(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (13) T3 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (1) Int. Cl. A01N43/4 (06.01) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 09/17 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Mieszaniny grzybobójcze zawierające boskalid i pirymetanil () Pierwszeństwo: EP (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 08/31 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 09/09 (73) Uprawniony z patentu: BASF SE, Ludwigshafen, DE (72) Twórca (y) wynalazku: PL/EP T3 BIRNER Erich, Altleiningen, DE MILLING Richard, Manchester, GB GOLD Randall Evan, Obrigheim, DE STIERL Reinhard, Freinsheim, DE (74) Pełnomocnik: Sulima Grabowska i Sierzputowska Biuro Patentów i Znaków Towarowych sp.j. rzecz. pat. Sierzputowska Iwona Warszawa skr. poczt. 6 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 SGS-608/VAL EP B1 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy mieszanin grzybobójczych zawierających (1) boskalid o wzorze (I) i (2) pirymetanil o wzorze (II) 1 2 w synergicznie skutecznej ilości. [0002] Ponadto wynalazek dotyczy sposobu zwalczania szkodliwych grzybów mieszaninami boskalidu (I) z pirymetanilem (II), zastosowania boskalidu (I) z pirymetanilem (II) do wytwarzania tego rodzaju mieszanin, środków grzybobójczych, które te mieszaniny zawierają, jak również materiału siewnego, który te mieszaniny zawiera. [0003] Boskalid jest znany z EP-A [0004] Pirymetanil jest znany z DD-A [000] Celem niniejszego wynalazku, pod względem obniżenia dawek nanoszenia i rozszerzenia spektrum działania znanych związków (I) i (II), było dostarczenie mieszanin, które przy zmniejszonej łącznej ilości nanoszonych substancji czynnych wykazują polepszone działanie przeciw szkodliwym grzybom (mieszaniny synergiczne). [0006] Stosownie do tego opracowano mieszaniny boskalidu z pirymetanilem zdefiniowane na wstępie. Stwierdzono także, że dzięki równoczesnemu, to jest łącznemu lub oddzielnemu stosowaniu boskalidu (I) i pirymetanilu (II) lub dzięki stosowaniu boskalidu (I) i pirymetanilu (II) kolejno, szkodliwe grzyby można zwalczać lepiej niż jest to możliwe z użyciem poszczególnych tych związków. [0007] Boskalid może występować w różnych modyfikacjach krystalicznych i w postaci zhydratyzowanej (patrz WO 03/29219 i WO 04/739); wszystkie modyfikacje i hydraty są objęte wzorem I. [0008] Mieszaniny związku (I) i substancji czynnej (II), względnie równoczesne, to jest

3 2 łączne lub oddzielne, stosowanie związku (I) i substancji czynnej (II) odznacza się wybitną skutecznością przeciw szerokiemu spektrum grzybów fitopatogennych, szczególnie z klasy Ascomycetes Basidiomycetes, Deuteromycetes i Peronosporomycetes (syn. Oomycetes). Mają one częściowo działanie systemiczne i w ochronie roślin mogą być stosowane jako fungicydy do użycia na liście, jako zaprawy nasienne i na glebę. [0009] Szczególne znaczenie mają one przy zwalczaniu wielu grzybów w różnych roślinach użytkowych, takich jak banany, bawełna, rośliny warzywne (np. ogórki, fasola, pomidory i dyniowate), jęczmień, trawa, owies, kawa, ziemniaki, kukurydza, rośliny owocowe, ryż, żyto, soja, winorośl, pszenica, rośliny ozdobne, trzcina cukrowa i wiele nasion. [00] Są one szczególnie odpowiednie do zwalczania następujących chorób roślin: gatunków Alternaria na warzywach, rzepaku, burakach cukrowych, roślinach owocowych i ryżu; gatunków Aphanomyces na burakach cukrowych i warzywach; gatunków Bipolaris i Drechslera na kukurydzy, zbożu, ryżu i trawnikach; 1 Blumeria graminis (mączniak prawdziwy) na zbożu; Botrytis cinerea (szara pleśń) na truskawkach, warzywach, kwiatach i winorośli; Bremia lactucae na sałacie; gatunków Cercospora na kukurydzy, soi, ryżu i burakach cukrowych; gatunków Cochliobolus na kukurydzy, zbożach, ryżu (np. Cochliobolus sativus na zbożu, Cochliobolus miyabeanus na ryżu); gatunków Colletotricum na soi i bawełnie; gatunków Drechslera na zbożu i kukurydzy; gatunków Exserohilum na kukurydzy; Erysiphe cichoracearum i Sphaerotheca fuliginea na dyniowatych; 2 gatunków Fusarium i Verticillium na różnych roślinach; Gaeumanomyces graminis na zbożu; gatunków Gibberella na zbożu i ryżu (np. Gibberella fujikuroi na ryżu); Grainstaining complex na ryżu; gatunków Helminthosporium na kukurydzy i ryżu; Michrodochium nivale na zbożu; gatunków Mycosphaerella na zbożu, bananach i orzechach ziemnych; Phakopsara pachyrhizi i Phakopsara meibomiae na soi;

4 3 gatunków Phomopsis na soi i słonecznikach; Phytophthora infestans na ziemniakach i pomidorach; Plasmopara viticola na winorośli; Podosphaera leucotricha na jabłoniach; Pseudocercosporella herpotrichoides na zbożu; gatunków Pseudoperonospora na chmielu i dyniowatych; gatunków Puccinia na zbożu i kukurydzy; gatunków Pyrenophora na zbożu; Pyricularia oryzae, Corticium sasakii, Sarocladium oryzae, S.attenuatum, Entyloma oryzae na ryżu; Pyricularia grisea na trawnikach i zbożu; Pythium spp. na trawnikach, ryżu, kukurydzy, bawełnie, rzepaku, słonecznikach, burakach cukrowych, warzywach i innych roślinach; 1 gatunków Rhizoctonia na bawełnie, ryżu, ziemniakach, trawnikach, kukurydzy, rzepaku, ziemniakach, burakach cukrowych, warzywach i innych roślinach; gatunków Sclerotinia na rzepaku i słonecznikach; Septoria tritici i Stagonospora nodorum na pszenicy; Erysiphe (syn. Uncinula) necator na winorośli; gatunków Setospaeria na kukurydzy i trawnikach; Sphacelotheca reilinia na kukurydzy; gatunków Thievaliopsis na soi i bawełnie; gatunków Tilletia na zbożu; gatunków Ustilago na zbożu, kukurydzy i burakach cukrowych; i 2 gatunków Venturia (parch) na jabłoniach i gruszach. [0011] Ponadto mieszaniny według wynalazku są odpowiednie do zwalczania szkodliwych grzybów, takich jak Paecilomyces variotii, dla ochrony materiałów (np. drewna, papieru, dyspersji farb, włókien lub tkanin) i dla ochrony zapasów magazynowych. [0012] Boskalid (I) i pirymetanil (II) można nanosić równocześnie razem lub oddzielnie, albo jeden po drugim, przy czym kolejność nanoszenia przy oddzielnym nanoszeniu nie ma żadnego wpływu na skutek zwalczania. [0013] Do wytwarzania mieszanin korzystnie stosuje się czyste substancje czynne (I) i (II), które można mieszać z dodatkowymi substancjami czynnymi przeciw szkodliwym grzy-

5 bom lub innym szkodnikom, takim jak owady, pajęczaki lub nicienie, a także ze związkami chwastobójczo czynnymi lub regulującymi wzrost, względnie z nawozami. [0014] Zazwyczaj stosuje się mieszaniny boskalidu (I) i pirymetanilu (II). W pewnych przypadkach jednak korzystne może być także stosowanie mieszaniny boskalidu (I) z dwiema lub ewentualnie z większą ilością substancji czynnych. [001] Związek (I) i substancja czynna (II) stosuje się zazwyczaj w stosunku wagowym od 0:1 do 1:0, korzystnie od :1 do 1:, a zwłaszcza od :1 do 1:. [0016] Dalsze substancje czynne miesza się ze związkiem (I) w stosunku od :1 do 1:, w zależności od potrzeb. [0017] Dawki nanoszenia mieszanin według wynalazku, zwłaszcza na obszarach upraw rolniczych, wynoszą, w zależności od rodzaju związku i pożądanego efektu, od g/ha do 00 g/ha, korzystnie od do 900 g/ha, a zwłaszcza od 0 do 70 g/ha. [0018] Odpowiednio, dawki nanoszenia boskalidu (I) wynoszą zazwyczaj od 1 do 00 g/ha, korzystnie od do 900 g/ha, a zwłaszcza od do 70 g/ha. Odpowiednio, dawki nanoszenia pirymetanilu (II) wynoszą zazwyczaj od 1 do 00 g/ha, korzystnie od do 900 g/ha, a zwłaszcza od 40 do 70 g/ha. [0019] W przypadku zaprawiania materiału siewnego stosuje się na ogół dawki nanoszenia mieszaniny od 1 do 00 g/0 kg materiału siewnego, korzystnie od 1 do 70 g/0 kg, a zwłaszcza od do 00 g/0 kg. [00] Przy zwalczaniu szkodliwych grzybów stosuje się nanoszenie oddzielne lub wspólne boskalidu (I) i pirymetanilu (II) lub mieszanin boskalidu I i pirymetanilu II przez spryskiwanie lub opylanie nasion, sadzonek, roślin lub gleby przed siewem lub po siewie, albo przed wzejściem lub po wzejściu roślin. [0021] Mieszaniny według wynalazku, względnie boskalid (I) i pirymetanil (II) można przeprowadzić w znane postacie użytkowe, np. roztwory, emulsje, zawiesiny, pyły, proszki, pasty i granulaty. Postacie użytkowe zależą od przewidzianych celów; w każdym przypadku powinny one gwarantować rozprowadzenie związku według wynalazku cienką i równomierną warstewką. [0022] Preparaty wytwarza się znanymi sposobami, np. drogą roztwarzania substancji czynnej w rozpuszczalnikach i/lub nośnikach, z użyciem, gdy istnieje taka potrzeba, emulgatorów i dyspergatorów. Jako rozpuszczalniki/substancje pomocnicze stosuje się: wodę, rozpuszczalniki aromatyczne (np. produkty Solvesso, ksylen), parafiny (np. frakcje ropy naftowej), alkohole (np. metanol, butanol, pentanol, alkohol benzylowy), ketony (np. cykloheksanon, γ-butyrolakton), pirolidony (NMP, NOP), octany (dioctan glikolu), glikole, dimetyloamidy kwasów tłuszczowych, kwasy tłuszczowe i estry kwasów

6 1 2 3 tłuszczowych. Zasadniczo można także stosować mieszaniny rozpuszczalników, nośniki, takie jak zmielone naturalne minerały (np. kaoliny, iły, talk, kreda) i zmielone minerały syntetyczne (np. krzemionki koloidalne, krzemiany); emulgatory, takie jak emulgatory niejonowe i anionowe (np. etery glikolu polioksyetylenowego i alkoholi tłuszczowych, alkilosulfoniany i arylosulfoniany), oraz dyspergatory, takie jak ligninowe ługi posiarczynowe i metyloceluloza. [0023] Odpowiednimi środkami powierzchniowo czynnymi są sole metali alkalicznych i ziem alkalicznych oraz sole amonowe kwasu lignosulfonowego, kwasu naftalenosulfonowego, kwasu fenolosulfonowego, kwasu dibutylonaftalenosulfonowego, alkiloarylosulfonianów, alkilosiarczanów, alkilosulfonianów, siarczanów alkoholi tłuszczowych, kwasów tłuszczowych i eterów glikolu i siarczanowanych alkoholi tłuszczowych, a ponadto produkty kondensacji sulfonowanego naftalenu i pochodnych naftalenu z formaldehydem, produkty kondensacji naftalenu lub kwasu naftalenosulfonowego z fenolem i formaldehydem, eter oktylofenolowy polioksyetylenu, etoksylowany izooktylofenol, oktylofenol, nonylofenol, etery alkilofenolowe poliglikolu, eter tributylofenylowy poliglikolu, eter tristyrylofenylowy poliglikolu, alkiloarylopolieteroalkohole, kondensaty alkoholi i oksyetylenowanych alkoholi tłuszczowych, etoksylowany olej rycynowy, etery alkilowe polioksyetylenu, etoksylowany polioksypropylen, acetal eteru poliglikolu i alkoholu laurylowego, estry sorbitolu, ligninowe ługi posiarczynowe i metyloceluloza. [0024] Substancjami odpowiednimi do wytwarzania preparatów w postaci gotowych do oprysku roztworów, emulsji, past lub olejowych dyspersji są frakcje ropy naftowej o temperaturze wrzenia od średniej do wysokiej, takie jak nafta lub olej do silników wysokoprężnych, a ponadto oleje smołowe z węgla oraz oleje pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, alifatyczne, cykliczne i aromatyczne węglowodory, np. toluen, ksylen, parafiny, tetrahydronaftalen, alkilowane naftaleny lub ich pochodne, metanol, etanol, propanol, butanol, cykloheksanol, cykloheksanon, izoforon i silnie polarne rozpuszczalniki, np. sulfotlenek dimetylu, N-metylopirolidon i woda. [002] Proszki, środki do roztrząsania i pyły można wytwarzać przez mieszanie lub mielenie substancji czynnych ze stałym nośnikiem. [0026] Granulaty, np. granulaty powlekane, granulaty impregnowane i granulaty jednorodne, można wytworzyć przez związanie substancji czynnych ze stałymi nośnikami. Przykładami takich stałych nośników są ziemie mineralne, takie jak żele krzemionkowe, krzemiany, talk, kaolin, ił atapulgitowy, wapień, wapno palone, kreda, glinka biała, less, ił, dolomit, ziemia okrzemkowa, siarczan wapnia i siarczan magnezu, tlenek magnezu, mielone materiały syntetyczne, nawozy, takie jak siarczan amonu, fosforan amonu, azotan amonu,

7 moczniki, a także produkty pochodzenia roślinnego, takie jak mąka zbożowa, mielona kora drzew, mączka drzewna i mączka ze skorup orzechów, sproszkowana celuloza, a także inne stałe nośniki. [0027] Preparaty zazwyczaj zawierają od 0,01 do 9 % wag., a korzystnie od 0,1 do 90 % wag. substancji czynnej. Substancje czynne stosuje się jako związki o czystości od 90 do 0 %, a korzystnie od 9 do 0 % (według widm NMR). [0028] Przykładami preparatów są: 1. Produkty do rozcieńczenia wodą A) Koncentraty rozpuszczalne w wodzie (SL) części wag. (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) rozpuszczono w 90 częściach wagowych wody lub rozpuszczalnika rozpuszczalnego w wodzie. Alternatywnie dodano środki zwilżające lub inne środki pomocnicze. Substancja czynna rozpuszcza się po rozcieńczeniu wodą. W ten sposób otrzymuje się preparat o zawartości substancji czynnej % wag. B) Koncentraty do dyspergowania (DC) części wag. (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) rozpuszczono w 70 częściach wagowych cykloheksanonu z dodatkiem części wagowych środka dyspergującego, np. poliwinylopirolidonu. Przy rozcieńczeniu wodą otrzymuje się dyspersję. Zawartość substancji czynnej wynosi % wag. C) Koncentraty do emulgowania (EC) 1 części wagowych (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) rozpuszczono w 7 częściach wagowych ksylenu z dodatkiem dodecylobenzenosulfonianu wapnia i etoksylatu oleju rycynowego (w każdym przypadku części wagowych). Po rozcieńczeniu wodą otrzymuje się emulsję. Zawartość substancji czynnej w preparacie wynosi 1 % wag. D) Emulsje (EW, EO) 2 części wagowych (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) rozpuszczono w 3 częściach wagowych ksylenu z dodatkiem dodecylobenzenosulfonianu wapnia i etoksylatu oleju rycynowego (w każdym przypadku części wagowych). Tę mieszaninę wprowadzono do części wagowych wody za pomocą urządzenia emulgującego (Ultraturax), z wytworzeniem jednorodnej emulsji. Po rozcieńczeniu wodą otrzymuje się emulsję. Zawartość substancji czynnej w preparacie wynosi 2 % wag. E) Zawiesiny (SC, OD) części wagowych (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) z dodatkiem części wagowych środka dyspergującego i zwilżającego i 70 części wagowych wody lub rozpuszczalnika organicznego rozdrobniono w młynie kulowym z mieszadłem i otrzymano zawiesinę drobno zmielonej substancji czynnej. Po rozcieńczeniu wodą otrzymuje się trwałą za-

8 wiesinę substancji czynnej. Zawartość substancji czynnej w preparacie wynosi % wag. F) Granulaty dyspergowalne w wodzie i granulaty rozpuszczalne w wodzie (WG, SG) 0 części wagowych (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) z dodatkiem 0 części wagowych środka dyspergującego i zwilżającego dokładnie zmielono i z użyciem urządzeń technicznych (np. wytłaczarki, wieży rozpyłowej, złoża fluidalnego) wytworzono granulaty dyspergowalne w wodzie lub granulaty rozpuszczalne w wodzie. Po rozcieńczeniu wodą otrzymuje się trwałą dyspersję lub roztwór substancji czynnej. Zawartość substancji czynnej w preparacie wynosi 0 % wag. G) Proszki dyspergowalne w wodzie i proszki rozpuszczalne w wodzie (WP, SP) 7 części wagowych (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) z dodatkiem 2 części wagowych środka dyspergującego i zwilżającego oraz żelu krzemionkowego zmielono w młynie rotorowo-stojanowym. Po rozcieńczeniu wodą otrzymuje się trwałą dyspersję lub roztwór substancji czynnej. Zawartość substancji czynnej w preparacie wynosi 7 % wag. 2. Produkty do stosowania bezpośredniego [0029] H) Pyły (DP) części wag. (I), (II) lub mieszaniny (I) i (II) dokładnie zmielono i zmieszano z 9 % dobrze rozdrobnionego kaolinu. Otrzymano środek do opylania o zawartości substancji czynnej % wag. J) Granulaty (GR, FG, GG, MG) 0, części wagowych (I), (II) lub mieszaniny z (I) i (II) drobno zmielono i połączono z 99, części wagowych nośników. Obecnie używanymi metodami są wytłaczanie, suszenie rozpyłowe lub w złożu fluidalnym. Otrzymano granulaty do bezpośredniego nanoszenia o zawartości substancji czynnej 0, % wag. K) Roztwory ultramałoobjętościowe (UL) części wagowych (I), (II) lub mieszaniny z (I) i (II) rozpuszczono w 90 częściach wagowych rozpuszczalnika organicznego, np. ksylenu. Otrzymano produkt do bezpośredniego nanoszenia o zawartości substancji czynnej % wag. [00] Substancje czynne można stosować jako takie, w postaci ich preparatów lub form użytkowych z nich wytworzonych, np. w postaci przeznaczonych do bezpośredniego nanoszenia roztworów, proszków, zawiesin lub dyspersji, emulsji, dyspersji olejowych, past, środków do opylania, preparatów do roztrząsania, granulatów, i można nanosić je drogą opryskiwania, rozpylania, opylania, rozsypywania lub zalewania. Forma użytkowa zależy od założonego celu; w każdym przypadku powinno się zapewnić rozprowadzenie substan-

9 cji czynnej według wynalazku jak najcieńszą warstwą. [0031] Wodne postacie użytkowe można wytworzyć przez dodanie wody do koncentratów do emulgowania, past, proszków do zawiesin (proszków do rozpylania, dyspersji olejowych). W celu wytworzenia emulsji, past lub dyspersji olejowych, substancje można homogenizować w wodzie jako takie lub rozpuszczać w oleju lub rozpuszczalniku z użyciem zwilżaczy, zagęszczaczy, dyspergatorów lub emulgatorów. Można także wytwarzać koncentraty zawierające substancję czynną, zwilżacz, zagęszczacz, dyspergator lub emulgator oraz, w razie potrzeby, rozpuszczalnik lub olej, nadające się do rozcieńczania wodą. [0032] Stężenie substancji czynnej w gotowych do stosowania preparatach może się zmieniać w szerokich granicach. Na ogół wynosi ono od 0,0001 do %, a korzystnie od 0,01 do 1 %. [0033] Substancje czynne można także stosować z dobrym wynikiem w procesie ultramałoobjętościowym (ULV), przy czym możliwe jest nanoszenie preparatów zawierających ponad 9 % wag. substancji czynnej, a nawet nanoszenie substancji czynnej bez dodatków. [0034] Do substancji czynnych można dodawać oleje różnych typów, środki zwilżające, środki wspomagające, ewentualnie bezpośrednio przed zastosowaniem (mieszanka zbiornikowa). Środki te można zmieszać ze środkami według wynalazku, zazwyczaj w stosunku wagowym od 1:0 do 0:1, a korzystnie od 1: do :1. [003] Związki I i II, względnie mieszaniny lub odpowiednie preparaty nanosi się na szkodliwe grzyby, rośliny, nasiona, glebę, powierzchnie, materiały lub przestrzenie, które mają być wolne od grzybów, traktując je grzybobójczo skuteczną ilością mieszaniny lub związków I i II w przypadku oddzielnego nanoszenia. Nanoszenie można prowadzić przed lub po zarażeniu szkodliwymi grzybami. [0036] Grzybobójcze działanie poszczególnych związków lub mieszanin według wynalazku wykazano w następujących próbach: [0037] Substancje czynne, oddzielnie lub łącznie, przygotowano jako roztwór podstawowy zawierający 2 mg substancji czynnej, którego objętość zwiększono do ml z użyciem mieszaniny acetonu i/lub dimetylosulfotlenku i emulgatora Uniperol EL (środek zwilżający mający działanie emulgujące i dyspergujące na bazie etoksylowanych alkilofenoli)) w stosunku objętościowym rozpuszczalnik-emulgator od 99 do 1. Następnie objętość mieszaniny zwiększono do 0 ml z użyciem wody. Ten roztwór podstawowy rozcieńczono opisaną mieszaniną rozpuszczalnik-emulgator-woda do uzyskania podanego poniżej stężenia substancji czynnych. [0038] Ocenione wizualnie procentowe wartości zarażonych powierzchni liści przeliczono na skuteczność w % w stosunku do nietraktowanych roślin kontrolnych:

10 9 1 2 [0039] Skuteczność (W) według wzoru Abbota obliczono następująco: W = (1 - α/β) x 0 α odpowiada zarażeniu przez grzyby roślin traktowanych w %, a β odpowiada zarażeniu przez grzyby roślin nietraktowanych (roślin kontrolnych) w %. [0040] Skuteczność 0 oznacza, że stopień zarażenia potraktowanych roślin odpowiada stopniowi zarażenia nietraktowanych roślin kontrolnych; skuteczność 0 oznacza, że potraktowane rośliny nie zostały zarażone. [0041] Oczekiwaną skuteczność mieszanin substancji czynnych określono według wzoru Colby ego (Colby, S. R. ( Calculating synergistic and antagonistic responses of herbicide Combinations, Weeds, 1, str. - 22, 1967) i porównano z zaobserwowaną skutecznością. [0042] Wzór Colby ego: E = x + y - x y/0 E oczekiwana skuteczność wyrażona w % w odniesieniu do niepotraktowanej próbki kontrolnej, w przypadku użycia mieszaniny substancji czynnych A i B w stężeniach a i b x skuteczność wyrażona w % w odniesieniu do niepotraktowanej próbki kontrolnej w przypadku użycia substancji czynnej A w stężeniu a y skuteczność wyrażona w % w odniesieniu do niepotraktowanej próbki kontrolnej w przypadku użycia substancji czynnej B w stężeniu b. Przykład zastosowania 1: Działanie ochronne przeciw rdzy brunatnej na pszenicy spowodowanej przez Puccinia recondita (Puccrt P1) [0043] Liście sadzonek pszenicy gatunku Kanzler rosnące w doniczkach opryskano do spłynięcia wodną zawiesiną substancji czynnej o stężeniu podanym poniżej. Następnego dnia potraktowane rośliny opylono zawiesiną spor rdzy brunatnej (Puccinia recondita). Rośliny umieszczono następnie w komorze o wysokiej wilgotności powietrza (90-9 %) w temperaturze - 22 C na 24 godziny. W tym czasie spory wykiełkowały i strzępki wniknęły w powierzchnię liści. Następnego dnia rośliny kontrolne ponownie umieszczono w szklarni w temperaturze - 22 C przy względnej wilgotności powietrza 6-70 % na 7 dalszych dni. Następnie oceniono wizualnie nasilenie rozwoju wywołującego rdzę grzyba na liściach.

11 Substancja czynna/kompozycja substancji czynnych Stężenie (ppm) Stosunek Skuteczność stwierdzona (%) Pirymetanil Boskalid 8 22 Skuteczność obliczona wg. wzoru Colby ego (%) Synergizm Stopień synergizmu (%) Boskalid 8 22 tak 34 4:1 6 Pirymetanil 2 Boskalid 8 22 tak 4 2:1 67 Pirymetanil 4 Nietraktowane porażenie 90 % Zastrzeżenia patentowe 1. Mieszaniny grzybobójcze zawierające (1) boskalid o wzorze (I) i (2) pirymetanil o wzorze (II) w synergicznie skutecznej ilości. 2. Mieszanina grzybobójcza według zastrzeżenia 1, znamienna tym, że stosunek wagowy boskalidu (I) do pirymetanilu (II) wynosi od 0 : 1 do 1 : Sposób zwalczania fitopatogennych szkodliwych grzybów, znamienny tym, że szkodliwe grzyby, ich siedlisko albo rośliny, glebę lub materiał siewny, które mają być

12 11 1 chronione przed porażeniem grzybami, traktuje się skuteczną ilością mieszaniny według zastrzeżenia Sposób według zastrzeżenia 3, znamienny tym, że boskalid (I) i pirymetanil (II) według zastrzeżenia 1 nanosi się równocześnie, to jest łącznie lub oddzielnie, lub kolejno.. Sposób według zastrzeżenia 3 albo 4, znamienny tym, że boskalid (I) i pirymetanil (II) według zastrzeżenia 1 lub mieszaninę grzybobójczą według zastrzeżenia 1 nanosi się w ilości od g/ha do 00 g/ha. 6. Sposób według zastrzeżenia 3 albo 4, znamienny tym, że boskalid (I) i pirymetanil (II) według zastrzeżenia 1 lub mieszaninę grzybobójczą według zastrzeżenia 1 nanosi się w ilości od 1 g do 00 g na 0 kg materiału siewnego. 7. Materiał siewny zawierający mieszaninę według zastrzeżenia 1 w ilości od 1 g do 00 g na 0 kg. 8. Zastosowanie związków I i II według zastrzeżenia 1 do wytwarzania środka odpowiedniego do zwalczania szkodliwych grzybów. 9. Środek grzybobójczy zawierający mieszaninę grzybobójczą według zastrzeżenia 1 oraz stały lub ciekły nośnik. Uprawniony: BASF SE Pełnomocnik: mgr inż. Iwona Sierzputowska Rzecznik patentowy