PODSTAWY PROCESÓW ELEKTROCHEMICZNYCH Al 2 O 3 anodowe utlenianie folii Al TiO 2 nanotubes deliver drugs HRSEM nanotechweb.org a. kotarba Zakład Chemii Nieorganicznej
reakcje syntezy reakcje analizy reakcje wymiany pojedynczej (podwójnej) TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH reakcje chemiczne odwracalne i nieodwracalne reakcje chemiczne egzo i endoenergetyczne reakcje homo i heterogeniczne reakcje chemiczne bez zmiany i ze zmianą stopnia utleniania pierwiastków (reakcje redoks) reakcje termiczne reakcje fotochemiczne reakcje fonochemiczne reakcje radiacyjno-chemiczne reakcje elektrochemicze
Stopień utlenienia (oxidation state, oxidation number) Ładunek elektryczny przy założeniu całkowicie jonowego wiązania Wodór +1 (wyjątek wodorki -1) Fluor -1 HF Tlen tlenki -2 MgO nadtlenki -1 H 2 O 2 ponadtlenki -1/2 KO 2 oxogenylowe +1/2 O 2 PtF 6 +2 OF 2 dla pierwiastków 0 dla jonów ładunek jonu Na, O 2, O 3 Fe 3+
Fe 3 O 4 stopień utlenienia Fe?
Reakcje Redoksowe reakcje polegające na przeniesieniu elektronu Utlenianie utrata jednego lub więcej elektron tronu(ów) stopień utlenienia wzrasta Redukcja pobranie jednego lub więcej elektron tronu(ów) stopień utlenienia maleje Zn (s) + Cu 2+ (aq) Zn Zn 2+ (aq) + Cu (s) Zn(s) Zn 2+ (aq) + 2e - utlenianie Cu 2+ (aq) + 2e - Cu Cu (s) redukcja
Zn Cu 2+ Zn 2+ Cu 2+ SO 2-4 CuSO 4
Spontaniczna reakcja pomiędzy cynkiem a jonami miedzi(ii) Zn (s) + Cu 2+ (aq) Zn Zn 2+ (aq) + Cu (s)
Zastosowanie: ogniwo Danielle a w warunkach standardowych [Zn +2 ] aq = 1.0 M [Cu +2 ] aq = 1.0 M T = 298.15K, P = 1 atm, Odczyt = E o = 1.10 V
Konwencja zapisu ogniwa elektrochemicznego Zn Zn 2+ KCl CuCu 2+ Cu Elektroda(-) Elektroda (+) skład roztworu w mostku solnym zapis skrócony: Zn Zn 2+ Cu 2+ Cu po lewej stronie zawsze umieszczamy elektrodę, na której zachodzi utlenienie po prawej stronie elektrodę gdzie zachodzi proces redukcji
Ogniwa elektryczne Musi zachodzić spontaniczna reakcja redoks Anoda elektrod troda na której zachodzi utlenianie ele lektron trony z niej są uwalniane, znak ujemny Katoda elektrod troda na której zachodzi redukcja pobiera elektron trony, posiada znak dodatni
Reakcje na elektrodach elektrony anoda katoda Ogniwo: elektrony są odkładane na anodzie i zabierane z katody Utlenianie Redukcja
Reakcje na elektrodach zasilanie Elektroliza: Elektrony są wyrzucane z anody i przenoszone na katodę anoda katoda Utlenianie Redukcja
Typy elektrod (a) metal / jon metalu (b) metal / nierozpuszczalna sól (c) elektroda gazowa (d) elektroda redox
Potencjał (napięcie) ogniwa różnica energii potencjalnej elektronów na anodzie i katodzie wyrażana w woltach (V = J/C) E cell = potencjał ogniwa = napięcie ogniwa Eº cell = potencjał ogniwa w warunkach standartowych 1 M, 1 atm, 25 ºC
Obliczenia potencjału ogniw
Określanie potencjału ogniwa bazuje na reakcjach redoksowych jakie w nim zachodzą współczynnik stechiometryczny nie wpływa na wartość Eº red Eº ox = - Eº Eº red Cu(s) + 2Fe +3 (aq) Cu +2 (aq) + 2Fe +2 (aq) Fe (aq) + e - Fe (aq) Eº º = 0.77 V Cu (aq) + 2e - Cu(s) Eº º = 0.34 V Cu(s) Cu (aq) + 2e - Eº º = - 0.34 V 2Fe (aq) + 2e - 2Fe (aq) Eº º = 0.77 V
Potencjał takiego ogniwa wynosi więc: Cu (s) + 2Fe Fe +3 (aq) (aq) = Cu Cu +2 (aq) + Fe +2 +2 (aq) Fe +3 (aq) + e - = Fe +2 (aq) Eº º = 0.77 V Cu (s) = Cu +2 (aq) + 2e - Eº º = -0.34 V E = 1.13 V -0.34 0.77 0
2Al (s) + 3I 2(s) 2Al 3+ + 6e - 2Al 3I 2 + 6e - 6I - 2Al 3+ (aq) + 6I - (aq) Eº red = -1.66 V Eº red = +0.54 V wobec tego: 2Al = 2Al 3+ + 6e - E o ox = +1.66 V 3I 2 + 6e - 6I - Eº cell = Eº ox + Eº red = 2.20 V Eº red = +0.54 V
Napięcie ogniwa (potencjał) Zn(s) + Cu +2 (aq) Zn +2 (aq) + Cu(s) Zn Zn 2+ Cu 2+ Cu Eº cell = Eº(P) - Eº(L)
Dla obliczania potencjałów różnych ogniw dobrze jest więc znać potencjał wynikający z konkretnej reakcji redoksowej a nie potencjał ogniwa jako całości. Definiuje się więc półogniwo, jako element ogniwa na Którym zachodzi redukcja (lub utlenianie) np. półogniwo cynkowe: Zn 2+ + 2e - = Zn półogniwo miedziowe: Cu 2+ + 2e - = Cu
Definiuje się półogniwo, ale powstaje problem jak zmierzyć taki potencjał? Dlatego też zdefiniowano półogniwo względem którego mierzone są wszystkie inne półogniwa
Ogniwa odniesienia
Potencjał standardowy półogniwa wodorowego przyjęto za równy zeru: E o = 0 V warunki p H2 = 1 atm, [H + ] = 1.0 M, t = 25 o C półogniwo wodorowe
Aby określić standartowy potencjał elektrody należy zmierzyć go dla danej reakcji względem elektrody wodorowej e - V=+0.799V - + A H2 =1 mostek Salt bridge Ag A H +=1 A Ag +=1 Pt(s) H 2 (g) H + (aq) Ag + (aq) Ag(s) NHE H + (aq) + e - H 2 (g) E 0 = 0V
W którą stronę zachodzą reakcje w podanych ogniwach?
Inną często używaną jest elektroda chlorosrebrowa Ag/AgCl Ag/AgClAgCl E = +0.197 V vs. NHE Zapis: KCl(sat.), AgCl (s) Ag(s) zachodząca reakcja: AgCl (s) + e - Ag (s) + Cl -
Inną często stosowaną jest elektroda kalomelowa. Jej potencjał jest jednym z najbardziej stabilnych w czasie. Hg, Hg 2 Cl 2(s) nas. KCl mierząc potencjał dla reakcji chemicznej zawsze podajemy względem jakiej elektrody odniesienia układ został zmierzony Szczególne znaczenie ma to dla pomiarów w warunkach niestandardowych oraz w roztworach niewodnych.
Przeliczenie potencjału elektrod odniesienia Potencjał/V NHE Ag/AgCl SCE E vs. NHE 0.000 + 0.197 + 0.241 E vs. Ag/AgCl - 0.197 0.000 + 0.044 E vs. SCE - 0.241-0.044 0.000
Potencjał standartowy
zawsze potencjał podawany jest dla reakcji redukcji, czyli dla procesu: M + ne - M n-
Potencjał standardowy może być dodatni lub ujemny Jeśli pierwiastek ma potencjał ujemny to mówimy, że reakcja: M n+ + 2e - zachodzi dużo trudniej niż dla wodoru, jon M n+ jest więc trudno redukowalny, powstający produkt, M, jest więc reduktorem Jeśli potencjał jest dodatni, to jon M n+ łatwo się redukuje, jest więc utleniaczem
Standardowe potencjały redox dla reakcji połówkowych F 2 + 2e 2F Ag 2+ + e Ag + Co 3+ + e Co 2+ H 2 O 2 + 2H + + 2e 2H 2 O Ce 4+ + e Ce 3+ PbO 2 + 4H + 2 + SO 4 + 2e PbSO 4 + 2H 2 O MnO 4 + 4H + + 3e MnO 2 + 2H 2 O 2e + 2H + + IO 4 IO 3 + H 2 O MnO 4 + 8H + + 5e Mn 2+ + 4H 2 O Au 3+ + 3e Au PbO 2 + 4H + + 2e Pb 2+ + 2H 2 O Cl 2 + 2e 2Cl Cr 2 + 3+ 2 O 7 + 14H + 6e 2Cr + 7H 2 O O 2 + 4H + + 4e 2H 2 O 2.87 O 2 + 2H 2 O + 4e 4HO 0.40 1.99 Cu 2+ + 2e Cu 0.34 1.82 Hg 2 Cl 2 + 2e 2Hg + 2Cl 0.34 1.78 AgCl + e Ag + Cl 0.22 1.70 SO 2 4 + 4H + + 2e H 2 SO 3 + H 2 SO 3 + H 2 O 0.20 1.69 Cu 2+ + e Cu + 0.16 1.68 2H + + 2e H 2 0.00 1.60 Fe 3+ + 3e Fe 0.036 1.51 Pb 2+ + 2e Pb 0.13 1.50 Sn 2+ + 2e Sn 0.14 1.46 Ni 2+ + 2e Ni 0.23 1.36 PbSO 4 + 2e 2 Pb + SO 4 0.35 1.33 Cd 2+ + 2e Cd 0.40 1.23 Fe 2+ + 2e Fe 0.44 MnO 1.21 Cr 3+ + e Cr 2+ 2 + 4H + + 2e Mn 2+ + 2H 2 O 0.50 IO 1.20 Cr 3+ + 3e 3 + 6H + + 5e ½I 2 + 3H 2 O Cr 0.73 Br 1.09 Zn 2+ + 2e 2 + 2e 2Br Zn 0.76 VO 1.00 2H 2 O + 2e H 2 + 2OH 2 + 2H + + e VO 2+ + H 2 O 0.83 AuCl 0.99 Mn 2+ + 2e 4 + 3e Au + 4Cl Mn 1.18 NO 0.96 Al 3+ + 3e 3 + 4H + + 3e NO + 2H 2 O Al 1.66 ClO 0.954 H 2 + 2e 2H 2 + e ClO 2 2.23 2Hg 2+ + 2e 2+ Hg 0.91 Mg 2+ + 2e 2 Mg 2.37 Ag + + e Ag 0.80 La 3+ + 3e La 2.37 2+ Hg 0.80 Na + + e 2 + 2e 2Hg + Na 2.71 Fe 3+ + e Fe 2+ 0.77 Ca 2+ + 2e Ca 2.76 O 0.68 Ba 2+ + 2e 2 + 2H + + 2e H 2 O 2 Ba 2.90 MnO 4 + e 2 MnO 4 0.56 K + + e K 2.92 I 0.54 Li + + e 2 + 2e 2I Li 3.05 Cu + + e Cu 0.52
Reaktywność metali Metale które nie mogą wypierać gazowego H 2 z kwasów Ag (s) Ag + (aq) + e - -E o = - 0.80 V 2 H + (aq) + 2 e - H 2 (g) E o = 0.00 V 2 Ag + + o (s) + 2 H (aq) 2 Ag (aq) + H 2 (g) E cell = - 0.80 V E o cell < 0, reakcja nie jest spontaniczna
Metale e które wydzielają H 2 z wody dla tych metali potencjał musi być niższy niż -0.83V. Wyjaśnienie: reakcja sumaryczna musi być spontaniczna (E>0). Pamiętajmy, że przy wydzielaniu wodoru z wody przez metal powstaje zasada, z punktu widzenia redukcji wody zachodzi reakcja: 2 H 2 O (c) + 2 e - H 2 (g) + 2 OH - (aq) E o = - 0.83 V Czy metaliczny sód może wyprzeć wodór z wody? 2 Na (s) 2 Na + (aq) + 2 e - -E o = 2.71 V 2 H 2 O (c) + 2 e - H 2 (g) + 2 OH - (aq) E o = - 0.83 V 2 Na (s) + 2 H 2 O (c) 2 Na + (aq) + H 2(g) + 2 OH - (aq) (aq) E o cell Sumarycznie E > 0 a więc reakcja jest spontaniczna. cell = 2.29 V Ogólnie metale o E o < -0.83 V mogą wypierać wodór z wody.
Wypieranie jednych metali przez drugie Metale o niższym potencjale wypierają metale o wyższym potencjale Zn (s) Zn 2+ (aq) + 2 e - -E o = 0.76 V Fe 2+ (aq) + 2 e - Fe (s) E o = - 0.44 V Zn (s) + Fe 2+ (aq) Zn 2+ (aq) + Fe (s) E o cell = 0.32 V W takim układzie E o > 0 a więc reakcja jest spontaniczna.
Który składnik jest lepszym utleniaczem? NO - 3 + 4H + + 3e - NO + 2H 2 O E º red Ag + + e - Ag E º red Cr 2 O 2-7 + 14H + + 6e - 2Cr 3+ + H 2 O E º red 0.96 V 0.80 V 1.33 V Który składnik jest silniejszym reduktorem? I 2 + 2e - 2I - Eº Fe 2+ + 2e - Fe Eº red Eº red MnO 4- + 8H + + 5e - Mn 2+ + 4H 2 O Eº red +0.54 V -0.44 V +1.51 V
Ogniwa a termodynamika
G przypomnienie
Samorzutność reakcji redox reakcja spontaniczna G < 0, E > 0 G = -n F E liczba moli elektronów transferowanych Stała Faraday a (96500 C/mol) potencjał
Standardowy potencjał redukcji E º red podany jest w tabelach E º cell = E º red (katoda) - E º red (anoda) Potencjał względem standardowej elektrody wodorowej 2H + (aq, 1M) + 2e - H 2(g, 1atm) E º red = 0 V Zn (s) + 2H + (aq) Zn Zn 2+ (aq) 0.76 V = 0 V - E º red (anoda) (aq) + H 2(g) E º cell = 0.76 V Zn 2+ (aq, 1M) (aq, 1M) + 2e - Zn (s) E º red (anoda) = -0.76 V
Oblicz G dla reakcji Hg + 2Fe 3+ Hg 2+ + 2Fe 2+ n = 2 mole elektron tronów Hg Hg Hg 2+ 2+ + 2e - E ox = - 0.854 V 2Fe 3+ +2e - 2Fe 2+ E cell 2+ E red red = + 0.771 V cell = - 0.083 V (uwaga: ponieważ E cell < 0 oznacza to, że reakcja ta nie biegnie, ogniwo pracuje ale w przeciwnym kierunku zachodzi reakcja Hg 2+ + 2Fe 2+ 2+ ) G = - (2 mol e - )(96,500 J/V mol e - )(-0.083 V) = + 16 kj/mol G = -n F E
Samorzutność reakcji redox Samorzutne reakcje redoks mają dodatni potencjał (niesamorzutne reakcje mają potencjał ujemny) MnO 4- + 8H + + 5Fe 2+ 5Fe 3+ + Mn 2+ + 4H 2 O Fe 2+ Fe 3+ + 1e - Eº ox = -0.77 V MnO 4- + 8H + + 5e - Mn 2+ + 4H 2 O E º red = +1.51V E º ox + E º red = + 0.74 v
Równanie Nernsta
Skąd bierze się potencjał elektrochemiczny ogniwa? G = -RT ln K K stała równowagi Jeśli układ chemiczny znajduje się w równowadze to G = 0, G = -nfe = 0 W stanie równowagi potencjał ogniwa wynosi zero
Potencjał ogniwa jest więc miarą nierównowagi w jakiej znajduje się układ G ogniwa = G równowagowe - G odchyleń ale G G = -RT ln K tak więc G G = G o + RT ln Q gdzie Q nie oznacza stałej równowagi, ale jej wartość dla danego ogniwa w danym momencie jego pracy
niestandardowe G G = G + RTlnQ -nfe = -nfe + RTlnQ E = E - RT lnq nf standartowe współczynnik korekcyjny w równowadze: E = RT nf lnk
E = E o - (RT/ RT/nF) ln Q W 25 o C, RT/F = 0.02569 V = 25.69 mv w stanie równowagi E = 0 a Q = K, ln K = nfe o /RT
Obliczenia z wykorzystaniem równania Nernsta
Oblicz potencjał ogniwa 2Al + 3Mn 2+ 2Al 3+ + 3Mn gdy [Mn 2+ ] = 0.10 M, a [Al 3+ ] = 1.5 M Eº = + 0.48 V E = (+ 0.48 V) - (0.0592 v/ 6) log [(1.5) 2 /(0.10) 3 ] E = + 0.45 V gdy [Mn 2+ ] = 1.5 M a [Al 3+ ] = 0.10 M E = (+ 0.48 V) - (0.0592 V/ 6) log [(0.10) 2 /(1.5) 3 ] E = + 0.51 V
Znając potencjał ogniwa Daniella: E o = 1.10 V, oblicz wartość Κ dla reakcji Cu +2 aq + Zn (metal) Cu (metal) + Zn +2 aq R = 8.314 J/(K.mol), T = 298.15 K Κ = e -[ G /RT] = e -[( 212000) 212000)/(8.314 x 298.15)] = 2.25 x 10 +34 nfe = RTlnK G = -n F E
Oblicz stałą równowagi reakcji Sn 2+ (g) + Pb(s) = Sn(s) + Pb 2+ (s) w 25 o C Rozwiązanie: Sn 2+ + 2e = Sn Pb 2+ + 2e = Pb E o R = 0.14 V E o L = 0.13 V E o cell = E o - R E o L = 0.14 V - 0.13 V = 0.01 V ln K = ne o /(25.69 mv) = 2 (10 mv)/(25.69 mv) = 0.78 K = 0.46
Oblicz K dla 2IO 3- + 5Cu + 12H + I 2 + 5Cu 2+ + 6H 2 O Eº = + 0.858 V n = 10 mol e - log K = neº/0.0592 log K = 145 K = 1 x 10 145
elektrody do pomiarów ph Elektroda szklana
Pomiar ph elektroda szklana elektroda kalomelowa bańka szklana spiek porowaty
elektroda szklana glass ph sensor
Wzór na napięcie elektrody szklanej E 0.059 1 0.059 [ ] H n [ ] + = E log = E + log H n H + n E= E 0.059pH
Ogniwa stężeniowe ogniwa w których oba półogniwa mają dokładnie taką samą budowę, ale różnią się stężeniem elektrolitu
17_366 e e Ag e porowata Porous przegroda disk e Ag 0.1 M Ag + 0.1 M NO 3 1 M Ag + 1 M NO 3 anoda Anode Cathode katoda
Jak działa ogniwo stężeniowe W ogniwie stężeniowym obie reakcje połówkowe są takie same ale półogniwa różnią się stężeniem. Z tego powodu potencjał ogniwa nie może być zerowy. Załóżmy c = 0.10 M Cu 2+ na anodzie i 1.0 M Cu 2+ na katodzie. Cu (s) Cu 2+ (aq,0.10 M) + 2 e - Cu 2+ (aq, 1.0 M) + 2 e - Cu Cu 2+ (aq, 1.0 M) Cu (s) Cu 2+ (aq,0.10 M) E cell =? E cell = E o cell - 0.0592 V log [Cu 2+ ] dil = 0 V - 0.0592 V log 0.10 M 2 [Cu 2+ ] conc 2 1.0 M E cell = 0 V - 0.0592 V 2 (-1.00) = + 0.0296 V
Elektroliza Zespół reakcji chemicznych wymuszonych przepływem prądu elektrycznego
1.10 e - e - Zn 1.0 M Zn +2 1.0 M Cu +2 Cu anoda katoda
e - bateria e - >1.1V Zn 1.0 M Zn +2 1.0 M Cu +2 Cu katoda anoda
Fe 3+ + e - == Fe 2+ Fe 2 + [ E= E 0.059 log [ ] Fe ] 3 + [Fe 2+ ]=[Fe 3+ ]: E = E = +0.771 V
Przyłożenie zewnętrznego potencjału mniejszego niż +0.771 V, powoduje, że reakcja zachodzi w tym samym kierunku jak by potencjału nie przyłożono Kiedy zewnętrzny potencjał będzie większy niż +0.771 V, reakcja zaczyna przebiegać w odwrotnym kierunku
Produkcja aluminium
elektroliza wody
Elektrometalurg trometalurgia Sodu Na katodzie (Fe): 2Na + (aq) + 2e - 2Na(l) Na anodzie (węgiel): 2Cl - (aq) Cl 2 (g) + 2e -
Elektrorafinacja miedzi
Korozja ~1/5 światowej produkcji żelaza i stali jest zużywane do wymiany zardzewiałych konstrukcji
Korozja żelaza w obecności wody depozyt rdzy powietrze kropla wody katoda anoda Fe
Jak odzyskać pieniądze z wraków? Srebro w monetach w mule uległo utlenieniu z Ag do Ag + : 2Ag (s) + H 2 S (aq) Ag 2 S (s) + H 2(g) Teraz musimy zredukować Ag + do Ag: Ag 2 S (s) + 2e - 2Ag(s) + S 2- (aq)
Zasilacz Na + OH - H 2 O Moneta z Ag 2 S Ag 2 S (s) + 2e - 2Ag (s) + S 2- (aq) 2H 2 O (l) + 2e - 4H 2(g) + 2OH - (aq)
Proces elektrolizy powoduje odzyskanie pierwotnego wyglądu monet, które są wielokrotnie cenniejsze niż metal z którego zostały wykonane
www.docstoc.comdocs94525884corrosion Acta Biomaterialia 4 (2008) 468
Szyja implantu ortopedycznego z widoczną korozją M. Huber et al., Acta Biomaterialia 5 (2009) 172 180.J. Jacobs et al., J Bone Joint Surg., 80 (1998) :268-82.
Żółte produkty korozji otoczone przez komórki Giganty Fig. 3. A large and deep crevice corrosion pit in the vicinity of the fracture zone, after (a) cleaning is evident. It has been formed in the stressed zone of the plate and its triple junction with the screw and the bone. Attend to the crack, apart from the pit in (a), inside the hole and extended to the incontact surface too. This crack was opened later (see Fig. 4). Produkty korozji otoczone przez komórki Giganty