĘTRZNE CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO Dariusz Moczulski Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. WAM ul. Żeromskiego 113, Łódź Cukrzycowa choroba nerek
Prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska
Prof. dr hab. n. med. Anna Wasilewska Nieodwracalny, postępujący proces chorobowy Powoduje uszkodzenie, a następnie zmiany w budowie i czynności nerek Prowadzi do zmiany składu oraz objętości płynów ustrojowych,
Marzena Woźniak Temat rozprawy: Ocena, monitorowanie i leczenie zakrzepicy żylnej w okresie ciąży i połogu Streszczenie
Marzena Woźniak Rozprawa doktorska na stopień doktora nauk medycznych Temat rozprawy: Ocena, monitorowanie i leczenie zakrzepicy żylnej w okresie ciąży i połogu Streszczenie Okresy ciąży i połogu są wymieniane
Progresja przewlekłej choroby nerek u dzieci z wadami układu moczowego
Progresja przewlekłej choroby nerek u dzieci z wadami układu moczowego Danuta Zwolińska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Poland VII Zjazd PTNFD,Łódź,24-26.05.,
Dostępność nowych form leczenia w Polsce Sesja: Nowe podejście do leczenia niewydolności serca
Dostępność nowych form leczenia w Polsce Sesja: Nowe podejście do leczenia niewydolności serca PROF. DR HAB. MED. TOMASZ ZIELIŃSKI KIEROWNIK KLINIKI NIEWYDOLNOŚCI SERCA I TRANSPLANTOLOGII INSTYTUTU KARDIOLOGII
I. Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa)
Spis treści 1. Wprowadzenie 13 Wstęp do wydania II 16 I. Cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa) 2. Podstawowa charakterystyka struktury i czynności nerek 21 3. Czynniki wpływające na rozwój uszkodzenia
Biopsja nerki własnej i przeszczepionej holistyczna opieka nad pacjentem
AKTUALNOŚCI W PIELĘGNIARSTWIE NEFROLOGICZNYM Forum Nefrologiczne 2010, tom 3, nr 4, 317 325 Copyright 2010 Via Medica ISSN 1899 3338 Marzena Bojanowska, Beata Białobrzeska www.fn.viamedica.pl Klinika Medycyny
Marcin Leszczyk SKN przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM
Marcin Leszczyk SKN przy Klinice Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM Definicja NS to zespół kliniczny, w którym wskutek dysfunkcji serca jego pojemność minutowa jest zmniejszona w stosunku do zapotrzebowania
Kłębuszkowe zapalenia nerek. Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii WUM
Kłębuszkowe zapalenia nerek Katedra i Klinika Pediatrii i Nefrologii WUM Kłębuszek nerkowy Budowa kłębuszka nerkowego Wg Wilhelma Krietza Prawidłowy obraz kłębuszka KZN Zapalenia o podłożu autoimmunologicznym
Badania pracowniane w chorobach nerek u dzieci. Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej I Katedra Pediatrii Akademia Medyczna w Poznaniu
Badania pracowniane w chorobach nerek u dzieci Klinika Kardiologii i Nefrologii Dziecięcej I Katedra Pediatrii Akademia Medyczna w Poznaniu Badanie ogólne moczu Barwa Przejrzystość Odczyn Ciężar właściwy
ANEKS III UZUPEŁNIENIA DO CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO ORAZ ULOTKI PLA PACJENTA
ANEKS III UZUPEŁNIENIA DO CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO ORAZ ULOTKI PLA PACJENTA 25 UZUPEŁNIENIA ZAWARTE W ODPOWIEDNICH PUNKTACH CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO DLA PRODUKTÓW ZAWIERAJĄCYCH
Pomieszczenie Ilość Opis pomieszczenia 8 1 sala 1-łóżkowa + sanitariat 1 sala 2-łóżkowa + sanitariat 6 sal 3-łóżkowych
Wewnętrzna struktura organizacyjna I. Pełna nazwa oddziału : Oddział Chorób Nerek II. Specjalność: Oddział : zachowawcza III. Oferowany poziom świadczeń szpitalnych : Oddział specjalistyczny IV. Pomieszczenia
Torbiele w nerkach u dziecka w wieku 3 lat
Torbiele w nerkach u dziecka w wieku 3 lat Prof. Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Instytut- Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka Przypadek 1. Chłopiec 3 - letni
LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte na kryteriach
DIETA W PRZEWLEKŁEJ CHOROBIE NEREK
KURS 15.04.2016 Szczecinek DIETA W PRZEWLEKŁEJ CHOROBIE NEREK dr hab. n. med. Sylwia Małgorzewicz, prof.nadzw. Katedra Żywienia Klinicznego Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdański
Dziecko z obrzękami. Prof. dr hab. n med. Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego. Centrum Zdrowia Dziecka
Dziecko z obrzękami Prof. dr hab. n med. Ryszard Grenda Klinika Nefrologii, Transplantacji Nerek i Nadciśnienia Tętniczego Centrum Zdrowia Dziecka Obrzęki w stanach zapalnych Obrzęki w stanach niezapalnych
jest podniesienie wśród ludzi świadomości znaczenia naszych nerek dla zdrowia i życia oraz
Światowy Dzień Nerek Światowy Dzień Nerek jest ogólnoświatową kampanią, której celem jest podniesienie wśród ludzi świadomości znaczenia naszych nerek dla zdrowia i życia oraz informowanie o powszechności
Zaobserwowano częstsze przypadki stosowania produktu leczniczego Vistide w niezatwierdzonych wskazaniach i (lub) drogach podawania.
Komunikat skierowany do fachowych pracowników ochrony zdrowia dotyczący występowania ciężkich działań niepożądanych związanych z stosowaniem produktu leczniczego Vistide (cydofowir) niezgodnie z zapisami
Ocena ogólna: Raport całkowity z okresu od 04.05.2007 do 15.11.2007
W Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej ABC medic Praktyka Grupowa Lekarzy Rodzinnych w Zielonej Górze w okresie od 04.05.2007-15.11.2007 została przeprowadzona ocena efektów klinicznych u pacjentów
LECZENIE ZAAWANSOWANEGO RAKA JELITA GRUBEGO (ICD-10 C 18 C 20)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 511 Poz. 42 Załącznik B.4. LECZENIE ZAAWANSOWANEGO RAKA JELITA GRUBEGO (ICD-10 C 18 C 20) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie zaawansowanego
WYCIECZKA DO LABORATORIUM
WYCIECZKA DO LABORATORIUM W ramach projektu e-szkoła udaliśmy się do laboratorium w Krotoszynie na ul. Bolewskiego Mieliśmy okazję przeprowadzić wywiad z kierowniczką laboratorium Panią Hanną Czubak Oprowadzała
Tyreologia opis przypadku 15
Kurs Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego Tyreologia opis przypadku 15 partner kursu: (firma nie ma wpływu na zawartość merytoryczną) Opis przypadku 28-letnia kobieta zgłosił się do Poradni Endokrynologicznej.
LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
Załącznik B.29. LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia rozsianego oparte
Pomieszczenie Ilość Opis pomieszczenia 8 1 sala 1-łóżkowa + sanitariat 1 sala 2-łóżkowa + sanitariat 6 sal 3-łóżkowych
Wewnętrzna struktura organizacyjna I. Pełna nazwa oddziału : Oddział Chorób Nerek II. Specjalność: Oddział : zachowawcza III. Oferowany poziom świadczeń szpitalnych : Oddział specjalistyczny IV. Pomieszczenia
ANEKS III UZUPEŁNIENIA DO CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO ORAZ ULOTKI PLA PACJENTA
ANEKS III UZUPEŁNIENIA DO CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO ORAZ ULOTKI PLA PACJENTA 42 UZUPEŁNIENIA ZAWARTE W ODPOWIEDNICH PUNKTACH CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO DLA PRODUKTÓW ZAWIERAJĄCYCH
Ocena ryzyka sercowo naczyniowego w praktyce Katedra i Zakład Lekarza Rodzinnego Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu
Ocena ryzyka sercowo naczyniowego w praktyce Katedra i Zakład Lekarza Rodzinnego Collegium Medicum w Bydgoszczy UMK w Toruniu 2018-03-15 Czym jest ryzyko sercowo naczyniowe? Ryzyko sercowo-naczyniowe to
Nowe leki w terapii niewydolności serca.
Nowe leki w terapii niewydolności serca. Michał Ciurzyński Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z Centrum Diagnostyki i Leczenia Żylnej Choroby Zakrzepowo Zatorowej
LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM, EPOPROSTENOLEM I MACYTENTANEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 731 Poz. 66 Załącznik B.68. LECZENIE TĘTNICZEGO NADCIŚNIENIA PŁUCNEGO SILDENAFILEM, EPOPROSTENOLEM I MACYTENTANEM (TNP) (ICD-10 I27, I27.0) ŚWIADCZENIOBIORCY I. Terapia
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 12 grudnia 2011 r.
Dziennik Ustaw Nr 269 15687 Poz. 1597 1597 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 12 grudnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych Na
Relacja koszt efekt jako kryterium wyboru metody leczenia chorób nerek
Relacja koszt efekt jako kryterium wyboru metody leczenia chorób nerek Marian Klinger Katedra i Klinika Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Akademii Medycznej we Wrocławiu Światowe tło epidemiologiczne
Cel pracy Analiza porównawcza skuteczności i bezpieczeństwa stosowania rituximabu grupie dzieci steroidoopornym
Wieloośrodkowa analiza skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leczenia immunosupresyjnego rituximabem w grupie dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym Zachwieja Jacek 1, Silska-Dittmar Magdalena
Pułapki farmakoterapii nadciśnienia tętniczego. Piotr Rozentryt III Katedra i Kliniczny Oddział Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze
Pułapki farmakoterapii nadciśnienia tętniczego Piotr Rozentryt III Katedra i Kliniczny Oddział Kardiologii Śląskie Centrum Chorób Serca, Zabrze Leczenie nadciśnienia tętniczego versus leczenie chorego
Anna Jakubowska. Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu
Anna Jakubowska Katedra i Klinika Nefrologii Pediatrycznej Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu Ocena przydatności oznaczania aneksyny V u dzieci z idiopatycznym zespołem nerczycowym
Poradnia Immunologiczna
Poradnia Immunologiczna Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli Lublin, 2011 Szanowni Państwo, Uprzejmie informujemy, że w Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. św. Jana z Dukli funkcjonuje
Nazwa programu LECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI SAMOISTNEJ ICD - 10 D75.2 - nadpłytkowość samoistna Dziedzina medycyny: hematologia.
Załącznik nr 10 do Zarządzenia Nr 59/2011/DGL Prezesa NFZ z dnia 10 października 2011 roku Nazwa programu LECZENIE NADPŁYTKOWOŚCI SAMOISTNEJ ICD - 10 D75.2 - nadpłytkowość samoistna Dziedzina medycyny:
Diagnostyka i monitorowanie cukrzycy i chorób nerek
Diagnostyka i monitorowanie cukrzycy i chorób nerek Business Development Manager Konferencja naukowo-szkoleniowa Ryn Badania laboratoryjne w chorobach nerek Wyzwaniem dla współczesnej medycyny jest badanie
Przewlekła choroba nerek
KONFERENCJA PRASOWA WARSZAWA 04.03.2010 PCHN - EPIDEMIOLOGIA Prof. Bolesław Rutkowski Katedra i Klinika Nefrologii, Transplantologii i Chorób Wewnętrznych Gdański Uniwersytet Medyczny 1 Przewlekła choroba
Idea opieki farmaceutycznej Idea opieki farmaceutycznej narodziła się Stanach Zjednoczonych w latach 90- tych XX w., Jest to proces w którym
Idea opieki farmaceutycznej Idea opieki farmaceutycznej narodziła się Stanach Zjednoczonych w latach 90- tych XX w., Jest to proces w którym farmaceuta współpracuje z pacjentem oraz innym personelem medycznym,
JAK DZIAŁA WĄTROBA? Wątroba spełnia cztery funkcje. Najczęstsze przyczyny chorób wątroby. Objawy towarzyszące chorobom wątroby
SPIS TREŚCI JAK DZIAŁA WĄTROBA? Wątroba spełnia cztery funkcje Wątroba jest największym narządem wewnętrznym naszego organizmu. Wątroba jest kluczowym organem regulującym nasz metabolizm (każda substancja
LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50)
Załącznik B.32. LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY A. Leczenie infliksymabem 1. Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna (chlc)
LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia 589 Poz. 86 Załącznik B.29. LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) rozpoznanie
XVI Konferencja Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej. Patomorfologia steroidoopornegozespołu nerczycowego
XVI Konferencja Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej Patomorfologia steroidoopornegozespołu nerczycowego Prawidłowy obraz kory Prawidłowy kłębuszek obraz w mikroskopii świetlnej AFOG Srebrzenie
JAKIE SĄ RZADKIE CHOROBY NEREK? Informacje dla pacjentów, członków rodzin i opiekunów prawnych
JAKIE SĄ RZADKIE CHOROBY NEREK? Informacje dla pacjentów, członków rodzin i opiekunów prawnych Drodzy Pacjenci, drodzy członkowie Rodzin, rzadką chorobą jest określone takie schorzenie, którego występowanie,
LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35)
Załącznik B.29. LECZENIE STWARDNIENIA ROZSIANEGO (ICD-10 G 35) 1. Kryteria kwalifikacji: ŚWIADCZENIOBIORCY 1.1. Leczenie interferonem beta: 1) wiek od 12 roku życia; 2) rozpoznanie postaci rzutowej stwardnienia
LECZENIE PACJENTÓW Z WRZODZIEJĄCYM ZAPALENIEM JELITA GRUBEGO (WZJG) (ICD-10 K51)
Załącznik B.55. LECZENIE PACJENTÓW Z WRZODZIEJĄCYM ZAPALENIEM JELITA GRUBEGO (WZJG) (ICD-10 K51) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO 1. Kryteria włączenia ŚWIADCZENIOBIORCY Do leczenia infliksymabem mogą
Zakresy świadczeń. chirurgia naczyniowa - drugi poziom referencyjny. chirurgia szczękowo-twarzowa. dermatologia i wenerologia
Zakresy świadczeń Tryb realizacji świadczeń Lp. Kod produktu Nazwa świadczenia Uwagi 1 2 3 4 6 7 1 5.52.01.0000029 Hospitalizacja przed przekazaniem do ośrodka o wyższym poziomie referencyjnym 5 12 X X
NADCIŚNIENIE ZESPÓŁ METABOLICZNY
NADCIŚNIENIE ZESPÓŁ METABOLICZNY Poradnik dla pacjenta i jego rodziny Konsultacja: prof. dr hab. med. Zbigniew Gaciong CO TO JEST ZESPÓŁ METABOLICZNY Nadciśnienie tętnicze (inaczej podwyższone ciśnienie
LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50)
Załącznik B.32. LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY SCHEMAT DAWKOWANIA LEKÓW W PROGRAMIE BADANIA DIAGNOSTYCZNE WYKONYWANE W
Sylabus 2017/2018. Opis przedmiotu kształcenia. Nazwa modułu/przedmiotu Transplantologia kliniczna Grupa szczegółowych efektów kształcenia Kod grupy E
Sylabus 2017/2018 Opis przedmiotu kształcenia Nazwa modułu/przedmiotu Transplantologia kliniczna Grupa szczegółowych efektów kształcenia Kod grupy E Nazwa grupy Nauki Kliniczne Niezabiegowe Wydział Kierunek
chorych na ITP Krzysztof Chojnowski Warszawa, 27 listopada 2009 r.
Współczesne leczenie chorych na ITP Krzysztof Chojnowski Klinika Hematologii UM w Łodzi Warszawa, 27 listopada 2009 r. Dlaczego wybór postępowania u chorych na ITP może być trudny? Choroba heterogenna,
Przemysław Pyda. Przeszczepianie trzustki
Przemysław Pyda Przeszczepianie trzustki Przeszczepianie trzustki na świecie Wskazania i rodzaj przeszczepu (I) Cukrzyca powikłana nefropatią; podwójny przeszczep nerka trzustka jednoczasowo z nerką SPK
RAMOWY PROGRAM KURSU DOSKONALĄCEGO DLA LEKARZY
RAMOWY PROGRAM KURSU DOSKONALĄCEGO DLA LEKARZY pt Aktualne wytyczne w diagnostyce histopatologicznej związanej z przeszczepioną nerką oraz przeszczepioną wątrobą AUTOR dr hab. n. med. Agnieszka Perkowska-Ptasińska
Aneks IV. Wnioski naukowe
Aneks IV Wnioski naukowe 1 Wnioski naukowe Od czasu dopuszczenia produktu Esmya do obrotu zgłoszono cztery przypadki poważnego uszkodzenia wątroby prowadzącego do transplantacji wątroby. Ponadto zgłoszono
Monitorowanie czynności przeszczepu nerki w przewlekłej opiece potransplantacyjnej. Magdalena Durlik
Monitorowanie czynności przeszczepu nerki w przewlekłej opiece potransplantacyjnej. Magdalena Durlik Prowadzenie biorcy przeszczepu nerkowego wymaga monitorowania układu immunologicznego, samej czynności
LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50)
Załącznik B.32.a. LECZENIE CHOROBY LEŚNIOWSKIEGO - CROHNA (chlc) (ICD-10 K 50) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY SCHEMAT DAWKOWANIA LEKÓW W PROGRAMIE BADANIA DIAGNOSTYCZNE WYKONYWANE
ANEKS III ZMIANY W CHARAKTERYSTYKACH PRODUKTÓW LECZNICZYCH I ULOTCE DLA PACJENTA
ANEKS III ZMIANY W CHARAKTERYSTYKACH PRODUKTÓW LECZNICZYCH I ULOTCE DLA PACJENTA Poprawki do CHPL oraz ulotki dla pacjenta są ważne od momentu zatwierdzenia Decyzji Komisji. Po zatwierdzeniu Decyzji Komisji,
Liczba godzin dydaktycznych w roku akademickim 2016/2017 semestr IX (zimowy):
CHOROBY WEWNĘTRZNE WNM, rok akademicki 2016/2017; 5 rok studiów, kierunek lekarski Liczba godzin dydaktycznych w roku akademickim 2016/2017 semestr IX (zimowy): wykłady seminaria ćwiczenia 64 12 20 1 /
Leczenie chorych na kzn: dla kogo terapia immunosupresyjna?
Leczenie chorych na kzn: dla kogo terapia immunosupresyjna? Zbigniew Hruby Uniwersytet Medyczny, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny, Wrocław Leczenie chorych na kzn: dla kogo terapia immunosupresyjna?