(96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 7323 (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) T3 (1) Int. Cl. H04Q7/38 (06.01) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 06/40 EP 7323 B1 (4) Tytuł wynalazku: Sposób wytwarzania połączenia alarmowego (30) Pierwszeństwo: (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 0/37 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 06/07 (73) Uprawniony z patentu: Alcatel Lucent, Paris, FR PL/EP 7323 T3 (72) Twórca (y) wynalazku: Banet Franz-Josef, Vaihingen, DE Jenisch Markus, Waiblingen, DE Orlamünder Harald, Ditzingen, DE Lautenschlager Wolfgang, Flacht, DE Klenner Wolfgang, Ditzingen, DE (74) Pełnomocnik: Polservice Kancelaria Rzeczników Patentowych Sp. z o.o. rzecz. pat. Płotczyk Leokadia Warszawa skr. poczt. 33 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 24//P944PL00 EP Sposób wytwarzania połączenia alarmowego Wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania połączenia alarmowego w sytuacji awaryjnej jak również urządzenia wykrywającego stan sytuacji awaryjnej oraz telefonu komórkowego służącego do realizacji tego sposobu. Szeroko rozpowszechnione użycie telefonów komórkowych spowodowało skrócenie czasu odpowiedzi publicznych służb ratunkowych, takich jak straż pożarna, policja i pogotowie ratunkowe, gdyż coraz większa liczba kierowców ma możliwość wykonania połączenia na numer telefonu alarmowego tego rodzaju służby wkrótce po zaistnieniu nagłego wypadku. Wysiłki osób dzwoniących na numery alarmowe jednak są utrudnione, gdyż telefony komórkowe mogą być skonfigurowane z wymogiem wprowadzenia kodu dostępu w celu odblokowania telefonu przed wykonaniem połączenia i abonent musi pamiętać numer dostępu do danej służby ratunkowej i wpisać go właściwie na klawiaturze. W opisie patentowym St. Zjedn. Am. US opisano telefon komórkowy, który transmituje informację określającą jego położenie po wykonaniu połączenia alarmowego do służby ratunkowej. Telefon komórkowy wykorzystuje odbiornik GPS (Global Positioning Service) w celu określenia położenia telefonu komórkowego. Ponadto, telefon komórkowy może być zaprogramowany do transmisji danych osobowych, które wprowadził abonent do terminala przenośnego. W sytuacji awaryjnej terminal transmituje tę informację jednocześnie z informacją o położeniu do publicznej służby ratunkowej. Taki

3 2 sposób generowania połączenia alarmowego również jednak w dalszym ciągu wymaga wykonania kilku skomplikowanych operacji wprowadzania danych, które mogą być trudne do zapamiętania lub wykonania dla abonenta znajdującego się w sytuacji awaryjnej. W opisie zgłoszenia patentowego St. Zjedn. Am. nr US 02/ A1 podano sposób, w którym znajdujący się w samochodzie czujnik sygnalizuje zaistnienie sytuacji zagrożenia do urządzenia nadrzędnego sprzężonego z tym czujnikiem. Z urządzenia nadrzędnego, za pośrednictwem połączenia radiowego krótkiego zasięgu, wysyłana jest informacja o zagrożeniu do urządzenia podrzędnego sprzężonego z telefonem komórkowym. W pamięci telefonu komórkowego przechowywana jest informacja dotycząca zagrożenia, zawierająca pewną liczbę wiadomości do urządzeń odbiorczych wraz z numerami telefonów. Zgodnie z przechowywaną w telefonie komórkowym informacją, wiadomości dotyczące zawiadomień są transmitowane do odpowiednich urządzeń odbiorczych. W opisie niemieckiego zgłoszenia patentowego DE U1 przedstawiono układ, w którym urządzenie pomiarowe analizuje funkcje organizmu człowieka, w szczególności poziom cukru we krwi. Informacja specyficzna dla tego parametru jest transmitowana z urządzenia pomiarowego za pośrednictwem połączenia bezprzewodowego do telefonu komórkowego. Telefon komórkowy transmituje tę informację do sieci telekomunikacyjnej, skąd może być ona odbierana przez punkt pomocy medycznej, na przykład lekarza. W przypadku, gdy wartość parametru leży poza założonym zakresem, z telefonu

4 3 komórkowego do punktu pomocy medycznej może zostać wysłane ostrzeżenie. Celem niniejszego wynalazku jest ulepszanie generowania połączeń alarmowych. Cel wynalazku osiąga się za pomocą sposobu generowania połączeń alarmowych zgodnie z zastrzeżeniem 1. Cel wynalazku osiąga się ponadto za pomocą urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej zgodnie z zastrzeżeniem. Cel wynalazku osiągnięty ponadto za pomocą telefonu komórkowego zgodnie z zastrzeżeniem 7. Zastosowanie wynalazku umożliwia wprowadzenie udoskonalonej funkcji połączenia alarmowego, która przezwycięża opisane wcześniej niedogodności, przy czym zalety nowej funkcji połączenia alarmowego idą w parze z niskim kosztami realizacji. Wynalazek skraca czas odpowiedzi w sytuacji awaryjnej. Nie ma już konieczności, aby osoba stojąca w obliczu sytuacji awaryjnej zmuszona była do poszukiwania swojego telefonu komórkowego, musiała pamiętać numer alarmowy, czy też zmuszona była do wybierania kilku przycisków na swoim aparacie. Wyraźnie upraszcza to i przyspiesza uzyskanie połączenia alarmowego. Ponadto, te zalety połączone są z konkurencyjnie niskimi kosztami realizacji. Urządzenie wykrywające stan sytuacji awaryjnej może być wykonywane w postaci prostego, niewielkiego i taniego produktu masowego. Ze względu na to, że liczne telefony komórkowe są już wyposażone w interfejsy łączności bezprzewodowej krótkiego zasięgu, nie ma konieczności dokonywania jakichkolwiek zmian sprzętowych czy adaptacji po stronie telefonu komórkowego. Stanowi to istotną zaletę, gdyż

5 4 nie ma potrzeby konstruowania specyficznych telefonów komórkowych przystosowanych do realizacji usługi wykonywania połączeń alarmowych. Do realizacji usługi można wykorzystać wiele spośród już dostępnych telefonów komórkowych, natychmiast po dokonaniu tylko niewielkich zmian w oprogramowaniu. Pozostałe zalety osiąga się w wariantach wykonania wynalazku, opisanych w zależnych zastrzeżeniach patentowych. Zgodnie z korzystnym wariantem wynalazku, uaktywnienie przycisku alarmowego zapewnione przez urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej wyzwala zdarzenie awaryjne. Korzystnie, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej jest prostym i niewielkim urządzeniem zawierającym przycisk alarmowy jako pojedynczy, obsługiwany manualnie środek wejściowy, nadajnik do transmisji sygnału alarmowego za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego, źródło zasilania zasilające nadajnik oraz układ elektroniczny, który aktywuje nadajnik w celu transmisji sygnału alarmowego za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej, gdy przycisk alarmowy zostanie naciśnięty przez abonenta. Abonent może nosić tego rodzaju urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej w kieszeni, gdzie może być ono łatwo dosięgnięte i uruchomione przez abonenta w razie nagłej potrzeby. Ponadto, tego rodzaju proste urządzenie może zostać zrealizowane w zegarku lub biżuterii noszonej przez abonenta. Dodatkowo, tego rodzaju proste urządzenia mogą być umieszczane w różnych miejscach, odwiedzanych zwykle przez abonentów, na przykład w każdym pokoju mieszkania lub centralnym miejscu samochodu. Ze

6 względu na niską cenę tego rodzaju urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej, abonent może przymocować kilka tego rodzaju urządzeń w różnych miejscach, tak aby w każdej chwili znajdować się w pobliżu przycisku alarmowego. Jedno złożone urządzenie, telefon komórkowy, obsługuje wiele tego rodzaju przycisków alarmowych, co drastycznie zmniejsza całkowite koszty realizacji. Zgodnie z jednym z wariantów wykonania wynalazku, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej transmituje prostą, wcześniej zdefiniowaną wiadomość, która wyzwala specyficzną aplikację telefonu komórkowego, realizującą całą procedurę logiczną połączenia ze służbą ratunkową. Umożliwia to zastosowanie faktycznie prostego urządzenia pełniącego funkcję urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej, przy prostym, minimalnym zestawie komponentów. Możliwe jest jednak także, aby urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej zawierało jednostkę pamięci, przechowującą dane o połączeniu alarmowym oraz jednostkę sterującą do transmisji tych danych za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego. Oznacza to, że wszystkie dane lub przynajmniej część danych wykorzystywanych przez telefon komórkowy do wykonania połączenia alarmowego, transmitowane są jako fragment sygnału alarmowego z urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej do telefonu komórkowego. Przykładowo, jako część sygnału alarmowego z urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej do telefonu komórkowego przesyłane są takie dane jak zestaw wiadomości, jakie mają zostać przekazane do adresata oraz docelowy numer

7 6 telefonu. Do zrealizowania tego rozwiązania możliwe jest wykorzystanie standardu Bluetooth. Rozwiązanie to ma następujące zalety: urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej staje się niezależne od konkretnego telefonu komórkowego i może być wykorzystywane w kombinacji z potencjalnie nieograniczonym zestawem telefonów komórkowych. Przykładowo, do wykonania połączenia alarmowego wykorzystany może zostać telefon komórkowy innego abonenta. Dzięki temu, cały system staje się bardziej elastyczny i zmniejszeniu ulegają całkowite koszty dostarczenia usługi do określonej grupy użytkowników. Ponadto, możliwe jest, aby urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej zaopatrzone było w odbiornik GPS do określenia położenia geograficznego urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej. Możliwe jest także wykorzystanie, zamiast odbiornika GPS, dowolnego innego rodzaju systemu pozycjonowania, na przykład odbiornika pracującego w systemie Gallileo lub usługi opartej na lokalizacji. Urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej komunikuje dane o położeniu, wyznaczone przez swój odbiornik GPS, za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej, do telefonu komórkowego w celu uzupełnienia treści wiadomości alarmowej wysłanej do miejsca przeznaczenia. Możliwe jest jednak także wyznaczenie położenia geograficznego abonenta przez telefon komórkowy za pośrednictwem zewnętrznego odbiornika GPS, który komunikuje się z telefonem komórkowym za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej lub za pośrednictwem usługi sieciowej, która wyznacza pozycję

8 7 telefonu komórkowego w wyniku śledzenia poziomów sygnałów radiowych wymienianych pomiędzy telefonem komórkowym a okolicznymi stacjami bazowymi. Możliwe jest skierowanie połączenia alarmowego na numer publicznej służby ratunkowej, takiej jak straż pożarna, policja czy pogotowie ratunkowe, bądź też skierowanie tego połączenia na numer określonego abonenta, na przykład osoby spokrewnionej. Korzystnie, adresat, na przykład telefon komórkowy osoby kontaktowej, wysyła określoną wiadomość, jeżeli wykrywa próbę połączenia związaną z połączeniem alarmowym. Umożliwia to natychmiastowe zauważenie przez adresata przyjęcia połączenia alarmowego oraz niezwłocznej obsługi połączenia alarmowego. Zgodnie z dalszym wariantem wynalazku, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej zawiera jeden lub kilka czujników funkcji organizmu, które automatycznie wyzwalają zdarzenie awaryjne, gdy osiągane zostają pewne, zaprogramowane wstępnie, wartości progowe mierzonych parametrów. Osoba znajdująca się pod obserwacją może nosić zestaw tego rodzaju urządzeń wykrywających stan nagłej sytuacji awaryjnej, z których każde umieszczone będzie w określonym miejscu na ciele tej osoby. Każde z tych urządzeń ma zdolność nawiązania łączności za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej z telefonem komórkowym i uruchomienia procedury połączenia alarmowego. Taka sieć czujników ciała monitoruje pracę organizmu danej osoby, wykrywa zdarzenia kryzysowe na podstawie pomiarów funkcji organizmu i uruchamia połączenie alarmowe na podstawie uzyskanych wyników. Sieć taka wykrywa nawet takie zdarzenia,

9 8 które są niezauważane przez monitorowaną osobę, co zwiększa ogólne bezpieczeństwo i pewność systemu. Te, jak również inne właściwości i zalety wynalazku staną się lepiej zrozumiałe po przeczytaniu następującego szczegółowego opisu korzystnych przykładów wykonania w odniesieniu do załączonego rysunku, na którym: Fig. 1 przedstawia schemat blokowy systemu alarmowego zawierającego urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej oraz telefon komórkowy według pierwszego wariantu wynalazku. Fig. 2 przedstawia schemat blokowy systemu alarmowego zawierającego telefon komórkowy oraz kilka urządzeń wykrywających stan nagłej sytuacji awaryjnej według drugiego wariantu wynalazku. Fig. 1 przedstawia sieć komunikacyjną 1, terminal 4, telefon komórkowy 2 oraz urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3. Sieć komunikacyjna 1 umożliwia komunikację pomiędzy telefonem komórkowym 2 a terminalem 4. Korzystnie, sieć komunikacyjna 1 jest komórkową siecią telekomunikacyjną, pracującą przykładowo w standardzie GSM lub UMTS (GSM - Global System for Mobile Communication (ogólnoświatowy system łączności przenośnej); UMTS - Universal Mobile Telecommunications System (uniwersalny system telekomunikacji przenośnej)). Poza jedną lub kilkoma tego rodzaju sieciami komórkowymi, sieć komunikacyjna 1 może obejmować ponadto jedną lub kilka stałych sieci telefonicznych, na przykład sieci PSTN lub ISDN (PSTN - Public Switched Telecommunication Network (publiczna komutowana sieć telefoniczna); ISDN -

10 9 Integrated Services Digital Network (sieć cyfrowa z integracją usług)). Ponadto, sieć komunikacyjna 1 może dodatkowo zawierać jedną lub kilka sieci przesyłu danych, które podtrzymują komunikację danych pomiędzy telefonem komórkowym 2 a terminalem 4. Np., tego rodzaju sieciami są sieci IP, wykorzystujące protokół IP, jako poziom 3 protokołu łączności (IP - Internet Protocol). Terminal 4 jest terminalem abonenta sieci komunikacyjnej 1, przykładowo dodatkowym telefonem komórkowym, stałym aparatem telefonicznym, telefonem typu IP lub komputerem komunikującym się z telefonem komórkowym 2 za pośrednictwem przeglądarki internetowej lub poczty elektronicznej. Możliwe jest ponadto, aby terminal 4 był terminalem oddziału ratunkowego za pośrednictwem serwera komunikacyjnego, opartego przykładowo na technologii IN (Intelligent Network (sieci inteligentnej)). Zgodnie z pierwszym wariantem wynalazku, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 jest faktycznie prostym, niedrogim urządzeniem składajacym się z obudowy oraz alarmowego przycisku 31, nadajnika 32, obwodu elektronicznego 33 oraz źródła zasilania 34 umieszczonych w obudowie. Nadajnik 32 jest nadajnikiem zdolnym do transmisji sygnału alarmowego za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego 2. Korzystnie, nadajnik 32 jest nadajnikiem typu Bluetooth, zdolnym do obsługi protokołu Bluetooth oraz radiowego interfejsu Bluetooth. Możliwe jest jednak także, że nadajnik 32 obsługuje inny rodzaj interfejsu radiowego krótkiego zasięgu. Ponadto możliwe jest, że nadajnik 32 jest nadajnikiem

11 pracującym w podczerwieni, zdolnym do transmisji sygnału alarmowego zakodowanego zgodnie z protokołem komunikacyjnym, który może być kodowany przez odbiornik podczerwieni telefonu komórkowego 2. Ze względu na to, że coraz większa liczba telefonów komórkowych wyposażana jest w interfejs Bluetooth oraz interfejs podczerwieni, to urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3, wyposażone w tego rodzaju interfejsy łączności bezprzewodowej, może współpracować z wieloma istniejącymi telefonami komórkowymi. Źródło zasilania 34 stanowi bateria lub akumulator. Obwód elektroniczny 33 łączy przycisk alarmowy 31 z nadajnikiem 32. Jeżeli użytkownik wciska alarmowy przycisk 31, wyzwala on w obwodzie elektronicznym 33 zdarzenie awaryjne, wskutek czego obwód elektroniczny 33 uruchamia nadajnik 32 w celu transmisji sygnału alarmowego 71 za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego 2. Przykładowo, obwód elektroniczny 33 monitoruje przycisk alarmowy 31. Gdy przycisk alarmowy 31 jest uruchamiany w wyniku wciśnięcia przez użytkownika, obwód elektroniczny 33 zasila nadajnik 32 i wysyła do nadajnika 32 przechowywany sygnał z danymi, który sprawia, że nadajnik 32 wysyła do telefonu komórkowego 2 zapamiętaną wstępnie wiadomość. Ze względu na minimalną ilość komponentów, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 może mieć rzeczywiście małe rozmiary, wielkości na przykład karty czekowej, która może być noszona w kieszeni użytkownika lub też może być mocowane za pośrednictwem taśmy klejącej w rozmaitych miejscach, na przykład na kierownicy samochodu.

12 11 Telefon komórkowy 2 składa się z obudowy, mikroprocesora z licznymi jednostkami peryferyjnymi, jednostki komunikacji radiowej służącej do komunikowania się z siecią komunikacyjną 1, różnych jednostek wejścia i wyjścia, na przykład klawiatury, wyświetlacza ciekłokrystalicznego, kamery, głośników, mikrofonu oraz nadajnika służącego do obsługi interfejsu łączności bezprzewodowej krótkiego zasięgu, na przykład nadajnika Bluetooth lub nadajnika pracującego w podczerwieni. Ponadto telefon komórkowy 2 zawiera różne oprogramowanie obsługiwane przez mikroprocesor i kontrolujące funkcje realizowane przez wymienione wyżej komponenty sprzętowe. Dzięki temu telefon komórkowy 2 realizuje swoje funkcje poprzez współpracę komponentów sprzętowych i programowych i z punktu widzenia funkcjonalności zawiera odbiornik 21, jednostkę łączności 22, jednostki sterujące 23 i 24 oraz jednostkę łączności. Odbiornik 21 jest odbiornikiem pracującym w standardzie Bluetooth lub w podczerwieni. Jednostka łączności 22 dekoduje sygnały odbierane za pośrednictwem odbiornika 21. Przykładowo, dekoduje on sygnał alarmowy 71 odbierany przez odbiornik 21 i kieruje ten sygnał do jednostki sterującej 24. Jednostka sterująca 24 realizowana jest poprzez wykonanie oprogramowania na platformie sprzętowej telefonu komórkowego 2. Jednostka sterująca 24 inicjuje nawiązanie połączenia alarmowego z określonym wstępnie adresatem, gdy telefon komórkowy 2, za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej realizowanego przez odbiornik 21 i jednostkę łączności 22, odbiera sygnał alarmowy z przynajmniej jednego urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej, na

13 12 przykład z urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3. Oprogramowanie to przeprogramowuje standardowy telefon komórkowy i sprawia, iż działa on jak telefon komórkowy według wynalazku. Oprogramowanie to może być instalowane już na zakończenie cyklu wytwarzania telefonu komórkowego, bądź też w punkcie sprzedaży, w związku z czym, w celu uzyskania wymienionych wcześniej funkcji, musi być ono później tylko aktywowane przez użytkownika telefonu komórkowego. Możliwe jest jednak także pobranie tego oprogramowania w późniejszym terminie z serwera sieciowego za pośrednictwem sieci komunikacyjnej 1 lub pobranie z komputera za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej realizowanego przez odbiornik 21 i jednostkę łączności 22 lub też za pośrednictwem łącznika łączącego interfejs szeregowy lub równoległy telefonu komórkowego 2 z komputerem. Przykładowo, oprogramowanie to jest przechowywane na nośniku danych i nośnik ten jest oferowany użytkownikowi w postaci pakietu wraz z urządzeniem wykrywającym stan nagłej sytuacji awaryjnej 3. Jednostka sterująca 24 może wykonywać kilka operacji 26, 28, 29 i 30. Operacja 26 odbiera sygnały z jednostki łączności 22 i jednostki sterującej 23. Jednostka sterująca 23 wyznacza położenie geograficzne telefonu komórkowego 2. Przykładowo, zawiera on odbiornik GPS lub kontaktuje się z serwerem lokalizacji, który wyznacza położenie geograficzne telefonu komórkowego 2 za pośrednictwem poziomów sygnałów radiowych stacji bazowych komunikujących się z telefonem komórkowym 2. Jednostka sterująca 23 wprowadza wyznaczone

14 13 położenie geograficzne do operacji 26. Możliwe jest jednak także zrealizowanie wynalazku bez określania położenia geograficznego telefonu komórkowego 2. Operacja 26 określa, czy sygnał odebrany z jednostki łączności 22 jest sygnałem alarmowym odbieranym z urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej. W celu wykonania tego określenia, operacja 26 porównuje odebrany sygnał ze zbiorem wcześniej zdefiniowanych sygnałów, zawierającym na przykład wstępnie zaprogramowaną wiadomość obwodu elektronicznego 33. Ponadto możliwe jest, aby porównał on identyfikację nadawcy, zawartą w odbieranym sygnale ze zbiorem wcześniej zdefiniowanych identyfikacji, przypisanych (zarejestrowanych) do urządzeń wykrywających stan nagłej sytuacji awaryjnej. Operacja 26 zawiera ponadto zbiór danych 27 określających jednego lub kilku adresatów połączenia alarmowego oraz wiadomość, która powinna być wysłana do tego adresata w sytuacji awaryjnej. Ponadto, zbiór danych 27 może zawierać profil użytkownika, który określa, w jakich warunkach, na przykład zależnie od czasu lub położenia geograficznego, z którym adresatem i za pośrednictwem którego kanału komunikacyjnego, na przykład usługi SMS (Short Message Service (usługa krótkich wiadomości tekstowych)), czy też połączenia głosowego, powinien zostać nawiązany kontakt i która wiadomość powinna zostać dostarczona do adresata. Możliwe jest dokonanie personalizacji zbioru danych 27 przez użytkownika przed pobraniem oprogramowania do telefonu komórkowego 2. Ponadto, możliwe jest wprowadzanie i aktualizowanie danych w zbiorze danych 27 przez użytkownika

15 14 za pomocą interfejsu użytkownika, jaki posiada telefon komórkowy 2. Operacje 28 i 29 umożliwiają nawiązanie połączenia alarmowego za pośrednictwem różnych usług komunikacyjnych. Przykładowo, operacja 28 wykonuje funkcje służące do transmisji wiadomości SMS z tekstem zdefiniowanym w operacji 26 do adresata SMS określonego przez operację 26. Operacja 29 wykonuje funkcje wybierania numeru określonego przez operację 26 i wysyła wiadomość głosową określoną w operacji 26, po nawiązaniu połączenia z tym numerem. Operacja 30 sprawdza, czy użytkownik telefonu komórkowego 2 włączył usługę alarmową czy nie. Jeżeli usługa ta nie jest włączona, blokuje ona wykonywanie funkcji określonych przez operacje 28 lub 29. W przeciwnym przypadku, pozwala ona na komunikację pomiędzy funkcjami wykonywanymi przez operacje 28 i 29 a jednostką sterującą, która reprezentuje podstawowe funkcje telefonu komórkowego 2. W celu ustawienia opisanej wyżej usługi generowania połączenia alarmowego użytkownik musi najpierw dokonać personalizacji zbioru danych 27, musi zainstalować odpowiednie oprogramowanie w telefonie komórkowym 2 oraz uaktywnić tę funkcję w zbiorze funkcji oferowanych przez telefon komórkowy 2. Musi on, ponadto, wprowadzić urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 do telefonu komórkowego 2, aby identyfikator nadawcy urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 był znany jednostce łączności 22 a komunikaty pochodzące od urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 były akceptowane przez jednostkę łączności 22 (w przypadku

16 nadajnika 32 i odbiornika 21 opartych na technologii Bluetooth). Możliwe jest także wykorzystanie pary nadajnika i odbiornika, pracującej w podczerwieni bądź w sieci WLAN. Jeżeli użytkownik przyciśnie następnie przycisk alarmowy 31, to przycisk alarmowy 31 wyzwoli zdarzenie awaryjne w urządzeniu wykrywającym stan nagłej sytuacji awaryjnej 3, zaś po wykryciu tego zdarzenia, obwód elektroniczny 33 aktywuje nadajnik 32. Wówczas, nadajnik 32 transmituje predefiniowany alarmowy sygnał 71 do telefonu komórkowego 2. Jednostka sterująca 24 inicjuje nawiązanie połączenia alarmowego z predefiniowanym adresatem, na przykład terminalem 4, gdy wykryje ona przyjęcie sygnału alarmowego 71 od urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3. Zgodnie z dalszym wariantem wynalazku wszystkie dane lub część danych zbioru danych 27 przechowywane są w urządzeniu wykrywającym stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 i dostarczane za pośrednictwem sygnału alarmowego 71 do jednostki sterującej 24. Obwód elektroniczny 33 urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 zawiera pamięć służącą do przechowywania tych danych. Personalizacja tych danych dokonywana jest za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej krótkiego zasięgu realizowanego przez nadajnik 32, który w tym przypadku posiada dodatkowe funkcje służące do nawiązania dwukierunkowego połączenia. Możliwe jest jednak, aby urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 miało dodatkowy interfejs służący do pobrania tego rodzaju spersonalizowanych danych w pamięci lub do korekty tych danych. Zgodnie z tym wariantem wynalazku telefon komórkowy 2 może nawiązać połączenie alarmowe z

17 16 różnymi adresatami i transmitować do tych adresatów różne, spersonalizowane wiadomości alarmowe, zależne od sygnału alarmowego i urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej, od jakiego odbierany jest sygnał alarmowy. Umożliwia to utworzenie grup użytkowników, w których zestaw spersonalizowanych urządzeń wykrywających stan nagłej sytuacji awaryjnej korzysta ze wspólnego zestawu telefonów komórkowych. Ponadto, możliwe jest, aby połączenie alarmowe uzależnione było od rodzaju urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej (patrz wariant przedstawiony na fig. 2). Zgodnie z innym wariantem wynalazku, funkcje jednostki sterującej 23 są realizowane w urządzeniu wykrywającym stan nagłej sytuacji awaryjnej 3. W tym przypadku, po wykryciu zdarzenia awaryjnego, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 określa swoje położenie geograficzne. Następnie podaje swoje położenie geograficzne jako część sygnału alarmowego 71 do telefonu komórkowego 2, który komunikuje następnie to położenie geograficzne do wcześniej zdefiniowanego adresata. Dalsze warianty wynalazku przedstawiono przykładowo na fig. 2. Fig. 2 przedstawia system alarmowy z terminalem 4, siecią komunikacyjną 1, telefonem komórkowym 2, urządzeniem wykrywającym stan nagłej sytuacji awaryjnej 3, dalszym urządzeniem wykrywającym stan nagłej sytuacji awaryjnej oraz zewnętrzną jednostką 6. Sieć komunikacyjna 1, terminal 4, jednostki łączności 22 i, odbiornik 21, jednostka sterująca 24 oraz komponenty

18 17 31, 32, 33 i 34 urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 jak również komponenty 21, 22, 24, 26, 27, 28, 29, 30 oraz telefonu komórkowego 2 skonfigurowane są zgodnie z wariantami przedstawionymi na fig. 1. Telefon komórkowy 2 przedstawiony na fig. 2 nie zawiera jednostki sterującej 23. Zewnętrzna jednostka 6 przejmuje funkcje jednostki sterującej 23. Zewnętrzna jednostka 6 jest wyposażona w źródło zasilania 62, nadajnik 61, jednostkę sterującą 63 oraz odbiornik GPS 64 (GPS - Global Positioning System ogólnoświatowy system określania położenia). Odbiornik GPS 64 określa położenie geograficzne i podaje tę informację do jednostki sterującej 63. Na żądanie, jednostka sterująca 63 włącza nadajnik, który korzystnie jest nadajnikiem pracującym w systemie Bluetooth lub w podczerwieni, w celu wysłania informacji o położeniu geograficznym do telefonu komórkowego 2. Urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej jest wyposażone w co najmniej jeden czujnik funkcji organizmu, automatycznie wyzwalający zdarzenie alarmowe, kiedy osiągane są pewne wstępnie zaprogramowane wartości progowe mierzonych parametrów. W przeciwieństwie do urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji awaryjnej 3, w którym wyzwolenie zdarzenia awaryjne inicjowane jest przez użytkownika, urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej automatycznie wyzwala nawiązanie połączenia alarmowego. Urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej zawiera źródło zasilania 2, nadajnik 1, obwód elektroniczny

19 18 3 oraz dwa czujniki funkcji organizmu 4 i. Przykładowo, czujniki funkcji organizmu 4 i monitorują tętno i ciśnienie krwi użytkownika. Obwód elektroniczny 3 porównuje pomiary uzyskane z czujników 4 i z zaprogramowanymi wstępnie wartościami progowymi. Jeżeli osiągana lub przekraczana jest chociaż jedna z wartości progowych, wyzwalane jest zdarzenie awaryjne. Po wykryciu zdarzenia awaryjnego, obwód elektroniczny 3 zasila nadajnik 1 i wysyła do nadajnika 1 sygnał elektroniczny inicjujący transmisję zaprogramowanego wstępnie sygnału alarmowego 72 do telefonu komórkowego 2, który jest obliczany przez telefon komórkowy 2, jak opisano w odniesieniu do pierwszego wariantu wynalazku, przedstawionego na fig. 1. Możliwe jest jednak także, że obwód elektroniczny 3 będzie wykonywać niektóre bardziej złożone funkcje, na przykład transmisję wartości pomiarowych za pośrednictwem sygnału alarmowego 72 do telefonu komórkowego 2 lub transmisję wszystkich bądź części danych ze zbioru danych 27 jako fragmentu sygnału alarmowego 72 do telefonu komórkowego 2. Urządzenia wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej 3 i oraz zewnętrzna jednostka 6 tworzą sieć monitorującą organizm, noszoną przez użytkownika w celu zagwarantowania tego, że każda sytuacja awaryjna zostanie wykryta i obsłużona poprzez nawiązanie połączenia alarmowego z wcześniej zdefiniowanym adresatem. Tego rodzaju sieć monitorująca może zawierać kilka urządzeń wykrywających stan nagłej sytuacji awaryjnej, wyposażonych tak jak urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej i umieszczonych w różnych

20 19 miejscach na ciele użytkownika, zależnie od pomiarów wykonywanych przez odpowiednie urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji awaryjnej. ALCATEL Pełnomocnik:

21 24//P944PL00 EP B1 Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób generowania połączenia alarmowego, obejmujący etapy: wyzwolenia zdarzenia awaryjnego w urządzeniu wykrywającym stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ); uruchomienia nadajnika (32, 1) urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ) i wysłania sygnału alarmowego (71, 72) za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej z nadajnika (32, 1) do telefonu komórkowego (2), po wykryciu zdarzenia awaryjnego, i nawiązania połączenia alarmowego w telefonie komórkowym (2) z wcześniej adresatem (4), po otrzymaniu sygnału alarmowego (71, 72) od urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ) za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej, znamienny tym, że wiadomość, która musi zostać wysłana do adresata (4) oraz numer telefoniczny adresata (4) przekazuje się jako część sygnału alarmowego (71, 72) z urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ) do telefonu komórkowego (2), a także tym, że aktywacja przycisku alarmowego (31) urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3) wyzwala zdarzenie awaryjne. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ponadto zawiera etapy wyznaczenia położenia geograficznego urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3) lub telefonu komórkowego (2) oraz przekazania tego położenia geograficznego za pośrednictwem telefonu komórkowego do wcześniej zdefiniowanego adresata. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera ponadto etap wydania u adresata specyficznego zawiadomienia,

22 2 jeśli adresat wykrywa próbę połączenia dotyczącą połączenia alarmowego. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że czujnik funkcji organizmu (4, ) automatycznie wyzwala zdarzenie awaryjne, jeżeli osiągane są pewne, zaprogramowane wstępnie wartości progowe mierzonych parametrów organizmu.. Urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ), składające się z obudowy, nadajnika (32, 1) do transmisji sygnału alarmowego (71, 72) za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego (2), źródła zasilania (34, 2) do zasilania nadajnika (32, 1), i elementów przełączających (33, 3) do uruchomienia nadajnika (32, 1) w celu wysłania sygnału alarmowego (71, 72) za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego (2), po wykryciu zdarzenia awaryjnego, znamienne tym, że urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji alarmowej (3,) zawiera pamięć, przechowującą dane dotyczące połączenia alarmowego, dane dotyczące wiadomości, która musi być wysłana do adresata (4) oraz numer telefonu adresata (4), jednostkę sterującą do transmisji tych danych jako części sygnału alarmowego do telefonu komórkowego (2) oraz przycisk alarmowy (31) do wyzwolenia zdarzenia alarmowego. 6. Urządzenie wykrywające stan nagłej sytuacji alarmowej według zastrz., znamienne tym, że zawiera ponadto odbiornik GPS do wyznaczania położenia geograficznego urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej i podawania tego położenia geograficznego za pośrednictwem

23 3 interfejsu łączności bezprzewodowej do telefonu komórkowego (2). 7. Telefon komórkowy (2), zawierający odbiornik (21) do odbioru sygnałów alarmowych (71, 72) za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej, z co najmniej jednego urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ) oraz środki sterujące (24) do nawiązania połączenia alarmowego z wcześniej zdefiniowanym adresatem (4), po odebraniu sygnału alarmowego (71, 72) z co najmniej jednego urządzenia wykrywającego stan nagłej sytuacji alarmowej (3, ) za pośrednictwem interfejsu łączności bezprzewodowej, znamienny tym, że odbiornik (21) przystosowany jest do odbioru wiadomości, jaka musi zostać przesłana do adresata (4) oraz numeru telefonu adresata (4) jako części sygnału alarmowego (71, 72). ALCATEL Pełnomocnik:

24 24//P944PL00 1 EP

25 24//P944PL00 2 EP