Polityka kredytowa. Zarządzanie należnościami i źródła finansowania krótkoterminowego. Kredyt kupiecki. Dr Tomasz Słoński

Transkrypt

1 Polityka kredytowa Zarządzanie należnościami i źródła finansowania krótkoterminowego Dr Tomasz Słoński 1. Rabaty (wielkość rabatów i okres który uprawnia do ich uzyskania) 2. Okres kredytowania (okres odroczenia wpływów ze sprzedaży) 3. Standardy kredytowe (wymagania dotyczące minimalnej zdolności kredytowej odbiorców oraz wielkości kredytu przyznawanego różnym grupom odbiorców) 4. Polityka ściągania należności zasady i procedury ściągania przeterminowanych należności Kredyt kupiecki Kredyt kupiecki można podzielić na: - bezpłatny - kredyt udostępniony na okres, w którym można uzyskać rabat, - płatny - część kredytu, jaka przekracza okres kredytu bezpłatnego. Jego koszt jest kosztem ponoszonym pośrednio poprzez utracony rabat. Odbiorcy powinni zawsze korzystać z bezpłatnej części kredytu kupieckiego, a z płatnej części tylko po przeanalizowaniu kosztów tego kapitału, aby się upewnić czy jest on niższy od kosztu środków, jakie można pozyskać z innych źródeł. Roczna sprzedaż na kredyt firmy wynosi zł. Warunki sprzedaży kredytowej określone są jako 2/10, netto 30 przy czym wiadomo, iż 40% wpłat wpływa 10 dnia, a 60% wpłat po 30 dniach. ADS = zł/360 = 278 zł Gdyby firma sprzedawała zarówno za gotówkę, jak i na kredyt, koncentrowalibyśmy się jedynie na sprzedaży na kredyt obliczając przeciętną dzienną sprzedaż. DSO = ACP = (0,4)(10 dni) + (0,6)(30 dni) = 4 dni +18 dni = 22 dni Firma oczekuje zatem przeciętnie przez 22 dni na zapłatę za towary sprzedane na kredyt. Przeciętny poziom należności = (ADS) (DSO) = (278 zł) (22) = 6116zł.

2 Przybliżony roczny koszt kredytu kupieckiego: pr 365 kkk = * 100 pr ok or gdzie: pr procent rabatu, or okres rabatu, ok okres kredytowania. Efektywny roczny koszt kredytu kupieckiego: kkk ef pr = pr gdzie: pr procent rabatu, n liczba okresów w roku korzystania z rabatu obciążonego kosztami: n = 360 ok or n Przykład Przykład Firma dokonuje rocznie zakupów o wartości 3,6 mln PLN na warunkach 2/30, netto 90 i korzysta z rabatów. a) Jaki jest przeciętny stan zobowiązań netto (z uwzględnieniem rabatu)? (Załóż, że zakupy o wartości 3,6 mln PLN uwzględniają ten rabat i że wartość sprzedaży brutto wynosi PLN. Liczba dni w roku dla potrzeb obliczeń wynosi 360). b) Czy firma ponosi koszty korzystania z kredytu handlowego? c) Jaki byłby przeciętny stan zobowiązań oraz roczne efektywne oprocentowanie płatnej części kredytu, gdyby firma nie skorzystała z rabatu, ale dokonała zapłaty w wymaganym terminie 90 dni? (Firma księguje zobowiązania z tytułu dostaw z uwzględnieniem rabatów.) d) Jaki byłby efektywny roczny koszt niekorzystania z rabatu, gdyby można było wydłużyć termin płatności do 100 dni? e) Czy firma powinna skorzystać z odroczonej płatności (100 dni), czy też zaciągnąć krótkoterminowy kredyt bankowy oprocentowany 8% w skali roku?

3 Odp. a)przeciętny stan zobowiązań z uwzględnieniem rabatu= /360 * 30 dni= b)jeżeli firma dokonując zakupów korzysta z rabatów, to przyjmuje się, że nie ponosi żadnych kosztów. Koszty ponosi jeśli zrezygnuje z rabatu i płaci w terminie późniejszym. A więc zakłada się że w tym przypadku firma sprzedająca kredytuje odbiorców za darmo w ciągu 30 dni, dopiero po tym okresie wprowadza kredyt płatny. Powstaje tutaj oczywiście pytanie, czy jakikolwiek kredyt może być rzeczywiście bezpłatny, zważywszy, że dostawca ponosi koszty finansowania należności, które muszą znaleźć odzwierciedlenie w cenie sprzedawanych produktów. Jeśli jednak standardowe warunki sprzedaży są określone jako 2/30, netto 90 i jeśli ceny podstawowej nie można negocjować przy każdej płatności, to kredyt na 30 dni objętych rabatem można traktować jako bezpłatny. c) Przeciętny stan zobowiązań = /360 *90 = = * = 0,0204*6 = 12,24% kkk = ( 1+ 0,0204 ) 1 = 12,88 % d) termin płatności wydłuża się do 40 dni, to kkk ef = * = 0,0204*5,14 = 10,48% kkk ef = 1+ 0, e) Firma powinna zaciągnąć kredyt bankowy i skorzystać z rabatu. kkk ( ) 1 = 10,94% 5,14 5,14 Ocena zmian polityki kredytowej 1. Podejście ogólne wpływ zmian polityki kredytowej na wynik finansowy całego przedsiębiorstwa metoda porównania rachunku wyników 2. Podejście analityczne wpływ zmian polityki kredytowej na korzyści związane ze sprzedażą pojedynczych produktów lub grup asortymentowych metoda analizy przyrostowej Koszty związane z należnościami (koszty kredytu kupieckiego) koszt utrzymania należności - koszt odsetek od kredytu przeznaczonego na pokrycie kosztów zmiennych produkcji (nie stanowi obciążenia finansowego zysk oraz koszty stałe), koszt monitorowania oraz ściągania należności - analizowania terminowości wpłat oraz ściągania należności od klientów nie wywiązujących się ze swoich zobowiązań, złe długi - należności których firma nie odzyska. Sprzedaż brutto Rabaty Sprzedaż netto Koszt produkcji Dochód ze sprzedaży Koszty związane z kredytem Koszt utrzymywania należności Koszt windykacji Zysk przed opodatkowaniem Podatek Zysk netto Straty z tytułu złych długów ZN - Straty z tytułu złych długów Podejście ogólne Przed zmianami Po zmianach Różnica

4 Firma AG prognozuje swoje przychody ze sprzedaży, przy obecnych warunkach kredytowych na 1 mln zł. Koszty zmienne stanowią 60% wartości sprzedaży a koszt kapitału (który firma ponosi finansując swoje należności) wynosi 20%. Firma udziela rabatu 1% dla odbiorców płacących 10 dnia, faktyczny termin płatności wynosi 30 dni (1/10, net 30). Straty z tytułu nieściągalnych należności stanowią 1% przychodów ze sprzedaży, natomiast koszty oceny zdolności kredytowej 2000 zł. Zarządzający firmą rozważa złagodzenie polityki kredytowej polegającej na wydłużeniu faktycznego okresu spłaty do 40 dni i zwiększeniu rabatu do 3,5% dla tych, którzy będą płacili 15 dnia. Nowa propozycja pozwoli zwiększyć przychody ze sprzedaży o 15% i zmniejszyć koszty oceny kredytowej do 1500 zł, niestety udział w przychodach ze sprzedaży strat z tytułu nieściągalnych należności wzrośnie do 4%. Udział odbiorców korzystających z rabatu w obu przypadkach polityki kredytowej będzie taki sam i wyniesie 70%. Stopa podatku dochodowego 20%. Metody oceny ryzyka kredytowego Metody jakościowe dotyczą obserwacji zjawisk, czynników, przypadków trudnych do zmierzenia (np. skłonność kontrahenta do oszustwa). Podstawowe wady tych metod to brak procedury selekcji danych oraz duża subiektywność otrzymanych wyników. Metody ilościowe mają najczęściej postać modelu wskaźnikowego, który prowadzi do ustalenia klas ryzyka. Ich zalety to sformalizowana procedura oceny ryzyka i większy obiektywizm, a podstawowa wada to brak informacji jakościowych, mających wpływ na ryzyko. Metody mieszane uwzględniają zarówno dane mierzalne, jak i niemierzalne i dlatego też pozwalają na całościowe podejście do oceny ryzyka. W praktyce są najczęściej stosowane. System pięciu C Tradycyjna metoda pomiaru jakości kredytu, nie wymaga używania systemów informatycznych. Polega na analizie pięciu cech klienta, zwanych pięcioma C kredytu (nazwa pochodzi od początkowych liter rozpatrywanych czynników, które po angielsku brzmią: character, capacity, capital, collateral, conditions): 1. Charakter subiektywna ocena skłonności kredytobiorcy do spłaty zobowiązania; czynnik moralny, jest on bardzo istotny, gdyż transakcja kredytowa implikuje obietnicę zapłaty. 2. Pojemność kredytowa mierzona na podstawie oceny sytuacji finansowej firmy, przeprowadzanej za pomocą analizy sprawozdań finansowych.

5 System pięciu C 3. Kapitał - ustala się maksymalną kwotę kredytu jaka może być przyznana odbiorcy na podstawie oceny wielkości przedsiębiorstwa i jego potencjalnych obrotów. 4. Zabezpieczenie ocena aktywów oferowanych jako zabezpieczenie kredytu. 5. Warunki odnoszą się zarówno do ogólnych warunków w gospodarce, jak i warunków w konkretnych regionach kraju czy też sektorach gospodarki, które mogą mieć wpływ na zdolność kontrahenta do terminowej spłaty zobowiązań. Ilościowe metody oceny ryzyka kredytowego Metoda statystyczna, zwana wielowymiarową analizą dyskryminacyjną (Multiple Discriminant Analysis MDA). Podobna do analizy regresji wielorakiej, gdzie zmienną zależną jest prawdopodobieństwo niewypłacalności, a zmienne niezależne to charakterystyki kontrahenta związane z jego sytuacją finansową, charakterem i zdolnością do spłaty kredytu. Główną zaletą tego systemu jest uzyskiwanie jakości kredytu w postaci jednej wartości numerycznej (liczba punktów lub prawdopodobieństwo upadłości), a nie subiektywnego osądu różnych czynników. Jest to ogromna zaleta dla dużej firmy, która musi oceniać dużą liczbę klientów, w różnych miejscach, siłami wielu zatrudnionych. Bez sformalizowanej procedury byłoby takiej firmie trudno stosować jednakowe standardy wobec wszystkich ubiegających się o kredyt. Model oceny zagrożenia bankructwem polskich przedsiębiorstw Polega na budowie czterech modeli, po jednym dla każdego z lat poprzedzających bankructwo. Pierwszy model M1 pozwala na ocenę zagrożenia bankructwem w okresie do 12 miesięcy, drugi M2 w okresie od 12 do 24 miesięcy, trzeci M3 w okresie od 24 do 36 miesięcy, a czwarty w okresie od 36 do 48 miesięcy. Dla regresji logitowej otrzymano model złożony z czterech funkcji o postaci: M1 = 5,83 + 4,27X M 2 = 3,97 + 5,47 X M 3 = 2,8 + 4,39X M 4 = 2,43 + 0,13 X ,00X + 1,66 X 4,35X 4 4,3X ,. 7,78X 5,78X 72 72,, Model oceny zagrożenia bankructwem polskich przedsiębiorstw Gdzie wykorzystano następujące wskaźniki: - rentowność kapitału (X 1 - zysk netto/kapitał całkowity; X 8 zysk na działalności gospodarczej/kapitał całkowity; X 4 zysk brutto-wynik na operacjach nieciągłych ), - płynność (X 34 kapitał pracujący/kapitał całkowity), - zadłużenie (X 72 kapitał obcy/kapitał całkowity). Prawdopodobieństwo przetrwania firmy wyznaczane jest za pomocą wzoru: Pi = 1/(1 + exp( Mi))

6 Model oceny zagrożenia bankructwem polskich przedsiębiorstw Przykład oceny zagrożenia bankructwem Autorzy badania przyjęli, że jeżeli Pi<0,5, to przedsiębiorstwo klasyfikowane jest jako zagrożone bankructwem. Współczynniki poprawności klasyfikacji modeli M1, M2, M3 oraz M4 (%) Poprawność klasyfikacji Model próba ucząca próba walidacyjna bankruty wypłacalne ogółem bankruty wypłacalne ogółem M M M M Wyznacz prawdopodobieństwo przetrwania w przeciągu najbliższych 12 miesięcy oraz w okresie od 12 do 24 miesięcy przedsiębiorstwa o następujących wskaźnikach: ROA wynosi 11%, rentowność kapitału jako zysk na działalności gospodarczej/aktywa wynosi 12%, wskaźnik płynności jako kapitał pracujący/aktywa wynosi 10%, a wskaźnik całkowitego zadłużenia 82%. Dane: X8=12%; X34=10%; X72=82%; X1=9,6% M1=5,83+4,27(0,12)+2,00(0,1)- 7,78(0,82)=5,83+0,5124+0,2-6,3796=0,1628 P1=1/(1+exp(-M1))=1/(1+e^(-0,1628))=54,1% prawdopodobieństwo przetrwania w okresie do 12 miesięcy M2=3,97+5,47(0,096)+1,66(0,1)- 5,78(0,82)=3,97+0,6017+0,166-4,7396=-0,07848 P2=1/(1+e^0,07848)=48% prawdopodobieństwo przetrwania w okresie od 12 do 24 miesięcy Faktoring Faktoring jest to usługa, która polega na nabyciu od przedsiębiorstwa przez wyspecjalizowane instytucje finansowe należności z tytułu dostaw towarów i usług przed terminem ich wymagalności. Przedsiębiorstwo sprzedające swoje wierzytelności nazywa się faktorantem, jego odbiorca to dłużnik faktoringowy, a instytucja, która je nabywa to faktor. Instytucja finansowa (firma faktoringowa, bank) nabywa należności, a po upływie terminu zapłaty faktur wystawionych przez przedsiębiorstwo odbiorcom zajmuje się egzekwowaniem tych płatności.

7 Monitorowanie poziomu należności Wskaźnik OSN (porównanie za średnią dla branży; porównanie z warunkami kredytowania) Struktura czasowa należności zestawienie grupujące należności pod względem terminu do czasu ich spływu. Zestawienie pozycji nie zapłaconych zestawienie pokazujące jaką część należności pozostała nie zapłacona na koniec danego okresu (kwartału, roku). Wzorzec 20% 50% 30% Spływ got Sprzedaż 0-30 dni dni dni styczeń luty marzec kwiecień maj czerwiec lipiec sierpień wrzesień październik listopad grudzień Monitorowanie OSN i str. wieku Wyniki kwartalne Wyniki roczne Sprzedaż Należności P.sprzed. OSN P.sprzed OSN styczeń luty marzec ,9 36,00 3,9 36,00 kwiecień maj czerwiec ,7 37, ,8 44,79 lipiec sierpień wrzesień ,7 34,38 6,1 49,06098 październik listopad grudzień ,4 27,29 5,4 17,35385 Monitorowanie OSN i struktura wieku Struktura wieku należności Termin spływu 31-mar 30-cze 30-wrz 31-gru 0-30 dni dni Suma Udział % 31-mar 30-cze 30-wrz 31-gru 0-30 dni 72,1% 72,0% 73,8% 0, dni 27,9% 28,0% 0, ,5% Suma 100,0% 100,0% 100,0% 100,0%

8 Monitorowanie OSN i str. wieku Wnioski: wzrost sprzedaży powoduje, że OSN zwiększa się i vice versa (wzorzec spływu należności jest bez zmian) OSN jest wrażliwe na przyjętą procedurę uśredniania danych (miesięczne, kwartalne, roczne) OSN nie nadaje się do monitorowania należności w sytuacji sezonowych i cyklicznych zmian sprzedaży Sezonowe lub cykliczne zmiany sprzedaży mogą mieć wpływ na strukturę wieku należności pod warunkiem występowania na tyle odległych terminów płatności, że ich spływ nastąpi długo po sezonie Zestawienie pozycji nie zapłaconych na dzień X Zestawienie pozycji nie zapłaconych na koniec kwartałów Sprzedaż Pozostałe należności Należności/Sprzedaż % % % % , % % % % % % % Zestawienie pozycji nie zapłaconych W drugim kwartale odbiorcy zaczynają płacić później: Zestawienie pozycji nie zapłaconych na koniec kwartałów Sprzedaż Pozostałe należności Należności/Sprzedaż % % % % ,2 34% % Wniosek! Zestawienie pozycji nie zapłaconych pozwala na usunięcie skutków nieprawidłowości wywołanych sezonowością lub cyklicznością sprzedaży Zestawienie pozycji nie zapłaconych stanowi dobre narzędzie do prognozowania pozycji należności w przyszłych okresach. Przedmiot faktoringu Przedmiotem transakcji faktoringowej mogą być wierzytelności handlowe powstałe w krajowym i/lub zagranicznym obrocie towarowym: - bezsporne, - niewymagalne, - krótkoterminowe (w praktyce z terminem zapłaty nie dłuższym niż 180 dni), - nieograniczone zakazem zbywalności, który wynika z kontraktów handlowych, ustaw czy właściwości samego zobowiązania.

9 Schemat faktoringu Faktoring krok po kroku 1. Sprzedaż towarów 2. Podpisanie umowy faktoringowej 3. Cesja wierzytelności 4. Finansowanie 5. Spłata wierzytelności 6. Rozliczenie wierzytelności 7. Dochodzenie należności 1. Analiza sytuacji finansowej potencjalnego faktoranta oraz dłużników 2. Faktor nabywa wierzytelność i wypłaca faktorantowi należną kwotę zaliczki 3. Faktor przyjmuje zapłatę od kontrahenta 4. Następuje rozliczenie transakcji 5. Faktor udostępnia faktorantowi raport o stanie rozliczeń z kontrahentami 6. W przypadku braku zapłaty od kontrahenta, faktor podejmuje czynności przedwindykacyjne/ windykacyjne Funkcje faktoringu Koszt usług faktoringowych W praktyce gospodarczej funkcje faktoringu znacznie wykraczają poza tradycyjnie przyjętą formę finansowania działalności. Jest on bowiem zespołem różnorodnych działań faktora, których zakres zależy od własnej polityki rozwojowej, jak również od oczekiwań faktoranta. Podstawowe funkcje faktoringu: 1) Funkcja finansowania działalności, 2) Funkcja administracyjna (usługowa), 3) Funkcja gwarancyjna (del credere; przejęcie ryzyka). oprocentowanie odsetki od udzielonych kredytów i zaliczek (z punktu widzenia instytucji faktoringowej faktoring jest to kredyt udzielony przedsiębiorstwu pod zastaw należności), których oprocentowanie jest zbliżone do kredytu bankowego prowizje przygotowawcze w wysokości od 0,1% do 3% limitu faktoringu, prowizje administracyjne za świadczone przez faktora usługi księgowe, inkasowe, doradcze oraz okresową ocenę zdolności kredytowej dłużników, monitorowanie dłużników przedsiębiorstwa (od 0,3% do nawet 10% kwoty wierzytelności). prowizja za przejęcie ryzyka (del credere) niewypłacalności odbiorców (występuje w przypadku faktoringu właściwego) kształtuje się w wysokości od 1% do 4% wartości wierzytelności.

10 Zalety faktoringu Wady faktoringu skrócenie cyklu konwersji gotówki (szybsza rotacja środków pieniężnych), obniżenie kosztów windykacji i monitorowania należności mniejszy udział złych długów, możliwość zawarcia umowy faktoringowej pomimo słabej kondycji finansowej przedsiębiorstwa stosunkowo wysokie koszty związane z faktoringiem (możliwe obniżenie rentowności), utrata więzi z odbiorcami przedsiębiorstwa (brak możliwości negocjacyjnych), utrudnione prowadzenie polityki kredytowej przez przedsiębiorstwo, usługą faktoringową objęte są z reguły najlepsze należności Rodzaje faktoringu - ryzyko W przypadku faktoringu właściwego ryzyko to spoczywa na instytucji finansowej (faktorze), która nabyła należności. Oznacza to, że faktor odpowiada przed przedsiębiorstwem za wypłacalność odbiorcy. W faktoringu niewłaściwym ryzyko niewypłacalności kapitału spoczywa na faktorancie (przedsiębiorstwie). Oznacza to, że jeżeli odbiorca nie zapłaci faktury, to musi tego dokonać faktorant. W faktoringu mieszanym strony umowy ustalają dla każdego odbiorcy przedsiębiorstwa maksymalną kwotę dla której obowiązują reguły faktoringu właściwego. Powyżej tej kwoty płatności podlegają regułom faktoringu właściwego. Rodzaje faktoringu - sposób płatności W faktoringu dyskontowym przedsiębiorstwo przelewa swoją wierzytelność na faktora, który natychmiast po otrzymaniu faktury wypłaca należną kwotę pomniejszoną o prowizję faktora. Faktoring zaliczkowy charakteryzuje się tym, że przedsiębiorstwo po przekazaniu faktury faktorantowi otrzymuje jedynie zaliczkę, której wysokość (50 80 % wierzytelności) jest uzależniona od wartości wierzytelności i terminu zapłaty. Faktoring wymagalnościowy nakłada na faktora obowiązek zapłaty wierzytelności w momencie upływu terminu płatności dłużnika.

11 Kredyt bankowy a faktoring Kredyt bankowy a faktoring Kredyt bankowy Faktoring Kredyt bankowy Faktoring Przeznaczony głównie dla firm o dobrym standingu finansowym, które posiadają majątek, gwarantujący w opinii banku wystarczające zabezpieczenie. Sformalizowana i długotrwała procedura oceny wiarygodności kredytowej firmy. Nie eliminuje ryzyka nieterminowego wywiązania się dłużników z przyjętego zobowiązania; istnieje zatem realne ryzyko opóźnień w spływaniu należności. Przeznaczony jest w szczególności dla małych i średnich przedsiębiorstw, które w wielu przypadkach nie mają szans na uzyskanie kredytu; zabezpieczeniem jest wierzytelność. Procedura podpisania umowy faktoringu jest znacznie bardziej uproszczona zarówno z punktu widzenia formalnego, jak i czasu jej przygotowania. Faktoring właściwy pozwala na pozbycie się ryzyka związanego ze spływaniem należności; daje to komfort planowania działalności operacyjnej dzięki otrzymanym środkom obrotowym w terminach określonych umową. Kredyt jest spłacany w ratach, co powoduje zapotrzebowanie na dodatkowe środki pieniężne dla spłacenia kolejnej raty. Koszt odsetek karnych za opóźnienia w spłatach kolejnych rat w całości obciąża kredytobiorcę. Podwyższa wartość pasywów w bilansie firmy, co może być postrzegane przez kontrahentów i inne instytucje jako zjawisko niepokojące (gdy przewaga kapitałów obcych) Niebezpieczeństwo pogorszenia w firmie relacji kapitałów obcych do własnych ogranicza możliwości zaciągania kolejnych kredytów. Firma sama może decydować o momencie przedstawienia wierzytelności do wykupu i terminie otrzymania środków pieniężnych. Odsetkami za zwłokę obciążani są odbiorcy (dłużnicy). Zastosowanie faktoringu poprawia wskaźniki płynności oraz skraca cykl ściągania należności dzięki przedterminowemu wpływowi należności; poprawia relację kapitałów własnych do kapitałów obcych. Przedsiębiorstwo może finansować wzrastające potrzeby na środki obrotowe; korzystanie z faktoringu nie wyklucza także możliwości uzyskania w banku kredytu. Firmy faktoringowe w Polsce Firmy faktoringowe w Polsce W praktyce faktoring najczęściej oferują wyspecjalizowane firmy powiązane z bankami: - Pekao Faktoring Sp. z o.o. - Raiffeisen Faktoring Polska Sp. z o.o. - Forin (BIG BG) - Polfactor (BRE Bank) - Handlowy-Heller S.A. - BZ WBK Faktor Sp. z o.o. Banki oferujące faktoring: - Bank Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych S.A. - Bank Przemysłowo-Handlowy PBK S.A. - ING Bank Śląski S.a. - PKO BP S.A. Instytucje faktoringowe całkowicie niezależne od banków: - Eurofaktor S.A. - Arvato Services Polska Sp. z o.o. - Bibby Factors Polska Sp. z o.o.

12 Przykład analizy faktoringu Producent mebli ogrodowych sprzedaje około 15 zestawów dziennie w cenie 1450 zł. OSN = 40 dni. Udział kosztów zmiennych to 55%. Koszty windykacji to 20 tys. zł. Koszt kredytu (po opodatkowaniu) niezbędnego do sfinansowania należności to 7%. Bank proponuje przedsiębiorcy objęcie umową faktoringu właściwego 50% odbiorców (wartości sprzedaży). Dla faktur z terminem płatności 40 dni bank pobiera prowizję w wysokości 1,2%. Koszty windykacji obniżą się do 5 tys. zł. Stopa podatku dochodowego 20%. a) Czy opłaca się zawrzeć umowę faktoringową? b) Jaka jest maksymalna stopa wzrostu sprzedaży wyliczona na podstawie CKG, jeżeli pierwotnie CKG=65 dni, rentowność brutto jednego cyklu środków pieniężnych to 20%, a po zmianach 18,2%. Przykład analizy faktoringu Przed zmianami Po zmianach Różnica Sprzedaż brutto Rabaty Sprzedaż netto Koszt produkcji Dochód ze sprzedaży Koszty związane z należnościami Koszt windykacji Koszty finansowe faktoringu Zysk przed opodatkowaniem Podatek (20%) Zysk netto Straty z tytułu złych długów Koszt utrzymania należności ZN-Złe długi-koszt utrzymania nal Uwagi do zadania: 1. Analiza pomija sposób wykorzystania uwolnionych środków z tytułu faktoringu (CKG ulega skróceniu) 2. Dla uproszczenia obliczono roczny koszt faktoringu w oparciu o stopę nominalną a nie efektywną. Koszt efektywny wynosi ([(1+0,012)^9]-1)*( /2/9)=11,3% * =49155 ad. b) pierwotna stopa wzrostu sprzedaży możliwa do sfinansowania=(360/65)*20%=5,5*20%=111% po zmianach stopa wzrostu sprzedaży możliwa do sfinansowania=(360/45)*18,2%=8*18,2%=145,6% Są to stopy wzrostu sprzedaży, przy założeniu że wszystkie korzyści będą inwestowane w NWC.